Volendam zonder coulissen is de moeite waard Kluizenaarsstaat verlangt naar gewoel der wereld De Zilveren Bal is geen trofee meer maar een symbool Italië staat voor een algemene werkstaking in September -u VOLEnDAM. SPRONG IN EEN ANDER LEVEN (III) Alida Spaander vertelde over Leo Trotzky en zijn muiltjes Monarch schenkt volk vooruitgang AFGHANISTAN MODERNISEER T ZICH EEN GEVAARLIJK INSECT Veroorzaker van de slaapziekte Klein costuummuseum Indonesische worsteling KORTE KRONIEK VIJFTIG JAAR Katholieken en communisten trekken één lijn Gerechtvaardigde grieven Pan American Airways gefuseerd met A.O.A. Het Lied: Ambtshalve Landdag van Steun Wettig Gezag Birmese troepen in actie tegen Karens WERKLOOSHEID HELPT STALIN AAN VOLGELINGEN Nederlands betoog te Straatsburg Mme Sehiaparelli kon de boze verleiding niet weerstaan Last in Djakarta Schoonmaak in Oost-Java NoUNpAM i,\>% ÏWEKDE BLAÜ - PAGINA 2 DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1950. Bfl onse entrée in Volendam waren we tien minui» i rchos. elkander b(| w#., van afwU.ellna .11. u «Pienonden praal, aan( ken met vee, mee,Ie de Lederen van d„. v W« «*"- niel aevleid toen we al> apontane troel Zo v"eld'" Pteter verder, op de roemrnrhte DJJk. »'.,4e„ °e,d andere aonvenlr. b.w.nderend, m,„„„„L"^ J2Z1 2" .«charmeerd naar .ebt, w„rl«k (ten,,,. Vohod. °""b"k een totntoealel leekten. Bij „adere inapeetle bl k "k me'*k" '""™er,mk teten kun .„raak te onverv.U, NewdTm pi' k handhaven. Een teekte, V.„nd.mm,r aie me, Z'TlZTu, TTV BANDJIR VAN HET TOERISME Het is jammer, maar vrijwel alle plaat- f k®? r3ar de onweerstaanbare bandjir van htJto*nsmf w®rdt heengeleid, verliezen haar eigen karakter en krügen de entou- Hol6 uaanueen, mer,?ls- 0f het nu Volen- ,d3n?' heerlijke droomeiland Isola Bella 5*5? M3"1?1"® of de top van de betreft- overal komen de afschuw wekkende souvenirskraampjes, de alle ro mantiek en sfeer vertrappende menigten. Monnickendam. nauwelijks een uur fietsen van de hoofdstad, werd vrijwel vergeten. De auto's suizen door het Ngord- einde om hun passagier* naar het wereld beroemd Volendam te brengen en de tram puilt 's zomers uit van de dagjesmensen, maar het zijn er slechts heel weinigen, die de tijd gunnen iets van de zuivere rijkdom van dit prachtig stadje in zich op Er zijn daar. als ge gevoel voor dit soort schoonheid hebt. plekjes om van te watertanden: de beslotenheid van smalle grachtjes, naar Amsterdams voorbeeld Fluwelen. Nieuwe Zijds en Oude. Zijds Burgwal genoemd: er zijn knusse trapge- veltjes en imposante patriciërshuizen, steeds onbeschrijfelijk mooi van harmo nie: een apeeltoren met een spits als kant werk en een St, Nicohiaskerk. gescheurd en verzakt en van een machtige tragiek, welker muren, zo stenen konden spreken, zelfs bij machte zouden zijn te verhalen over Hoekse en Kabeljauwse twisten. Lied Van de regen Die Woensdagochtend hoorde ik can ■cht uur. nog in ..De Posthoorn" te bedde liggend, het eentonig getiktak van de re gen en daar door heen de onheilspellend nadrukkelijke radiostem, die voorspelde, dat deze dag gekenmerkt zou worden door slecht weer. Bij het ontbijt keken Teun en ik met trieste gezichten naar de telkens nieuwe kringetjes, die in de plassen tus sen de tramrails te onderscheiden waren en naar de portier van ons hotel. die. ver momd als- gezagvoerder van de grote vaart, de voorbijkomende autobestuurders poogde te bewegen de parkeerplaats tegen over het hotel op te rijden Hij had meer dan eens succes, zodat talrijke Belgen. Fransen, Nederlanders en een enkele Ame rikaan met een bootje vanuit Monnicken- dam naar Marken voeren, later de lunch in „De Posthoorn" gebruikten om vervol gens Volendam tb „doen". We bleven naar die „runner" in kapiteinsuniform kijken tot het droog was. Dat Volendam onze volgende pleister plaats werd berustte op economische mo tieven. Wat komen ze er doen Eerlijk, ik begrijp niet wat al die men sen in Volendam komen doen. Ze kijken naar souvenirs en naar elkaar, gebruiken een kop kof/ie en gevulde koek in een lunchroom of misschien bij Spaander, observeren met aandacht de weinige Vo- lendammers. die zich tijdens de hoogtij uren op straat wagen en vertrekken weer met boot, bus. tram. of auto zonder iets van het wezen van Volendam begrepen te hebben In Monnickendam kun je genieten van picturale plekjes, zonder iets van het ver leden van dit plaatsje af te weten, in Vo lendam gaat dat niet. Zeker, die botters In de haven met hun drogende betten en gestreken. rood-bruine zeilen zijn de moeite waard en de tussen touwen ge knoopte was biedt een fleurig gezicht, maar die dingen zie je ook in zoveel andere stadjes en dorpen rond de Zuider zee. Toen ik de Maastrichtse ober van „De Posthoorn", die onlangs na 28 dienstjaren als correspondent bij de staatsmijnen, plots het witte kellnersjasje aantrok, vroeg of hij in deze noordelijke contreien kon wennen gaf hij me als commentaar: „Me neer, Monnickendam is half Limburgs en Volendam is het helemaal", en daarmee tipte hij een mysterie aan. waarover al menige geleerde onderzoeker gestruikeld ls. Dat Volendam een gesloten Roomse ge meenschap vormt in het steile Protestant se Noord-Holland is op zichzelf al een merkwaardig iets. maar wanneer ge die auto-oppasser met zijn zwarte haar en donkere ogen. dat aardige dienstertje bij hotel Spaander of die jongen uit de schoenfabriek eens goed aankijkt, dan ziet ge zonder twijfel, dat dit vissersdorp be volkt is door mensen wier verre voorva deren zeker niet in deze streken thuis hoorden. Raadsel Dan Volendam Ik heb Teun op de Dijk achtergelaten om onderdak en avondeten te verdienen. Hij begon (gratis) met een verweerde Vo- lendammer. daarna kwam ik aangekuierd als eerste klént en toen volgden de ande ren. De oude truc dus en nadat die gelukt was, ben ik gaan praten met Jan Kes en andere Volendamse vissers en ik heb wat boeken doorgebladerd. Vluchtig, omdat dit geen volkenkundige beschouwing, doch een wat zonderling reisverhaal dientte zijn. Ik kwam aan de weet. dat volgens een niet al te onwaarschijnlijke theorie eeuwen geleden aan de zelfkant van Amsterdam een exotisch volkje leefde, bestaande uit Baskische Spanjaarden, Belgen, Zeeuwen. Friezen. Vikingers en wie weet wat nog meer. daar allen bijeengewaaid als schuim van de zee. Toen Amsterdam vóór in de 17de eeuw ging uitbreiden en er voor deze vreemde en onder strenge tucht le vende stam geen plaats meer was aan het IJ. verhuisde dit vissersvolkje naar de plaats waar nu de plezierboten, trams en bussen dagelijks hun lading lozen. De nederzetting kwijnde en de toestan den mochten er middeleeuws genoemd worden tot zekere Janbaas Spaander, zeil- De reis op de bonnefooi met (om te beginnen) een kwartje op zak, verliep niet onbevredigend. Via Amersfoort („Huis en Hof) Amsterdam („Leger des Heils en Alphen a.d. Rijn („Avifauna") kwamen tekenaar en journalist tn Monnickendam, waar zij ge noten van de zuivere rust van een oud stadje. Dank zij het gun stig geldelijk resultaat met snel- tekenen in het vogelpark Avi fauna behaald, kon dê nacht doorgebracht worden in een Monnickendams hotel. maker uit Amsterdam, met zijn vrouw en vierjarig zoontje Leendert in 1859 n..r hier kwam. Hoewel deze Janbaas Prote- stans en zgfr kerks was. werd hij een grote figuur in deze Roomse gemeenschap, welke hij met zijn sociale, hygiënische en andere maatregelen een behoorlijk stuk in de goede richting stuwde. En toch zou al deze activiteit Volendam niet opgehe ven hebben - uit zijn armoedzaaieratoe- stand, wanffeer de schilders niet een handje gehólpen hadden. George Clausen was de eerste. Deze lo geerde in 1875 voor enkele dagen op Mar ken en op een Zondagmiddag zeilde hij naar Volendam. Hij beleefde daar een schilderachtig tafereel: het toenmalig kerkje was te klein en zo volgden vele mensen geknield op straat en in het por taal de mi* Clausen vergat dit beeld niet en eenmaal tvug in Londen, schilderde hij deze scène uit het hoofd, waarbij hij Volendammer- en Marker-kledij dooreen mengde en de ingang van Monnickendams grote kerk als achtergrond nam. Dit kleurige stuk kreeg wereldroem, het werd talrijke malen in tijdschriften beschreven en afgebeeld en het bracht vele ienge schilders uit alle delen van de wereld ertoe naar Volendam te trekken. De jeugdige Leendert Spaander, die thans als 95rjarige grijsaard met jong hart in Edam woont, zag hierin kansen voor zijn bemind Volendam. Hij bouwde een hotelletje, dat elk jaar een nieuw «tuk erbij kreeg en waar tot de eerste wereldoorlog honderden schilders hun tehuis hebben gehad. Deze kunstenaars hadden een meestentijds goede invloed op het ontwikkelingspeil van de bevol king en bovendien maakten zij wel licht tegen wil endank Volendam zo bekend, dat Leendert aan vreemdelingen industrie kon gaan denken. Na 1918 zijn de schilders niet terug gekeerd. maar de vreemdelingen, eenmaal stevig in het kudde-verband opgenomen bleven komen naar dit vriendelijk be schaafd volkje, dat dank zij die tourls- tische stroom, zijn 120 botters en fabrie ken in deze tijd het hooUd behoorlijk boven water weet te houden. •"V-W" Fascinerende handtekeningen Alida Spaander, milde heerseres over het hotel, dochter van Leendert. zeven tig jaar en gezegend met de gave der mensenkennis en het vermogen om acht talen te spreken heeft ons laat /in de avond, toen de stilte over Volèndam hing, haar gastenboeken laten zien. Een philosophische timmerman-aannemer, die onze kiing vah vier completeerde, ver telde in vertrouwen: „Jullie staan inde gunst, want ze loppt er niet mee te koop" en daarna hebben Teun en ik de fascinerendste verzameling handteke ningen aanschouwd, welke men zich be denken kan. Variërend van die van Paul Krüger tot die van Mistinguette. Alida Spaander heeft de bladen van zo'n gastenboek van de jaren rond de eeuwwisseling voor ons omgeslagen en verteld over Edward Grieg, over kran tenkoning Hearst. Baden Powell, over Beierse prinsessen. Pierpont Morgan, boren generaal Christiaan de Wet. over o zo vele groten dezer aarde, want de wereld gaf hier rendez-vous en Alida Spaander heeft een fabuleus geheugen. Zij weet nog hoe In 1918 een merk waardige Rus haar vroeg Volendamse muiltjes voor hem te kopen en ze hem na te zenden naar St Petersburg. Hij zelf moest haastig verder om zjch te be geven onder de muitende Duitse sol daten en Alida Spaander wist niet wie ze voor had tot ze maanden later uit Petersburg een dankbrief kreeg, onder tekend met „Leo Trotzky". Zo hebben we gepraat, vele uren lang. in de gelagkamer van dit merkwaardig hotel, .waar traditie geëerd wordt, waar de vloer nog golft als resultaat van de watersnood van "16 en waar aan de wan den honderden schilderijen hangen: het schone bezinksel van de tijd. dat hier de grote schilderskolonie was gehuisvest. De aannemer, de hotel-eigenaresse, Teun en ik hebben elkaar tegen het middernachtelijk uur oprecht verzekerd, dat we een goede avond hadden beleefd. LOUPE Djokja hoofdstad af Met de opheffing van de republiek in Djokja zullen ongeveer 3000 gezinnen van Djokja naar Djakarta verhuizen. Djokja zal daarmede terugvallen tot residentie- hoofdplaata. Alle ministeries verdwijnen en het voor malige paleis van Soekarno en mr Aaaat zal gebruikt worden voor de Gadjah Ma- dah Universiteit. Alle politieke partijen gaanhun hoofdzetels nssr Djsksrts ver plaatsen. Het nieuwe parlement Het nieuwe parlement van de eenheid- staat Republiek Indonesië i« samengesteld en bestaat uit alle leden van de voorma lige volksvertegenwoordiging en senaat van de Ver. Staten van Indonesië, de le den van het werkcomité van het K.N.I.P. en de leden van de Republikeinse Hoge Adviesraad. Zij zijn vanmorgen door pre sident Soekarno in het paleis op het Mer- dekaplein beëdigd Vrijdag zal het parle ment voor het eerst bijeenkomen, ten einde een nieuwe voorzitter te kiezen. AFGHANISTAN, het koninkrijk der strijdende Afghanen, dat gevat ligt in een ring van hoge bergen, bevindt zich tn een overgangstoestand. Het is bezig van een middeleeuwse een moderne staat te worden en dat moet het wel. De gebeur tenissen in de wereld drijven het naar modernisering en de bevolking vraagt er om. Zo doet dit land van ruwe heuvels, roodwangige knapen en strobare stamge noten een flinke sprong naar politieke, so ciale en economische hervorming. Het eens zo oppermachtige autocratische stelsel moet geleidelijk wijken voor een moderner constitutionele monarchie. De Koning en de leden van de Koninklijke familie zwaaien nog wel de scepter, maar... het volk krijgt een woordje mee te spre ken. Het Afghaanse parlement, dat twintig jaar lang slechts in naam bestond, maakt thans een evolutieproces door. Het ont wikkelt zich van een gróepje bevoorrechte ja-zeggers, dat eigenlijk niet meer dan een ornament was, tot een lichaam, dat de plaats inneemt, die het toekomt, tot het forum van de gewone man en het hoogste politieke tribunaal in den lande. Het be stuur van Afghanistan wordt als het ware gestroomlijnd, de economie wordt nieuw leven ingeblazen en algemeen eist men vrijheid, een woord, dat men eeuwenlang in dit land niet heeft horên uitspreken Niet slechts is voor Afghanistan kenmer kend. dat het door bergen is omringd, maar van strategisch standpunt bezien is van belang, dat het gelegen is tussen het aan olie rijke Midden Oosten, het pas vrij geworden India en het machtige blok land dat Sowjet Rusland heet. Te midden daar van heeft Afghanistan geleefd als een heremiet, maar nu gaat het dit zelfgekozen kluizenaarschap prijs geven om de haar toekomende plaats in het nieuwe Azië in te nemen. Met mondjesmaat Het kan niet anders: de vooruitgang kan zich slechts langzaam voltrekken. Want de Afghanen stellen hun nationale onafhanke lijkheid boven al het andere, zelfs boven de wen» gelijke tred te houden met de we reld om hen heen. Als geheel genomen geven de Afghanen de voorkeur aan een geleidelijke evolutie boven een Ingrijpende revolutie, waarbij ln een land. dat geleid wordt door eeuwenoude traditie, heel wat heilige huisjes omver zouden moeten wor den geworpen. Het rherkwaardigste is, dat in Afgha nistan /jet evolutieproces van bovenaf is begonnen. De Koninklijke familie zelf. ge steund door een handjevol ministers, en ambtendren die in het buitenland hebben gestudeird, hebben het sein tot moderni sering gegeven. De regering geeft leiding aan de hervor mingen. die worden ingevoerd en zo doende houdt zij deze in de hand- Hoofd ambtenaren en politici geven toe. dat ze een zware taak hebben en min of meer tegen d^ stroom moeten oproeien. Maar zelfs de opstandelingen van weleer, men sen. die jarenlang in de gevangenis hebben doorgebracht omdat ze het hadden ge waagd critiek uit te oefenen op het auto cratische bewind, dat in het koninklijk Daleis werd gevoerd, moeten thans er- cennert, dat een revolutie in de stijl zoals ze op touw werd gezet door de regering van Amanoellah (die ip 1929 afstand deed) ten huldigen dage zelfmoord zou betekenen voor Afghanistan. Met dit al is het op het ogenblik een land vol tegeftstrijdigheden en contrasten. Er zijn geen politieke partijen, maar wel zijn er veel politici die de tekortkomingen van de tegenwoordige regering scherp cri- tiseren en die ingrijpende en spoedige her vormingen verlangen, zowel op politiek- sociaal- als economisch gebied. En dé openbare- mening voert het hoogste woord over allerlei nieuwigheden van nationaal belang, hoewel van hogerhand toezicht op de pers wordt uitgeoefend en de vrijheid van het woord, d w.z., wat de rest van de wereld daaronder verstaat, in Afghanistan onbekend is. Enkele maanden geleden werden voor de eerste maal werkelijk vrije verkiezingen in Afghanistan gehouden. Het resultaat was dat enkele „vooruitstrevenden", die jarenlang in de gevangenis hebben door gebracht als politieke gevangenen, aan de macht kwamen. Zo Is bijvoorbeeld de pre sident van het Afghaanse parlement, Ab- doel Ha bi Davi, een ex-politieke ge vangene. Veertien jaar lang heeft hij in de ge vangenis gezucht» wegens zijn critiek op de regering van Mohammed Aziz (Ko ninklijke Familie) Ogan. Het is zonderling, maar waar: Davi en zijn groep „rebellen" werken op het ogenblik ten nauwste samen met de regering, hoewel ze die tegelijker tijd gispen wijl hun inziens de moderni sering van het land te langzaam geschiedt. Gelijke kansen Er bestaan in Afghanistan onloochen baar een regerende klasse, maar er is een ongeschreven, èn hartstochtelijk toege paste wet, krachtens welke er volkomen ge lijkheid heerst. Prinsen èn bperen, vaklie den en nomaden, allemaal hebben ze de zelfde kansen. De veteraan soldaat-staats man. eerste minister Sjah Nohamed Ghazl. is lid van de Koninklijke familie maar hij klom tot veldmaarschalk op van de rang van gewoon soldaat. Afghanistan moge „primitief" heten, maar er komen minder misdaden voor. minder politieke en maat schappelijke schandaaltjes .dan in enig «.beschaafd" land. Jt Voor alles is AfghanistaiTeen Moham medaanse staat, geregeerd volgens de wét van Sjariat (Basiswet), en het kent geen godsdienstige minderheden. Niet-Moham- medanen hebben het grootste deel van Ka- boels handel en industrie in handen en ze worden in de eerste en laatste plaats be handeld als volwaardige Afghanen. Slechts in eén opzicht zijn de Afghanen fanatiek en wel als het er om gaat hun nationale onafhankelijkheid en souvereiniteit te ver dedigen. Afghanistan is Oosters tot in het merg. maar zijn politiek is er steeds op gericht geweest zich het beste van zoveel mogelijk westerse landen eigen te maken en daarbij het juiste evenwicht te bewaren. Onder de, van hogerhand geleide evo lutie, welke zich in Afghanistan voltrekt, komt elke moderniteit als een gift van de regering aan het volk. Er zijn middelbare scholen, vakscholen en universiteiten waar de studenten onderdak, voedsel, kleding en onderwijs ontvangen op staatskosten. De regering zorgt ook voor studieboeken en verdere uitrusting van de studiosi. De re gering geeft zelf de voornaamste kranten uit en laat ze op haar kosten zetten en drukken. Volgens de tegenwoordige be- grippen is Afghanistan arm, maar in het ff. iHJanri, men "'«mand. die hon ger lijdt. Ieder kan genoeg eenvoudig tar webrood. vlees en vruchten krijgen om er het leven bij te houden. „Haast U langzaam"! De levensstandaard van de srote massa der bevolking Is laag. Het kost de men.en heel wat harde arbeid om voldoende le- vensmiddelen te oogsten van de ruwe heu veltoppen. de kleine stukjes grgene vallei en de afgelegen weidevelden. In Kaboel, dat Belegen ls te midden van met sneeuw- bedekte bergen, ziet men meer kamelen dan auto s. Maar Kaboel heeft geen wo ningvraagstuk en geen bedelaars en onder bet bestuur van de actieve burgemeeiter Goelam Mohamed Khan. zijn de sloppen van Kaboel opgeruimd en zijn er honder- M,n ESJïïl ln«er,;ht« Itulsan gebouwd. Men beboeft maar éen blik op Kaboel te dS'3 Jli"""1 he?" onmiddellijk de in. druk, dat hier een land wordt opgebouwd, l'™ GEVREESDE ZIEKTE in tropisch Afrika is de slaapziekte. Men kan dus begrijpen dat men in dat werelddeel al het mogelijke doet om de tsetse vlieg, die deze ziekte veroorzaakt, onschadelijk ie maken Toen na de eerste Wereldoorlog krachtens het Verdrag van Versailles de Duitsers hun koloniën moesten afstaan, deed weldra het gerucht de ronde, dat tropisch Afrika geleidelijk voor blanken onbewoonbaar zou worden, daar alleen de Duitsers een af doend bestrijdingsmiddel hadden. De Engelsen zijn echter niet bij de pak ken blijven neerzitten. Zelfs hebben zij zich niet de moeite getroost de overwonnen Duitsers door middel van het Vredesver drag hun „geheim" te ontfutselen. In de loop der jaren heeft men door ver beteringen van de hygiënische en sanitaire toestanden (n tal van streken van tropisch Afrika de gevreesde slaapziekte terug ge drongen. De campagne wordt echter bemoeilijkt, daar grote streken van tropisch Afrika Portugees bezit zijn. Slechts bij volledige samenwerking tussen alle betrokken staten zou men een algeheel succes behalen. Bovendien heeft men met behulp van een nauwkeurige studie van de beste vee- rassen der inboorlingen de mogelijkheid ontdekt met de veeteelt door te gaan. ook al zijn de streken nog niet volkomen tegen de tsetse vlieg beschermd. In theorie is het niet zo moeilijk, het meest waardevolle gedeelte van tropisch Afrika van dit insect te bevrijden. Bomen van het geslacht der Citrua (waartoe ook de sinaasappel en de citroen meden" Worden door de" vliegen ge- Voorts houden de vliegen zich steeds in de schaduw en bij het water op. Open mlii.unKVOrmen loor hen een onóverko- melijk bezwaar Wanneer men een open strook van ongeveer 30 meter door het geboomte hakt heeft men een machtig wa- P Hifg«er\deulie* doeltre"«nd gehanteerd. Het is te hopen, dat de vlieg niet ten langen leste aan de veranderingen went. voordat men een meer,afdoend en een >2^ Kn" nrengen"S"Ua'"8Smld<ie' 'n loepeastnj Hendrik VIII maakt het de vrouw nog laatig VlVIENNE PRICE, een negentienjaris. studente aan het Engelse Koninklijk conservatorium en padvindeter in de plaate van haar inwoning Ewell in Sussex houdt er efen eigenaardige liefhebberij op na. Zij heeft n.i. een hele verzameling poppen óie getrouwe afbeeldingen, in miniatuur' zijn van de leden van het Engelse ko ninklijke huis in de loop der eeuwen. Ze maakt er weikelUk een gewetenszaak van de poppen precies zó te kleden als hun Hlustre en levende voorgangers waren aangedaan, met precies dezelfde kleine toiletdetails en onderscheidingstekenen. Hiervoor snuffelt ze ijverig in bibliothe ken en musea De grootste moeite heeft ze gehad met Henri VIII wiens uiterlijk al leen haar meer zorg kostte dan al zijn zes vrouwen te zamen Want zijn benen, die zij natuurlijk niet onder vrouwenrok ken kon verstoppen, vroegen een. heel bij zondere vorm. Zou Vlvienne in dc mu ziek doorgaan of is een toekomst als di rectrice van een costuummuseum voor haar weggelegd? Iets in een gewoon persbericht heeft ons geschokt. Djakarta, aldus meldt het persbureau Aneta maakt zich op. om op grootse wijze de vijfde verjaardag van de republiek te vieren. Op het vroegere Koningsplein, nu Merdekaplein. komt een pasar malam. Een ouderwetse pasar ma- lam is het Indische equivalent van onze Brabantse kermissen. Hij bestaat hoofd- zakejijk uit eet- en goktentjes. De Indo nesiërs worden er arm. de Chinezen rijk en iedereen heeft er machtig veel plezier, op een bedaarde, lawaailoze wijze. Maar dit gaat niet helemaal een ouder wetse pasar malam worden. Grote Neder landse firma's doen er aan mee zoals Philips. Javastaal en andere en ook het Nederlandse Hoge Commissariaat richt er een stand in Wij zullen dus officieel ver tegenwoordigd zijn in een pasarkraam, een mooie natuurlijk. Ook dat is het schokkende niet. Er komen spelen: wajangvertoningen, kinderfeesten, voetbalwedstrijden, boks wedstrijden en worstelen voor dames. En dat laatste nu heeft ons getroffen, heel pijnlijk getroffen. Welke „dames" zullen daar worstelen, op zijn vooruitstrevendst Amerikaans? Wij denken aan de Indone sische vrouw, aan de dames uit de kra tons van Djokja en Solo. maar ook aan de eenvoudige baboe, zoals Speenhoff naar heeft bezongen en die men inder daad nooit vergeet. Met haar ingetogen voorname houding, in haar stijlvolle sa rongdracht. Benijd hebben wij soms de Indonesiërs om de levensstijl van hun vrouwen, die voornamer was dan die van Westerse dames met lange broeken en si garetten. Een nieuw tijdperk is aangebroken voor Indonesië. De dames worstelen op de pgsar. waar wij een stand hebben. Jammer. het door de Verenigde Staten bezette Japan aan en 55'van de Japanners antwoordde, de Verenigde Staten hun grootste sympa thie hadden. hetgeen ook ongetwijfeld de be doeling van die enquête zal zijn geweest Daarop volgde Zwitserland met 3.9'/» van de Jappenstemmen. terwij) de Sowjet-Unie er mïf .fL?'Jk,eeB l,e| rljk van Sla'ln i-am met 67.9'. de eerste plaats tn bij de beant- woordlng van de vraag: ..Aan welk land heeft u de grootste hekel?-' langzaam» maar zeker en volgens een te voren uitgestippelde methode. Grote werken, die het gehele land be treffen, zoals het aanleggen van brede ver- keerswegen, van waterleiding en belang- Jijke industrieën zijn ontworpen, maar de toegangsweg tot Kaboel. Afghanistan ver bindingsschakel met de buitenwereld, is nog altijd een modderige landweg en de Koninklijke Afghaanse Post heeft twee vermoeiende dagen nodig om de twee hon derd myi, welke Pasjawar van de Af ghaanse hoofdstad scheidt, af te leggen. In dit merkwaardige land met zijn zwer- rit i/tamT?en en fcar«fan«n van kame len zijn oude beschaving en diepgewor telde onafhankelijkheidszin, de geharde Tnannjn en gesluierde vrouwen, gelooft men in de leuze: „Haast u langzaam!" Dit alles belet evenwel niet. dat Afghanistan is te veranderen en de evolutie van Middeleeuwse toestanden naar een mo derne levenswijze is in volle gang. f)eze verandering is zeker geen uitzonderlijk verschijnsel, maar het betekent een be langrijke periode in het leven van een land. dat de bezoeker nog altijd herinnert aan een bladzijde uit de Duizerid en één Nacht. DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1950. EERSTE BI.AD - PAGINA 3 WOUTERTJE "VTOG een paar dagen, beste vrienden en vriendinnen, die een leven zon der voetbal maar zó-zó vinden en de poorten van het Sparta-kasteel zul len weer opengaan en van de tinnen van het kasteel zal de oude ridder Kees van Hasselt u allen een hartelijk welkom toeroepen. Nog hartelijker dan andere jaren zal zijn welkomstgroet door de stilte van de Zondagochtend klinken, want het wordt de vijftigste keer, dat 's lands oudste en beroemd ste voetbaltournooi gaat beginnen T7TJFTIG jaar! Men moet zich even rea- liseren. hoe de wereld er een halve eeuw geleden uitzag. De oudsten onder ons voor wie het jaartal 1900 geen ge heimen verbergt, zullen onmiddellijk zeg gen. dat de wereld van 50 jaar geleden, dat Rotterdam van een halve eeuw terug, heel wat genoeglijker was dan het beeld dat zij nu aanschouwen. Het leven kende minder comfort, je kon nog niet aan een knopje draaien om gas en electriciteit. radiomuziek en televisie te hebben, de dames droegen hoepelrokken en de heren geklede jassen en vervaarlijke hoge hoe den. maar Josef Stalin was nog slechts een jongeling met revolutionnaire Ideeën en vtn de atoombom was nog helemaal niets te bespeuren. Twee wereldoorlogen waren nog niet als een typhoon, als een vernietigende wals van pool tot evenaar gerold en een voetzoeker op de Coolsingel ontploft maakte meer la waai in de kranten dan nu het veto van Jakob Malik in de zitting van de UNO. Dergelijke gedachten speelden Eric door het hoofd, toen hij, met het weiland van Hillegersberg in de rug, naar de kleine, grijze figuur keek: de 77-jarige voorzitter van de Z.V.C. (Zilveren Voetbal Commis sie) die oude. heel oude foto's door zijn handen liet gaan. „Wat was dat nou ook weer....?" zei Kees van Hasselt, terwijl hij een grote verzameling van deftig geklede heren dicht voor de ogen bracht. Eric keek mee. herkende Karei Lotsy in een martiale uniform, zag dr Van Moorsel en andere prominenten van de K.N V.B. „Zeker van één of ander diner tel Van Hasselt en legde de foto weg. De „rare" zoon van zijn vader. TJAHAik was toch wel een flinke kerel, in m'n tijd...," en een door Vroeger h e t plaatje van de Zilvéren Bal. Sportpraet van Eric de jaren verkleurde foto Het een vrolijke verzameling lieden zien in een zwembad Lieden met vervaarlijke zwembroeken en knevëls en een politie-agent op de ach tergrond als een komische figuur uit een revue. „En Jarvisvroeg Van Has selt aan Eric. „Heb je wel eens van Jarvis gehoordDe beste zwemmer van die tijdEn Eric zag in een boot een man als een worstelaar „Ik vroeg eens aan burgemeester Zimmerman permissie voor een baantje in de Maas. maar Zim merman zei: ..Ik geef jullie wel een slootje in de Waalhaven En prompt laat Kees van Hasselt een foto zien waarop burgemeester Zimmerman met hoge hoed aan boord komt van een soort Spidobootje. Maar wat we nu eigen lijk zoeken in dit foto-archief, oude kie ken van de Zilveren Bal. vinden we niet. Hij heelt er yi de loop der jaren heel wat uitgeleend en de rest is verloren gegaan met de brand van Mei 1940 Dan keuvelen we maar wat van de tijd. dat Sparta uit de eerste klas was geknikkerd en Rotter dam in het toenmalige voetbal-walhalla een weeskind was. tot Musley de eerste In de uitstalkast van een bekende sigarenwinkel, in het Westen van Rotter dam. ia de Zilveren Bal weer te bewon deren. HU staat er leder jaar. ma*r wellicht zal hU meer belangstelling trek ken dan andere jaren, wanneer men weet dat preotes vijftig Jaar geleden in Rotterdam, op het Schuttersveld eerste wedstrijden om de Zilveren Bal gespeeld werden. (Van onze Romeinse correspondent) Voor het eerst sedert de oprichting van éen Vrije (Katholieke) Arbeidersorganisatie- toont deze zich bereid tot samenwerking met de zogenaamde „Algemene in werkelijk heid communistische vakvereniging. De «erde organisatie, die der sociaal-democraten, sloot zich bij deze beide aan, met het gevolg, dat dus alle Italiaanse arbeiders dezelfde gedragslijn zullen volgen in de grote jgociale strijd, die hier over enkele weken zal ontbranden. De statistiek wijst uit daj, waar de kosten van levensonderhoud ongeveer 51 maal zo hoog zijn als in X938 (dip--prijzen zijn inmiddels over de gehele linie al weer stijgende), de lonen der fabrieksarbeiders 54 maal. die van het kantoor- en winkel personeel 41 maal zo veel bedragen. Doch die gegevens zijn volgens Di Vlttorio, de secretaris van de „Algemene Vakvereniging", misleidend De na-oorlogse economische ontwrich ting heeft tot een vervlakking van de loonschalen geleid. Het bedrijfsleven was dermate geknakt dat de vakbonden, die tijdens het fascistische bewind machteloos waren geweest en nog 'moesten leren op eigen benen te staan, reeds tevreden waren wanneer zij konden bereiken, dat Iedere arbeider althans een loon ontving, waardoor hij in de allereerste behoeften kon voorzien. Dit betekende, dat het ver schil tussen het loon van een geschoold vakman en dat van een volkomen onge schoolde hulpkracht vrijwel kwam le vervallen. Later zijn er verscheidene loonsverhogingen gekomen, maar ook daarbij werd niet of nauwelijks rekening gehouden met het verschil tussen ge schooide en ongeschoolde arbeiders Het gevolg is. dat thans de ongeschoolde vaak 60 of 70 maal zijn vroegere honger- loontje ontvangt en dus beter af is, ter wijl de vakarbeider, de specialist, genoe gen moet nemen met ln het gunstigste ge val 40 maal zijn vroegere loon en er dus, evenals het kantoor- en winkelpersoneel, sterk op achteruit is gegaan. Voor die beide grote categorieën eisen de bonden derhalve herziening der loontarieven. Dat dit geen overbodige weelde is, meende Di Vittorio te kunnen aantonen aan de hand van statistieken. Volgens het centraal bureau voor de statistiek moet het normale gezin van man. vifouw en twee kinderen tenminste de beschikking hebben over 53.000 lire per maand. Gegevens van het ministerie van Arbeid wijzen uit. dat het gemiddelde loon van de 1.700.000 arbeiders, werkzaam in de 16 000 grootste bedrijven van Italië, slechts 27.500 lire bedraagt. Een ver hoging der lonen over de gehele linie zou stellig tot Inflatie leiden waarvan de kleine man in de eerste plaats het slacht offer pleegt te zijn en daarom zijn de -den, dat zij van de jonden het er over eens geworde alleen herziening zullen eisen Ionen der gekwalificeerde en krachten. Die verhogingen bedragen van 710 tot 3900 lire per maand. Voor kantoor- en winkelpersoneel worden verhogingen verlangd van 2200 tot 8650 lire. De bonden achten deze eisen biet on redelijkdaar de productie in de laatstë twee jaar met 15 procent is gestegen, zonder dat het aantal arbeiders in de indqstrie toenam. De netto-winsten der ondernemers over 1949. zo verzekert Di Vittorio, bedroegen 450 milliard lire, ter wijl de gevraagde herzieningen een ver meerdering van uitgaven zouden be tekenen van vijftig milliard. Het lijkt alles heel mooi en overtuigend, miar de confederatie van de ftidustrie. de werkgeversorganisatie, is het met de cijfers van Di Vittorio niet eens. Niet de netto-winst van de industrie bedroeg 450 milliard, maar de winst zonder aftrek van dividenden en nieuwe beleggingen en zon der aankoop van nieuwe machines. Boven dien meent de werkgeversbond. dat die cijfers min of meer op schattingen be rusten De ware cijfers, waaraan men zich houden moet. zijn die. welke de verschillende ondernemingen aan de fis cus hebben verstrekt, zeggen zij. Tactloze, argumenten In Nederland «al men dit misschien vanie Ifsprekenö vinden. In Italië kon geen antwoord lachwekkender züm daar de Italiaan nog geboren moet worden, die een opgave voor belastingen naar waar. held invult. Voorts meent de werkgevers- bond. dat het inkomen op 53.000 lire door het bureau voor de a(atistiek als minimum aangegeven, bedoeld is voor een gezin „met een behoorlijke levensstandaard". Vooral dit laatste heeft b(j de arbeiders kwaad bloed geset, niet alleen omdat het dwaasheid fs te veronderstellen, dat een gezin van vier personen „behoorlük" kan rondkomeh van 53.000 lire. maar ook om dat een „behoorlUke levensstandaard" voor arbeiders door de werkgevers dns blijkbaar niet nodig wordt geacht. In werkelijkheid kan geen enkele huis vrouw voor vier personen dagelijks twee maaltijden, natuurlijk zonder vlees of vis, klaarmaken zonder meer dan duizend lire uit 6te geven. Voor huur en voedsel zijn dus reeds ruim 40.000 lire nodig. Licht, gas, belasting, schoolgeld, kleding, schoei sel en enige ontspanning moeten dus wor den bestreden uit de resterende 10.000 lire Indien slechts één lid van het gezin dagelijks tweemaal met tram of bus op en neer moet rijden, kost dit alleen reeds 4200 lire per maand. Een andere opmerking van de werk geversbond. namelijk dat in het arbeiders gezin gewoonlijk meer dan één kostwin ner is. berust op waarheid, maar doet naar het oordeel der vakbonden niet ter zake. Het feit. dat ook de vrouw enige verdienste heeft, mag toch geen reden zijn mn het loon van de man laag te houden. Het geringe sociale gevoel der grote Italaanse ondernemers werd zowel door De Gaspari als, op een veel hoger plan. door de Paus reeds herhaaldelijk gelaakt. De geest van de Italiaanse rijke burgerij moet grondig veranderen, willen in dit land rust en orde terugkeren. De vrije bonden staan, waar het om ernstige sociale grieven gaat, zijde aan zijde met de uiterst linkse, hoewel zij hun zelfstandigheid in ieder opzicht willen bewaren om. zodra de agitatie een poli tiek karakter zou krijgen, hun gedragslijn te herzien. De strijd is openlijk aange kondigd voor September. Wij gaan dus een periode van ernstige woelingen tege moet en indien de regering niet tussen beide komt en de werkgevers voorschrijft, gSn redelijke eisen der vakbonden tegemoet te komen, is een algemene werkstaking vrijwel zeker. De fusie van de Pan American Airways en de American Overseas Airways is een feit geworden. De Pan American is voor 17.5 millioen dollar eigenaresse geworden van de AOA. waardoor haar vloot, die reeds onbetwist de grootste van de Wereld was. een uitbreiding krijgt van 8 Strato- cruisers. 7 Constellations 2 DC-4 eo 2 DC-3. Het personeel, dat 1000 man omvat, is eveneens overgegaan in dienst van de Pan American. De AOA was indertiid de eer ste luchtvaartmaatschappij, welke regel matige diensten opende tussen de Ver. Staten en Europa o.a. New VorkAmster dam. De Pan American exploiteert lucht lijnen over de gehele wereld. Kees van Hasselt, de laatste van de drie. Canada wil luchtmacht uitbreiden De Canadese luchtmacht overweegt een ganzienlijke uitbreiding van haar ge vechtseskaders boven het voorlopig door het kabinet goedgekeurde aantal van vijf, aldus heeft luchtmaarschalk W./A. Curtis, chef-staf van de Canadese luchtmacht meegedeeld. Deze eskaders zullen beschik baar gesteld worden om waar ook ter we reld ingezet te worden, zo voegde hij er aan toe. Dit is de tweede aanwijzing binnen iets meer dan een week, dat de Canadese re gering de kwestie van het gebruik van strijdkrachten ln vredestijd in het buiten land onder ogen ziet. aldus militaire des kundigen te Ottawa. De eerste stap was de vorming van een speciale legerbrigade voor Korea of elders. Zoals wij reeds eerder meldden, zal op Zaterdag 2 September in Dordrecht een Landdag de eerste van het nationaal Instituut Steun Wettig Gezag worden ge houden Dordt zal die dag in het teken van het militaire leven staan. In het Sportpark zullen in de ochtenduren de talrijke oefen- verbanden. afkomstig uit de vijf Zuid- Hollandse gewesten en uit Zeeland en West-Brabant excercitie-oefeningen de monstreren. Het, besle verband zal van de kolonel J Termaten. inspecteur van de Nationale Reserve, het ere-vaantje in ont vangst mogen nemen. Minister-president dr W Drees zal bij de opening van het middag-programma zich tot de duizenden in het Sportpark richten en tevens' tot het Nederlandse volk. dat zijn rede via de radio zal kunnen be luisteren. Voorts vermeldt het programma een défilé van de Nationale Reserve, de Reserve-Grensbewaking en de Reserve- Politie voor de genodigden, onder wie zich talrijke burgerlijke en militaire autoritei ten zullen bevinden, waarna een mars door de stad zal worden gemaakt met be geleiding van de Kon Militaire Kapel, de Marinierskapel, de drumband van de Nationale Reserve, de gecombineerde band van da Oranje-Garde, het muziekcorps van de Gemeente-politie te Tilburg en vier Dordtse corpsen. Een afdeling van de bereden Rijkspolitie te Tilburg en van de Gemeente-politie te Rotterdam zullen zich met elkaar meten in een concours-hippique. Het avondprogramma is niet op mili taire leest geschoeid. Er zal. eveneens in het Sportpark, een open lucht film-pro gramma worden afgewerkt. Brabanders zullen vendelzwaaien en het slot van de dag zal letterlijk daverend zijn: vuurwerk In een der Dordtse havens zullen van 1 tot 4 September de onderzeeboten Zwaardvis en O 24 alsmede het korvet Batjam ligplaats kiezen en voor publieke bezichtiging worden opengesteld. Reeds des Vrijdagsavonds zullen de oefenverbanden naar Dordrecht worden vervoerd, daar men aan de Landdag een mobilisatie-oefening heeft willen koppe len. De vrijwilligers zullen in de oude Benthien-kazerne worden gelegerd. Birmese regeringstroepen hebben in het rijke mijn- en rubberdistrict ten oosten van Tavoy (Zuid-Birma) een aanval op grote schaal ingezët tegen de communisti sche strijdkrachten. In het gebied van Maubin werden,twee" bolwerken der Ka rens heroverd- In het/gebied van Henzada werden aanvallen verricht op ctoor Ka rens bezette gebieden Een aanval van 600 communisten te Lewe werd afgeslagen en bij een dorp op 6 kilometer afstand van Mandalay werd een groep opstandelingen in de pan gebakt KVNSTN1EUWS Het bestuur van de Vrienden van het Residentie Orkest afgetreden Kort nadat do heer J. J. L. van Zuylen, administrateur van het Residentie «Orkest, benoemd was tot adjunct-directeur, vroeg hij ontslag, omdat hij met het bestuur van mening verschilde over de financiële con sequenties van bepaalde mutaties in het orkest. Het ontslag werd hem eervol ver leend, doch het bestuur wenste verder alle relaties met hem te verbreken De heer Van Zuylen had echter ook zitting in het bestuur van de Vereniging van Vrienden van het Residentie Orkest en in die functie wenste hij te worden gehandhaafd. Het be stuur van deze vereniging kon de heer Van Zuylen niets verwijten, dat zijn ontslag zou wettigen, moest integendeel vaststellen, dat hij steeds op lofwaardige wijze zijn plich ten tegenover de vereniging is nagekomen en dat het ondoenlijk zal blijken, bjj het geringe beschikbare salarisbedrag een functibnaris te vinden, wiens geschiktheid vergeleken zou kunnen worden met die van de heer Van Zuylen. Begrijpend niet temin, dat de vereniging in een impasse zou raken, als de heer Van Zuylen gehand haafd bleef, ziet het zich niet meer in staat, verantwoording voor een behoorlijke behartiging van de opgedragen taak te blijven dragen. Het heeft daarom besloten de algemene ledenvergadering te verzoe ken. een nieuw bestuur te vormen. ,.De eer en de rechten van de Duitse soldaat'" die moeten volgens het Westduitse verbond van oudgedienden voor de natie en de gehele wereld worden hersteld, alvorens Duitsland aan de verdediging van West- Europa wenst deel te nemen. Verder ste'.de de hond als voorwaarden voor herbewa- peiining herziening van de processen :e«en voormalige Duitse beroepssoldaten en een Duits vredesverdrag Propagandafilm van de Blindenbond BIJ TIJDEN heb ik m'n vermaken, en mag ik het genoegen smaken, dat ik, (met liedje of refrein), mijn mede mens van dienst kan zijn. Dan juicht mijn hart. zoals mijn Lier, dan heb ik een intèns plezier, omdat ik met mijn domme dichten, nu eindelijk eena Nut kan stichten. ER IS bijvoorbeeld, een Gehuwde, wiens liefde voor zijn vrouw nooit luwde. Hij heeft al vijf en twintig ja ren. haar zorg en toewijding ervaren, kortom, hij is haar dank verschuldigd, zij dient geprezen en gehuldigd. Met Zilv'ren Bruiloft in 't verschiet, zoekt hij paar een gedicht of lied. Hoe dik wijls was er Vrotrwen-HJden. als man nen. In het Lauwe VrUden Maar deze man. volstrekt niet lauw. zoekt naar een Lied. waarin zijn vrouw, (voor hém altijd zo trouw in touw), op juiste wijze wordt bezongen. Helaas! Hij heeft wel sterke longen, maar 't zingen van de juiste tekst, geldt hier. als noodzaak, het directst. Zijn borst kan van verlangen prangen, maar 't gaat om nobele gezangen. Zijn borst voelt duidelijk de plichten, dat hij iets groots heeft te verrichten, om door ge dichten vreugd te stichter!. Dan komt zo'n echtgenoot bij mij. ik voel dat als een zoet gevlei, en met 't Gemoed des Medelevens, vraag ik de nodige gege vens. EN SOMS verschijnt een Comité. Dat brengt vaak moeilijkheden mee. Het gaat dan om een Jubilaris, van wie ik zéggen mag, wat wéér is,'maar toch maar tochniet él te waar! Want dén ontstaat weer het gevaar, dat er een wanklank kan ontstaan. Op Tact en Wijsheid komt het aan.... kortom, ik heb een massa zorgen, die soms mijn dag- cn nachtrust worgen, 't komt vóór. dat mensen zich vergisten, en dan de feiten niet meer wisten, en ópk. (dat mag> de lezer weten), ben 'k zélf de feiten aoms vergeten. OM DAT in toekomst te vermijden, werk ik. (zeer passend bij de tijden), particulieren ten pleziere. nog slechts met Hulp van Formulieren. Jaja. al hebt u ook bezwaar: ik word een échte ambtenaar. Neen. geen gehoon en geen gegier! De Feiten op het Formulier 1 En een model geef ik u hier: DE BRUIDEGOM (niet?) (glad?)-ge- schoren, werd (neen?) (zoja: waarom?) geboren. Werd hij dus (qnder A) gebo ren. tot welke groep moet hij behoren? En staan zijn oren naar behoren, of (C) te veel rechtop-naar-voren? De Bruid, is zij een stadsgetrouwe. of plattelandse Edelvrouwe. (in Blokletters of schrüf- machinè). Bewoont zij Lustslot of Ruïne? (Hier doorhalen, wat niet ge wenst wordt, wat binnen zwarte lijn begrensd wordt). Was zij een kind. dat op de wei lag en heeft h ii last van Kinderbijslag? Zijn boorden? Semi- Soft of stijve? (De rechter bladzij niet beschrijven!). DE JUBILARIS, hooggeacht, is van het mannelijk geslacht? Hij is. (vul in), atads-secretaris, referendaris? Archi varis? Bezitter van een Jacob Maris, of Rentetrekker? (Wat heel néér is). En het geschenk? Een schrijfbureau? Een Rookstandaard of Litsjumeau? Een Qouden Ballpoint met twee doppen? Een schemerlamp in enveloppe? JAJA, AL HEBT u ook bezwaar: ik word een echte ambtenaar en aan de deur van mijn vertrek, heb ik (al staat het thuis wat gék), reeds een loket gezaagd, als deel. van 't bovenste, ge verfd. paneel. In verse verf staat dqar: „Halt! Stoppen!" vervolgens: „Bin nen zonder Kloppen." En slechts in één bijzonderheid, is hier een zichtbaar onderscheid, met échte ambtelijke sfeer. Geen Kastje-Muurgeen Heen-en- Weer. Neen. welkom, welkom, stadge noten! En nooit zegt mijn loket: GESLOTEN. De blinde auteur Willem Kramer ta Purmerend, werd door de Nederlandse Blindenbond aangezocht om voor een pro pagandafilm een verhaal te ectorijven. Dit is geschied. Men heeft nu de Haagse cineast Piot van der Ham opgedragen, van dit verhaal een scenario samen te stellen en tevens de film te vervaardigen. Het zal een speelfilm worden op 16 mm met een vertonlngsduur van circa drie kwar tier. die op de propaganda-avonden van de Bond zal worden vertoond Originele loneelprijsvraag De N V Vink's Uitgeversmaatschappij te Alkmaar heeft een ..practische prijsvraag voor het amateurtoneel' uitgeschreven. Inzending wordt verlangd van oorspron kelijke stukken van artistiek gehalte vóór 1 Februari 1951. De ingezonden stukken verschijnen op de gewone voorwaarden in druk. Elk stuk dat binnen een jaar door 100 amateurtoneelverenigingen is gespeeld en daarmee zijn waarde neeft bewezen wordt bekroond. De auteur krijgt dan f 1000 extra. De repetities van het Rotterdams Toneel voor het zangspel ..Vrouwenzand" van Ben van Eysselsteijn zijn in volle gang. Op de foto: het repeteren onn de piratenscène Boven op de campagne staan Kees Brusse, die de vrolijke bootsman Sjoerd creëert. Bep Dekker (Aite) en Wlm Hoddes (schip per Fokko). Beneden vergadert de staf van het spel. Geheel links de auteur van het stuk tn gesprek met regisseur Richard Flink. Vóór hen buigen Corrie Hartong. onder wier leiding de dansen worden in gestudeerd, en de componist Charles Hei- nen zich over de partituur. Phèdre als ballet Het balletectxoen van de Franse opera is begonnen met de première van het ballet „Phèdre", bewerkt naar Racine door Jean Cocteau. muziek van George Auric, choreografie van Sgrge Lifar. die Hippo- lytus danst. Tamara Toumanova vertolkt de figuur van Phèdre. Zoals men weet heeft Serge Lifar enige tijd geleden het ballet „De dolende rid der" op muziek van Jacques Hert uitge bracht. Hijzelf danste Don Quichot en Micheline Bardin Dulcinea. Lifar zal dit seizoen bovendien met Nina Vyroubova dansen in „Dramma §er De Assemblee eindigde de discussies over mensenrechten en sneed daarna de kwestie van volledige tewerkstelling van arbeidskrachten aan. Er was uiteraard weinig verschil van inzicht over de wen selijkheid van volledige tewerkstelling Het vraagstuk van Europa's defensie heeft Woensdag nog de besprekingen overheerst. De poging van Duncan Sandys, Churchills schoonzoon, om in de subcommissie voor de Veiligheid besprekingen over de details van Churchills plan voor een verenigd Euro pees leger te beginnen, werd geblokkeerd door het krachtige verzet van de Labour- groep en de Seandinaviérs. Beide groepen maakten bezwaar tegen het betreden van wegen, die door het Atlantische Pact worden beheerst. In verband met deze oppositie heeft Sandys een deel van zijn voorstel teruggetrokken. De belangstelling in de wandel gangen voor deze strikt geheim gehouden besprekingen was veel groter dan die voor het voortgezette algemene debat. meer echter over de methoden om haar te verwezenlijken. De basis van de bespre kingen was de ontwerp-resolutie van de Britse Labour-afgevaardigden die met steun van de Britse conservatieven en de Scandinavische socialisten was ingediend. Zij wil ó.m. de regeringen vragen, vóór 1 November rapport uit te brengen over maatregelen, genomen ter verwerkelij king van de volledige tewerkstelling. Bij deze overeenstemming van socialis tisch conservatief inzicht achtte de Zweed se econoom Ohlin zich als liberaal genood zaakt. zekere waarschuwingen te doen ho ren. Men moet volgens hem vóór alles ri sico's van inflatie vermijden en niet alleen volledig emplooi, doch vooral ook effec tief emplooi verwezenlijken. Daartoe is volgens hem de uitbreiding van het vo lume van de internationale handel de voornaamste weg. Alle vormen van pro tectionisme zijn volgens Ohlin absurd. Onder vele leden, die de noodzaak van het opheffen van dc werkloosheid bepleit ten. was de Nederlander Van de Kieft. die zojuist benoemd is in de subcommissie voor volledige werkgelegenheid. Van de Kieft herinnerde aan de ..dramatische de pressie" van '30. Hij vroeg: „Kan men aan nemen. dat Hitier aan de macht gekomen zou zijn zonder de steun van millioencn werklozen? Ook Stalin zou volgens hem in dergelijke omstandigheden volgelingen uit werklozen kunnen recruteren. Indien de V.S. en West-Europa In de jaren tussen 1930 en 1934 voor het bprstel van Duitsland hadden willen uitgeven, wat later één week oorlog zou kosten, dan zopden zij volgens Van de Kieft de best mogelijke investering hebben verricht. Werkloos heid was volgens de Nederlandse spreker identiek met een wankel politiek leven en ontreddering. Bok de Korver „Geen slaat jé'uit slaan". voorzitter van de Z.V.C. op de wer kelijk geniale gedachte kwam om het zil veren bal-tournooi te organiseren Mus ley. Meyer, Van Hasselt en Reydt waren de vier peetooms, die het kindje ten doop hielden. Men in Rotterdam vond het nog maar zo-zo. Het was nog niet zo heel lang geleden, dat deftige Rotterdammers tegen de vader van Kees van Hasselt zei den: „Je mag wel een beetje op die rare jongen van je ietten. Als het de bedoeling is. dat hij later in de zaak komt. wens ik niet door hem bediend te worden." Kees van Hasselt was klein, maar dapper Hij ging rustig zijn gang. Men kan daar nu om glimlachen, maar wij allen, die een voetbalwedstrijd of een zwemwed strijd ?twee van z'n vurigste hobby's) als de gewoonste zaak van de wereld be schouwen. kunnen de kleine, in de strijd voor de sport vergrijsde voorzitter van de Z.V.C. niet beter eren dan door hem een klein beetje dankbaar te zijn. Good old Bok zegt: „Het moet een pretje blijven". TJET plaatje in de krant, na de'eerste AAdag van de Zilveren Bal was vroeger altijd: Kees van Hasselt, Bok de Korver en wijlen minister Kan. gezellig keu velend in het gras achter het doelDe minister, altijd in het blote hoofd, bruin verbrand, wars van gewichtigheid en def- tigdoenerij. „We missen hemzei Bok bij wie Eric ook nog even is aangewipt Eric vroeg wanneer De Korver in de commissie van de Z.V C is gekomen, doch dat blijkt pas in 1939 gebeurd te zijn. in de plaats van wijlen Johan Meyer. Hei lijkt al veel en veel langer. De rol van De Korver ln het tournooi is niet de onprettigste, want als hij het veld op komt, wordt er al bij voorbaat gejuicht In het bijzonder door de jongenstribune, die nu eenmaal altijd het meest verlek kerd is op het „kooitje kikken", waar mee cfe knoop van een gelijk spel moet worden doorgehakt. Met Bok de Korver zwerft Eric minder door de negentiger jaren dan met Kees van Hasselt. De kersverse problemen van deze tijd blijven zelfs niet onaangeroerd maar zonder te kunnen zeggen, dat Bok niet meer met belde benen in 1950 staat, mag Eric toch niet verzwijgen, dat er met het „Zilveren Bal-tournooiniet te „sjag- geren" valt. Er zijn in de loop der janen vele tournooien gekomen in ons land, kleintjes en grote en om clubs te trekken, wordt er hier en daar wel eens niet zo nauw gekeken met de „onkosten-vergoe- dingen" „Daar beginnen wij niet aan." zei Bok en naar de toon te oordelen waar op hij dat zei kan Eric u rustig vertellen dat er op dit punt met hem niet te mar chanderen is. „Als de clubs geen genoe gen meer nemen met de manier, waarop wij dat al jaren lang gewend zijn. wel - dan zal er geen Zilveren Bal-tournooi meer zijn Wel, wel. als Erie het lijstje bekijkt van de clubs, die er dit jaar weer meedoen en als hij denkt aan de clubs, die graae naar Rotterdam zouden zijn gekomen wanneer zij een uitnodiging daartoe had den gekregen. dan gelooft hij. dat ej voor uits(erven van dit. één van de mooiste tradities van Neerlands voetbal, geen angst behoeft te zijn. Proficiat! i De bekende Franse mode-ontwerpster madame Elsa Sehiaparelli. is Woensdag avond op het vliegveld van Nice gear resteerd. toen zij op het punt stond naar huis te vertrekken. De politie vond in haar koffers enkele juwelen, die volgens haar aangifte bij de grote juwelendiefstal eerder deze maand aan haar ontstolen waren. Bij deze diefstal in de villa van mevrouw Winston, een Amerikaanse so ciety gastvrouw, werd voor 20 millioen franc aan juwelen geroofd Mevrouw Sehiaparelli was één der gasten. De politie zei Woensdagavond een ano- nyme tip te hebben gekregen, dat me vrouw Sehiaparelli enkele van de gestolen juwelen had terugontvangen, doch niet van plan was de politie daarvan in kennis te stellen. In haar koffers werd voorts een bedrag van 1.485 dollar gevonden, dat mevrouw Sehiaparelli niet bij de douane had aan gegeven. Het geld is in beslag genomen. Mevrouw Sehiaparelli is later voorlopig in vrijheid gesteld. Op het Indonesische culturele congres te Djakarta voerde ook de heer Jef Last het woord. Aangezien hij de Maleisetaal niet spreekt, werd hem verzocht, zich van het Engels te bedienen. De heer Last had daar aanvankelijk bezwaar tegen, maar men wees hem er op. dat dit beter was voor de sfeer van het congres. Een vol gende. Indohesische. spreker gaf echtèr als zijn mening te kennen, dat de heer Last beter in het Nederlands had kun nen spreken, want „dat begrijpen we beter". In het Engels dan. zei de heer Last iets over de klassetegenstellingen in In donesië en over een Nederlands gebrek aan belangstelling voor de kunst van de Spaanse revolutie en voorspelde toen. dat wat Nederland zal trachten te expor teren aestheticisme is. cynisme dat twij felt aan alle revolutionnaire mogelijk heden cn „natuurlijk ons katholicisme". Verder bepleitte hij algemeen volks onderwijs in een vreemde taal en ophef fing van de klassetegenstellingen. In Oost-Java wordt grote schoonmaak gehouden. Op 1 September a.s. zal het militaire bestuur worden opgeheven en voor die tijd wil de militaire gouverneur nog de nodige ongerechtigheden verwijde ren. Tegen middernacht vorige Zondag begon de actie en na 24 uur zuiveren had men in Soerabaja reeds een oogst van 233 gevangenen. In Modjokerto bracht men het in een etmaal tot 70 arrestanten, in Djombang tot 110 en in Sldoardjo tot 111. Tevens zijn revolvers, karabijnen, stens, brenguns en zelfs granaatwerpers in beslag genomen en een aantal gestolen auto's, jeeps en vrachtauto's. De actie ia wegens enorm succes geprolongeerd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1950 | | pagina 3