HIROHITO
een kwarteeuw
*^Tenno, maar
géén feest!
De
Duponts groeien weer
in tal en last....
Joegoslavië wil westers worden ""M
m
Belg
ië treedt 1952 met gunstiger
optiióisme tegemoet
Textielindustrie is thans over
het dieptepunt heen
14
BEVOLKINGSPOLITIEK
Werkloosheid vormt wellicht grootste
zorgwekkendste probleem
In hoeverre zal België
en
export remmen
Koopjes halen!
Ir Giesen emigreert naar Nw-Zeeland
en gaat daar belangen behartigen
Studie van emigratie en
exportproblemen
Recordjaar voor Britse
scheepsbouw
Investeren n^pet worden beloond
in plaats van beboet
Als de nood het hoogst is,
is de redding nabij
Nedet-landse Rode Kruiszending
in Italië gearriveerd
Hulp uit vele landen
Voor de Politierechter
RIVALEN"
Een dode en een zwaar
gewonde bij ontploffing
te Etten
Ook de Duitse werven
bouwen coasters
Rijksweg Eindhoven-Leende
in voorjaar gereed
Japanse concurrentie vraagt meer en meer
de (bezorgde) aandacht
Nederlandse export in
1951 gestegen
Cron. aluminiumbedrijf
bouwt reddiingboten
Duitsers her-ontdekken de vryheid
aan Amerika's handje
AMERIKAANSE HUIZEN
lfe
Het hof zoekt een vrouw voor
kroonprins Akihito
Hoe is het ontstaan?
Dit woord: JANUARI
X
FRANKRIJK, EUROPA's HART
Frankrijks grootste succes:
MAAR VRAAG NIET
WAT HET KOST
Aceton veroorzaakte brand
Nederlands impresario doet ontdekkingen
Het Lied als omgekeerde Nieuwjaarswens
U-
TWEEDE BLAD PAGINA 4
GOUDSCHE COURANT
DONDERDAG 3 JANUARI 1B52
(Van onze Brusselse correspondent.)
Dank zy de bewapeningsconjunctuur kan
België voorlopig het nieuwe jaar met een
gepiatigd optimisme tegemoetzien. De gun-
atige toestand'in de basisindustrieën biyft
aanhouden. In 1951 heeft de productie-index
in de yzer- en staalindustrie, met uitzon
dering van Februari steeds de 150 (basis
1936-'38 is 100) overschreden. In October
werd de index 177.6 bereikt. Niets wUst in
België nog op een kentering, terwyi de prij
zen hoog biyven. De nonfcrro metalen, de
chemische industrie, de metaalverwerkende
nyverheid delen eveneens in deze „boom",
zü het in mindere mate. En ook het bouw
bedryf biyft in België nog een flinke acti
viteit ontwikkelen.
Het probleem*4ph de hoge steenkolenprij-
zen heeft dank zij de herbewapenings
conjunctuur iets van zijn actualiteit ver
loren. al duikt het in de discussies over
het plan-Schuman steeds weer op. Bij een
omslaan van de conjunctuur zou het mèt
dat van de hoge lonen in vergelijking
met de omliggende landen weer acuut
worden. Nu de lonen aan de indexcijfers
der detailprijzen zijn gebonden en deze
laatste hun stijging voortzetten, staat een
nieuwe loonronde met JanjUari voor de
deur.
ff erkloosheiasprobleem
r 5 de grote activitedt in de basis
industrieën in de steenkoolnijverheid be
gint met thans een productie van 107.000
ton per dag te naderen tegen 100.000 voor de
oorlog blijft de werkloosheid zorgen
bacen. Er ztfn er nog altijd een paar hon
derdduizend en nieuwe industrieën, waar
over veel gesproken wordt, laten zich nie
uit de grond stampen. In de bewapenirtfes-
industrieën komt men geschoolde arbeiders
te kort, maar de werkloosheidscontingen
ten worden geleverd door de verbruiks-
nijverheden, vooral de textielindustrie.
De detailhandel vertoont de laatste weken
weliswaar enige opleving, maar als we de
prijsstijging in aanmerking nemen, blijven
de omzetten beneden die van het vorig jaar.
Het zachte weer is bovendien ongunstig voor
bepaalde sectoren van de textielnijverheid
zoals b.v. voor gebreide goederen. Toch is
de hoop juist gevestigd op een opleving van
de binnenlandse markt in 1952, nu er weer
veel koopkracht bij de bevolking wordt ver
zameld, zoals ook uit de stijgende spaargel
den blijkt.
Terwijl de bewapening duizenden in de
wereld weer werk geeft, veroordelen de im
portrestricties van niet-essentiële goederen
en de overschakeling op de oorlogsindustrie
ook weer duizenden tot werkeloosheid. Men
is er zich in België van bewust, dat export-
restricties ten aanzien van de landen
van de Europese Betalings Unie in
verband met het grote Belgische crediet-
surplus Juist die sectoren zouden kunnen
treffen, die het meest behoefte aan export
orders hebbpn.
De wijze waarop de laatste tijd door de
autoriteiten de uitvoer naar de EBU-landen
is geremd, heeft hier nogal wat protesten
uitgelokt, o.a. van de zijde van de Brus
selse Kamer van Koophandel. In de ijzer- en
staalexport is er ook een zekere opstopping
bij de export naar ons land ontstaan. Dit was
overigens te verwachten, nu gezien de bij
zondere regeling voor de exportheffing naar
ons land, ook weer bijzondere formaliteiten
moeten worden vervuld ten-einde vast te
stellen, dat de uit te voeren goederen wer
kelijk voor verbruik in Nederland zijn be
stemd. Overigens kunnen we er onze voldoe
ning over uitspreken dat de wederzijdse
handelsbetrekkingen tussen Nederland en
de BLEU in het afgelopen jaar weer zijn
uitgebreid, bij een evenwichtiger betalings
positie.
Monetaire positie
In de eerste drie maanden van 1952 zal
België in het kader van de EBU over een
extra dollarcrediet van 60 milltoen dollar,
resp. 1 milliard francs per maand kunnen
beschikken. Voor dat bedrag kan België dus
crediteur tegenover zijn afnemers zijn, maar
overigens zal de Belgische schatkist moeten
bijpassen. Alles hangt er dus van af in hoe
verre België het nodlB zal oordelen zijn
exporten meer of minder te remmen. Er
wordt veel gesproken over ombuiging van
de buitenlandse handel, over het stichten
van speciale fondsen die de handelsexpan
sie buiten het EBU-gebied moeten bevor
deren. maar het is niet zo gemakkelijk de
handel in andere banen te leiden en dit
eist meestal jarenlange inspanning. Ondanks
de genomen maatregelen die de richting van
het handelsverkeer moesten beïnvloeden.
ging ook in de laatste maanden van 1951 nog
trLeYlerde van de Belgische uitvoer naar
de E B.U.-landen.
In het eigen land gaan stemmen op om
door verruiming van het binnenlandse cre-
diet een euphetnistische uitdrukking voor
een nieuwe inflatie de verkoop in eigen
land te stimuleren en zodoende de uitvoer te
verminderen en de invoer aan te moedigen.
Anderen wijzen er daarentegen op, dat ten
gevolge van het conjunctuurverloop het
voordelig saldo op de Belgische handelsba
lans reeds begint in te krimpen en het zeer
te betreuren zou zijn indien België op een
tijdstip dat Nederland en Groot-Brittannië
zun voorbeeld volgen en weer naar een or
thodoxe monetaire politiek terugkeren, de
algemene monetaire en credietpolitiek. die
hier sedert de tweede wereldoorlog succes
vol is geweest, zou opgeven.
Wat de staatsfinanciën betreft, deze profi
teren van de hujdige conjunctuur, al is het
evenwicht op de gewone begroting op een
ongekend hoog niveau tot stand gekomen en
zullen er voor de financiering der bewape
ningsuitgaven zeer hoge "bedragen moeten
wonten geleend Veel zal er van afhangen
noe de grote afnemers van België hun eigen
bewapeningsinspanning zullen regelen en
financieren en welke eisen men aan België
op het internationale plan zal stellen. "Waar
bij men. gezien de Belgische soepelheid, mag
hopen, dat men evenals in 1951, in 1952 „zijn
Plan zal trekken". De huidige situatie biedt
hier geen slecht vertrekpunt.
(Van onze correspondent)
In de Haagse binnenstad stond een
dressoirtje in de etalage, dat werd
aangeboden niet voor 150 gulden,
maar voor een daalder. Dat was naar
de zin van een huismoeder. Dus nam
zü drie dagen geleden een rieten
stoel en een paar warme pantoffels
en ging in „de rij" zitten. Zij
moest en zou dat dressoirtje krijgen.
's Nachts loste haar man haar af.
Buren zorgden voor kopjes koffie en
ook de leiding van de zaak zorgde
goed voor haar. Een boek onder de
arm, handschoenen aan, stevig iitpe-
pakt, vertelde zij aan ieder, die het
weten wilde, waarom zij daar zat en
bekijks had ze genoeg.
Er waren er, die om haar lachten,
maar gisteren lachte zijZij werd
als eerste en alleen binnengela
ten en daar kreeg zij niet alleen het
dressoir, maar als beloning voor haar
wachtrecord bovendien een haard-
fauteuiltje Na drie dagen en
drie nachten op wacht had zij wél
haar beloning gekregen.
Ir H. J. Giesen. inspecteur van
de NedfHandse Heidemaatschappij te
Breda, zal 5 Januari met 't m.s. „Skau-
I brun" naar Nieuw Zeeland emigreren.
Tot zijn opvolger is benoemd ir J. de
Wolf te Arnhem.
De emigratie van de heer Giesen heeft
een twee-ledig doel. In de eerste plaats is
hot zijn bedoeling zich in Nieuw Zeeland als
gparticulier te vestigen. Daarnaast heeft hij
verscheidene opdrachten te vervullen, die
^belangrijk kunnen zijn voor de emigratie
,van Nederlanders naar Nieuw Zeeland.
In het bijzonder zal hij zich oriënteren
g inzake -de mogelijkheid in hoeverre Neder-
giandse intellectuelen en technici een pas
send emplooi in Nieuw Zeeland kunnen
vinden
Vele van zijn opdrachten liggen op cul
tuur-technisch en zakelijk terrein. Onder
Noorwegen was de grootste
afnemer in 1951
De president van de Shipbuilding Confe
rence, J. Ramsay Gebbie, deelde dezer dagen
mede, dat de nieuwe orders voor Britse
schepen aan het einde van 1951 tot 600 mil-
lioen pond sterling waren gestegen. Dit is
een record en vertegenwoordigt vie* jaren
werk, zo voegde hij eraan toe.
Volgens andere gezaghebbende bronnen
hebben bestellingen uit Noorwegen, Grie
kenland. Panama en Amerika de overhand
bij de in Engeland voor hei buitenland in
aanbouw zijnde schepen, waarvan de waar
de op 200 millioen pond sterling gesteld kan
worden. De totale bestellingen in 1951 om
vatten meer dan 1 lDO schepen of 61 'e mil
lioen brt.
Gebbie wees er nog op, dat de Britse
scheepsbouwers, voor een volkomen econo
mische productie met gebruikmaking ven
de aanwezige capaciteit en arbeidskrachten
50" meer staal nodig hebben dan zij op het
ogenblik krijgen. De productie der Britse
werven was in 1951 niet veel kleiner dan 1.'
millioen brt. De bestellingen bestaan voaL
55 procent uit tankschepen. Voor vele
andere soorten schepen dan tankschepen
kunnen nog vrij spoedige afleveringen wor
den aangeboden, maar ook hier is een groter
eanbod van staal nodig om dit te kunnen
verwezenlijken.
In de afgelopen 12 maanden heeft Noor
wegen voor ongeveer 75 millioen pond ster
ling aan schepen in Engeland besteld. Grie
kenland voor ongeveer 50 millioen. Panama
voor 40 millioen en Amerika en Liberia voor
25 millioen.
Ir KEUS SffRAK HEEM.4F-PERSONEEL TOE
Woensdagmiddag heeft ir. H. I. Keus.
recteur der N.V. Heemaf te Hengelo, het
personeel dezer onderneming in de grote
hal toegesproken. Hy constateerde, dat de
omzet der ondernemipg zich in een nog
stygende iyn op hoog niveau bewoog. Het
personeel ondergipg daardqor enige uitbrei
ding. De mooiste order was die van 25 elec-
triséhe locomotieven voor de Nederlandse
Spoorwegen. Voor 1952 is de fabriek voor
zien van voldoende werk voor een lonende
exploitatie.
Hier en daar blijkt evenwel, dat onvol
doende middelen de vraag beperken. Dat
overigens beperking van investering bij
constant verbruik de toekomstige werkge
legenheid in gevaar brengt, is aan geen
twijfel onderhevig. Waarschijnlijk is, dat
het moeite zal kosten in de huidige situatie
de kapitalen te vinden, die daarvoor be
schikbaar gesteld dienen te worden. Even
waarschijnlijk is, dat investeren beloond en
aangemoedigd in plaats van beboet en be
perkt zal moeten worden. Ook hier geldt
het „voor wat hoort wat", waarbij wij die
nen te bedenken, dat het zonder winst met
de uitbreiding, ja zelfs met de instandhou
ding der werkgelegenheid is gedaan.
Hoewel het schip goed geladen is, zijn er
zorgen van algemene aard. Zolang de wer
ker met angst de dag van het ingaan van
«ijn rust ziet naderen en compensatie van
zijn tekort in goede munt is uitgesloten, zo
lang het de jonge generatie bijna niet meer
mogelijk is een huishouden op te zetten en
dan nog op een veel eenvoudiger basis dan
de eerste wereldoorlog, zolang het ver-
ijgen van een eigen huis eert onvervul-
fere wens blijft, is het ons duidelijk, dat er
ndarfks de reeds bekende compenserende
overheveling een toestand is ingetreden, die
gen enkel belang dient en ten hoogste «de
wind in de zeilen van een extreme groep
blaast en die hen. die verantwoordelijkheid
voor de werkgelegenheid willen dragen,
zwaar drukt.
Niet verdelen maar
groter maken
Het komt immers niet op het verdelen,
maar op het groter maken van de koek aan
en met een andere verdeling van een klei
ner wordende koek is een evolutionnaire
welvaartsvermeerdering en die willen
wi' toch allen omdat ze de grootste vrijheid
van ieder individu waarborgt uitgesloten.
Het verleden heeft bewezen, dat het an
ders kan en dat by een productie, die het
verbruik overtreft, de zorgen by het stich
ten van een gezin en by de oude dag in tal
loze ondernemingen geringer waren dan
nu Toen kenden we geen departement
voor de opvoering van de productiviteit ei
wie gedacht heeft, dat werkloosheid na de
oorlog niet meer zou komen, heeft met te
leurstelling kennis moeten nemen van de
gevolgen van de teruglopende vraag wegens
een te hoog prysniveau. Het spreekwoord
zegt: Als de nood het hoogst is. is de red
ding naby. Dat by een juist inzicht in de
nood die redding nog mogeiyk is. moge allen
de moed geven in 1952 de wedersydse ver
plichtingen na te komen.
de eerste categorie vallen o.m. de mechani
sche ontginningen, ontwaterings- en water
bouwkundige werken, de erosiebestrijding,
alsmede de algemene land- en bosbouwkun
dige mogelijkheden voor jonge Neder
landers.
Daarnaast zal de heer Giesen ook Neder
landse zakenbelangen in Nieuw Zeeland tot
ontwikkeling trachten te brengen, o.a. voor
aannemersbedryven en speciale werktuigen-
fabrieken. Ook de exportmogeiykheden voor
bepaalde industrieën in ons land zal hy na
gaan. Gedacht wordt daarby aan pootaard-
appelen en ryne zaden. Voorts zal ook aan
dacht worden besteed aan de Nederlandse
export van speciale ontglnnings- en bos-
bouwwerktuigen.
Ir Giesen zal via mededelingen aan o.m.
't* Commissariaat voor de Emigratie Neder
land van algemene voorlichting dienen in
verband met de emigratie naar Nieuw
Zeeland.
Een van de belangrijkste onderdelen van
zijn program ziet ir Giesen in het bestu
deren van de mogelijkheid meer boeren- en
tuindersgezinnen naar Nieuw Zeeland over
te brengen. Ir Giesen maakte deel uit van
de agrarische en planologische commissie
voor de ontsluiting van de Biesbosch en
werkte mee aan het tot stand komen van tal
van plannen voor de afwatering van diverse
waterschappen in Noord-Brabant. Hij was
voorts betrokken bij diverse ruilverkave
lingen in Zeeland en Brabant en had de
supervisie bij de uitvoering van cultuur
technische werken voor de herverkaveling
vaó Walcheren.
(Van onze Romeinse correspondent)
Rond de Jaarwisseling vond te Rome de
overdracht plaats van de eerste Rode
Krulszendingen uit Nederland aan het
Italiaanse Rode Kruis. Elf goederenwagons
vol blikjes melk en vlees en chocolade
tabletten waren op een speciaal perron van
het Statione Ostiense gereden, waar een
kleine plechtigheid gehouden werd.
In naam van het Nederlandse Rode Kruis
bood de heer Fack de zending aan het
Italiaanse Rode Kruis aan. De voorzitter
van het Italianise Rode Kruis sprak in een
hartelijke rede zijn dank uit aan het Ne
derlandse Rode Kruis, maar in de aller
eerste plaats aan het Nederlandse volk.
dat zo warm heeft meegeleefd met de ramp
die Italië heeft getroffen.
Daarna begaf het gezelschap zich naar
de plaats, waar de goederen voor de slacht
offers van de overstroming voor verzen
ding werden gereedgemaakt. Honderden
Italiaanse dames zijn daar dag aan dag zon
der vergoeding werkzaam. In elk pak ko
men goederen afkomstig uit verskillende
landen. De verpakking der verschillende
blikjes alleen zal de ontvanger van het pak
doen zien uit welke landen zijn giften zijn
gekomen. Het gehele pak gaat daarna in
een speciaal voor dit doel vervaardigde
zak, waar alleen Rode Kruis op staat, zon
der aanduiding van enige nationaliteit. Een
vertegenwoordiger van het internationale
Rode Kruis uit Genève heeft op dit alles
het toezicht. Wij kregen de indruk, dat dit
alles uitstekend geregeld is en zijn er
zeker van, dat de mensen in het over
stromingsgebied vol dankbaarheid zullen
denken aan de duizenden en duizenden in
verre landen, die hen in hun nood hebben
bijgestaan.
'Vo? Bent u daar weer? We
'J gaan elkaar langzamer
hand kennen.
Zo'n rechterlijke verwelko
ming is altijd een voorteken
voor een minder prettige af
loop. zodat de 48-jarige Enge-
lientje, die juist uitdagend-
zelfverzekerd voor hetp hekje
was gestapt, zich allesbehalve
gevleid voelde over dit blijk
van herkenning. Zij reageerde
er direct op en repliceerde
snibbig:
Zo-is-et. 't Zaal nog wel
érger worden, als 't zo deur-
gaot, waantze wierp een
wantrouwende blik op het dos
sier, waarin ze een heerlijk
stuk proza wist in de vorm van
een vier folio's rijk procesver
baal van de rijkspolitie uit
haar geboortedorp in de Hoek
se Waard.
5?'
Dus \ye kunnen rekenen,
dat u né deze keer opnieuw
hier verschijnt. Deurwaarder,
de getuige.
Marregie was een aardig, on
deugend lachend, jong vrouw-
ti^difiMerzijde een spottende
b llftljè naar Engelient:'e 'P
Juust achtbare, daorveur
schold ze me op de weg, zodat
iedereen het heurde. Ze zoekt
me altied, da's van de eurlog
af. Er komt genne end 'an.
Bent u niet een beetje tè
aardig naar haar zin tegen haar
man polste de magistraat
De hoeveelste keer is dat voorzichtig.
nu al vroeg de rechter, in het
dossier snuffelend. Hier heb ik
het, een.twee.drie.vijf.
zeven keer, allemaal beledigin
gen en dit is de achtste maal.
y bent een lastig mens, een
ruziemaakster en
Zeg dat die politie vroeg
ze vals.
Jó. En óók, dat u een rod
delaarster bent en èrg kwaad
denkend.
Die polissie speelt met
haar onder één deken, da zeg-
ikke. Sjengejènge, wa het die
moie waachtmester zich uutge-
slofd
Heeft u uw buurvrouw
Marregie Spoeling voor vui
legescholden
Omdaat ze da-is, klonk
het verzekerd. Ze wil mien
kerrel van me aftroggelen en
ze laacht me uut als ze me op
't arf zie en op straot en va-
daog of mergen haol ik ze d'r
eugen uut d'r kop. Da's vaaast.
'k Maok wel is een gijntje
met de kerrel. gaf ze toe. Dan
vraog ik, als 'k hem zie, zeg
Nellis, hóu je nog een bietje
van me?En dan roept hij
trug, kom-mar efkes bij me,
dan zal 'k oe een zoentje gevve.
Maor hij ment-et nie 'or. Hij is
een goeie kerrel. maor mag
niks voor dat wief, die een stuk
saggerin is, zo gezegd, achtbare.
Maor er zit tussen óns gien
kwaod 'or. want 'k ha zélf een
goeie kerrel en die laacht-er
ók omEn da hè'k teugen
de burgemester ók gezeid, die
me hèt laoten komme en die
ha"k 't presis uutgelegd. En
toen hèt zij op het gemente-
huus motte komme bie de bur
gemester en nóutoen hèt
er wat gezwaid 'orWant
burgemester is een goei maan,
maor as-ie begintnóu or..
En toe ze trug kwam en 'k
toevallig bie de lappieskopman
an de waogen stond, schold ze
uut voor: zo lelijke, vuile echt-
brekster en vieze.,... u wette
wel.
Dat bèn je toch, wierp
Engelientje er uit haar bank
tussen door, zodat de achter
haar zittende wachtmeester
haar op de schouder moest tik
ken. dat ze haar mond moest
houden.
Voor jou soms
Eddelachtbaore. 'k nem
geen wórd trug, want toen ze
nog een vrije meid was, lag ze
al met de jonges laangs de
diek. Je bint een schaande voor
je moer geweest Kijk ze nou
laachen Zo'n valse don
der
Héhéhéhé, vermaande de
rechter. Pas óp, anders ga je
nóg meer lelijks zeggen.
Nou hort u het zèlvers,
achtbaore, zei triomfantelijk
Marregie. Laot ze mar naar d'r
eigen kieken, zo'n helleveeg
veur h'r maaan is ze Dië
maan wil welleris lachen. En
zij kan nie laachenMaor
tussen hèm en ikke bestóot
niks 'or. 'k Ha zélf een beste
kerrel en die laacht er zelf om.
Maor 'k la me nie uutschelden.
Als 'k al die boeten optel,
dan is schelden toch èrg duur,
rekende de rechter aan Enge
lientje voor. Dan telkens je
tramgeld naar Rotterdam. Dat
geld kon beter in je huishouden
gebruikt worden. Vind je óók
niet En het wordt hier steeds
duurder. Willen we je nu maar
eens in de gevangenis zetten
Boeten helpen tóch niet.
Aasteblif niet, edelacht
bare, want 'k zou nie wetten,
wie er dan op mien kooters
mot passen.
Dan zal je toch moeten
uitscheiden met dat schelden.
Maor zij troggelt mien
kerrel van me èf. hield Enge
lientje voL
Och neen, dat geloof ik
niet, zei vergoelijkend de rech
ter. Zó erg zie ik het niet.
Nietwaar, Marregie? Maar jij
moet er mee ophouden en geen
aardigheidjes meer tegen haar
man zeggen. Dat moet dus ein
digen
Och, achtbarre, verdedig
de zich Marregie. 'k Heb-et
tegen de burgemester ók ge- vinden we o.m. nog een
zegd en 'k zei: burgemester. 1 nle.t Snb.e.k™J*. ™derli
maok-oe niet bezorgd, waant 'k
mot van die kerel niks 'ebben
en hij niks van s mien, maor 'k
laot me niet schelden, 't Is al-
lennig een betje pesterie van
me, maar voor de rest is er
genne pien bie
Voor de laatste keer nog,
kreeg Engelientje boete. n.l.
ƒ20, maar tevens een week
voorwaardelijk met twee jaar
proeftijd.
Jt Dè's te veulriep ze.
Te veel, te véélherhaalde
de rechter. Die scheldwoorden
zijn niet minder waard. Ga je
in hoger beroep
Vaaast wel, dreigde ze.
Dan mot Dehaeg er ók rfiaar
bie. Maor ze is niet van me
aaaf
Pès maar ópwaarschuw
de de rechter. Kom je terug,
dan krijg je alleen méér ge- I
vangenisstraf en we laten Je
die week, die boven je hoofd
zweeft, óók uitzitten.
Da'zeilen we dan welleris
zien, mokte Engelientje en
kwaad liep ze naar de deur.
Een lekkende bus met grondlak werd
gisteren in de lampekappenfabriek Ver
meulen en Van Liempt te Etten op een an
dere bus geplaatst om de verf op te van
gen. Een klein straaltje liep langs de bus,
zcdat een deel van de vloeistof op de grond
terecht kwam. Daar is vuur bijgekomen,
met het gevolg, dat een brandje ontstond.
Twee der arbeiders, Frans Mensen en Sus
de Bont. gingen onmiddellijk tot blussing
over. Zij werden daarbij het slachtoffer
van een plotseling zich voordoende ontplof
fing, ontstaan door het verhit worden van
dp beide bussen. De twee mannen werden
met brandende grondlak overdekt en raak
ten in brand. Hun collega's «nelden te hulp,
maar konden niet verhinderen, dat de twee
mannen zwaar gewond werden en naar het
$t Ignatiufziekenhuis te Breda moesten
worden overgebracht. Een hunner, De
Bont, is in de afgelopen nacht aan zijn
verwondingen overleden.
De schade in de fabriek bleef beperkt tot
ruiten en grondstoffen. Behalve de beide
genoemden, werden ook andere arbeiders
gekwetst, zij het in lichte mate.
Gemiddelde grootte is kleiner
dan die in Nederland
In de over het algemeen goed gevulde
orderportefeuille van de Westduitse scheeps
bouw treffen we oqk zeer vele orders aan
voor de bouw van kustvaartuigen. De
meeste orders zijn voor Duitse rekening.
Het aantal opdrachten voor het buitenland
is in deze sector van de scheepsbouw klein
te noemen. De buitenlandse orders komen
meer voor in de grotere schepen en in de
categorie tankers.
De gemiddelde grootte van de opdrach
ten voor Duitse rekening bedraagt ruim
488 ton d.w. In Nederland ligt het gemid
delde van de nieuwbouworders aanmer
kelijk hoger, n.l. ruim 600 ton d.w. Wat Gro
ningen voor de Nederlandse luistvaart be
tekent, is Haren-Ems voor de Duitse. Op
een getal van 45 opdrachten (21970 ton d.w
zijn 9 schepen voor dit stadje. In totaal be
treft het hier 4545 ton d.w. scheepsruimte
met een gemiddelde grootte van 505 ton d.w.
Ook bij de Duitse opdrachtgevers valt
een neiging tot combineren te constateren.
Een uitzondering vormen nog de schepen
van 900 ton d.w. en meer. Injjjiderland zijn
de laatste jaren meer srtepeh van de«e
grootte besteld dan in Dfiltsland, te meer
aaar niet alleen de redenen in het Westgn
van Nederland, maar ook de Groningse re
ders deze schepen niet meer als uitzondering
bestellen.
Wel is er een overeenkomst te vinden wat
betreft de minimum-grootte der bestelde
schepen. Evenals in Nederland worden ook
in Duitsland de kleine kustvaartuigen
de schepen in de tonnage van 250300 ton
d.w. niet meer besteld. We hebben ten
minste geen kleiner dan 390 ton d.w. kun
nen vinden.
Onder de buitenlandse opdrachtgevers
ook voor Nederland
t.w. de Rawall-
rederij uit Hersingborg, die in 1947 bij één
der werven in de provincie Groningen het
kustvaartuig R.A. Rawall liet bouwen.
Deze maatschappij krijgt thans twee nieu
we schepen van 500 ton d.w. bij de Lü-
becker Maschinenbau in Lübeck. Dezelfde
werf maakt ook nog twee kustvaartuigen
voor de Svenska Lloyd in Gothenburg. Ook
deze ^chepen worden 500 ton d.w.
COMMODE IN BRAND
In een woning aan de Ruyckrocklaan te
Peh Haag is op Nieuwjaarsmorgen in een
kinderkamer brand ontstaan, doordat een
brandend electrisch kacheltje te dicht bij
een commode was geplaatst. Een jongetje
van zestien maanden en een meisje van
twee-en-een-half jaar werden met brand
wonden in bewusteloze toestand naar het
Julianakinderziekenhuis overgebracht. Er
is geen gevaar voor hun leven.
De Rijksmunt 50 jaar
Dinsdag 1 Januari was de munt te Utrecht
50 jaar staatsbedrijf. 1 Januari 1902 immers
trad de wet van 28 Mei 1901. houdende be
palingen omtrent het toezicht en de zorg
over de zaken der munt in werking. Dit be
tekende. dat er toen radicaal werd gebroken
met de van oudsher bestaande wijze van
exploitatie der Utrechtse muntinrichting.
In 1951: 13.556 tchepen
In 1951' zijn in Rotterdam 13.556
zeeschepen aangekomen. December
leverde 1386 de Waterweg binnenlo
pende schepen op, waarvan bestemd
voor Rotterdam met inbegrip van
Pernis en Vondelingenplaat 1165
schepen.
De nieuwe rijksweg Eindhoven—Leen
de. over de Leenderheide,. welke
straks de huidige nauwe,
bochtige en gevaarlijke verbinding
EindhovenHeezeLeende zal vervan
gen. zal in het voorjaar van 1952 in ge
bruik worden genomen, zo deelt de Toe
ristenbond A.N.W.B mede.
Dit betekent een zeer belangryke verbete
ring in de verbinding tussen het Westen en
Limburg. Reeds meermalen zyn op de be
staande rijksweg, welke bij de automobilis
ten in een kwade reuk staat dodelijke on
gevallen gebeurd.
Het gedeelte Eindhoven—Heeze—Leende ls
zelfs zo gevaarlijk, dat velen maar liever de
route over Valkenswaard kiezen, al is ook
de weg Valkenswaard—Leende verre van
ideaal. Reeds sedert 1936 is het Rijk van
plan geweest aan deze ongewenste toestand
een einde te maken door de aanleg van een
nieuwe rijksweg Eindhoven—Leende De
aarden baan daarvoor is in de oorlog aan
gelegd
De nieuwe rijksweg krijgt een breedte van
6.25 meter en zal uitsluitend voor motor
voertuigen toegankelijk zijn. Een snellere en
aanzienlijk veiliger verbinding wordt er
door gewaarborgd.
De A.N.W.B. zal zijn bewegwijzering lij-
dig aan de nieuwe toestand aanpassen. Daar
het hier een geheel nieuwe weg betreft, ls
het aantal wegwijzers en richtingsborden
dat moet worden veranderd of verplaatst,
zeer groot. Dit geldt nog te meer. waar la
verband met de nieuwe verbinding een aan
tal routes en daarmede ook de afstanden
ingrijpend moeten worden gewijzigd.
De Franse regering heeft tijdelijk een
aantal invoerrechten opgeschort, met het
doel de prijzen van goederen, die in het land
dringend nodig zijn, te doen dalen. Dit be
sluit heeft o.a. betrekking op de invoer
van ruw zink en platen, banden, staven,
roeden, buizen en strips van zink en zink-
alliages. waarvoor het invoerrecht 15 tot
20 procent bedroeg.
KERKNIEUWS
t
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Coevorden
J. H. W. Sandijck te Jukwerd en Krewerd.
Aangenomen naar Borculo R. J. Renier
te Wedde (Gron.).
Benoemd tot hulpprediker te Rotterdam-
Charlois (wijk „Carnisse") J. K. F. Mantz,
em. predikant aldaar.
Geref. Kerken. Beroepen te Hasselt B.
Scholten, cand. te Kampen. Te Nieuw-
dorp G. Aaibersberg te Zonnemaire.
Chr. Geref. Kerk. Bedankt voor Meppel
D. Biesma te Hoogeveen.
Baptisten Gemeente. Beroepen te Gronin
gen S. Zijlstra te Eindhoven.
Geref. Gemeenten. Tweetal te Zaandam:
M. Blok te Rotterdam-C. en A. Vergunst te
Zeist.
Bedankt voor 's-Gravenhage J. W. Kersten
te Genemuiden.
llüiJJJlJUBHHIiJMJJlIllMJUJIIlilJJMiOiljJUJWJIllJlJM'JJlMJffiiJllllJJlJlHJlJllilIJlJJflflBBJflJJJiJJlg
Kunstschutters-kunst fj
schoot tekort
Juist toen de kunstschutter „Opper- ff
hoofd Arendsoog" by de Burger- m
lijke Stand bekend als ene Jack
mw»" ucivcnu uis ene j ulk. s
Carson in een circus te Birming- S
ham een glazen bol van het hoofd f
van zijn assistent wilde schieten, zak- i
van zijn assistent wilde schieten, zak-
hij door de stoel heen, waar hü
op zat.
Het Grote Opperhoofd schoot de
I leider van de circusband in zijn been
en het slachtoffer van het mislukte
schot moest naar het ziekenhuis wor
den gebracht.
Een nieuwe stoel voor het Opper-
g hoofd is al besteld
(Van onze Twentse correspondent)
n zijn Woensdagmiddag uitgesproken
jaarrede heeft de heer H. van Beek Hzn,
voorzitter van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Twente en Salland. grote
aandacht besteed aan de moeilijkheden in
de textielindustrie. Op de binnenlandse
markt valt de laatste tijd. aldus de heer Van
Heek. een onmiskenbare kentering te be
speuren. Hoewel de „koperstakfng" diepe
sporen heeft 'achtergelaten, kan met enige
reserve gezegd worden, dat in vele sectoren
de ommekeer gekomen is.
De grote daling van de wolprijzen begin
April gaf een geweldige deining en ook in
de katoensector begon de verkoop toen plot
seling over de gehele linie terug te lopen.
Geforceerde verkopen als gevolg van li-
quiditeitsmoeiiykheden deden de rest en al
met al geraakte de binnenlandse handel
in de eerste plaats de confectie-industrie
en de grossiers in een niet benijdens
waardige positie. Uit de aard der zaak heb
ben textielfabrieken met in hoofdzaak bin
nenlandse afzet hiervan het zwaarst te HJ-
den gehad. Thans scldjnt men in vele ge
vallen over het dieptepunt heen te zijn en
er is een zekere gerustheid ten opzichte van
de katoenmarkt ingetreden. Er valt weer
een zij het dan ook minimale belangstelling
van de handel om te kopen te signaleren.
Het schynt dat deze gerustheid ook bij het
publiek begint door te dringen en hoewpl
de gelegenheidsaanbiedingen de opleving
nog enige tijd zullen tegenhouden, mag men
met een zeker optimisme op een geleide
lijke verbetering van de handel rekenen.
Met dat al is wel de grote waarde van de
textieluitvoer gebleken voor de gehele tex
tielindustrie, die daardoor veel minder con
junctuurgevoelig wordt. De „uitwijkmoge
lijkheden" van de z.g. exportfabrieken, die
alle een zeer grote binnenlandse afzet heb
ben. hebben zeer gunstig gewerkt en nog
grotere moeilijkheden dan de reeds ontstane
verhinderd. Hier plukt onze industrie de
'vruchten van een collectieve exploratie en
bewerking van exportmarkten.
De uitvoer van katoènen manufacturen ln
Nederland
Engeland
Ver. Staten
Japan
India
1947
80
yards
bedroeg:
(gaschat)
1948
1949
1950
1951
121
150
152
175
761
904
822
880
940
908
559
750
499
745
1088
1030
308
466
1109
800
2629
3173
3730
3635
Wat zal Japan doen
Door de grote droogte en gebrek aan kolen
daalde de Japanse export in 1950 enigszins.
Op langere termUn gezien bestaat er echter
aanleiding tot grotere ongerustheid. De po
litieke en economische expansiedrang van
Japan in de dertiger jaren ligt de wereld
nog vers in het geheugen. De Twentse texi
tielindustrie staat hier voor een probleem
van niet te bepalen omvang. De textiel-
exportkoek zal op langere termijn bekeken,
ten gevolge van de steeds verder voort
schrijdende zelfvoorziening van de huidige
afzetgebieden, de neiging hebben eerder
kleiner dan groter te worden.
Volgens een berekening van de Engellie
Cotton Board bedroeg de Internationale
handel ln katoenen stukgoederen in de pe
riode 1936—1938 7 milliard square yards per
Jaar, terwyi dit cUfer in 1950 5.4 milliard
square yards bedroeg. Hoewel men, alleen
de cijfers der laatste jaren beziende, wel
licht tot een andere conclusie zou kunnen
komen, geloof ik toch. aldus spr., dat de
cyfers van de Cotton Board helaas de ver
wachting wettigen, dat de mening van prof.
Wisseling in 1948 uitgesproken omtrent de
dalende ontwikkelingsiyn der textielexpor-
ten op de lange duur juist zal blijken te
zijn. Wanneer in de toekomst telkenjare een
groter part van deze textielexportkoek door
Japan zal worden opgegeten, opent dit voor
de rest van de wereld uiteraard geen pret
tige perspectieven.
De vraag bij dit alles is nu hoe een nieu
we overproductie voorkomen dient te wor
den. In ieder geval kan oveï dit punt over
leg gepleegd worden door de reeds bestaan
de contacten tussen West-Europa en Japan
te bestendigen en te verstevigen. Reeds
heeft Japan getoond begrip te hebben voor
het feit. dat het zijn belang beter dient met
het verkopen van zijn textielen tegen we
reldmarktprijzen, liggende op of even onder
het niveau der Engelse. Amerikaanse en
Nederlandse noteringen.
Op langere termyn gezien zoude*»
bitante aspiraties van Japan op de wereld
markt zeker tot zeer onaangename rebCrtes
leiden. Japan zal goed doen te begrijpen,
dat West-Eüropa zich niet voetstoots zal
overgeven en zyn Aziatische afnemers er
toch bovendien zeker geen pry« op zullen
stellen aan Japan bU de invoer van katoe
nen manufacturen een soort monopoliepo
sitie toe te kennen.
Onvoldoende dollars
Door de grotere oogst hebben de Ame
rikaanse autoriteiten de uitvoer van USH-
katoen naar bevriende landen vry gegeven
Helaas betekent dit niet, dat de Nederlandse
spinners deze katoen volop kunnen kopen.
Integendeel, de verminderde ECA-toewij-
zing baart èn de regering èn de spinners
veel zorgen. Verder is het feit belangryk,
dat er in verband met de gestegen katoen
markt voor de beschikbare dollars veel min
der katoen geïmporteerd kan worden, dan
er ge-pland was. Aangezien er ook nu niet
voldoende vrye dollars zyn, vreest men
dat het ook dit seizoen niet mogeiyk zal
zyn de gehele behoefte ln USA-katoen te
dekken.
Groningen (als gewest) is tot nu toe twee
aloepenbedryven rijk geWeest, t.w. de werf
van Kerstholt in Groningen en die van de
wed. Blaak in Hoogezand. Beide zyn gespe
cialiseerd ln de bouw van houten sloepen,
reddingboten, enz. Sinds korte tijd echter
worden hier ook aioepen van aluminium
gebouwd.
In Delfzyi is nameiyk sinds enkele Jaren
s N.V. Delka Metaalwflrenfabriek geves
tigd. In enkele groene barakken aan de
Farmsummerweg vlak in de nabyheid van
de nieuwe scheepsreparatiewerf van de
Gebrs. Sander, heeft men hier geleideiyk
de moeliykheden weten te overwinnen, die
elk Jong bedrijf kent, maar ook de moeliyk
heden, die zich rijkelijk voordoen by de
verwerking van aluminiumproducten.
De eerste jaren heeft men zich er vooral
toegelegd op de fabricage van hang- en
sluitwerk.
Ook hier kroop het bloed waar het niet
gaan kon. Wanneer men een directeur heeft,
die altyd in de scheepsbouw heeft gezeten,
zoals met de heer Rond het geval is. en
wanneer men onder de mede-vennooten
een heer Visker weet. een mqn, die dag in
dag uit via Bemetel jonge mensen voor de
scheepsbouw opleidt, dan is het begrijpeiyk
dat er t.z.t. vaartuigen van aluminium zul
len worden gebouwd.
Deze tyd is thans aangebroken Ook by
dit product zyn de moeiijkheden niet weg
gebleven. Men ls er toch gekomen en de
eerste reddingboot (13-persoons) bestemd
voor de scheepswerf Nlestern te Delfzyi
kon de toets der critlek zeker doorstaan Aan
de tweede boot wordt reeds gewerkt In
de loop van het nieuwe jaar hoopt men
reeds de eerste serie te kunnen opzetten.
noNDEKDAG 3 JANUARI 1952
EERSTE BLAD - PAGINA 3
(Van onze speciale verslaggever)
- .mm huilt de Japanse buitenman, die Tokio bezoekt, in diepe eerbied het hoofd.
Nog altijd b g h t paieiS waarvan hij weet. dat daarin Zijne Majesteit
eert En achter zijn gebogen rug rezen de vier, vijl
Tv de brede boulevards naar alle delen van deze monnterachtig grole stad
rijen dik o^rnf inWOner.s De Japanse boer trekt zich daarvan niets aan: hij denkt
ThtTmët™ mpect aan zijn keizer. De stedeling schijnt op dit punt wat nuchterder
noLr oo het platteland heerst nog Iets van het oude ontzag, waaraan ook vijl
Jaar Atnerlkaanse bezetting geen eind hebben kunnen maken.
V. Htrnhtto verdweiten leek, komt gemakkelijk weer
Een kwarteeuw geleden herieeg Hirohi o tfrUf
kennis gewapend heb ik ijverig gespeurd
naRr feestelijke voorbereidingen ter her
denking van dit jubil'eum. maar.... ik heb
(natuurlijk) niets gevonden Over zyn keizer
en over 't keizerschap •^^algemee^zwygt
Biologie, zeilen en zwemmen dat zijn de
hobbies van de kleine, bijziende rpan. die
vroeger gevangene van de militairen was
en na de oorlog als keizerlijke beziens
waardigheid door het land is gaan reizen.
Hirohito is nooit iemand geweest, die zich
op een voetstuk heett willen plaatsen. Daar
is zyn karakter niet naar: hij ls veel meer
de kalme kamergeleerde dan de eerzuchtige
heerser, die met alle mogelijke middelen
naar uitbreiding van zUn macht streeft. Wat
men hem verwijten kan, is te grote passi
viteit en het laten misbruiken van zyn ge
zag voor imperialistische doeleinden. Vol
gens Hauser heeft hij desondanks met de
zeer beperkte middelen, waarover hij be
schikte. destijds gepoogd zijn afkeer van
militaire dictatuur te kennen te gevi
Oudergewoonte publiceert de keizer
Nieuwjaarsdag een gedicht van eigen hand
en in dat van 1938 heette het: .Vredig is de
morgen in de tuin van het altaar. Het is
te hopen, dat 's werelds toestand ook vredig
zal zijn". En het Nieuwjaarsgedicht des kei- i
zers van 1940 luidde: ..Bij het begin van het
Nieuwe Jaar bidden wij dat Oost-en West
eensgezind zullen zijn en voorspoed zullen
hebben".
De kroonprins
Tweemaal heeft Hirohito's omgeving ln
de jaren na de nederlaag gevreesd, dat zijn
dagen ais keizer geteld waren. In Augustus
1945 ging het gerucht, dat de toen twaalf
jarige kroonprins Akihito zijns vaders
plaats zou gaan innemen en weinig maan
den later had het er de schijn van, dat de
Amerikanen een troonpretendent, die tot
dan toe vrijwel onbekend in Nagoja had ge
woond. de plaats van Hirohito zouden laten
innemen.
Om met de kroonprins te beginnen: Hij
is op 23 December j.l. achttien jaar gewor
den en hofkringen zijn bezig een gpschikte
vrouw voor hem te zoeken Wat een ver
schil tussen de opvoeding, die Akihito vóór
de capitulatie kreeg en die hy onder Ame
rikaanse leiding heeft genoten. Voorheen
plachten de Japanse kranten eenmaal per
week het bericht te publiceren '..dat het
Hunne Majesteiten de Keizer en de Kei-L
zerin behaagd had de kroonprins te bezoe
ken" Soms ook bezocht de kroonprins
zijn ouders, maar voor het overige was de
ÏÏTTS.'T7ïr.rfi. voor de recht-
streekse afstammeling van de Zonnegodtn
toch niets begrijpenntpttemin
Géén feest dus. maar ik was niette mm
benieuwd welke uitleg een JaPa"s® lnt«'
lectueel. in Amerika opgevoed, aan dit ont
breken van vreugdebetoon zou geveru Naar
goed Japans gebruik beantwoordde hij mijn
vraag met een zeer brede glimlach, waarop
hn een uitvoerige uiteenzetting begon te
ïiven v.h de re&tKe hoogachting, welke
de keizers voorheen plachten te genietem
Toen ik aanhield en onverwacht mijn vraag
van /oKtraks herhaalde, kwam een verras
send antwoord: ..Keizer Meiji (Hirohito<s
grootvader) heelt lang en rfSenrijk over Mt
Volk geregeerd en l« destijds 70 uitbundig
gefêteerd, dat het onmogelijk is
te huldigen op een wijze, welkk ook maar
In de ver.ta verte de vergelijking met die
van Zijn gróólvadtr zou kunnen doorstaan.
Een kostelijk antwoord; waarin de kern van
de .vraag op Oosters-handige wijze werd
ontweken!
t Sensatie-rede
Nog altijd komt Hirohito's gelaat niet op
dp Japanse postzegels voor, hetgeen voor
de oorlog werd verklaard uit de opvatting,
dat dp keizer te heilig was om afgebeeld te
worden Helaas hebben de Amerikanen ver-
zuimd dit typisch-Japanse bijgeloof met wor-
tel en tak uit te roeien, ofschoon zij ander
zijds niet nagelaten hebben te dezer zake
Westerse opvattingen tot gelding te brengen
Het was dan ook geen kleine senrfatie.
toen de keizer juist zes Jaar geleden, nl. in
zijn Nieuwjaarsboodschap voor 1946. open
lUk de „goddelijkheid" van de Japanse
vorsten vals noemde en zijn onderdanen
verder meedeelde dat zij niet boven andere
volken uitsteken en al evenmin voorbestemd
syn de wereld te> regerenNiet ongees
tig is deze verklaring van Hirohito bestem
peld als het plegen van „politieke harakiri",
maar het is dc vraag, of de betekenis er van
wel ten volle tot de „gewone man" ls door
gedrongen. Het Japanse volk heeft, als elke
Oosterse natie, volop de tyd, het beschikt j jongen omringd door hofdignitarissen. die
over een ongeloofiyke veerkracht en. wat I hun eigen opvatting hadden over de wyze,
waarop de erfgenaam van de Japanse troon
op zijn latere taak voorbereid diende te
worden. In 1946 kwam er evenwel een grote
verandering. Volgens de officiële lezing
vroeg de keizer aan een Amerikaanse com-
'missie-van-advies om „een Amerikaanse
lerares van christelijke levensopvating"
Die werd gevonden in de persoon van
mevr. Elizabeth Gray Vining, een Quaker
en bekend als schrijfster van een groot aan
tal kinderboeken. Mevr. Vining. die in
eerste plaats tot taak had de wat al
mannelijke opvqpding van eertijds te neu-
tralisecen. vond haar keizerlijke leerling
de intelligentste, die zij ooit had
gehad en er is geen reden om aan te nemen
dat zij dit zei om te vleien. Akihito van zijn
kant gevoelde zich van de aanvang af vol-
en op zijn gemak temidden van zijn
klasgenoten, die toen. evenals hij. omstreeks
dertien jaar waren. Tot de meest geliefde
boeken van de kroonprins uit de afgelopen
periode behoren Robinson Crusoë. De drie
Musketiers. Tom Sawyer en Twintigdui
zend mijlen onder zee. Het spreekt wel van
zelf. dat de jongen ook zwaardere lectuur
te verwerken kreeg, zoals ,.De Ver. Naties
eiMevr! Vining heeft intussen haar opdracht
voltooid. Nu was het de wens van de keizer,
dat de kroonprins een Amerikaanse univer
siteit zou bezoeken, maar dit plan gaat niet
door eh zijn voortgezette studie zal Akihito
dus in Japan ontvangen, zij het op Ameri
kaanse wijze Naar men zegt waren de con
servatieve raadgevers van de keizer van
mening, dat de opvoeding van de kroonprins
al modern genoeg was geweest En dan ook
nog een Amerikaanse universiteit Neen,
dat zou te veel zijn geweest van het
goede En zo blijft Akihito dan op Ja
panse bodejn. In tegenstelling tot zün YAdfrr
hij er wel niet in slagen veel invloed te
?nen op de Reuze van zUn toekomstige
levensgezellin. Het is daarmee in Japan zo
gesteld, dat die keus eigenlijk in handen
ligt van het familiehoofd, al of niet na
overleg met vooraanstaande familieleden.
Vreemd, zult ge zeggen, maar dit vloeit
voort uit de ondergeschiktheid van de Ja
panner aan de gemeenschap, de groep of de
familie. En nu zijn er wel moderne Japan
ners. die zich van deze conventie niets aan
trekken. maar hun aantal is gering. En
zeker aan het hof zal men de gebruikelijke
paden willen bewandelen. Nu is er één
lichtpunt voor Akihito: zyn eigen vader
trouwde in 1924 met een prinses van zijn
eigen keuze, weliswaar een meisje uit de
hoogste kringen, maar niet uit een van de
families waaruit keizerinnen gekozen
plachten te worden. Daar staat tegenover,
dat Hirohito destijds meer zeggenschap kon
hebben dan nu zijn zoon: Hirohito» vader.
"VE DUITSERS hebben sedert het eind van
de oorlog wonderlijke ontdekkingen
gedaan. Lange jaren hebben se in de waan
verkeerd, dat *y het enige „Kulturvolk".
het enige beschaafde volk qp dit onder
maanse vormden. En nu hebben ce tot hun
verrassing bemerkt, dat ook elders ontwik-
koling en beschaving heersen. Dit is te dan
ken aan de „American Houses", de Ameri
kaanse Voorlichtingsbureaux. die overal in'
West-Duitaland zyn gevestigd.
Natuuriyk hebben ze vooral de nadruk
gelegd op de cultuur welke Amerika zich
heeft verworven, maar allicht straalt van
dit verschijnsel ook iets op de West-Euro-
pese landen af. Het was trouwens niet de
bedoeling van de oprichters van de Ameri
kaanse Voorlichtingsdiensten, de Duitsers
te leren, dat ze niet het enige Cultuurvolk
zijn. De bedoeling was de overwonnenen
iets te leren omtrent de levenswijze in
Amerika en hen zo iets te doen begrijpen
van de Westerse democratie, en zo mogelijk
waardering daarvoor te kweken. Deze tak
Voorlichting werd georganiseerd kort
na de oorlog, toen een handjevol over
vermoeide Amerikanen centra probeerden
te vormen, waar ze met weinig hulpmidde
len Voorlichtingsdiensten vestigden, zoals
die in Nederland ook hebben gekend en
hier en daar nog hebben. Vier maanden ge
leden kon Amerika in Duitsland bogen op
27 prachtig ingerichte Voorlichtingsbureaux
met 122 vaste bibliotheken en vier rijdende
bibliotheken. Deze laatste zijn vrachtauto's,
die boeken en tijdschriften vervoeren naar
afgelegen dorpjes, waar men verlangend is
iets uit de buitenwereld te vernemen. De
eerste dorst van de Duitsers, behorend tot
alle lagen der bevolking maar nieuws uit
de wereld, waarvan ze twaalf jaar lang af
gesloten ^yaren geweest is nu gelest en de
invloed, welke de Verenigde Staten thans
nog in Duitsland uitoefenen, is strikt terug
gebracht tot die van vriend en bondgenoot.
Daarom zullen de voorlichtingscentra tegen
Juni 1952 worden beperkt tot 15 hoofdcen
tra en 25 bibliotheken, die een onderdeel
vormen van de centra. Het aantal rydende
bibliotheken zal daarentegen worden uitge
breid tot twintig.
De -heer Michael Barjansky, die de hoofd
leiding heeft van de gehele Voorlichtings
dienst, vertrouwde een correspondent van
Reuter toe dat het besluit tot gedeelte
lijke opheffing van de Voorlichtingsdienst,
een storm van protesten heeft doen ont
staan in Duitse dagbladen en bij particulie
ren, die het „Amerikaanse Huis", dat ze
geregeld plegen te bezoeken, niet willen
missen. Vooral de bibliotheken die elk
12.000 banden tellen en die zowel Duitse
als Engelse belletrie en wetenschappelijke
werken bevatten, zyn voor menig Duitser
een bron van genot. Ze mogen er vrijelijk
rondneuzen in de boekerij, de banden in
handen nemen, ze doorsnuffelen en ten
slotte mee naar huis nemen wat hun het
beste lijkt, dit in tegenstelling met de
Duitse bibliotheken, waar men van een
catalogue moet kiezen wat men wenst te
de Amerikaanse muziek zowel ala voor de
Amerikaanse musici. En wanneer men een
Duitier de overtuiging kan bybrengen, dat
de heer Joe Brown uit Connecticut werke-
iyk in ataat Ie Beethoven te vertolken, heeft
men werkeiyk iete bereikt.
Muziek en boeken vormen slechte een ge
deelte van de hulpwerktuigen van de Ame
rikaanse huizen Er worden ook lezingen ge
houden in Duits en Engels, debatingclubs
gevormd, documentaire films vertoond, en
tentoonstellingen georganiseerd. By dit alles,
aldus de heer Barjanski tracht men tege
moet te komen aan de smaak en de behoef
ten van de streek in kwestie. Maar overal
ligt hetzelfde doel aan dit werk ten grond
slag, n.l een volkomen vrij en informeel ter
rein te scheppen, naar Amerikaans model,
ten behoeve van een volk. dat nog slechts
een begin heeft gemaakt met de herontdek
king van vrijheden welke het vroeger heeft
bezeten, in sommige gevallen zelfs nog
eerder dan andere volken.
■py de Romeinen begon aanvankelijk
D hét jaar op 1 Maart. Toen was
dus September de zevende maand.
October de achtste. November de ne
gende en December de tiende. Zij zOn
gewoon genoemd naar de telwoorden
septem, octo, novem en decern. Ldter
werd Januari de eerste maand, ge
noemd naar de fjod Janus, de god
van deuren en poorten. Iedere deur.
zou men kunnen zeggen, kijkt naar
binnen en naar buiten. Daarom werd
Janus met twee gezichten afgebeeld.
Daarom ook kon oorspronkelijk geen
tempel aan hem worden gewijd, al
leen een doorgang. Voorts is Janus
de god van elk begin, het begin van
het jaar. van de maand, van de dag
en van het mensenleven. Men beeld
de Janus dan ook af met een sleutel
in de hand Hij opent de toegang tot
alles wat nieuw is, dus ook tot het
nieuwe jaar.
PARIJS. 2 Januari
keizer Taisjo. was n.l. reeds in 1921 over
leden. En Akihito zal er dus wel niet aan
kunnen ontkomen, dat zyn vader de keuze
van zijn zoon zoal niet voorbereidt, dan toch
in elk geval goedkeurt. Want. hoe - demo
cratisch" Japan geworden moge zijn. net
blijft.Japan!
J I aan de
TIET Nederlands Impresariaat, in welke
J"*-raad van beheer twee ministeries, van
j|jj|y»0. K. en W. en van Sociale ZakeN, hun ver-
;gg| tegenwoordiging hebben, gaat een belang-
r(jke rol spelen ten aanzien van de nieuwe
oriëntering van Joegoslavië, de Tltoïstlsch-
communlstlsche staat, die aanvankeiyk z(jn
culturele zaken naar Moskous model in
richtte. doch die het culturele gelaat nu
naar het Westen richt. De directeur van
het Nederlands Impresariaat, mr J- de
Blieck. die kort geleden een succesvolle
tournée van het Joegoslavische Nationale
Danstheater organiseerde, heeft op uitno
diging van de Joegoslavische gezant een
erllnteringsreis in Tito's staat gemaakt, die
b'Ungryke consequenties zal hebben, waar
van hy ons een en ander meedeelde.
Hij vertelde, met ongeloteiyke hartelijk
heid te zijn ontvangen en een buitengewoon
firoot interesse voor het Westen te hebben
ontrooet. Het peil van het culturele leven
in Joegoslavië, thans in Westerse geest over
de zeven republieken van de staat gede
centraliseerd. verblufte hem. Er werken in
Joegoslavië maar eventjes elf opera's met
volledige balletten en orkesten! De beste
opera heeft Zagreb, een stad die zeer Wes-
|ers aandoet en die mr De Blieck een
ïwcede Wenen noemde. Ook is er een bij
zonder goede opera in Belgrado. De ove
rige opera's zijn niet van zulk. hoog gehalte,
naar als men bedenkt dat ln het Macedoni-
«che Scoplje nooit iets aan cultïwr was ge
daan en dat de opera daar nu meer succes
heeft met de Orphée van Gluck dan met
de Bohème, dat de straatjongens daar nu
id's „J'ai perdu mön Eurydice" fluiten,
dan beseft men, hoeveel er is gebeurd De
danskunst wordt in Joegoslavië het harts-
tochteiykst bedreven Duizenden dansscho
len heeft Joegoslavië, misschien wel tien
duizenden, waar de oude volksdansen aan
amateurs worden onderwezen. Na de oor
log zijn er drie staatsensemblee gevormd,
een Servisch, een Kroatisch en een Mace-
^donisch. Hef ensemble dat in Nederland op-
itrad was het professionele Servische, aan-
f gevuld met amateurs uit Macedonië en
Kroatië Het mocht toen het nationaal en-
•emble heten, maar de Joegoslaven hadden
*«lf nog nlel beslist, welke troep de beste
*M- Mr DjlBlieck werd «1» een Pari» uit
genodigd. dit zelf vast te stellen. Hy koos
het Servische en verwierf er de alleenver
tegenwoordiging van voor 3 jaar. In Juni
brengt hy het Servische gezelschap van 45
mannen en vrouwen naar Nederland. Te
voren gaat hy er mee naar Parijs. In Juli
is hij er mee in Duitsland, in Augustus in
Scandinavië en in September in Engeland.
Het tweede jaar organiseert hij een tournée
door Zuid-Amerika en het derde jaar een
tournée door Australië.
Verbaasd heeft mr De Blieck gestaan van
het ongemeen mooie stemmenmaterlaal.
vooral in de opera's. De prima-donna van
Zagreb die al op de Maggio Fiorentina optrad
en in Cairo en Athene zong. Maria Radew.
zingt en speelt een Carmen zoals wij er
hier geen kennen. En in het Requiem van
Verdi hoorde mr De Blieck een 25-jarige
alt van zeldzame schoonheid. Nada Putar.
met wie hy een contract heeft aahgegaan
en die hy een wereldcarrière voorspelt.
Bij de artisten ontmoette hij een grote
honger om contact met het Westen op te
nemen en by het gouvernement grote be
reidheid om dit contact mogelijk te maken.
Met het Nederlands Impresariaat gaat ook
de prima ballerina van de opera van Bel
grado In zee. Ruth Parnell. die een onge
lofelijke techniek paart aan artisticiteit, zy
is maar een heel klein figuurtje, meet 1 50
m en weegt 45 kg. Voorts contracteerde mr
De Blieck met het radiokoor van Zagreb,
een madrigaalkoor dat van een buitenge
wone noblesse moet zyn.
De Nederlandse impresario moest zich be
perken om niet opeens te veel hooi op de
vork van het Nederlandse Instituut te ne
men. Graag zou hij Nederlandse kunste
naars ln Joegoslavië laten optreden, maar
de moeilUkheid is. dat Joegoslavië uiterst
arm aan deviezen is. De mogelijkheid voor
Nederlandse danseressen zou er andera zeer
groot zijn. Hij hoopt er met Cllly Wang.
die eerst een tournée door Zuld-Afrika zal
maken, te komen, en met de Indiase danse
res Hima Kesarcodi. Hy ls er intussen van
overtuigd, dat de zanger Frans Vroon»en
de zangeres Gré Brouwenstljn er geweldige
sympathie zouden ontmoeten.
Dus het ls een Interessante reis geworden,
die voor de culturele ontsluiting van Joego
slavië naar het Westen toe consequentie*
zal hebben.
arbeiders in een carosseriefabriek
aan de Broekseweg te Eindhoven zagen
zich, toen zij zich Woensdagmiddag by
een gaskachel stonden te warmen, plot
seling door een muur van vuur om
ringd, welke van de vloer tot het dak
reikte. Twee hunner slaagden er in,
koste van lichte brandwonden aan
hoofd en handen, naar buiten te komén. De
derde, zekere Verbeek, kwam echter te val
len. waarop zyn kleren vlam vatten. Met
zware wonden wérd hij later naar het bin-
nenziekenhuis overgebracht.
De brandweer had het vuur snel onder de
knie. De oorzaak van dit ongeval was een
bus aceton. welke was omgevallen. De vloei
stof had zich over de vloer van de werk
plaats verspreid en was vervolgens lang
zaam beginnen te verdampen.' Toen het
uiterst brandbare gas de gaskachel bereikte
vloog het in brand.
Liselotte Höfer een 25-jarige Duitse biblio
theekassistente. die sinds 1948 in Ameri
kaanse bibliotheken heeft gewerkt, ver
zekerde. dat haar dagelijks contact met
lezers haar de overtuiging heeft geschonken,
dat de Duitsers gezonde eerbied hebben ge
kregen voor de arbeid van Amerikaanse
geleerden en andere specialisten en in het
algemeen voor schrijvers, wier boeken heq
helpen bij de studie of om hun horizon te
verwijden buiten de grenzen, welke daaraan
jacenlang zijn gesteld. Een duik ln juffrouw
Höfers kaartregister leerde, dat zich onder
de lezers bevinden: een schooljongen, een
ex-generaal, een student in de economie,
een ingenieur, een huisvrouw, een onder
wijzeres een loodgieter en een zakenman.
Leergierigen
SIEGFRIED GLAHN, een 21-jarig bank
bediende te Frankfort, was, toén de
journalist in de bibliotheek aldaar een kijkje
kwam nemen, blijkbaar zeer verdiept in een
boek over statistiek. Toen de journalist hem
vroeg, waarom hij de bibliotheek bezocht en
hoe hij daarover dacht, antwoordde hij. dat
een vriend er hem een keer op een regen
achtige avond mee heen had genomen en
hoe hij toen begonnen was in de boeken te
grasduinen.
Ik had nog nooit zo'n grote massa
boeken over alle mogelijke onderwerpen bij
elkaar gezien, zeide hij. en daar ik graag
mijn Engpls wilde verbeteren en iets wilde
lezen over de Amerikaanse opvattingen, in
het bijzonder over economie, ben ik een ge
regeld bezoeker geworden. Hpt is een gewel
dige gédachte. dat tegenwoordig zoveel
standaardwerken uit Amerika komen.
In het sousterrain, in de afdeling Jeugd
lectuur, trof de journalist de dertienjarige
Ursula (Rchrader.
Natuurlijk kom ik hier boeken lenen,
zei ze. Ik neem ook Engelse les. dat kost im
mers niets en mijn vriendinnetjes doen dat
ook. Ik ben nu begonnen kinderboeken in
het Engels te lezen.
Op de vraag of zU vaak kwam. antwoord-
de zy:
Zeker driemaal per week en als er een
toneelstuk voor kinderen wordt gegeven of
films vertoond, maak ik natuurlijk ook. dat
ik er bij ben Dikwijls gaan mijn vriendin
netjes en ik hier na schooltijd samen naar
De Barjanski vertelde de journalist dat de
concerten, die geregeld in de Amerikaanse
Huizen worden gegeven, na de bibliotheken
misschien het grootste succes hebben. De be
doeling van die concerten is te laten horen,
waartoe jonge Amerikaanse artisten in^staat
zyn.
De resultaten zyn verbazingwekkend,
zeide de heer Barjanski. De ingewortelde
Duitse twijfelzucht ten aanzien van alle
muziek, die niet is gecomponeerd door Bach.
Brahms. Mozart of Beethoven, heeft gelelde-
iyk plaata gemaakt voor bewondering voor
ALS MEN ZIET hoe in het Frankrijk
van deze dagen de grote massa der
loontrekkenden zich als een nieuwe
bourgeoisie naar voren dringtals men
ziet hoe de Franse staat het bedrijfsleven
onder gevaarlijke druk zet door het te
bedelven onder kostbare sociale maat
regelen; als men dan ziet hoe dat sys
teem van sociale maatregelen, samen
gevat onder de naam „sociale veilig
heid", in het thans afgelopen jaar een
tekort opleverde van 660 millioen in
Nederlandse guldens, terwijl Frankrijk
om Amerikaanse dollars moet bedelen
om de eindjes aan elkaar te knopen
als men dit alles ziet, dan mag men eer
lijkheidshalve niet vergeten, dat Frank
rijk één van de zwaarste gevechten moet
leveren, waarvoor een land gesteld kan
worden: het gevecht tegen de ontvol
king. En men moet dan erkennen, dat
Frankrijk in dat gevecht met de natuur
aan de winnende hand is.
In een wereld, waarin de kracht van een
land. economisch en militair, voor het be
langrijkste gedeelte afhankelijk is van het
mensenmateriaal, is dit van zeef groot be
lang. Frankrijks betekenis voor Europa
wordt voor de toekomst in grote mate
medebepaald door zijn bevolkingscijfers. De
jaren omstreeks 1910 en omstreeks 1936. toen
de sterfte de geboorte overtrof en het Fran
se volk dus in aantal verminderde, waren
sombere tekenen aan de wand. Men heeft,
die tekenen begrepen. Men heeft de strijd
aangebonden en de resultaten beginnen zeer
duidelijk merkbaar te worden. Na jaren
van ontvolking is in Frankrijk een proces
vaq, herbevolking begonnen.
Een paar cijfers. In 1911 was er een be
volkingsvermindering van 33.000 zielen. 'Het
was een dieptepunt, maar het verschijnsel
bleek chronisch. Na de eerste wereldoorlog
volgde even een stijging van het aantal ge
boorten (normaal verschijnsel na iedere oor
log), maar de cijfers daalden en daalden tot
weer een dieptepunt kwam in 1936: een be
volkingsvermindering met 12.000 zielen
In 1932 inmiddels was Frankrijk werk
gaan maken van wat men noemt een „posi
tieve bevolkingspolitiek". Het is de oude
maarschalk Pétain geweest die in de don
kerste jaren van zyn leven, namelijk onder
de Duitse bezetting, de grote stoot aan deze
politiek heeft gegeven. De grote stoot, waar
op het systeem van deze pdlitiek nu nog
doorrolt en verder dan Pétain waarschijn
lijk gedacht had gedreven als het nu bo
vendien wordt door de sociale revolutie, die
bezig is zich te ontwikkelen.
Frankryks na-oorlogse geboortecyfers
vlogen omhoog. Normaal verschynsèl na
iedere oorlog, zoals we hebben geconsta
teerd. maar de demografen moesten er
kennen. dat deze cyfers de normale over
troffen. Bovendien: ze handhaven zich ook
nu nog relatief opvallend goed. Dp bevol
king nam sinds de oorlog gestaag toe. door
dat de geboorte de sterfte bleef overtreffen.
Cijfers zyn droge dingen, maar men be
denke, dat achter de cijfers, die wij hier
toch maar geven, het wonder opdoemt van
de menselijke materiële invloed op dood en
geboorte: in 1946 een toeneming met 298.000,
in 1947 met 333.000. in 1948 met 357 000, in
1949 met 287.000. in 1950 met 327.000. In 1951
ten slotte (het nieuwste cyfer is juist be
kend) met 260 000 namelijk 820.000 ge
boorten tegen 560 000 sterftegevallen.
Voor een land dat zich vijftien jaar ge
leden met ontvolking bedreigd zag (en by het
beoordelen van de vooroorlogse cijfers moet
nog bedenken, dat Frankrijk toen be
wust veel meer vreemdelingen aantrok dan
thans) zijn deze cyfers van enorme beteke
nis. De geringe teruggang sinds 1949 mag
men theoretisch zelfs niet als teruggang be
schouwen. Immers komen nu de borelinge-
kes uit de slechtste geboortejaren voor het
stichten van een gezin in aanmerking en
hier werkt de vicieuze cirkel: weinig ge*
boorten vandaag, dan weinig huwelijken en
dus ook weer weinig geboorten over 20 25
jaar. Bevolkingspolitiek is een werk van
lange adem.
In alle opzichten, want men denke niet,
dat het nu met die étygende bevolkings-
cyfers van dag tot dag meer koek en el
wordt. De generatie, die de lasten van een
positieve bevolkingspolitiek op zich neemt,
krijgt in zeker opzicht die lasten ook dubbel
en dwars te dragen. De bevolking groeit
door toenemende geboorte en dalende sterf
te. Dat betekent dus: meer kinderen en
meer ouden van dagen. Meer leden van de,
gemeenschap dus, die niet werken voor de
kost. In Frankrijk is de situatie op dit ogen«
blik zo, dat gemiddeld iedere twee Fransen
de kost moeten verdienen voor een derde,
die „niet-productief" is hetzij een. kind
of een grijsaard. Voor Frankrijk is deze ver»
houding nieuw en men voelt haar als eqn
zware last in ons land is zij (dit terzijde)
ongeveer dezelfde.
a»»**
liilüUiiiniifilHSiliilwiiiiiiMiiiiiiüRiüiilüiiiilüninlüHiiiifliiiiiiiiiiniiiuniiiiRiii'iiiiininiiHiiiiunniiiii!-'!!!
KiiTOffi|l!!IIÉMIimill!!!!I!l!illlJ
straks zéér beleefd weer aan Uw
deur die lange rij van ambachtslie
den die'U hun zegenwensen bieden.
Natuurlijk etaat. geacht publiek! het
ganse „Corps Lévérancique". met ju
belkreet alweer gereed, met goede
wensen bij de vleet. Maar ach. in *or-
goiyke tijden is 't zaak. de duurte te
bestrijden, al wil men graag een élk
verblijden.
PERSOONLIJK wil ik eens proberen.
•I de zaken dit laar óm te keren. Ik
liét me niet feliciteren maar ga de he
ren suggereren, dat ik hen wens: een
Jaar. écht Zalig! (Het klinkt schanda
lig... ja. inhalig!).... ik bied. mèt
lach. voor klein bedrag: „De Compli
mentei van de Dag", en laat een zond
vloed nederplensen. van vurige, intèn-
se wensen! Met ieder heb ik een apartje
zo incasseer ik menig kwartje.
T~\AAR KOMT de zindeiyke wisman
Lz alg medemens een éérate-klaaman,
daar komt de vuilnisman, (de asman)
- en (voor het opnemen) de gasman -
en mUn tuinier, (de bloem- en graaman)
Johan de Kellner, (de terresman)
komt. dansend, in een vlotte pès èn,
i.tn (niet verlegen) Heil en Zegen!
HEER van de Stadsreiniging
geen ziekte, smart of pyniging! U
«lager en U. kruidenier een jaar van
voorspoed en plezier! U. melkboer en
U. dapper kapper - Uw omzet worde
nimmer slapper U. bakker, welkom.
Goede morgen blijf in gezondheid
brood bezorgen. En ènders. dan in
ènd're jaren aanvaard ik. zonder
veel bezwaren, het Penninkske. (pro
duct van «paren) der Weduwen en
Weduwnaren. Het wordt al gauw
een pop of vijf.-- en zeg nu niet: „Wèt
een bedryf! Heeft dèt nu wel iets om
het lijf?!" O neen. bedenk, wat ik hier
schrijf: HU. die het kleine niet kan
eren, dient 't grote óók maar te ontbe
ren. zijn dividend te zien passerenden
geen tantièmes te toucheren. Volgt
dus mijn raad. dames en heren, gaat
energiek feliciteren. Dus niet pas
sief de wensen innen o neen. haal al
de mensen binnen, en spreek (actief!),
de zegen-zinnen ja, zó moet Uhet
Jaar beginnen Dan toont dat Nieu
we jaar weldra - geen passiva, maar
activa!
WOUTERTJE.
liiuiiiatniimiiiiiaipiiK'uJJiiHiilliiliiiiifliilBlllUlllllIi.JtliHJIllIlHiiaillliillliilllllBliii JlMHiS
Extraatje*
WAARUIT BESTAAT nu die „positieva
bevolkingspolitiek"? In hoofdzaak uit
het systeem van „sociale veiligheid" (sécu-
rité sociale), dat het de brede massa der be
volking gemakkelijk en zelfs aarttrekkelUk
maakt een gezin te stichten en kinderen te
krijgen (het laatste zelfs zonder het eerste).
Zelfs het stelsel van sociale verzekeringen,
dat het leven eeen veiliger basis geeft,
draagt hiertoe bij.
Het xwaartepunt ligt echter in de geslns-
bUslagen (..allocations familiales"), die de
geboortecyfers omhoog jagen, omdat er, om
het cru te seggen. op te verdienen is. In
dese toeslagen zit voor een deel dé ver
klaring van de luxe. die de massa in Frank*
ryk zich kan, veroorloven. Zy veroorzaak
ten een totale herdistribntie van de inko
mens.
Heel in het kort zullen we een beeld pro
beren te scheppen van de betekenis van
deze bijslagen, die alleen gelden voor loon
trekkers Het zijn weer cijfers, maar cijfers,
die spreken. De bedragen zullen we omre
kenen in guldens: ze zijn gebaseerd op per
centages van het basissalaris.
Bij de geboorte van een kind binnen twee
jaar na het huwelijk krijgt men circa 480,
bij de geboorte van het tweede kind binnen
drie jaar daarna nog eens 320, bij die van
nog een kind weer binnen drie jaar even
eens 320 en vervolgens bij alle geboorten,
na hoe lang ook. 320. Alle kosten van me*
dische verzorging, de bevalling zelf en de
apothekersrekeningen incluis, zUn vrij ter
wijl men bovendien voor „extra kosten"
vergoed krijgt: bij het eerste kind 26,50,
het tweede 125, het derde f 177. het vierde
f 200. het vijfde 230. Dit zijn dus bedragen
ineens bij de bevalling.
Dan komt de kinderbijslag op het loon:
voor 2 kinderen (per maand) 38. voor 3
kinderen 95. voor 4 kinderen 152. voor
5 kinderen f 210. voor ieder volgend kind
57 er bij.
Voor moeders, die zelf niet werken en dus
in hun gezin blijven, is er bovendien het
volgende extraatje: voor een kind beneden
de 5 jaar 38. voor een kind van 5 tot lfljT
jaar 19. voor 2 kinderen 75 voor 3 kin-'
deren 93 enz. Dit zUn, evenals de nor
male kinderbijslag, maandelijks terugkeren
de inkomsten, die alle ingaan op het mo
ment van de zwangerschapsverklaring.
Hierbij komen nog: grote belastingaftrek
bij de geboorte van het derde kind, 30
reductie op alle transportkosten voor het
gehele gezin als er drie kinderen zUn. uit
keringen aan de zelf-voedende moeder of
melkbonnen voor de niet zelf-voedende,
gas- en electriciteitsbonnen voor gezinnen
met kinderen, huur- en verhuisvergoedin-
gen, extra betaalde vacantiedagen (2 per
jaar voor ieder kind plus 3 bij iedere be
valling), gratis voeding (zo nodig alle maal
tijden) op de scholen.
Het is een bloemlezing uit de massa der
tegemoetkomingen, die het kind in Frank
rijk met zijn geboorte meebrengt een on
volledige bloemlezing. Men mag aannemen,
dat het alles bij elkaar de moeite waard is;
Frankrijk groeit Maarhet gaat onder
zijn groei gebukt!
Schaapherders uit de Landes. een provin
cie in het Zuid Westen van Frankrijk,
vragen een Parijse poHfieapent de weg.
Deze streek van Frankrijk is zo moerassip
dat schaapherders gewoon zijn op stelten
te gaan. Ze dragen jassen van schapenbont
en Baskische mutsen. In geitenleren bui
dels die ze bü zich dragen, houden ze de
landwijn koel. Met lange stokken kunnen
ze de kudden vanaf hun hoge positie bij
eenhouden. Deze twee bezoekers van
Parijs, zijn leden ran een Vereniging voor
Folklore uit Albret.
Ruim 10.000yerkeer«ongev*llen
in Den Haag in 1051
In het afgelopen jaar hebben zich t.m
27 December J.l. 10.495 verkeersongevallen
in Den Haag voorgedaan (9.203 ln 1950). Bij
deze ongevallen waren 42 doden te betreu
ren (46 in 2950). De meeste ongevallen wer
den veroorzaakt door fouten van voetgan
gers en automobilisten: onvoorzichtig over
steken. geen voorrang verlenen en te dicht
op elkaar rijden. Ook de bromfietsers heb
ben een groot aantel ongelukken op huti
geweten. De motorrijders waren verhou
dingsgewijs het voorzichtigst. De gevaar»-,
lijkste straten waren Laan van Meerder-
voort en de Rijswijkse Weg.
TARIE <juizend jaar geleden gebrfllkten da
Egyptische schonen reeds cold cream,
die heerlijke vette crème, die op koude aa-
gen zorgt dat onze huid glad. Zacht en soe
pel blijft. Hoe men dit weet? Wel. potjes
cold cream zijn gevonden in het graf van
Toetankhaman; blijkbaar dacht men des
tijds, dat de overledenen in het hiernamaals
er behoefte aan ^uden hebben.