Hoe Sinterklaas Jurgen het liegen afleerde
BOEKENKEUPffii
Sneltrein naar Zwolle
helz™ rïï n. s sya
B. en W. achten voortzetting van exploitatie
volksgaarkeuken onverantwoord
at cry
Waddinxveen leent 1.2 mill,
voor woningbouw
1
Opbrengst legaat verminderde in waarde
Gemeente zou jaarlijks ƒ7000 moeten bijpassen
voor vijftien bezoekers, die niet nooddruftig zijn
Groter behoefte aan
Hoffmans Gesticht
O, kom er eens kijken, wat er in
mijn schoentje ligt
CLOWNTJE RICK
Prijs slechts zestig cent
AAR.
AN NEER.
rhoudsck
yCourajrt
Raad accoord met
begroting
Resultaat van geldlening
valt tegen
ff.'"in ÏS
Sinterklaasverhaal door Elka Schrijver
DE SINT EN ZIJN PERIKELEN
Asfalt-jeugd
AUGUST EN ALIDA
PASSE PARTOUT
Hoe is het ontstaan)
DINSDAG 4 DECEMBER 1951
GOUDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA
ACHTERGROND van een voorstel» dat B- en W. de raad hebben gedaan om geen
subsidie uit de gemeentekas meer beschikbaar te stellen voor de Volksgaarkeuken,
hetgeen tot de sluiting van deze instelling zal leiden, is in wezen de waardever
mindering van het geld. Toen ruim zesüg jaar geleden mej. H. H. Hofmans een
kapitaal legateerde, was dit zo groot, dat de beide Hoffmansstichtingen, het
Holfmans Gesticht aan de Oosthaven en de Volksgaarkeuken aan de Keizerstraat
konden worden geopend en dat de rente ad ruim f 12.000 van het resterend kapi
taal, voldoende was om de exploitatie te bekostigen. Betekende deze rente gedu
rende een reeks van jaren een flink bedrag, heden ten dage is het dat niet meer,
met het gevolg, dat beide instellingen met tekorten kampen. Daarom willen B. en
W. de Volksgaarkeuken sluiten en de rente uitsluitend ten goede laten komen
aan het Hoffmans Gesticht, aan welker voortbestaan zij de voorkeur geven boven
de voortzetting van de exploitatie van de Volksgaarkeuken.
Het is een verschijnsel van deze tijd, ao
schrijven B. en W., flat allerlei instellingen
als ziekenhuizen, verzorgingstehuizen en
andere charitatieve instellingen, welke een
sociaal doel nastreven, met grote financiële
moeilijkheden te kampen hebben, omdat
hun uitgaven voor personeel, voedingsmid
delen, enz., enz. sterker zijn gestegen dan
hun inkomsten.
De gemeente Gouda bemerkt dit aan den
lijve, want de tekorten op de exploitatie
van het Van Iterson Ziekenhuis en van het
mathuis Huize „Juliana" zijn, vergleken bij
die van vóór 1940, onrustbarend gestegen,
ondanks veelvuldig toegepaste tariefsver
hogingen. Een dergelijk verschijnsel van
Sterk stijgende tekorten vertonen pok de
Hoffmansstichtingen.
Ten aanzien yan deze instellingen moet,
zeggen B. en W. de vraag gesteld worden:
hoe zwaar weegt hun sociaal nut tegen
over de van de gemeente gevraagde finan
ciële hulp? Wordt deze door dit sociaal nut
gerechtvaardigd?
Met betrekking tot het Van Iterson Zie
kenhuis en van Huize „Juliana" acht het
college deze vragen niet moeilijk te beant
woorden. Beide instellingen zijn in de ste
delijke samenleving volstrekt onmisbaar en
ofschoon naar beperking van de tekorten
met kracht moet worden gestreefd en dit
geschiedt is opheffing of sluiting on
denkbaar.
Ten aanzien van de Hoffmans-stichtingen
achten B. en W. het antwoord niet zonder
meer voor de hand liggend.
In dit geva) moest er de vraag aan toege
voegd worden: beantwoorden beide instel
lingen nog aan de bedoelingen van de erf
laatster, die het vermogen tot stichting en
instandhouding der beide instellingen heeft
gelegateerd? 1
Doel en middelen
Het betreft hier immers niet twee ge
meentelijke instellingen in de eigenlijke
zin, doch zij danken hun bestaan aan de
wens van mej. H. H. Hoffman, zoals dat in
het spraakgebnuik van die tijd heette, hier
ter stede ten behoeve van de „arbeidende
stand" een volksgaarkeuken in het leven te
roepen en daarnaast een tehuis voor alleen
wonende dames uit de „fatsoenlijke stand".
Bij de beoordeling van de vraag of be
langrijke financiële steun der gemeente ge
rechtvaardigd is, ligt het daarom, aldus B.
en W., in de rede om fcowel aandacht te
schenken aan het hedendaagse sociale nut,
als ook aan de oorspronkelijke bedoeling
der instellingen en om beide tezamen af te
wegen tegenover de noden van de gemeen
telijke schatkist.
Het grootboekkapitaal, dat na de stich
ting van de twee instellingen overbleef en
waarvan de rente beide in stand moet hou
den, bedraagt 401.100. De rente beloopt
3of jaarlijks 12.033.
Aanvankelijk was dit bedrag niet alleen
voldoende om de tekorten op de exploitatie
op te vangen, er waren zelfs in bijkans alle
jaren tussen 1915 en 1945 overschotten. De
toenmalige gemeentebesturen hebben deze
tot een totaal van 62.286 in de 'gemeente
kas gestort.
In het dienstjaar 1949 bleek echter de
rente niet voldoende te zijn om de exploi
tatietekorten te dekken, zodat de gemeente
met ƒ4011 uit de gemeentekas moest bij
springen. Over het jaar 1950 bedroeg die
hulp 5886 en voor de jaren 1951 en 1952
wordt een gemeentelijke bijstand verwacht
van resp. rond ƒ9000 en ƒ8000.
Het Hoffmans Gesticht heeft voor 1951 een
tekort geraamd van 14.463 en voor 1952
van 13.032. De Volksgaarkeuken zal vol
gens de begroting in 1951 een tekort ople
veren van 6647, In 1952 van 6940.
Gaarkeuken primair
De commissie van toezicht op de gaar
keuken neemt het standpunt in, dat, waar
wijlen mej. Hoffman in haar testament
voorop stelde het stichten van een Volks
gaarkeuken en daarna, indien het kapitaal
daartoe mede zou blijken te strekken, een
tehuis voor dames, hieruit ook gelezen moet
worden, dat eerst de gaarkeuken recht heeft
op de rente van het exploitatiekapitaal en
daarna pas, voor zover er van de rente wat
over zal zijn, het gesticht. In een der be
sprekingen werd dit zelfs zó kras uitge
drukt, dat, zolang nog één bezoeker er ge-
bnuik van maakt de gaarkeuken in stand
ippet blijven ongeacht de gevolgen (voor
het gesticht.
VB. en W. achten dit standpunt onaan
vaardbaar. Het komt hun voor, dat, nu een
maal de beide instellingen zijn gesticht, er
geen voorrecht van de ene instelling boven
de ander kan geconstrueerd worden op het
stuk ten van het exploitatiekapi
taal. Ddlfle êlje instelling tot een bedrijfs-
UIT VROEGER TIJDEN
De Goudsche Courant meldde:
75 Jaar geleden.
\Aan burgemeester Van Bergen IJzendoom
werd een serenade gebracht, ter gelegen
heid van zijn koperen Jubileum als burge
meester.
«De heer H. G. Hoef hamer is dezer dagen
Vjjf-en-twintlg jaar apotheker.
Als leden van de Kamer van Koophandel
zijn gekozen de heren K. Jonker. C. J. C.
Prince, A. C. Schouten en D. Lulius van
Goor.
59 Jaar geleden.
De afdeling Gouda van de Hollandse
Maatschappij voor Landbouw heeft in
samenwerking met andere afdelingen een
adres gericht aan de minister van Buiten
landse Zaken omtrent de verhoging van de
invoerrechten op kaars in Duitsland. De
minister werd gevraagd de verhoging tegen
te gaan.
Tot onderwijzer aan de school met de
Bijbel te Ouderkerk a. d. IJsael is benoemd
"de heer B. de Witte te Staphorst.
35 Jaar geleden.
De heer A. Huisman, hoofd van de Da
Costa school aan de Gouwe, is benoemd tot
hWd van de Bentinckachool te Amsterdam.
Uit Boskoop: Ds J. G. Fernhout komt
voor op een viertal bij de Geref. Gemeente
te Hilversum.
voering zou kunnen besluiten of Me
kunnen aanvaarden ten koste van de
dere is iets dat noch ïr» dV rpri^ ïiift nörkaiJecIueeJ en anderen, die men onder de
uit de bewoordingen of de geest van hel
bewoordingen of de geest
testament kan worden afgeleid.
Uit gemeentekas terug
Een tweede punt betreffende de finan
ciën, waarop de commissie van toezicht
heeft gewezen is dit, dat de gemeente in
vroegere jaren de renten op het exploitatie
kapitaal, voor zover niet nodig ter dekking
van de tekorten, in de gemeentekas heeft
gestort. Dit wordt onjuist, zo niet onrecht
matig geacht en de conclusie wordt hier
aan verbonden, dat zo lang als dit bedrag
62.286) niet in de vorm van jaarlijkse
subsidies is teruggestort, de gemeente het
recht mist om op dergelijke subsidies te be
knibbelen.
Ook dit standpunt kunnen B. en W. ,niet
innemen. Het is waar, zeggen zij, dat ook
zij de geschetste politiek van de toenmalige
raad en van het toenmalige collegé niet ge
lukkig achten. Onrechtmatig achten B. en
W: haar echter zeker niet en zij vinden zich
in deze mening versterkt doordat deze zaak
déétijds (1915) in de raafl uitvoerig behan
deld is en Gedeputeerde Staten in deze
aangelegenheid door de toenmalige regen
ten van het Hoffmans Gesticht betrokken
berichtten, „dat de handelwijze van de raad
der gemeente Gouda naar ons oordeel
geenszins in, strijd is met de verplichtingen,
welke voor de gemeente voortvloeien uit het
testament van wijlen mej. H. H. Hoffman".
Maar ook wanneer men zou aannemen,
dat de gemeente toch wel een morele ver
plichting heeft om de destijds in de ge
meentekas gestorte gelden weder aan de
Hoffmans instellingen ten goede te doen
komen, dan is het duidelijk, aldus B. en W.,
dat dit, al blijft slechts één dier instellingen
in exploitatie, eerlang ook binnen afzien
bare tijd het geval zal zijn. Wanneer 1951
volgens de begrotingscijfers verloopt, is aan
het einde van dit Jaar reeds 18.739 uit de
gemeentekas naar de instellingen (terug)
gevloeid, aan het einde van 1952 zou dit bij
voortgezet heheer op de bestaande voet
ƒ26.679 zijn. Zouden in de daarop volgende
jaren de tekortenap ongeveer gelijke hoog-
blijven, dan is"ta ruim drie jaar het volle
destijds in de/ gemeentekas gevloeide
bedrag weer utfglfceef-d. Blijft slechts een
der instellingen Tn exploitatie, n.l. het Hoff
mans Gesticht, dan zal dit tijdstip wel ver
schoven worden, maar niet naar de eeuwig
heid. Ook dan zal er, naór zich laat aan
zien, een moment komen, waarop het argu
ment van de commissie van toezicht zijn
gelding zal hebben verloren en de gemeente
ook volgens haar vrij zijn, de handen van
de laatst overgebleven Hoffmans instellin
gen af te trekken.
Hoffmans Gesticht
Voldoen de instellingen* nog aan wat mej.
Hoffman zich er van voorgesteld had en
voorzien zij in een, ook heden te dage ge
voelde behoefte. Dit is naar de mening van
B. en W. ongetwijfeld het geval met het
Hoffmans Gesticht. De bewoonsters zijn van
het door aangeduide genre. Goeddeels be
schikken de bewoonsters over zeer weinig
middelen. Het feit, dat er steeds aanvragen
voor vacante plaatsen te over zijn, bewijst
reeds, dat het tehuis aan een behoefte vol
doet.
Overheveling van de inwonenden naar het
rusthuis Huize „Juliana" is niet mogelijk.
Dit laatste is reeds geheel gevuld en werkt
ook met lange wachtlijsten.
B. en W. zien overigens niet wel in, hoe
men het gesticht zou kunnen opheffen zo
lang daarin verscheidene dames zijn onder
gebracht, die zich daar hebben ingekocht.
Overigens zou voor hen ook elders moeilijk
plaats te vinden zijn. Bij de huidige en
voorshands blijvende woningnood is het
juist een voordeel, wanneer men in een ge
meente beschikt over een of meer derge
lijke tehuizen, welke er toe medewerken de
voorradige woonruimte ter plaatse zo voor
delig mogelijk te vullen.
B. en W. zijn van oordeel, dat de zaken
anders staan t.a.v. de Volksgaarkeuken.
Deze instelling was bedoeld voor de „ar
beidende stand" en, naar verluidt, stond
mej. Hoffman bij de stichting vooral voor
ogen een gelegenheid te bieden aan die ar
beiders van buiten, die in Gouda een karwei
verrichten moesten, hier enige dagen over
nachtten, maar niet in de gelegenheid wa
ren om zich in de toentertijd bestaande res
taurants een warme maaltijd tegen voor hen
draaglijke prijs te verschaffen.
Het lijkt B. en W. niet voor betwisting
vatbaar, dat de omstandigheden te dezen
aanzien en daarmede ook het karakter dezer
instelling wel sterk gewijzigd zijn. Arbei
ders van buiten, die in Gouda werken, ple
gen meestal per bus of trein 's namiddags
naar hun haardsteden terug te reizen voor
zover zij niet hier in een kosthuis „en pen
sion" gaan. Bovendien zijn er tal van goed
kope eetgelegenheden in de laatste Jaren
geopend, waar tegen redelijke prijzen maal
tijden verstrekt worden.
Situatie gewijzigd
In het jaar 1949 was het gemiddelde
aantal bezoekers van de Volksgaarkeuken
per dag 25, doch wanneer zij het door het
personeel genuttigde aantal porties uit
schakelen, komen B. en W. tot 20 personen.
Wordt dezelfde reductie op de voor 1951 ge
raamde cijfers toegepast, dan ziet men, dat
over het lopende jaar het gemiddelde aan
tal bezoekers niet meer dan pl.m. 17 kan
zijn geweest.
Het aantal afgehaalde porties daalde tot
een bijna te verwaarlozen getal; aangeno
men kan worden, dat in 1949 gemiddeld
slechts 2 personen per dag van deze ge
legenheid gebruik maakten.
Zou dit aantal in 195l gelijk zijn gebleven,
dan daalde het gemiddelde aantal bezoe
kers tot niet meer dan 15 per dag.
Ook het soort bezoekers is gewijzigd.
B. en W. zouden niet gaarne ontkennen,
dat juist „de werkende vrouw" (ambtena-
resse, laborante, etc.), de bescheiden „intel
lectueel''
het heden ten dage financieel moeilijk heb
ben. l)|(eiv moet zich echter tevens afvragen
of voM-hen tegenwoordig ook niet andere
eetgelffienheden voor bescheiden beurzen
opensffian.
Hoe (Ut ook zij, ons college, dat de be
langen der evengenoemde categorie perso
nen niet wil veronachtzamen, aldus B. en
W., heeft met de commissie van toezicht
besproken of deze belangen niet behartigd
zouden kunnen worden en tevens ook niet
betere financiële uitkomsten te bereiken
zouden zijn, wanneer men meer resoluut de
Volksgaarkeuken dienstig maakte aan de
huidige categorie bezoekers, derhalve, dit
staat voor B. en W. vast, bepaaldelijk een
andere categorie van personen, dan waar
voor de keuken gesticht werd. Dit zou naar
de mening van B. en W. moeten medebren
gen naamsverandering, meer propaganda in
die kring van personen, opening wellicht
ook op andere uren, enige wijziging in de
menu's, enz.
B. en W. constateren, dat de commissie
blijkbaar geen mogelijkheden heeft gezien
om deze suggestie in de sindsdien verstreken
maanden uit te werken en in daden om te
zetten.
Onder dese omstandigheden menen B. en
W. te moeten constateren, dat continuering
van de huidige exploitatie en de huidige be
heersvorm betekent, dat Jaarlijks 65M i
7000 sou moeten worden bijgepast op het
verschaffen van een middagmaaltijd aan
pl.m. 15 personen van het genre, waaraan
mej. Hoffman niet heeft gedacht en welke,
hoeseer ook misschien met smalle beursen
toegerust, niet tot de nooddruftlgen kunnen
worden gerekend.
Niet verantwoord
Deze constatering voert het college tot de
conclusie, dat het niet verantwoord is on
der de huidige omstandigheden, gezien de
ontwikkeling tot heden, gezien de vooruit
zichten, welke de commissie van toezicht
slechts kan openen, de exploitatie van de
Volksgaarkeuken voort te zetten.
Het gemeentebestuur wordt besprongen
met tal van aanvragen om subsidie. Ver
scheidene nieuwe aanvragen van in nood
gekomen nuttige instellingen bereikten het
college deze laatste maanden; voorstellen
om financiële steun aan nieuwe instituten te
geven, komen onophoudelijk ter tafel. In
williging van alle of vele dier verzoeken en
voorstellen zal niet wel mogelijk zijn, terwijl
afwijzing er van de ondergang of inkrim
ping of eventueel ook het achterwege blij
ven kan betekenen van hoogst verdienste
lijk en grote groepen der bevolking ten
goede komend werk of van sociale, cultu
rele of medische arbeid voor bepaaldelijk
misdeelden.
B/en W. menen, dat, indien het gemeente
bestuur moet kiezen tussen de Volksgaar
keuken en de andere instellingen B. en
W. noemen bij wijze van voorbeeld slechts
dc Kruisverenigingen het onderwijs aan
spraakgebrekkigen, Pro Juventute, werk
voor de ongeorganiseerde jeugd, volkshoge
scholen, speeltuinwerk, enz. dat dan het
gemeentebestuur niet 6500 k 7000 kan be
schikbaar houden voor het financiëren van
een bescheiden eethuis, voor nog geen 20
minder-, maar niet ongegoeden.
Particulier eethuis
Handhaving op de bestaande voet van het
Hoffmans Gesticht zal vooralsnog ook met
algehele aanwending van de renten van het
exploitatiekapitaal, niet of nauwelijks kun
nen geschieden zonder hulp van de ge
meentenen bescheiden gemeente-subsidie
zo nodig daarvoor achten B. en W. op haar
plaats. Ook ligt het voor de hand, dat, in
dien de Volksgaarkeuken wordt gesloten, de
gemeente bijspringt voor de betaling van de
uit te betalen wachtgelden. Diverse lasten,
rustende op het onroerend en roerend be
zit van de Gaarkeuken zullen trouwens
vooralsnog blijven doorlopen, waartegen
over de mogelijkheid rijst om het gebouw
aan een andere bestemming dienstbaar te
maken.
De conclusie van B. en W., welke zij de
raad als een beginselvoorstel voorleggen, is
deze, dat de exploitatie van de Volksgaar
keuken, althans in de huidige vorm, niet
meer in aanmerking komt voor subsidie uit
de gemeentekas, terwijl het gemeentebe
stuur de renten van het exploitatiekapitaal
in eerste instantie dienstbaar moet makep
aan de voortzetting van de exploitatie van
het Hoffmans Gesticht.
Kan de raad zich hiermede verenigen, dan
zullen B. en W. pogen op korte termijn voor
stellen te doen tot het geven van een be
stemming aan het gebouw, waarbij onder
het oog kan worden gezien of het mogelijk
is buiten bezwaar van de gemeentekas een
eethuis daarin gevestigd te houden, even
tueel voor de soort van klanten, die thans
vooral van de Volksgaarkeuken gebruik
maken.
Zal er bij de geschenken van de goede Sint voor 4e kinderen ook
zijn dat leuke boekje
In spanning volgen de jongens en meisjes in de „Goudsche Courant"
de spannende avonturen van hun vriendjes Clowntje Rick en Bunkie
Beer. Welnu, ge kunt de jeugd een groot plezier doen met het achtste
deel van Clowntje Rick. Een uitstekend Sint Nicolaas-geschenk vormt
deze populaire uitgave.
Zolang de voorraad strekt is het achtste deel verkrijgbaar aan ons
bureau Markt 31. Ook een klein aantal exemplaren van het zevende
deel is nog voorradig.
t Dec. I uur Nieuwe Schouwburg: Derde
abonnementsconcert Gouds Volksconcert door
Rotterdams PhiLharmonitch Orkest, onder lei
ding van Eduard Fllpse. soliste Ingeborg
Gresvik plano.
s Dec. 7.3S uur Nederd. Geraf. Gemeente:
Spreekbeurt ds Joh. van Weizen.
Dec. 7. se uur Remonstr. Kerk; Spreekbeurt
dr R. Kok.
S Dec. I uur Veemarktrestaurant: Wijkavond
wtjkigemeente I Ned. Herv. Gemeente, spre
ker ds G. Boer.
7 Dec. I uur Spierlngstraat 113: Gelegenheid
tot kosteloze inenting en herinenting tegen
pokken.
I Dec. 3.30 uur R.H.B.S.: Vaardigheidsproeven
Kon. Ned. Gymnastiekverbond.
7 Dec. 7.30 uur Prinses Jullanaschool: Bijeen
komst Wijk III Ned Herv. Gemeente In ver
band met promotie dr Gerh. Huls.
Bioscopen
Schouwburg Bioscoop: Roseanna Mc Coy
(met Farley Granger en Joan Evans),
Thalia Theater: Het verraad van Ogana
(met Brenda Marshall en George Montgomery)
Rettnie Bioscoop: De onsterfelijke sergeant
(Henry Fonda en Maureen O'Hara).
Aanvang: 3 en 815 uur.
Apothekersdienst
Steeds geopend (des nachts alleen voor re
cepten) Apotheek P. Weijer. Gouwe 181.
Nu begrijpt U, waarom de „Goudsche Courant" zoveel
aboiiné's en zoveel advertenties heeft, 't Is de krant,
die een band vormt in de Goudse streek, de streek waar
U woont. De „Goudsche Courant" behoort bij de
Goudse streek, zij is er één mede. Ook met het gezin,
want ieder lid leest haar.
(Van onze correspondent).
De raad van Waddinxveen kwam in open
bare vergadering bijeen onder leiding van
burgemeester A. Warnaar. De verslagen van
de vergaderingen van 9 October en 9 No
vember j.l. werden onveranderd vastge
steld. Bij de ingekomen stukken deelde de
voorzitter, naar aanleiding van een vraag
van de heer Hijkoop in de vorige verga
dering, mede, dat de kosten van aanleg van
de verlichting aan de Bloemendaalseweg
700,— onder de raming zijn gebleven.
Daarna werd overgegaan tot beëedlging van
de heer G. van der Krans als gemeente
ontvanger en boekhouder-kassier der be
drijven. De voorzitter heeft de heer Van
der Krans hartelijk toegesproken en ge
wezen op het grote vertrouwen, dat de raad
met de benoeming met algemene stemmen
heeft uitgesproken. De heer Van der Krans
heeft in een kort speechje de raad zijn dank
betuigd «n het vertrouwen uitgesproken,
dat hij in de voetstappen van zijn voor
ganger zal mogen drukken.
Daarna stelde de voorzitter aan de orde
een voorstel tot het aangaan van een geld
lening, groot 1.200.000,—, rente 4*/», voor
woningbouw en bijkomende werken. Na een
korte bespreking in comité werd het voor
stel met algemene stemmen aangenomen.
Aan de orde kwam een voorstel om deel te
nemen aan de stichting tot bevordering van
het onderzoek op t.b.c. De bedoeling is dat
de gehele bevolking zal worden onderzocht
door een stichting waaraan 56 gemeenten
medewerken. De kosten bedragen 1 cent per
inwoner, terwijl de gemeente tevens garant
moet zijn voor de kosten der foto's ad 90
cent per stuk. Voorts wordt een door de
gemeente Gouda verstrekte geldlening mede
gegarandeerd, door de bepaling, dat bijge
dragen moet worden in exploitatie- of
liquiditeltstekorten. De heer Modderkolk
(SGP) verklaarde zich een voorstander,
maar vroeg of de bevolking verplicht is
zich aan dit onderzoek te onderwerpen.
De voorzitter antwoordde ontkennend,
doch 6prak het vertrouwen uit, dat ieder
ln zijn kring de bewoners zal opwekken
zich aan dit onderzoek te onderwerpen. Uit
de practijk blijkt wel, dat bij een dergelijk
onderzoek altijd weer patiënten worden ont
dekt. Het voorstel werd aangenomen.
Besloten werd medewerking te verlenen
voor de uitbreiding van de R.K. school, door
het maken van een lokaal op de zolder
van het gebouw. De kosten worden geraamd
op 7250. De heer Venema (AR) vroeg of
het niet beter is twee lokalen te maken,
opdat later niet weer extra kosten moeten
worden gemaakt als de behoefte aan het
tweede lokaal er ls. De heer Okkerse (KVP)
deelde mede, dat één lokaal voorlopig meer
dan voldoende is en dat bij Verdere uitbrei
ding geen extra kosten gemaakt behoeven
te worden.
Bij de behandeling van de gemeentebegro
ting 1952, werden enkele posten aan een
nadere bespreking onderworpen. Zo stelde
de voorzitter namens B. en W. voor het
pensioen van een oud-wethouder te ver
hogen met 25en te brengen op 400 De
heer Venema (AR) is van oordeel, dat de
persoon in kwestie om deze verhoging niet
verlegen is. Het wethoudersschap is geen
hoofdbetrekking en het pensioen is een ver
goeding voor bewezen diensten, zelde hij.
De voorzitter merkte op, dat het niet gaat
om de verhoging, maar om het gebaar. Alle
pensioenen worden verhoogd en daarom be
hoeft de gemeente op dit punt niet achter
te blijven.
De heer Okkerse schaarde zich aan de
zijde van de heer Venema, terwijl de heer
Hijkoop zeide, met het voorstel van B. en W.
te kunnen meegaan, ofschoon hij tegen het
pensioen als zodanig is. Het voorstel in
atemminemJkoracht werd aangenomen met
9 tegen/3 stemmen. Tegen stemden de heren
Pllle, /enema en Okkerse.
De «eer Pllle vroeg vervolgens aandacht
voor de obstakels langs de Henegouwerweg
voor de huizen van de woningbouwvereni
gingen. Door de op het trottoir om de
kelders gebouwde muurtjes, moeten voet
gangers steeds op de rijweg komen, hetgeen
levensgevaarlijk is, zeide hij. De voorzitter
zegde onderzoek toe. Voorts vroeg de heer
Pllle het onderhoud van sloten, waarop
Gouda deed zijn best voor
slachtoffers in Italië
De collecte, die het Rode Kruis Zaterdag
voor de slachtoffers van de overstromings
ramp in Noord-Italië ln onze stad heeft ge
houden, heeft ƒ2405,03 opgebracht.
Burgerlijke Stand
Geboren: Maria Clasina Helena, d. van J.
P. van Oosten en M. J. Post Van Baerle-
straat 19; Johanna Jozepha Maria, d. van
M. H. J. Peters en M. C. van Werkhooven.
Eerste E. J. Potgieterstraat 32; Olga, d. van
C. Groenendijk en T. E. E. Rabouw, Oost
haven 63; Leendert, z. van L. Gorissen en
S. M. van Bruggen. Ridder van Catsweg
144; Marinus Pleter. z. van G. J. van Bek-
kum en J. C. Loendersloot. Leeuwerikstraat
23; Arie Johannes, z. van G. F. S. Massar en
A. van Oort. Helmersstraat 15.
Overleden: Cornells van Leeuwen 85 jaar;
Marian Johanna van Vlaardingen 80 jaar.
MEER INGELEGD
In November werd op de Stadsspaarbank
en stortingsdienst op een totaal van 302.777
meer Ingelegd dan terugbetaald 36.493. Het
saldo bedraagt thans ƒ2.683.201. Het aantal
spaarbankboekjes steeg met elf tot 6269, het
aantal rekeningen met drie tot 3062.
NUT88PAARBANK
Bij de Nutsspaarbank ls gedurende No
vember met ƒ491.196 meer ingelegd dan
terugbetaald 25.086; saldo thans f 9.299.883.
Het aantal spaarboekjes steeg met 9 tot
24.859.
riolen van de gemeente uitkomen voor
rekening van de gemeente te nemen. Ook
hieraan zal aandacht besteed worden.
De heer Slob vroeg wanneer de weg van
de Kerkweg langs het Station naar de Iep
laan zal worden aangelegd. De voorzitter
antwoordde, dat de plannen geheel gereed
zijn, maar dat door het ontbreken van de
middelen, de kosten zijn 100.000, voorlopig
van uitvoering moet worden afgezien.
De heer Hijkoop was van oordeel, dat de
kosten van plantsoenen e.d. veel te hoog
zijn. Hij wilde hiermede ln de toekomst niet
doorgaan.
De voorzitter antwoordde, dat vroeger
aan groen en bomen tn de gemeente niets is
gedaan. Het gemeentebestuur wil de boel
opknappen en is daar tot dusver aardig ln
geslaagd. Men zou voor een week de oude
toestand bij het station nog eens moetén
tentoonstellen, zelde hij.
De heer Venema vroeg naar de mogelijk
heid van verhoging van het subsidie voor
de kleuterscholen. De voorzitter zeide. dat
B. en W. deze aangelegenheid nader hebben
besproken, maar nog geen vast omlijnd plan
hebben. Een en ander houdt ten nauwste
verband met de bevoegdheid van de leer
krachten. B. en W. willen echter in de
volgende vergadering met een uitgewerkt
voorstel komen.
De begroting wordt tenslotte met alge
mene stemmen aangenomen.
Opening nieuw gymnasium
op 4 Januari
Het nieuwe Coornhert-gymnasium aan de
Joubertstraat zal op Vrijdag 4 Januari
geopend worden Er heeft zich een comité
gevormd, dat zich ten doel stelt feestelijk
heden te organiseren en hierbij zoveel mo
gelijk oud-leerlingen en vrienden van het
Goudse gymnasium te betrekken. Op de
avond van Vrijdag 4 Januari zal Plautus'
Miles Glorlosus in de vertaling van dr L.
A. J. Burgersdijk Jr opgevoerd worden. Op
Zaterdag 5 Januari is er in de late namid
dag een eenvoudige maaltijd, gevolgd door
een Intieme solrée dansante, waarbij ter af
wisseling muziek, declamatie, sketches en
solodansen zullen worden gegeven.
Kinderen zongen voor de zieken
Ook dit jaar zongen de kinderen van de
Ned. Kinderbond onder leiding van mejuf
frouw J. Verkerk weer een programma van
St. Nicolaasliedjes in de ziekenhuizen en
het rusthuis. De zieken en ouden van dagen
hadden hierdoor een prettig en vrolijk
uurtje.
Verbetering Jaagpad
B. en W. hebben hedenmorgen aanbesteed
het maken van een gewapend betonbe-
schoeiing met bijbehorende werken langs
het Jaagpad. Er waren 22 inschrijvers, laag
ste was J. Slegt te Gouda voor 7250,^op
één na de laagste, A. M. de Korte te Gouda
voor 7402 en hoogste H. v. d. Berg te
Maarssen voor 12774. De gunning zal later
geschieden.
PLAATSELIJK NIEUWS
Haastrecht
De raad kwam ln openbare vergadering
bijeen. Onder de ingekomen stukken was
een schrijven van het bestuur van de buurt
vereniging „Het Oosten", waarin het zijn
dank uitspreekt voor het aanbrengen van
een tweetal rustbanken voor ouden van
dagen. Over het afwijzend prae-advies op
het adres van de Bond tegen het schenden
door het vloeken van Gods Heiligen Naam
uitte de heer Smit zijn teleurstelling. B. en
W. zijn van mening dat hier een taak voor
de wetgever ligt en verder voor de 8chool
en het gezin ën niet voor de gemeente af
zonderlijk. Het voorstel werd aangenomen
met de stem van de heer Smit tegen.
Besloten werd medewerking te verlenen
aan de Stichting tot bevordering van een
periodiek bevolkingsonderzoek op tuber
culose. De heer Broere juichte de wijze,
waarop dit onderzoek geregeld zal worden,
toe. Op de vraag van de heer Smit of dit
onderzoek verplicht gesteld zal worden,
antwoordde de voorzitter dat plaatselijk
comités zullen worden ingesteld ten einde
het onderzoek bij de bewoners te propage
ren en dat een zeer «pot percentage zich
vrijwillig aan het onderzoek zal onderwer
pen. Bü het voorstel tot aanschaffing van
200 m 2" en 3" brandslangen Informeerde
de heer Faaij of er iets bekend is omtrent
het onderzoek van een aantal slangen door
de Brandweerinspectie. Er ls echter nog
geen rapport ingekomen. Alvorens werd
overgegaan tot benoeming van eén onder
wijzer aan de openbare school ging de raad
enige tijd ln geheime vergadering. Na her
opening wetd met algemene stemmen be
noemd de heer W. A. N. Eduard te Tiel,
De benoeming zal 1 Januari Ingaan. De
gemeente-rekening over 1950, sluitende met
een voordelig saldo van de gewone dienst
ad 1979 en op de kapitaaldlenst ad 122,50
werd voorlopig vastgesteld.
BU de rondvraag informeerde de heer
Faatj naar het resultaat van de burgerzin
lening, waarop de voorzitter antwoordde,
dat het resultaat bitter ls tegengevallen.
In Vlist. dat maar 1/5 van het aantal in
woners van Haastrecht telt la meer dan
hier bijeengebracht. De heer Broere geloof
de dat de Inwoners blijkbaar niet op de
hoogte zijn van de moeilijkheden, waarvoor
de raad zich gesteld ziet en zeide ook de
belangstelling voor gemeentelijke aange
legenheden gering te vinden. B. en W. zul
len zich nogmaals tot de ingezetenen wen
den en een beroep doen op hun saamhorig
heidsgevoel.
Boskoop
Gemeente kon geld lenen
In zijn jongste vergadering heeft de ge
meenteraad het voorstel van de heer d.
Dool (Arb.) om de reinigingsrechten op 3
per jaar te brengen in nlaats van 5, zoals
ln een vorige vergadering door B. en W.
was voorgesteld, verworpen met 5—8 stem-
men.
De heer Noest (Arb.) zeide erg geschrok
ken te zijn. toen hij had gelezen dat de geld
lening, die het oollege van B. en W. bij ds
ingezetenen had willen sluiten, op een mis
lukking ls uitgelopèn. aangezien slechts voer
1200 was getekend. Daarom vroeg hij of
het college ln dit opzicht wel de juiste weg
heeft bewandeld, door te volstaan met een
advertentie in het plaatselijke blad.
De voorzitter antwoordde dat B. en W
gemeend hadden dit door een advertentie te
moeten do«en, en sprak de hoop uit dat de
Boskoopse ingezetenen in den vervolge wat
mèer burgerzin zouden tonen.
De heer Hage (VVD) vertelde dat de kwe
kers geen geld over hadden, zij hadden dit
tot de laatste cent nodig om de achterstand
in te lopen en zei dat hij over de verbeter
de toestand in Den Ham wel tevreden, doch
niet voldaan-is.
De heer Noest vroeg hoe het komt dat de
huur van negen woningen van 6.70 op
7.70 is gebracht, iets wat hem onbegrij
pelijk voorkomt.
Wethouder Taat zeide, dat hij daarvan
evenmin iets begrijpt. Wel is indertijd ge
zegd dat de mogelijkheid bestond dat de
prijs van 6.70 zou moeten worden ver
hoogd. Pogingen zullen worden onderno
men om de huidige huurprijs te handhaven-
Nadat nog enige onderwerpen ter sprake
waren gebracht, kwam Sinterklaas als het
ware binnen. De Stichting Pensioenfonds
voor het Bloembollenbedrijf te Haarlem
had namelijk medegedeeld, dat zij bereid ls.
de gemeente Boskoop een vaste lening te
verstrekken van 50.000. a pari, renten 4'/»
's jaars voor de duur van 15 jaar.
Het voorstel van B. en W. om deze aan
geboden lening te accepteren, werd aange
nomen.
Jaarfeest. In het Hervormd Verenigings
gebouw hebben de Hervormde Meisjesver
enigingen „Laat Uw licht schijnen" en
„Lentebloesem" een aardig jaarfeest gege
ven. Lentebloesem bracht „Maison Bikkel"
een vrolijk spel, ten tonele. De meisjes van
Laat Uw licht schijnen voerden de oud-Ne
derlandse legende „Vrouwenzand" op.
De Sint Is er. Vele honderden zijn Zater
dagmiddag naar de aankomst van St Nico-
laas en z'n knecht gekomen. De Sint maakte,
gezeten op een paard, voorafgegaan door ce
harmonie Excelsior, een rijtoer door geheel
Boskoop. Plet strooide met kwistige haid
pepemoten. Om ongeveer half vijf braent
de Sint een bezoek aan het tehuis voor
Ouden van Dagen. Daarna bezorgde hij de
kinderen van de „Gouwekant" «en zakje
snoep.
Mooi bedrag voor Italië. De collecte ten
bate van Italië door het Rode Kruis, heelt
567.72 opgebracht.
Ambtsdragers gekozen. Als ouderling in
de Geref. Kerk zijn gekozen de heren J.
Berg, Th. van Eek, L. Erkeiens en J W. van
derh Willik en als diaken de heren H. Col-
pa en G. Kooy.
Gevonden voorwerpen. Gevonden: tabaks
pijp. wollen want, kolenzak, lederen riem,
ballpoint, dames handschoen, shawl, aard
appelmesje. sleutel, wollen shawl, alpino
muts. jongenspetje, herenhoed, broche, kln-
derwant, paar sokken. Inlichtingen bij d-3
politie
Dertig Jaar „De Zwakke tot Steun".
Ter gelegenheid van haar dertigjarig be
staan voerde ln het Verenigingsgebouw de
toneelvereniging „De Zwakke tot Steun"
voor een stampvolle zaal het toneelspel
„Jongens van de Koopvardij" «p. Het was
een succesvolle avond. Na dfloop huldigden
de zusterverenigingen TAVENU en St. Wu-
librordus. de muziekvereniging Excelsior en
de zangvereniging Zang zij, onze leus, de ju
bilerende toneelclub.
Burgerlijke Stand. Geboren: Heieen, d. v.
P. J. de Wilde en H C. van Meurs; Gijsber-
tus. z. van M. Koolj en M. C. Guldemond.
Ondertrouwd. P T. van Leeuwen en D. M.
v. d. Willik.
Getrouwd: C. Tultel en H. v. Eeuwén.
Bodegraven
Burgerlijke Stand. Geboren: Willem El-
bert, z. v. P. Wagensveld en G. Knikker;
Cornelia Johannes Hendrik, v. H. J. Del
fos en A. C. Roos; Catharina, d. v. J. A.
Slotboom en M. Haring; Martinus Joannes,
z. v. S. S. Zwanenburg en Th. Kooijman;
Gerardus Petrus Anthonius Leonardus, z. v.
W N. Kldgt en J v. d. Sluljs.
Ondertrouwd: J. Kasius, 28 j. en A. Gel
derblom. 25 j.
Getrouwd: L. C. Vonk, 22 J. en C. A. v d.
Zwaan, 18 j.
Overleden: J F. G. Dijkman, 75 j. (wedu
we van P. Huisman); C. Veerman. 39 J.: G.
Zekveld. 83 J.
Collecten. De tijdens het dankuur voor het
gewas gehouden bijzondere collecten brach
ten op 830 voor de kerk en 800 voor oe
diaconie.
Moordrecht
Bouw van werkplaats aanbesteed.
B. en W. hebben aanbesteed het bouwen
van een magazijn-werkplaats met boven
woning aan de Dorpsstraat, ten behoeve
van de gemeente bedrijven. Er waren 20
inschrijvers. Laagste Inschrijver was Joh.
Kasbergen voor 43.998.—, hoogste de firma
Gebr. Bastiaanse te Rotterdam voor
ƒ59.400.—. De gunning geschiedt later.
Brand In de touwbaan.
Doordat een pot met teer overkookte op
een kolenvuur, ontstond brand ln de touw
baan van de heer J. van Adrlchem. Snel
greep het vuur in het licht-brandbare
materiaal en de rletmattenafzetting om zich
heen. Het lukte het personeel met emmer»
water het vuur te blussen. De heer A. van
Adrlchem kreeg daarbij brandwonden aan
de voeten en moest zich onder doktersbe
handeling etellen.
Voor de Po-vlakte. De Rode Kruiecol-
Jecte ten bate van de slachtoffer» van da
overstromingen in Italië heeft opgebracht
218.—.
DINSDAG 4 DECEMBER 1951
SEKSTE BLAD - PAGINA 3
schappij was blijven werken, Da&r. op dat op uit trok, de jeugdherbergen langs door
reusachtige kantoor, waar eigenlijk niemand Gelderland, naar Limburg, een vast plan
iemand kende, zou stellig niemand gevraagd had hij nog niet. Ja. dat zou hij doen
hebben: „En waar ga jij voor je vacantie
"nafd..r was het allemaal mee begon- MAA® ?LE (ft"™ ™°°MÜ1S HIJ. Heel
oen, met die simpele vraag op het kleine ,a_ ^5#Van Cen JBrote'
reisbureau, waar hij sinds Februari werkte ff'^Lïpn,J W' tU.?8en ?ware bcJTn
Niemand had Jurgen no,_ »H der- ff,* Ü1"11'?'
„Ja, Oom'
„Alsjeblieft nicht
gelijke vraag gesteld. In het weeshuis, waar Qanl_
hij was opgevoed, was het al een heel Geesje
dagen^naai^de ''vacmvUekoltmle011 mochten! t'mS 'n Z'Ch °P die i *,g M dle g™tOage. witte boerderij
SweiriAal was dal gebeurd, tweemaal in droomi ^as het werkelijk alleen maar een sen de nu kale bomen staan in de mi
de laatste dagen van zijn vacantie door- baar zijn om nu te beweren, dat dat geen
bracht in bibliotheken, musea en de bio- feest was geweest, elk jaar in het Huls.
scoop. Dat wel, maar aen gewone Sinterklaas van
een gewoon kind met ouders, en met
WAAR HIJ ECHTER HELEMAAL niet broertjes en zusjes in een gewoon huis, dat
op gerekend had, was op de belang- is toch anders. Heel anders,
stelling en de vragen Maandagochtend op i „jij gaat met Sinterklaas zeker naar
kantoor. Overijsel, hè?" had Jetje Beuk gezegd, op
„Prettige vacantie gehad?" vroeg de baas, i l December. „Met die nieuwe sneltreinen
„ik heb gehoord je bent in Overijsel ge- kun je hel mooi halen. Als je hier iets
weest, lang niet gek uitgezocht in deze tijd vroeger weg mag, en dat vindt de baas
van het jaar". I altijd goed voor wie ver weg wonen, dan
Jurgen had iets gemompeld en was in kun je al om zes uur tn Zwolle zijn"
zijn werk gedoken, maar ook de anderen „Ach", zei Jurgen, „dat vind ik zo naar,
waren met vragen gekomen oveig zijn hij heeft me nou al die week vacantie
vacantie. En omdat het allemaal zo goed gegeven, om nou weer om iets extra's te
bedoeld was en zo hartelijk, had Jurgen er vragen, nee, dat doe ik niet. Ik wacht wel
maar wat omheen gefantaseerd en zo was tot Kerst".
„De Witte Hoeve" onder Zevenheuvel, lang- j Jetje Beuk zei niets, maar toen ze een
zamerhand voor hem een levend begrip uurtje later terug kwam uit de kamer van
TWPmaal was dat gebeurd, tweemaal in j werxenjK alleen maar een sen de nu kale bomen staan in de mistige
ÏTTÏÏiu"Ven dat voor JurieShï? I h«herinnering, lang, 1 Octoberavond. Hij zag da deel, hij zag het
geworden. Toen hij 's avonds naar huis ging,
lerij tus-
mistige
heel lang begraven in zijn onderbewustzijn!
tl die lange jaren dat voor Jurgen
WEnhdaarnahUtoen h" of eljfen' benen stond 1 die u00r het" «ebeurde van de vorige dag
en van het'heel kleine wefklocn net zijn Jïoif ef L?a5 h$ Jnderdaad ni«*
kostgeld kon betalen, toen was er helemaal ff 1 - 8 f 'r?ie P ,^e«, b°lr"
«en sprake van vacantie geweest. Daarna ef nlft fln?' °,Veri[sel,? ^a,s h'3
was hij onder dienst gegaan en dat was ionBpn? göweest. als heel kleine
voor Jurgen eigenlijk de heerlijkste tijd I jwon inn* iiM a t
van zijn leven geweest, niettegenstaande de zate?^ v2n »h£ ,^L t
pn het hard» leven in {^terdag van zijn vacantie aanbrak, had hij
het raadsel nog niet opgelost, en inplaats
van direct over de Veluwe in de richting
van Arnhem te fietsen, zoals zijn plan was
geweest, zette hij koers naar het Weeshuis.
De Vader en Moeder, die hij er altijd had
gekend, waren er niet meer, maar de nieuwe
administrateur stond hem heel vriendelijk
te woord. Hij werd op de koffie genood, de
nieuwe Moeder lipt hem 's middags alles
vele ontberingen en het harde leven
Indonesië. Hij was er opgenomen in een
mannenmaatschappij, die vroeg naar ver
leden noch toekomst. Hij, de stille, geslo
ten jongen was er gewaardeerd om zijn
rust en zijn eenvoud, om de manier waarop
hij alles aanvaardde, het goede en het
slechte, om zijn moed en zijn doorzettings^
vermogen en om de eerlijke kameraadschap,
waar nooit iemand vergeefs een beroep op
had gedaap En omdat hij nooit iets over
zichzelf verteld had er was ook immers
niets over zichzelf te vertellen had nie
mand er ooit naar gevraagd Zo was het
gekomen, dat hij hoe langer hoe meer een
goed toehoorder was geworden, Iemand, die
met grote aandacht en belangstelling naai
de verhalen van anderen luisterde, maar
geen van die vertellers heeft ooit vermoTc
hoe en waarom Jurgen zo aandachtig luis
terde. Voor hem waren al die verhalen,
verhalen over thuis, over moeder en de
broers en zusjes, verhalen over ruzie en
feesten, verhalen over zorgen en geld en
meisjei. over verlovingen en trouwen, over
ziekte en beterschap, voor hem waren al
die verhalen een soort sprookjesverhalen.
Uit al die verhalen had hij zich jarenlang
voor de geest trachten te halen hoe
mens was. dat in een echt gezin was opge
groeid, hoe een jongeman dacht en han
delde, die op de achtergrond een levende
vader en moeder had. of althans een eigen
herinnering aan levende ouders, aan broers
en zusters En nooit was het bij hem opge
komen, dat ook jongens uit een gewoon,
normaal gezin, angst en twijfel kendep, dat
ook die zich soms inwendig schaamden
voor een of ander tekort, dat al hun branie
en opschepperij vaak niet anders was dan
een poging om de innerlijke onzekerheid te
maskeren Nooit was het b(j Jurgen opge
komen dat hij, met zijn degelijke en even
wichtige weeshuisopvoeding, zeker niet
minder slecht was voorbereid voor hét
moeilijke leven van de volwassen dan
tal van zijn kameraden, die o zo sjeuig kon
den zitten vertellen van „thuis" en de pret,
die ze vroeger hadden gehad.
En zo was hU teruggekomen uit de Oost,
vjpog altijd een stille, rustige jongen, maar
gerijpt door de ervaring in diensttijd, ge
sterkt door de wetenschap, dat hij bepaalde,
moeilijke opdrachten kon uitvoeren, dat hij
verantwoordelijkheid kon dragen, dat hij
vriendschap kon verwerven en respect en
gehoorzaamheid wist af Je dwingen. De
geslotenheid echter was gebleven, hij was
nu eenmaal niet iemand, waarmee men
gauw of gemakkelijk familiair werd en de
Miging. nooit iets over zichzelf te vertel
len, was hem tot een tweede natuur ge
worden.
A EEN HERSCHOLINGSCURSUS, in
zijn burgerpakje en met uitmuntende
ietuigschriften van zijn superieuren, had hij
Jetrekkelijk gauw een baantje gekregen op
wt passagebureau van de luchtvaartmaat
schappij en een jaar lang had hij er ge
werkt, haast onopgemerkt, een van de
velen, die er 's morgens en 's avonds de
controle passeerden, een naam op de per-
•oneelslijst, een vriendelijk mens in de
afdeling, die rustig zijn werk deed en zijn
eigen weg ging, die er geen vrienden maakte
en het met geen van de meisjes aanlegde.
Niemand had ooit gevraagd wat Jurgen
s avonds deed en Zaterdagmiddag en Zon
dag, niemand had er ooit aan gedacht hem
HH t vra*en en n°8 minder zou het ooit
hy Jurgen zijn opgekomen daar zelf, onge
vraagd, iets over te vertellen. Wie zou het
ook geïnteresseerd hebben, dat hij elke
avond zat te blokken op zijn vreemde
talen, op handelscorrespondentie en boek-
™)"2enJ? Wie zou er belang in hebben ge
steld, dat hij, het ene voor, het andere na.
1.e.xa.mens a'legde? De enige, die er,
ambtshalve, belang in zou hebben moeten
•tallen, de personeelschef, had er niet veel
j Satelling voor, toen Jurgen hem er van
ep de hoogte stelde dat hij nu diploma zus
«n dan weer diploma zo in zijn zak had.
ut promotiekansen voor een jongeman zon-
oer relaties waren daar nu eenmaal niet
groot en voor eenvoudig kantoorwerk waren
raensen genoeg te krijgen. Toen had Jurgen
*en ïoede dag de stoute schoenen aange-
okken en gesolliciteerd op de advertentie
lift w r®isbureau. Ja, dat was dan eigen-
«mL. kegin geweest. Het zou allemaal
8e Urd zijn als hij dat niet had
gedaan Maar hij had het gedaan en wat
ïfSf: was' had die baan gekregen: veel
Prettiger werk, iets betere betaling, veel
Zrr .•'^•seling en bovenal: gezelliger,
menselijker collega's. Binnen een maand
was Jeen van ben> volledig opgeno-
!üfn ln intimiteit van een kleine groep
f)!"8®" die prettig samenwerken. En toen
as het gebeurd, in October, dat Smulders
hem vroeg:
„""•;en Waesmans, waar ga Je nou heen
voor je vacantie?»
do°dgewone vraag. Een zó gewone
I Jurgen er niets anders op wist
antwoorden dan: „Oh uh ge-
woonnaar huls".
viïrfo ^e, ouders leven toch Riet meer?"
inn?! Smu'ders, die de personeelsadmlnls-
htriïneVr?nde en Z'Ch Z°ietS meende te
ln?0«ar had het nou: als ie eenmaal één
li»» ^frtelde, dan moest je direct verder
d. P°? dlkwijls had de Vader van het
j ®*8ou'8 hun dat vroeger niet voorgehou-
wi.» aar, had je het nou. En eer Jurgen
rfif^athij zei, hoorde hij de woorden,
uitsprak, helemaal zonder dat hij
er j«ts aan doen kon:
vee en de kippen en de grote hofhond
het ergst van al, hij zag nicht Geesje, tenger
en blond, met grote ernstige blauwe ogen
in een smal gezichtje. Hii zag het, hij zèg
het gewoon
De volgende dag, toen Jetje Beuk, die al
hun brieven tikte, informeerde hoe zijn
nichtje er eigenlijk uitzag, was het voor
Jurgen de eenvoudigste zaak van de
wereld, een tamelijk accurate beschrijving
de baas, waar zij brieven had opgenomen,
zei ze, zo langs haar neus weg:
„Zeg, Jurgen, 't is in orde hoor, van je
Sinterklaas".
Jurgen keek haar verwezen aan.
„Ik heb het voor je gevraagd", lichtte
Jetje Beuk toe. „Heb je al een cadeautje
gekocht voor je nichtje?"
„Nee," stamelde Jurgen. „Nee. Ach
dat had je nu niet moeten doen reuze-
lief van je
„Wij vieren het toch allemaal gezellig
hier thuis, en dan zou jij die avond hele
maal alleen moeten zitten, en je nichtje
kind
bij Oom en Tante, waar ik als
san huls was
«ofrf w j van de Wal f°en ln met een
varfft.: ld 8raPJe« »zo. als je daar in jz
Wfti naar toe Baat, dan zal daar ook
t ®en "rdtg nichtje zijn, wat?"
on f» »en bad maar zowat gegrijnsd en net
ban. ®®enblik was er een klant aan de
w,'.? Bekomen en dat had een einde ge-
«tnr£ aan het Besprek. Maar niet aan de
ImU Yj? Bedachten ln Jurgens hoofd. Die
d»nL a® en avond had hij eraan moeten
■•VftÜ.0' ln hemelsnaam was hij er toe
toM, fj? zo iets te vertellen? Dat moest
Ittk lÜl °men» dat hij gelogen had, natuur-
hi«ft dld Als ze er weer over
««onnen, zou hij wel opbiechten dat het
Wie zou het ook geïnteresseerd hebben, dat
hij elke avond zat te blokken
zien, alles dat eerst verwoest was geweest
door een bominslag, en nu vernieuwd, ver
beterd, gemoderniseerd. En tenslotte vol
deed de administrateur aan zijn verzoek
en bevestigde, uit een dik boek, dat hij
speciaal uit het archief had opgediept, dat
Jurgen een oom en tante had, althans gehad
had, die op een boerderij in de buurt van
Ommen woonden, althans gewoond hadden.
En dat hij daar eens een dag op bezoek was
geweest, gehaald en gebracht door een des
tijds ongehuwde tante, waarvan hij zich
niets herinnerde. Die nacht sliep Jurgen in
het Weeshuis en toen hij de volgende mor
gen vertrok, zette hij koers naar zijn ge
boortestadje, want nu hij eenmaal zó ver
was, wilde hij toch ook iets meer over zijn
famHie te weten komen. Gek, dat hij zioh
daar vroeger nooit om bekommerd had.
In het kleine Stichtse stadje, met
zware wallen en poorten en het statige
stadhuis en de veel te grote kerk, zat hij
een hele" stralende Octobermiddpg in de
secretarie, maar toen hij 's avonds in het
enige hotelletje zijn soep lepelde, had hij,
keurig geschreven op een vel papier met
het stadswapen, de namen en voornamen
van zijn ouders, met hun geboorteplaatsen
en data en daaruit bleek, dat zijn moeder
inderdaad uit Overijsel stamde.
Zo kwam het, dat Jurgen er niet meer
over dacht naar Limburg te gaan, maar,
dwars over de Veluwe, naar het geboorte
dorp van zijn moeder fietste. Daar was het
wel wat moeilijker iets aan de weet te
komen, want de secretaris voelde er bitter
weinig voor het archief, dat al zoveel jaren
op de zplder rustte, te gaan raadplegen. En
alweer tot zijn eigen stomme verbazing
hoorde Jurgen zichzelf zeggen, dat het toch
wel heel belangrijk was, want dat het mis
schien om een grote erfenis ging. Daarop
was de secretaris in actie gekomen en na
anderhalve dag zoeken en drie borrels
met de secretaris was Jurgen de weten
schap rijk, dat de jongste zuster van zijn
moeder anno 1020 getrouwd was met Willem
Brauw, van „De Witte Hoeve", onder
Zevenheuvel.
Daarna was het weer omgeslagen en de
gutsende regens hadden alle romantiek uit
Jurgens brein verdreven. Toen hij druipnat
op het station te Zwolle stond, was opeens
alle lust tot verdere onderzoekingen ver
dwenen. Hij geloofde het wel. Wat had het
ook eigenlijk voor zin? Al die onzin! Die
fanvHla, als die nog bestond, had zich
imrnerSk nooit iets aan hem gelegen laten
liggen. Hij zou wel mal zijn, als hij daar
nou opeens kwam aanzetten om te zien of
ze werkelijk bestonden. Ze zouden nog
denken dat hij iets van ze nodig had! Dat
kwam er van als je vacantie had en niets
beters te doen dan hersenschimmen na te
jagen. Jurgen zette zijn fiets op de trein
en reisde terug naar Amsterdam, waar hij
van haar te geven. En Oom \^as dood, heel
gewoon, die had in de oorlog een hartver
lamming gehad, van schrik toen de moffen
kwamen voor een onderduiker, die op de
hooizolder zat.
„Ach", zei Jetje Beuk meewarig, „wat
afschuwelijk voor je tanta. En moet die nu
alleen met je nichtje die grote boerderij
drijven?"
„Hebben ze dan geen zoons?" vroeg Sjnul-
ders.
„Gehad", antwoerdde Jurgen zonder van
zijn hoteigids op te kijken. „Een is er als
kind verdronken bij het zwemmen", het was
het eerste dat hem in zijn hoofd opkwam,
„en de andere, de jongste, is bij een razzia
opgepikt en daar hebben ze nooit meer iets
van gehoord".
„Voel jij niets voor het boerenbedrijf?"
nformeerde Smulders. „Dat zou toch eigen
lijk de beste oplossing zijn, als jij daar in
trok. Eigen is toch altijd nog wat anders
dan vreemd, nietwaar?"
„En dan trouwt hij met zijn nichtje",
viel Jetje Beuk bij.
Jurgen zweeg, en zocht naarstig naar een
hotel met twee sterren.
„Hij bloost ervan!" plaagde Jetje Beuk.
„Ja, ja", zei Smulders, „dat wordt wel
wat, met dat nichtje daar, letten jullie op
mijn woorden. We mogen wel vast begin
nen te sparen voor een cadeau".
En het zou allemaal niet zijn gebeurd,
als hij daar niet had gesolliciteerd. Of als
hij zich. na de demobilisatie, had laten be
praten door die kapitein van de herscholing,
die hem bankwerker had willen laten wor-
daar alleen? Nee, da's toch niks gedaan.
Wat wil ze graag hebben?"
Jurgen haalde met een waarlijk wanhopig
gebaat* zijn schouders op.
„Heb je dat nou niet eens uitgevist? Jullie
mannen zijn toch allemaal even stompzinnig.
Nou, ik zal je wel helpen, hoor, van de week
gaan we samen boodschappen doen. tussen
de middag".
„Ach", dacht Jurgen, „was ik maar bank
werker geworden, dan was dit nooit ge
beurd
Hij kreunde er bijna van, van de last van
al die leugens.
Maar hij was niet zo goed, of
Maandag ging hij gedwee met Jetje
Beuk mee en hij liet haar uitkiezen voor
nichtje Geesje: een heel mooie, zuiver zijden
sjaal, van lichtblauw met een heel fijn
dessin van wijnrood en loodgrijs; en een
marsepeinen hart met rode rozen en een
strik; en een speculaasvrijer en, alleen
maar voor de grap, een worteltje van
marsepein en een stuk zeep in de vorm van
een plakje kaas.
„En voor je tante", zei Jetje Beuk, „moet
je tante ook niet iets hebben? 't Is anders
zo sneu voor haar, 't is toch al een nare
dag voor haar, zonder man en jongens
En voor tante koos Jetje Beuk een fles
Eau de Cologne, in een mooie vergulde doos.
„De verzen maak je toch zelf wel?" infor
meerde Jetje Beuk een beetje twijfelend.
Maar Jurgen verzekerde haar, dat hij de
verzen heus zelf kon maken.
„Nou, als je zo goed kunt rij]
Voordat Jetje begreep waf er gebeurde, had Sinterklaas haar in j(jn armen.
liggën", zei Jetje Beuk. toen bij op kantoor
kwam. „Hier is het".
Hij stak het In zijn vestjeszak.
„Heb je je bagage niet bij je?"
„Die staat al aan het station", loog bij
„Zijn de verzen goed geworden?"
„Nou! En of! Prachtig!"
„Jammer dat ik ze niet te zien krijg".
„Ze is nog jaloers op je nichtje ook",
plaagde Smulders.
Jetje Beuk had het opeens verschrikkelijk
druk met de telefoon en je kon merken, dat
zij die opmerking van Smulders niet had
gehoord.
„Zeg", begon ze 's middags om drie uur,
„zeg, Jurgen, je mag wel voortmaken,
anders haal je die trein niet, hoor!"
En Jurgen was niet zo goed of hij borg
zijn boeken op, trok langzaam zijn jas aan,
wenste iedereen een prettige avond en
liep, met een verschrikkelijk brok in zijn
keel, het kantoor uit.
Eerst liep hij de richting uit van het
station, maar middenop het Damrak blaef
hij opeens staan.
„Wat moet ik nou?" vroeg hij zichzelf,
hardop.
Hij draaide om, liep terug, slenterde de
Kalverstraat ln en herinnerde zich opeens,
heel toevallig, dat Jetje Beuk ln de Volke-
rakstraat woonde, nummer 23. Heel toeval
lig, omdat hij een van de verzen voor haar
broertje had geschreven op een envelop,
waarop dat adres stond.
Het kaartje naar Zwolle brandde ln zijn
vestjeszak.
IW moet ik nou met *1 die cadeautjes? En
met die verzen?"
Bij de Munt liet hij zich meesleuren in de
stroom voetgangers, die wilde oversteken
naar de Reguliersbreestraat. Zonder dat hij
er iets aan kon doen, liep hij er een waren
huis binnen. Hij moest nog een paar klei
nigheden hebben: wat chocoladeletters, een
doos sigaretten, parfum. Toen hij buiten
stond, was het al bijna donker. Overal
vzaren de lichten aan, ook in de ogen van
de mensen. .Nu ging. alles helemaal vanzelf.
Het was, dacht Jurgen, alsof de straten
met een helling naar beneden liepen, zó
vanzelf ging het. .Er stond een tram stil en
hij werd er in geduwd. De tram reed en
langzaam aan werd hij naar vpren geduwd
en bij een bepaalde halte, er uit geduwd.
Nu stond hij in een veel stillere straat, maar
op ^ie hoek, was het heel licht. Het was
een gewoon huis, maar ln de bel-etage was
een soortement winkel. In het raam stond
een Sinterklaaskop, compleet met pruik en
baard, uitgestald op een rode tabberd en
een staf en mijter, glanzend verguld, prijk-
Hfl was niet zo gofd of Maandag ging hij gedwee met Jetje Beuk mee,...
den, of lasser. Nee, dan zou het nooit zijn
gebeurd.
Maar aan alle grapjes komt een eind,-ook
aan dit.
Het werd druk op kantoor voor de eerste
wintersport-enthousiasten en niemand vroeg
meer naar het nichtje van „De Witte
Hoeve".
Het werd November, half November, eind
November. Er kwamen Sinterklaasetalages
en Sinterklaasadvertenties. Sinterklaas. Nee,
een echt, een gewoon Sinterklaasfeest had
Jurgen natuurlijk nog nooit meegemaakt.
Wél het grote feest in het Weeshuis, met
een echte Sinterklaas^en een echte Piet,
met liedjes en strooien en voor allemaal
een klein cadeautje. Het zou erg ondank-
yiE GINDS ligt d'Atoomboot voor Holland tueer klaor,
Ik moet er weer héén gaan, zoals ieder jaar;
Ik word er met vrengHe en spanning verwacht,
Men watertandt, popelt, men zingt en men lacht.
Maar MIJ wacht in Holland een zéér zwaar karwei
Vanwege de wetten en d'ambtenarij;
Dddrin zijn z'in Neerland geweldig en sterk
En 't hindert en handicapt mij in mtjn werk.
Vol adders is ;t gras van 't sociale gebied:
De nachtarbeid, overwerk en u>at al met.
En al die belastingen, waar 'k onder zucht;
Het woordje „belasting" is niet van de lucht.
Beperkt is 't gebruik van het feestelijk licht.
Van zó laat tot zó laat de winkeldeur dtcht
En, toord ik na middernacht flauuiig op straat.
Er komt niets meer uit de croquet-automaat.
Ik ga naar het land tian het inuulpapicr,
Het land van 't papieren papterformuher;
Vergunning uoor dit en vergunning voor dat,
'k Wou, dat ik oergunninguergunnmgen had.
Ik vrees' als mijn schimmel inééns iéts moet doen,
Wat ik hier niet zeggen kan voor mijn fatsoen
En zo iets na tien uur des avonds Sebeurt
En zonder vergunning, dan word IK bekeurd.
En toch ga 'k er heen en toqh doe ik mijn werk,
'k Wil moedig en flink zijn, doortastend en sterk,
Omdat, ook al is er mijn beurs wat verkleind,
De maan als vanouds door de bomen weer schvnt,
Ik ga - omdat Neerland vertrouwt op de Sint
Al was het alleen maar terwllte van t kmd.
CLINGE DOOS EN BOS
(Nadruk verboden)
je mij helpen, want ik breng er nooit iets
van terecht", en als tegenprestatie voor de
hulp bij het boodschappen-doen, kon Jur
gen wel niets anders doen dan verzen maken
voor Jetje Beuk, bij een zakmes voor haar
jongste broertje, bij een naai-etuitje voor
haar zusje, bij een boek over televisie voor
de oudste broer, bij een zelfgebreide sjaal
voor Paps en bij een geborduurd tafelkleed
voor Moes.
's A VONDS THUIS, IN DE STILLE, aaaie
pensio-jkamer, zat Jurgen met alle
cadeautjes voor zich uitgestald. Nu
moest hij verzen maken, verzen voor nichtje
Geesje. Dat had Jetje Beuk gezegd. Jetje
Beuk ha^ook gezegd, dat hij zulke mooie
verzen maakte. Haar grote bruine ogen
hadden gestraald van bewondering. Jetje
Beuk, die „het" vierde met Paps en Moes
en een grote en een kleine broer en een
jonger zusje. Jetje Beuk, die hem veel
plezier had gewenst, Jetje Beuk, die had
gezegd: „Ik ben toch zó benieuwd wat
nichtje Geesje voor jou heeft".
Jetje Beuk, die donkere krullen had en
een rode, lachende mond, Jetje Beuk, die
helemaal niet tenger was of schuchter en
die niet op „De Witte Hoeve" woonde, maar
heel gewoon in de Rivierenbuurt op een
bovenhuis, waar ze ruimte te kort kwamen.
Jetje Beuk had gezegd, dat hij verzen moest
maken, dus Jurgen maakte de verzen
Jetje Beuk had gezegd, dat ze de verzen
wilde zien, maar dèt had Jurgen geweigerd,
resoluut geweigerd. Nee, het is helemaal
verkeerd te zeggen, dat Jurgen de verzen
maakte, de verzen maakten zichzelf. Die kwa
men zomaar en Jurgen deed niets anders
dan ze opschrijven. En van dat ogenblik af
gebeurden er niets dan vreemde dingen,
's Avonds laat in bed, in het donker, had
Jurgen een lang gesprek met Sinterklaas.
„Dat moet nou maar eens uit zijn", zei
Sinterklaas heel streng. „Al dat gelleg! Al
die verhalen! Ben jij nou helemaal mal
hier en daar?"
„Ja, Sinterklaas. Natuurlijk, Sinterklaas.
Heus, Sinterklaas, heus, ik zal het doen.
Nee, ik wl het nooit meer doen. Ja, Sinter
klaas. Nee, Sinterklaas."
Nee, het was beslist géén prettig gesprek
geweest, dat onderhoud met Sinterklaas.
Hoewel „Ik zal je wel helpen", had Sinter
klaas beloofd, „maar dan moet het uit zijn
met dat gelieg".
En nu was het dan Sinterklaasdag. Een
heel gewone, miezerige Decemberochtend,
met glimmende atraten en veel te volle
trams. Maar toch ook weer géén gewone
ochtend, want iedereen keek zo glunder.
„Ik heb je kaartje voor Zwolle al klaar
ten ln de hoek. Hoewel het een stoep op
was, ging het toch met de helling mee naar
beneden toen Jurgen er naar binnenstapte
en een Sinterklazenpak paste. Hij had niet
genoeg geld bij zich, maar hij sprak af, dat
hij tegen acht uur terug zou komen, dap
zouden die meneer en mevrouw hem meteen
helpen met de pruik en de baard.
Nu was het vijf uur en tot acht uur was
er niet vee) tijd. Hl) moest nog eten en
verzen maken. En pakjes tnpakken. En
adressen schrijven Beladen met pakpapier
en touw en lak kwam hij thuis. Onder het
eten werkte hij door. Om halfacht pakte hij
alles in een grote reistas, pikte een taxi
op en reed naar de stille straal. De meneer
en mevrouw hielpen hem in het Sinter-
klaaspak, en met de pruik en de baard.
Zij zetten hem zijn mijter oft#n gaven
hem de staf in de hand. Toen belden ze
een taxi voor hem op en ze zetten de
zware tas keurig naast hem neer.
Precies om 8 uur belde hij aan nummer 23
in de Volkerakstraat.
„Wie daar?" riep een jongensstem van
boven.
„Sinterklaas!"
Boven werd het opeens heel atll.
„Kom eens even helpen, jongeman. Plet
had het zó druk, die moest er alleen op
uit, straks doen we het weer samen verder".
Een jongen van een jaar of veertien, met
net zulke ondeugende bruine ogen als Jetje
Beuk, kwam grinnikend de trap af, pakte
de reistas op en zeulde die achter Sinter
klaas naar boven.
„Wie is daar toch?"
HeJ was de stem van Jetje Beuk zelf.
Ze schrok toch even, toen ze Sinterklaas
daar in levenden lijve voor zich zag staan.
„Oh", zei ze onthutst, „Oh! U! Bent u
bent u niet verkeerd? We verwachten u
nietziet u we
Voordat Jetje Beuk begreep wat er ge
beurde, had Sinterklaas haar in zijn armen
en wat hij zei, was helemaal niet wat Sin
terklazen plegen te zeggen:
„Ik heb geen tante en géén nichtje
'Oeesje. of liever, ik foeet helemaal niet
of ze nog bestaanen Ik ben er hele
maal niet geweest van de zomer en Ik
wil helemaal geen boer worden en Ik wil
helemaal niet met nichtje Geesje tróu
wen... Oh, Jetje, Jetje!"
Toen Jetje weer spreken kon en de Sint
hopeloze pogingen deed zijn baard en snor
weer recht te schuiven, «tonden ze nog
altijd in die halfdonkere gang en Jetie
Beuk zei, met een veel ondeugender uitdruk
king in haar bruine ogen dan Jurgen er
ooit in had gezien:
„Dacht je soms dat ik dat niet direct heb
door gehad?!"
■yELEN HEBBEN genoten van het Ame-
kaanse .„Jongensstad", in boek en
film, ze hebben deugd gehad aan die boef
jes. die blijkbaar het slachtoffer van hun
omgeving waren geweest en die in de ge
zonde sfeer van het platteland in een eigen
jongensgemeenschap onder leiding van wel
willende volwassenen zich toch ontpopten
als flinke jongens in de goede betekenis
van het woord, jongens, ondanks al hun
branie, met een hart van goud.
Ze hebben glimlachend het boek dicht
geklapt cn de bioscoopdeur achter zich ge
laten in het rustige besef, dat het met die
boefjes wel losloopt. En dan heeft nie
mand zich rekenschap gegeven van het
geen er eigenlijk omgaat in de New Yorkse
onderwereld, waartoe hele benden jongens
tussen tien en twintig jaar behoren, jon
gens, die handel drijven in narcotica, die
zelf daaraan zijn verslaafd, voor wie geen
meisje veilig isJohan van Keulen
heeft nu een Nederlandse bewerking ge
geven van Hal Ellsons „Asphaltjeugd", een
meer ontstellend dan aangrijpend verhaal
van een vijftienjarige jongen, die tot bo
venbedoelde onderwereld behoort. Een
rauw boek, waarin het verhaal eentonig
wordt, omdat elk hoofdstuk opnieuw ver
telt van daden en handelingen, waarvan
men zich eenvoudig niet kan voorstellen,
dat kinderen van die leeftijd ze bedrijven,
al waarschuwt de bewerker in een voor
woord, dat Amerikaanse kinderen vroeger
rijp zijn dan de Westeuropese, al waar
schuwt hij ook tegen de opvatting, dat ln
Nederland zo iets niét mogelijk is. Hij en
de uitgeverij Oisterwijk te 's Gravenhage
hebben het boek uitgegeven als „waarschu
wing" aan ouders. We vrezen echter dat de
hier geschilderde toestanden zó ver buiten
onze begrippen gaan, dat het verhaal, al
thans ln Nederland, zijn doel voorbijstreeft.
Aan de reeks komische pennevruchten, die
de laatste tijd» veelvuldig het licht zien, ls
weer een nieuwe toegevoegd. Bij de Ultg.
Mij Bosch Keuning te Baarn verscheen
n.l. dezer dagen het kostelijke boekje
August en Alida van D. v. d. Stoep.
Diverse gebeurtenissen uit het leven van
het gezin Argeloos, bestaande uit vader,
moeder en 5 kinderen, worden door de
schrijver op grappig-nuchtere wijze ge
schetst. Vooral van de kwajongensstreken
van de sproetige, parmantige tweeling zal
de lezer genieten.
De geplastriceerde band ls zowel met
voor- als achteraanzicht van de diverse
Argelozen verlucht.
IEDERE Zaterdagavond klokke half acht
zet degene, die even los wil komen uit
de gewone sfeer van het dagelijks leven,
de radio aan op de golflengte, waarop de
V.P.R.O. dan uitzendt om te luisteren naar
de „Passe-partoutjes" van Anne Mulder.
Het merkwaardige is dan. dat de luiste
raar. die de dagelijkse dingen wil ontvluch
ten, door Anne Mulder juist wordt gecon
fronteerd met die dagelijkse dingen, al
leende spreekster beziet ze van een
verheven standpunt en in een mild licht,
daarmee de luisteraars juist helpend hun
eigen moeiten en zorgen te zien in een
schijnsel, dat ze gemakkelijker te dragen
maakt. Vele van die tien-minuten-toe-
spraakjes verdienen een langer leven dan
de vluchtigheid van een radio-uitzending.
De N.V. Em. Querido's Uitgeversmij heeft
nu onder de titel „Passe-partout" een bun
deltje samengesteld van een dertigtal van
deze overdenkingen, die dr E. D. Spelberg
van een inleiding heeft voorzien. Velen
zullen dit boekje met grote ingenomenheid
begroeten en de gedachten, waarvan ze ge
noten toen ze ze hoorden, met intense in
stemming nog eens rustig overlezen en her
lezen. O.a. bevindt zich in dit bundeltje
het ontroerende woord, dat Anne Mulder
voor de radio zeide na de begrafenis Van
zes doden, zes heiden, die in Duitsland zijn
omgekomen en wier stoffelijk overschot
een laatste rustplaats vond bij Beekbergen.
Onder die zes, vier Rotterdammers, een Ha
genaar en een Amsterdammer, bevond zich
een van Anne Mulders beste vrienden.
Dit woord: BORS TPLAA T
TVt uioord bestaat in ttoee betekenis-
sen. Het toordt gebruikt om een
metalen plaat aan te duiden, die dient
om d^borst van een krijgsman te be-
scherMcn. Zo gebruiken schrijvers van
historische romans als Van Lennep en
Conscience het.
Borstplaat in de betekenis die u>ij er
aan gewen in de Sinterklaastijd is een
van suiker gemaakt plaatje, dat niet
dient om de buttenkant, maar om de
binnenkant wan de borst te beschermen.
Het was namelijk oorspronkelijk een
middel tegen het hoesten, evenals
suikerwater. Maar doordat de kinderen
er dol op zijn, werd het meer een
lekkernij. Vroeger noemde men het
i borsttablet, een woord dat nog de kleur
i wan het geneesmiddel heeft, die het
i borstplaatje volkomen heeft verloren.