m jPv Zware Jongensvoor hun rechters De CONSUL, merkwaardige nieuwe opera Alblasserwaardse donken in gevaar HAAR EIGEN DOMEIN „Neem eens voor je vrouwtjelief wat bloemen mee naar huis" POLITIEK IN DE MUZIEK M'+\a KINDERVRAGEN VERDIENEN EEN EERLIJK ANTWOORD Wedstrijdprogramma op a.s. Zondag Voetbal Handbal L Rechtbankverslaggever haalt herinneringen op Gian-Carlo Menotti's werk te Hamburg Verarming van het landschap Slachtoffers van de wegenbouw Ik mag 't niet weten „Ik kan 't niet weten" IWEEDK BLAD - PAGINA 2 GOUDSCHE COURANT ZATERDAG 14 APRIL' 1851 Bloemenbinden, een romantische kunst Mensen in hun werk (15) "Y^IE EEN BLOEMENWINKEL binnenkomt, wordt dadelijk getroffen door de geuren van allerlei bloemen en van fris groen, die daar hangen. In deze tyd overheerst dikwüls het fijne parfum van fresia's. terwUl later de rozen aan de beurt komen en aan het eind van de zomer de kruidige chrysanten het duidelijkst van haar aanwezigheid blijk geven. In een bloemenwinkel is alles geurig en kleurig en Iedere koper kjjkt wei even rond naar alles, wat kunstig gearrangeerd in het rond staat, in stijlvol aardewerk of glas. len worden, maar bij een ander wordt het een harmonisch geheel, dat iedere toeschou wer iets te zeggen heeft Vooral de mo derne enigszins aan de Oosterse stijl ver wants* bloemsierkunst werkt met heel een voudige middelen. Een enkele Magnolia- tak op een platte schaal spreekt dikwijls meer tot de moderne mens dan een omvang rijk bouquet in een pompeuze vaas De te genwoordige interieurs met hun strakke lijnen en vooral ook hun beperkte ruimte, laten geen geweldige bloemstukken meer toe Natuurlijk worden nog altijd voor to neel e'.d. grote kleurige stukken gemaakt. Wat de rechtgeaarde bloemist erg aan het hart gaat is, als de bloemen bij de klan ten niet goed behandeld worden. „Ik stuur de eens iemand een prachtig bouquet rode rozen met lange stelen, echt iets bijzonders. De volgende dag belde hij. of ik eens kwam kijken. De prachtige lange stelen waren tot op de helft afgesneden en in een klein be kertje water in een warme kamer was er in één nacht niets van over dan een bosje hooi." De bloemenwinkelier weet, hoeveel zorg er aan fijne bloemen is besteed en hoe veel handen er over gegaan zijn, eer ze zorgvuldig in vloei verpakt bij de klant worden afgeleverd. Daarom heeft hij het liefst, dat de mensen even bellen om raad. wanneer ze twijfelen, wat de juiste be handeling is. Bloemenwinkelier, bloembinder. een prachtig vak. eën kunstzinnig vak. Het is een genot te werken met anjers in allerlei zachte pasteltinten en als het winter is, zijn de hyacinten als de tastbare lente. De stemming van de jaargetijden, de spetiale geest van een gelegenheid mag de binder tot uiting brengen in bloemen en planten, levende wonderen stuk voor stuk. Er zit veel in, in de bloemsierkunst en nopit raakt men uitgestudeerd, want de smaak van het ogenblik maakt steeds het toepas sen van nieuwe stijlen noodzakelijk Maar elk stukje, elk bosje dat de deur uitgaat zal ergens een glimlach binnenbrengep, een gelukwens of een vriendelijke groet in tast bare vorm. Wanneer men bij één winkelgenre niet •chtergebleven is in de ontwikkeling van de stijl, dan is het de bloemenwinkels. Het is nog maar kort geleden, dat de etalage van een bloemenwinkel weken achter el kaar weinig meer was dan een opeenho ping van op kolen lijkende rose, vuilwitte of bleekblauwe hortensiabloemen en dat de keus uit de bloemen, die in een hoekje in een vaas gepropt 6tonden, maar klein was. De geur van oud wa'er overheerste toen en de stoffige clivia's en aspedistra's die de rest van de verkoopruimte vulden, nodig den de klanfen nu juist niet uit tot een langer verblijf. De tegenwoordige bloemenwinkel is een tentoonstellingszaaltje, waar gewoekerd is met de mogelijkheden, die kleur, lijn en vorm bieden. Waar vroeger een bloemist, misschien net klaar met het fijn wrijven van oude mest voor potgrond, even uit zijn klompen wipte, om te kijken of er klanten waren, komt nu een correct geklede heer of dame naar voren om te informeren naar de wensen van de koper. Dat die wensen velerlei zijn, kan men van iedere bloemenwinkelier horen. Er zijn Immers om te beginnen al vele. zeer ver schillende gelegenheden, waarbij bloemen worden gegeven. Het begint al bij de ge boorte van een jong mensenkind. Nauwe lijks ligt de kleine in de wieg, of de bel gaat al en de loopjongen van de bloemen winkelier is er met een bouquetje of een andere kleine attentie voor moeder en kind Zoiets moet* in zachte kleuren worden ge houden en mag niet sterk geuren. Hebben twee jonge harten elkaar gevonden en zijn de ringen gekocht, dan zitten de beide ge lukkigen eikaars hand vast te houden tegen een achtergrond van vrolijk gekleurde bloe men. Blijft het „aan", dan is er binnen niet al te lange tijd alweer werk voor de bloe menwinkel, want zonder bruidsbouquet ^ou de zaak gewoon niet doorgaan. De bloem binder raakt nu pas echt in zijn element en wanneer men hem als vakman hoort tellen, wat er allemaal te pas komt bij een bruidsbouquet en aan welke eisen het be slist moet voldoen, dan houdt men het als leek voor volslagen onmogelijk, dat er niets vergeten wordt: Het mag niet te los in elkaar zitten, maar ook vooral niet te vast. Van heel het kunstige binnenwerk mag niets te zien zijn. Toch moet alles stevig aan el kaar zitten, want de grootst denkbare bla mage voor een bloembinder zou zijn, als het bouquet bijvoorbeeld tussen stadhuis en kerk in fragmenten uit elkaar zou zakken. Op «Je bloemblndcursussen gooit men daar om wel met de werkstukken om de degelijk heid er van te toetsen. Dan zijn daar de vele niet-officiële gele genheden. waarbij bloemen worden gegeven „Heus", zo zegt de bloemist, „het komt niet alleen in moppenkrantjes voor, dat de man. die wat laat is thuisgekomen, een bosje bloemen laat bezorgen om vrouwlief wat zachter te stemmen. En het is heus geen ouderwetse roman, wanneer een blozende Jbngeman om achttien rode rozen komt Mannen wéér makkelijk Volgens de bloemiste zijn de mannen' de makkelijkste klanten. „Die weten precies, wat ze willen en vertrouwen in je\" Ande ren. (dus vrouwen blijkbaar) kunnen maar niet besluiten, vrezen bedrogen te zullen worden en vinden, dat de bloemist evenals een bakker maar precies het bedoelde moet maken, waarbij het seizoen en de voorraad niet meegeteld mogen worden. Juist de inkoop is geweldig belangrijk In een bloemenzaak. Als eeif grossier de binderij instapt met een arm vol anjers en in de andere arm allerlei potplanten, dan moet de winkelier meteen de mogelijkheden zien en weten, wat hij kopen wil en kan. Bloemen zijn kostbaar en kunnen maar heel kort verwerkt en verkocht worden. Volgens de winkelier is het inkopen een kwestie van aanvoelen. Alles is van invloed o£ de verkoop, het weer zelfs in sterke mate en je moet aanvoelen, of er die dag gekocht zal worden of niet. Het is geen rustig vak. dat van bloemen winkelier. laat niemand dat ooit denken. Soms ziet de binderij er uit. om van de vloer te eten en uren gebeurt er niets. Dan opeens de telefoon. Iemand heeft ontdekt, dat er van drie tot vijf receptie is in de Kruger- laan en wil er direct bloemen bezorgd heb ben. De hoorn ligt net, of daar gaat de bel Mussen hielden een bonte avond Ten bate van „Haak-in" Onder leiding van twee assistenten, pas van de Sicsa, boden gisteravond de mussen in hun clubhuis een gevarieerd programma aan huh medemussen eh belangstellenden. Deze avond werd gegeven ten bate van de Haak in"-actie en diende tevens als sluit stuk van de voor, hetzelfde doel georgani seerde tentoonstelling. De oudste mussen toonden hun kunnen in een paar aardige schetsjes, die met veel vrijmoedigheid wer den gebracht. Het grootste deel van de avond werd gevuld met een Oosters stuk in vele bedrijven, dat zweefde tussen een blijspel en een treurspel. Vijf minuten voor het begin van het drama kregen de direc teur, de heer Snelders. en een leidster, juf frouw Renkema, de hoofdrollen toegewe zen, zonder dat ze er zelf iets van wisten. Dit was een wraakneming van enige mus sen, die op een vorige avond door hen ge fopt waren. Ondanks alles speelden ze hun rollen voortreffelijk. Geen mussenman zou juffrouw Renkema haar uitbeelding van de vrekkige Aboe Kazir. die na vele weder waardigheden z'n gehele vermogen verliest, hebben kunnen verbeteren. Er was in het stuk veel ryimte gelaten voor improvisatie, waarvan alle spelers een zeer dankbaar en geslaagd gebruik maakten. Na de pauze bracht een deel van de mussen, gezeten om een kampvuur, nog enige kampliedjes ten gehore. In z'n slotwoord bracht de heer Snelders onder de aandacht, dat de gedachte tot die „Haak in"-actie opgekomen was in het brein van één van de jongens. Met veel enthousiasme was er gewerkt en in vijf dagen hadden ze het voor elkaar. Hij ein digde zijn woorden met de hoop uit te spreken, dat het clubhuis nog eens veran derd of vernieuwd mocht worden. Het zoi geen overbodige luxe zijn. KERKELIJKE MUTATIES Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Apieide R. W. Steur te Ouddorp. Aangenomen naar de Presbyterian Church in de staat Victoria (Australië), met stand plaats Melbourne. M. W. J. Geursen te Leiden. Geref. Kerken. Beroepen te Amersfoort H. W. Engelkes te Delft. Te Meerkerk E Smilde te Wateringen. Aangenomen naar Amsterdam A. Plaats man te Renkum-Heelsum. Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O. Beroe pen te Neede-Eibergen C. Ph. Pieffere te Bussuim. Te Capelle a. d. IJsel H. Ame- link te Langerak. Oud-Geref. Gemeenten. Beroepen te Loe- nen a. d. Vecht T. de Jong, lerend ouder ling te Kralingischeveer. De vrijheid tegemoet Voor de Politierechter alweer: direct bloemen naar de Prins Hen drikstraat en twee minuten later is er eln bestelling binnen voor Moordrecht, die over een half uur met de bode mee moet. Op zo'n ogenblik van hoogspannirtg. maar ook op die. waar men van te voren op kan rekenen, zoals met Moederdag en Kerstmis, dan laat een goede binder zien, wat hij waard is. Er komt heel wat kijken bij het bloem- bindvak. In de eerste plaats is er gevoel voor het materiaal voor nodig. Er zijn men sen. in wier handen een paar anjers, wat groen en een schaaltje nooit iets anders zul- Biljarten. Eur. kampioenschap 7112 Van de Pol leidt ongeslagen Te Huelva is het tournooi om het Europees kampioenschap 712 voortgezet. De Oosten rijkse speler Semrad is Vrijdag, na drie dagen door Spanje te hebben gezworven in Huelva aangekomen. Hij had de naam Huelva met Huessa verward, waardoor deze vertraging ontstond De uitslagen luiden: Van Hassel (B.) 300 9 63 33.33 Domingo (Sp.) 170 9 S5 18.88 270 30 42 97 4.85 Na deze partijen luidt het klassement: 1. Van de Pol 6 matchpunten; 2 en 3 Van Hassel en Osorio, elk 4 matchpnt.; 4. 5 en 6 Vingerhoedt. Chassereau en Domingo, elk matchpnt.; 1 Semrad 0 matchpnt. Schaken. Botwinnik heeft een pion meer De 13e partij van de tweekamp met Bron- stein. waarin Botwinnik met wit speelde, werd na 40 zetten afgebroken. Na lang ma noeuvreren had Botwinnik bij het afbreken van de partij een pion meer. 17 en kat op je vinken- kooi, waarschuwde de postbode, driftig trappend op zijn fiets rakelings langs Nardus scherend, die op de zijn pijpje smookte. Hij zag IJseldijk rustig - luierend nog hoe de fietser zich het zadel omdraaide eli nogmaals bedenkelijk wees. Daar in de luwte lag Nardus* huisje. Tegen het verweerde muurtje naast de deur hing aan een roes tige spijker een houten kooi met de vink, die hij weken geleden langs de dijkberm had gevonden. Een verwensing mompe lend zag hij de rooie kat van zijn buren, die boven op de kooi zat, omlaag loerend naar de in doods angst rondfladderende vink. Op zijn klompen klot ste hij driftig de smalle dijktrap af, onderwijl zwaaiend met beide han den en schreeuwend: Weg vuile gluper, ga je?.... Kksssstü Met een soepele sprong stelde de kat zich op de gammele dakgoot in veilig heid om vervolgens doo'r een geopend zolderraam te verdwijnen. Nardus had nauwelijks zijn klompen in het gan getje uitgeschopt en op zijn kousenvoeten de woonka mer betreden, of hij stond pardoes voor juffrouw Wouterina, de kraamver- Eleegster van het dorp, die em gebelgd toevoegde: Dat arme beestje was haast door die smerige kaat opgevretten. Lóót-et toch vrij. Geweun 'n schandaol. Zo, vin joe dat 'n schandaol? Geërgerd was hij in zijn rieten stoel bij het raam geploft. Hij tuurde door het venster over de blinkende IJselstroom naar het dorp met de kerktoren, waar de haan op de spits als goud fonkelde In de Februarizon. Toen hij zich weef om wendde. stond Wouterina achter hem. Ze zei snibbig: Je vrouw ha'k gehol pen en de baby ók, maar de vaat van gistermiddag doe je zélf.'k Speul hier gèn slobbetje. Als je wark- te. zou 't wat ènders zén. ik 't graog. Nou- jij liever naor de steun waan- delt, prakkezeei 'k er nie euver. Waant er 's wark genoeg. Je bin stark en je kaan warreken, maor daar- veur bin je te vain ge bouwd. Schóomen mos je je. Nardus. En nou hét de vrouw er weer 'n koter bij't Is móói-or. —Da gaot jouw genne bliksem an! stoof Nardus op. Met mien uisouwe heb jai niks van doen. Met miene vink ellemaol nie. Nou wét je't. O néééé? Za k joe wèl vertellen, dat as je die veugei niet laot vliegen, dan zal ikke da doen. As je dè durref, slao 'k joe de potten onder je gat vandaon, dreigde Nar dus. Ik heb die vink met bevrorren vleugels vonden en in mien zaakdoek mee na huus genomme en ver troeteld en nou is-tie van miery Ik kaan er een 'oop centen van maoken. Jüstement, gaf Wou terina vals toe. Jüstement! En dóat is nou jou dieren liefde Anders haad je 't arme dier laoten verrek ken Een vink is een nuttig dier! Da wétte toch! Nuttig? protesteerde Nardus. Hij vret de zaoden uut de grond. Hij vret Jij hedde geen'recht zo'n dier achter traolies te zette. Ze mosten joü er achter zette. Da zou wa- ónders zijn, mannetje. Je bin enne wreedard En jij 'n bemoeial, kaatste Nardus terug, 'k Ben blij, dat jij mien wijf niet binBen 'k blij urn Ach, houen jullie toch aaasteblif op, smeekte de kraamvrouw in de bed stede. 'k Heb al zó dikkels gezeid, dat-ie da beessie mot laoten vliege. Maar-ie verdamt-et. Hij mos liever gaon warreken Nardus, nauwelijks no titie nemend van de bittere klacht van zijn vrouw, stond nu in volle lengte voor Wouterina, die onver vaard naar hem opkeek. Besloten haar met één rake vraag in haar schulp te doen kruipen, vroeg hij, tegelijk beide handen in zijn heupen zettend: En wéét zeg Jai dan van enne baviaan in de diergaorde. Is dieë dan nie van z'n vrijheid beroofd? Nou? En als jij nou hier in 't durp bavianen zou teu gen komme, zou jij ze dan vrij laoten loppen?Niks doen? Neeë, waant dan ha'k hier wel dagwarrik. Er leu- pen me hier in 't durp tè veel bavianen rond Met open mond keek Nardus geslagen op het felle wijfje neer. Hij zag haar naar de deur lopen. Zonder een groet. Dan vloekte hij onmach tig. Aan de gootsteen ging hij de vaat spoelen. Onze bioscopen Het Schateiland Reünie Bioscoop. Wie nog in voldoende mate kind is -±- en vrouwen zeggen van alle mannen, dat zij kinderen blijven, dus mannen, let op!: wie nog zo echt genie ten kan van pirfctenromantiek, moet naar Walt Disney's supertecbnicolor-film van Thackeray's beroemde boek „Teasure Is land" (Schateiland). Ja, Disney heeft voor de verandering eens géén tekenfilm gemaakt. Maar hij heeft wel in de artisten geëist, dat ze zioh minstens grotesk zouden gedragen als de beste typen uit zijn atelier. Vooral Robert New ton heeft phenomenaal moeten „bekken- trekken". Wonderlijk is, dat Disney de exo tische sfeer van het eiland, waarop de film zich grotendeels afspeelt, maar matig heeft doen leven, terwijl hij toch met een paar expeditiefilms bewezen heeft, geniaal ge voel voor „location" te hebben. Ten slotte een pluim voor Bobby Driscoll, die van Jimmy Hawkins u weet wel ge achte lezers, dat heldje, dat alle mannen in hun kinderjaren van zéér nabij hebben gekend een alleraardigste creatie heeft gemaakt. Het laatste duel Thalia Theater. Of het zo gegaan is, kan men geloven of niet, maar deze film wil het verhaal zijn van de intrede van de „Colt" in het Wilde Westen. Vier van deze zes-schoots revolvers worden er inge voerd en de bezitters, een boef en een eerlijk man (die ten onrechte voor mis dadiger wordt aangezien) hebben er door een groot overwicht op de anderen, die zich met een gewoon pistool, dat na elk schot weer geladen dient te worden, moe ten behelpen. Toch is er wel enig even wicht, want die twee Coltbezitters staan tegenover elkaar. Hun strijd is uitermate spannend, en hij heeft dit voor op tal van soortgelijke kampen, dat de „held" niet zo'n veni-vidi-vici-man is, die in het ver haal ongeveer de rol van de bal bij het kegelspel vervult zoals in dergelijke film vertellingen vaak het geval is. Dat maakt het geheel meer aanvaardbaar, maar één vraag blijft open: waar halen de kerels al die patronen vandaan voor die zeld zame wapens? Randolph Scott en Zachary Scott vertolken de twee kemphanen, de een met Indianen, de ander met boeven als partijgangers en een charmant meisje. Ruth Roman, speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Boskoop Geruchten rond spoorlijn Gouda-Alphen a. d. Rijn „Trein komt terug", zeggen spoorwegen Een bericht in „De Telegraaf" van van daag maakt er melding van, dat alles erop wijt. dat op een aantal baanvakken, o.a. GoudaAlphen a. d. Rijn, waar onlangs wegens kolenschaarote de treinen door autobussen zijn vervangen, de treinen niet meer zullen terugkeren en bussen het per sonenvervoer zullen blijven verzorgen. Bij informatie bij de spoorwegen is ons mede gedeeld. dat dit bericht onjuist is. De presi dent-directeur. ir F. Q. den Hollander, verklaarde: „Als wij voldoende dieseltret nen hadden, zouden wij morgen op de tij delijk gesloten baanvakken treinen laten rijden". De spoorwegen delen ons mede. dat het overeenkomstig de vroeger gedane uitspaken dé bedoeling is de treinen op de bedoelde baanvakken te laten terug keren, zodra de kolenschaarste is opgehe ven. Op dit ogenblik is dit nog niet het geval en het valt nog niet te zeggen, wan neer de terugkeer der treinen'kan worden verwacht. Dat nu ondanks de gedane toe zeggingen. de spoordiensten zodra mogelijk zullen worden hervat, wordt gezegd, dat de bedoelde baanvakken voop*treinverkeer zouden worden gesloten hetgeen tot de conclusie voert, dat de spoorwegen hun woord niet zouden houden, noemde men een insinuatie Inmiddels heeft de Kamer van Koophan del en Fabrieken voor Gouda en omstreken het volgende telegram aan de president directeur van de Nederlandse Spoorwe gen gezonden: Kamer van Koophandel Gouda verzoekt mede namens belangheb bende gemeentebesturen inlichtingen of bericht in „De Telegraaf" van hedenmor gen. inzake opheffing spoorlijn Gouda- Alphen a. d. Rijn juist is. daar dit in etrtid zou zijn met door U gedane toezeggingen. Boskoopse producten door de lucht? Ook de Boskoopee producten vinden hun weg door de lucht. Daarom heeft de K.L.M. in „Neuf" een propaganda-«vond gehouden waarvoor de belangstelling van de zijde der plantenhandelaren groot was. De heer M. Koster, hoofd van de commer ciële dienst Nederland van de K.L.M. hield een inleiding over het vrachtvervoer door de lucht en wees speciaal op de mogelijk heden voor de Boskoopse exporteurs. Het is. aldus spreker 25 Jaar .geleden dat de heer Plesman in het voormalige hotel Klaassen alhier, een lezing hield over het vliegwezen en het vervoer door de lucht. De Boskoper* stonden daar toen lang niet optimistisch tegenover, hetgeen de volgende dag bleek toen de gesprekken over dit onderwerp werden voortgezet, en er opmerkingen werden gemaakt die eindigden met de woor den „die vent is gek". Met uitvoerige ge gevens heeft de heer Koster het tegendeel bewezen, en uitvoerig uiteengezet, de grote financiële belangen die op het spel stpan bij het tegenwoordig vrachtvervoer door de lucht. Nadat een tweetal films was gedraaid stelde mr Wery. secretaris van de Bond van Plantenhandelaren voor om een kleine com missie te benoemen die met K.L.M.-deskun- digen op Schiphol zal samen komen om de mogelijkheden van het verzenden van Bos koopse planten door de lucht te onder zoeken. Middenstanden haken in. Nu allerwegen de „Haak In" acties wor den gevoerd kwamen de besturen van de drie plaatselijke middenstandverenigingen in vergadering bijeen met één agendapunt „In haken". Besloten werd een circulaire aan alle leden te zenden met het verzoek om in de week van 16 tot 21 April één pro cent van de venkoop te willen afstaan ten bate van het Kon. Wilhelminafonds. Het motto van deze actie is: „Grote zaken, grote haken". Bloemenveiling. Coöperatieve vereni ging „De Boskoopse Veiling", 13 April. Di versen per bos: Sierkers Hisakura takken 5462; Rhododendron bloemen 7590; Andromeda blad 20—41; Lathyrus 29—31; Azalea bloemen 50—90; Violen 50; Narcissen 18; Tulpen 24—55; Mahonia blad 31—44; Leu- rus blad 20; Rozen, grootbloemig per 20 stuks: Butterfly 2.60—3.20. Diversen per tak: Sierkers Hisakura. Ie kw. 65—75, id. 2e kw. 3555; Magnolia takken 1521; Rhododen dron takken 1016; Pink-Pearl takken 15 26; Azalea Mollis takken 20—32. Diversen per stuk. Goudenregen planten 1.90; Horten sia planten 1.30—1.50; Snijgroen per kg 20. Moerkapelle De dag daarop pleegde Wouterina het strafbare feit waarvoor ze terecht stond. Ze had de kooi met de vink van de spijker ge licht en mee naar huis ge nomen. Wat ze reeds eer der van plan was geweest. Ze had de kans schoon ge zien, nu Nardus na liep vanwege het laatste vinnige discours. Ze zette de kooi op de bleek, opende het deurtje en liep wat achteruit. Ze zag hoe de vogel zijn snavel wette aan de tralies, Zijn vleugels spreidde, van het middenstokje sprong naar het geopende deurtje, ver rast zijn kop<e draaide, om dan ineensRoets!.... Wouterina had een vreugdekreet geslaakt. Daar vloog het diertje de blauwe, zonnige hemel tegemoet. Ze tuurde het met knipperen de ogen na, tot ze_ het niet meer ontwaarde. 's Middags verbaliseerde de wachtmeester haar we gens overtreding van art. 350 W.v.S. en nam tegelijk de lege kooi mee. Wouterina's uiting van verontwaardiging over het gevangen houden van het vinkje klonk zo zuiver en oprecht, dat de rechter van de gevraagde 5 boete er 2 af trok. Nóóit zal 'k zo-iets meer doen, beloofde ze plechtig, maarspijt kan 'k er óók niet euver heb ben. 'k Was zó blij achtbare, dat 'k tranen in mien ogen had, toen 'k zag, hoe het diertje zijn vrijheid tege moet vloog. Gediplomeerden aan de Avondnijverheidsschool Aan de Avondnijverheidsschool werden gediplomeerd: Bouwkunde: J. G. Dortmont, G. C. v. d.j Hoek, Joh. Kippersluis, R. Kooistra, Joh.: Koster, P. C. Moerings, D. van Nieuwkoop (prijs), A. C. van Ooi, W. Ooms (prijs), C. J. Roest, M. Vermeulen, J. P. van Wezel, G. A. van Wijngaarden, N. Zwijnenburg, H. ,T. van Aart, L. Baan (prijs), J. M. v. d. Berg (prijs), T. Blok. J. de Bruijn, A. Danens (prijs), H. J. van Eek, J. H. v. d. Hee, A- Hertog, W. de Jong (prijs), W. J. Kok, J. Metselaar, A. van Meijeren, H. van Oijen, L. C. Straver (prijs), J. W. Vianen, L. v. d. Water. Niet gediplomeerd: zes. Bapkwerken: J. W. L. Boom, P. Bouman, J. A. H. Bron. J. C. Brouwer, C. G. Bulk, N. M. v. d. Draaij, J. J. van Duuren, N. van den Eng, H. Groenendijk, J. P. v. d. Heijden, H. H. Heinen. W. den Hertog, A. Heuvelman, L. A. de Jong. F. P. v. d. Klauw. J. J. Kuij- per, J. A. v Lokum, H. G. van Loon, Joh. van Loon, Joh. Muste, A. L. Roelofsen, P. Tuijnder,. L. J. Veerman, Jac. Veldhuijzen D. Vergunst, B Versluis. A. van Vliet, J van Vliet, G. de Goederen. AutoherstellenJ. v. d. Ban, D. Berke- steijn, A. Burger. P. van den Hoek. P. Hof man, Th. M. de Jong, A. G. Klomp, A. J. Kooter, T. van der Laan, A. F. Lakerveld, J. G. de Lange. Th. Mak, J. Schouten (prijs), J. W. Seinen, J Snaterse, J. Speksnijder, M. C. de Vaal. P. Visser. P. H. van der Vlies, T. A. van Zijl, J. M. Rietveld. Niet gediplo meerd: vier. Electrotechniek: D. Anders, G. van Beek, A. J. A. Bezem, W. van Dasselaar. W. van Dongen. C. J. M. Fransen, C. de Gruyl, A. de Jong, A. Th. Kemp, H. van Kersbergen, H. Kuiper, C. P. Luijnenburg, C. Maan, P. de Moo.v L. van Noort, H. Oudenes. G. Tref fers. W. J. de Vries. G. A. van Werkhoven. C. H. de Wilde. T. C. Wijland. A. H. IJssel- steijn, P. Kooijman, J. Snuverink, G. H. Hoefs. Niet gediplomeerd: één leerling. Meubelmaken: G. C. Bergman, W. Blan ken. K. H. Dekker. P. Dool. J. J. Hardy, J. G. v. d. Hoorn, J. B. Kalmeijer, P. A. L. Kersbergen, I. Lenos. A. Lexmond, J C. Maas, W J. Nederhoff. C. Overdam. Jac. Prrdijk. C. B. v. d. Sloot. J. van Trlet. A. A. Vermeij. G. de Vries. Niet gediplomeerd: vier leerlingen. Schilderen: H. Brand, A. de Bruin (prijs), H. van der Bij, Jac. van Klaren, K. van Reeuwijk, P. C. Spruijt, P. J. Verboom, M. G. Vermeij, G. W Verschoor, A. Vos (prijs), C. J Wabbijn (prijs), D. Kamermans. Plateelschilderen: B. A. Bakker, P. van Erkel, A. Gibbon. J. C. Mooijenkind. A. Schilt. J. C. Teeuwen. PottendraaienR. van Duivendijk. D. Sterk. W. P. Roepers, G. N. van Ewijk. Modelleren: C. J. Blom. Emmabloem-collectc. A s. Woensdag zal te dezer plaatse de Emmabloem-collecte worden gehouden, waarvan de opbrengst bestemd is voor de tuberculose-bestrijding. Nieuwerkerk a. d. IJssel Meisje in vervalput geraakt Het tweejarig dochtertje van de familie Van Hof aan de Kericlaan is voorover in een vervalput gevallen. De heer Hoogen- doorn kon de kleine op tijd bevrijden. Het meisje kreeg lichte kwetsuren aan het hoofdje. „Nederland en Oranje". Gp de jaarver gadering van de A.R. kiesvereniging „Ne derland en Oranje" werd In de plaats van de heer C. Maaskant, die binnenkort naar Amerika vertrekt, de heer K. M. Teeuwen 'gekozen. De aftredende bestuursleden, de heren G. van Arnhem en A. den Hoed. wer den herkozen. De heer E. A. Polet. wethou der te Gouda sprak over: „De huidige poli tieke toestand", waarbij hij stilstond bij de Franse revolutie de oorlog van 1914—18 en het communisme van 1917. Ook werd de kabinetscrisis besproken. Naar Californië. Mei. N. van der Dussen Jd„ van de Schollevaartsweg. is per vlieg tuig naar Californië vertrokken om zich bij haar verloofde te voegen, die daar reeds enige tijd werkzaam ie. Voor „Het Hoogeland". De collecte voor „Het Hoogeland" heeft 81,— opgebracht. Demonstratie tegfen Franco te Brussel Studenten hebben Vrijdagavond in een Brussels theater een demonstratie tegen Franco gehouden bij het optreden van een Iipaans gezelschap zangers en dansers. Er rerden stinkbommen gegooid voor het doek pging. Tijdens het optreden van het ge- elschap begonnen de studenten te schreeu wen „Weg met Franco!" Zij herhaalden dit bij de tweede dans. terwijl de politie hen uit het theater trachtte te verwijderen. Vrouwen, die „Lang leve de Spaanse re publiek" riepen, werden eveneens verwij derd. Gevechten tussen politie en demonstran ten ontstonden, toen de laatsten zich voor het theater weer verzamelden. De demon stranten verspreidden zich, toen een sterke politiemacht tegen hen optrad. Toen het gordijn aan het eind van de voor stelling viel, was de zaal bijna leeg. Meer dan tweehonderd personen worden door de politie vastgehouden. Waddinxveen Jubileurauitvoerlng van T.O.O.S. Ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan heeft de gymnastiekvereniging T.0.0 S een zeer geslaagde uitvoering gegeven'in ri. cpntine der N.V. Louis Dobbelmann. Na dê opmars werd een programma uitgevoerd waaraan alle leden - en dat zijn er ruim' 300 deelnamen. Er waren volksdansje, door de kleinere en vrije en rhythmiache oefeningen door de groteren, terwiil do ouderen hun lenigheid aan rekstok en bros demonstreerden. De leider van deze aroJ vereniging, de heer Van Welzenis. weet de prestaties tot een zeer behoorlijke hoogte tra te voeren. Verscheidene sprekers boden de jubilerende vereniging gelukwensen aan o.m. burgemeester WBrnaar, die met de heer Oudijk, wethouder en de heer Jenné gemeentesecretaris, de gemeente vertegen woordigde. Ook werden verscheidene ge schenken aangeboden. O.a. overhandiade het oud-lid de heer Pijpers uit Gouda Jen bekertje, bestemd voor het lid der vereni ging, dat in het afgelopen jaar de beste prestatie had geleverd. Dit bekertje werd later op de avond overhandigd aan mei A v. d. Flier voor het behalen van een kam pioenschap in de kring Gouda. Er was no* een huldiging. Mej. E. v. d. Water kreeg het insigne van het K.N.G.V. voor het 25- jarig^lidmaatschap. welk insigne met een tuil bloemen werd overhandigd. Medewerking verleende het cabaretgezel schap van Jan Pleizier uit Utrecht. Door het overladen programma was de sluiting ver na het middernachtelijk uur. Poppenspelers gaven uitvoering De verenigde poppenspelers, onder leiding van Guido van Deth uit 's Gravenhage tra den voor het lezingencomité op als besluit van het lustrumseizoen. Opgevoerd werd het spel van de zeeman, dood en duivel. De heer V^n Deth is er in geslaagd een hoog staande uitbeelding te brengen van hetgeen er gebeurt met de mens, die het goede en met hem, die het slechte pad kiest. De prachtige poppen en de gehele verzorging hebben er toe bijgedragen, dat ondanks enige critiek, de toeschouwers een avond van mooie kunst hebben gehad. .Aceordeola" op het Oranjefeest Het bestuur van de Oranjevereniging „Dorp" heeft het feestprogramma voor 30 April vastgesteld, 's Morgens om 9 uur wordt op het feestterrein Noordeinde de traditionele kinderaubade gehouden, waar na alle schoolkinderen (c.a. 1200) onderlinge wedstrijden houden. Om 9.30 uur wordt in de Dorpsstraat gestart voor de puzzle-rit op rijwielen, waarvoor ingeschreven kan wor den door leden boven 14 jaar. Het middagprogramma wordt in beslag ge nomen door motorwedstrijden in de lichte en zware klasse. Leden van de motorclubs' Leiden, Wassenaar, Gouda, Veenendaal. Den Haag, Rotterdam enz. schreven in. De leng te van de baan is ruim 600 m. In de pauze zullen wedstrijden voor g.g. bromfietsen worden gehoudeq. Het avondprogramma begint om 7 uur met een poppenkastvoorstelling voor jong en oud. Het hoogtepunt zal zijn het optreden van het radio-orkest „Aceordeola". onder leiding van Jan Gorissen met zang van Max van Praag, afgewisseld door de komiek acrobaat Charles Atla en de clowns „The Rile Bros". Het feestprogramma zal worden besloten met het afsteken van een vuur werk. Schoonhoven Burgerlijke Stand. Geboren: Hendricus Johannes, z. v. S. J. van Engelen en A. van Beek: Hendrik, z. van W. Stultiens en W. Temmer. Overleden: A. Bos. 91 j.. weduwe van H. C- Naves. Predikbeurten. Ned. Herv. Kerk: 10 uur ds J. v. d. Heuvel. 6 uur ds A. J. Timmer. Ouderkerk a. d. IJsel. Ned. Minderheids groep: 10.40 uur ds Koch. Haarlem. Rem. Geref. Gemeente: 6 uur ds M. J. Faber Oosthuizen. Geref. Kerk: 10 en 6 uur ds W. J. de Ruiter. Herstel van de walkant. Wanneer men it Schoonhoven van de Lopikerweg binnen komt wordt men getroffen door het mooie stadsbeeld. De Grote Stadsgracht met op de achtergrond de boompartijen van het plantsoen en daar bovenuit de statige toren van de oude Barthlomeuskerk. omringt door kleinere torentjes, is een aardig plekje Wat minder mooi was wa6 de walkant van de Singel meit z'n mooie kastaniebomen die de gracht omsluit. Het gemeentebestuur heeft deze dissonant ook opgemerkt Reeds enige tijd is men bezig de walkant met nieuw vlechtwerk te verstevigen en te ega liseren en met graszoden te beleggen. Zevenhuizen Raadsvergadering. De raad is in open bare vergadering bijeengeroepen tegen Dinsdag 7.30 uur. Te behandelen punten zijn voorstel tot voorlopige vaststelling van het uitbreidingsplan „Julianahof" bij Moer kapelle en voorstel tot voorziening In de va cature van mej. A. H. Dernison als onder wijzeres aan de openbare lagere school Voorgedragen wordt mej. M. Doorn, onder- I wijzeres te Heiningen, gem. Fijnaart. WEST I Tweede Klasse B: Zeeburgta—ZFC Korfbal KAMP. VAN NEDERLAND VKC—Deto ZUID-HOLLAND Spangen—Achilles Deetos—HKV Vlcus Orientis— Gymnasiasten Het Zuiden—One Eibernes; Tweede Klasse A: HKV 2—Het Zuiden 2 DKC—Deetos 2 Ready—Zwervers B; De Algemene—Hou Stand Gymn. 2—Vlcus Orientis 2 RozenburgOlympiaan Derde Klasse A: Quick 2—Actief 2 Deetos 4Rozenburg 2 Wlon—HSV 2 Regenboog—Rood Wit B: TOV—HKV 3 De Overkantera—Zwervers 3 Deetos 3—Unicum Deetos 5Merwede C: Spaogen 2—Ons Eib 3 Phoenix—De Algemene 2 Poortgaal—Hou Stand 2 Succes—Achilles 2 D: Het Zuiden 3Gymn. 3 Actief—Zuiderkwair tier Sperwers—Vicus Orientis 3 RKB Eerste Klasse A: USV—Het Zuiden 4 De Overkanters 2—Wion I OSCR 3—De Spartaan B; Trekvogels—OSCR 2 EurekaDe Spartaan 1 Spangen 3—Velox 3 Tweede Klasse A: Spangen 4Actief 3 Charlois 2—Trekvogels 2 Succes 2—Velox 4 B: Rozenburg 3—Unicum Trekvogels 3—Eureka 2 Darde Klasse A: Wion 4—Sperwers 5 Actief 4Charlois 4 Charlois 3Spangen 5 B*. Poortugaal 2—'t Zuiden t Sperwers 4—De Overk. 4 Wlon 3—OKC C: Unicum 3—USV 3 Velox 5—De Spartaan 3 Jeugdklasse Succes—Actief Het Zuiden 2—De Sparta j Zaterdagklasse Langelux—Schiedam Barendrecht—Deetos Hoofdklasse Dames UDI-VUigh. Kracht Vriendschap—DES SV—Concordia Hoofdklasse Heren Olympla H—Olympla G Niloc—DES P»V—Blauw Wit DISTRICT WEST B Dames te Klasse TurnlustAHC '28 Athene—HMS Olympla—DWS WIK—Duindtgt Dames 2e Klasse Sportvreugd—CWP De Meeuwen—Excelsior Tona—Hellas Vlret et Cel.—Rotterdam ADO—HV '38 DHB—DIOS SOS—Phoenix Heren ie Klasse Olympla—Donor Animo—Turnlust Hermes—DWS HVL—Dynamo Heren 2e Klasse Rotterdam—Vodo SC Wlngs—Wilton F HV '38—Phoenix Excelsior—Snelwiek SOS—WIK Afdeling Rotterdam Dames Ie Klasse HION—SVW Snelwiek—Raptlm PK Dames 2e Klasse «VesterkwartlefDWS 3 Oe Meeuwen 2—RODA /ires et Cel. 3—Dynamo i Heren Klasse A| DWS 4—St. Uxtewtlk Dynamo 4—Actlvitas Wilton F 2V Ir es et Cel. 3 De Meeuwen 2—UVG B: DONK—UVG 2 Snelwiek 2—RODA Schelmen en Schavuiten XII ■PB ZIJN HEEL WAT MENSEN, die in| een rechtszitting, waarin zich een be rucht inbreker, brandstichter, oplichter, chanteur of moordenaar heeft te verant woorden. een publieke vermakelijkheid zien. Vooral op de publieke tribune leest men de spanning van de gezichten. O, daar komt hij, hoort men dan fluisteren en tegelijk draaien zich de ge kapte kopjes en de van haar gespeende schedels in de richtingvanwaar de voet stappen klinken. Alle ogen turen naar het trapje. De gevangene, die voor zijn vrijheid gaat vechten, betreedt de arena van het recht. Oh jeetje, is hij dat maar? Is dat die gevaarlijke boef, die op zijn vlucht over daken en door woningen met een revolver schoot op zijn achtervolgers? Is dat de brandkastenkrakpr? Nu, ik moet zeggen, dat hij me erg tegenvalt. Jou ook niet. Loes? Inderdaad, de gevangene is, naar zijn uiterlijke verschijning een gewoon man netje, dat gezien zijn clean shaven gezicht en zijn vers gekamde haren zo ran de kapper kan zijn gekomen. En kijk eens, niet eens geboeid, zie je dat, Loes! Tóch gevaarlijk. Zijn han den beweegt hij gewoon als wij. Kijk eens, hij zwaait naar de tribune. Tabé. zwaait de man, die vrienden ziet. Hij spreidt zijn vijf vingers uit on der een schouderophalen. Wat vijf jaar betekent. Zou er nog iets sensationeels gebeuren? Is dat nu de Rechtbank? En is dat de officierjaja!Grappig hè? 't Is of de gevangene nergens anders interesse voor heeft dem voor de vouw in zijn broek, die hij tussen duim en. wijsvinger scherpt. Uit de tijd van jockey pat en halsdoek U DACHT MISSCHIEN, dat zo'n zware jongen er nog uitzag als een dertig jaar geleden, mét jockeypet en halsdofek. waar van de puntén door zijn vestgaten op zijn borst heel kleintjes waren samengeknoopt. Dat is echter verleden tijd, een periode waaraan we in dit artikel herinneringen op halen Wat wel hetzelfde is gebleven, is. dat zware jongens doorgaans tegen de meest verpletterende bewijzen in blijven ontken nen. De een doet het vanzelfsprekend met meer argumenten dan de ander. Een ras oplichter maakt zijn zaak nog altijd zo ver ward door het opsommen van allerlei na men. plaatsen en data, dat de journalisten door de bomen het bos niet meer kunnen onderscheiden en felkens ingespannen on der het luisteren door naar de verloren draad der waarheid zoeken in het kluwen van „geniale" leugens. En het komt bijna altijd andera uit. Een zwaj-e jongen, die een rijk gevarieerd strafblad heeft, maakt maar zelden „schoonschip m.a.w. hij deelt niets mede over hetgeen hij er werkelijk van denkt en wat waar en niet waar is. Daaruit blijkt wel. dat hetgeen tn dit artikel volgt geen schering en inslag is bij strafzaken Het gebeurt soms slechts op één van de 25 strafzittingen dat een *verdachte-van-„for- maat" iets openhartigs bekent. T¥?IJ ZULLEN NOOIT DE KEREL VER- GETEN, die met zijn maat terecht stond omdat hij had geprobeerd de gepant serde geldkluis in het kantoor van de Hol land—Amerika Lijn te Rotterdam te kraken. Hij vervaardigde als ex-bankwerker voor zulke stunts zelf zijn gereedschap, dat hij uit een soort bijgeloof slechts één keer ge buikte. Door de schuld van zijn maat. wens bloed hij daardoor bij wijze van spVeken wel kon drinken, was de kraak fi naal mislukt. jf- Kljkeris, edelachtbare, horen we hem rag zeggen, ik wil hier geen poppenkast /naken door te ontkennen, maar we zijn samen aan het werk geweest. Ik zou succes hebben geboekt, als dat stuk eigenwijs (te gelijkertijd wierp hij zijn maat een verach telijke blik toe) mijn raad had opgevolgd, niet alleen omdat ik de leiding had, maar ook omdat 'k die kraak uit een oogpunt van eer wilde zetten. Goed begrepen!We waren die nacht we hadden ons laten in sluiten in die kluisdeur aan het boren, want daar zaten alle passagegelden ln van 'k geloof dat het de Statendam was toen ik zag. dat Gijs zijn boor scheef hield... Ik zei: Gijs, pas-öp, je boor knapt dalik 8f. Dan zijn we gesjochten. We hadden haast want het begon al licht te wordenIk zei nog eens: Gijs, hou je boor recht. La mijn maar gaan, zei-ie. Tóch doen dus. Ik rukte de boor uit z'n jatten, want ik ben zelf te veel vakman, dat 'k weet wat een boor op een pantserplaat al of niet kan heb ben. Ik heb jaren bij Lips gewerkt. Goed, maar 'k legde de boor toch even neer, om dat 'k wat meende te horen. Trouwens 'k Werkte in dat kantoor tóch al zo onrustig, omdat er te veel deuren naar mijn zin wa renToen 'k uit de gang terug kwam, was Gijs opnieuw gaan boren en pats Boor gebroken! 'k Had em wel kunnen ver pletteren. Moest ik nog vóór dag met mijn motor, die buiten stond, gauw naar de Hof dijk terug om nieuw gereedschap te halen. Toen wéér naar de Wilhelminakade terug, 't Was nét te laat en de poet ging me voor bij en 'k kon rekenen op een miskleun van zeventig-tachtig mille. En ólle werk voor niks, door dat stuk ellende, daar in die bank... Toen de president vroeg hoe het kwam, dat hij op weg naar huis op de Wilhelmina kade had overgegeven, antwoordde hij: Door de aenuwe op mijn maag. want ik dorst niet zonder cente bij Marie terug te kome. Napoleons snuifdoos Weet ik veel van een snuifdoos? verweerde zich rooie Toon, een in breker van professie. Wist ik. dat zo'n ding ln het museum te kijk lag? En om zijn alibi te bewijzen, zei hij: Ik ben de hele nacht en 's avonds daarvoor bij Marietje op de Schiedamsedijk geweest. Dat kan ze getui gen 't Was een moeilijk Zaakje voor de politie van het bureau Paauwensteeg in die dagen. Vlak tegenover haar deur had een inbreker het lefstuk uitgehaald door een venster «chter Hogendorps standbeeld binnen te klimmen en de gouden snuifdoos van Na poleon, met op het deksel diens gSfemail- leerd medaillon omgeven met 40 diamanten, De kostbare snuifdoos van Napoleon, die uit het Museum van Oudheden is gestolen „bekaan te slaan"Het was een geschenk van de Franse keizer tijdens zijn bezoek aan de Maasstad in 1811 aan de toenmalige bur gemeester van Rotterdam. Willem Suer- mondt. Een waardevolle inzending, welwil lend door de heer A. J. P. Suermondt te Ubbergen aan het museum afgestaan. De doos is nooit terechtgekomen. Hij zal wel direct zijn gesloopt. Rooie Toon, met zijn rijk gevarieerd straf blad, praatte nooit veel als hij zich had te verantwoorden. Ik ben onschuldig, hield hij vol, toen hij twee jaar kreeg. Jaren gingen voorbij, waarin we nooit aan deze snuifdoosdiefstal werden herinnerd. Tot op een middag een jong, aankomend inbrekertje voor het hekje stond, op wien men bij zijn arrestatie een inbrekersvest had gevonden, voor berging van schroeven draaiers. lopers, boren enz. Hoe hij aan zo'n volledige uitrusting kwam? werd- hem gevraagd, waarop de jon gen vertelde, dat hij het van zijn opa had geërfdwijlen Rooie Toon. Qnze rechtbankverslaggever heeft gedurende zijn loopbaan zoveel ervarihgen opgedaan met „zware jongens", dat wij zijn genoodzaakt zijn herinneringen in twee delen te splitsen. Volgende week dus het slot hiervan, dat tevens het slot is van de serie „Schelmen en Scha vuiten". STEEDS ZIET ONS GEESTESOOG meer bij het schrijven van deze mémoires. Ook een oude „heer" met een prachtige apostelkop, die alsof hij een kathedraal had betreden devoot voor de gebefte heren boog en eerbiedig in de zondaarsbank plaats nam. Maanden tevoren was zijn zoon veroor deeld wegens inbraak. Hij had geweigerd zijn medeplichtige te noemen. Dat zou dan deze oude heer, zijn vader, moeten zijn. Die het prompt ontkende. Op een zalvende, be verige toon. zei hij: Neen, edelachtbare, heus niet! Op die avond kwam mijn zoon wèl bij me bellen. Vader, ik moet u spreken. Ik zei: kom bin nen, m'n jongen. Hij kwam bij me zitten en zei: vader, ik heb uw hulp nodig. Waarmee dan, m'n jongen? vroeg ik. Vader, ik wilde ragen, of u vannacht met me gaat in breken.... Ik zei: nee.... nééé.... nééé. Waarom niet, vadertje? vroeg mijn zoon Ik zei: neen, m'n lieve jongen, vader is déér- voor te oud gewordenVadertje kan niet meer tegen de-eenzaamheid. kan niet meer tegen de celHet spijt me jonge- lief. Ook het hart laat het niet meer toe, forceren van brandkasten, waarvoor hij al dikwijls met de cel kennis had gemaakt. Toen hij eens terecht stond wegens twee inbraken en een poging tot inbraak, beken de hij de inbraken, doch de poging ont kende hij. Edelachtbare, ik heb die twee kraken direct bij de rechter-commissaris toegege ven. Die poging heb ik altijd ontkend. Dat doe ik nóg Waarom zou ik die poging om die brandkast te forceren op de Stationsweg ook niet toegeveq, nu ik die twee andere kraken niet ontken? Denkt u nu, mijnheer de president, dat die kast dicht was geble ven als ik er voor had gestaan?.... 'k Zou me er voor geschóómd hebben. Daar ben ik te veel vakman voor. U kunt gerust bij de directeur der gevangenis informeren. Die haalde me verleden nog uit de cel, omdat zijn brandkast op kantoor niet open kon In tien minuten was het zaakie gezond Voor d?t kassie had 'k me hand niet omge draaid vrouw te gen doen (Van een speciale verslaggever) XJALFACHT BEGINT de voorstelling. Het Hamburgs publiek spoedt zich naar ■n de Staatsopera. Volgens de hedendaagse Duitse mode is het huis van de Hamburger Staatsoper eigenlijk een verwoest gebouw. Binnen zijn er echter weer garderobes. De trappenhuizen heeft men hier technisch interessant opgelost. Het plafond van de zaal zelf is een en al improvisatie: brede banen textiel, ge drapeerd over lange stokken. De tegenwoordige schouwburg is feitelijk de toneelruimte van het oorspronkelijke operagebouw! Het moet wel een geweldig theater zijn geweest; in 1939 bevatte het ruim 1800 plaatsen, in 1949 even 600 en sinds enige tijd is er weer een stuk aan de zaal toegevoegd. Hamburg bouwt het huis van zijn opera in termijnen op. De instelling zelf echter draait al weer jaren op volle toeren. EEN WERK VAN ONZE TIJD Bijna avond aan avond wordt in dit massaal bedrijf een opera gegeven. Deze avond staat er een merkwaardige opera op het programma, „Der Konsul" van Gian-Carlo Menotti, een Italiaans com ponist. die zich in Amerika heeft geves tigd. Het werk schijnt te trekken. Het is althans veel drukker dan de avond te voren, toen Strauss' Elektra werd ver toond. „De Consul" is een opera, die zeer sterk in onze eigen tijd staat. Het is een politieke opera. Over de strikt kunstzinnige waarde zou men kunnen twisten. De toeschouwer krijgt meerrrtflen het gevoel, dat hij met tot leven geworden film te doen heeft. Hij hoort enkele motieven, die eer voor het vermogen van een Pueeini pleiten dan van Menotti zelf. maar stellig heeft Menotti, schepper van partituur en libretto beide, ook eigen ideeën, in de eerste plaats scènische. en dan muzikale. Het verband tussen handeling en muziek is zo groot, dat men ook zonder het programma te bestu deren de- overtuiging krijgt: hier moeten partituur en tekstboek aan hetzelfde brein zijn ontsproten. Menotti werkt met zeer ongewone effec ten, requisieten, figuren en situaties. Om te beginnen blijft de titelfiguur, de consul, ge durende de handeling onzichtbaar. Slechts even ziet men zijn silhouet, afgetekend op de matglazen deur van zijn werkkamer, op het ogenblik, dat hij de man van de ge heime politie uitlaat. Dat brengt ons tot de politieke kant van de zaak, die uit da han deling "VV7AT GEBEURT er in „De Consul"? Ergens in Europa, kennelijk in een „dictatuur", komt heel vroeg, terwijl door het open raam ergens uit de verte een gra- mofoon een lady-crooner laat horen, John Sorel thuis. Hij is lid van een verzetsgroep. Bij de achtervolging door mannen van de geheime politie werd hij gewond. Zijn vrouw en zijn moeder verbergen hem, juist voor de speurders van de politie komen. Hun chef is gekleed in ze'n leren jas, als wij in de bezettingsjaren dikwijls zagen. De politie vindt hem niet, maar de grond is John te heet onder de voeten geworden. Hij moet uitwijken naar een bevriend land. dwijnen van de donken wordt in de hand ewerkt, omdat de boeren weinig waarde HET MOET BETREURD WORDEN, dat deze merkwaardigheden van het land schap ten offer vallen aan de wegenbouw in deze streken. Dr Vink wees daar nog op in 1941. toen hij hierover een rapport schreef. Toch gaat de afgraving van die donken nog steeds voort. Het zand wordt gebruikt voor de aanleg van wegen, die in deze drassige streken een hechte ondergrond nodig heb ben. voor opritten van bruggen e.d. Ver schillende donken zijn reeds verdwenen en nog steeds speuren de aannemers naar nieuwe zandvoorraden. Waar eens zulk een flauwe of steilere helling van een zandberg in de wei voorkwam, vindt men nu slechts een meertje, begroeid met riet en biezen, waaraan de koeien komen drinken. Zo is de grote donk bij Hoornaar al verdwenen en zijn vele kleinere afgegraven en gebruikt onder de klinkers van de straatwegen. Als leveranciers van het vrij kostbare zand. bleken die wratten op het gladde aan gezicht van de wei zeer waardevol te zijn. De bulten waren gul en goed voorzien. Vacantie-oord en verdween TASSEN GIESSEN-OUDKERK DN MO- -1 LENAARSGRAAF lag zo'n donk, die reeds vóór de oorlog door een aannemer werd gekocht. Het zand werd op grote diep te weggezogen en rondom de put, die aldus ontstond, opgespoten. Toen de standigheden de werkzaamheden stremden was er een diep meer ontstaan, omringd door hoge duinen. Jarenlang is die toestand bestendigd gebleven en alras ontdekte men, dat het water zeer helder, koel en schoon was en dat de hoge zandheuvels bij uitstek geschikt waren om er een zonnebad te nemen of ze als springplank te be*»«en voor een frisse duik. Aldus kreeg de Alblasser- waard de beschikking over een komvormig natuurbad, omringd door glooiende zand heuvels. waarop zich alras enige be groeiing liet zien. Spoedig was dit oord zeer gezocht als zwemgelegenheid en ontspan ningsoord. waarvan jong en oud gretig ge bruik maakte. Met auto's en fietsen kwamen de dorpsbewoners naar „de put om er van zon en water te genieten. Dat is nu afge lopen. niet alleen omdat het seizoen zich er niet meer toe leent, maar omdat de werk zaamheden zijn voortgezet. Gulzige kranen hebben het zand weggevreten m er bleef niets over dan een meertje in de wei. met drassige oevers. Het zand werd per auto oerd naar Noordeloos, waar het nodig was voor de oprit van een brug of naar plaatsen, waar de wegenbouw weer ver hand was genomen. Deze donk is niet groot, maar nochtans heeft men er bijna 7000 vracht auto's met zand weggehaald, in tojggal on geveer 40.000 kubieke meter. Alweer is een donk verdwenen; een bij zonderheid met geografische en geschied kundige waarden, die niet te vervangen is. Zwembad of eendenkooi ER ZIJN SCHONE DROMEN GEDROpMD over deze plaatsen. Plannen om hier of elders een blijvend ontspanningsoord te vormen, met de gebruikelijke middelen tot vermaak en sport, de bouw van een uit spanning e.d schijnen ernstig overwogen te zijn. maar de geldelijke moeilijkheden en twijfel aan een lonende exploitatie hebben ze onuitvoerbaar gemaakt. In een gemeente in de Lopikkerwaard echter worden se rieuze plannen uitgewerkt, om deze ge legenheid te gebruiken en op een van deze plaatsen een zwembad te maken. Ook schij nen kooikers belangstelling te hebben voor tfie plassen, die als wed voor een eenden kooi dienst zouden kunnen doen. Blijft er na de afgraving van een donk een nuttige bestemming mogelijk dan wordt het verlies nog enigszins verzacht, maar toch is het verdwijnen er van te betreuren. Het aantal slinkt snel. Geografisch historisch monument .echten aan de onvruchtbare verhogingen, zaarop zij vaak hun paarden jagen Ander zijds is het gevaar niet denkbeeldig, dat, wanneer een zuiger het zand zo diep heeft weggegraven, de weilanden er omheen gaan verzakken. De boeren doen er goed aan, dit te bedenken, wanneer zij zo'n lastige heuvel van de hand doen. Dr Vink heeft geconsta teerd. dat reeds vroeger door de afgravin gen het land steeds in waarde achteruit ging. In plaats van een vaste kleibodem, schreef hij. krijgt men een losse veenbodem. die nog steeds sponziger wordt en waar het doorheen trapt. In Papendrecht ligt kwelkamp. die volslagen onbruikbaar is. waar het land golft onder de mensenvoet De aardrijkskundige had hier vooral het oog op de kleinere verheffingen, die de boeren zelf afgroeven om hun land vlak te maken. Een aparte bespreking wijdt hij aan de op duiking, waarop een gedeelte van Hillegers- berg is gebouwd en die geen verband schijnl te houden met de donken in het rivieren gebied. Merkwaardig, dat de ogenschijnlijk zo drassige Alblasserwaard zóveel zand onder haar bodem verbergt, dat hier als een heu vel, daar als een rug opduikt en op enkele plaatsen zelfs de natuurlijke ondergrond vormt voor een weg of een dorpscentrum. Ieder, die een open oor heeft voor de taal van de bodem en wil luisteren naar wat die hertelt over oude tijden, rampen, vroegere bewoners en geologische vorming van het landschap, dient er voor te waken, dat in deze nivellerende tijd ook de bodem niet aan het vereffeningsproces ten offer valt. Daar kan de streek alleen maar mee gebaat zijn. Magda Sorel, zijn vrouw, zal het visum, dat de weg naar de vrijheid opent, veroveren. In het secretariaat van het consulaat speelt zich dan het zwaartepunt van de handeling af. Daar verschijnen de vreemde personages, die willen uitwij ken, doch zij stuiten op de ondoordring bare muur van het systeem der formu lieren, hier verpersoonlijkt door de on verbiddelijke secretaresse. Als een zon derling heerschap voor de zoveelste maal komt informeren naar zijn uistm en de secretaresse hem de paperassenrommel toeschuift met de ontelbare stempels, gaat er een spotlach door de zaal. Een Duits publiek begrijpt dat uitstekend, maar de Nederlandse gast, die van de macht van het formulier afweet, al is het dan maar bij de dienst voor volks huisvesting, voelt ook iets vav hetgeen de componist heeft willen uitdrukken. In het huis van Sorel stapelen de moei lijkheden zich op. De geheime politie speurt ir zijn verblijfplaats. Het kind. reeds lang dziek, sterft. Opnieuw trekt de vertwij felde vrouw naar het consulaat, waar steeds dezelfde mensen jweer vechten voor hun im. ook de goochelaar Nika Magadoff. Het pleit voor de bijzondere enscenerings kunst van de Hamburgers, dat deze figuur, zeer ongewoon voor een opera, zo realistisch wordt uitgebeeld. Want de operazanger goochelaar Kurt Marschner tovert uit zijn hoge hoed inderdaad een duif te voorschijn van achter de traditionele zwarte doek een goudvisglas. hij voert de gewone bloemen- truc uit en levert een aardige parodie op de illusionist in het algemeen door telkens te pronken met zijn optreden voor Oosterse potentaten. Deze Nika Magadoff doet ook aan, mas- isuggestie en brengt de bezoekers op het consulaat in de waan, dat zij in een bal zaal toeven. De secretaresse wordt woe dend en dan komt de grote scène tussen haaj- en Magda. een toneel met effect, een scène, die door de Hamburgse ster Martha Modi in grote stijl wordt gespeeld. (Het was wel een heel andere partij dan de Klytemnestra in Elektra, die zij de avond tevoren op hetzelfde toneel speelde!). Magda Sorel klaagt het systeem der for mulieren aan: Mijn naam? Een vrouw. Leeftijd? Nog jong. Kleur der haren? Grijs. Kleur der ogen? De kleur van tranen. Beroep? Wachten! wachten, wachten!! De secretaresse is overrompeld. De vesting van het systeem valt: zij zal Magda aandienen. Dan tekent de scha duw van de consul zich af op de deur. Hij neemt afscheid van een bezoeker. Die bezoeker ie de politieman in de leren jas. Magda begrijpt meteen, dat haar pogen hopeloos is en valt in zwijm. In het laatste bedrijf wordt John, die op het consulaat Zijn vrouw zoekt, gearres teerd. De secretaresse tracht vergeefs zijn Deze variant op de sofa ontwierp een Fransman ten behoeve van mensen, die, als ze met z'n tweeën alleen zijn, eens echt knus met elkaar willen zitten praten. Een meubel met mogelijkheden. Kan het niet meer dienen als praatstoel om de eenvou dige reden, dat men nooit meer met z'n tweeën alleen in een kamer is, zodat een van beiden noodwendig een derde de rug zou moetin toekeren, dan kan men het geval op een draaischijf laten monteren en kan het dienen in de kinderkamer om „draaimolentje mee te spelen". vrouw te waarschuwen. Dan komt het triei- Magda zet zich voor de gashaard en kraan. De laatste zinsbegoochelin- ïen op. het motief van de balzaal weerklinkt, dan komt het einde. En terwijl het doek langzaam zakt, schelt de telefoon. DEZE PARTITUUR, die met een gramo- foonplaat begon, eindigt met een tele foonschel. Men ziet, hoezeer hier sprake is van een tijdsprobleem, zelfs een, dat nog geenszins is verdwenen De componist- tekstdichter neemt in beide kWaliteiten stelling tegen dictatuur en bureaucratie. Hij doet dat met een vaak koele onzijdigheid, die zijn betoog des te klemmender maakt. Dat is maar goed ook, want men verzeilt zo gemakkelijk in muzikale of scènische kitsch. De opera zelf getuigt er van. Menotti toont ook een nuchtere humor, getuige het mo ment, dat de secretaresse het kantoor gaat verlaten en een monoloog houdt over al „die gezichten". Ze achtervolgen haar. De zaal is stil van spanning, omdat men hier het conflict voelt in de mens, die „het systeem" - uitvoert en die toch altijd een stukje ziel behoudt. Die spanning slaat qver in een grinnik, als de secretaresse plotseling zegt: „Ik moet voortmaken, anders kom ik te laat in de bioscoop". Te Londen heeft men ook een reeks voor stellingen van „De Consul" gegeven, die we gens de grote tekorten is stop gezet. Ham burg brengt deze opera, zeer goed geënsce neerd, voor goed bezette zalen. Toch is het een felle aanklacht tegen elk autoritair stel sel. Dat Hamburg dit doet, is misschien te verklaren door de van nature steeds inter nationaal gerichte gezindheid van de grote havenstad, bovendien de vrije Hanzestad, waar het nazidom niet zo diep wortel kon schieten. Ook moet men bedenken, dat de Hamburger Staatsopera altijd een artistiek vooruitstrevend karakter heeft gedragen. Beziet men de zaak in wijder verband, dan treft toch dit verschijnsel, deze felle mu zikale critiek van een Amerikaans Italiaan op een stelsel, dat zoveel jaren op midden- Europa zijn stempel heeft gedrukt, wordt in Duitsland vertoond en er wordt naar ge luisterd. Met conclusies willen wij voor zichtig zijn. Voor ons persoonlijk betekende de voorstelling.' die wij onlangs te Ham burg zagen, de kennismaking met een in teressant muzikaal werk, dat ons ook in politiek opzicht tot nadenken stemde. En. te oordelen naar wat wij uit gesprekken opvingen, niet alleen ons. ONGEW ONE HOBBY YELE MENSEN HEBBEN EEN HOBBY. De een verzamelt postzegels, de ander munten, een derde proefflesjes van likeu ren en andere alcoholhoudende dranken, een vierde antiquiteiten, weer een ander schilderijen, tegels, klokken of iets der gelijks. Zelfs de merken van luciferdoosjes worden door sommige personen verzameld. Het aantal hobby's is legio en tot voor kort verscheen in ons larid zelfs het aardige maandblad Hobby, waarin verzamelaars op elk gebied steeds weer iets van hun gading vonden. In Engeland. In het stadje Barnet, heeft de zoon van de eigenaar van de Orange Tree Inn. een druk bezocht café ter plaatse, de hobby hoeden te verzamelen. Hij heeft een collectie hoeden bijeengebracht, af komstig uit alle delen der wereld. Wan neer hij achter de kist staat en zijn klanten bedient draagt deze man, Denis Harris ge heten, een van zijn zonderlinge hoofddek sels. Zijn vrienden noemen hem de dwaze hoedenmaniak. Men ziet Denis Harris terwijl hij een breedgerande hoed draagt, welke vroeger heeft toebehoord aan een cowboy uit Texas, zijn zuster, die men eveneens op de foto ziet. is getooid met een strohoed, afkomstig uit Sarawah. Een mens zijn lust is een mens zijn leven moet men maar denken als men onze foto bekijkt! KEN DER GROOTSTE DONKEN, 1 die te Brandwijk namelijk, is nog niet aange tast. Dit is te begrijpen, omdat daarop een aantal boerderijen is gebouwd. Mocht echter de afgraving zó lonend zijn, dat aankoop van de opstallen mogelijk is. dan behoeft men zich er niet over te verwonderen, wanneer ook deze natuurlijke zandheuvel verdwijnt. Dit zou een zeer groot verlies rijn. omdat deze donk niet alleen geografisch, maar in hoge mate geschiedkundig van betekenis is. De plaats wordt al in de oudste streek- histories vermeld. Voortdurend was deze donk een toevluchtsoord, bij de menigvul dige overstromingen, die dit gebied teister den. In de grijze oudheid moet er een kloos ter op gestaan hebben. De streekschrijver j W. Ooms heeft in zijn boeken meermalen de geschiedenis van deze zandheuvel aange haald. Voorzover het nog niet te laat is. dienf' deze afgraving beperkt te worden, daar de2e vlakke, drassige landen toch al niet kunnen bogen op veel geografische bijzonderheden, die zo nauw met de streekgeschiedenis zijn verweven. Het wegenplan is nog niet vol tooid. maar er wordt hard aan gewerkt en zand blijft een gevraagd materiaal. Het ver- t\E Ned. Vereniging voor Dierenbescher- ming heeft geprotesteerd tegen het toenemende gebruik van veren en hele of halve vogeltjes op de hoeden. Ziehier een voorbeeld. Een hele tuin, bestaande uit groene bladeren en rode geraniums, maar neen, dat grijze duifje bederft het effect! Zeker in de ogen van vogelvrienden. Ver vanging van het duifje door een tuiltje bloemen zal het geheel ten goede komen. wordt soms TVTeen, lieve moeder en trotse vader, opvoeden -1-* is niet eenvoudig, maar ml iets, waarmee u een grote verantwoordelijkheid OP u laadt. Want een kind moet per slot zijn gehele leven toe met de opvoeding, die het heeft ontvangen en vele vreugden en droefenissen, tegenslagen in het leven en ogenschijnlijk meevallers, moe ten worden beschouwd uls een uitvloeisel van de opvoeding, die de mens als kind heeft gehad. Meent u niet, dat allerlei dingen, ziekte, moeilijkheden in het gezin „aan een kind voorbijgaan". Als vader met een somber ge zicht rondloopt, omdat de zaken niet goed gaan of hij moeilijkheden in zijn beroep heeft, denkt u niet, dat het zelfs vrij jonge kind het niet opmerkt. Alleen begrijpt het de oorzaak niet van de gedrukte sfeer, die vader, en met hem mogelijk het gehele ge zin omzweeft. Als het kind daar naar vraagt, doet u beter hem de waarheid te vertellen en hem niet met een kluitje in het riet te sturen. Het is trouwens nooit ver standig een kind af te schepen met een on voldoende antwoord, wanneer het ernstige vragen stelt. De vragen bewijzen, dat het „er aan toe" is de desbetreffende dingen te weten en daarom behoort het, zij het een eenvoudig, toch eerlijk antwoord te krijgen. Want anders beginnen zich in het kleine kopje soms allerlei wonderlijke denkbeelden vast te zetten en gaat het kind geloven, dat er dingen zijn waar het maar niet achter kan komen. Dit kan tot gevolg hebben, dat het meent niets meer te kunnen en uit puur gebrek aan zelfvertrouwen kan het dan soms ook de dingen, welke men hem op school wil leren, niet meer bevatten. Zo verging het dat jongetje, wiens vader in een concentratiekamp was overleden, een gruw zaam feit, dat moeder en de hele familie voor het kind verborgen wilden houden. Kaar de jongen voelde, dat er iets was met vader, die zo lang wegbleef, iets, dat hij niet kon ontdekken. In die tijd werden zijn schoolrapporten hoe langer hoe slechter, de onderwijzer herkende de vlugge leerling van vroeger niet meer Gelukkig was hij zo ver standig te zorgen, dat moeder met het kind naar een Medisch Paedagogisch Bureau ging en toen werd, na lang en zorgvuldig onder zoek, de oorzaak van de achteruitgang ln leervermogen ontdekt. Iets dergelijks ge beurde met een meisje, dat wilde weten waar het kleine zusje vandaan was geko men en dat ook al op dwaalsporen was ge bracht M.a.w. als uw zoontje of dochtertje op school niet goed meekan, ontsteekt u dan niet in toorn. Misschien is er helemaal geen sprake van gebrek aan ijver noch van „on voldoende hersens", misschfen is het kind „geremd" zoals het heet en moet langs des kundige Weg die rémming worden wegge nomen. Neen. opvoeden is verre van eenvoudig. Dit wist Multatuli all

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1951 | | pagina 3