EENZAME POSTEN
m
in „de hel op aarde"
Jonge Westduitsers krijgen de
kans van hun leven
v
Hitler in hemdsmouwen
Italiaanse democratie gelijkt een
schip dat op zinken staat
Haagse oplichterscombinatie
gevonnist
Duitslands werven bouwen
op volle toeren
Objectiviteit en betrouwbaarheid maakten klein
kantoortje tot wereldorganisatie
Bevan eist volledige toepassing
van Labours partijprogram
Wij
hebben de Nederlanders
nog hard nodig
„Blakende" ijver
Oost-Duitsland lokt!
„FIDELIO" werd een nieuwe triomf
REUTER BESTAAT EEN EEUW
Constructieve vredespolitiek'''1
Rampvluchten zijn er altijd geweest
De tijd Tlringt
Israël is een land met toekomst
tweede Blad - pagina 2
GOUDSCHE COURANT
WOENSDAG 11 JULI 195f
(Van onze Romeinse correspondent)
TVE JONGSTE VERKIEZINGEN in Italië hebben althans dit nut gehad, dat zij
bepaalde kringen en personen hebben wakker geschud. Onder de invloed van
het betrekkelijke succes der verkiezingen van 1948, toen het allerminst uitge
sloten was, dat Italië op wettige wijze door middel van de stembus achter
het ijzeren gordijn zou verdwijnen en toen integendeel die stembus een absolute
meerderheid gaf aan de Christen-democraten, vormde zich een mythe: In Italië
is het communisme verslagen. En die mythe won snel veld. omdat men nu.een
maal graag gelooft, wat men prettig vindt. Italië, toegetreden tot het 'Atlantische
Pact. voerde een politiek, welke in ieder opzicht parallel loopt met die van andere
Westeuropesc staten. Italië bestreed het communisme. Dit laatste echter vooral
mpt woorden en met politie-maatregelen, die beide wel eens gevoeligheden
kwetsten van personen, die menen, dat ook zij aanspraak mogen maken op de
naam „democraat".
functie der oppositie opheft. In een land
zonder of met geringe anti-democratische
krachten is dat zonder meer juist, doch in
Italië heeft men links en rechts krachten
van betekenis, die wanneer zijde macht in
handen zouden krijgen, het parlement in zijn
huidige vorm zouden ontbinden en generlei
oppositie zouden dulden. Twee jaar geleden,
toen de regering veel sterker stond en al
leen belaagd werd door een anti-democrati
sche macht van uiterst links, was het een
verheugend feit, dat de liberalen uit de re
gering traden en een constitutionele oppo
sitie vormden: daar was toen behoefte aan.
Nu staan de zaken anders. Elke consti
tutionele oppositie, links of rechts, vindt
aan haar zijde een groot blok v$m anti
democratische krachten en loopt gevaar,
zich tijdens de debatten vaak daarmede te
vereenzelvigen en dus mee te werken aan
de ondermijning der democratie. De marge,
die-de democratie nog rest. is zo smal ge
worden. dat er geen ruimte meer is voor
democratische oppositie. In dit land (en ook
in Frankrijk) is de democratie als een schip
dat op zinken staat: aan boord zijn een paar
ervaren zeelui, en enkele stevige kerels, die
de kapitein wegens een klein vergrijp in
arrest houdt, maar nu het er om gaat het
schip en aller leven te redden, zal hij niet
aarzelen van hun diensten gebruik te ma
ken.
Zoals gezegd werd, is reeds voeling ge
nomen met de loyale oppositie en een ka
binetsherziening hetzij einde Juli, hetzij in
het najaar, wordt algemeen voorzien. Komt
de herziening snel, dan zal zij zich waar
schijnlijk beperken tot de vervanging van
enkele ministers door andere, eveneens
Chfisten-democraten of republikeinen.
Maar wanneer een redelijke kans bestaat,
dat liberalen en sociaal-democraten bereid
zijn mede te werken in een zevende minis
terie De Gasperi. dan is een uitstel van en
kele maanden waarschijnlijk.
Toenemend extremisme
Zo werd het gewoonte om allen, die niet
dezelfde denkbeelden voorstonden als de
regeringspartijen, „anti-Italianen" te noe
men, maar juist voor de corrtmunisten was
het een klein kunstje om met cijfers en do
cumenten aan te tonen, hoe de „anti-
Italianen" een heel wat belangrijker aan
deel hebben gehad aan de partisanenstrijd
tegen de Duitsers dan de volgelingen van
meer gematigde partijen. Daarentegen vor
derde de enige afdoende strijd tegen het
communisme, n.l. een grondige bestrijding
van de sociale misstanden, die duizenden tot
extremisme drijven, slechts langzaam.
Thans hebben de verkiezingen aange
toond. dat diegenen gelijk hadden, die vol
hielden. dat het linkse extremisme aller
minst aan kracht heeft ingeboet, dat de
anti-democratische krachten vari rechts be
stendig toenemen en zich steeds beter orga
niseren en dat de democratie, wanneer het
zo verder gaat, weldra in nood zal verkeren
en dat de samenwerking van alle democra
tisch denkenden (in Nederland spraken wij
eenmaal van „Eenheid door democratie")
gewenst is.
Dat zulk een samenwerking zin heeft,
tkerd ook door de verkiezingen aangetoond.
Indien de communisten in talloze gemeenten
niet langer burgemeester en wethouders
kunnen aanstellen, is dit toe te schrijven
aan de „verwantschapslijsten" der democra
tische partijen.
poch wat bij de gemeenteverkiezingen
toelaatbaar is, omdat het daar gaat om het
pamenstellen van een administratie, die
moet kunnen rekenen op een standvastige
meerderheid, zou hoogst bedenkelijk zijn
voor de verkiezingen voor het parlement.
Een systeem, waarbij zeven of acht samen
werkende partijen, wanneer zij tezamen
slechts één stem meer behalen dan twee
andere ih een blok verenigde partijen, uit
hoofde van die „meerderheid" drie vierde
van de afgevaardigden zouden mogen be
noemen, zou bedenkelijk gaan lijken op het
einde van de democratie. Partij A met vijf
milfioen stemmen zou dan wel eens minder
vertegenwoordigers kunnen hebben dan
partij B met twee millioen!
Er is echter een andere vorm van samen
werking mogelijk en het schijnt, dat De
Gasperi een poging wil doen daartoe te ko
men. De werkelijk democratische partijen
zouden wel hun stemmen bij elkaar kunnen
tellen, maar dan gezamenlijk niet meer af
gevaardigden naar Rome sturen, dan waar
op zij uit hoofde van hun stemmental per
centsgewijs recht hebben.
Op die manier behoeft niemand bevreesd
te zijn, dat de stemmen, uitgebracht op een
kleine partij, verloren gaan en de Kamer
zou dus een veel getrouwer afspiegeling
worden van wat in het volk leeft.
Daar het er bij de verkiezingen in het
voorjaar van 1953 om spannen zal en de
anti-democraten van rechts en links wel
licht minder talrijk zullen blijken te zijn
dan alle democratische partijen tezamen, is
het te hopen, dat men een dusdanig sy
steem zal toepassen, dat niet één enkele
stem verloren gaat. Dit zou het best kunnen
worden bereikt, wanneer alle democratische
partijen weer aandeel hadden aan de rege
ring, m.a.w. wanneer de liberalen en so
ciaal-democraten, die thans de constitutio
nele oppositie vormen, opnieuw zitting zou
den nemen in het Kabinet.
De regering heeft op de wenselijkheid
daarvan gezinspeeld. In bepaalde liberale
kringen bleek men daar wel oor naar te
hebben, doch het partijbestuur wil eerst de
in 1949 verloren eenheid der liberale partij
herstellen om daarna aan Óen nationaal con
gres de beslissing voor te leggen over al of
niet deelnemen aan de regering. De sociaal
democraten tonen ogenschijnlijk minder be
langstelling.
Zoveel talrijker dan de liberalen, zullen
zij in ieder geval wel een flink verlanglijstje
Indienen alvorens hun medewerking aan
De Gasperi toe te zeggen.
Teveel anti-democraten
De critiek, die men steeds hoort tegen
deelneming van alle democratische partijen
san de regering, is dat dit de zo nuttige
Een nieuwe 1001-puzzle
Door een misverstand correspondeerden
Zaterdag in onze 1001-puzzle tekening en
tekst niet met elkaar. wy geven nu een
nieuwe puzzle, waarvan de oplossing uiter
lijk a.s. Vrijdag met de ochtendpost in ons
bezit moet zjjn.
De omschrijving van deze hekwerkpuzzle
luidt:
HORIZONTAAL: 5. Militair van de twee
de rang. 6. Zich verzamelen (krijgswezen),
7. Regelen.
VERTICAAL: 1 Rondzwervende herders-
stammen. 2. Smalen, 3. Met een groet eer
bewijzen, 4. Spijkeren.
VEEMARKT ROTTERDAM.
Dinsdag 10 -Juli 1951. Aanvoer in totaal 3832
dieren, waarvan naar schatting 750 vette
koeien en ossen. 814 gebruiksveè. 80 vette kal
veren. 260 graskalveren. 601 nuchtere kalveren,
167 varkens. 544 biggen. 167 paarden, 61 veulens.
346 schapen of lammeren en 42 bokken of
geiten.
De prijzen waren als volgt: vette koelen, le
kwaliteit 2.60-./ 2.85., 2e kwal. 2 30-2.50. 3e
kwal 2 00—2 30: vette kalveren 2 70—3 10. 2.50—
2.70. 2 30—2.50; slachtpaarden 1.98, 1 90. 1.85, alles
per kg; graskalveren 350.—, 250 180.—; nuch
tere kalveren 59 55.-r, 50.—; biggen SI.—,
47.—. 37 Schapen 110—, 90.—. 75.— lamme
ren 90.—. 70.—. 60.— kalf- en melkkoeien
1025.-, 875.-. 750 - vare koelen 700 -, 600.-.
540.—; vaarzen 725 675.—, 573.*-; pinken
525.—. 475 400 alles per stuk.
Aanvoer vette koeien: als vorige week; han
del: traag; prijzen; Iets teruglopend. Aanvoer
vette kalveren: iets minder; handel: vlot:
prijshoudend Aanvoer graskalveren: als vorige
week: handel: lui; prijzen: onveranderd Aan
voer nuchtere kalveren: korter- handel: goed;
stijgende prijzen. Aanvoer biggen: iets rui
mer; handel, redelijk: prijzen Iets stijver
Aanvoer slachtpaarden; iets minder; handel:
flauw; prijzen: iets lager. Aanvoer schapen en
lammeren: aanmerkelijk groter; handel: ta
melijk; prijzen: Iets hoger. Aanvoer melk- en
kalfkoelen: gewoon: handel: kalm; niet geheel
prijshoudend. Aanvoer vare koeien: als vorige
week: handel: stil; niet geheel prijshoudend
Aanvoer vaarzen en pinken: iets kleiner;
handel: matig: prijzen: onveranderd.
Duitse kotter op mijn
Een loodsboot van de rederij Doeksen
en Zoon sleepte gisteren de Duitse kotter
Heinz Otto van Terschelling naar open zee.
Kort nadat de loodsboot had vrijgegeven
en de steven voor de terugvaart had ge
wend, liep de kotter op een mijn. De uit
vijf personen bestaande bemanning en de
scheepshond begaven zich in een sloep,
want de Heinz Otto begon prompt te zin
ken. Zeven minuten na de eerste melding
was de Brandaris van de N.Z.H.R.M. op
weg naar de sloep en te middernacht wer
den de schipbreukelingen in de haven van
Terschelling begroet.
Etalage-M inkrlaar liad succes
Gisternacht zijn uit de etalage van een
juwelierszaak aan de Stationsstraat' te
Deurne ongeveer 100 gouden trouw- en
andere ringen ontvreemd De etalageruit
werd met een steen verbrijzeld. Toen de
eigenaar, die op het glasgerinkel ontwaakte,
in de winkel kwam. was de dader reeds
met de kostbare buit verdwenen. De on
middellijk gewaarschuwde Rijkspolitie heeft
nog geen spoor gevonden.
Christelijke politiek
Enige Protestantse politici, ledeh van de
CDU in West-Duitsland, van de beide Pro
testants Chr." zusterpartijen in Nederland
alsook van de Zwitserse Evangelische Volks
partij hebben aan het einde van de vorige
week te Königswinter vergaderd. Hierbij is
besloten een „Protestantse vereniging voor
Christelijke politiek in Europa" op te rich
ten. ..zoals de noodzakelijke eenwording van
JSuropa deze eist."
9 Maanden lot 3 jaar
De Haagse rechtbank deed gistermorgen
uitspraak in de ingewikkelde oplichterszaak
die veertien dagen geleden voor dit college
uitvoerig werd behandeld. Negen van de
veertien verdachten in deze affaire hebben
thans terechtgestaan en vanmorgen hun von
nissen vernomen. Zij worden er van beticht,
diverse lieden voor duizenden guldens
tezamen tot een bedrag van ruim een mil
lioen te hebben opgelicht.
De rechtbank veroordeelde H. K. uit Den
Haag tot 1 jaar en 6 maanden gevangenis
straf met aftrek: A. J. W. M. B., vertegen
woordiger van berp.ep, eveneens uit 's-Gïa-
venhage, werd veroordeeld tot negen maan
den met aftrek; de Haagse boek- en kunst
handelaar G. S.. die aan de oplichtingen
van de combinatie in de jaren 1948 tot 1950
bijna 30.000 gulden zou hebben verdiend,
hoorde zich veroordelen tot 2 jaar en zes
maanden met aftrek.
De Haagse tolk T. B, die een adellijke
dame tot slachtoffer had gehad en haar met
c\lleri'ei fantastische verhalen 10.000 gulden
en juwelen afhandig had weten Ae maken,
werd veroordeeld tot twee jaar met aftrek;
de Rotterdamse chauffeur W. van W-, die
1 bovengenoemde adellijke dame voor 1300
oplichtte, werd veroordeeld tot 1 jaar en
6 maanden met aftrek.
Op deze adellijke dame zou ook de Haagse
de opdrachten is door buitenlandss rederijen verstrekt, waarbij' de
landen domineren. Voorts wordt g
OCHEEPSBEMANNINGEN die de plicht
soms naar de Perzische Golf roept,
zijn altijd blij als ze dat water weer kun
nen verlaten. Want de Perzische Golf is
een van de onplezierigste plekjes ter
wereld. Het i« snikheet in de Gotf en bo
vendien is de lucht er vochtig en die
vochtigheid is nog moeilijker te verdragen
dan de hitte.
Ongeveer vier maanden van het jaar stijgt
de thermometer er tot hondërd graden
Fahrenheit, maar het vochtigheidsgehalte,
dat met die hitte gepaard gaat. is vaak meer
dan 90"/. en daar men eigenlijk het leven
niet kan houden bij een vochtigheidsgraad
van 100"/». kan men zich enigszins een beeld
vormen van hetgeen mensen, die zich in de
Perzische Golf moeten wagen, er hebben uit
te staan. Komt de bemanning van een sehto
na een kort verblijf in de Perzische Golf
weer in een gematigder klimaat, dan raken
haar leden de „Golfuitslag", een soort van
eczeem, dat ieder aantast, die aan boord van
een schip in de heetste maanden van het
jaar een poos in de Perzische Golf vertoeft,
wel weer kwijt.
Toch is er een scheepje, de Nearchus, dat
acht of negen maanden van het jaar door de
Golf zigzagt. Het werd in 1914 in Engeland
gebouwd, maar zal nu binnenkor^p|por een
moderner, „air conditioned" schip worden
vervangen. De Nearchus vaart voor de Ver-
lichtingsdienst. Kapitein aan boord is de
36-jarige M. Aron. wiens vrouw en kinderen
veilig en wel in Engeland wonen. Kapitein
Aron is inspecteur van de vuurtorens en
acht of negen maal per jaar stuurt hij de
Nearchus van Basra uit de Sjatt-el-Arab af.
OM NAAR OOST-DUITSLAND! aldus
klinkt de lokkende stem van achter
het IJzeren Gordijn jonge culturele werkers
in West-Duitsland in de qren. De Oostduitse
regering nodigt hen uit eens een poosje in
ha.ar gebied te komen werken en studeren,
vrij van de „verstarrende en erbtische
«leer", welke in het Westen heerst., lutdt
het in de uitnodiging.
Ze zullen, als ze de uitnodiging aanvaar
den worden ondergebracht in Rusthuizen,
die 'aan de staat toebehoren, gratis, of tegen
betaling van enkele centen p,er dag Drie
maanden achtereen mogen ze van die gast
vrijheid genieten. Natuurlijk is het niet al
leen de bedoeling die jonge Westduitsers
«en prettige logeerpartij eif vacantie te be
zorgen. maar men wil hen nopen hun ziens
wijze over het communisme én de commu
nisten te herzien. Sommigen hunner zullen
misschien banden voor het leven met de
communisten aangaan, hoopt de regering
van Oost-Duitsland.
Het denkbeeld voor het verlenen van die
gastvrijheid is ontsproten in thet brein van
Johannes Becher, die zijn leven lang al so
cialist is geweest en die in 1933. toen de
nazi's aan het bewind kwamen. Duitsland
ontvluchtte. Via Zwitserland. Frankrijk en
Tsjechoslowakije bereikte hij toer» Rus
land. Na het einde van de tweede wereld
oorlog keerde hij naar Duitsland terug en
richtte hl# épnieuw de „Culturele Liga" op.
een politieke beweging, die de vriendschap
met de Sowjet-Unie moest bevorderen.
Troetelkinderen
rpEGENOVER een correspondent van Reu-
i- ter verklaarde Becher aangaande dit
nieuwe experiment:
Ik ben op het denkbeeld van die uit
nodiging gekomen, oipdat ik weet. dat ar-
tisten in Duitsland over het algemeen ge
nomen zeer arm zijn. Onze artisten in Oost-
Duitisland daarentegen zwemmen in 'tgeld.
In tegenstelling met het kapitalistische Wes
ten hebben wij geen rijke bankiers en hotel
eigenaars. maar wei hebben we organisaties
die er warmpjes in zitten en onze Culturele
Unie is een van de groepen, die over de
meeste middelen beschikken. We weten, dat
de culturele werkess in het Westen een
moeilijke tijd doormakpn. Jonge mensen,
die debuteren hebben weinig kans hun wer
ken te zien gedrukt of op enig ander ge
bied van de kunst te slagen, tenzij ze een
buiging ynaken voor de oorlogshysterie,
welke iimWest-Duitsland heerst. Het soort
boeken, dat men in West-Duitsland het ge
makkelijkst uitgegeven krijgt, zijn de wer
ken geschreven door vroegere generaals,
zowel Duitse als Amerikaanse, over oorlo
gen in het verleden en in de toekomst. Een
jong schrijver heeft geen kans tenzij hij
komt aanzetten met erotische rommel wel
ke hét Westen vraagt. Aldus de heer
Becher tegen de correspondent van Reuter.
En hij vervolgde;
In mijn land worden dëgenen, die oor
logspropaganda kweken, hetzij naar een
krankzinnigengesticht of naar de gevange
nis gezonden. In elk geval worden ze on
schadelijk gemaakt, zoals men een gevaar
lijk dier onschadelijk zou maken.
Beqher gaf toe, dat het een feit is. dat er
in Rusland en Oost-Duitsland enkele to
neel- en romanschrijvers en journalisten
zijn die leven op een peil dat ver uitgaat
boven het niveau, waarop de gemiddelde
schrijver leeft
De meeste schrijvers mogen zich al niet
in dezelfde weelde baden als vermaarde
schrUvers als bijvoorbeeld Ilya Ehrenburg
is. maar in een maatschappij, welke van
bovenaf streng Is ingedeeld, steken se toch
een hoofd boven de „gewone" mensen uit.
De beloning voor het scheppen van kunst
werken of ontspanning van een gehalte,
waarmee de gemeenschap wordt gediend
bestaat uit grotere voedselrantsoenen, lu
xueuze flats, auto's en een betrekkelHk' hoog
inkomen. Schrijvers worden op verscheide
ne manleren „vertroeteld".
Bevalt bun werk aan de regering, dan
zijn ze onafhankelijk van de openbare me
ning. Vooropgesteld evenwel det een boek
de rivier, waarin de Tigris en Eupraat zich
storten. Is de Nearchus eenmaal in de Golf
aangekomen, dan gaat de tocht helemaal
naar Muscat; onderweg worden vijftig kust
lichten en lichtbakens verzorgd, dank zij
welke het varen bij nacht in deze warme
wateren veiliger is. Slechts drie vuurtorens
zijn bemand. Dit werk geschiedt onder lei
ding van de Dienst voor de Verlichting van
de Perzische Golf, welke Dienst te Londen
zetelt. Vroeger droeg de regering van India
de zorg daarvoor.
Het werk wordt verricht door een vijftig
tal Mohammedanen, afkomstig uit India,
voor het grootste deel oudgedienden van de
Koninklijke Indische Marine. Groepen van
acht Indiërs verzorgen de twee vuurtorens
en het lichtschip in de Golf. Bij toerbeurt
verblijven ze telkens drie maanden op een
van genoemde verlichtingsinstallaties en het
vierde kwartaal slijten ze op de Nearchus.
Elk jaar hebben ze recht op een maand ver
lof, maar die vacanties sparen ze op, zodat
ze eens per drie jaar een paar maanden
naar India kunnen. Het lichtschip,
waarop we boven do"elden, is het vaar
tuig. dat bij het Qaiseiland ligt ge-
stationneerd, ongeveer driehonderd kilo
meter ten Oosten van Bahrein. De twee
vuurtorens staan resp. op het eiland Tunb,
ongeveer 150 km Oostelijker, terwijl het
derde lichtstation op het eiland Quoin,
rfog ruim 100 km Oostelijker staat.
Trouw
aan
marine-traditie
TTET BESTE AF zijn de mannen, wanneer
ze hun drie maanden uitzitten op de
vuurtoren van Tunb. Het eiland, waarop
deze vuurtoren staat, is ruim drie kilometer
lang en even breed. Men vindt er een Ara
bisch dorp, dadelpalmen en de vuurtoren
bemanning houdt kippen, geiten en soms
zelfs een koe. Trouwens, zelfs op het licht
schip van Qais houdt de bemanning er
kippen op na.
Het slechtst is men er aan toe op het
station van Quoin. Het eiland is niet veel
meer dan een rots. die boven zee uitsteekt.
Jaren geleden heeft de gehele bemanning
van dit lichtbaken eens zelfmoord ge
pleegd en een andere keer hebben twee
mannen er eikaar doodgevochten; die allen
zijn op het eiland begraven.
Behalve dat de Nearchus de bemanning
van de ene vuurtoren naar de andere ver
voert (niet alle acht tegelijk, maar telkens
twee of drie) kijken de opvarenden van de
Nearchus de onbemande lichtbakens na. Er
zijn ongeveer veertig lichtboeien en een
aantal kustlichten, die verzorging vragen.
Elke tocht van Basra naar .Muscat en terug
betekent 3000 a 4500 km varen.
Kapitein Aron is vol lof over de Indische
lichtbakenwachters. Volgens hem volbren
gen ze uitstekend een verre van prettig
baantje. Elke' groep bestaat uit drie licht-
wachters, drie reserve lichtwachters, een
kok en een man. die de boel moet schoon
houden. Om beurten Ijetrekken ze de wacht
en houden ze een logboek bij in het Engels,
waarin nauwkeurig wordt genoteerd welke
schepen voorbijvaren. Mocht een van de
mdhnen ongelukkigerwijs ziek worden, dan
geven ze vlagsignalen aan een passerend
schip dat radio aan boord heeft en zodoende
komt er spoedig hulp opdagen.
„Deze Indische lichtwachters werken zo
efficient als maar mogelijk is", verklaarde
ftapitein Aron. Het is werkelijk verbazing
wekkend op zulk hoog peil als hun werk
staat. De meeste zijn oud-marinemensen en
ze zorgen er voor. dat alles even schoon is,
glanst en blinkt als zij op de vloot hebben
geleerd.
Om zich een beetje te kunnen ontspannen
hebbed ze de beschikking over een gramo-
foon en ook leggen ze wel eens eén kaartje
of doen een spelletje domino. Verder be
schikken ze ovèf ijskasten om hun voedsel
fris te houden en over het algemeen slagen
ze er ln het leven zo prettig te maken als in
de gegeven omstandigheden matfr enigs
zins mogelijk is. Voor hen Is het nu eenmaal
hun. dagelijks werk.
voldoet aan een zekere letterkundige stan
daard en dat de politieke boodschap, welke
er in is neergelegd overeenkomt met de
denkbeelden van Marx, is men evenwel er
altijd zeker van dat een flinke oplaag kan
worden verkodht.
Locomotief bötgt tegen
personentrein
Vanmorgen is op het Centraal Station
te Utrecht, tijdens het verwisselen van de
locomotief voor een trein van Rotterdam
naar Enschede, een electrische locomotief
te hard tegen de stilstaande trein gebotst.
Een aantal reizigers in het eerste rijtuig
liep daardoor lichte verwondingen op.
Vijftien reizigers werden voor onderzoek
en behandeling jftaar het stads- en acade-
mischziekenhuis vervoerd. Daarna konden
zij allen op eigen gelegenheid hun reis
vervolgen.
KERKELIJKE MUTATIES.
Ned. Herv^Cerk. Beroepen te Amers
foort L. B^k te Kampen; te Giessen-
Rijswijk J. M. D. v. d. Berg. cand. en hulp-
pred. te Kerkdriel.
Bedankt voor Krimpen a. d. Lek J. R.
Cuperus te Doornspijk; voor Amersfoort
W. Vroegindeweij te Huizen (N.-H.); voor
Aalsmeer A. J. v. Oost te Vriezenveen.
Geref. Kerken. Beroepen te Woubrugge
H. M. Dercksen, cand. te Harderwijk; te
Rotterdam-Delfshaven J. C. A. v. Loon te
Huizum (Fr.); te Rotterdam-Charlois D.
Roest te 's Gravenhage-Oost; te Ooster-
nijkerk C. Brilman, cand. te Borger (Dr.).
Aangenomen naar Bennekom C. Verspuy
t? Rijsoord; naar Drijber C. J. v. d. Meu-
lön. cand. te 's Hertogenbosch.
Geref. Kerken art. 31 K.O. Beroepen te
Minnertaga-Oude Biltzijl K. Deddens. cand.
te Kampen; te Semarang J. Kamphui* te
Bunschoten-Spakenburg.
Het tempo, waarin de Duitse reders thans
in staat zullen zijn de koopvaardijvloot uit
te breiden, hangt op de eerste plaats af
van de financiële mogelijkheden. De in het
vorige jaar uitgevaardigde wet inzake de
verlening van credieten vOor scheepsbouw
heeft de mogelijkheid geopend, de bouw
voor ministens veertig procent uit door de
overheid beschikbaar gestelde middelen te
financieren. De capaciteit der werven breidt
zich gestadig uit en men hoopt in het vol
gende jaar in staat te zijn. 400.000 brt
scheepsruimte te bouwen. Trouwens, op het
ogenblik is Duitsland weer tot de vijfde
plaats opgeklommen onder de scheepsbou
wende naties! De grens, waartoe de werf-
capaciteit zal worden uitgebreid, zal moge
lijk bij de 500 000 brt liggen.
Voor het ogenblik blijft de doorvoering
van het Duitse scheepsbouwprogram bo
vendien nog afhankelijk van de mogelijkheid
van de voorziening met grondstoffen De
leveringstermijnen voor materiaal liggen
doorgaans bij tien of twaalf maanden De
scheepsbouwindustrie stelt thans echter
pogingen in het werk om voor haar staal-
voorziening eenzelfde prioriteit te verkrij
gen als de exportindustrie. Ook daarbij
geldt de overweging, dat de Duitse devie-
- ror de
DE SCHEEPSWERVEN aan de Duitse Noordzeekust zijn thans in vol bedrijf en
voor wat de bouw van zeeschepen betreft, beschikken zij over opdrachten, die een
ledige bezetting tot aan het einde van 1953 garanderen. Een groot deel van
"**e rederijen verstrekt, waarbij' de Scandinavische
gebouwd voor rekening van reders uit Noord-,
Zuid- en Midden-Amerika en voor Franse rekening. In feite heeft de grote
belangstelling, die het buitenland voor de Duitse werven aan de dag heeft ge
legd. de Duitse reders zélf voor enige moeilijkheden gësteld, nu zij op grond
van de in April van dit jaar herstelde vrijheid van 'de Duitse scheepvaart op
koortsachtige wijze begonnen zijn met de uitvoering van de bouwprogramma's,
waarmee zij de achterstand op de wereldzeeën zo snel mogelijk willen inhalen.
Vloot van 663.000 brt
Dit blijkt wel uit het feit. dat de voor
naamste Noordduitse rederijen vlak na de
afkondiging van de opheffing der aan de
Duitse zeevaart opgelegde beperkingen niet
minder dan 28.snelle vrachtschepen in be
stelling gaven. Het betrof hier schepen van
acht tot tienduizend ton. die gebouwd zul
len worden in het kader van het bouwpro
gramma voor 1951—1952. dat 200.000 ton om
vat De Duitse reders willen gaarne een zo
groot mogelijk deel van de werfcapaciteit
voor de eigen bouw ter beschikking houden.
Door de voor de opheffing der beperkin
gen verstrekte opdrachten is echter een be
langrijk deel van de bouwcapaciteit voor
het buitenland geblokkeerd. Van de zijde
der rederijen wordt nu bij voortduring een
zekere voorrang voor de uitbreiding der
eigen vloot bepleit. Het argument daarbij is.
dat een voor export gebouwd schip slechts
eenmaal deviezen inbrengt, een Duits schip
daarentegen een permanente besparing aan
deviezen levert. In elk geval heeft men met
de vroeger bestaande preferenties voor op
drachten uit het buitenland gebroken.
De Westduitse koopvaardijvloot omvat,
volgens de cijfers van April 1951. weer
663.000 bruto register ton. Deze omvang ka
rakteriseert de gestage bedrijvigheid aan de
Duitse Noordzeekust en maakt temeer in
druk. wanneer men in aanmerking neemt,
dat deze tonnage geheel verworven werd
in de periode toen de Duitse zeevaart nog
aan zeer strenge beperkingen gebonden was.
In de eerste periode der bezetting waren
deze beperkingen van zodanige aard. dat
alleen trawlers en kustvaartuigen van maxi
maal 1500 brt konden worden gebouwd. Dit
is zo naarstig gediaan. dat de Duitse visserij-
vloot reeds een jaar geleden op de vooroor
logse sterkte kon worden gebracht. Boven
dien werden in 1950 dertig kustvaarders te
water gelaten.
Een sterke uitbreiding der bouwbedrijvig-
heid voor Duitse rekening ontstond na de
afkondiging van de overeenkomst van Pe-
tersberg. waarbij ih de loop van 1950 aan,
Duitsland weer werd teiegestaan een be
perkt aantal zeevaarders van maximaal
7200 brt te verwerven. Door de gehandhaaf
de snelheidsbeperkingen konden dit in
hoofdzaak schepen voor de trampvaart zijn.
daar de toegelaten snelheid van 12 zeemijl
niet hoog genoeg geacht werd om in 4e rijn
vaart met de internationale concurrentie
mee te kunnen. Dank zij deze verhoogde ac
tiviteit konden de Duitse werven in het af
gelopen jaar de productie voér Duitse re
kening opvoeren tot ruim 100.000 l»rt.
Nog niet genoeg
Bij de overgang naar 1951 stonden boven
dien nog negentig 6chepen met 168 850 brt
op stapel of wéchtten op hun afwerking.
Door aankoop van 118 schepen met bijna
400.000 brt in het buitenland konden de
Duitse reders voorts hun vloot tot de hui
dige sterkte opvoeren. De in het buitenland*
uitgesproken overtuiging, dat Duitsland
daardoor weer in staat is de helft van zijn
overzeese transporten Tfcet eigen schepen te
verzorgen, is onlangs dool de voorzitter van
het Duitse verbond van reders, professor
Rolf Stödtler tegengesproken. Men dient
volgens hem de tonnage te vergelijken met
de totale omslag der Duitse Noordzeeha
vens. die in het afgelopen jaar bijna dertig
millioen ton heeft bedragen.
zenpositie door de scheepsbouw direct ge
baat is. ook wanneer het geen bouw voor het
buitenland betreft.
In Hamburg beijvert men zich thans ook
sterk om de verloren droogdokcapaciteit te
herstellen. Van- de 23 droogdokken met
268.000 ton. die Hamburg vóór de oorlog had.
is nog slechts het vierde deel intact Men
wijst er hier op. dat de haven haar vroegere
reparatiemogelijkheden weer zal moeten
hexkrijgën vooraleer zij weer als volwaardig
partner onder de zeehavens kan gelden Bij
de geallieerde Hoge Commissie zijn dan
ook reeds lang verzoeken ingediend om toe
lating te verkrijgen, nieuwe droogdokken te
bouSven of oude te herstellen.
radiotelegrafist R. B. K. J. van B. het voor
zien hebben. Hij zou haar onder voorwend-
dat hij een handel in kantoorbenodigd
heden wilde beginnen, 1800 afhandig heb-
gemaakt. Hij werd echter door de recht
bank vrijgesproken, omdat het ten laste
gelegde feit niet wettig en overtuigend be
wezen werd geacht
De Haagse grossier W. J. H. lichtte eerst
een Rotterdamse zakenman voor ƒ26.900
op. en daarna de meergenoemde Haagse
freule, in combinatie met een zekere G. (die
thans voortvluchtig is) voor 175.000. Van
dit laatste bedrag ontving h« „slechts"
29.250. De rest nam G. op zijn vlucht mee.
H. werd tot 3 jaar m.a. veroordeeld.
De Haagse koopman A. van B. zou diverse
personen in binnen- en buitenland voor een
totaal bedrag van 200 A 300 000 gulden heb
ben opgelicht. Hij werd veroordeeld tot drit
jaar gevangenisstraf m.a.
Besluit Vijandelijk
Vermogen
De Duitse Bondsregering toont maar
weinig begrip voor het recht van de ge
allieerden, om de opbrengst van Duitse
bezittingen in hun landen te gebruiken als
een zeer kleine vergoeding voor de schade,
die door Duitsland is aangericht, aldus de
regering in haar memorie van antwoord
aan de Eerste Kamer naar aanleiding van
voorgestelde wijzigingen in het Besluit
Vijandelijk Vermogen.
Het aantal aanvragen, ingediend door
van oorsprong Nederlandse vrouwen, die
vóór de oorlog met Duitsers zijn gehuwd,
zou, voorzover het binnenlandse gevallen
betreft, slechts door een zeer tijdrovend
onderzoek kunnen worden vastgesteld.
Het wordt globaal geschat op plus minus
1500. waarvan meer dan 90% werd toege
wezen en minder dan 10% werd afgewe
zen. Het aantal buitenlandse gevallen van
deze categorie bedraagt tot en met 23 Juni
236 aanvragen. Hiervan werden toegewe
zen 83, afgewezen 57, op andere wijze af
gedaan 5. nog in behandeling 91.
De regering meent tot openbaarmaking
der richtlijnen betreffende de „ontvijan-
ding" van niet hier te lande wonende
Duitsers niet te moeten overgaan.
Ned. Herv. Kerk. Bedankt voor Maartens
dijk P. J. Dorsman te Schelluinen.
Geref. Kerken. Beroepen te Pernis H.
Pestman»- te Terneuzen. Te Leimuiden
H. M Dercksen, cand. te Harderwijk. Te
Groningen E. de Vries te Dwingelo.
Bedankt voor Nunspeet G. S. Oegema tt
Zutphen.
Geref. Kerken art. 31 K.O. Tweetal te Ha
milton (Canada): G. Janssen te Leeuwarden
en W. Loopstra te 's-Gravenhage-Loos-
duinen.
Chr. Geref. Kerk. Beroepen te Middelburg
D. Slagboom, cand. te Eindhoven.
WATERSTANDEN GROTE RIViEMM.
De waterstanden op de Gelderse IJaoei zijn
boven 2 70 m.
Rheinfelden 3.30 +15; Breisach 3.08 +19;
Stiaatsburg 3.57 - 8; Maxau 5.27 —1: Mannfceton
4.02 —3; Mainz 3 54 —3; Bingen 2.51 —8; $aub
2.80 —2; Koblenz 2.75 -5- Bonn 2.50 —8; Keu
len 2 70 —9; Düsseldorf 3.90 —7; Ruhrort 4.85
—12; Wesel 4 65 —11; Emmerik 4.08 —10; Plo-
chlngen 1.10 —8; Steinbach 1.22 —5: Trier 1.50 —5
Lobith 11.02 —11: Nijmegen 8.82 —10; Arnhem
8.71 —9: Eefde 3 89 —11Deverü^p 90 —9; Mon.
sin 55 45 —5; Visé 50 37 —2;'»'Borgharen 40.2T
24- Belfeld 11.22 —3; Grave 4.86 +12.
HOOG WAT
12 ju ia.
Antwerpen 09 14 21 33: Vllsslngen 07 19. 19.29;
Terneuzen 07 33. 19 53; Wemetdtnge 08.37, 20.56;
Hansweert 08 04 20 16; Zlerikzee 08 20 20.34;
Brouwershaven 07 54. 20.19. Willemstad 09.39.
22.01; Hellevoetsluls 08.42. 21.07; Dordrecht 10.33.
22.57; Rotterdam 09 51. 21.59; Hoek van Holland
07 56 20 26; Scheveningen 08 01. 20.27; IJmulden
08.51, 21.17; Den Helder 00.10. 12.15; Kornwer-
HOLLAND FESTIVAL
"Dij de derde inzet blies de eerste hoorn een „gans", en gans zónder „ganzen"
sleepte de vermaarde dirigent Josef Krips, de „Fidelio" er niet door, maar
muziekkenners praten niet over de kuren van zo'n hoorn. De uitgelezen muziek
liefhebbers. die Maandagavond het Haagse Gebouw voor K. en W. tot in de nok
bevolkten, hebben zich dan ook zonder enige ergernis overgegeven aan de stroom
van concertante verrukkelijkheid, die Beethoven in zijn opera heeft ontketend,
maar die telkenmale uit de verstolling verlost moet worden door een dirigent
van formaat. Zo'n man van formaat bleek Krips.
Wéér een triomf dus voor de Nederlandse
Opera.
De Nederlandse Opera heeft in dit Hol
land Festival juist die successen 'geboekt,
die zij hard nodig had om al te geestdriftige
subsidiesnoeiers in de tuin onzer cultuur
van schrik te doen stilstaan.
Het Holland Festival 1951 is met dat al
het festival geworden van figuren als Gré
Brouwenstijn. Corry van Beckum. Frans
Vroons en Otakar KraUs, van het koor ook,
dat zich krachtig heeft geweerd, en z'e*ifs
van het orkest., dat lang dg Achilleshiel
van de opera was.
Overigens werkte het vaste orkest, zoals
bekend, niet aan de „Fidelio" mee. Het Ra
dio Philharmonisch Orkest nam de bege
leidende taak over. om het vaste orkest
wat te ontlasten. Een haar heeft het ge
scheeld of de „Fidelio" was ten gevolge
van het getwist daarover vervallen. Hoezeer
het Haagse festival-publiek, waaronder men
ook heel wat Rotterdammers aantrof, dit
tóch doorgaan van de „Fidelio" waardeerde
bleek uit de volle zaal, die zo warm werd
gezongen, dat men aan het slot minuten
lang heeft staan juichen. Van de galerijen
werden bovendien handenvol bloemen naar
het toneel geworpen.
Toch zullen onze zangers en zangeressen
niet te dikwijls finales moeten „maken"
zoals gisteravond, toen zij zich, met een
glimlach overigens van „ha, daar draaien
we onze hand niet voor om", bepaald wel
wat „overzongen". Gré Brouwestijn, die
in mezza en sotto voce op haar best is, een
zingende engel, is tenslotte geen Wagner-
zangeres. die alle orchestral? barrières als
een hordenlopende Fanny BlankersKoen
kan „nemen". De Nederlandse Opera moet
zuinig op een sopraan zijn, die uitblinkt in
het Italiaanse repertoire en die in Wagner
t tot Elsa in „Lohengrin" mag gaan. en die
in „Fidelio" eigenlijk al boven haar stand
leeft, of liever, haar uniek talent, haar
karakter en haar stijl geweld moet aan
doen. Wat de anderen betreft: een Don
Pizarro van Otakar Kraus die vocaal ert
dramatisch als een rots in de stroming stond
en een Florestan van Frans Vroons, die, in
ketenen in de kerker, verrassend bewogen
van toon zong.
Onder Krips musiceerde het orkest over
het algemeen iets te luid, maar toch onge
meen expressief en exact, in tempo-ver
snellingen bovendien uijermate lenig. De
Leonore-ouverture - III, de gebruikelijke
feestgaaf, werd wat vreemd aan de hande
ling vastgekoppeld, uit dramatisch oogpunt
onlogisch, immers; terugblikkend en samen
vattend. Maar ze" werd subliem gespeeld.
Wat het dramatische overigens betreft: die
kant was zeker niet de sterkste zijde van
deze „Fidelio". tenslotte ook niet de sterk
ste zijde van Beethoven en zijn librettisten.
W. WAGENER
Dagbladen in Indonesië
voelen zich bedreigd
Zoals men weet. moeten de grote bladen
ln Indonesië voortaan de kosten van de
deviezencertificaten voor ingevoerd papier
zelf dragen. Alleen Indonesische bladen
met een oplage tot 5.000 exemplaren zijn
hiervan vrijgesteld en Indonesische bladen
met 5.000 tot 7.500 abonné's moeten de
helft van die kosten betalen. Niet alleen de
bladen in de Nederlandse taal. maar ook
Chinese en een aantal Indonesische bladen
worden door deze maatregel zwaar getrof
fen. De Verenigde Dagbladpers in Indonesië
heeft schriftelijk bij de minister-president
geprotesteerd tegen deze discriminatie, die
volgens perskringen de persvrijheid aan
tast.
Het grote Indonesische dagblad Merdeka
hekelt de regeringsbepaling in scherpe taal.
De voorlichting wordt er door bedreigd,
aldus dit blad „Wat dan nog overblijft is
een ministerie van voorlichting met een
minister en secretaris-generaal met Buicks
en Chryslers en dure hooggeplaatste amb
tenaren. Beter dan een poging, de onafhan
kelijke pers te vernietigen, ware ontbinding
van dat ministerie van voorlichting".
Onderzoek schadevergoedingsei»
Ned. Spoorwegen in onderzoek
De eis tot schadevergoeding, door de Ne
derlandse Spoorwegen ingesteld tegen de
filmmaatschappij Gaumont British inzake
het verloren gaen van spoorwegmateriaai
bij de opnamen voor de film „Theirs is the
glory" (De slag om Arnhem) Is door het
Engelse hooggerechtshof naar een speciale
rechter verwezen. Bij de filmopnamen in
September 1945 zijn in de buurt van Ooster
beek een diesel-mechanisch rijtuig en een
diesel-electrisch driewagentreinstel verlo
ren gegaan. De Nederlandse Spoorwegen
eisen 496 000. Da speciale rechter zal het
schadebedrag in studie nemen. Men ver
wacht dat de zaak pas in November opnieuw
voor het hooggerechtshof zal worden be
handeld.
WOENSDAG 11 JULI 1951
EERSTE BLAD - PAGINA' 2
DEZE MAAND bestaat Reuter, het alom
bekende Engelse nieuws- en telegraaf-
agentschap. honderd jaar. In die honderd
jaar van berichten versameien en versprei
den is het bureau uitgegroeid van een klein
kantoortje in Londen tot een van de groot
ste internationale organisaties van dit
soort op de gehele wereld. Reuters radio
en andere snelle berichtendiensten omspan
nen de gehele aarde, duizenden dagbladen
voortiet bet bureau van nieuws en dage
lijks worden honderdduisenden woorden
doorgeseind. Tweeduisend mensen vinden
bij Reuter een volledige betrekking en dan
tijn er nog ontelbare correspondenten en
medewerkers, die slechts een deel van huq
tijd san Reuter geven.
Dit merkwaardige eeuwfeest is vandaag
op grootse wijze gevierd met een banket,
waaraan duizend gasten zullen aanzitten:
eigenaren van dagbladen, publicisten en
journalisten, diplomaten, politici en andere
vooraanstande figuren uit Groot-Brittannië
en andere landen, o.a. uit Nederland. Niet
alleen zullen ze het honderdjarig bestaan
van Reuter vieren, maar tegelijk met deze
viering hulde brengen aan het ideaal van
eerlijke, opartijdige berichtgeving.
Hij scheen een mislukkeling
T\E WIJZE waarop het nieuws wordt ver-
XJ zameld en verspreid is wel sterk ver
anderd sedert Paul Julius Reuter, een te
Kassei geboren Duitser, met behulp van
een twaalfjarige jongste bedienae zijn
kleine kantoortje begon in de Royal Ex
change te Londen. De 35-jarige Julius, die
later de Duitse baronnentitel kreeg, hield
er een behoorlijke dosis verbeeldingskracht
op na. maar stellig heeft hij er niet van
gedroomd, dat honderd jaar na dat zijn
kantoortje zou zijn uitgegroeid tot de niet-
winstmakende trust, welke het heden ten
dage is.
Aanvankelijk leek Julius Reuter een man
van twaalf ambachten en dertien ongeluk
ken, want hij had al geprobeerd te slagen
als kantoorbediende, boekverkoper en pu
blicist vóór hij een persbureau op het
vasteland stichtte. Ook hiermee had hij
geen geluk, daar hij te scherpe concurren
ten had. Ten einde raad kwam hij tot de
slotsom, dat de Londense Beurs hem nog de
beste kansen bood een berichtendienst ten
behoeve van de handel te vestigen. En zo
begon hij van Londen uit Parijse en Lon
dense makelaars en handelslieden beurs
berichten toe te zenden. Ondertussen liep
hij echter met plannen rond om deze dienst
uit te breiden tot een politieke berichten
dienst ten behoeve van Londense dag
bladen.
Aanvankelijk moest Reuter zijn toevlucht
nemen tot de gewone post, die per trein of
schip werd verzonden, om dan verder te
worden geexpedieerd via de reeds bestaan
de telegrafische verbindingen. Een telefoon
bestond er nog niet. Groot-Brittannië had
wel pseds een telegraafnet en Frankrijk,
België en Duitsland konden bogen op en
kele telegrafische verbindingen. Van een
Atlantische kabel was toen nog geen sprake
en nog minder van een telegrafische ver
binding met het Verre Oosten of Australië,
zelfs niet met de landen om de Middelland
se Zee, afgezien van Frankrijk. Nieuws, dat
nu in enkele seconden naar alle delen
de «bereid vliegt, deed er toen soms maan-
denTover voor het Londen bereikte. Reuter
vond evenwel allerlei middelen om de be
richtendienst te verbeteren. De postduif,
waarvan Reuter in geval van nood nog wel
eens gebruik maakt (o a. nog tijdens de
Jongste wereldoorlog), stoomboot en de
„cab", het Engelse huurkoetsje dier dagen,
alles werd ingeschakeld om de nieuwsver-
spreiding te bespoedigen.
Reuters eerste seven Jaar in Londen wa
ren magere Jaren. Weliswaar maakten ma
kelaars en handelslieden gretig gebruik van
stjn berichten, maar de kranten hapten niet.
ZU gaven er de voorkeur aan zelf regelin
gen te treffen om aan itteuws te komen.
Reuter ging evenwel voort gestadig een
hele keten correspondenten |n geheel
Europa op te bouwen en hun telegrammen
bleken op den duur de zakenwereld on
schatbare dieqsten te bewijztn.
Op een dag in September van het jaar
1855 kwam een boodschapper van Reuter
de Londense beurs binnenrennen met een
telegram.
Goed nieuws ovet het beleg van Se-
bastopol! schreeuwde hij. Onmiddellijk
dromden de beursmannen om hem heen,
hesen hem op een stoel en droegen hem
juichend rond. De koers van de aandelen
vloog omhoog!
Hij werkte op proef
sic
nRIE JAAR LATER drong Reuter de
-L' dagbladen binnen. De hoofdredacteur
m de „Morning Advertiser", het blad van
Bond van Levensmiddelenhandelaren,
itemde eindelijk, nadat Reuter een lang
durig onderhoud met hem had gehad, er in
toe hem een kans te geven. Bij wijze van
proef mocht Reuter veertien dagen lang
nieuws leveren. Aan het eind van die
proefperiode vertelde Reuter bedoelde
hoofdredacteur openhartig, dat, wanneer hij
weer op een weigering was gestoten, hij er
de brui aan had gegeven en zijn bureau zou
hebben gesloten. Nu had hij een hart onder
de riem gekregen en spoedde hij zich naar
de hoofdredacties »an andere Londense
kranten. Alle bleken bereid zijn berichten
een tijdlang „op proef" te plaatsen, uitge
zonderd de „Times", het conservatieve
blad, dat nooit iets met Reuter te maken
had willen hebben.
Zijn eerste berichten van deze proef-
dienst zond Reuter uit op 8 October 1858.
Vijf dagen later, op 13 October, schreef de
uitgever van de „Times", Mowbray Morris,
in zijn privè-dagboek:
„Vandaag heb ik een onderhoud gehad
met Reuter betreffende zijn buitenlandse
telegrammendienst. Hij heeft er in toege
stemd ons alles te sturen en slechts in re
kening te brengen wat wij plaatsen voor
2 sh 6 p. per twintig woorden, op voor
waarde. dat zijn naam er bij wordt ver-
niet. dan kost een bericht vijf
shilling per twintig woorden."
Zes weken lang veroorloofde de Times
rich de weelde het hogere tarief te betalen,
flaar het blad er nog altijd niet toe kon
besluiten het Reuter-bureau als bron te-
*er"»elden. Het eerste telegram, waarvan
de Times erkende, dat het van het nieuws
bureau afkomstig was, dateert van 7 De
cember 1858.
Hij won de slag
^JAARMATE het agentschap groeide,
kreeg het internationale vermaardheid
wegens de objectiviteit, waarmee wereld
nieuws werd meegedeeld, maar ook wegifts
de koene stukjes, die Reuters medewer-
r< u, sorri8 ulthaalden om schokkende be-
de gereld in te kunnen zenden,
?e hun zelden een
n 1/i? ?8en' Aan een drietal van vlerge-
wlt ac ^es ziJ hler herinnerd:
eer»tf. betreft het dramatisch tele-
tP Mtt^,anvM,cLean- Reuters correspondent
nrp«irf2L betreffende de moord op
hlrS u «rC0ln in 1865' ^cLean had het
met Washington onWangen. tegelijk
nosthrü? eollega's, evenwel te laat om de
New Ynrk«? kte halen; die was net uit de
w Vorkse haven vertrokken.
Julius de Reuter. 1816-
1899 de stichter van het wereld
omvattende persbureau. Het schil
derij werd in 1869 vervaardigd
door Rudolf Lehrdann.
De andere journalisten troostten zich met
de overweging, dat het nieuws best kon
wachten tot de volgende boot, maar niet
alzo McLean. Hij huurde een sleepboot,
joeg daarin achter ipet pas vertrokken schip
aan, haalde het in en wierp zijn brief met
het nieuws aan boord. En dan is er het
nieuws betreffende het ontzet van Mafe-
king. een geweldige primeur die Reuters
verslaggever in de Boerenoorlog. W. H.
Mackay. ineens beroemd maakte. De cor
respondent wist de machinist van de trein
naar Lorenzo Marques te bewegen het tele
gram voor de Eastern Telegraph Company
tussen zijn boterhammen te verstoppen. Het
bereikte Londen op 18 Met 1900.
Joseph Chamberlain deelde toen een op
gewonden parlement mee: Dit bericht is
niet definitief bevestigd, maar ik heb geen
reden te twijfelen aan de juistheid van
Reuters berichtgeving. Twee dagen lang
moesten de Britse regering en de Britse
legerleiding het doen met het bericht van
Reuter over het ontzet van Mafeking voor
ze officieel bevestiging van die tijding
kregen.
Het derde staaltje van berichtgeving van
verstrekkende aard is van recente datum.
In 1945 onthulde Reuter, dat Heinrich
Himmler in het geheim een poging had
gedaan om, achter Hitiers rug, onderhan
delingen aan te knopen met Groot-Brittan
nië en de Verenigde Staten over Duits
lands overgave. Volgens historici, die de
laatste dagen van Hitier hebben beschre
ven, hoorde Hitler van die onderhandelin
gen uit een radio-bëricht van Reuter. Deze
mededeling bracht, volgens hen. Hitier tot
het inzicht, dat zelfmoord voor hem het
enige middel was om te ontsnappen en dit
gaf hem aanleiding admiraal Donitz tot
zijn opvolger le benoemen in plaats van
Reuter bracht Hitier tot
zelfmoord
"IfOLGENS de Amerikaanse rechter, mr
M. A. Musmanno, die het proces te
Neurenberg bijwoonde als een de? waar
nemers van de Amerikaanse Marine, was
het ook een Reuter-bericht. dat het ogen
blik, waarop Hitler de hand aan zichzelf
sloeg, bepaalde Musmanno heeft maanden
lang besteed om verklaringen van oogge
tuigen van hetgeen zich in Hitiers bunker
heeft afgespeeld in die laatste dagen, toen
de geallieerden oprukten naar Berlijn, te
verzamelen en te schiften. In' zijn boek
„Ten Days to Die" vertelt hij, dat Hitier
op 30 April 1945 op zijn schrijftafel een af
schrift vond van een Reuter-bericht be
treffende de ontmoeting van het 12e leger
onder Wench en het 9e onder Busse.
Al wat is overgebleven van het 9e leger,
een troepje haveloze mannen, die zich met
moeite voortslepen, gewonden, stervenden
en mensen, die volkomen het hoofd hebben
verloren, heeft de rivier de Elbe bereikt,
waar het werd 'verwelkomd door het 12e
leger, dat uit Potsdam is teruggetrokken,
meldde Reuter.
Hitler nam kennis van dit bericht en gaf
zich er rekenschap van. dat het wonder,
waarop hU had gehoopt, niet was geschied.
Diezelfde da$. schrijft mr Musmanno in
zijn boek. sloeg Hitler de hand aan zichzelf,
te zamen met Eva Braun. met wie hij pas ln
het huwelijk was getreden.
Julius Reuter heeft het eind van de Boe
renoorlog niet meer beleefd. Hij overleed in
1899. dus vlak voor het begin van de eeuw,
waarin de techniek van de nieuwsverspre
ding zo grondig zou veranderen, dat ht.
slechts een kwestie van enkele seconden
kan zijn of een correspondent zijn collega's
een „geweldige, wereldschokkende pri
meur" afsnoept. De gehele onderneming
Het op eenvoudige wijze versierde gebouw
van Reuter in Fleet Street te Londen
ademt evenwel nog de geest van haar
grondlegger. Julius Reuter. Hoewel de
zaak. die hij vestigde, geen particuliere on
derneming meer is. maar in handen is over
gegaan van de dagbladpers, waarborgt zijn
naam nog altijd, dat de berichten, welke
worden verspreid, nog even betrouwbaar
zijn en nog altijd voldoen aan de eisen,
welke hij eenmaal zichzelf en zijn staf van
buitenlandse correspondenten heeft ge
steld.
Geen overijlde
bewapening
(Van onze Londense correspondent)
r\E ONLANGS AFGETREDEN Engelse
ministers. Aneurin Bevan. Harold Wil
son en John Freeman hebben hun politieke
inzichten voor zover deze afwijken van dé
Labourregering. in pamfletvorm gepubli
ceerd. Het is een van de periodiek verschij
nende publicaties van het veertiendaagse
blad Tribune het links-staande socia
listische orgaan waarvan echter merkwaar
dig genoeg een afzonderlijk gedeelte door
de leiding van de Labourparty wordt ge
bruikt om haar standpunten weer te geven.
De met belangstelling, doch zonder span
ning. tegemoet geziene verklaring van Be
van en zyn geestverwanten draagt tot titel:
„One way only" (Slechts één weg), nl. de
weg. welke zowel totale oorlogsvoorberei
ding als onderwerping aan een agressor
verwerpt.
Het document van zestien pagina's tijd
schriftformaat is door een aantal tot de
linkse of beter principieel groepering be
horende Labourfiguren. zoals Michael Foot,
Ian Mikardo en Richard1 Crossman samen
gesteld De drie ex-ministers leverden hun
aandeel in het gemeenschappelijke betoog,
maar verklaren uitdrukkelijk in het voor
woord. door hen geschreven, dat zij het
met sommige formuleringen niet eens zijn.
Ook maken zij duidelijk, dat deze brochure
met bedoeld is als regcrings- of verkiezings
manifest voor de Labourpartij. aangezien
het enige lichaam dat bevoegd is een pro
gram te maken, de jaarlijkse partijconfe-
IndonesUblad erkent:
Het snelkloppende hart van Reuter. Aan deze bureaux komen de
nieuws-telegrammen binnen, afkomstig uit alle hoeken der ahrde.
DUiy EIS KRONIEK
Oorzaken: storm, hagel,
bergen en roofvogels
(Van een speciale mede.werker)
HET ONVASTE, ik mag wel zeggen be-
I
labberde vliegweer der laatste weken,
heeft ons opgeknapt met een reeks halve
(en hele) mislukkingen, waar nog lang over
nagekaart zal urorden. Op Zaterdag 30 Juni
zijn er nog twee complete rampvluchten
bijgekomen, die in Nederland voor de
meeste deelnemers de deur helemaal dicht
doen; Pau (voor de Limburgse bonden) en
St. Vincent, het traditioneel nationaal con
cours van de C. C- Eindhoven. St. Vincent,
de veelbesproken autovlucht, waarop het
ene record na het andere, wat de deelname
betreft, aan gruzelementen gaat In 1950
vlogen er 9241. dit jaar waren het er liefst
9330. Tienduizend heeft nog niet kunnen
lijden, hoewel er rrfin of meer op gerekend
was dat die mijlpaal reeds dit jadr zou
worden bereikt. Nu er zulke zware klap
pen op uitgedeeld zijn, worat er óver St.
Vincent overigens heel wat minder licht
gedacht dan veertien dagen geleden.
Wat kan nu de oorzaak zijn van een der
gelijk catastrophaal verloop? Ramp
vluchten zijn niet van vandaag of gisteren.
In vroeger jaren, toen er nog geen radio
en geen weerberichten^ waren, was het
navenant nog veel erger. Ik heb de oude
fondkampioen De/Clippel van Wichelen bij
Dendermonde eens horen vertellen, dat er
in 1904 een concours werd gegeven vanuit
Lissabon. Het getal duivet) dat er op mee
was, herinner ik mij niet precies meer,
wel het gptal duiven dat er van weer
keerde: in heel West-Europa zegge en
schrijve vier! 't Kan heel goed zijn. dat
de omstandigheden van wefer en wind op
deze vlucht niet ééns de meest „onmoge
lijke" zijn geweest, maar dat de duiven de
afstand en de bergen van het Iberisch
schiereiland niet hebben aangekund.
En ook dat er ontelbare slachtoffers
zijn gevallen aay de roofvogels, waar het
in de te overvliegen streken van wemelt.
Leopold Delen, met duiven van Simon
Frank, de vermaarde fondkampioen van
Hallaer, die de evenknie was van Karei
Wegge, won toen de 3e prijs. Het is wel
aardig te vermelden, omdat De Clippel met
een jong van die duif zifa fameus fondras
opbouwde, eet» (zeer vaffifbel) ras. dat vele
jaren lang geschitterd heeft op Rome,
Ajacdo, Barcelona, Bilbao, Valladolid en
Madrid. In 1939 plaatste deze zware fond
specialist er nog vijf aan de kop op Bar
celona.
In 1930 werd ter gelegenheid van het
Eeuwfeest der Belgische Onafhankelijk
heid Algiers „intercontinentaal" gevlogen.
Onnodig te zeggen dat deze Afrlka-vlucht
een totale mislukking werd. Men kan ten
slotte alles overdrijven. Niettemin kwamen
er verscheidene duiven van terug met de
grote geschelpte duivin van Pierre van
Haelen te Ukkel als glorierijke winnares.
Verleden jaar was ik op bezoek bij Capt.
S. W. E. Bishop te Weybridge (Surrey), uit
gever van het Engelse duivensportblad R.
P. Gazette te Teddington. Hij had een rode
duivin zitten van het ras Bricoux. die als
jaarling, midden in de oorlogGibraltar
had gevlogen. Het ging om proeven voor de
postduivenberichtendienst van de Britse
Intelligence Service. De duif had er veer
tien dagen ov.er gedaan, maar was toch
heelhuids thuisgekomen, ln 1946 kwam zij.
op de publieke verkoping dezer oorlogs-
dulven. voor een exorbitant hoog bedrag
in het bezit van mr Bishop. Voor een
koopje ging het niet, want ook Gordon
Richards van Marlborough, de wereld
beroemde jockey, die de paarden rijdt van
de Engelse koning en de laatste jaren ook
van mr Churchill, had er trek in en die
kleine Schotse mijnwerkerszoon hoeft
tegenwoordig op eert paar centen niet te
kijken. Jim Taylor, de verzorger van
Richards' duivenhokken, die in een hoek
van een laag stuk weiland staan, omgeven
door dikke hagen rhodbdendrons. vertelde
mij bij een bezoek aan diens buitengoed in
de heuvels van Wiltshire, dat er nergens
ter wereld zo zwaar gegokt wordt op dui
ven als in Schotland en dat de „duiven-
microob" ook de kleine Gordon al in zijn
prill^ jeugd te pakken had gekregen.
Op St. Vincent is het natuurlijk niet de
afstand geweest, die het concours de das
omgedaan heeft. Duizend kilometer vliegen
ze tegenwoordig, naar 't voorbeeld v.
Huyskens-Van Riel met „Quievrainisten".
die over voldoende uithoudingsvermogen
beschikken.
Volgens zekere berichten moeten de vo-"
gels Vrijdagmiddag, kort na het vertrek.
In Gascogne, zijn overvallen door een hevig
noodweer met wolkbreuken en hagelbuien
waar stenen uit naar beneden kwamen als
duiveneieren. Door dit noodweer schijnt
zelfs de trein naar Lourdes anderhalf uur
vertraging te hebben gehad Duizenden
duiven moeten tegen de grond gesmakt zijn.
Wat er toen verder gebeurd is. laat zich
gemakkelijk indenken. De grote klad werd
ter plaatse naar alle windstreken verspreid.
In zo'n geval vliegt een duif in uiterste
zenuwspanning honderden km. de ver
keerde richting in. Ontredderd door hon
ger. koude en uitputting, alleenvliegend in
een streek die zij totaal niet kent. slaag*
ze er ten slotte in 't geheel niet meer in
het contact met het hok te herstellen en
gaat aan 't zwerven. Alleen de ijzersterke,
geharde, onvermoeibaije duiven, de Cat-
trijsses, de Delbars. de Berlengées en
Dusarduyns zetten door. Hebben zij boven
dien het geluk niet al te zeer uit de koers
te zijn geslagen, dan zijn dat <de overwin
naars. Naarmate het concours langer open
staat, wordt het percentage definitief-
achterblijvers steeds groter. Viel St. Vin
cent vier weken later, d.w.z. in de tijd dat,
er al een graantje te pikken is op de vel
den. dan zotlden er heel wat minder lym-
gerige Hollaridse zwervers worden opge
vangen. En er zouden er. zij het met ver
traging. meer thuis komen dan nu nog te
verwachten it.
„Laten wij open kaart spelen. Kunnen wij zelf ons land besturen? Moeten wij
vreemde krachten, die ons land worden aangeboden, weigeren? Wanneer wij er
van overtuigd zijn. dat wij met onze eigen krachten kunnen werken, laten wij dat
dan bewijzen. Laten wij dan hard werken en de zevenurige werkdag te niet doen,
teneinde ons land op te bouwen. Doch wanneer wij eerlijk zijn, moeten wij erken
nen, dat wij nog vreemde krachten nodig hebben. Waar kunnen wij die personen
vinden, die ons land door en door kennen. Het antwoord heeft men niet ver te
zoeken, aangezien alleen de Nederlanders aan de gestelde eisen voldoen", aldus
schrijft het Indonesische blad Abadi (Masjoemi).
Binnenkort verstrijkt namelijk de termijn
van twee jaar. die in de overeenkomsten
van de Ronde Tafel Conferentie is vastge
legd Inzake de tewerkstelling van Neder
landse ambtenaren bij de Indonesische re
gering en die regering heeft voor de toe
komst haar standpunt nog niet bepaald.
Abadi zegt voorts, dat reeds vele Neder
landers naar Nederland zijn teruggekeerd
zonder het einde van de termijn van twee
jaren af te wachten.
Daaronder waren er natuurlijk, die zich niet
aan de nieuwe verhoudingen hebben kunnen
aanpassen, doch ook mensen, die om andere
redenen naar hun vaderland zijn terugge
keerd, mensen die er aan twijfelden of in
Indonesië hun lijf en goed gegarandeerd
konden worden geacht wegens de vele moor
den op Nederlanders. Velen ook hebben ont
slag gevraagd, aangezien hun positie als ad
viseur hier als van generlei waarde wordt
beschouwd.
Nodeloos Wantrouwen
Het is best te begrijpen, dat na vijf laren
van strijd voor de onafhankelijkheid tegen
de Nederlanders, velë Nederlanders door de
Indonesiërs worden gewantrouwd. Velen
onzer zijn bevreesd voor een geheime activi
teit. die Nederlanders zouden kunnen voe
ren. teneinde in Indonesië wederom de
heerschappij te verkrijgen. Er is echter één
ding. dat de massa is ontgaan
hebben dc laatste Nederlandse miT!
Indonesië verlsten en de aanwezigheid van
de militaire missie, die uit slechts weinige
leden bestaat, is een gevoliT~Van de wens
van de Indonesische regering zelf.
Dit feit plus de gedachtengang en over
tuiging van de meeste Nederlanders in In
donesië. dat "de Nederlandse regering hier
nimmermeer zal kunnen overheersen, zijn
redenen om het wantrouwen ten opzichte
van de Nederlanders te doen verdwijnen.
Thans is een exodus van Nederlandse
experts en deskundigen gaande, omdat zij
niet vertrouwd worden.
Abadi besluit met het uitspreken van
de hoop. dat de kwestie de volle aandacht
van de regering zal hebben, nu w(j voor het
aflopen van de termijn van twee jaar staan,
opdat wy de experts ep deskundigen niet
zullen verliezen.
rentie is. welke in October a.s. zal worden
gehouden. Het Bevan-geschrift is geens
zins een felle tot Attlee en Morrison ge
richte uitdaging, doch slechts een uiteenzet
ting. als basis voor een partij-discussie.
Bevan en de zijnen accepteren het bestaan
de partijprogram, dat uit vrees voor stem
menverlies grotendeels verdonkeremaand
is. waarop de verkiezingen van 1950 zijn
gevoerd, volledig. Het bevat een aantal
maatregelen, welke zo zeggen de „rebel
len alleen maar op uitvoering wachten,
zoals verdeVe nationalisaties (cement, sui
ker. assurantiewezen) en financieel-econo-
mische voorstellen Schokkende onthullingen
doet Bevan dan ook niet. Nieuwe ideeën
zijn overbodig, zo wordt verklaard. Het
geschrift breekt een lans voor een construc
tieve vredespolitiek en verdedigt een mid
denweg op het gebied van de bewapening,
erkennende dat dit ook de lijn is. welke de
regering volgt. De sociale revolutie in Azië.
Afrika en het Midden-Oosten is het over
heersende feit van de 20e eeuw. Het ge
vaar is. dat een hysterische vrees voor Rus
sische agressie het Westen hiervoor blind
maakt en dat overijlde bewapening ons zal
beletten onze taak ten opzichte van de ko
loniale volken te vervullen. Om te voorko
men. dat de bewapeningsrace op oorlog
uitloopt, zal alles in het werk moeten wor
den gesteld om binnen twee jaar een rege
ling met Rusland tót standjrt<> bréngen. Op
welke manier dit gebeurejlf mftet onthullen
de auteurs van het pamflet Wyjtfjv
Het Britse socialisme, zo worat verder
betoogd, dient er voor te zorgen, dat het
Westen de sociale revoluties in dc koloniale
gebieden steunt, in plaats van deze te on
derdrukken en de bevolkingen daardoor in
dc armen te dryven van Sowjet-Rusland.
Bewapening zal ondergeschikt moeten wor
den gemaakt aan een wereldplan voor wer-
keiyk doeltreffende wederzydse economi
sche hulp. zo mogeiyk met inschakeling
van de Sowjet Unie. Niet door inflatie,
maar door een systeem van controles ofti
de kosten van levensonderhoud te stabili
seren de sociale diensten in tact te houden
en buitensporige winsten en luxe uitgaven
te voorkomen. Materialen en arbeidskrach
ten voor de hulp aan de economisch ach-
teriyke gebieden kunnen vrykomen.
Belangrijk is, dat de nadruk In de be
schouwing wordt gelegd op het Internatio
nale aspect van de tegenwoordige proble
men. Als voornaamste taak zien de samen
stellers een gelijkmatige uitbreiding van de
welvaart over de in armoede gedompelde
delen der wereld. De regering zal ernstig
rekening moeten houden met de in dit po
litieke document gepropageerde opvattin
gen. aangezien behalve de oud-ministers
niet minder dan 25 socialistische Lagerhuis- -
leden aan de opstelling van het manifest
hebben meegewerkt.
Zijn tafelgesprekken worden nu gedrukt
(Van onze correspondent te Bonn)
A DOLF HITLER was op zijn.manier een groot en onvermoeibaar causeur. Veel
van wat hij in engere kring gezegd heeft, was even schrikwekkend als inte
ressant. Vóór de oorlog gaf Hermann Rauschning zijn gesprekken met Hitier uit,
met veel succes. Iedereen wilde weten, wat de man, wiens openbare redevoeringeh
al zo sensationeel en revolutionnair waren, nu wel aan de partifchaard ten beste
gaf. Zij werden niet teleurgesteld: In de gesprekken, die Rauschning weergegeven
heeft, tekende zich het geheto latere lot van ons werelddeel af. Men kon zich
op het ergste voorbereiden!
Gegarandeerd echt
In Duitsland zijn nu weer gesprekken
met Hitier uitgekomen. <^eze keer uit de
tijd. toen hij zijn hoogtepunt juist over
schreden had. toen het met hem langzaam
maar zeker bergafwaarts ging en toen zijn
gedachten zich niet meer op een nabije,
door hem te bepalen toekomst richtten,
maar gaarne óf naar het verleden, qaar zijn
toekomst, óf naar een verre toekomst
dwaalden, wanneer hij er <jelf niet meer
zou zijn, maar die zich desondanks n?ar
zijn voorspellingen zou gedragen.
..Hitiers tafelgesprekkenzoals de uit
gave heet. is als volgt tot stand gekomen.
In 1941 kwam Bormann op de gedachte, de
gesprekken in het „Führerhauptquartier"
door een ambtenaar, die ergens op de ach
tergrond bleef, te laten mee-stenograferen.
Dit materiaal, dat door alle nog levende
deelnemers aan de casino-gesprekken als
uthentiek is erjgfend, bleef bewaard en is
n opdracht van een Duits instituut
München. dat zich sedert enige tijd met
de geschiedenis van de nationaal-socialis-
tische tijd bezighoudt, door een gerenom
meerde Duitse historicus geordend en gepu
bliceerd. Het omvat de jaren 19411942
Hier is dan einpdelijk weer eens een boek.
waarin Adolf Hitler zichzelf ten voeten
uit tekent. 464 Pagina's hoort men hem pra
ten. (neeslepend praten. Over alles en nog
wat. niet alleen over politiek en oorlog.
De Joodse bevolking van de staat Israël
samengesteld uit 63 nationaliteiten, al
dus mr M. Drielsma diedfcen studiereis
heeft gemaakt door dat j£te land. In de
na-oorio»gse Jaren moest Wan meer dan
een half millioen Joodse emigranten on
derdak. voeding, kleding en werk worden
verschaft en thans komen nog dageiyks
Irakse en Roemeense Joijen in hun
nieuwe vaderland aankloppen. De woning-
lood in ons land is dan ook maar kinder
spel vergeleken met die in Israël. Om
streeks 180.000 Joden leven er in tfril*i-
kampen. Gelukkig is het klimaat er ook
heel anders dan hier.
Israël ligt omsloten door onvriendelijke
burets en moet zich daardoor economisch
geheel op Europa en Amerika richten. Na
Engeland en Amerika is Nederland de
grootste afnemer van Israëlische produc
ten. zoals sinaasappelen en textiel. De
diamantindustrie kan op de duur een ern
stige concurrent worden van die in Am
sterdam en Antwerpen. Philips heeft een
gloeilampenfabriek in Israël. In Nederland
heeft Israël 3' t millioen bloembollen be
steld.
De bedoeling is. dat de Israëliërs gelei
delijk aart allemaal nleuw-Hebreeuws
gaan spreken. Het Hebreeuws moet tot een
taal worden gemaakt, die geschikt is voor
het dagelijkse gebruik in het moderne
leven en daartoe moeten allerlei nieuwe
„Aardstralen" in Avifauna
Na in Amerika paardenstallen en katoen-
velden op „aardstralen" te hebben onder
zocht. heeft de Nederlandse wichelroede
loper J. G. Mieremet thtflïs het vogelpark
Avifauna onderzocht en „stralingsbanen"
geconstateerd op plaatsen, die door de vo
gels .worden gemeden. Hij zal thans door
hem ontworpen „afschermingsapparaten"
kunnen leveren, waarmee volgehs zijn zeg
gen de invloed van de „aardstralenwordt
opgeheven.
Hebreeuwse woorden worden gemaakt.
Voor nieuwe begrippen als ..fiets" en
„auto" kende het Hebreeuws bijvoorbeeld
vroeger geen woorden.
Naast de Joden leven in Israël ook vele
Arabieren en in de omgang tussen Joodse
en Arabische arbeiders vindt men niets
van de felle strijd terug tussen Israël en
de Arabische landen. Maar de Arabieren
hebben het er slecht. Zij genieten geen
sociale zekerheid of verzorging.
De moeilijkheden in Israël zijn groot en
velerlei, maar er wordt hard en met be
zieling gewerkt en het land heeft stellig
een grote toekomst, aldus de cónclusie van
mr Dri#lsma.
Staking van K.L.M.*personeel
te Karatsji
Een aantal leden van hét KLM-personeel
te Karatsji is Dinsdag in staking gegaan
voor hoger loon en het weer in dienst ne
men van drie ontslagen personeelsleden. De
staking, die door de Bond van Luchtvaart-
personeel is uitgeroepen, heeft alleen be
trekking op personeel van de vrachtbehan
deling. het hangar- en het keukenpersoneel.
Slechts twee leden van het personeel van
de afdeling vervoer zijn bij deze staking be
trokken.
Het eerate van de drie toestellen, die
Dinsdagavond Karatsji aandoen, is volgens
plan in Westelijke richting vertrokken. De
plaatselijke KLM-vertegenwoordiger ver
trouwt. dat het tijdschema dpr diensten ge
handhaafd kan worden.
Van de zijde der KLM te Den Haag beves
tigde men ons hedennacht dat het lagere
KLM personeel op het vliegveld Karatsji
Dinsdag is gaan staken. Deze staking heeft
geen effect op de uitvoering van de diensten.
In Karatsji wordt niet voor overnachten ge
land. De passagiers, die met de aankomende
toestellen arriveren kunnen zich desgewenst
in het KLM-hotel begeven, daar dit hotel
nu door Nederlanders wordt bestuurd.
wereldbeschouwing en ras. maar ook over
vrouwen, menselijke gewoonten, danskunst,
sterrenkunde, de Bijbel epz. enz.
Enige citaten:
Over levenshouding: „Slechts hem wordt
het leven gegeven, die daarvoor het hardst
vecht. De wet van het leven heet: „Ver
dedig je". De tyd. waarin we leven, is een
van verval. Hei kan nog 100 of 200 Jaar
duren. Het spyt me. dat ik als Mozes het
beloofde land slechts uit de verte kan
zien".
Over leiding: „Is er nog één man, die
met een gelovig hart een vlag in de hoogte
houdt, dan is er niets verloren. Ik ben ook
hier ijskoud: wannee? het Duitse volk niet
bereid is zichzelf te handhaven, goed. dan
moet het verdwijnen".
Over gemeenschap: „Wanneer in mijn.
geboorteland de boerenjongens en boeren
knechten in de kroeg samenkwamen, ont
aarde de gezelligheid met toenemend alco
holgenot in steeds meer ruzie en beksnij-
derij. Eerst het verschijnen van de gen
darme smeedde hen tot een grote gemeen
schap aaneen. Gemeenschap is nu eenmaal
slechts door geweld te scheppen en te be
houden".
Over juristen: ..Wanneer vroeger de to
neelspeler op de vilplaats begraven werd,
dan verdient nu de jurist het. daar begra
ven te worden. Op niemand geiykt de ju
rist meer dan op de misdadiger en ook in
hun internationale karakter is er tussen
beiden geen verschil. Een andere nj^eiyk-
heid. het juristenberoep weer fatsoepijk te
maken, dan door zfr'n nationalisatie, is er
niet. Zoals de dingen nu liggen, kan men
het immers met de beste wil van de wereld
niet begrijpen dat eén Jurist de doctors
titel kan krijgen".
Platvloers
Zo is de lectuur van Hitiers tafelgesprek
ken. 464 pagtha's lang. Een feestmaal voor
nihilisten, zou men zeggen. Bovendiert* ko-
al zijn uiteenzettingen in laatste in
stantie op een paar primitieve grondge*
dachten neer, die ondanks de „ideologie",
die er vaak omheenge§chreven wordt, ont
zetend platvloers en egoïstisch zijn. Wan
neer men dat eenmaal heeft aangevoeld,
verliezen de op het eerste gezicht ongetwij
feld cynisch-brillant geformuleerde ideeën
door grove overdaad ten slotte )tun vat op
de lezer. Dan vergaat het deze, als de toe
schouwer van een mislukte Amerikaanse
detective-film. die vóór de overwinning van
het goede al genoeg krijgt van al de vele
quqsi-boeiende schurkachtigheden, waaruit
het grootste deel van 4e rolprent bestaat.
Of het echter alle Duitsers, die zich op
Hitlers tafelgesprekken hebben geworpen,
evenzo zal vergaan En of zij niet opnieuw
onder de gevaarlijke bekoring van hun
voormalige rattenvanger zullen geraken
Er is enige reden om dit laatste aan te
nemen, te meer wanneer wij zien, dat de
belangstelling voor Hitiers figuur, ook in
het buitenland, weer toeneemt.
Op verscheidene plaatsen van de aardbol
wordt nu koortsachtig aan zijn biografie
gewerkt. Degeen. die er het «enst mee komt,
zal waarschijnlijk de grootste best-seller
hebben geschreven, die de wereld in lange
jaren zal kennen. De mensen zijn nu een
maal sentimenteel Zo hebben zij eens ook
Napoleon verslagen, en zich daarna aller-
hqrtstochtelijkst voot hem geïnteresseerd.
Een wielrUder var. 74 jaar werd tg Bussum
bij het oversteken, van een straat door een
wleteenner aangereden en kwam zo ongeluk
kig t» vallen, dat hij oveYleed.
-< fit hoonderpest heeft nog een bedrijf in
Oostzaan aangetast, waardoor 300 kippe»
moeiten worden vernietigd
