GOUD5CUE COUDANT
Ljjker
ZIJN KONINKLIJKE GASTEN
nket
at...
SOMBER LONDEN BEREIDT
EEN STRALENDE ONTVANGST
Hartelijke, ongedwongen begroeting
LAAS
fijn knecht
de
ITJES”
WEERBERICHT
Rijtoer door juichend Londen
ti
van
VORSTELIJKE LUISTER BIJ HET
STAATSBANKET
I
1NC3
-
De Koningin had geen
last van de storm
I
w.
IEF
BIJ DE ONBEKENDE SOLDAAT
Een krans met op de linten de letters J. en B.
t ZA
Kostelijke kledij
:ude Hervorming
it V KruxtTlaan »1
scheiding”
VORSTELIJKE
onderscheidingen
intreK-
De eerste stappen op Engelse bodem
Een band uit Chatham
Historische plek
NOVEMBER 1950
Woensdag 22 Nov. 1950
Prijs 10 cent per nummer
89ste Jaargang No. 23140
Prijs abonnement.
ƒ0 33
Bureau: Markt 31.
per week
Telefoon 2745 (twee lijnen)
ƒ1.40
per maand
Directeur-Chefredacteur: S. H. VAN DER KRAATS
Chef-Exploitatie: D. DE KLERK
Postrekening 48400
ƒ4.20
per kwartaal
s —4
I
(Van onze speciale verslaggevers te Londen.)
L tWp
ce a
hen
be-
bij
Welsh
KIJKER.
iet
De vorstelijke personen bij de
aankomst aan Buckingham Palace.
c aanwezig
aken uit te
iun intrek geno-
e middag tussen
Op het graf van de Onbekende
Soldaat legde ons Vorstelijk paar
een krans.
nis
pret,
sou
maat
EENDRACHT
MAAKT MACHT
L'
>uder-
iie en
ge
en
VLEKVRIJ
LVERD
ber
aden
Ko
gas-
V
PER ASPERN
AD ASTRA
weerklonken en t
Britse marine uit C
i uit de 5
Imus spet
ting
•volj
waartoe o.a. Lord Al
minister-pr
troduceerdc
Zo fi
t de K<
d en even
ip het pa-
iftwee Engelse
Londen, waar
jmen.
van
droeg
van de
[aar
de
ge-
mde
?hter
de
op de
in loopt
ingham
-i niet anders
ht is hier sprake van
mderheid georgar
jeugd, heeft afkeei
ook critisch. Als er een oi
om zich ten aanhoi
te uiten, zal de jet
openbaar protest ni
Zelfs al ware het
iet van
er dan 50
len. Een c>
i nadere
"i, dal
or minstens één
esteedt, ontvangt
n Sint Nicolaas
Hoe groter het
des te groter het
en erepoort fungeer
bevestigde gaffels,
de Nederlandse
ipperden Ook hier j
i de aanblik van de
iger was dan ooit.
reeds half donker t“
hekken van het pi
CS" altijd treerd
In druilerig herfstweer heeft Londen ons Koninklijk
paar c?n overeenkomstig de Engelse volksaard inge
togen. doch daarom niet minder gemeend welkom
bereid. Het w'as guur en somber, toen het uur van
aankomst naderde. Maar het bleef droog. Een fijne
nevel hing over de stad en gaf haar juist die unieke
sfeer, die altijd zo bijzonder treft. Het gedeelte van
het perron, dat voor de ontvangst was open gehouden,
was bedekt met een rood karpet, geflankeerd door
tribunes voor bijzondere gasten. De stationsmuur
ging schuil achter rode gordijnen, waarop enkele
malen het monogram J. B. was aangebracht. De plaats
van ontvangst was in een zee van licht van de tele-
visie-lampen gezet.
Even voor de trein binnenreed, betraden de leden van
Na de aankomst van Koningin
Juliana en Prins Bernhard op bet
Victoria Station, waar de proto-
colaire begroeting plaats vond,
reden de vorstelijke personen in
de staatsie-optocht naar het Buck
ingham Palace te Londen. Langs
de Mail, waar naast de Britse vlag
onze driekleur wappert, bereikte
de stoet het Koninklijk paleis.
■sabonnen van 18
ir 1950 af kunnen
•ld worden voor ge-
innen enmgl
ichenkbonnen kunt
ut Nicolaaa terecht.
(Van onze speciale verslaggever)
TIET HOOGTEPUNT van de eerste dag van het Koninklijke bezoek vormde het
schitterende staatsbanket, waaraan 176 gasten aanzaten, onder wie leden der
regering, de leider van de oppositie, Winston Churchill, diplomaten, leden van de
hoge adel en geestelijkheid. Het werd gehouden in de beroemde Stateballroom,
die met spiegels en gobelins was opgesmukt. Men was gezeten aan hoefvormtg
geplaatste tafels, welke feestelijk versierd waren met een schat van chrysanten,
rozen en orchideeën. De antieke goud-zilvgren ornamenten, borden en schalen
glansden zacht in het licht van kronen en meer dan 100 kaarsen, getorst door
kristallen kandeLxz^.M.
H.M. de Koningin droeg een tiara, even
als Koningin Elizabeth. De hoofdtafel
stond opgesteld voor de troon met balda
kijn. Koningin Juliana zat aan de rechter
zijde van Koning George, aan zijn linker
zijde zaten Konii
Bernhard. Verder z
ivin van Athlc
Gloucester,
Minder wind.
Weerverwachttng meegedeeld door
het K.N.MI. in De Bilt geldig van
Woensdagavond tot Donderdagavond.
Half tot zwaar bewolkt met enige
regen. Matige tot zwakke wind uit
Zuidelijke richtingen. Weinie veran
dering in temperatv
23 November
Zon op 8.34-. ox
Maan op 16.33:
tot Dondei
r bewolkt
zwakke
jen. Wei
tuur.
Wassende maan
>nder 16.38
onder 1.18
de troon met t
ia zat aan de ree
George, aan zijn lii
ingin Elizabeth en Prins
r zaten aan de hoofdtafel
de gravin van Athlone, Attlee, de hertogin
van Gloucester, de Lord Kanselier,
prinses Margaret, de hertog van Glou-
chester, minister Stikker, prinses Mary,
een zuster van de koning, en de aarts
bisschop van York.
Koningin Juliana droeg een schou
loze japon van licht zeegroen organdi
Koningin Elizabeth een crinoline met
borduurde pailletten. Onze Koningin
Prins Bernhard droegen de sèches, be
horende bij de onderscheidingen, die de
Koning vóór de maaltijd aan hen had uit
gereikt. De Koning en de andere heren
waren in avondtoilet gestoken.
Een klein strijkorkest van de
Guards speelde tijdens het diner een pot
pourri van Nederlandse muziek.
Tijdens dit banket sprak koning George
«en welkomstrede uit, waarin hij herin-
het Engelse koninklijke huis het perron. De koning
en de koningin werden allereerst begroet door me
vrouw Michiels van Verduynen, echtgenote van de
Nederlandse ambassadeur, die de reis van Dover had
meegemaakt. De Koning was in admiraalsuniform, de
Koningin droeg een mantel van mauve fluweel en een
hoed met veren van dezelfde kleur. De beide prin
sessen vormden een charmant paar. Prinses Elizabeth
was gekleed in een fel rode fluwelen mantel, con
trasterende met de paarse mantel van prinses Mar
garet. Het was een imposant gezelschap, dat de komst
van ons vorstenpaar afwachtte.
De Engelse minister van buitenlandse zaken, Bevin,
was het enige lid van de regering, die zich niet aan de
voorgeschreven kleding had gestoord. Hij verscheen
met zijn gewone zwarte gleufhoed, zwaar op zijn stok
leunende, maar hij zag er beter uit dan in lange tijd.
j j, deur van
.oor de deken en an-
i de abdij, in rood en
igzaam wandelde zij.
Bernhard, minister
sadeur, naar het
te krans van lau-
van linten in
de initialen J
werd ook bijge-
Scholars. de in
eerlingen van de
_:hool, die sinds
izabeth hun mede-
de erediensten in
22 November a.a. in de
11. avonds I uur
HUET uit Rdam
helding”
nlet-leden 25 ct.
de vereniging kunt
n bovengenoemd adres.
Koningin
Elizabeth.
i>-gh, benoemd
orde van de
en de Hertog
de feestneuzen en niet de redelijk stu
derenden dwars zit. Mogelijk zou een
commissie, die, zonder een stok achter de
deur, deze dingen ging bestuderen, ge
makkelijk een zilveren of gouden jubi
leum halen, gezien de geringe resultaten,
die Delft zelf tot dusver heeft bereikt.
En dat bij een voor de T.H. urgent pro
bleem.
Het gaat hier om een voorziening, waar
aan de regering zelf een tijdelijk karakter
toekent. Er staat nog altijd een nieuwe
Hoger-onderwijswet op de helling en het
Is te hopen, dat. wanneer deze in het
parlement komt, de toestand in Delft geen
uitzonderingstoestand meer zal behoeven
te zijn. Tot zolang zou Delft een stok ach
ter de deur om sommige jongelui wat aan
te porren, goed kunnen gebruiken, zelfs
al zijn ook .studenten behept met examen-
VrHet zal met de Delftse examens wel zijn
als met bijna alle Nederlandse examens:
als je flink gewerkt hebt, kom je er door,
en als je dat te weinig hebt gedaan is het
een kwestie van geluk.
Overigens het ontwerp is nog geen
wet. In de Kamers zitten vrij veel man
nen van Delft.
Koning George heeft Koningin
Juliana de Royal Victoria Chain en
Prins Bernhard de versierselen van
Knight Grand Cross of the Victo
rian Order verleend.
Koningin Juliana heeft
Elizabeth en Prinses
Hertogin van Edinburgh
tot Grootkruis in de
Nederlandse Leeuw
eenheid te worden. Het moet open staan
voor de andere naties en groeperingen van
naties der wereld, zoals een onderdeel van
een levend organisme betaamt”.
Van diepe betekenis was het slot van
de Koninklijke toespraak: „De oude Chris
telijke gedachte, dat iedere enkeling een
dienende taak heeft ten opzichte van zijn
medemensen, en zo ieder ten opzichte van
ieder, teneinde de maatschappij zó te ma
ken, dat men het kan uithouden, er in te
leven deze gedachte zou logisch moeten
worden uitgebreid tot de naties. Ik ben er
mij van bewust, dat de wereldgemeen
schap nog zeer ver van deze zienswijze
verwijderd is. Maar toch, laat ons haar in
gedachte houden, want dit alleen kan da
wereld redden".
gin en de Prins stonden voor de kerk la
ter nog een ogenblik stil bij de verlichte
vitrine met het boek, waarin de namen
van de burgerslachtoffers van de „blitz”
staan vermeld, en dat elke dag pp een
andere pagina wordt opengeslagen. Gok
bezichtigden zij de gedenkplaat ter ere
van president Roosevelt.
Klokslag drie uur stoomde de koninklijke trein, waarvan de locomotief getooid
was met de Engelse en Nederlandse kleuren, langzaam het station binnen. De
wagon, waarin zich ons vorstelijk paar bevond, hield stil tussen de twee hagen
van vele personen, in het midden waarvan zich de Engelse koninklijke familie
bevond. Even was er spanning. Toen stapte H.M. de Koningin op het perron.
Het was een historisch ogenblik in dubbele zin, omdat het de eerste maal was
dat een Nederlandse monarch een officieel bezoek aan Engeland bracht. Boven
dien had nooit te voren een regerende vorstin in officiële hoedanigheid En
gelse bodem betreden. De Koning begroette onze Koningin hartelijk en Ko
ningin Elizabeth liep glimlachend toe op Prins Bernhard, die inmiddels op het
perron verschenen was. Daarna volgde de wederzijdse begroeting tussen de
beide Koninginnen, die elkaar kusten, en van de Koning en Prins Bernhard, die
elkaar hartelijk de hand schudden.
Ook de begroeting van Koningin Juliana met de beide prinsessen was bijzón
der hartelijk. Vervolgens stelde de Koning de autoriteiten aan onze Vorstin voor.
.a. Lord Allanbrooke, de commandant van de Tower van Londen, de
iresident Attlee en minister Bevin behoorden. Koningin Elizabeth in-
le het gezelschap aan Prins Bernhard.
terwijl de band van de
Chatham (welk een 1
inneringen uit de zeventiende eeuw.,
het Wilhelmus speelde, werden de lei
van het Britse gevolg, dat aan ons
ninklijk paar is toegevoegd, aan de
ten voorgesteld.
Hare Majesteit was gekleed in een tur
koois groene japon. Daarover droeg zij
een bontjas, en een eveneens groene hoed
met veren van een paradijsvogel. Prins
Bernhard droeg het uniform van vice-
admiraal van de Koninklijke Marine.
Terwijl achter ons de uit de oorlog nog
welbekende Frank Gillard van de B.B.C.
en vele andere radiocommentatoren en
foto- en filmmensen hun werk deden, in
specteerden. begeleid door de Duke of
Glouchester, Koningin Juliana en Prins
Bernhard de erewacht, bestaande uit
mannen van de Britse marine en de So
merset Light Infantry.
Kort daarna begaven zij zich al van de
pier naar het station, dat er vlak achter
ligt. Enkele honderden Engelsen uit het
plaatsje Dover hadden zich daar opge
steld en applaudisseerden toen het Ko
ninklijk paar zichtbaar werd.
Vergezeld door hun talrijke gevolg stap
ten de Koningin en Prins Bernhard daar
na in de trein, doch niet voordat de bur
gemeester van Dover, vergezeld door de
leden van zijn gemeenteraad, nog een
adres aan H.M. had aangeboden, welk ge
baar door haar werd beantwoord met
eveneens het overhandigen van een adres
aan de bevolking van Dover.
Om precies tien voor halftv
tijd vertrok de trein naar Li
deze om drie uur zou aankot
...j goud-zilvgren ornamenten,
in het licht van kronen en meer dan 100 kt
Habers. Er was een fonkeling van edelstenen.
nerde aan de tijd, dat Nederland bezet was
en Koningin Wilhelmina de zetel van haar
regering in Londen handhaafde, waar de
tweede dochter van Koningin Juliana werd
gedoopt in een kapel, die kort daarna door
Duitse bommen werd vernield. De koning
wees op de gemeenschappelijke idealen van
het Nederlandse en het Britse volk en
bracht een dronk uit op het welzijn van
zijn Koninklijke gasten en dat van het Ne
derlandse volk.
Geen autarkisch Europa
De antwoordrede van onze Koningin was
als altijd gesteld in een zeer persoonlijke,
gevoelige stijl. Eveneens sprekend over de
achter ons liggende oorlog sprak Hare
Majesteit: „Uw hele natie nam deel in
onze redding. Ik denk aan de vreselijke
strijd van uw soldaten bij Arnhem, aan
het voedsel, dat uw vliegtuigen lieten val
len, toen de honger op het ergst was”.
Opmerkelijk en dnideltfk voor een ver
staander was de passage over Engeland en
de Europese gemeenschap: „Wanneer ik
Groot-Brittannië begroet als moeder van
vele naties, dan begroet ik het evenzeer
als een essentieel lid van de Europese ge
meenschap”. En: „WU kunnen Europa niet
toestaan, een afzonderlijke, autarkische
aangeduid door een
laat van een gouden
en. Een eenvoudig kruis
vier kandelaars met grote
hoeken. Het graf is
i. het symbool van de
A/Tenige opvarende van de Jacob
•i’-*- van Heemskerck zag bleek om
de neus, toen de kruiser Dinsdag
middag aan de kade te Dover
meerde. De hevige storm, die gedu
rende de nacht op de Noordzee
woedde en zelfs menige zeeman een
onwillige maag bezorgde, was ook
niet onopgemerkt aan de Neder
landse kruiser, waarop het Konink
lijk Paar zich bevond, voorbijge
gaan. Het was daarom geen wonder,
dat Frank Guillard, de B.B.C.-ver-
slaggever, die de aankomst in
Dover voor de Engelse radioluis
teraars versloeg, zijn vrees uitsprak
dat Koningin Juliana minder pret
tige herinneringen aan de zeereis
naar het Britse eiland zou hebben.
Zijn vrees bleek echter ongegrond,
want wie ook enige last van het
ruwe weer mocht hebben gehad.
Koningin Juliana zeker niet. Uit de
omgeving van de Koningin verna
men wij, dat de vorstin geen ogen
blik last heeft gehad van de woelige
zee. Ze had een uitstekende eetlust
en maakte zelfs tijdens de storm
met de commandant van de kruiser
een rondgang door het schip. Men
kan zeggen aldus onze zegsman
dat de Koningin „het ktormpje”
zeer is meegevallen. Ze voelde zich
even prettig als op haar eigen jacht
de Piet Héin. En dat bij een storm
van 110 km per uur.
het wetsvooi
tempo van
voeren.
Kijker had niet anders verwacht. In
zeker opzicht is hier sprake van dwang.
Jeugd, inzonderheid georganiseerde aca
demische jeugd, heeft afkeer van dwang
Jeugd is ook critisch. Als er een orgaan
bestaat om zich ten aanhore van het
publiek te uiten, zal de jeugd zich een
kans tot openbaar protest niet laten ont
gaan. Zelfs al ware het nieuwe geestes
product van de wetgever van O K W. het
beste wetsontwerp geweest, dat ooit een
Nederlands departement had verlaten, ook
dan zou waarschijnlijk critiek niet achter
wege zijn gebleven
De studenten vinden het helemaal geen
best wetsvoorstel. Zij gronden hun afwij
zing op een reeks bezwaren, die zij op
een persconferentie uit de doeken hebben
gedaan. De problemen worden niet opge-
Tost, zeggen zij. Van de 40"die de eind
streep toch nooit halen, zou slechts een
klein gedeelte word en afgevoerd. Volgens
hun eigen berekeningen gaat het om niet
meer dan 50 studenten per jaar. Daarmee
is de Delftse overbevolking op de Tech-
nische Hogeschool niet uit de wereld De
pressie, die de student achter zich voelt,
een haastiger studie veroorzaken,
jr de gevolgen van die haastige spoed
vinden zij niet goed. De nadelen wegen
niet op tegen de voordelen.
Naar aanleiding daarvan zou Kijker wil
len opmerken, dat het cijfer 50, gewonnen
uit eigen berekeningen der studenten, wel
wat laag lijkt. Het blijkt een omstreden'
cijfer te zijn. Toen Kijker eens ging infor
meren naar dat cijfer op een centrale
plaats van de T. H., kreeg hij te horen,
dat er zeker met meer dan 50 studenten
per jaar zouden afvallen. Een collega van
Kijker, die elders op nadere informatie
afging, kreeg te horen, dat het om een
honderdtal studenten zou gaan.
Er bestaat, ook volgens de studenten
xelf, aan de T.H. overbevolking. Het wets
ontwerp wil echter niet in de eerste plaats
dat teveel wegwerken, het wil het studie
tempo versnellen. Dat is het hoofddoel. De
regering acht het T H.-apparaat, waarvoor
op de begroting van O K.W. een kleine elf
millioen voor 1951 is uitgetrokken, te duur
om er eventuele „feestneuzenA onder de
studenten een loopje mee te laten nemen.
Daarover kan men de regering eigenlijk
geen verwijt maken. De gemiddelde stu
dent legt het propaedeutisch examen in
drie jaar af. De ouders hebben ook liever
niet, dat zoonlief langer over de studie
doet, zeggen de studenten, dus van die
kant is er al pressie genoeg. En wie het
in vier jaar niet doet, verdwijnt volgens
hen vanzelf wel uit onze gelederen. Wel
nu. de regering geeft nu vier jaar de tijd
voor een weg, die de heel knappen in twee
jaar afleggen en de gewonen in drie jaar.
Daarbij doen ze dan nog heus wel aan
net studentenleven. Wie het echter in vier
jaar niet doet, zou nu worden uitgescha
keld, tenzij hij een redelijke verontschul
diging kan aanvoeren. De studenten heb-
ben in beginsel niet ongelijk, als zij zo'n
1 termijnstelling niet in de sfeer van het
hoger onderwijs thuis achten. Maar hier
breekt de nood wetten, of maakt er, die
met deze sfeer geen rekening kunnen
houden. De studenten bouwden daarop
een reeks bezwaren, waarvan echter dfe
hoeveelheid de hoedanigheid verre over
trof, althans naar Kijkers mening. De
nieuwe studierichting, welke hetzelfde
wetsvoorstel wil invoeren, nl. die van
metaalkundig ingenieur, doet vermoeden,
dat te Delft een zekere achterstand in de
wereld der metalen moet worden inge
haald, maar hoe groot deze metallurgische
achterstand te Delft ook mag zijn geweest,
inzake het zoeken van spijkers op laag
water hoeft de Delftse student weinig te
leren. Als voorbeeld van redenen, die tot
vertraging van studie kunnen leidfen,
noemde men van studentenzijde zelfs het
verbreken van een verloving. Dat dit
proces, wat gewoonlijk van even hevige
als korte duur is, op een periode van vier
Jaar een rol kan jspelen, wil er bij Kijker
Neen, in de huidige, moeilijke periode
van Nederland, waarbij een flink deel van
de welvaart van het volk wordt bepaald
door de manier, waarop „de Jongens van
Delft” hun zaken aanpakken, moeten er
daar vandaan kerels komen. Kruidjes-
roer-me-niet, die door een verbroken ver
loving uit hun studie-evenwicht raken,
2ijn ook niet de mensen, die in het gevecht
om Neerlands welvaart de pas zullen
aangeven.
De studenten laten het niet bij critiek.
Zij geven ook zelf wegen aan. Eigenlijk
*lin zijzelf al van 1939 af met deze pro
blemen bezig. Wat zij voorstellen kón
misschien helpen. Zij verwachten iets van
propaganda, van selectie, van het ver-
,3 schaffen van juist inzicht in de eisen, die
de ingenieursstudie stelt, van wenken „om
er maar mee op te houden". Dit zijn
«chter middelen, die geenszins alle zeker
heid van slagen beloven. Het gaat meer
om spijkers met koppen dan om spijkers
op laag water. Zonder dwang zal men er
biet komen, maar dan dwang, die alleen
irden de aan de
waaraan om
■e vlag en de Union
genoten duizen-
stoet, die schil-
Daarop begaf men zich naar de zij-uit-
gang van het station, welke uitkomt op
een door hoge gebouwen omgeven inham
van een drukke, aangrenzende straat. De
kapel van de Goldstream Guards, allen
martiaal in hun lange grijze overjassen en
bijna topzware bontmutsen die op hun
neuzen schenen te balanceren, speelde het
Wilhelmus. Vervolgens inspecteerde Ko
ningin Juliana, begeleid loor de Koning.
de erewacht, terwijl het Wien Neerlands
Bloed klonk. H M. de Koningin besteeg
daarna de door zes appelschimmels ge
trokken open landauer en de Koning
nam aan haar linkerzijde plaats, tegenover
hen zat de hertog van Gloucester. In het
volgende rijtuig, waarvoor vier bruine
paarden gespannen waren, namen Prins
Bernhard en Koningin Elizabeth plaats.
Onze ambassadeur en minister Stikker
zaten met hun echtgenoten in het derde
j-ijtuig, waaraan zich een aantal gesloten
autos met het gevolg aansloot. Opnieuw
^presenteerde het garderegiment het ge
weer. Andermaal klonk het Wilhelmus.
De stoet zette zich in beweging Het was
een onvergetelijk gezicht de prachtig uit
gedoste Household Cavalry, welke al die
tijd op de achtergrond opgesteld was ge
weest. te zien vooruitstormen, alsof zij
hun gitzwarte paarden een gedeelte
waarvan destijds door Koningin Wilhel
mina aan de Engelse koning werd ge
schonken een charge gingen uitvoe
ren
Het eerste gedeelte van de staatsle-rit ging
door een naar geestig, schaars bevlagde,
straat met winkels en sombere kantoren.
Maar daarna doemde In het halfdonker
het klassieke décor van Londen op: de
Westminster Abbey en het parlexnentsge
bouw. Daar had zich, evenals bij het
station, een grote menigte verzameld, die
een gejuich aanhief zodra de stoet in zicht
kwam- Duizenden soldaten stonden langs
de weg opgesteld, alsmede een aantal
militaire kapellen, die steeds weer, wan
neer de stoet passeerde het Wilhelmus
ten gehore brachten.
White Hall was in deze grijze middag
Indrukwekkender dan ooit. Nederlandse
en Engelse vlaggen hingen in tientallen
statig als in een museum loodrecht omlaag
van de stokken, die horizontaal op de
platte daken Waren bevestigd. De kran
sen en bloemen van de wapenstilstandsdag
bij de cenotaaf vormden een onopzette
lijke versiering van de intochtweg. Mi
majesteitelijk werd de rit pas toen
draai naar de Admiraliteitspoort werd
maakt. De National Gallery, het beroemt
schilderijen museum, ging schuil ach'
de hoge masten met de vlaggen van
beide landen. Daarna kwam men -
Mail, de brede avenue die recht aar
op de grijze massa van Buckit
Palace.
(Van onze correspondent te Dover)
Om precies één uur Engelse tijd stapten
Koningin Juliana en Prins Bernhard over
een versierde loopplank op Engelse grond.
Commando's, hoornsignalen en fluitselnen
TAE Delftse studenten, voor zover ze zijn
Ls vertegenwoordigd door hun Studen
tenraad, hebben hun stem verheven tegen
irstel. dat beoogt het studie-
de Delftse studenten op te
(Van onze speciale verslaggever te
Londen)
Nauwelijks waren H.M. de Koningin en
Prins Bernhard op het Buckingham Pala-
aangekomen. of hun eerste plicht riep
i reeds. Met gesloten auto's begaven
onze vorstin en haar gevolg zich om half
vijf naar de Westminster-Abbey om een
krans te leggen op het graf van de onbe
kende soldaat. Deze aloude abdij is wel de
meest historische plek van Engeland. Hier
vinden sinds de oudste tijden niet alleen
de Engelse vorsten hun laatste rustplaats,
doch allen, die schitterden op het gebied
van staatkunde wetenschap en cultuur.
Maar de ereplaats kreeg de onbekende
soldaat uit de eerste wereldoorlog.
Zodra men de kathedraal betreedt,
vindt men zich in het voorschip reeds
de plek van deze gesneuveldé’ waarvan
men verder niets afweet dan dat hij voor
Engeland is gevallen.
Het graf wordt ae
zwakt marmeren plaa
inscriptie voorzien. Ec
staat er voor en viv» k
kaarsen markeren de
omlijst door klaprozen.
Vlaamse slagvelden.
Koningin Juliana werd bij de
de kerk opgewacht door de dekt
de re geestelijken van
paars gestoken. Lanj
gevolgd door Prins
Stikker en onze ambassi
graf, waarop zij een grote
rierbladen legde, voorzien
de Nederlandse kleuren en
en B De kranslegging V
woond door de Kings -
zwarte toga's gehulde lec
beroemde Westminster-school,
de tijd van Koningin Elizabeth
werking verlenen aan
de abdij.
Nadat de kranslegging was verricht,
nam de Koningin aandachtig het prachtige
interieur van de kerk in zich op, daarbij
toegelicht door de deken. Vervolgens zet
ten onze Vorstin en Prins Bernhard hun
handtekening in het boek van de hoge be
zoekers. Dat was het moment, waarop de
persfotografen hadden gewacht. Zo fel
was het licht van de lampen, dat de Ko
ningin een ogenblik verblind werd
moest wachten, voor zij de pen op
pier kon zetten
Helemaal niet braaf
Vlak bij de ingang van de kerk bevon
den zich leuke jongetjes, allen in grijze
pullover en kniekousen. Het waren de
leerlingen van de kerkkorenschool. Deze
ongedwongen groep trok vanzelfsprekend
de aandacht van Koningin Juliana, die aan
de leider vroeg: ..Zijn ze allemaal braaf?”
„Helemaal niet. Majesteit”, luidde onder
algemeen gelach het antwoord. De Konin-
Als een erej
mas’en I
beurten
Jack waj
den van
derachtit
Het was reeds half donker toen de eerste
ruiters de hekken van het paleis binnen
stoven. De gaslantaarns van de binnen
plaats waren reeds aangestoken. Rond h^t
pompeuze Victoria-gedenkteken. tegen
over het paleis, was eei^ enorme menigte
samengestroomd. Tussen de masten waren
hier guirlandes van vlaggedoek aange
bracht Maar wat te denken bij al deze
aan vervlogen tijden doën denkende proto
collaire pracht en praal, toen wij midden
een eroot aan-
