m
jPv
Zware Jongensvoor hun rechters
De CONSUL, merkwaardige nieuwe opera
Alblasserwaardse donken in gevaar
HAAR EIGEN DOMEIN
„Neem eens voor je vrouwtjelief
wat bloemen mee naar huis"
POLITIEK IN DE MUZIEK
M'+\a
KINDERVRAGEN VERDIENEN
EEN EERLIJK ANTWOORD
Wedstrijdprogramma op a.s. Zondag
Voetbal
Handbal
L
Rechtbankverslaggever
haalt herinneringen op
Gian-Carlo Menotti's werk te Hamburg
Verarming van het landschap
Slachtoffers van de
wegenbouw
Ik mag 't niet weten
„Ik kan 't niet weten"
IWEEDK BLAD - PAGINA 2
GOUDSCHE COURANT
ZATERDAG 14 APRIL' 1851
Bloemenbinden, een
romantische kunst
Mensen in hun werk (15)
"Y^IE EEN BLOEMENWINKEL binnenkomt, wordt dadelijk getroffen door de geuren van
allerlei bloemen en van fris groen, die daar hangen. In deze tyd overheerst dikwüls
het fijne parfum van fresia's. terwUl later de rozen aan de beurt komen en aan het eind
van de zomer de kruidige chrysanten het duidelijkst van haar aanwezigheid blijk geven.
In een bloemenwinkel is alles geurig en kleurig en Iedere koper kjjkt wei even rond
naar alles, wat kunstig gearrangeerd in het rond staat, in stijlvol aardewerk of glas.
len worden, maar bij een ander wordt het
een harmonisch geheel, dat iedere toeschou
wer iets te zeggen heeft Vooral de mo
derne enigszins aan de Oosterse stijl ver
wants* bloemsierkunst werkt met heel een
voudige middelen. Een enkele Magnolia-
tak op een platte schaal spreekt dikwijls
meer tot de moderne mens dan een omvang
rijk bouquet in een pompeuze vaas De te
genwoordige interieurs met hun strakke
lijnen en vooral ook hun beperkte ruimte,
laten geen geweldige bloemstukken meer
toe Natuurlijk worden nog altijd voor to
neel e'.d. grote kleurige stukken gemaakt.
Wat de rechtgeaarde bloemist erg aan
het hart gaat is, als de bloemen bij de klan
ten niet goed behandeld worden. „Ik stuur
de eens iemand een prachtig bouquet rode
rozen met lange stelen, echt iets bijzonders.
De volgende dag belde hij. of ik eens kwam
kijken. De prachtige lange stelen waren tot
op de helft afgesneden en in een klein be
kertje water in een warme kamer was er
in één nacht niets van over dan een bosje
hooi." De bloemenwinkelier weet, hoeveel
zorg er aan fijne bloemen is besteed en hoe
veel handen er over gegaan zijn, eer ze
zorgvuldig in vloei verpakt bij de klant
worden afgeleverd. Daarom heeft hij het
liefst, dat de mensen even bellen om raad.
wanneer ze twijfelen, wat de juiste be
handeling is.
Bloemenwinkelier, bloembinder. een
prachtig vak. eën kunstzinnig vak. Het is
een genot te werken met anjers in allerlei
zachte pasteltinten en als het winter is, zijn
de hyacinten als de tastbare lente. De
stemming van de jaargetijden, de spetiale
geest van een gelegenheid mag de binder
tot uiting brengen in bloemen en planten,
levende wonderen stuk voor stuk. Er zit
veel in, in de bloemsierkunst en nopit
raakt men uitgestudeerd, want de smaak
van het ogenblik maakt steeds het toepas
sen van nieuwe stijlen noodzakelijk Maar
elk stukje, elk bosje dat de deur uitgaat
zal ergens een glimlach binnenbrengep, een
gelukwens of een vriendelijke groet in tast
bare vorm.
Wanneer men bij één winkelgenre niet
•chtergebleven is in de ontwikkeling van
de stijl, dan is het de bloemenwinkels. Het
is nog maar kort geleden, dat de etalage
van een bloemenwinkel weken achter el
kaar weinig meer was dan een opeenho
ping van op kolen lijkende rose, vuilwitte
of bleekblauwe hortensiabloemen en dat
de keus uit de bloemen, die in een hoekje in
een vaas gepropt 6tonden, maar klein was.
De geur van oud wa'er overheerste toen
en de stoffige clivia's en aspedistra's die de
rest van de verkoopruimte vulden, nodig
den de klanfen nu juist niet uit tot een
langer verblijf.
De tegenwoordige bloemenwinkel is een
tentoonstellingszaaltje, waar gewoekerd is
met de mogelijkheden, die kleur, lijn en
vorm bieden. Waar vroeger een bloemist,
misschien net klaar met het fijn wrijven
van oude mest voor potgrond, even uit zijn
klompen wipte, om te kijken of er klanten
waren, komt nu een correct geklede heer
of dame naar voren om te informeren naar
de wensen van de koper.
Dat die wensen velerlei zijn, kan men van
iedere bloemenwinkelier horen. Er zijn
Immers om te beginnen al vele. zeer ver
schillende gelegenheden, waarbij bloemen
worden gegeven. Het begint al bij de ge
boorte van een jong mensenkind. Nauwe
lijks ligt de kleine in de wieg, of de bel
gaat al en de loopjongen van de bloemen
winkelier is er met een bouquetje of een
andere kleine attentie voor moeder en kind
Zoiets moet* in zachte kleuren worden ge
houden en mag niet sterk geuren. Hebben
twee jonge harten elkaar gevonden en zijn
de ringen gekocht, dan zitten de beide ge
lukkigen eikaars hand vast te houden tegen
een achtergrond van vrolijk gekleurde bloe
men. Blijft het „aan", dan is er binnen niet
al te lange tijd alweer werk voor de bloe
menwinkel, want zonder bruidsbouquet ^ou
de zaak gewoon niet doorgaan. De bloem
binder raakt nu pas echt in zijn element en
wanneer men hem als vakman hoort
tellen, wat er allemaal te pas komt bij een
bruidsbouquet en aan welke eisen het be
slist moet voldoen, dan houdt men het als
leek voor volslagen onmogelijk, dat er niets
vergeten wordt: Het mag niet te los in
elkaar zitten, maar ook vooral niet te vast.
Van heel het kunstige binnenwerk mag niets
te zien zijn. Toch moet alles stevig aan el
kaar zitten, want de grootst denkbare bla
mage voor een bloembinder zou zijn, als het
bouquet bijvoorbeeld tussen stadhuis en
kerk in fragmenten uit elkaar zou zakken.
Op «Je bloemblndcursussen gooit men daar
om wel met de werkstukken om de degelijk
heid er van te toetsen.
Dan zijn daar de vele niet-officiële gele
genheden. waarbij bloemen worden gegeven
„Heus", zo zegt de bloemist, „het komt
niet alleen in moppenkrantjes voor, dat de
man. die wat laat is thuisgekomen, een bosje
bloemen laat bezorgen om vrouwlief wat
zachter te stemmen. En het is heus geen
ouderwetse roman, wanneer een blozende
Jbngeman om achttien rode rozen komt
Mannen wéér makkelijk
Volgens de bloemiste zijn de mannen' de
makkelijkste klanten. „Die weten precies,
wat ze willen en vertrouwen in je\" Ande
ren. (dus vrouwen blijkbaar) kunnen maar
niet besluiten, vrezen bedrogen te zullen
worden en vinden, dat de bloemist evenals
een bakker maar precies het bedoelde moet
maken, waarbij het seizoen en de voorraad
niet meegeteld mogen worden.
Juist de inkoop is geweldig belangrijk
In een bloemenzaak. Als eeif grossier de
binderij instapt met een arm vol anjers en
in de andere arm allerlei potplanten, dan
moet de winkelier meteen de mogelijkheden
zien en weten, wat hij kopen wil en kan.
Bloemen zijn kostbaar en kunnen maar heel
kort verwerkt en verkocht worden. Volgens
de winkelier is het inkopen een kwestie
van aanvoelen. Alles is van invloed o£ de
verkoop, het weer zelfs in sterke mate en
je moet aanvoelen, of er die dag gekocht
zal worden of niet.
Het is geen rustig vak. dat van bloemen
winkelier. laat niemand dat ooit denken.
Soms ziet de binderij er uit. om van de vloer
te eten en uren gebeurt er niets. Dan opeens
de telefoon. Iemand heeft ontdekt, dat er
van drie tot vijf receptie is in de Kruger-
laan en wil er direct bloemen bezorgd heb
ben. De hoorn ligt net, of daar gaat de bel
Mussen hielden een
bonte avond
Ten bate van „Haak-in"
Onder leiding van twee assistenten, pas
van de Sicsa, boden gisteravond de mussen
in hun clubhuis een gevarieerd programma
aan huh medemussen eh belangstellenden.
Deze avond werd gegeven ten bate van de
Haak in"-actie en diende tevens als sluit
stuk van de voor, hetzelfde doel georgani
seerde tentoonstelling. De oudste mussen
toonden hun kunnen in een paar aardige
schetsjes, die met veel vrijmoedigheid wer
den gebracht. Het grootste deel van de
avond werd gevuld met een Oosters stuk
in vele bedrijven, dat zweefde tussen een
blijspel en een treurspel. Vijf minuten voor
het begin van het drama kregen de direc
teur, de heer Snelders. en een leidster, juf
frouw Renkema, de hoofdrollen toegewe
zen, zonder dat ze er zelf iets van wisten.
Dit was een wraakneming van enige mus
sen, die op een vorige avond door hen ge
fopt waren. Ondanks alles speelden ze hun
rollen voortreffelijk. Geen mussenman zou
juffrouw Renkema haar uitbeelding van de
vrekkige Aboe Kazir. die na vele weder
waardigheden z'n gehele vermogen verliest,
hebben kunnen verbeteren. Er was in het
stuk veel ryimte gelaten voor improvisatie,
waarvan alle spelers een zeer dankbaar en
geslaagd gebruik maakten. Na de pauze
bracht een deel van de mussen, gezeten
om een kampvuur, nog enige kampliedjes
ten gehore.
In z'n slotwoord bracht de heer Snelders
onder de aandacht, dat de gedachte tot die
„Haak in"-actie opgekomen was in het
brein van één van de jongens. Met veel
enthousiasme was er gewerkt en in vijf
dagen hadden ze het voor elkaar. Hij ein
digde zijn woorden met de hoop uit te
spreken, dat het clubhuis nog eens veran
derd of vernieuwd mocht worden. Het zoi
geen overbodige luxe zijn.
KERKELIJKE MUTATIES
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Apieide
R. W. Steur te Ouddorp.
Aangenomen naar de Presbyterian Church
in de staat Victoria (Australië), met stand
plaats Melbourne. M. W. J. Geursen te
Leiden.
Geref. Kerken. Beroepen te Amersfoort H.
W. Engelkes te Delft. Te Meerkerk E
Smilde te Wateringen.
Aangenomen naar Amsterdam A. Plaats
man te Renkum-Heelsum.
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O. Beroe
pen te Neede-Eibergen C. Ph. Pieffere te
Bussuim. Te Capelle a. d. IJsel H. Ame-
link te Langerak.
Oud-Geref. Gemeenten. Beroepen te Loe-
nen a. d. Vecht T. de Jong, lerend ouder
ling te Kralingischeveer.
De vrijheid tegemoet
Voor de Politierechter
alweer: direct bloemen naar de Prins Hen
drikstraat en twee minuten later is er eln
bestelling binnen voor Moordrecht, die over
een half uur met de bode mee moet. Op zo'n
ogenblik van hoogspannirtg. maar ook op
die. waar men van te voren op kan rekenen,
zoals met Moederdag en Kerstmis, dan laat
een goede binder zien, wat hij waard is.
Er komt heel wat kijken bij het bloem-
bindvak. In de eerste plaats is er gevoel
voor het materiaal voor nodig. Er zijn men
sen. in wier handen een paar anjers, wat
groen en een schaaltje nooit iets anders zul-
Biljarten.
Eur. kampioenschap 7112
Van de Pol leidt
ongeslagen
Te Huelva is het tournooi om het Europees
kampioenschap 712 voortgezet. De Oosten
rijkse speler Semrad is Vrijdag, na drie dagen
door Spanje te hebben gezworven in Huelva
aangekomen. Hij had de naam Huelva met
Huessa verward, waardoor deze vertraging
ontstond
De uitslagen luiden:
Van Hassel (B.) 300 9 63 33.33
Domingo (Sp.) 170 9 S5 18.88
270 30 42
97
4.85
Na deze partijen luidt het klassement:
1. Van de Pol 6 matchpunten; 2 en 3 Van
Hassel en Osorio, elk 4 matchpnt.; 4. 5 en 6
Vingerhoedt. Chassereau en Domingo, elk
matchpnt.; 1 Semrad 0 matchpnt.
Schaken.
Botwinnik heeft een pion meer
De 13e partij van de tweekamp met Bron-
stein. waarin Botwinnik met wit speelde,
werd na 40 zetten afgebroken. Na lang ma
noeuvreren had Botwinnik bij het afbreken
van de partij een pion meer.
17 en kat op je vinken-
kooi, waarschuwde de
postbode, driftig trappend
op zijn fiets rakelings langs
Nardus scherend, die op de
zijn pijpje smookte. Hij zag
IJseldijk rustig - luierend
nog hoe de fietser zich
het zadel omdraaide eli
nogmaals bedenkelijk wees.
Daar in de luwte lag
Nardus* huisje. Tegen het
verweerde muurtje naast
de deur hing aan een roes
tige spijker een houten
kooi met de vink, die hij
weken geleden langs de
dijkberm had gevonden.
Een verwensing mompe
lend zag hij de rooie kat
van zijn buren, die boven
op de kooi zat, omlaag
loerend naar de in doods
angst rondfladderende
vink. Op zijn klompen klot
ste hij driftig de smalle
dijktrap af, onderwijl
zwaaiend met beide han
den en schreeuwend:
Weg vuile gluper, ga
je?.... Kksssstü
Met een soepele sprong
stelde de kat zich op de
gammele dakgoot in veilig
heid om vervolgens doo'r
een geopend zolderraam te
verdwijnen.
Nardus had nauwelijks
zijn klompen in het gan
getje uitgeschopt en op zijn
kousenvoeten de woonka
mer betreden, of hij stond
pardoes voor juffrouw
Wouterina, de kraamver-
Eleegster van het dorp, die
em gebelgd toevoegde:
Dat arme beestje was
haast door die smerige kaat
opgevretten. Lóót-et toch
vrij. Geweun 'n schandaol.
Zo, vin joe dat 'n
schandaol?
Geërgerd was hij in zijn
rieten stoel bij het raam
geploft. Hij tuurde door het
venster over de blinkende
IJselstroom naar het dorp
met de kerktoren, waar de
haan op de spits als goud
fonkelde In de Februarizon.
Toen hij zich weef om
wendde. stond Wouterina
achter hem. Ze zei snibbig:
Je vrouw ha'k gehol
pen en de baby ók, maar
de vaat van gistermiddag
doe je zélf.'k Speul hier
gèn slobbetje. Als je wark-
te. zou 't wat ènders zén.
ik 't graog. Nou- jij
liever naor de steun waan-
delt, prakkezeei 'k er nie
euver. Waant er 's wark
genoeg. Je bin stark en je
kaan warreken, maor daar-
veur bin je te vain ge
bouwd. Schóomen mos je
je. Nardus. En nou hét de
vrouw er weer 'n koter
bij't Is móói-or.
—Da gaot jouw genne
bliksem an! stoof Nardus
op. Met mien uisouwe heb
jai niks van doen. Met
miene vink ellemaol nie.
Nou wét je't.
O néééé? Za k joe wèl
vertellen, dat as je die
veugei niet laot vliegen,
dan zal ikke da doen.
As je dè durref, slao
'k joe de potten onder je
gat vandaon, dreigde Nar
dus. Ik heb die vink met
bevrorren vleugels vonden
en in mien zaakdoek mee
na huus genomme en ver
troeteld en nou is-tie van
miery Ik kaan er een 'oop
centen van maoken.
Jüstement, gaf Wou
terina vals toe. Jüstement!
En dóat is nou jou dieren
liefde Anders haad je 't
arme dier laoten verrek
ken Een vink is een
nuttig dier! Da wétte toch!
Nuttig? protesteerde
Nardus. Hij vret de zaoden
uut de grond. Hij vret
Jij hedde geen'recht
zo'n dier achter traolies te
zette. Ze mosten joü er
achter zette. Da zou wa-
ónders zijn, mannetje. Je
bin enne wreedard
En jij 'n bemoeial,
kaatste Nardus terug,
'k Ben blij, dat jij mien wijf
niet binBen 'k blij
urn
Ach, houen jullie toch
aaasteblif op, smeekte de
kraamvrouw in de bed
stede. 'k Heb al zó dikkels
gezeid, dat-ie da beessie
mot laoten vliege. Maar-ie
verdamt-et. Hij mos liever
gaon warreken
Nardus, nauwelijks no
titie nemend van de bittere
klacht van zijn vrouw,
stond nu in volle lengte
voor Wouterina, die onver
vaard naar hem opkeek.
Besloten haar met één rake
vraag in haar schulp te
doen kruipen, vroeg hij,
tegelijk beide handen in
zijn heupen zettend:
En wéét zeg Jai dan
van enne baviaan in de
diergaorde. Is dieë dan nie
van z'n vrijheid beroofd?
Nou? En als jij nou hier in
't durp bavianen zou teu
gen komme, zou jij ze dan
vrij laoten loppen?Niks
doen?
Neeë, waant dan ha'k
hier wel dagwarrik. Er leu-
pen me hier in 't durp tè
veel bavianen rond
Met open mond keek
Nardus geslagen op het
felle wijfje neer. Hij zag
haar naar de deur lopen.
Zonder een groet.
Dan vloekte hij onmach
tig. Aan de gootsteen ging
hij de vaat spoelen.
Onze bioscopen
Het Schateiland
Reünie Bioscoop. Wie nog in voldoende
mate kind is -±- en vrouwen zeggen van
alle mannen, dat zij kinderen blijven, dus
mannen, let op!: wie nog zo echt genie
ten kan van pirfctenromantiek, moet naar
Walt Disney's supertecbnicolor-film van
Thackeray's beroemde boek „Teasure Is
land" (Schateiland).
Ja, Disney heeft voor de verandering eens
géén tekenfilm gemaakt. Maar hij heeft wel
in de artisten geëist, dat ze zioh minstens
grotesk zouden gedragen als de beste
typen uit zijn atelier. Vooral Robert New
ton heeft phenomenaal moeten „bekken-
trekken". Wonderlijk is, dat Disney de exo
tische sfeer van het eiland, waarop de film
zich grotendeels afspeelt, maar matig heeft
doen leven, terwijl hij toch met een paar
expeditiefilms bewezen heeft, geniaal ge
voel voor „location" te hebben.
Ten slotte een pluim voor Bobby Driscoll,
die van Jimmy Hawkins u weet wel ge
achte lezers, dat heldje, dat alle mannen
in hun kinderjaren van zéér nabij hebben
gekend een alleraardigste creatie heeft
gemaakt.
Het laatste duel
Thalia Theater. Of het zo gegaan is,
kan men geloven of niet, maar deze film
wil het verhaal zijn van de intrede van
de „Colt" in het Wilde Westen. Vier van
deze zes-schoots revolvers worden er inge
voerd en de bezitters, een boef en een
eerlijk man (die ten onrechte voor mis
dadiger wordt aangezien) hebben er door
een groot overwicht op de anderen, die
zich met een gewoon pistool, dat na elk
schot weer geladen dient te worden, moe
ten behelpen. Toch is er wel enig even
wicht, want die twee Coltbezitters staan
tegenover elkaar. Hun strijd is uitermate
spannend, en hij heeft dit voor op tal van
soortgelijke kampen, dat de „held" niet
zo'n veni-vidi-vici-man is, die in het ver
haal ongeveer de rol van de bal bij het
kegelspel vervult zoals in dergelijke film
vertellingen vaak het geval is. Dat maakt
het geheel meer aanvaardbaar, maar één
vraag blijft open: waar halen de kerels
al die patronen vandaan voor die zeld
zame wapens? Randolph Scott en Zachary
Scott vertolken de twee kemphanen, de
een met Indianen, de ander met boeven
als partijgangers en een charmant meisje.
Ruth Roman, speelt ook een belangrijke
rol in het verhaal.
Boskoop
Geruchten rond spoorlijn
Gouda-Alphen a. d. Rijn
„Trein komt terug", zeggen
spoorwegen
Een bericht in „De Telegraaf" van van
daag maakt er melding van, dat alles erop
wijt. dat op een aantal baanvakken, o.a.
GoudaAlphen a. d. Rijn, waar onlangs
wegens kolenschaarote de treinen door
autobussen zijn vervangen, de treinen niet
meer zullen terugkeren en bussen het per
sonenvervoer zullen blijven verzorgen. Bij
informatie bij de spoorwegen is ons mede
gedeeld. dat dit bericht onjuist is. De presi
dent-directeur. ir F. Q. den Hollander,
verklaarde: „Als wij voldoende dieseltret
nen hadden, zouden wij morgen op de tij
delijk gesloten baanvakken treinen laten
rijden". De spoorwegen delen ons mede.
dat het overeenkomstig de vroeger gedane
uitspaken dé bedoeling is de treinen op
de bedoelde baanvakken te laten terug
keren, zodra de kolenschaarste is opgehe
ven. Op dit ogenblik is dit nog niet het
geval en het valt nog niet te zeggen, wan
neer de terugkeer der treinen'kan worden
verwacht. Dat nu ondanks de gedane toe
zeggingen. de spoordiensten zodra mogelijk
zullen worden hervat, wordt gezegd, dat
de bedoelde baanvakken voop*treinverkeer
zouden worden gesloten hetgeen tot de
conclusie voert, dat de spoorwegen hun
woord niet zouden houden, noemde men
een insinuatie
Inmiddels heeft de Kamer van Koophan
del en Fabrieken voor Gouda en omstreken
het volgende telegram aan de president
directeur van de Nederlandse Spoorwe
gen gezonden: Kamer van Koophandel
Gouda verzoekt mede namens belangheb
bende gemeentebesturen inlichtingen of
bericht in „De Telegraaf" van hedenmor
gen. inzake opheffing spoorlijn Gouda-
Alphen a. d. Rijn juist is. daar dit in etrtid
zou zijn met door U gedane toezeggingen.
Boskoopse producten door de lucht?
Ook de Boskoopee producten vinden hun
weg door de lucht. Daarom heeft de K.L.M.
in „Neuf" een propaganda-«vond gehouden
waarvoor de belangstelling van de zijde der
plantenhandelaren groot was.
De heer M. Koster, hoofd van de commer
ciële dienst Nederland van de K.L.M. hield
een inleiding over het vrachtvervoer door
de lucht en wees speciaal op de mogelijk
heden voor de Boskoopse exporteurs. Het
is. aldus spreker 25 Jaar .geleden dat de heer
Plesman in het voormalige hotel Klaassen
alhier, een lezing hield over het vliegwezen
en het vervoer door de lucht. De Boskoper*
stonden daar toen lang niet optimistisch
tegenover, hetgeen de volgende dag bleek
toen de gesprekken over dit onderwerp
werden voortgezet, en er opmerkingen
werden gemaakt die eindigden met de woor
den „die vent is gek". Met uitvoerige ge
gevens heeft de heer Koster het tegendeel
bewezen, en uitvoerig uiteengezet, de grote
financiële belangen die op het spel stpan bij
het tegenwoordig vrachtvervoer door de
lucht.
Nadat een tweetal films was gedraaid
stelde mr Wery. secretaris van de Bond van
Plantenhandelaren voor om een kleine com
missie te benoemen die met K.L.M.-deskun-
digen op Schiphol zal samen komen om de
mogelijkheden van het verzenden van Bos
koopse planten door de lucht te onder
zoeken.
Middenstanden haken in.
Nu allerwegen de „Haak In" acties wor
den gevoerd kwamen de besturen van de
drie plaatselijke middenstandverenigingen
in vergadering bijeen met één agendapunt
„In haken". Besloten werd een circulaire
aan alle leden te zenden met het verzoek
om in de week van 16 tot 21 April één pro
cent van de venkoop te willen afstaan ten
bate van het Kon. Wilhelminafonds. Het
motto van deze actie is: „Grote zaken, grote
haken".
Bloemenveiling. Coöperatieve vereni
ging „De Boskoopse Veiling", 13 April. Di
versen per bos: Sierkers Hisakura takken
5462; Rhododendron bloemen 7590;
Andromeda blad 20—41; Lathyrus 29—31;
Azalea bloemen 50—90; Violen 50; Narcissen
18; Tulpen 24—55; Mahonia blad 31—44; Leu-
rus blad 20; Rozen, grootbloemig per 20
stuks: Butterfly 2.60—3.20. Diversen per tak:
Sierkers Hisakura. Ie kw. 65—75, id. 2e kw.
3555; Magnolia takken 1521; Rhododen
dron takken 1016; Pink-Pearl takken 15
26; Azalea Mollis takken 20—32. Diversen
per stuk. Goudenregen planten 1.90; Horten
sia planten 1.30—1.50; Snijgroen per kg 20.
Moerkapelle
De dag daarop pleegde
Wouterina het strafbare
feit waarvoor ze terecht
stond. Ze had de kooi met
de vink van de spijker ge
licht en mee naar huis ge
nomen. Wat ze reeds eer
der van plan was geweest.
Ze had de kans schoon ge
zien, nu Nardus na
liep vanwege het laatste
vinnige discours.
Ze zette de kooi op de
bleek, opende het deurtje
en liep wat achteruit. Ze
zag hoe de vogel zijn snavel
wette aan de tralies, Zijn
vleugels spreidde, van het
middenstokje sprong naar
het geopende deurtje, ver
rast zijn kop<e draaide,
om dan ineensRoets!....
Wouterina had een
vreugdekreet geslaakt. Daar
vloog het diertje de blauwe,
zonnige hemel tegemoet. Ze
tuurde het met knipperen
de ogen na, tot ze_ het niet
meer ontwaarde.
's Middags verbaliseerde
de wachtmeester haar we
gens overtreding van art.
350 W.v.S. en nam tegelijk
de lege kooi mee.
Wouterina's uiting van
verontwaardiging over het
gevangen houden van het
vinkje klonk zo zuiver en
oprecht, dat de rechter van
de gevraagde 5 boete er
2 af trok.
Nóóit zal 'k zo-iets
meer doen, beloofde ze
plechtig, maarspijt kan
'k er óók niet euver heb
ben. 'k Was zó blij achtbare,
dat 'k tranen in mien ogen
had, toen 'k zag, hoe het
diertje zijn vrijheid tege
moet vloog.
Gediplomeerden aan de
Avondnijverheidsschool
Aan de Avondnijverheidsschool werden
gediplomeerd:
Bouwkunde: J. G. Dortmont, G. C. v. d.j
Hoek, Joh. Kippersluis, R. Kooistra, Joh.:
Koster, P. C. Moerings, D. van Nieuwkoop
(prijs), A. C. van Ooi, W. Ooms (prijs), C. J.
Roest, M. Vermeulen, J. P. van Wezel, G.
A. van Wijngaarden, N. Zwijnenburg, H. ,T.
van Aart, L. Baan (prijs), J. M. v. d. Berg
(prijs), T. Blok. J. de Bruijn, A. Danens
(prijs), H. J. van Eek, J. H. v. d. Hee, A-
Hertog, W. de Jong (prijs), W. J. Kok, J.
Metselaar, A. van Meijeren, H. van Oijen,
L. C. Straver (prijs), J. W. Vianen, L. v. d.
Water. Niet gediplomeerd: zes.
Bapkwerken: J. W. L. Boom, P. Bouman,
J. A. H. Bron. J. C. Brouwer, C. G. Bulk,
N. M. v. d. Draaij, J. J. van Duuren, N. van
den Eng, H. Groenendijk, J. P. v. d. Heijden,
H. H. Heinen. W. den Hertog, A. Heuvelman,
L. A. de Jong. F. P. v. d. Klauw. J. J. Kuij-
per, J. A. v Lokum, H. G. van Loon, Joh.
van Loon, Joh. Muste, A. L. Roelofsen, P.
Tuijnder,. L. J. Veerman, Jac. Veldhuijzen
D. Vergunst, B Versluis. A. van Vliet, J
van Vliet, G. de Goederen.
AutoherstellenJ. v. d. Ban, D. Berke-
steijn, A. Burger. P. van den Hoek. P. Hof
man, Th. M. de Jong, A. G. Klomp, A. J.
Kooter, T. van der Laan, A. F. Lakerveld,
J. G. de Lange. Th. Mak, J. Schouten (prijs),
J. W. Seinen, J Snaterse, J. Speksnijder, M.
C. de Vaal. P. Visser. P. H. van der Vlies,
T. A. van Zijl, J. M. Rietveld. Niet gediplo
meerd: vier.
Electrotechniek: D. Anders, G. van Beek,
A. J. A. Bezem, W. van Dasselaar. W. van
Dongen. C. J. M. Fransen, C. de Gruyl, A.
de Jong, A. Th. Kemp, H. van Kersbergen,
H. Kuiper, C. P. Luijnenburg, C. Maan, P. de
Moo.v L. van Noort, H. Oudenes. G. Tref
fers. W. J. de Vries. G. A. van Werkhoven.
C. H. de Wilde. T. C. Wijland. A. H. IJssel-
steijn, P. Kooijman, J. Snuverink, G. H.
Hoefs. Niet gediplomeerd: één leerling.
Meubelmaken: G. C. Bergman, W. Blan
ken. K. H. Dekker. P. Dool. J. J. Hardy,
J. G. v. d. Hoorn, J. B. Kalmeijer, P. A. L.
Kersbergen, I. Lenos. A. Lexmond, J C.
Maas, W J. Nederhoff. C. Overdam. Jac.
Prrdijk. C. B. v. d. Sloot. J. van Trlet. A.
A. Vermeij. G. de Vries. Niet gediplomeerd:
vier leerlingen.
Schilderen: H. Brand, A. de Bruin (prijs),
H. van der Bij, Jac. van Klaren, K. van
Reeuwijk, P. C. Spruijt, P. J. Verboom, M.
G. Vermeij, G. W Verschoor, A. Vos (prijs),
C. J Wabbijn (prijs), D. Kamermans.
Plateelschilderen: B. A. Bakker, P. van
Erkel, A. Gibbon. J. C. Mooijenkind. A.
Schilt. J. C. Teeuwen.
PottendraaienR. van Duivendijk. D.
Sterk. W. P. Roepers, G. N. van Ewijk.
Modelleren: C. J. Blom.
Emmabloem-collectc. A s. Woensdag zal
te dezer plaatse de Emmabloem-collecte
worden gehouden, waarvan de opbrengst
bestemd is voor de tuberculose-bestrijding.
Nieuwerkerk a. d. IJssel
Meisje in vervalput geraakt
Het tweejarig dochtertje van de familie
Van Hof aan de Kericlaan is voorover in
een vervalput gevallen. De heer Hoogen-
doorn kon de kleine op tijd bevrijden. Het
meisje kreeg lichte kwetsuren aan het
hoofdje.
„Nederland en Oranje". Gp de jaarver
gadering van de A.R. kiesvereniging „Ne
derland en Oranje" werd In de plaats van
de heer C. Maaskant, die binnenkort naar
Amerika vertrekt, de heer K. M. Teeuwen
'gekozen. De aftredende bestuursleden, de
heren G. van Arnhem en A. den Hoed. wer
den herkozen. De heer E. A. Polet. wethou
der te Gouda sprak over: „De huidige poli
tieke toestand", waarbij hij stilstond bij de
Franse revolutie de oorlog van 1914—18 en
het communisme van 1917. Ook werd de
kabinetscrisis besproken.
Naar Californië. Mei. N. van der Dussen
Jd„ van de Schollevaartsweg. is per vlieg
tuig naar Californië vertrokken om zich
bij haar verloofde te voegen, die daar reeds
enige tijd werkzaam ie.
Voor „Het Hoogeland". De collecte voor
„Het Hoogeland" heeft 81,— opgebracht.
Demonstratie tegfen Franco
te Brussel
Studenten hebben Vrijdagavond in een
Brussels theater een demonstratie tegen
Franco gehouden bij het optreden van een
Iipaans gezelschap zangers en dansers. Er
rerden stinkbommen gegooid voor het doek
pging. Tijdens het optreden van het ge-
elschap begonnen de studenten te schreeu
wen „Weg met Franco!" Zij herhaalden dit
bij de tweede dans. terwijl de politie hen
uit het theater trachtte te verwijderen.
Vrouwen, die „Lang leve de Spaanse re
publiek" riepen, werden eveneens verwij
derd.
Gevechten tussen politie en demonstran
ten ontstonden, toen de laatsten zich voor
het theater weer verzamelden. De demon
stranten verspreidden zich, toen een sterke
politiemacht tegen hen optrad.
Toen het gordijn aan het eind van de voor
stelling viel, was de zaal bijna leeg. Meer
dan tweehonderd personen worden door de
politie vastgehouden.
Waddinxveen
Jubileurauitvoerlng van T.O.O.S.
Ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan
heeft de gymnastiekvereniging T.0.0 S een
zeer geslaagde uitvoering gegeven'in ri.
cpntine der N.V. Louis Dobbelmann. Na dê
opmars werd een programma uitgevoerd
waaraan alle leden - en dat zijn er ruim'
300 deelnamen. Er waren volksdansje,
door de kleinere en vrije en rhythmiache
oefeningen door de groteren, terwiil do
ouderen hun lenigheid aan rekstok en bros
demonstreerden. De leider van deze aroJ
vereniging, de heer Van Welzenis. weet de
prestaties tot een zeer behoorlijke hoogte tra
te voeren. Verscheidene sprekers boden de
jubilerende vereniging gelukwensen aan
o.m. burgemeester WBrnaar, die met de
heer Oudijk, wethouder en de heer Jenné
gemeentesecretaris, de gemeente vertegen
woordigde. Ook werden verscheidene ge
schenken aangeboden. O.a. overhandiade
het oud-lid de heer Pijpers uit Gouda Jen
bekertje, bestemd voor het lid der vereni
ging, dat in het afgelopen jaar de beste
prestatie had geleverd. Dit bekertje werd
later op de avond overhandigd aan mei A
v. d. Flier voor het behalen van een kam
pioenschap in de kring Gouda. Er was no*
een huldiging. Mej. E. v. d. Water kreeg
het insigne van het K.N.G.V. voor het 25-
jarig^lidmaatschap. welk insigne met een
tuil bloemen werd overhandigd.
Medewerking verleende het cabaretgezel
schap van Jan Pleizier uit Utrecht. Door het
overladen programma was de sluiting ver
na het middernachtelijk uur.
Poppenspelers gaven uitvoering
De verenigde poppenspelers, onder leiding
van Guido van Deth uit 's Gravenhage tra
den voor het lezingencomité op als besluit
van het lustrumseizoen. Opgevoerd werd
het spel van de zeeman, dood en duivel. De
heer V^n Deth is er in geslaagd een hoog
staande uitbeelding te brengen van hetgeen
er gebeurt met de mens, die het goede en
met hem, die het slechte pad kiest. De
prachtige poppen en de gehele verzorging
hebben er toe bijgedragen, dat ondanks
enige critiek, de toeschouwers een avond
van mooie kunst hebben gehad.
.Aceordeola" op het Oranjefeest
Het bestuur van de Oranjevereniging
„Dorp" heeft het feestprogramma voor 30
April vastgesteld, 's Morgens om 9 uur
wordt op het feestterrein Noordeinde de
traditionele kinderaubade gehouden, waar
na alle schoolkinderen (c.a. 1200) onderlinge
wedstrijden houden. Om 9.30 uur wordt in
de Dorpsstraat gestart voor de puzzle-rit op
rijwielen, waarvoor ingeschreven kan wor
den door leden boven 14 jaar.
Het middagprogramma wordt in beslag ge
nomen door motorwedstrijden in de lichte
en zware klasse. Leden van de motorclubs'
Leiden, Wassenaar, Gouda, Veenendaal. Den
Haag, Rotterdam enz. schreven in. De leng
te van de baan is ruim 600 m. In de pauze
zullen wedstrijden voor g.g. bromfietsen
worden gehoudeq.
Het avondprogramma begint om 7 uur
met een poppenkastvoorstelling voor jong
en oud. Het hoogtepunt zal zijn het optreden
van het radio-orkest „Aceordeola". onder
leiding van Jan Gorissen met zang van Max
van Praag, afgewisseld door de komiek
acrobaat Charles Atla en de clowns „The
Rile Bros". Het feestprogramma zal worden
besloten met het afsteken van een vuur
werk.
Schoonhoven
Burgerlijke Stand. Geboren: Hendricus
Johannes, z. v. S. J. van Engelen en A. van
Beek: Hendrik, z. van W. Stultiens en W.
Temmer.
Overleden: A. Bos. 91 j.. weduwe van H.
C- Naves.
Predikbeurten. Ned. Herv. Kerk: 10 uur
ds J. v. d. Heuvel. 6 uur ds A. J. Timmer.
Ouderkerk a. d. IJsel. Ned. Minderheids
groep: 10.40 uur ds Koch. Haarlem. Rem.
Geref. Gemeente: 6 uur ds M. J. Faber
Oosthuizen. Geref. Kerk: 10 en 6 uur
ds W. J. de Ruiter.
Herstel van de walkant. Wanneer men it
Schoonhoven van de Lopikerweg binnen
komt wordt men getroffen door het mooie
stadsbeeld. De Grote Stadsgracht met op
de achtergrond de boompartijen van het
plantsoen en daar bovenuit de statige toren
van de oude Barthlomeuskerk. omringt
door kleinere torentjes, is een aardig plekje
Wat minder mooi was wa6 de walkant van
de Singel meit z'n mooie kastaniebomen
die de gracht omsluit. Het gemeentebestuur
heeft deze dissonant ook opgemerkt Reeds
enige tijd is men bezig de walkant met
nieuw vlechtwerk te verstevigen en te ega
liseren en met graszoden te beleggen.
Zevenhuizen
Raadsvergadering. De raad is in open
bare vergadering bijeengeroepen tegen
Dinsdag 7.30 uur. Te behandelen punten zijn
voorstel tot voorlopige vaststelling van
het uitbreidingsplan „Julianahof" bij Moer
kapelle en voorstel tot voorziening In de va
cature van mej. A. H. Dernison als onder
wijzeres aan de openbare lagere school
Voorgedragen wordt mej. M. Doorn, onder-
I wijzeres te Heiningen, gem. Fijnaart.
WEST I
Tweede Klasse
B: Zeeburgta—ZFC
Korfbal
KAMP. VAN NEDERLAND
VKC—Deto
ZUID-HOLLAND
Spangen—Achilles
Deetos—HKV
Vlcus Orientis— Gymnasiasten
Het Zuiden—One Eibernes;
Tweede Klasse
A: HKV 2—Het Zuiden 2
DKC—Deetos 2
Ready—Zwervers
B; De Algemene—Hou Stand
Gymn. 2—Vlcus Orientis 2
RozenburgOlympiaan
Derde Klasse
A: Quick 2—Actief 2
Deetos 4Rozenburg 2
Wlon—HSV 2
Regenboog—Rood Wit
B: TOV—HKV 3
De Overkantera—Zwervers 3
Deetos 3—Unicum
Deetos 5Merwede
C: Spaogen 2—Ons Eib 3
Phoenix—De Algemene 2
Poortgaal—Hou Stand 2
Succes—Achilles 2
D: Het Zuiden 3Gymn. 3
Actief—Zuiderkwair tier
Sperwers—Vicus Orientis 3
RKB
Eerste Klasse
A: USV—Het Zuiden 4
De Overkanters 2—Wion I
OSCR 3—De Spartaan
B; Trekvogels—OSCR 2
EurekaDe Spartaan 1
Spangen 3—Velox 3
Tweede Klasse
A: Spangen 4Actief 3
Charlois 2—Trekvogels 2
Succes 2—Velox 4
B: Rozenburg 3—Unicum
Trekvogels 3—Eureka 2
Darde Klasse
A: Wion 4—Sperwers 5
Actief 4Charlois 4
Charlois 3Spangen 5
B*. Poortugaal 2—'t Zuiden t
Sperwers 4—De Overk. 4
Wlon 3—OKC
C: Unicum 3—USV 3
Velox 5—De Spartaan 3
Jeugdklasse
Succes—Actief
Het Zuiden 2—De Sparta j
Zaterdagklasse
Langelux—Schiedam
Barendrecht—Deetos
Hoofdklasse Dames
UDI-VUigh. Kracht
Vriendschap—DES
SV—Concordia
Hoofdklasse Heren
Olympla H—Olympla G
Niloc—DES
P»V—Blauw Wit
DISTRICT WEST B
Dames te Klasse
TurnlustAHC '28
Athene—HMS
Olympla—DWS
WIK—Duindtgt
Dames 2e Klasse
Sportvreugd—CWP
De Meeuwen—Excelsior
Tona—Hellas
Vlret et Cel.—Rotterdam
ADO—HV '38
DHB—DIOS
SOS—Phoenix
Heren ie Klasse
Olympla—Donor
Animo—Turnlust
Hermes—DWS
HVL—Dynamo
Heren 2e Klasse
Rotterdam—Vodo SC
Wlngs—Wilton F
HV '38—Phoenix
Excelsior—Snelwiek
SOS—WIK
Afdeling Rotterdam
Dames Ie Klasse
HION—SVW
Snelwiek—Raptlm PK
Dames 2e Klasse
«VesterkwartlefDWS 3
Oe Meeuwen 2—RODA
/ires et Cel. 3—Dynamo i
Heren Klasse
A| DWS 4—St. Uxtewtlk
Dynamo 4—Actlvitas
Wilton F 2V Ir es et Cel. 3
De Meeuwen 2—UVG
B: DONK—UVG 2
Snelwiek 2—RODA
Schelmen en
Schavuiten
XII
■PB ZIJN HEEL WAT MENSEN, die in|
een rechtszitting, waarin zich een be
rucht inbreker, brandstichter, oplichter,
chanteur of moordenaar heeft te verant
woorden. een publieke vermakelijkheid
zien. Vooral op de publieke tribune leest
men de spanning van de gezichten.
O, daar komt hij, hoort men dan
fluisteren en tegelijk draaien zich de ge
kapte kopjes en de van haar gespeende
schedels in de richtingvanwaar de voet
stappen klinken. Alle ogen turen naar
het trapje. De gevangene, die voor zijn
vrijheid gaat vechten, betreedt de arena
van het recht.
Oh jeetje, is hij dat maar? Is dat
die gevaarlijke boef, die op zijn vlucht
over daken en door woningen met een
revolver schoot op zijn achtervolgers?
Is dat de brandkastenkrakpr? Nu, ik
moet zeggen, dat hij me erg tegenvalt.
Jou ook niet. Loes?
Inderdaad, de gevangene is, naar zijn
uiterlijke verschijning een gewoon man
netje, dat gezien zijn clean shaven
gezicht en zijn vers gekamde haren
zo ran de kapper kan zijn gekomen.
En kijk eens, niet eens geboeid, zie
je dat, Loes! Tóch gevaarlijk. Zijn han
den beweegt hij gewoon als wij. Kijk
eens, hij zwaait naar de tribune.
Tabé. zwaait de man, die vrienden
ziet. Hij spreidt zijn vijf vingers uit on
der een schouderophalen. Wat vijf jaar
betekent. Zou er nog iets sensationeels
gebeuren? Is dat nu de Rechtbank? En
is dat de officierjaja!Grappig
hè?
't Is of de gevangene nergens anders
interesse voor heeft dem voor de vouw
in zijn broek, die hij tussen duim en.
wijsvinger scherpt.
Uit de tijd van jockey pat
en halsdoek
U DACHT MISSCHIEN, dat zo'n zware
jongen er nog uitzag als een dertig jaar
geleden, mét jockeypet en halsdofek. waar
van de puntén door zijn vestgaten op zijn
borst heel kleintjes waren samengeknoopt.
Dat is echter verleden tijd, een periode
waaraan we in dit artikel herinneringen op
halen Wat wel hetzelfde is gebleven, is.
dat zware jongens doorgaans tegen de meest
verpletterende bewijzen in blijven ontken
nen. De een doet het vanzelfsprekend met
meer argumenten dan de ander. Een ras
oplichter maakt zijn zaak nog altijd zo ver
ward door het opsommen van allerlei na
men. plaatsen en data, dat de journalisten
door de bomen het bos niet meer kunnen
onderscheiden en felkens ingespannen on
der het luisteren door naar de verloren
draad der waarheid zoeken in het kluwen
van „geniale" leugens. En het komt bijna
altijd andera uit. Een zwaj-e jongen, die een
rijk gevarieerd strafblad heeft, maakt maar
zelden „schoonschip m.a.w. hij deelt niets
mede over hetgeen hij er werkelijk van
denkt en wat waar en niet waar is. Daaruit
blijkt wel. dat hetgeen tn dit artikel volgt
geen schering en inslag is bij strafzaken
Het gebeurt soms slechts op één van de 25
strafzittingen dat een *verdachte-van-„for-
maat" iets openhartigs bekent.
T¥?IJ ZULLEN NOOIT DE KEREL VER-
GETEN, die met zijn maat terecht
stond omdat hij had geprobeerd de gepant
serde geldkluis in het kantoor van de Hol
land—Amerika Lijn te Rotterdam te kraken.
Hij vervaardigde als ex-bankwerker voor
zulke stunts zelf zijn gereedschap, dat hij
uit een soort bijgeloof slechts één keer ge
buikte. Door de schuld van zijn maat.
wens bloed hij daardoor bij wijze van
spVeken wel kon drinken, was de kraak fi
naal mislukt.
jf- Kljkeris, edelachtbare, horen we hem
rag zeggen, ik wil hier geen poppenkast
/naken door te ontkennen, maar we zijn
samen aan het werk geweest. Ik zou succes
hebben geboekt, als dat stuk eigenwijs (te
gelijkertijd wierp hij zijn maat een verach
telijke blik toe) mijn raad had opgevolgd,
niet alleen omdat ik de leiding had, maar
ook omdat 'k die kraak uit een oogpunt van
eer wilde zetten. Goed begrepen!We
waren die nacht we hadden ons laten in
sluiten in die kluisdeur aan het boren,
want daar zaten alle passagegelden ln van
'k geloof dat het de Statendam was
toen ik zag. dat Gijs zijn boor scheef
hield...
Ik zei: Gijs, pas-öp, je boor knapt dalik
8f. Dan zijn we gesjochten.
We hadden haast want het begon al licht
te wordenIk zei nog eens: Gijs, hou je
boor recht.
La mijn maar gaan, zei-ie. Tóch doen dus.
Ik rukte de boor uit z'n jatten, want ik ben
zelf te veel vakman, dat 'k weet wat een
boor op een pantserplaat al of niet kan heb
ben. Ik heb jaren bij Lips gewerkt. Goed,
maar 'k legde de boor toch even neer, om
dat 'k wat meende te horen. Trouwens 'k
Werkte in dat kantoor tóch al zo onrustig,
omdat er te veel deuren naar mijn zin wa
renToen 'k uit de gang terug kwam,
was Gijs opnieuw gaan boren en pats
Boor gebroken! 'k Had em wel kunnen ver
pletteren. Moest ik nog vóór dag met mijn
motor, die buiten stond, gauw naar de Hof
dijk terug om nieuw gereedschap te halen.
Toen wéér naar de Wilhelminakade terug,
't Was nét te laat en de poet ging me voor
bij en 'k kon rekenen op een miskleun van
zeventig-tachtig mille. En ólle werk voor
niks, door dat stuk ellende, daar in die
bank...
Toen de president vroeg hoe het kwam,
dat hij op weg naar huis op de Wilhelmina
kade had overgegeven, antwoordde hij:
Door de aenuwe op mijn maag. want ik
dorst niet zonder cente bij Marie terug te
kome.
Napoleons snuifdoos
Weet ik veel van een snuifdoos?
verweerde zich rooie Toon, een in
breker van professie. Wist ik. dat zo'n ding
ln het museum te kijk lag? En om zijn alibi
te bewijzen, zei hij: Ik ben de hele nacht
en 's avonds daarvoor bij Marietje op de
Schiedamsedijk geweest. Dat kan ze getui
gen
't Was een moeilijk Zaakje voor de politie
van het bureau Paauwensteeg in die dagen.
Vlak tegenover haar deur had een inbreker
het lefstuk uitgehaald door een venster
«chter Hogendorps standbeeld binnen te
klimmen en de gouden snuifdoos van Na
poleon, met op het deksel diens gSfemail-
leerd medaillon omgeven met 40 diamanten,
De kostbare snuifdoos van Napoleon, die
uit het Museum van Oudheden is gestolen
„bekaan te slaan"Het was een geschenk
van de Franse keizer tijdens zijn bezoek aan
de Maasstad in 1811 aan de toenmalige bur
gemeester van Rotterdam. Willem Suer-
mondt. Een waardevolle inzending, welwil
lend door de heer A. J. P. Suermondt te
Ubbergen aan het museum afgestaan.
De doos is nooit terechtgekomen. Hij zal
wel direct zijn gesloopt.
Rooie Toon, met zijn rijk gevarieerd straf
blad, praatte nooit veel als hij zich had te
verantwoorden.
Ik ben onschuldig, hield hij vol, toen
hij twee jaar kreeg.
Jaren gingen voorbij, waarin we nooit aan
deze snuifdoosdiefstal werden herinnerd.
Tot op een middag een jong, aankomend
inbrekertje voor het hekje stond, op wien
men bij zijn arrestatie een inbrekersvest
had gevonden, voor berging van schroeven
draaiers. lopers, boren enz.
Hoe hij aan zo'n volledige uitrusting
kwam? werd- hem gevraagd, waarop de jon
gen vertelde, dat hij het van zijn opa had
geërfdwijlen Rooie Toon.
Qnze rechtbankverslaggever heeft
gedurende zijn loopbaan zoveel
ervarihgen opgedaan met „zware
jongens", dat wij zijn genoodzaakt
zijn herinneringen in twee delen te
splitsen. Volgende week dus het
slot hiervan, dat tevens het slot is
van de serie „Schelmen en Scha
vuiten".
STEEDS ZIET ONS GEESTESOOG meer
bij het schrijven van deze mémoires.
Ook een oude „heer" met een prachtige
apostelkop, die alsof hij een kathedraal
had betreden devoot voor de gebefte
heren boog en eerbiedig in de zondaarsbank
plaats nam.
Maanden tevoren was zijn zoon veroor
deeld wegens inbraak. Hij had geweigerd
zijn medeplichtige te noemen. Dat zou dan
deze oude heer, zijn vader, moeten zijn. Die
het prompt ontkende. Op een zalvende, be
verige toon. zei hij:
Neen, edelachtbare, heus niet! Op die
avond kwam mijn zoon wèl bij me bellen.
Vader, ik moet u spreken. Ik zei: kom bin
nen, m'n jongen. Hij kwam bij me zitten en
zei: vader, ik heb uw hulp nodig. Waarmee
dan, m'n jongen? vroeg ik. Vader, ik wilde
ragen, of u vannacht met me gaat in
breken.... Ik zei: nee.... nééé.... nééé.
Waarom niet, vadertje? vroeg mijn zoon Ik
zei: neen, m'n lieve jongen, vader is déér-
voor te oud gewordenVadertje kan niet
meer tegen de-eenzaamheid. kan niet
meer tegen de celHet spijt me jonge-
lief. Ook het hart laat het niet meer toe,
forceren van brandkasten, waarvoor hij
al dikwijls met de cel kennis had gemaakt.
Toen hij eens terecht stond wegens twee
inbraken en een poging tot inbraak, beken
de hij de inbraken, doch de poging ont
kende hij.
Edelachtbare, ik heb die twee kraken
direct bij de rechter-commissaris toegege
ven. Die poging heb ik altijd ontkend. Dat
doe ik nóg Waarom zou ik die poging om
die brandkast te forceren op de Stationsweg
ook niet toegeveq, nu ik die twee andere
kraken niet ontken? Denkt u nu, mijnheer
de president, dat die kast dicht was geble
ven als ik er voor had gestaan?.... 'k Zou
me er voor geschóómd hebben. Daar ben ik
te veel vakman voor. U kunt gerust bij de
directeur der gevangenis informeren. Die
haalde me verleden nog uit de cel, omdat
zijn brandkast op kantoor niet open kon
In tien minuten was het zaakie gezond
Voor d?t kassie had 'k me hand niet omge
draaid
vrouw te
gen doen
(Van een speciale verslaggever)
XJALFACHT BEGINT de voorstelling. Het Hamburgs publiek spoedt zich naar
■n de Staatsopera. Volgens de hedendaagse Duitse mode is het huis van de
Hamburger Staatsoper eigenlijk een verwoest gebouw. Binnen zijn er echter
weer garderobes. De trappenhuizen heeft men hier technisch interessant opgelost.
Het plafond van de zaal zelf is een en al improvisatie: brede banen textiel, ge
drapeerd over lange stokken. De tegenwoordige schouwburg is feitelijk de
toneelruimte van het oorspronkelijke operagebouw! Het moet wel een geweldig
theater zijn geweest; in 1939 bevatte het ruim 1800 plaatsen, in 1949 even 600 en
sinds enige tijd is er weer een stuk aan de zaal toegevoegd. Hamburg bouwt het
huis van zijn opera in termijnen op. De instelling zelf echter draait al weer
jaren op volle toeren.
EEN WERK VAN
ONZE TIJD
Bijna avond aan avond wordt in dit
massaal bedrijf een opera gegeven. Deze
avond staat er een merkwaardige opera
op het programma, „Der Konsul" van
Gian-Carlo Menotti, een Italiaans com
ponist. die zich in Amerika heeft geves
tigd. Het werk schijnt te trekken. Het is
althans veel drukker dan de avond te
voren, toen Strauss' Elektra werd ver
toond.
„De Consul" is een opera, die zeer sterk in
onze eigen tijd staat. Het is een politieke
opera. Over de strikt kunstzinnige waarde
zou men kunnen twisten. De toeschouwer
krijgt meerrrtflen het gevoel, dat hij met tot
leven geworden film te doen heeft. Hij
hoort enkele motieven, die eer voor het
vermogen van een Pueeini pleiten dan van
Menotti zelf. maar stellig heeft Menotti,
schepper van partituur en libretto beide,
ook eigen ideeën, in de eerste plaats
scènische. en dan muzikale. Het verband
tussen handeling en muziek is zo groot, dat
men ook zonder het programma te bestu
deren de- overtuiging krijgt: hier moeten
partituur en tekstboek aan hetzelfde brein
zijn ontsproten.
Menotti werkt met zeer ongewone effec
ten, requisieten, figuren en situaties. Om te
beginnen blijft de titelfiguur, de consul, ge
durende de handeling onzichtbaar. Slechts
even ziet men zijn silhouet, afgetekend op
de matglazen deur van zijn werkkamer, op
het ogenblik, dat hij de man van de ge
heime politie uitlaat. Dat brengt ons tot de
politieke kant van de zaak, die uit da han
deling
"VV7AT GEBEURT er in „De Consul"?
Ergens in Europa, kennelijk in een
„dictatuur", komt heel vroeg, terwijl door
het open raam ergens uit de verte een gra-
mofoon een lady-crooner laat horen, John
Sorel thuis. Hij is lid van een verzetsgroep.
Bij de achtervolging door mannen van de
geheime politie werd hij gewond. Zijn
vrouw en zijn moeder verbergen hem, juist
voor de speurders van de politie komen.
Hun chef is gekleed in ze'n leren jas, als
wij in de bezettingsjaren dikwijls zagen.
De politie vindt hem niet, maar de grond
is John te heet onder de voeten geworden.
Hij moet uitwijken naar een bevriend land.
dwijnen van de donken wordt in de hand
ewerkt, omdat de boeren weinig waarde
HET MOET BETREURD WORDEN, dat
deze merkwaardigheden van het land
schap ten offer vallen aan de wegenbouw in
deze streken. Dr Vink wees daar nog op in
1941. toen hij hierover een rapport schreef.
Toch gaat de afgraving van die donken nog
steeds voort. Het zand wordt gebruikt voor
de aanleg van wegen, die in deze drassige
streken een hechte ondergrond nodig heb
ben. voor opritten van bruggen e.d. Ver
schillende donken zijn reeds verdwenen en
nog steeds speuren de aannemers naar
nieuwe zandvoorraden. Waar eens zulk een
flauwe of steilere helling van een zandberg
in de wei voorkwam, vindt men nu slechts
een meertje, begroeid met riet en biezen,
waaraan de koeien komen drinken. Zo is de
grote donk bij Hoornaar al verdwenen en
zijn vele kleinere afgegraven en gebruikt
onder de klinkers van de straatwegen.
Als leveranciers van het vrij kostbare
zand. bleken die wratten op het gladde aan
gezicht van de wei zeer waardevol te zijn.
De bulten waren gul en goed voorzien.
Vacantie-oord en
verdween
TASSEN GIESSEN-OUDKERK DN MO-
-1 LENAARSGRAAF lag zo'n donk, die
reeds vóór de oorlog door een aannemer
werd gekocht. Het zand werd op grote diep
te weggezogen en rondom de put, die aldus
ontstond, opgespoten. Toen de
standigheden de werkzaamheden stremden
was er een diep meer ontstaan, omringd
door hoge duinen. Jarenlang is die toestand
bestendigd gebleven en alras ontdekte men,
dat het water zeer helder, koel en schoon
was en dat de hoge zandheuvels bij uitstek
geschikt waren om er een zonnebad te
nemen of ze als springplank te be*»«en voor
een frisse duik. Aldus kreeg de Alblasser-
waard de beschikking over een komvormig
natuurbad, omringd door glooiende zand
heuvels. waarop zich alras enige be
groeiing liet zien. Spoedig was dit oord zeer
gezocht als zwemgelegenheid en ontspan
ningsoord. waarvan jong en oud gretig ge
bruik maakte. Met auto's en fietsen kwamen
de dorpsbewoners naar „de put om er van
zon en water te genieten. Dat is nu afge
lopen. niet alleen omdat het seizoen zich er
niet meer toe leent, maar omdat de werk
zaamheden zijn voortgezet. Gulzige kranen
hebben het zand weggevreten m er bleef
niets over dan een meertje in de wei. met
drassige oevers. Het zand werd per auto
oerd naar Noordeloos, waar het nodig
was voor de oprit van een brug of naar
plaatsen, waar de wegenbouw weer ver hand
was genomen. Deze donk is niet groot, maar
nochtans heeft men er bijna 7000 vracht
auto's met zand weggehaald, in tojggal on
geveer 40.000 kubieke meter.
Alweer is een donk verdwenen; een bij
zonderheid met geografische en geschied
kundige waarden, die niet te vervangen is.
Zwembad of eendenkooi
ER ZIJN SCHONE DROMEN GEDROpMD
over deze plaatsen. Plannen om hier of
elders een blijvend ontspanningsoord te
vormen, met de gebruikelijke middelen tot
vermaak en sport, de bouw van een uit
spanning e.d schijnen ernstig overwogen te
zijn. maar de geldelijke moeilijkheden en
twijfel aan een lonende exploitatie hebben
ze onuitvoerbaar gemaakt. In een gemeente
in de Lopikkerwaard echter worden se
rieuze plannen uitgewerkt, om deze ge
legenheid te gebruiken en op een van deze
plaatsen een zwembad te maken. Ook schij
nen kooikers belangstelling te hebben voor
tfie plassen, die als wed voor een eenden
kooi dienst zouden kunnen doen.
Blijft er na de afgraving van een donk een
nuttige bestemming mogelijk dan wordt het
verlies nog enigszins verzacht, maar toch is
het verdwijnen er van te betreuren. Het
aantal slinkt snel.
Geografisch historisch monument
.echten aan de onvruchtbare verhogingen,
zaarop zij vaak hun paarden jagen Ander
zijds is het gevaar niet denkbeeldig, dat,
wanneer een zuiger het zand zo diep heeft
weggegraven, de weilanden er omheen gaan
verzakken. De boeren doen er goed aan, dit
te bedenken, wanneer zij zo'n lastige heuvel
van de hand doen. Dr Vink heeft geconsta
teerd. dat reeds vroeger door de afgravin
gen het land steeds in waarde achteruit
ging. In plaats van een vaste kleibodem,
schreef hij. krijgt men een losse veenbodem.
die nog steeds sponziger wordt en waar het
doorheen trapt. In Papendrecht ligt
kwelkamp. die volslagen onbruikbaar is.
waar het land golft onder de mensenvoet
De aardrijkskundige had hier vooral het oog
op de kleinere verheffingen, die de boeren
zelf afgroeven om hun land vlak te maken.
Een aparte bespreking wijdt hij aan de op
duiking, waarop een gedeelte van Hillegers-
berg is gebouwd en die geen verband schijnl
te houden met de donken in het rivieren
gebied.
Merkwaardig, dat de ogenschijnlijk zo
drassige Alblasserwaard zóveel zand onder
haar bodem verbergt, dat hier als een heu
vel, daar als een rug opduikt en op enkele
plaatsen zelfs de natuurlijke ondergrond
vormt voor een weg of een dorpscentrum.
Ieder, die een open oor heeft voor de taal
van de bodem en wil luisteren naar wat die
hertelt over oude tijden, rampen, vroegere
bewoners en geologische vorming van het
landschap, dient er voor te waken, dat in
deze nivellerende tijd ook de bodem niet
aan het vereffeningsproces ten offer valt.
Daar kan de streek alleen maar mee gebaat
zijn.
Magda Sorel, zijn vrouw, zal het visum, dat
de weg naar de vrijheid opent, veroveren.
In het secretariaat van het consulaat
speelt zich dan het zwaartepunt van de
handeling af. Daar verschijnen de
vreemde personages, die willen uitwij
ken, doch zij stuiten op de ondoordring
bare muur van het systeem der formu
lieren, hier verpersoonlijkt door de on
verbiddelijke secretaresse. Als een zon
derling heerschap voor de zoveelste maal
komt informeren naar zijn uistm en de
secretaresse hem de paperassenrommel
toeschuift met de ontelbare stempels,
gaat er een spotlach door de zaal. Een
Duits publiek begrijpt dat uitstekend,
maar de Nederlandse gast, die van de
macht van het formulier afweet, al is
het dan maar bij de dienst voor volks
huisvesting, voelt ook iets vav hetgeen
de componist heeft willen uitdrukken.
In het huis van Sorel stapelen de moei
lijkheden zich op. De geheime politie speurt
ir zijn verblijfplaats. Het kind. reeds lang
dziek, sterft. Opnieuw trekt de vertwij
felde vrouw naar het consulaat, waar steeds
dezelfde mensen jweer vechten voor hun
im. ook de goochelaar Nika Magadoff.
Het pleit voor de bijzondere enscenerings
kunst van de Hamburgers, dat deze figuur,
zeer ongewoon voor een opera, zo realistisch
wordt uitgebeeld. Want de operazanger
goochelaar Kurt Marschner tovert uit zijn
hoge hoed inderdaad een duif te voorschijn
van achter de traditionele zwarte doek een
goudvisglas. hij voert de gewone bloemen-
truc uit en levert een aardige parodie op de
illusionist in het algemeen door telkens te
pronken met zijn optreden voor Oosterse
potentaten.
Deze Nika Magadoff doet ook aan, mas-
isuggestie en brengt de bezoekers op het
consulaat in de waan, dat zij in een bal
zaal toeven. De secretaresse wordt woe
dend en dan komt de grote scène tussen
haaj- en Magda. een toneel met effect, een
scène, die door de Hamburgse ster Martha
Modi in grote stijl wordt gespeeld. (Het
was wel een heel andere partij dan
de Klytemnestra in Elektra, die zij de avond
tevoren op hetzelfde toneel speelde!).
Magda Sorel klaagt het systeem der for
mulieren aan:
Mijn naam? Een vrouw.
Leeftijd? Nog jong.
Kleur der haren? Grijs.
Kleur der ogen? De kleur van tranen.
Beroep? Wachten! wachten, wachten!!
De secretaresse is overrompeld. De
vesting van het systeem valt: zij zal
Magda aandienen. Dan tekent de scha
duw van de consul zich af op de deur.
Hij neemt afscheid van een bezoeker.
Die bezoeker ie de politieman in de leren
jas. Magda begrijpt meteen, dat haar
pogen hopeloos is en valt in zwijm.
In het laatste bedrijf wordt John, die op
het consulaat Zijn vrouw zoekt, gearres
teerd. De secretaresse tracht vergeefs zijn
Deze variant op de sofa ontwierp een
Fransman ten behoeve van mensen, die,
als ze met z'n tweeën alleen zijn, eens echt
knus met elkaar willen zitten praten. Een
meubel met mogelijkheden. Kan het niet
meer dienen als praatstoel om de eenvou
dige reden, dat men nooit meer met z'n
tweeën alleen in een kamer is, zodat een
van beiden noodwendig een derde de rug
zou moetin toekeren, dan kan men het
geval op een draaischijf laten monteren en
kan het dienen in de kinderkamer om
„draaimolentje mee te spelen".
vrouw te waarschuwen. Dan komt het triei-
Magda zet zich voor de gashaard en
kraan. De laatste zinsbegoochelin-
ïen op. het motief van de balzaal
weerklinkt, dan komt het einde. En terwijl
het doek langzaam zakt, schelt de telefoon.
DEZE PARTITUUR, die met een gramo-
foonplaat begon, eindigt met een tele
foonschel. Men ziet, hoezeer hier sprake is
van een tijdsprobleem, zelfs een, dat nog
geenszins is verdwenen De componist-
tekstdichter neemt in beide kWaliteiten
stelling tegen dictatuur en bureaucratie. Hij
doet dat met een vaak koele onzijdigheid,
die zijn betoog des te klemmender maakt.
Dat is maar goed ook, want men verzeilt zo
gemakkelijk in muzikale of scènische kitsch.
De opera zelf getuigt er van. Menotti toont
ook een nuchtere humor, getuige het mo
ment, dat de secretaresse het kantoor gaat
verlaten en een monoloog houdt over al „die
gezichten". Ze achtervolgen haar. De zaal
is stil van spanning, omdat men hier het
conflict voelt in de mens, die „het systeem" -
uitvoert en die toch altijd een stukje ziel
behoudt. Die spanning slaat qver in een
grinnik, als de secretaresse plotseling zegt:
„Ik moet voortmaken, anders kom ik te
laat in de bioscoop".
Te Londen heeft men ook een reeks voor
stellingen van „De Consul" gegeven, die we
gens de grote tekorten is stop gezet. Ham
burg brengt deze opera, zeer goed geënsce
neerd, voor goed bezette zalen. Toch is het
een felle aanklacht tegen elk autoritair stel
sel. Dat Hamburg dit doet, is misschien te
verklaren door de van nature steeds inter
nationaal gerichte gezindheid van de grote
havenstad, bovendien de vrije Hanzestad,
waar het nazidom niet zo diep wortel kon
schieten. Ook moet men bedenken, dat de
Hamburger Staatsopera altijd een artistiek
vooruitstrevend karakter heeft gedragen.
Beziet men de zaak in wijder verband, dan
treft toch dit verschijnsel, deze felle mu
zikale critiek van een Amerikaans Italiaan
op een stelsel, dat zoveel jaren op midden-
Europa zijn stempel heeft gedrukt, wordt in
Duitsland vertoond en er wordt naar ge
luisterd. Met conclusies willen wij voor
zichtig zijn. Voor ons persoonlijk betekende
de voorstelling.' die wij onlangs te Ham
burg zagen, de kennismaking met een in
teressant muzikaal werk, dat ons ook in
politiek opzicht tot nadenken stemde. En.
te oordelen naar wat wij uit gesprekken
opvingen, niet alleen ons.
ONGEW ONE HOBBY
YELE MENSEN HEBBEN EEN HOBBY.
De een verzamelt postzegels, de ander
munten, een derde proefflesjes van likeu
ren en andere alcoholhoudende dranken,
een vierde antiquiteiten, weer een ander
schilderijen, tegels, klokken of iets der
gelijks. Zelfs de merken van luciferdoosjes
worden door sommige personen verzameld.
Het aantal hobby's is legio en tot voor kort
verscheen in ons larid zelfs het aardige
maandblad Hobby, waarin verzamelaars
op elk gebied steeds weer iets van hun
gading vonden.
In Engeland. In het stadje Barnet, heeft
de zoon van de eigenaar van de Orange
Tree Inn. een druk bezocht café ter plaatse,
de hobby hoeden te verzamelen. Hij heeft
een collectie hoeden bijeengebracht, af
komstig uit alle delen der wereld. Wan
neer hij achter de kist staat en zijn klanten
bedient draagt deze man, Denis Harris ge
heten, een van zijn zonderlinge hoofddek
sels. Zijn vrienden noemen hem de dwaze
hoedenmaniak.
Men ziet Denis Harris terwijl hij een
breedgerande hoed draagt, welke vroeger
heeft toebehoord aan een cowboy uit
Texas, zijn zuster, die men eveneens op
de foto ziet. is getooid met een strohoed,
afkomstig uit Sarawah.
Een mens zijn lust is een mens zijn leven
moet men maar denken als men onze foto
bekijkt!
KEN DER GROOTSTE DONKEN,
1
die te
Brandwijk namelijk, is nog niet aange
tast. Dit is te begrijpen, omdat daarop een
aantal boerderijen is gebouwd. Mocht echter
de afgraving zó lonend zijn, dat aankoop van
de opstallen mogelijk is. dan behoeft men
zich er niet over te verwonderen, wanneer
ook deze natuurlijke zandheuvel verdwijnt.
Dit zou een zeer groot verlies rijn. omdat
deze donk niet alleen geografisch, maar in
hoge mate geschiedkundig van betekenis is.
De plaats wordt al in de oudste streek-
histories vermeld. Voortdurend was deze
donk een toevluchtsoord, bij de menigvul
dige overstromingen, die dit gebied teister
den. In de grijze oudheid moet er een kloos
ter op gestaan hebben. De streekschrijver
j W. Ooms heeft in zijn boeken meermalen
de geschiedenis van deze zandheuvel aange
haald.
Voorzover het nog niet te laat is. dienf'
deze afgraving beperkt te worden, daar de2e
vlakke, drassige landen toch al niet kunnen
bogen op veel geografische bijzonderheden,
die zo nauw met de streekgeschiedenis zijn
verweven. Het wegenplan is nog niet vol
tooid. maar er wordt hard aan gewerkt en
zand blijft een gevraagd materiaal. Het ver-
t\E Ned. Vereniging voor Dierenbescher-
ming heeft geprotesteerd tegen het
toenemende gebruik van veren en hele of
halve vogeltjes op de hoeden. Ziehier een
voorbeeld. Een hele tuin, bestaande uit
groene bladeren en rode geraniums, maar
neen, dat grijze duifje bederft het effect!
Zeker in de ogen van vogelvrienden. Ver
vanging van het duifje door een tuiltje
bloemen zal het geheel ten goede komen.
wordt soms
TVTeen, lieve moeder en trotse vader, opvoeden
-1-* is niet eenvoudig, maar ml iets, waarmee
u een grote verantwoordelijkheid OP u laadt.
Want een kind moet per slot zijn gehele leven
toe met de opvoeding, die het heeft ontvangen
en vele vreugden en droefenissen, tegenslagen
in het leven en ogenschijnlijk meevallers, moe
ten worden beschouwd uls een uitvloeisel van
de opvoeding, die de mens als kind heeft gehad.
Meent u niet, dat allerlei dingen, ziekte,
moeilijkheden in het gezin „aan een kind
voorbijgaan". Als vader met een somber ge
zicht rondloopt, omdat de zaken niet goed
gaan of hij moeilijkheden in zijn beroep
heeft, denkt u niet, dat het zelfs vrij jonge
kind het niet opmerkt. Alleen begrijpt het
de oorzaak niet van de gedrukte sfeer, die
vader, en met hem mogelijk het gehele ge
zin omzweeft. Als het kind daar naar
vraagt, doet u beter hem de waarheid te
vertellen en hem niet met een kluitje in het
riet te sturen. Het is trouwens nooit ver
standig een kind af te schepen met een on
voldoende antwoord, wanneer het ernstige
vragen stelt. De vragen bewijzen, dat het
„er aan toe" is de desbetreffende dingen te
weten en daarom behoort het, zij het een
eenvoudig, toch eerlijk antwoord te krijgen.
Want anders beginnen zich in het kleine
kopje soms allerlei wonderlijke denkbeelden
vast te zetten en gaat het kind geloven, dat
er dingen zijn waar het maar niet achter
kan komen. Dit kan tot gevolg hebben, dat
het meent niets meer te kunnen en uit puur
gebrek aan zelfvertrouwen kan het dan
soms ook de dingen, welke men hem op
school wil leren, niet meer bevatten. Zo
verging het dat jongetje, wiens vader in een
concentratiekamp was overleden, een gruw
zaam feit, dat moeder en de hele familie
voor het kind verborgen wilden houden.
Kaar de jongen voelde, dat er iets was met
vader, die zo lang wegbleef, iets, dat hij
niet kon ontdekken. In die tijd werden zijn
schoolrapporten hoe langer hoe slechter, de
onderwijzer herkende de vlugge leerling van
vroeger niet meer Gelukkig was hij zo ver
standig te zorgen, dat moeder met het kind
naar een Medisch Paedagogisch Bureau ging
en toen werd, na lang en zorgvuldig onder
zoek, de oorzaak van de achteruitgang ln
leervermogen ontdekt. Iets dergelijks ge
beurde met een meisje, dat wilde weten
waar het kleine zusje vandaan was geko
men en dat ook al op dwaalsporen was ge
bracht
M.a.w. als uw zoontje of dochtertje op
school niet goed meekan, ontsteekt u dan
niet in toorn. Misschien is er helemaal geen
sprake van gebrek aan ijver noch van „on
voldoende hersens", misschfen is het kind
„geremd" zoals het heet en moet langs des
kundige Weg die rémming worden wegge
nomen.
Neen. opvoeden is verre van eenvoudig.
Dit wist Multatuli all