Gedacht»
en reiken van verre naar
WEE
ZUSTERS
Bij het afscheid van het Jaar
Goudse streekbewoners in Canada
hebben gunstige berichten
Woning en werk in Amerika
voor ex-verzetsinan
T
ADAAISON
DE
Holland, maar terug, neen,
door Dr A. MANKES-ZERNIKE. em. predikante
Eerste Kamer maakt schoon schip
Diverse wetsontwerpen
Zonder gekheid....
EX-PILOTEN VERGATEN HUN REDDER NIET
De vierde man
Crematie generaal
H. G. Winkelman
De Pamir vrijgegeven
Doofstomme oplichters
Beursoverzieht
BEURS VAN AMSTERDAM
RICK OP AVONTUUR
CLOWNTJE
Voorhistorische ris
gevangen
EVEN NADENKEN
B.-_
„Het is hier
anders dan in
dat willen
we met
Zes geëmigreerde families vertellen
„Je moet kunnen
aanpassen"
Groeten aan buurtjes
-
Veel bekenden
SUwi,H,,r„n„vK0.r?;°h«QheaTrhTr/'basUt blad- waa' W »iet da" >chtliei1 Mn-
Veel mogelijkheden
Douanebeambte was
oude kennis
Auto en huis mede
In Reeuwijk gehard
Geen boenen meer
Gaat U emigreren?
e
POLDERVAART
GoudaTurfmarkt 1 enL.Tiendeweg55aJel.2534
EIRSTE BLAD - PAGINA 2
WOENSDAG 31 DECEMBER ljjj
zich jegens ona misdroeg. We hebben
meermalen te goed gevoeld voor wat
Tn de brieven van Rilke leea ik over een
A ervaring, waarin we allen wel eens min
of tpeer zullen hebben gedeeld. Hij had een
oude vriendin, Ellen Key, te logeren gehad,
die hem eigenlijk wat te lang was gebleven
en die hem op den duur wat had geïrri
teerd. Heimelijk had hij naar haar vertrek
verlangd, dat hem weer vrij zou maken
zijn eigen gewoonten te volgen, andere
vrienden te ontmoeten ook. met wie hij
m«er innerlijk contact had. Eindelijk was
d« dag van haar vertrek aangebroken en
hjj. vergezelde haar naar 't station, waar
v*Slf een ander perron dan het hare een
trejtj hem in tegenovergestelde richting
voeren zou. En toen ze nu leder op hun
eigen perron stonden te wachten, totdat ze
elkaar de laatste afscheidsgroet zouden toe
wuiven. herkreeg haar kleine gestalte, die
hij-lhans van enige afstand bekeek, weer
haar oude charme voor hem. Ze werd op
nieuw de goede, lieve vrouw, aan wie een
warme vriendschap hem bond. En in het
licht van het nu snel naderend afscheid,
kreeg ook de zo even nog vrijwel mislukt
lijkende logeerpartij een andere glans. Wat
had ze hem toch weer veel lieve, waarde
volle dingen gezegd, waaraan hij nog dik
wijls (irugdenken zou. Ongetwijfeld zou ze
zijn geïrriteerdheid zo nu en dan wel heb
ben gevoeld, maar ze had daar. grootmoe
dig, niets van laten blijken en was aldoor
vriendelijk gebleven en opgewekt. Was hij
haar eigenlijk wel waard geweest en moest
hij zich niet schamen over zijn ondankbaar
heid jegens haar?
Dit alles ging. sneller dan deze woorden
gesproken zouden kunnen worden, door hem
heen. terwijl hij op zijn perron stond en zij
op het hare. vanwaar zo aanstonds hun trei
nen hen steeds verder uit elkaar zouden
voeren. En zo intens doorleefde hij in die
enkele ogenblikken voor het laatste afscheid
zijn hernieuwde vriendschapsgevoel, dat hij,
toen hun treinen naderden, heel de dank
baarheid en genegenheid van zijn hart kon
leggen in zijn laatste wuiven naar haar.
Dat hadden die schaarse minuten op het
perron bewerkt, die het wezenlijke naar
voren hadden gebrapht, het bijkomstige
doen wegvallen.
Wat zijn wij in het jaar. dat bijna achter
ons ligt. dikwijls ontevreden geweest: hoe
hebben we geklaagd over de teleurstellin
gen en tekortkomingen, waarmee het jaar
overkwam. ..Waarom moet dit juist mtJ ge
beuren?'was de naïeve vraag van ons ge-
u'i" d,t no* niet rtip WM voor
wijsheid die aanvaardend zegt: „Waarom
my niet?"
Maar nü het jaar zo aanstonds terugreist
naar het verleden en wij de andere kant
zullen uitgaan, naar de toekomst, moge het
zelfde wonder, dat 't hart van de dichter
zijn goede vorm hergaf, zich aan ons vol
trekken.
Nu Wij en het jaar reeds op een verschil
lend perron staan en er dus al enige af
stand tussen ons is. kunnen de goede her
inneringen de overhand krijgen. Of hebben
de engelen van Kerstmis, nog maar nauwe
lijks weggevaren, in ona hart soms niet
een lichtend spoor achtergelaten? En zal
door de winterse nevelen heen. waarin de
stad zich hult. de herinnering niet kunnen
rijzen aan menige zonnige zomerdag, die we
in Gods schone natuur mochten doorleven?
„Daar is wel min vreugd dan amart.
maar alle smart is eindig, alle vreugd ia
eindeloos" zo heeft Boutens gezongen. In
derdaad laat de herinnering de smart snel
ler los dan de vreugde, waardoor de laatste
langer leeft.
De kranten brengen de namen van vele
.belangrijke, invloedrijke personen, die dit
jaar gestorven zijn. Menig hart betreurt
een lieve vriend, die de dood, of. erger nog,
het leven hem ontnam. Maar er ia. in veie
gezinnen, ook een kind geboren, dat vreug
de wekte. Met een nieuwe vriendschap
heeft het nu afgeleefde jaar velen geze
gend. In de grote wereld zijn bedroevende,
teleurstellende dingen gebeurd; ook goede,
hoopgevende.
Laat ona breken met de sentimentele ge
woonte de laatste avond van het jaar voor
al aan droefgeestige gebeurtenissen te den
ken en liever er voor zorgen, dat. als zo
straks met het slaan van het middernach
telijk uur het jaar voorgoed van ons ver
trekt. we het kunnen nawuiven in die se
rene stemming, waarin we kunnen danken
voor alles wat het ons bracht: voor elke
vreugde èn voor iedere smart, voor wat ons
gelukte èn mislukte, wijl alles: voorspoed
èn tegensf?cM$ ons nader bracht tot God.
Dan zal de Oudejaarsavond ons sterken
om het nieuwe jaar moedig tegen te treden.
(Van onze parlementaire redacteur)
De Eerste Kamer heeft gisteren aan het
einde van het jaar nog zoveel mogelijk
schoon achip willen maken door de afhande
ling van diverse wetsontwerpen. De ver
gadering waa karakteriatiek voor de nauw
gezette Eerste Kamer, want men maakte
zich druk over een theoretische kwestie,
waarna tenslotte niemand bezwaren bleek te
hebben.
De kwestie betrof de verhoging van het
pensioen van de ledfen der Tweede Kamer
van 187.50 tot 207,50 voor elk jaar ge
durende hetwelk zij lid van de Kamer wa
ren, tot een maximum van 3750 per jaar.
Het weduwepensioen bedraagt de helft. Vol
gens de grondwet moet een dergelijk wets
ontwerp worden aangenomen met twee
derden van het aantal leden der Tweede
Kamer, maar deze had op 11 November het
wetsontwerp aangenomen zonder hoofde
lijke stemming, zodat niet was komen vast
te staan, dat er op het moment van de aan
neming van het wetsontwerp tenminste 67
leden aanwezig waren. Het tegendeel kon
echter ook niet worden bewezen, want de
piiesentielijst was getekend door 76 leden,
«T daarom stapte men tenslotte heen over
s®-'-bezwaren. dat niet de hand zou zijn ge
houden aan de grondwet.
-De Eerste Kamer nam gisteren het zekere
voor het onzekere en ging over tot stem
ming. Het wetsontwerp werd aanvaard met
42 tegen 0 stemmen.
Kinderbijslag zelfstandigen
Na enige discussie werd met 27 tegen 18
stemmen (van de V.V.D. en de A.R.) het
wetsontwerp aangenomen om met ingang
van 1 Juli 1952 de kinderbijslag voor kleine
zelfstandigen te verhogen van 1.25 tot
g.28 voor het derde kind en van ƒ8.38 tot
8.34 voor het vierde en volgende kinderen,
terwijl de inkomensgrens is verhoogd van
ƒ2488 tot ƒ2880
Zonder hoofdelijke «temming werd het
wetsontwerp aangenomen inzake de alge
hele vrijstelling van tijdschriften voor de
omzetbelasting. De heer De Vos van Steen-
wijk (V.V.D.) had er 'op aangedrongen de
wet nog op 1 Januari as. tn werking te doen
treden in verband met de inning van de
abonnementsgelden voor 1953. Minister d.
Kieft verklaarde, dat met deze moeilijkheid
rekening i« gehouden en dat over de termijn
tussen 1 Januari en de datum van het in
werking treden van de wet geen omzetbe
lasting zal worden berekend.
Voort® werd zonder hoofdelijke stemming
aangenomen de verlenging van de werkings
duur van de wederopbouwwet. alsmede een
aantal wetsontwerpen die de Tweede Ka-
Radionieuws op Nieuwjaarsdag
Voor de uitzendingen van de radionieuws
dienst op Nieuwjaarsdag zijn de volgende
tijden vastgesteld: 8—8.15 beide zenders;
9.309.40 Hilversum II: 13—13.05 beide zen
ders; 18—18.15 Hilversum I; 1919.10 Hil
versum II: 2020 05 Hilversum I; 23—23.15
beide zenders.
Op Nieuwsjaarsdag dus geen mededelin
gen voor land- en tuinbouw.
De radio-programma's zUn ditmaal
elders in dit blad opgenomen.
mer kort voor Kerstmis heeft aangenomen,
o.a. de wijziging van het paohtbesluit. de
wijziging van de belemmeningenwet lands
verdediging, het cultureel verdrag tussen
Nederland en Zuid-Afpika. de formele wij
ziging van dè wet op de bestrijding van de
tuberculose onder het rundvee, zomede 13
naturalisatie-wetten.
Dinsdag 6 Januari komt de Eerste Kamer
weer bijeen. De voorzitter, mr Jonkman, wil
de oude regel herstellen om de rijksbegro
ting af te handelen binnen de eerste drie
maanden van het nieuwe jaar.
WEERVERWACHTING. De Daily Mail
schrijft Voer een repetitie van de Kro
ningestoet: „Deze repetitie vormde een
ideale test met het oog op eventuele
moeilijke weersomstandigheden. De we
gen waren glad van ijzel en er hing een
dikke mist". De Kroningsstoet rijdt
uit in Juni.
WAT EEN SOEPIE! En Reader's Digest
schrijft: „Er staat altijd hete koffie
achter op het fornuis en een pan soep.
die daar heeft staan pruttelen sinds
Jack Hill 15 jaar geleden het cafi over-
DE 7 MAGERE JAREN. In het Franse
vakblad „De Stem wan de Ambtenaren"
„Nog altijd bestaan in deze 20ste eeuw
de beambten, die slechts een tijdelijke
aanstelling hebben en zeven jaar moe
ten wachten op stabilisatie wan hun po
sitie. Hun toestand grenst aan middel
eeuwse horigheid. Zij kunnen het zich
zeven jaar lang eenvoudig niet veroor
loven griep te hebben". Daarna dan
maar hun scha inhalen!
KLANT IS KONING. De commandant
van de Queen Mary kreeg de schrik van
zijn 1 even toen hy ontdekte, dat op het
programma van de scheepsbioscoop de
film „Top Secret" voorkwam, handelend
over een man, die naar de Sowjet-Unie
wordt ontvoerd en allerlei akeligs be
leeft. Aan boord bevond zich namelijk
de heer Grorhyko. Het publiek kreeg
een operettefilmpje te zien.
IN DRIEëN. De Franse militaire begro
ting is klaar. Paul Reynaud zat in de
commissie.
„Wat zegt u van het Franse leger?"
vroeg een journalist hem.
„Een hiël bijzonder leger", zei Rey
naud. „het kader zit in Indo-China. de
troep in Duitsland en het materieel in
Amerika".
IN TWEEëN. En Georges Bidault, die
bezig is een nieuw Frans kabinet samen
te stellen, verzuchtte bij deze zware ar
beid: „Nu gaat alles zo goed: de Frans-
Duitse verhouding, de Frans-Engelse
verhouding en de Frans-Amerikaanse
verhouding. Alleen wil het maar niet
met de Frans-Franse verhouding
DAT GEZEUR OOK! Een man reed zijn
auto op een overweg bij Cincinnatie
(V.S.) voor een naderende trein, sprong
er uit en keek kalm toe hoe de trein zijn
wagen verpletterde. „Ziezo", zei hij
„daarover zal ik tenminste niet meer
dat eeuwige gezeur met mijn vrouw
hebben". Hij kreeg proces-verbaal we
gens het in gevaar brengen van het
treinverkeer.
De heer A. Broeren uit Schijndel (N.-Br.) ral tijdens de laatste oorlogsjaren, toen
hij als lid van de ondergrondse tientallen geallieerde vliegers voor de Duitse
bezetter verborgen heeft gehouden, wel niet gedroomd hebben, dat hij met zijn
gezin ruim acht jaar later Kerstfeest zou vieren in de Verenigde Staten ten huize
van een der vele piloten, wier leven mede door zijn toedoen werd gered, en dat hij
hiermee een nieuwe periode van zijn leven zou inluiden. Even vóór Kerstmis
arriveerden de heer Broeren. zijn echtgenote, de beide dochtertjes van resp. twee
en acht jaar en het zoontje van zes. in Chicago, waar zy uitbundig werden, begroet
door de vier Amerikaanse oorlogsveteranen, die door de Nederlander op 23 Sep
tember 1944 zijn gered, nadat zij nabij Schijndel met hun Vliegtuig waren neer
geschoten.
Natuurlijk werden na de begroeting direet
de nodige verhalen uit de zware oorlogs
jaren opgehaald. De heer Broeren fietste op
de bewuste dag in de buurt van Schijndel en
daar ontwaarde hij drie piloten, die verbor
gen lagen in een greppel ianga de weg. „We
trokken zijn aandacht door te wenken", zc
herinnerde een van hen zich de gebeurte
nis. ..maar hij legde aijn vinger op sjjn lip
pen en beduidde ons stil te sijn. H(j ver-
Gistermorgen hee?ft een klein aantal vrien
den en belangstellenden het stoffelijk over
schot van de oud-opperbevelhebber van
land- en zeemacht* generaal H. G. Winkel
man, naar het crematorium te Velsen uit
geleide gedaan Aanwezig waren o.m. admi
raal C. E. L. Helfrich en de generaals Th.
Mathot en J. D Schepers en een deputatie
van de stichting Nationaal Legermonument
Grebbeberg.
Nadat de met de Nederlandse driekleur
en vele bloemstukken o.a. een
krans van witte chrysanten van de
Koningin en Prins Bernhard be
dekte kist was opgebaard, heeft de doch
ter van de overledene woorden van afscheid
geaproken. Zij tekende haar vader als een
mens in wiens hart een grote liefde voor het
vaderland leefde, een man. die stond als
een rots, en die de Verantwoordelijkheid
heeft gedragen voor een heel volk. Nadat
de kist onder orgelspel van het Wilhelmus
was gedaald, heeft zij de aanwezigen dank
gezegd voor de getoonde belangstelling.
Gisteren is het zeilschip Pamir. dat hier
reeds enige maanden ..aan de ketting" ligt,
op last van de N.V. Scheepvaart en Agen
tuur My. Neerlandia vrijgegeven, nadat een
overeenkomst was getroffen, behelzende dat
een gedeelte van de door de Duitse en Ne
derlandse rechter als volkomen rechtmatig
bevonden vordering en Wel voor voorge
schoten gelden op de reder van de Pamir,
nu betaald werd en dat. wat de reet van de
vordering betreft, de rechten van Neerlan
dia op de reder, die echter in grote finan
ciële moeliykheden vei keert, efkend blijven.
In Amersfoort werden twee doofstomme
jongemannen aangehouden toen zij geld op
haalden voor de ..Nederlandse Vereniging
van Doofstommen-Blinden". Op de kaart,
die zij bij zich hadden, kon het publiek inte
kenen. Het kwam echter uit. dat de ver
eniging. waarvoor zij geld ophaalden, niet
bestaat. De oplichters zijn twee Rotterdam
mers, de 20-jarige constructiewerker L. J.
M. en de 21-jar. perser C. S. Enige weken
voor Kerstmis hadden zij het plan voor hun
inzameling opgevat. In Rotterdam-Zuid be
zochten ze café's. waar klanten en kellners
het slachtoffer werden. Toen de mannen in
de gaten kregen, dat het zaakje goed liep.
gingen ze ook naar andere steden De
Amersfoortse politie bracht hen naar Rot
terdam en via het bureau Charlois zullen ze
heden voor de Officier van Justitie wor
den geleid.
1952 GOED PRIJSHOUDEND GECINDIGD.
AMSTERDAM, 30 DëC.
De laatste beursdag van 1952 behoort tot het
verleden en over het algemeen was men van
daag niet ontevreden over de stemming. Het
gehele jaar echter overziende. Is er voor de
beurs nog geen reden tot Juichen. Nog steeds
belemmeren de speculatiewinstbelasting, de
dividendstop. het rechtsherstel en het bele
ningsverbod een normale ontwikkeling van de
handel. Men hoopt, dat 1953. zo al geen al
gehele. dan toch een gedeeltelijke opheffing
van deze hindernissen zal brengen.
Zoals gezegd stenjde bet koersverloop niet
teleur. Olies bijv bereikten gemakkelijk 310
(309' i) Philips was een fractie hoger. Unilever
prijshoudend, terwijl de pverlge industrieën
weliswaar stil waren, maar toch ruimschoots
op peil bleven. De scheepvaartafdeling wist
zich na de kleine verliezen van gisteren vrij
wel volkomen te rehabiliteren.
Cultures deden het zeer kalm aan. doch In
doorsnee bleef het koersniveau hier onveran
derd.
Guldensbeleggingen verbeterden zich fractio.
neel met vrij behoorlijke omzet. Amerikanen
11 en onveranderd.
Ook vandaag bleef de affaire beperkt.
kende de omtrek en keerde even liter nair
ona terug en nam ona mee naar een achuur
by zyn woning". De heer Broeren aprak
toen nog geen Engels en het kostte de Ame
rikanen een hele dag om de Nederlander
aan zyn verstand te brengen, dat er nog een
vierde man ergens in de omgeving verbor
gen zat.
Toen Broerens het uiteindelijk begreep
zocht hij net zo lang tot deze vierde man
gevonden was. Het was de bestuurder van
het vliegtuig. Tipton Webb uit het plaatsje
Peoria nabij Chicago. De geallieerde solda
ten hadden geluk, dat zij in handen waren
gevallen van de heer Broeren, omdat hij als
lid van een illegale organisatie reeds meer
dan 300 geallieerde soldaten had helpen ont
snappen De vier Amerikanen bleven tien
dagen in de schuur verborgen en later ver
bleven zij met 20 andere geallieerde militai
ren gedurende enkele weken in de kelders
van het dorpskerkje Toen bevrijdden de
Britten het plaatsje en alle geallieerde mi
litairen waren veilig.
Tegenslagen
Na de oorlog geraakte de heer Broeren
door verschillende omstandigheden in grote
moeilijkheden. Twee van zijn broers kwa
men om het leven en later brandde zijn
huis geheel af. Hij had grote moeite, de kost
voor zijn gezin te verdienen en in een
wanhopige stemming schreef hij naar Webb
en vroeg naar een mogelijkheid om te
emigreren. Webb overlegde met zijn drie
vrienden en zij zagen een schone kans om
een oude schuld bij de Nederlander in te
lossen Zij overwonnen alle moeilijkheden
maakten alles voor de emigratie van
Met de
ad am vertrok het gezin
Officiëls notering van de Ver r. d. Effectenhandel
DINSDAG 38 DECEMBER
8 ged. en laten bieden laten t ged. en bied
ACTIEVE OBLIGATIëN
V.K. Heden
Nederland
l947Crt|1000 3l 101'/. 101'/.
1948 31 92'/. 92'
3elegg Cert 31 94'/.
1950 31 92".?
1947 (31) 3 93,93'/.?,%#
1937
1947 I 1000 3
Invest Cert 3
2-64
92f|
92'
94'
95'
76,V
92fl5
1935/36. Opgepast! riep de meneer, die
het touw van de grote bel in de hand had.
Tingeling! klonk de bel. Dat was het
sein, dat ze moesten beginnen.
Bunkie zette zich af. en sl gauw had hij
een flinke vaart. Met vlugge halen reed hij,
zo hard hij kon, over de gladde baan; hij
hield het hoofd voorover, zoals hij dat van
die hardrijder had gezien. Jongens, wat ging
Vlij er lekker vandoor!
Maar zijn tegenstander was ook niet voor
de poesDie kon ook rijden! Bunkie
deed erg z'n best. maar die jongen bleef
vlak naast hem; een heel eind bleven ze
preciès gelijk.
Hup, Bunkie! schreeuwden Oepoetie
en Rick. toen hij langs hen reed. Houd je
goed!
Ja. dat probeerde Bunkie natuurlijk ook.
Hij reed. wat hij kon. Maar ook de andere
jongen liet het er niet bij zitten; die was
ook geen kruk in 't rijden. En, weet je
hij had ook wat langere benen dan Bunkie!
Ze waren er bijnaBunkie zag de
meneer al staan met de rode vlag in z'n
hand. Die moest toekijken, wie het eerst
over de eindstreep ging. Even nog! Bunkie
reed zo hard als hij kon
NWS 2»
Ndlnd '37 A 3
Grootbk '46 3
OBLIGATIëN
Amst '47 34-3 97'/.
Batavia 4 69'/.#
Gouda 44 103
R'dam '52 4i 102*/.
Z-Holland 4i 104
FrGron Hyp 44 102' 's
Rott Hpbk 34 89'
Westl HypB «44 103' 4
VerTrans R b 65
RottSchhpbk5 103'
Bergh&Jurg 34 96'
Levers Zp 34 98"
PhilipstlOOO 4 101
Stokvis 34 98'/.
Pegem '52 44 103'
ProvNdBrab 44 104?
Bat Petrol 34 98f i
KonPetr '50 34 no1
AmatOi 100 3 112' 4
AmstWnBw 2è 104
'sHage Pr I 24 102
'sHage Pr II 24 101»/.
R'dam Pr I 24 105V.5
R'dam Pr II 24 104
UtrechtPr'52 24 102
Witte Kruis 88 137'/«
BredaWbl '52 4 100?
AANDELEN
Amst Bank 103' 4
Amst Goed Bk 127
Escompto Bnk 57
HollBkUn cA 180'/.
MijFiNatHerst 82
92f«
92' 1
955
95,»,#
76 ,7,
93'/.
92fl
98'/.
103'/4
104'/.
98| i
110
112t
104'/.
102
101»/.
104'/.
102'/.
138
V.K. Heden
NBkvZAfr §00 156'/.?
NedCredBk B 100
NedMiddstbk 95'/.
Rotterd Bank 152'/.
Sla ven b Bank 112'/.
Twents Bk cA 183'/.
Zuidh Bank B 99'/.
RdamBel C 205
Ver Trans A 44*
Albatr Super! 1405
Alg Norit 281
Allan Co 91
Alweco 58".
Amst Ballast 100'
Breda Mach 111
Bronswerk 84
Bührmann Pap 102
Dikkers A 150f
Drie Hoefijzers 141s/.
DRU 77»/.
EMF Dordt 92'/.?
Emb F Hth 108
Gouda Apol K 163'
Grüyter da pA 131
Heemaf 169
Heinek Bier A 182
Hero Cona A ill'/,
Hoek's M&Zst 225
HoliKunstzI A 94
Int Oew Beton 123'»
Int Kunstst Ind 71[
Int Viscose C 95
Kempkes Mf 68*72[
Klinker Isol 29'/.
Kondor 180
KNed Gist Spit 188'1
Kon Ned Zouf 271
Kon Ver Tapijl 129
Koudijs Voed i 121? 1
Kwatta Choc 116'/»
Letterg Adam 193'/.?
Meelf Ned Bk 199'/.
Mulders FvRM 57
NA Autob Vre 133[
NAm Fitting) 36
N Kaleer-Fraz 75' 4
Nd^Scheepsb 145'
a 160?
Oranjeboom 150*
95'/.
153?
46
139'/.
142
ACTIEVE AANDELEN
199'/.
57
132r
36'/.
76'/.
146'/.
161?
149*
89'/.
1248
V.K. Heden
Rommenhöller 95 -»
RottDroogd A 296 296
Rouppe vdV A 95".
Schelde NB A 95 94'/.
Stokv 500-1000 125? lllexd'
Stork 124'/« 124
VerBlik 1000 A 140'/«t
VerPhar Fa A 89'/.
Werkspoor A 123'/.
Wyers Ind A 134'/.
ZwanenbOrgA 158
Aniem NB A 65?
Overz Gaa&El 82
Borsumij A 91'/«
IntCrt&Hd Rd 133
Lindeteves A 131'/»
NAfr Handv A 159
Tels&Co HMij 100
Gem EigW&W 127
Arendsburg A 46
Besoeki 95'/.
Sedep 46''»f
Ngombezi A 116'/.
Albert Heljn A 172
Blaauwvrles A 71
NedMij Walvli 75'/.
Thomsen 108
Deli Spoor A 34'
N-I Spoor A 8'/.
Madoera pA 9'/«
Sem Cherib A 2»/«*
CERTIFICATEN VAN
AMERIK. AANDELEN
De Zuidafrikaanse geleerds Smith ig ta
Durbtn aangekomen met een door een vis-
ser bij het eiland Anjouan, 300 km ten Wei-
ten van Madagascar gevangen „Coelacanth"
een vis waarvan men dacht, dat hij al vijftig
millioen jaar was uitgestorven. Smith is van
plan de vis „Malania Anjounae" te noe
men naar de Zuidafrikaanse minister-presi
dent Malan, die hem bij het verkrijgen van
de vis behulpzaam was. Volgens de bewo
ners van de eilanden van de Comorogroep,
waartoe Anjouan behoort, worden er elk
jaar twee of drie van deze vissen in het
zelfde gebied gevangen.
naar New York. van waar het per vlieg
tuig near Chicago reisde. M«ar een hevige
mist boven het vliegveld deed het toestel
in Saint Louis landen De Broerens zijn toen
per trein naar Chicago gereild, waar pen
hevig verontrust viertal op de Nederland
gasten stond te wachten.
De Kerstdagen heeft de familie Broeren
doorgebracht bij mr Webb en zijn familie.
Taalmoeilijkheden behoren gelukkig tot het
verleden, want de heer Broeren heeft el
geruime tijd geleden Engel* geleerd, zodat
zij in Peoria volop hebben genoten.
In die plaats wacht hen. dank zij de goed*
zorgen van de vier oorlogsveteranen een
volledig gemeubileerd huis met vier kamera.
De bewoners van de omatreken hebben voor
de meubels en stoffering ongeveer 7500 gul.
oen bijeengebracht nadat de burgemeester
van Peoria, de heer Ray Allison, hiervoor
een actie op touw had gezet. En atraks zal
de heer Broeren een functie vervullen in de
tractorfabriek. waar ook zijn vriend Webh
werkzaam la.
158t
65'/«f
80
93?
134
1318
159»/»
100'/.
129
48'/.
118'/.?
34'/»t
88
Am Smelt Ref
41»/.
41»/.
Anaconda Cop
41*/»t
41«/.t
Bethleh Steel
54
54'/.
Gen Motor
67A
68A
Hudson Motor
17".
17
Int Nick of Cs
44"»
44H
Kennecott Cop
79't
79'/.
Mash Kelvin
22
22'/.
Packard Mot
5?J
5A
Rep Steel
46'
46 (i
Stand Brands
27'
27
Un Stat Steel
41r»«
41A
Cit ServComp
96
95
Continent Oil
64?
Imperial Oil
37' 4
37'/.
Mid ContComp
65'/.
65'/.
Shell Union
72
71'/.
Tide Water
22,V
22?
interc Rubbei
3'/if
3li?
N York Cent
22'/»
22'/.
Pennsylv Rr
23'
23".
Canadian Pac
35'/Ǥ
35'/.
Prolongatie
3
3
V.K.
E.K.
L.K.
Cult H&IB A 42'.
NatHandbk A 97' i
96'/.
Nd HandMy cA 150
ISO'/.
AKU A 149".
150?
Bergh&Jurg A 257|
255V.
Berkel Pat A 97
Calvé Delft cA 117' i
117'/.
Fokker A 107
Gelder Pap A 155
155
KNHoogov cA 152?
153'/.
Ned Ford A 174
Ned Kabel A 209'/.
208?
Philips A 159'
1591*
159 /.?60?
Unilever 174*/»
174'/.
174-'/.
Wilton-Füen A 160
160'
Billiton 2e r A 175'/.
174'/.
Dordt Petr A 289'/.
287V.8
Kon Petr A 308'/.
309J/4l0|
3097.10#
Kon Petr OA 306'/.
308'/»
Moeara En A 489
Amst Rubb A 77'/.?
76*
76
Bandar Rub A 80
80*
DeliBatRub A 81'/.
81*
81*
V.K.
Kend Lemh A 57'/.
Lampong Sum 21'/.
O-Java Rub A 27[
Oostkust cA 77
Serbadj Rb A 39*
VerlndCult A 24'/»
HollAmLijn A 124
KoJa-Chi-PcA 112'/»
KNSM NBz A 127'129'/«30|
Kon Paket A 103
KonRtLIoyd A 117[
NdSchllnie A 117'/.
Ommeren Sch 148' 1
St Mij Ned A 133' 1 i:
HVA A 80'/.
Java Cult A 31»/.
N-I Suik A 77
VerVorat C A 15t
DeliBatMjj A 92'/.
Deli MlCch cA 88'/.?
SenemSahM A 58
DIVERSEN
MU11&C NB A 164'/.
116'/.
118'/,?
LK.
56'/.
21'/.
27[
40*
23*
125
1135
130'/.
118'/,9
149'/.
134".
80'/.?
33'/.
79'/.?
15'/.?
93'/.
67'/.
58
Kruiswoord-puzzle
Horizontaal: 1. Rivier ontspringt in Zuid Ti
rol. 5. Hemellichaam. 7. Vergissingen voorbe
houden (afk Lat.). 8. Water ontspringt op de
St Götthard. 10 Andere naam voor WOdart. 11
Voor de vuist (afk. Lat.). 12. In doodsgevaar
verkerend. 13. Zijriviertje yan de Neckar. 14.
Ashoop. 15. Lichaamsdeel 16. Biersoort 1T.
Kneedhak, is Kanaalpeil (afk 18. Schor. 21.
Loods. 22 Muzieknoot 23. Riviermonding
(Spaans). 24. Al de onderofficieren en korpo
raal» van een regiment.
Verticaal: 1. Europeaan. 2. Meisjesnaam (afk.).
1 Militaire kwekeling 4. Opperbevelhebber
van de Eng, legers in 1915—ltlS. 5. Voornaam
woord. 6 Zijtak Warthe. 9 Beleende pauselijke
encycliek (afk 10 Gekheid. 11. Onbep voor.
naamwoord 12 Gemeente in Gelderland 1*.
Zoon van Seth 14. Engelse babyverzorgater. M.
Grieks eiland. 17 Schapenluis. 19. Uitroep. 20.
Egyptische zonnegod. 21. Volksnaam voor de
kauw. 22. Lidwoord.
OPLOSSING PUZZLE VAN GISTEREN.
Horizontaal: l. Genum 5 Ach. I. Orel. 19.
Ta. 11. Ab. 13 Klif. 15. Eg. 17. Kerel. 19. Stap.
21. Rage 22 Melle. 24. K.E. 25. Lamb. 27 Ra.
29 LI. 51. Noor 35. Tax, 54. Exact.
Verticaal: l. Goa. 2. No. 5. Urk. 4. Melk. 9. Ct.
7. Halle. 9. Lier. 12. Bete. 14. Frak. 10. Gall, it
Eger 19. Smalt. 20. Plan. 25. Emoe. 20 Box. 2t
Est 30. Ia. 32. Ra.
Etn detêctivehistorie door JOS. tODEWUKS
.11)
Joris hield er niet van beklaagd te wor
den om dingen, die hij in het verleden had
moeten miasen. Maar Eli kon onmogelijk
het leed vergeten, dat de wereld hem zo
jong reeds had aangedaan al was het
dan leed, dat de vorm van goed-georgani-
•eerde charitas gedragen had. En zij sprak
er soms over, zonder nochtans te begrijpen
dat het meer de herinnering aan het gemis
dan het gemis zelve was, die Joris zwaar
©p 'zich voelde drukken en waarom hij
maar liever een gordijn zou dichttrekken
in zijn geest tussen het verleden en het
heden.
Kees en Sjakie waren in het heden ge
komen als twee schimmen uit die vervlo
gen jaren, en het was moeilijk over hen
te praten tegen Eli, die hen nooit gekend
had. Zij zou wellicht niet kunnen begrij
pen, dat Kees en Sjakie in die tijd ongevéer
hetzelfde voor hem hadden betekend als
het echtpaar Kamerlingh voor Eli. Het was
een rare vergelijking, peinsde Joris. Kees
en 'Sjakie als een rechtschapen vader en
moederEn toch hadden zij zijn jeugd
ten dele vervuld met een besef van veilig
heid, een besef waarvan Joris vermoedde,
dat het tot de reeks van genegenheden van
kinderen voor hun ouders behoorde.
Eli zou zich heel wat moeten kunnen
voorstellen waai zy nooit mee te maken
had gehad, als zij dat zou willen begrijpen.
Zij zou zich de sfeer in het weeshuis moe
ten kunnen indenken, de goede doch on
persoonlijke zorgen van het personeel voor
de kinderen, de onhuiselijkheden, de disci
pline, de eentonige dagindeling, de volko
men afwezigheid van verrassende en gezel
lige dingen die een gezinsleven zo prettig
kunnen maken. Tegen die achtergrond zou
zij de belevenissen der jongens en meisjes
moeten beschouwen, hun onbewust verlan
gen naar genegenheid en vriendschap, vei
ligheid en troost, vertrouwen en vertrou
welijkheid.
En als ze dat allemaSl heel goed begrij
pen zou. was er misschien een kans dat zij
zich zou kunnen voorstellen hoe Joris in
dertijd zo hechtverbonden in vriendschap
had kunnen leven met twee zulke onbe
houwen. ruwe en primitieve naturen als
Kees en Sjakie.
Nu, na jaren, was het voor hem zelf vaak
moeilijk nog helder te beseffen hoezeer zij
drieën, in een bondgenootschap aan elkan
der gesmeed, elkaar nodig hadden gehad
om van dat sombere leventje hunner jeugd
te maken wat ervan te maken was. Zij
waren erg verschillend van karakter, aan
leg en intelligentie. Maar met z'n drieën
vormden zij een sterk en doelmatig ensem
ble, dat tot grote dingen in staat was ge
weest in de kleine maatschappij tussen de
vier muren van het Huis.
Zij vulden elkander aan, e<i brachten op
die manier een maximum aan lichaams
kracht, intelligentie en ondernemingslust
op, waarvan zij» alle drie in gelijke mate
profiteerden.
De intelligentie kwam voornamelijk van
Joris. Hij zorgde er voor dat het drieman
schap op school de dingen kreeg die het
nodig had om zich te handhaven en te
vrijwaren voor onaangename ervaringen.
Hij maakte voor alle drie de sommen en
de taaithema's, hielp de anderen, bij proef
werken en beurten en organiseerde de pro
cedures die hun draaglijke cijfers deed ver
werven. Vooral de uitgesproken domme
/Kees Valentijn had die hulp hard nodig:
uWat hij aan overmaat van spieren bezat,
kwam hij ruimschoots aan verstand tekort.
Sjakie Rommenga kon momenten van grote
wijsheid hebben, doch ongelukkig genoeg
kreeg hij die meestal wanneer hij broedde
op plannen die buiten de voorschriften van
het Huis gingen. In de klas bleven zijn
verstandige ogenblikken prompt achter
wege. Toch was hij slimmer dan Kees,
maar zijn slimheid was duidelijk op de
misdaad gericht en hij had er van nature
veel moeite mee om zijn hersenen in te
spannen voor nuttige, doch niet-opwin-
dende werkzaamheden als sommen en the
ma's maken.
Verstand, brute kracht en slimheid
ziedaar de voornaamste kenmerken van het
trio dat zich in trouwe broederschap door
het weeshuisleven sloeg zonder er al te veel
narigheid van te hebben.
Toen eindelijk de dag kwam waarop zy
het Huis verlieten om hun krachten op de
samenleving daarbuiten te beproeven, ont
bonden zy de broederschap. Misschien be
seften zy niet dat zulk een verbond juist
in de grote maatschappij de waarborg van
groot succes ifad kunnen zijn. Zij meenden
dat het niet meer* nodig was te worstelen
en te streven. Zij vergisten zich, gelukkig
wellicht, en gingen ieder huns weegs.
Zy namen afscheid van elkander met de
bèlofte dat zU van zich zouden laten horen.
Zy stelden zich voor dat zy nu en dan nog
eens samen zouden komen om elkaar hun
belevenissen te vertellen maar het leven
slokte hen op en in de maatschappeiyke
molen werden zy ver van elkander gedre
ven, leder met zijn eigen zorgen om op de
been te bUjven.
Kees en Sjakie bleven niet op de be«n.
Aanvankelijk wel, maar het werd hun te
moeiiyk gemaakt en toen zy elkander by
toeval ontmoetten ontstond als bij tover
slag de combine weer: Kees en Sjakie slo
ten een nieuw verbond, en aangezien Sja
kie de geesteiyke leiding ervan kreeg, liep
het op misdaad uit..
Joris had het op een goede dag met
spijt en treurnis vernomen. Hy werkte toen
als bediende in een boekwinkel en bi)
kreeg een korte brief van Kees uit het Huis
van Bewaring.
„Beste Joris, ik maak het goed? en ik
hoop van u hetzelfde." Kees maakte het
goed, maar hij was opnieuw in een Huis
verzeild geraakt en er was daar geen
sprak* van een verbond dat o»t leven ver
aangenamen kon. Sjakie scfneef niet, msar
Kees deelde op zijn korte, primitieve ma
nier mee hoe ook Sjakie tegen de lamp ge
lopen was en „het nu ook goed maakt".
Joris had erg met hem te doen, maar hij
werd er een beetje huiverig voor, om zich
al te veel /net de twee mislukkelingen in
te laten. Hij stuurde een paar pakketjes en
schreef nu en dan eens, want hy wist dat
zU geen van beiden iemand hadden buiten
de gevangenis die zich om hun lot bekom
merde, behalve dan de leiding van Het
weeshuls, die „stappen by de reclassering"
deed.
Later, toen zy vrijgekomen waren, kwa
men zy hem opzoeken, zy waren hem uit
bundig dankbaar voor de pakketjes en
brieven, en deden allerlei heilige beloften.
Maar Joris wist dat zy niet gemakkelijk
meer te redden waren. Hy kon door hun
woorden en gebaren heenzien omdat nu
hen zo goed kende.
En het ging al heel gauw weer mis. on
danks de „stappen" en ondanks alles.
(Wordt vervolgd)
J
OENSDAG 31 DECEMBER 1952
GOUDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA X,
(Van onze eigen correspondent.)
MONTREAL, CANADA Wanneer de klokken in Canada voor de laatste
keer in 1952 twaalf slagen slaan, zullen er in dit grote land tienduizenden
Nederlanders zijn, wier gedachten maar één richting uitgaan: naar Neder
land, waar hun familieleden, vrienden en kennissen wonen. Van één ding
kunnen ztf verzekerd zijn: dat er op dat ogenblik ook tienduizenden in
Nederland zijn, die aan hen denken, die zich op dat ogenblik in het bij
zonder zullen afvragen, hoe zij Jiet maken, hoe het hen is vergaan in het
nieuwe vaderland, of hun besluit om Nederland vaarwel te zeggen, hun
heeft gebracht wat zij er van verwachten.
WELNU, WIJ HEBBEN ENKELEN VAN HEN, die afkomstig zijn uit Gouda en
omstreken, die vragen gesteld en zij geven antwoord voor alle nieuw-
Canadeien in dit land. Laten we dicht bij huis beginnen, in Montreal, een stad van
ruim anderhalf millioen inwoners, gelegen aan de machtige St. Lawrence-rivier,
de grootste oceaanhaven van Canada, een financieel en industrie-centrum, met een
bevolking die voor dne-kwart Frans-Canadees is. Een cosmopolitische stad met
wolkenkrabbers en oude wijken, die zijn overgebleven uit de tijd, toen Canada
Nieuw-Frankrijk heette.
Van Gouda naar Dominion Square in het hart van Montreal: de heer J. van Dijken
en mevr. Niesje van Dijken—Neven (rechts) met een Nederlandse kennis. U ziet, in de
zomer i» het goed wandelen.
T ATEN WIJ ECHTER in de auto stappen
en naar het Zuiden rijden. Highway
nummer 2 volgend, die langs de St. Law-
rence-rivier loopt, die nu geheel dichtge
vroren is. We passeren Cornwall en Morris
burg en komen dan in Cardinal, Ontario,
waar de heer en mevrouw W. Heykoop—
Verburg wonen. De heer Heykoop komt uit
stad is gebouwd, hebben wij een praatje ge- Leiderdorp, mevrouw Heykoop uit Reeuwijk.
N DEZE PLAATS, die genoemd is naar de
Mont Royal, een berg, waar omheen de
maakt met de heer en mevrouw J. van
DykenNeven en hun vier kinderen Piet
(9 jaar). Jan (7 jaar), Wijnanda (5 jaar) en
Bep (3 jaar), die in Gouda aan de Nieuwe-
haven woonden en nu een apartement heb
ben aan de Pie IX Boulevard 6780. Het eerste
wat op tafel komt. is een nummer van de
Goudsche Courant van 18 Juni '52. waarin 'n
fljto staat van de hele familie bij haar ver
trek uit Nederland.
En zeggen we: Hebt u er spUt van?
Helemaal niet. aldus de heer Van Dij
ken. die in Nederland een eigen bedrijf
heeft gehad en nu in hetzelfde beroep als
glasslijper werkt.
Nee hoor, zegt mevrouw, we hebben
het hier beter dan in Nederland.
En aan Piet behoeven we het niet te vra
gen- Hy spreekt al een aardig mondje Frans
i ze ons. dat doet je Hollandse
hart ïoaCTicVote rivier. We hebben hier
trouwens al herhaaldelijk schepen van de
Oranjeiyn langs zien komen.
De heer Heykoop werkt nu op een groot
consumptie-melkbedrijf. met zeventig stuks
vee, waarvan er 35 gemolken worden. Dit
bedrijf voorziet geheel Cardinal vkn melk.
Ze hebben het er heel goed naar hun zin en
hopen nog een poosje by deze jP>s te blij- eedeelte van CjJnada
veh. Hun voorganger. Jan van Muilwrijk uit *„n na Jl Nia»»ra
Brandwijk, heelt hier anderhalf J,ar se- fi™;, Nmgara
werkt en met de hulp van zUn baas ia hy
toen een eigen bedryf begonnen.
nogal wat stenen in de grond, maar de af-
geiykheden zyn groot, omdat er steeds
industrieën verrijzen in de kleinere
plaatsen langs de St. Lawrence.
De heer Heykoop heeft nog een paar goede
raadgevingen voor aspirant-emigranten.
Ten eerste: leer van tevoren zo goed moge
lijk Enge!*. En ten tweede: blijf zolang mo
gelijk bij jè eerste baas om te wennen aan de
gewoonten van het nieuwe land.
UR WONEN in dit gedeelte van de provin-
cie Ontario, ten Zuiden van de federale
hoofdstad Ottawa, heel wat Nederlandse
immigranten. Dat blijkt ook wel. want de
heer Heykoop vertelt, dat er 's Zondags In
.één van de Nederlandse kerken in Brockville
wel ongeveer vijfhonderd landgenoten sa
menkomen.
Ten Noorden van Cardinal, in Winches-
tër, treffen we de heer Pieter Jacobus van
Dijk en zijn vrouw uit Bodegraven aan. De
heer Van Dijk is in de landbouw werkzaam.
De familie woont op een heuvel, zodat ze
een prachtig uitzicht heeft over de aangren
zende akkers en het bosland. Ook de Van
Dyken hebben het best naar de zin. Ze zou
den nog wel eens een keertje in Nederland
willen gaan kijken, maar niet om er voor
goed te «blijven. Beiden zijn erg te spreken
over de bereidwilligheid tot helpen van de
Op de Oudejaarsavond overspan-
nen gedachten zeeën en grenzen en
zij omspannen allen met wiet wij
ons verbonden weten. Velen' ook
uit de Goudse streek zijn uitge-
zwermd naar verre. Een nieuw va-
derland nam hen op, maar op een
avond als deze gaan hun gedach-
ten naar hier, naar „thuis". Als
uiting van deze band, publiceren wij
bijdragen, waarin onze correspon-
denten vertellen over emigranten
uit het Goudse land in Canada en
j Australië. Een Goudse in Nieuw-
Zeeland schrijft haar eigen verhaal.
Uiteraard kunnen slechts enkelen in
deze brieven een plaats krijgen.
I Men beschouwe hen als de woord-
t voerders van allen, die in gedach-
'j ten bij u zijn en u gelukkig nieuw-
jaar wensen, zoals u dat zelf ook
j doet aan hen, die ginds wonen.
Wat het werk betreft: er wordt hier veel
met machines gedaan, zegt de heer Van Dijk,
en dat bevalt me wel. En over het weer.
De zomer is hier erg warm. maar na
flinke onweersbui is de lucht niet.
zoals in Nederland, een hele week Van
streek. Na de hartelijke groeten aan alle
familieleden en kennissen in Bodegraven en
omstreken, ook aan onze buurtjes, gaan we
verder.
t«7E BLIJVEN Highway no 2 volgen, pas-
seren het bekende vacanüegebied van
Duizend eilanden, rijden door Treriton,
Oshawa en Canada s op één na grootste
stad Toronto en komen dan in Dixie terecht,
waar we de 59*jarige heer C. K. Verweij
uit Zevenhuizen aantreffen, die in Neder
land textielhandelaar was. maar nu op een
fruitfarm werkt. Hij is naar Canada gegaan
voor „gezinshereniging", zoals hü zegt.
hy in Toronto aankwam, met zyn
vrouw en zoon Wim, stonden daar zyn kin
deren al op hem te wach
ten. De overgang van zijn
oude beroep naar het nieu- s
we was niet gemakkelijk,
maar het bevalt hem hier
toch best.
Waar je hier in het
begin wel aan moet wen
nen. zegt hij, is het gewel
dig drukke verkeer. Maar
het Is goed geregeld.
ZUn 31-jarige zoon Dick
heeft een auto en daar
gaat de hele familie elke
Zondag mee naar de kerk
in Toronto. En natuurlijk
wordt die auto ook gebruikt
om er uitstapjes mee te
maken. Zodoende heeft de
familie al heel wat van dit
strekte bosland van Noord-Ontario met zyn
duizenden meren en over de vruchtbare
prairievlakten voert.
Het doel van onze reis is de Elphinston-
street in Regina. waar op nummer 2945 de
34-jarige Nederlandse geoloog H. van Hees
met zyn vrouw en kinderen (de 3-jarige
Jetje en de 2-jarige Nicolaas Derk) woont
De heer Van Hees uit Reeuwijk had vier
jaar in Indönesië bij de Standard Vacuum
gewerkt, maar hy vond het leven daar niet
van die aard, dat hij er wilde biyven. En
daar zijn werk op het gpbied van de olie
opsporing hem voornameiyk naar het
buitenland verwees, was Canada, voor hem
het ideale land om naar toe te gaan.
„Goede vooruitzichten, geen rassen
probleem. een gelijkgeaarde bevolking,
een land met grote mogelijkheden en geen
bevolkingsvraagstukken. Het klimaat ligt
van alle emigratie-landen het dichtst bij
het Nederlandse En geografisch bezien is
het eveneens het minst ver van Nederland
verwijderd".
De eerste Canadees, die de heer Van
Hees in Halifax ontmoette, was een
douanebeambte, die hem nauwkeurig op
nam. Hij bleek één van de bevrijders van
Veenendaal te zijn, waar de heer Van Hees
toen in een noodziekenhuis werkte, waar
de Canadees vaak kwam. Een vlotte visi
tatie onder het ophalen van aangename
herinneringen was het gevolg.
De heer Van Hees werkt nu als geoloog
bij de Central Canadian Stratigraphic Ser
vice Ltd.. een adviserend bureau op het
gebied van oliegeologie in de provincies
Saskatchewan en ManitobaHy heeft de
reis van Halifax naar Regina per auto ge
maakt.
ge-
tervallen.
Het kan bijna niet an-
ders. of de heer Verwey
Oj, 20 Maarl.1952 vertrokken de Heykoopen kom, hler geregEid
iet de „Aalsmeer van.de K.L.M. naar, Nederlanders In aanraklnü.
en Engels en hy voelt er niets voor om naar
Nederland terug te
I voorbereid. Hij had niet minder dan
(ntien brieven naar toekomstige werk-
ïrs in Canada gestuurd en binnen vijf
;n had hy het eerste antwoord al in zijn
hU kon komen. Bij de werkgever, by
Canada, omdat ef in Nederland voor hen
als veehouderszoon en -dochter geen kans
was om ooit een eigen bedrijf te beginnen.
Ze kwamen eerst op een kalkoenen-boerde-
ri)- waar de verdiensten en de behuizing wel-
n#'*hppr 'vn"n DHkpn hart ziin emiöratie iswaar «oed waren, maar de sfeer minder
De heer Van Dijken had zijn emigratie preUffc wfls Na een paaf maanden gingen zij
weg en werkten toen in het naburige Moun
tain.
Half October kregen zij daar ontslag en
■en zetten zy eenadvertentie in een streek-
JltoHr.ttoJriïndaJhakman «kedlMen binnenkwamen. Zij hadden dus
naar zijn ziru Met ierla^ndse vakman- lteug genoeg en nu wonen ze ongeveer an
derhalve kilometer ten Westen van Cardinal.
Over de vrijheid in Canada is de heer Hey
koop best te spreken. Vergunningen heb je
hier byna niet nodig. Wanneer je verhuizen
wilt, wel. dan doe je dat. En wil je voor je
zelf beginnen, dan ga je je gang maar. Geen
mens, die het je zal beletten. Aan de andere
kant heeft dat echter ook zijn bezwaren en
onze zegsman wijst dan op het gemak, waar
mee arbeiders hier ontslagen kunnen wor
den. En verder zou hij misschien ook wat
minder vrijheid in het gezin willen zien.
Je mist hier de huiselykheid zo. zegt hy.
M*ar klagen mag hy zeker niet. Hij kan
kan hij een vergelijking met de Cana
dese slijpers in het bedrijf glansryk door
staan. Misschien zou hy ze zelfs nog wel een
lesje kunnen geven.
Maar dat neemt niet weg. dat hü hier toch
heel wat heeft geleerd. Men past hier ande
re methoden toe. gebruikt andere machines
en hy komt op die manier heel wat aan de
weet. En dat is precies zijn bedoeling.
Hèt ls namelijk één van de redenen, wpar-
om hy naar Canada is gegaan. Hij zou ook^ elke maand
graag eens een kykje gaan nemen in de
Verenigde Staten, en dat is e?n plan, dat hij
in de toekomst misschien ook nog wel eens
Uitvoert. Voorlopig wil hy in Canada voor
uitkomen en daar lykt hem het Engels-spre
kende Ontario beter geschikt voor, want
hèt Frans-Canadees is een taal, die men
niet gemakkelijk aönleert.
-Of hy het naar zijn zin heeft? Best. De
familie kwam hier met zeven koffers aan
èn heeft zich nu al behoorlijk geïnstalleerd.
„Wanneer je het verstandig aanpakt", zegt
hlèvr. Van Düken, „kun je hier geld over-
hpuden".
Canada is een goed land. aldus de heer
v«n Dyken. met veel mogelijkheden, maar
je moet alles willen aanpakken en je na
tuurlijk aanpassen aan je nieuwe omgeving.
Je moet je zien te redden. Neem bijvoor
beeld de sociale voorzieningen: die zijn hier
fafig niet zo uitgebreid als in Nederland.
Vanavond kun je te horen krügen, dat je
morgen niet meer behoeft terug te komen.
Dan moet je gereid zijn om werk aan te
Pakken, ook al is dat misschien niet je vak.
Aan al die dingen moet je wennen.
*Maar al pratende vergeten we. dat er nog
meer Nederlanders zitten te wachten, die
ook wel iets over hun ervaringen willen
ulrtellen. Voordat we afscheid nemen, zegt
fa heer Van Dijken nog. dat er aan de voor
lichting over Canada in Nederland nogal
iet* ontbreekt. De immigranten komen nu
va»k voor problemen te 6taan, waarmee ze
m het geheel niet gerekend hadden. En dat
hod kunnen worden voorkomen door betere
•n meer volledige informaties.
nag hy
behoorlijk bedrag overhou-
hü genoeg
Zuid-Ontario met
fruitteelt. tuinbouw en
sterk ontwikkelde indus
trie wonen ongetwyfeld de
meeste Nederlandse immi
granten van geheel Canada.
En onder hen zijn ook heel
wat oyd-streekgenoten van
de heer Verwey Hij noemt
bijvoorbeeld: Henk v. d. Berg uit Nfeuwer-
kerk a. d. IJssel. Jan Oudijk Jr uit dezelfde
plaats en Jan Bazen. Rienus van Tol. Rie-
nus Heikoop. Helm en Teun Bax uit Zeven
huizen. Aan kennissen dus geen gebrek.
De heer Verweij mag dan niet meer zo
jong zün, hij is uit het goede hout gesneden.
We hadden weinig verwacht, vertelt hij
maar allés is ons meegevallen. Critiek heb ik
niet. Wat wij hier hebben, kon Holland ons
niet geven.
IV/TAAR WE MOETEN VERDER. We gaan
Regina. de hoofdstad van de West-
canadese próvincie Saskatchewan.
den en wai
dan zijn er boerderijen genoeg te koop. Het j stappen dus maar weer in de auto en begin
land is heuvelachtig en er zitten weliswaar nen aan de tocht, die ons door het uitge-
En hier is de familie Verweij uit Zevenhui zen om een
bruidspaar verenigd: de heer en mevr. Verwey—Paul
(rechts) met hun dochters en zoons. De foto is genomen
op de dag van het huwelijk van hun zoon Wim met
Hannie Hofman.
Hy had een bestelwagen meegenomen,
die van extra ramen was voorzien en door
de firma v. d. Weyden uit Gouda was be
timmerd. Er was tevens een extra bank
ingezet, waar twee bedden van gemaakt
konden worden. Op die manier had hij een
goede kampeerwagen, die hij had volge
laden met bagage en gereedschap, dat hij
nodig had om een ..prefabricated" huis op
to zetten, dat al onderweg was naar Regina.
Door die autotocht van vierduizend kilo
meter heeft hij heel wat van Canada ge
zien. Het was Februari toen hy in Canada
arriveerde, dus harte winter. Gewoonlijk
rijdt men in deze tijd van het jaar naar het
Westen, via de Verenigde Staten, ten Zui
den van de Grote Meren, maar dat was
voor de heer Van Hees met het oog op
visa's en paspoorten niet mogelijk, zodat
hij via Quebec. Montreal en Ottawa en
daarna ver Noordelijk van Lake Superior
over Winnipeg moest rijden. Het was een
mooie tocht, met veel sneeuwstormen.
„Een sportief ritje", voegt hij er lachend
aan toe. Op aanraden van vrienden had hy
in Ottawa een autoverzekering gesloten,
net op tijd overigens, want in de eerst
volgende plaats werd zyn wagen op een
kruispunt aangereden tegen het achterwiel.
Het was zo glad op straat, dat zyn auto
helemaal omdraaide, koffers en kisten door
de achterdeur naar buiten schoven en hy
zelf door de opengesprongen zydeur heen
met zijn hoofd in een hoop sneeuw terecht
kwam. De aanryder had inmiddels het
hazenpad gekozen.
„Ik herinner me niettveel meer", ver
telt de heer Van Hees. 'maar toen ik op
stond had ik de nummerplaat van de auto
al gauw gevonden
Gezellig op de stoep van hun huis zitten de heer en mevr. Heykoop—Verburg uit Lei
derdorp—Reeuwijk. Die stoep is nodig om in het woongedeelte te komen, want daar
onder is de kelder, waarvan het raam nog net boven de grond uitkomt.
die tegen me opgebots
waardoor de „dader"
was".'
zyn familie is later overgekomen. Dat
was in het begin van Mei, toen het huis be-
woonbaar was, d.w.z. toen er een dak op
zat en de ramen er in zaten. Mevr. Van
Hees-Koopstra heeft zich toen verdienste
lijk gemaakt met het verven van het huis
en een Hollandse timmerman en een met
selaar hebben de boel verder afgetimmerd
..Alles by elkaar", zegt de heer Van Hees.
„heeft het huis veel geld en tyd gekost en
ben ik niet veel voordeliger uitgekomen
den wanneer ik er hier een
had gekocht. Maar in elk
geval is het een echt gezel
lig Hollands huis geworden,
dat veel bekijks heeft, om
dat het enig in zijn eoort
is".
Het is nu helemaal op de
heer Van Hees kan de lan
ge avonden gebruiken om
een beetje uit te blazen
vap de drukke zomer en om
zich in te werken in de
geologie van Canada, het
geen veel tijd kost, omdat
dit zo n enorm gebied is.
Er i® werk genoeg voor
geologen, wint al is Alber
ta dan Canada's olieprovin
cie. er wordt ook in Saskat
chewan uitgebreid naar olie
gespoord De uitgesterkt-
heid van de prairies, wkar
de Canadese tarwe groeit,
vindt de heer Van Hees
indrukwekkend en groots.
Tegen een temperatuur van
een graad of 30—40 onder
nul ziet hy niet op. omdat
hye zoals hy zegt. toen hij
in Reeuwijk woonde, er al
een beetje op is voorbereid.
Hij zakte nl. elk jaap als
eerste door het ys, zonder
er ooit nadelige gevolgen
van te ondervinden.
Zijn raad aan toekomstige
eemigranten: leer Engels.
Ook voor de vrouwen is dat
erg belangrijk. De mannen
leren de taal op het werk
wel een beetje, maar de
huisvrouwen, die steeds
thuis zijn, hebben daar
geen gelegenhend toe en
blüven zich daardoor steeds
onwennig voelen. Wanneer
er immigranten naar Ne
derland terugkeren, dan is
die onbekendheid met de
taal er vaak een van de
redenen voor.
c
En is volop 8neeuw rond de Hollandse woning van de
familie van Hees uit Reeuuijjk. De kinderen kunnen hun
hart op de slee ophalen. Ze hebben parka's aan- met
zeemleer als tussenvnering en mutsjes er aan vast. E"
langs de mutsrand een wolvenstaart»"»»-
"MU "WE HET zoveel over olie hebben ge-
J-7had, gnan we ook nog even naar Ed
monton de provinciale hoofdstad van Al-
beta. en tegelykertijd de oliehoofdstad van
Canada. In de Warwick-apartments (11425-
95 Street) wooyt het echtpaar G. Schneider-
Splerings. Het heeft een ruime keuken,
grote woonkamer en slaapkamer. Net zoals
zo vaak voorkomt in deze apartmenthuizen
in Canada, deelt het de badkamer met een
andere familie. Mevr Schneider (Jeanne
Spierings) is een goede bekende in Gouda,
omdat zy van Februari 1947 tot Augustus
1951 als verpleegster in het Diaconessenhuis
„De Wijk" in Gouda heeft gewerkt. In die
maand is ze met de „Volendam" naar Ca
nada vertrokken, waar haar aanstaande
echtgenoot al een half jaar woonde. Samen
hebben ze eerst drie maanden op een farm
gewerkt en daarna is zy vijf maanden hulp
in de hutshouding geweest, hetgeen ha'ar
echter niet beviel, doordat zij de taal
moeiiyk sprak, wildvreemd was en veel
aan haar lot werd overgelaten.
Op 16 Mei van dit jaar is het paar ge
trouwd. En ook deze familie staat het
leven in Canada wel aan. Mevr. Schneider
vindt het winkelen erg prettig en het eten
bevalt haar best. Zij kan hier efke maand
•nog iets naar de bank brengen, wat in
Nederland niet mogelijk was.
„Je Nederlandse ideeën hou ie natuur-
lyk aan", zegt ze. „maar je leeft hier veel
gemakkeUjker. Ramen zemen en stoepen
schrobben is er niet meer bij".
Kennissen hebben de Schneiders in
Edmonton genoeg. Er wonen enige dui
zenden Nederlanders in Edmonton en je
kunt bijna niet in een bus zitten ol op
straat lopen'of je komt er een paar tegen.
Of ze terug zouden willen naar Neder
land als ze zouden kunnen?
Hy: „Neen!"
Zy: „Eenmaal in de paar jaar. om mijn
ouders op te zoeken. Maar werkeiyk terug?
Neen".
Graag hadden wtj u meegenomen naar-
nog veel meer Nederlandse families
die in Canada een nieuw vaderland heb*
ben gevonden. De plaatsruimte laat dtt
echter niet toe. De zes families, over
wier ervaringen wij hierboven iets heb
ben verteld, moeten de tolk zijn van al
die anderen, die op deze dagen van het
jaar in het bijzonder terugdenken aan
familie en vrienden in Nederland, die
hun, ondanks de afstand, die hen scheidt,
zeer na aan het hart liggen.
Zuster Jeanne Spierings uit „De Wijk" In
Gouda met Gunter Schneider in de tyd,
toen zij nog op een boerderij in de om
geving van Colmonton werkzaam waresj.
In Mei is het paar getrouwd.
Bodegraven heeft Bodegraven in Canada gevonden Rechts hfct echtpaar P. J. van Dijk
Zijlstra, links het echtpaar H. Bijker—Oosse. Beide families hebben in De Meij
i Meije gewoond
(Advertentie)
Dos als volan on laat ons het transport verzorgen
van al hetgeen U wilt medenemen
Degenen die reeds vertrokken, zijn zeer tevreden
over onze service.
Wij garanderen ook U een prima verzorging van
Uw goederen.
vanouds het vertrouwde adres
