Onder de gele vlag Quarantaine fMw.fi BOEKENKEUP IN 't VOETSPOOR DER VADEREN Ziekeuhuismisère in Australië Een gouden 1 voor °nu si jubileum in de Dambond Welke leeftijd is de beste voor -WIJ MANNEN een meisje om te trouwen? Een Oudejaarsavondgebeden in een'vreemde baai OUDEJAARSAVOND IN DE ACHTERHOEK „Vrolijke keuken" op Oudejaarsavond in Italië Veel zieken sterven te vroeg Radió-programmars voor de eerste t dagen in het nieuwe jaar Bakvis-af zegt: 21 jaar! BIJNA OUDE VRIJSTER ZEGT: 25 JAAR T Prpmies Wereldbibliotheek EEN WONDERLIJK NIEUW JAARSGEBRUIK De enge poort I J •fco. GEZOND LEVEN Hard gelach Baldadige vertelsels Het Spook J BESLISSEN. Tussen de 30 en 35" meent ongehuwde =T h,"v°°' "n dr'mp" r -• WOENSDAG SI DECEMBER 1952 JTAPITEW JAN VAN WISSEN stond op de onderbruo tmn siin keek over de donkers boni nofr deZal, en Zoele ™,1 kelde een krans van lichtjes en verder landwaarts steeg de hcht&^edvande^lnd naar de avondhemel omhoog. Het was koud E'en tchprne u oceaan de baat btnnen en scheen alles te willen verkülen. V^m^nhuiverde Hrj voelde de neiging terug te gaan in zijn hut, waar het warm wZ enhet li^ht fomberhetd van de duisternis wegbande. Maar dat zou hijger moeten doen' Hij had getracht te lezen maar zijn aandacht werd afgeleid don* »n pon gedachten. Zij zwierden jaren terup naar een tijd die hïïeZ, nnZt"'"""" een tijd, waarin h(j Het oelufc a!» iets nanzetjspreieends' had aMnaa/d en tóet^iad gedacht aan de betrejckelijfcheid aan atte dinjen. H« daahlaan de dagZ d°e Juist achter hem lagen, etmalen lang op de brug van een schip, dat moeizaam teaen een reeks van stormen optornde naar de kust, die zo hopeloos ver weg Vel tê blijven. Die dagen hadden hem uitgeput, hem én zijn bemanning. De Eternity welke cynicu» had het Vervallen schip die naam gegeven had gesteund onder al dat geweld en het was •lleen te danken aan de machinekamer, die de kar aan de gang had weten te hou den, dat zij toch eindelijk hier konden binnenlopen. Winterreis óp de Noord At lantic, hard genoeg voor een hecht en goed tchip, dubbel hard voor een afgeleefde collier, voor een koopje op een veiling weg gehaald door een zuinige en handige Griek en gebracht onder de vlag van Panama, waar zo'n schip in zijn laatste dagen niet zo'n last heeft van nieuwsgierige experts, dte er op uit zijn geen schip met een deuk in zijn zeewaardigheid weer naar zee te laten glippen. En toen was nog die laatste pech gekomeneen matroos die zich ziek liet melden, een dag voor zij hier zouden aankomen. Hoge koorts, kleine gelige blaas jes op zijn gezicht. Toen zijn eerste 6tuurfnan het hem meld de, was hij gehaast naar het bemannings- verblijf in het voorschip gelopen, had met zijn zaklantaarn een lichtbundel gegooid op dat mensengezicht Mn die donkere kooiholte en had even gehuiverd, 't Kon zijn dat hij het te zwart inzag. Maar ze mochten hem al Zijn diploma's inhouden als dat niet ver dacht veel leek op pokken. Dat ook nog op dit ongeluksschip. Pokken. Als het waar waswie zou dan het .volgende slachtoffer zijn? Verwezen had hij wat om zich heen gekeken. De afkomende wacht kwam juist het verblijf binnen. HIJ.... of hij.... of hij....? Of ik mis schien? Onverschillig hij had nooit gestreefd naar wat nader contact met zijn mannen dan het strikt nodige voör de navigatie en kortaf had hij bevolen: Haal de baar uit de ziekenhut en breng'deze man erheen. Hier kan hij niet blijven. Zo was het gebeurd. En in zijn hut, de gordijntjes dichtgetrokken, had hij heimelijk glsof hij iets verbodens deed, zijn handen gewassen-met een sterk ontsmettingsmiddel. Pokken. Grote hemeldat ook nog. DE SNIJDENDE WIND bracht hem tot de werkelijkheid. Kapitein Jan van Wissen stapte zijn hut weer binnen, gooide de deur In het slot. Het licht?-boven zijn schrijf bureau trilde even. Met zijn handen in zijn zakken bleef hij even midden in de hut staan en hij berstte plotseling uit in een grommende lach. Voor uit maar.'t kon er allemaal nog wel bij. Op Oudejaarsdag met een wrak van een «chip binnenlopen in een haven. En pokken aan boord. De last van e«n verspeelde mooie carrière op Je nek, de wurging van een verloren geluk dat in je kop hamer de, dag en nacht als een voortvloeisel erbij bengelend. Vrouw en kinderen verloren. Die zouden niet meer denken aan die vader, die zich1 eenmaal vergat, brokken maakte piet een mailschip en de wal op werd ge stuurd. Hij kende Mimi toen genoeg om te weten, dat zij die val niet wilde meemaken. Zij was financieel onafhankelijk. Zij ging weg, nam de kinderen mee en zou hen in niets meer herinneren aan hun vader, die schan de over de familie had gebracht. Schande door een paar borrels op een moment, dat hei zeemansongeluk juist voor hem op de loer lag. Weg uit 1 dat landgevaren voor de mast. Tot die Griek een gezagvoerder voor zijn schip wilde, die misschien wel een duister verleden had, maar tot in de toppen van zijn vingers zeeman was. Want dan zou de Eternity misschien nog heel wat jaartjes kunnen meedoerit Hij vond die gezagvoerder in de Bowery van New York. En de kerel nam maar al te graag het aanbod aan. Zes jaar nu> al op deze Schuit, die de hele oorlog door in de convdöien had gezeten en er nooit uit weg was geschoten. Rondom gingen prachtige sterke schepen naar de kelder. De aftandse Eternity scheen ontref baar en hield als langzaamste schip <fe vaart van die grote convooien op 8 mjjl. Zo'n «tuk ongeluk. En toen dat geval gisteren. Die matroos. Of het «1 niet genoeg was met dat duivelse zwerven van haven tot haven, zonder een thuiskomst, altijd in den vreemde met een samenraapsel van zes nationaliteiten aan boord als- je naaste medewerkers, die hij onder de duim moest houden met gage- straffen en bedreigingen, de enkele goede uitzonderingen daargelaten. Pokken aan boord. In de trieste koude morgen van Oude- Jiarodag w«« ha <i« baai blnnangetopen én bij het naderen van de loodsboot had hij koud bevolen: „Loodsvlag en quarantiiqe- vlag hijsen". Die loodsboot, had dat gele ongeluksvlag getje argwaneaid bekeken, had hem ge- praai* en gevraag* wat hu voer ttoubl» ïan boord had. En bijna uitdagend hed hij rijn eigen lang ntet/ekere diegnose ale de grootste waarheid door de megafoon naar die loodsboot geschreeuwd: Small pocks. En nu kom je natuurlijk niet aan boord, fakkebroeken, had hij er voor zichzelf, honend, achtergedacht.^ Hij had gelijk gekregen. De loodeboot w.i Sem-v oor gestoomd naar een ankerplaats, ver eg in de baai en ver van de stad. En net was het anker eryj of de doktersboot was langszij geschoten en de kleine humeurige havenarts was aan boord geklauterd. Ze hadden de patiënt meegenomen. Pokken? 't Lijkt er verduiveld veel op, had de dokter allesbehalve vriendelijk ge zegd. Of ze zelf die ziekte aan boord had den gemaakt. Gezichten als oorwurmen. Hier voor anker blijven. Geen man van boord. En nog geen half uur later deinde daar rond ham een polltieboot, die voorlopig niet van hun zijde zou wijken. In de donkere nacht flapte soms éven «en zoeklicht aan dat de scheepswand af tastte en over de sloepen gleed. Geen man vsn boord. Quarantaine. Een schip met pokken. Angst.... voor dia grote stad, dichtbij. Angst voor hef gehele achterland. Als gedoemden lagen zij hier in de verlaten heid Op Oudejaarsavond, na een stormrei* Uitgestoten. Waren ze ooit andera geweest? ?e,?n, Oudejaarsavond aan de wal, waar het licht ia en drank te koop. Wat kon dia W8J iaü 1 /i3n voor kerel« zonder vaderland zonder familie, met alleen die brpwTgever? hun tehuU *n hun XTEN UUR LATER liep hij weer rustelooa op de onderbrug. Het dek was uitge storven. De kerels bleven natuurlijk in hun warme verblijf, een tikje beter dan eA varkensstal, maar meer ook niet. Geen ge zelligheid aan. Dat had je op die oude schepen. Zo voer men vroeger. Zo voeren zij nog met enkele andere. Outcasts. Voor hij het wist stond hij voor de Ingang van het foc'sle. Er kwam wat stemmenrumoar naar buiten waaien en een benauwde be dorven menaenlucht. Naar binnen gaan? Hij had het nog nooit gedaan. Hij hoorde er niet. Als er wat te verhapstukken was, deed de stuurman dat. Hij kende de kerels alleen uit hun werk. Ze interesseerden hem niet. Omdat hij altijd met zichzelf bezig was. Wat moest hij nu daar doen? Ze zouden h.erp wantrouwen. Hij zou iets moeten zeg gen, iets moeten doen. Ja zeker, drank geven bijvoorbeeld. De duivel in dat ver blijf loslaten. Wat ze aan de wal uitvoerden kon hem niets scheien. Aan boord moest hij orde en regelmaat hebben Hij stapte naar* binnen. Het stemmen gegons hield op. Ze zaten rond de ruw houten tafel, onverschillig, De jongen ruim- ,de de etensborden Weg. Hij zag in het schamele licht van een klein peertje een lange rij vari"gezichten, jonge en oude. Die oude met sporen die 't leven er op hadden achtergelaten. Maar in alle ogen zag hij een maar nauw verholen verwondering. Goeie avond, groette hij. Er kwam een min of meer duidelijk ge grom op hem toe. Toen viel er een stilte, alleen onderbroken door het geluid vsn de borden die de. jongen op elkaar stapelde. Dat is vanavond niet de wal op, pro beerde hij luchtig te zeggen. Hij had zichzelf wel een klap in zijn ge zicht willen geven voor die dooddoener. Kan dat lang duren, kapitein? De stem kwam achter uit het verblijf. HIJ had die kerel wel kunnen omarmen. Einde lijk zei er een iets, moest hij niet alleen het woord doen. Hij voelde een bijna vijan dige stemming afzwakken. Idioot was hij geweest hier binnen te gaan. Wat hadden die kerels van hem 4e verwachten? Als hij een paar flessen whisky op tafel had gezet en zonder wat te zeggen was heengegaan, hadden ze al licht beter over hem gedacht. Maar nu moest hij Iets tesugzeggen. Reken maar op een paar weken sis het is zoals ik denk- Pokken? kwam de stem weer vsn achteren. Noem het zoals je wilt. En dan weet je het. Quarantaine. Een paar weken. Ook «1 iets, zei de stem weer. Als ze ons dan maar aan de wal brengen. Goed voertje, een warme stal en een inschrijving ia de stad voor die arme zwervers, die van allen verlaten daar in die barakken hun tijd moeten zoekbrengen. Nog zo gek niet, kapi tein. Hij zag de gezichten zich ontspannen. Op enkele meende hij iets van een geamuseer de glimlach te bespeuren. Toen begon In een donkere hoek van het verblijf een 'gramofoon te draaien, een smel tende melodie.... from the time that ws shall meet again Wat hij aan contact reeds gewonnen dacht te hebben, viel prompt in duigen. Er1 klonk een vloek. Een grote kerel deed twee stappen in het donker en de scherpe kras, die het plotseling afbreken van de muziek voorafging, liet geen twijfel- over het feit dat de pick-up van de plaat was geslagen. - You rascal, hoorde hij de neger-kok schelden, die de bezitter van het Instrument was. Je laat dat sentimentele ged.... na, Johnny. Voor ons is er geen terugkomst meer, waar ook in de wereld. Dat weet je en hou je bek ér over. Er viel een wurgende stilte. Alleen utt de donkere hoek. kwam nog even het gory gelende geluid vèp de neger: Mooie pla^t verknoeid.... kr«e\erover. EN OPEENS STONT? kapitein Jan van Wissen yoor de tafel. Hij had A ge zegd, hij zou ook B zeggen. Nu of nooit. We zittert allemaal in hetzelfde schuit je» jongens. Hij hield even op, zocht moeizaam naar ae volgende zin. 1 Ik geloof niet, dat we hier, zfcals we bij elkaar zijn, dankje tegen het leven kun nen zeggen. Ik niet en jullie ndet. Niemand van ons heeft een werkelijke thuishaven. Waar wonen we eigenlijk? We hebben er zelf schuld aan. Enigen van Jullie nlet.l Die zijn het slachtoffer van de gezeten na- oorlogse wereld. Hij stokte. Wat moeat hij meer zeggen? Hij vermeed zijn blik op iemand te laten rusten. HU sa» de r!) ven gezichten «l» door een waas. Hij kon en wilde ook niet weten hoe ze zijn woorden opnamen. Maar hU voelde dat hij op dit moment iets moest zeggen, iets dat hem nader tot elkaar zou brengert, 'dat het isolement, waarin ze reeds maanden verkeerden en dat missönien nog wel jaren zou doorgaan als ze op dit schip bleven en als dit bleef drijven, zou ver- breken. juUJe nlet te vertellen, hoor de hij zichzelf als van de verte .uit zeggen, dat we een soort outcasts zijn, outcasts met een tain of meer fatsoenlijke bron van «in komsten. waarvoor we de wereld moeten rondzwerven. Ieder van jullie draagt zijn verleden mee. een verleden dat hij zien- ISlof,U hll. h..ld. ol d.t hem werd opgedrongen door de oorlog. Hij schraapte even zijn IceeL Ik moet een eind vinden, ging het door hem heen. Ik kan hier niet blijven zwetsen. Een eind waarmee ik ze toch even pak. Wie z'n kop leet hangen en een een betere toekomst dan het heden twijfelt, is verloren. We zullen eens, tot rust komen, teruggaan naar vanwaar wé kwamen, wan- T\e Oudejaarsavond la In oni land er een, U waarop men, in tegenstelling met het buitenland, thuis blijft. De jaarwisseling la een echt hnlselQk feest. Met de oudera ver enigen alch doorgaans de kinderen ook de getrouwde rond de dis en vaak onder ernstige kont wacht men de twaalf alagen van de klok af, die melden dat het jaar la afgelopen en een nieuw jaar la begonnen. Traditionele lekkernijen op de laatate avond van het jaar aün oliebollen en appelbelg- nets, terwijl geurige blsachop of atork rie kende. warme punch ln de regel de dran ken lijn, waarmede men elkander om klok- alag twaalf uur toedrinkt onder het uit spreken van de beate wensen voor het Jaar, dat komen gaat. Gaven wij hier een beschrijving van wat voor nagenoeg ons hele land geldt, in bepaalde streken heeft men enigszins af wijkende eigen gebruiken. In de Achterhoek bijvoorbeeld begint men met de voorbereiding van het Oude- jaarsavondfeest reeds in het najaar Wan neer de bomen worden geveld, zoekt men onder de boomstompen, die blijven staan, een flink exemplaar uit, dat op genoemde avond moet dienêW als kookstomp. Op Oudejaarsavond wordt deze stomp op de vuurplaat ln de boerderijen kent men slechts open stookplaatsen onder een alles overhuivende schouw of schoorsteen ge legd. De stomp wordt daarna omgeven door kluun (eigen gemaakte losse turf) en gehad- den (veenachtige heidenlaggen). Een be langrijk ogenblik Is dap waarop het vtiur wordt ontstokën. jÊM Allen, die nog een^puderlijk huis hebben in de Achterhoek trekken op de laatste avond van het Jaar naar dit „onze volks- huus" om „de ouders te kooken", d.w.z. om de ouders op gebak te onthalen. Op het fel brandende vuur nu worden de „Niejaarskooken" gebakken, uit deeg met anijszaad en stroop. Voor het bakken der koeken gebruikt reer? Ik weet het niet. Ook voor jullie, displaced persona, komt er eens uitkomst. Een paspoort, een visummisschien een terugkeer naar jullie geboortegrond. Hij had het er uit gegooid en hield even op. Inwendig schold hij zichzelf voor op lichter en flessentrekker. Die D.P.'s zo'n mogelijkheid voor te houden. Een achoft was hij. Nu nog een zinnetje over een toekomstige goede samenwerking, een beter begrijpen aan boord. Maar voor die laatste goedbe doelde leugen behoedde hem de oude Finse timmerman, die hij niet had gezien, maar die uit de dqnkere achterhoek van het verblijf naar vofeen kwam. Hij stond ineens achter het midden van de tafel. Als de kapitein het toestaat, begon hij aarzelend Natuurlijk, zei V^n Wissen. r\E OUDE MAN haalde uit zijn broekzak ■*-' een klein boekje. Hij deed het open, aarzelde even en begon te lezen. Behoed zaam vertaalde hij het Fins in het Engels: Welgelukzalig is hij die den God Jacobs tot zijn huis heelt, die den verdrukte recht doet en den hongerige brood geeft Van Wissen luisterde geboeid naar de woorden van de oude man. Hij zag ze allen rond de tafel zitten, Spanjhlen, Portugezen, Engelsen, Amerikanen, een Yoegoalaaf, een Pool, een Tsjech en enige Scandinavië)*. Ruwe onverschillige koppen, die nu wat verwonderd opkeken naar de oude Fin, een stille in den lande, uit wie eigenlijk nie mand ooit iet? had kunnen wijs worden. Wat weet ik eigenlijk van die kerels, dacht Van Wissen. Als gezagvoerder sta je altijd buiten alles. En ik heb de laatste jaren dat isolement nog sterker doorge voerd. Elke dag heb ik hen om me heen. Nooit is iemand verder van me af dan zeventig meter. Ik ken de namen amper. Wat weet ik van hun Verleden? Hebben ze vrouw en kinderen gehad? Hebben ze liefgehad en waar? De Heer opent de ogen der blinden; Hij richt de gebrokenen op en maakt de gevangenen los. Wat weet ik van Stepenic, die Yoego alaaf? Een D.P. die blij was dat hij met de Eternity mee kon. Leeft zijn familie nog? Had hij in Bosnië een meisje, zo een met •een Jzelrode hoofddoek en trappelende voeten bij de dans? Bill Turner zit weer doodonverfchillig voor zich uit te kijken. Maar di^* kleine Pool, die jonge Onaske- vilch, ook zo'n paspoortloze D.P., heeft zijn gezicht in zijn handen verborgen. Hij zal wel geen familie meer hebben. Uitgemoord. Hij bewaart de vreemdelingen en houdt de wees en de weduwe staande. De meesten keken bedremmeld voor zich heen. Waar dachten ze aan? De oude timmerman aloeg het boekje dicht. Het was even heel stil. Ze hoorden het klotsen van het water tegen de oude boeg. Ik wens Jullie voor straks, als het nieuwe jaar zijn intrede doet, vervulling van al Jullie wensen, zei, Van Wlsoen schor. Hou je kop er voor. Nooit opgeven. Ik moet nog wat werken. Hofmeesterhaal een kist bier uit de stores. Toen hij de deur doorging, zaten ze nog onbeweeglijk in de loodzware stilt*. In zijn) hut waa hij weer alleen. Moedeloos liet hij zich in een atoel vallen. En toch Imcet ik verder, dacht hij. We moeten allen Verder, zij en ik. in de baai begonnen, aarzelend, enkele Stoomfluiten te blasen. spoedig gevolgd door andere. Uit de stad stegen lichtende vuur pijlen de donkere hemel In. Een nieuw jaar, dacht Van Wissen. De Jaatste, die met het fluitconcert in stemde, was het sohip, dat' dlw morgen met de gele vlag aan het stag de baal was binnengekomen. In syn hut hoorde de. ga ngvoerder naar die bekende klank. De Eternity blaast mee. wy horen' er' «neb by, dacht hy. Voor on« ook een nieuwjaar, wy moeten ook verder. Juist c.». De Wereldbibliotheek-vereniging, Amster- dam-Antwerpen, heeft ook voor Kerstmis 1952 de attentie gehld de leden en relaties te verrassen met een W B.V.-pakketJe Kerstver halen. Deze premies, litteraire juweeltjes, be staan ditmaal uit „Het schoonste lied ter we reld" van de Vlaming P. A. de Bock. „De le gende van de derde duif" van Stefan Zwelg, ln de vertaling van Paul Huf en „Het kleine wonder" van Paul Galileo. Als vertolkers tevens van de beste wensen voor 195S, zlin deze brlllante, typografisch mede met verfijnde zorg tot stand gekomep essays bij uitstek gelukkig gekozen. De talloze mede werkers van de VB, leggen er weer volledig eer mee in. men een wafelijzer; zijn de dunne wefeltjeg gereed, dan 'rolt men ze dikwijls een een stokje op, om ze in die toestand hard te laten worden. Elders noemt men dergelijke opgerolde wafeltjes wel oubli's 1 Het is een zeer smakelijk, knappend ge bak, waarvan men dozijnen stuks kan eten zonder wat men noemt een overladen maag te krijgen. Heeft men zijn genoegen gegeten aan de Nieuwjaarskoeken, dan wordt men onthaald op aardappelen met een stuk varkenshals Zoals gezegd wordt dit Achterhoekse feestgebak toebereid met anija. Anijs vindt trouwens toepassing in vele volks-feest- gebakken. Dat komt, omdat anijs bij ons de oudst bekende, .misschien nog wel een der weinige nog gebruikte Inheemse specerijen is; zoals de honing over de gehele wereld het alleroudste zoetmiddel is. Suiker ver drong later de honing, kaneel en vanille deden de anijs het veld ruimen. Men «al moeten toegeven dat de Uit heemse specerijen misschien een fijnere geur en smaak hebban, mear toclL is de oude anijs niet te versmaden. Alllb, die wel eens echte, ouderwetse anijsmelk heb ben gedronken, zullen dit volmondig be amen. In gebaksoorten komt anijs echter lang niet meer zo algemeen voor als vroe ger. Wie echter eens bij een Achterhoekse boer, op een deg dat er feestkoeken gebak ken worden, .te gast was, weet welk een smakelijke lekkernij zo'n warm aidjs- koekje ia. Van oudsher bestaat te Beesd de ge woonte, in de Oudejaarsnacht alle huizen in het dorp te vóórzien van het jaar tal, dat het nieuwe Jaar aanduidt. Zodra te middernacht de torenklok zijn twaalf slagen had doen horen, begon vroe ger de nachtwacht, bijgestaan door een aan tal jongens, met krijt op, of nasst elke deur het nieuwe Jaartal te schrijven. Waarschijn lijk wilde de nachtwacht daarmede tevens bewijzen hoe ijverig en plichtsgetrouw hl) elke nacht zijn ronde deed. De bewoners van Beesd waren zeer ge steld op dit oude gebruik en zij zijn het nog. Slechts een enkeling verzocht zijn deur niet te bekrassen. Toen, enige jaren gele den, door welke oorzaak dan ook, een gehele buurt juist een buurt, waar de minder met aardse goederen gezegenden woonden was vergeten, werden dasrover bij de burgemeester ernstige klachten Ingebracht. Men ziet, hier en daar wordt nog hard nekkig vastgehouden aan het oude I Aan de Salamander-r'eeks van Querldo's.Uit geversmaatschappij Is A. H. Nyhoffs ver taling van André Gides „La porte étroitè" on der de titel „De enge poort" toegevoegd. Het la begrijpelijk, dat van dit boek, dat voor het begrip van Gides werk van veel belang ls, een herdruk in het Nederlands nodig was. De ver taling la nauwkeurig en (wat dikwijls niet sa mengaat) niettemin vlot leesbaar. Van onze Romeinse correspondent En nu zit uw brievenbus vol vi sitekaartjes en onder de Kerstboom hebben de „mooie" kaarten met ro mantische landschappen, spelende poesjes en rozige engeltjes gestaan, allemaal onderdelen van de wen- serij. En in Frankrijk is hetr een beetje „Sinterklaas" en geeft men elkaar geschenken, die étrennes heten. Aan dat alles zijn, volgens de heren die het weten kunnen, wij Romeinen schuld. Niet de Romeinen van vandaag en zelta niet die van twintig eeuwen geleden, maaf nog veel oudere Romeinen, van wie wij zo heerlijk weinig Weten en er tóch alleraar digste bijzonderheden over vertellen. De hoofdschuldige zou zijn koning Titus Tatius, een oude heer uit de allerprilste jeugd van Rome. Eigenlijk was hij een koning der Sabijnen, maar volgens de legende zou hij zijn buurman Romultis, die al een dagje ouder werd, geholpen hebben bij het rege ren der nieuwe nederzetting. Hedendaagse geschiedschrijvers, die bitter weinig eerbied hebben voor mooie legenden en kleingelo- vig zijnjiwffflFèf ïïêt om edele handelingen van koningen en andere potentaten gaat, menen dat de Romeinen dit verhaa'l over de^samenwerking der twee koningen heb ben bedacht om een Romeinse nederlaag te verdoezejen. De Sabijnen zouden, om het eens modern uit te drukken, het overwon nen Rome tot een protectoraat hebben ge maakt. Van Titus Tatlus wordt verteld, dat^ hij een bijzondere verering had voor de Sabijnse godin der gezondheid Strepia en dat hij bij het begin van het jaar takjes placht uit te delen van de aan Strenia ge wijde bomen ln het heilige bos, „lucua Streniae", dicht bij de plaats was later het Colosseum verrees. Aan die gewoonte zijn de Romeinen «lange tijd trouw gebleven en men schonk elkaar takje# (vecbenaë) van de verbena-plant (afweer/niddelltegen het boze oog en tegep zwarte magienen ook van laurier- en olij- venstruiken. Later kwamep daar vijgen en honing bij, opdat het nieuwe jaar vol zoets, zoil zijn. De klad kwam er oen beetje in toen men het in duurder geschenken ging zoekend'bijvoorbeeld vergulde dadels, dus eeft uitheemse vrucht. En helemaal mis werd het toen men met geldgeschAiken begon. Tegenwoordig geeft men Nieuw jaarsfooien, vooral aan de werkende stand. Bij de Romeinen was dat precies andersom. De „clientes", een soort van claque van pa- raaieteft, die .elk groot heer placht te ver gezellen als hij zich naar het forum, bad huis of renpark begaf, om daar zijn lof te verkondigen en zodoende het recht op een gratis maaltijd te verwerven, deze „clien tes" gaven op Nieuwjaarsdag aan hun pa troon zilveren munten. Ook de keizer ont ving op die dag geldschenkjngen van zijn onderdanen. Augustus gebruikte de Nieuw jaarsgaven om Rome te verrijken met kunstwerken, die hij ln Griekenland en Zuid-Italië liet opkopen. Het werd al gauw een dure aardigheid, daar men aan de ga ven symbolische waarde ging toekennen. Hoe meer munten men gaf, dea te meer fortuin wenste men zijn patroon $t de kei zer in het'nieuwe Jaar. Verscheidene kei zers, Tiberius en vooral Claudius, hebben dit misbruik dan ook bestreden. In Italië'is van deze geldschenkerij iets overgebleven, en wel in een heel onver-* wachte vorm. Op Nieuwjaarsdag pleegt men vrienden en kennissen te eten te vragen, waarbij mén de gasten gebraden worst met linzenmoes voorzet. Linzen Itijn ln ons Noorden niet zo bekend. Zij zien er uit als heel kleine, platte schijfjes, donkerbruin van kleur. Ieder Italiaan ziet ln de Nieuw- Jaarslinzen munten, en eet er zoveel mo gelijk van, want dit betekent voorspoed in het nieuwe jaai^De geschenken zijn ook gebleven, maar die geeft men elkaar hetzij op Kerstmis, hetzij, vooral aan kinderen, op 5 Januari, Driekoningen, het Italiaanse Sinterklaasfeest. In Frankrijk geeft men nog steeds geschenken (étrennes, Italiaans strenna van de godin Strenia) op Nieuw jaarsdag. De voorspoedsritus van 1 Januari vindt zijn tegenbeeld in de gebruiken voor Oude jaarsavond. Door het maken van veel la- waar wij zinspelen niet op de jazzmu ziek in de dancings, maar op ketelmuziek en pistoolschoten worden de boze in vloeden, die alle kwaad in het verstreken jaar hebben veroorzaakt, verdreven. En om alle slechte invloeden te weren, 1« het een goed Italiaans gebruik, vooral te Rome, dat men die nacht om twaalf uur allés wat men in de loop van het jaar gebroken heeft, flessen en borden, potten *en pannen, vaak held fornuizen en oude badkuipen, uit het raam gooit. Sedert de laatste vijftig jaar wordt dit gebruik door de politie bestreden, meer het is een moedig politieman, die zich op dat gevaarlijke uur op straat waagt om juffrouw Sofonisba van de zevende ver dieping toe te schreeuwen, dat zij moet ophouden haar lege flessen op straat te gooien, wanneer mijnheer Hercules van vijf hoog juist bezig is een oud potkachel tje door de vensteropening te wringen. WOENSDAG 31 DECEMBER 1952 f IN HET AFGELOPEN JAM IN Tisns.en rfri|qpn -20%*d ■na* schai per rtjnwi)ë*n*srs(onz» iuigi^onz»industrie J 488 bioscopen V BLAD - PAGINA t (Van once correspondent in Australië f?? „met spoedig wordt ingegrepen. Er rijn nog geen kenen, die er op wijzen dat een oplossing nabij ië, hoewel reeds nafiën- en voortgdig sterven doordat rij niet kunnen worden opgenomen en de geborenen t-uia waiea sisan meer oan 12.000 mannen, vrouwen en kinderen op de wachtlijst voor een gelegenheid om te worden geholpen. Voor velen betekent dit Uzult mij voor ditmaal wei willen toestaan de serie „flitsen uit het wereldkampioen schap" te onderbreken voor een zeer bijzonder jubileum. Op 2S December J.l. was het n.l 50 Jsar geleden, dat de blinde dammeester h. c. A. M. Olsen lid wérd van „Conitant" te Rot terdam. Zonder overdrijven mogen wij gerust vast stellen dat dit gouden jubileum een unicunv >n de sportwereld genoemd K*n worden, te meer omdat Olsen. al die lange jaren, ondanks zijn handicap, als wedstrijdspeler en componist midden in het actieve damleven heeft gestaan. Ik schreef zo Juist- „ondanks", doch beter ware wellicht geweest „dank rij", want onze vriend Olsen heeft slechts drie hobby's, n.l. muziek, gedichten en dammen. HU werd op 22-jarige leeftijd blind als ge volg van een ongeluk Zijn verloofde liet hem niet fn de steek en na enige moeilijke Jaren had Olsen zich een bestaan verzekerd als siga renwinkelier. Door middel van wijlen de heer Knupker, oud-leraar van het Amsterdamse blinden-instl- tuut. maakte Olsen een paar jaar later (het was ln 1902) kennis mót het damspel en werd daardoor zo gegrepen, dat hij het nu nog steeds beoefent Het zou mij te ver voeren Olsen's verdere levensloop te schetsen, doch ik mag deze korte blografie niet beëindigen zofider te vermelden, dat het damsel een zeer groot £eel van' zijn leven heeft gevuld .en omgekeerd, dat Olsen al die jaren in de damwereld niet slechts een aantal fraaie resultaten heeft bereikt, doch bovendien 'en vooral dat hij door zijn prettige en steeds opgeruimde peraoonlUkheid altijd een zeer geziene figuur is geweest. Als technisch gedeelte van deze rubriek volgt hier een party, gespeeld op 4 December 1952 tussen: Wit: V. T. Tromer - Zwart: A. M. Olsen. 11. 21X20 IS. S6J1 15 3914 *t. 44—4» II 34-29 »2. 24-29 M Jl-27 M. 49-44 Ml 11-17 17—21 I13 11—17 49. 40—34 Wederom wordt een aanvalsspits afgebeten en moet wit zijn aanval hergroeperen. In tijd nood kiést deze niet de sterkste voortzetting en vetersan Olsen ts er aU de kippen bij om zUn nadeel tot een mlnfmum te reduceren! 41. MX!2 17 X I 42. 41-39 14-M 43 35-30? 30—24 44. 30X19 UX34 15 X 24 49. 34—29 g-u 49. 29—34 11X24 10-19 Op dit moment werd de partij afgebroken. J,IultMt' di« «nr kansrijk toe schijnt, komt ook 47-42 met later 13-29 in aanmerking. •1. »XU MII—17 «X 7 12. u-tt 7—12 Ik had hier 21—27 verwacht, hetgeen Juut remise oplevert. M. 29—12 9—is j4 22—19 Op 23-17 volgt 13—19 (34-39) 24-N CD 17-11 gaat-nlet wegens 39-11 (37X17) HXfl (29X12) •x«^net winst van een acWjf daar 29-34 ge- dv^flgeti ia. 12-19 1. 32—28 19—23 2. 33—M 23 <31 3 37X29 19-14 4. 39-31 14—1# 5. 41—37 20—26 1. 29X10 23X14 7. 49—41 13-19 1. 37—31 17—31 S. 4137 21— 28 18. 44Stl 7—13 11 50—44 11—17 12. 34-* 17—21 Tot nu toe „volgens het boekje" gespeeld. Thans wordt afgeweken en Wit gaat zich, mede door zwart's verdedigend apel, van een gewel dig centrum verzekeren. 13. 40—34 21—27 14. 31X22 11X27 15 12X21 aexn i6. 37—32 14—20 17 44—40 J0-2SI 19. 33-19 10-14 19. 39—33 1— 7 20. 42—37 17—21 21 43—39 14—20 22. 49—43 29-24 Ik kan moellUk bij Iedere zet commentaar geven, dit zou te ver voeren. De tekstzet b.v. Is vrijwel gedwongen, want anders wordt zwart positioneel doodgedrukt. 21. 29' 29 25X14 24 34-29 7-11 25 49—34 14—29 M. 45—49 19—24 27. 20X19 13'-'24 28 34—39 9—13 «9X19 1JX24 39. 49-14 20-M En weer moet zwart retireren en kan wit Zijn aanva^voortietten. 9—14 II. 29-22 97-11 47—41? 91X42 90. 31X47 9-12 De doorbraak 23-1» ent. gaat nlat wegens dam naar 46. Het tijdverlies door 41—97 betekent tevens dat remise niet meer te ont gaan is. Daarom het vraagteken bij 4741, want 27-12 is veel beter. Er kan dan b.v. volgen n—27 (91X21) 29X17 (39—32) 9-12 (33—*) 31-39 (23 19) 14X23 (*X|) 12X3 (34-19) en zwart verliest op tempo. De partij liep als volgt remise: «1. «1—17 21-27 12. 13—1» 14X29 63 24—20 13—1» 94. se—u 39—94 «3. 15—10 29—2» 99. 33—* 29—34 97 10- 4 34-49 Remlst Een fraaie prestatie van dft bejaarde blinde dammeester. die handig profiteerde van ean kleine verslapping (in UJdnood) van da witte aanval. V, Nie uw jaarsprijsvraag Onderstaand eindspel Werd door A. tf. Olsen in 1119 gecomponeerd en door ham „Da Komeet van Halley" genoemd. Wit: 4 dammen op 15, 16, 99 en 41. Zwert: 2 dammen op 4 en II. Wit speelt en wint! Oplossingen (op briefkaart) binnen 9 dagen te zenden aan mUn. adres: Bern. Gewinstraet no. 10a te Rotterdam. Als prijzen worden twee boeken beschik baar gtsteld. V. r TROMER. hfi imi, ü.het 3"r ,n *en irÜmïüi T? WOrd?n oPSenomen. In de iiïiw#? ,en van het ^delijk hMtl.? ill, ywn?r mill»°en inwoners), o "iekenhuisaccommodetle voor elechU tiïSjm Y00r. behande,ln« in het ook Prina Atf^irf le bekende. hypermoderne Alfrédziekenhuig Itaan op het ogen. blik 5.000 mensen op de wachtlijst. Dit zie- ™™rIt P«r J«»r 37.000 patiënten, artSST 3 «M OOO maaltijden en heeft duizend verpleegsters in dienst. Medici beweren dat vijfduizend mensen Hn.L1!®? ,terv"n dan nodig ia indien aan de btjkans onhoudbar# toestand, die vo<>rt?ure,n<1 ««vaar voor de volksge- 20 nd hei dbe teken tniet spoedig een eind wordt gemaakt, in het grootste ziekenhuis Van Sydney Wordt niemand meer opgeno men, tenzij men bijna «tervende U.. Vele mensen zijn al overleden, die vergeefa ge wacht hadden op toelating. De geneesheer directeur noemde vijf gevallen in één jaar. Zelfs Voor ernstige operaties moeten velen zes tot twaalf maanden wachten op be handeling. De federate regering heeft bü de opzet Zf" -v.2fr.„I*,mirr,ltlepUn ,n 1945—194« klagrbiykeiyk niet voldoende onder d« ogen gezien, kee aM gevolg van een anelie aan was der bevolking niet alleen een probleem van huisvesting ontstaat, maar ook een Trsiiitok van xlekenhuisverpleging. Als t|| el gekeept en - vertrouwd heeft dat er tal van nieuwe ziekenhuizen zouden worden gebouwd, dan heeft z(j niet voorzien dat ae minder gunztige economische toestand de boew heeft vertraagd, onder anderen van twee stakenhuizen voor 3.499 patiënten. Waarom de overheid hiervoor niet de nodige gelden ter beschikking stelt, ksn alleen een Ingewijde in de partypolitiek bevroeden. 1 op bet Platteland heersen onge looflijke toestanden. Soms zijn de besmet telijke zieken ondergtbrlcht in de algemene ziekenzalen; soms liggen de patiënten in niet veel anders dan krotten, wfarjn de boeren zelfs hun vee niet zouden willen stallen (volgens de secretaris van de bond van Ziekenhuispersoneel). D9 openbare ziekenhuizen worden gefi nancierd door de overheid, op voorwaarde dat de patiënten in de algemene zalen geen cent voor de verpleging behoeven te be talen. Dit kostte de regering van Nieuw Zuid Wales in 1951 rond 90 miliioen gulden, waarvan 20 miliioen gulden werd bekostigd uit de netto opbrengst van de staatsloterij (net publiek besteedt op het ogenblik één miliioen gulden per dag aan deze loterij), en een overeenkomstig bedrag uit donaties en. betalingen van klasse-patiënten. De minister van gezondheid heeft voor 1982— 1983 een bedrag van 130 miliioen gevraagd, maar slechts 120 miliioen gulden toegewezen gekregen. Er ligt dus een „probleem" van 30 miliioen gulden, waaraan thans het l.chamelijke welzijn van de mensen wordt opgeofferd. Indien niet spoedig doeltreffende maat regelen worden genoipen (ook om te voor komen, dat zelf» in de meest kritieke ge vallen toegang tot de verpleeginrichtingen moet Worden geweigerd), dan zullen vol gens de minister van gezondheid in 1980 meer dan 80.000 bedden te weinig zijn. De inrichting van vele ziekenhuizen zal boven- dien binnen zes jaar sterk verouderd zijn. Het huidige tekort aan bedden leidt verder tot een tekort aan verpleegsters, hiaten in de opleiding van jonge meisjes en mannen in dit beroep, en zeifs in de practische op leiding van jonge artsen. Van alle kanten wordt nu druk op de regering uitgeoefend om aan deze toestan den een einde te maken, maar succes heeft het nog niet geoogst. Gevreesd wordt, dat dé ziekenhuizen en daarmee de patiënten speelbal zijn gemaakt van de politieke strijd tussen de labour-regering van de 6taat Nieuw Zuid Wales en de federale coalitie regering (liberalen en boerenpartij), die de gelden moet verstrekken voor openbare werken. In elk geval ligt de bouw van pas begcfnnen ziekenhuizen in tal van plaatsen volkomen stil en lopen duizenden arbeids krachten werkloos rond. Intussen laat het publiek zieh niet onbeJ tuigd om te doen wat mogelijk is. In het afgelopen jaar is op wedrennen, trouw partijen, diners, schietclubs, tuinfeesten, fancy fairs, enz. 700.000 opgehaald. Dui- *y?defl mennen en vrouwen hebben vrij willig en zonder loon herstelwerkzaamheden voor de ziekenhuizen verricht. Een lief dadigheidsvereniging verzamelde vierdui zend eieren voor de ziekenhuispatiënten. De •federale regering heeft inmiddels voor 1953 een nieuwe regeling voor de kosten van ziekenhuisverpleging ontworpen De tarieven der verpleging zijn> verhoogd, aan gezien alles duurder is geworden. Daarom zijn nu ook, met de intredé van het nieuwe jaar, de contributies dér ziekenfondsen ver hoogd. Nog altijd echter draagt de regering 80 pet bij ln de ziekenhuiskosten. In' de. Verenigde Staten is dit aandeel 14 pet, zodat men zich gaat afvragen of Australië mpjrt voortgaan, welzijnsstaat te spelen, nu de gelden ontbreken om meer ziekenhuizen te bouwen. Het een kan niet zonder het ander. De beste raadgevingen zijn het goedkoopst DAT de gezondheid 's mensen grootste schat Is, ervaart hij helaas al te dikwijls, wanneer die schat verloren of ln gevaar Is. De menin gen over de beste manier om de gezondheid te bewaren, veranderen met de tijden Over het algemeen zullen de grondslagen blijven: dat soberheid Jn alles de beste gedragslijn is, wat niemand zal betwisten. In de details ko men meer de modekwesties naar voren. Da heer Th Neutelings, die zijn weten, schappelijk verantwoorde richtlijnen voor een gezonde levenswijze schreef onder de titel Gezond leven", heeft zich geluklgig meer aan de klassieke grondbeginselen dan aan de mode gestoord. HIJ is ln dit Nederlandse boekje echt Nederlands, nuchter en practlsch en brengt zijn lezers bij, dat ook hier geldt „voor wat hoort Wat". Men moet voor ziin ge zondheid wat kunnen laten. HIJ doet niét aan vuenderkuren en -wonderrecepten Wel besteedt hij een flinke portie van zijn aandacht aan het behoud van „de lijn", doch er bestaat nu eenmaal verband tussen gezondheid en lijn, onder voorbehoud, dat die lijn ten eenre noch ten anre wordt overdreven. De voeding, hoe het apparaat werkt, dat on ze voeding omzet In stoffen, die het lichaam in stand houden, de chemicaliën, die daarbij een rol spelen, dat alles wordt hier vrij uitvoerig doch zeer bevattelijk behandeld. De schrijver is echt een man van de practijk, van het midden. Dit blijkt, uit wat hij over het gebruik en het misbruik van tabak en alcohol verkondigt. Een practiseh raadgever en een mensenkenner. De uitgeverij De Koepel te Nijmegen verzorgt dit boekje. mens. Van deze realiteit behandelt hij de ver schillende facetten ln een aantal boeiende hoofdstukken, die een grote eruditie en eert wijze bezonnenheid verraden? De grondgedachte is. dat het spook een middel is voor de mena om innerlijke spanningen en vooreerst de span ning van het onvermijdelijk stervensuur te sym boliseren. Wie de merkwaardige vreugde om het spookverhaaï kent, zal, met dit boekje („Het Spook". Van Loghum Slaterus) zijn be grip verbreden. IN de litteraire kroniek in dit blad is er ai enige malen op gewezen hoe hoog het ple zierig kruid van de humor na de oorlog in onze litteraire en journalistieke tuin is opgeschoten. Simon Carmiggelt heeft voor De Bezige Bij nu een bloemlezing samengesteld onder de titel „Hard gelach", die zelfs op toegewijde botanis ten nog een overstelpende indruk moet ma- ken. Drie en dertig schrijvers en dichters en 18 tekenaars, die In hun werk humor wek ken van een niveau, dat onaantastbaar maé heten (ook al is het bijgeval u w humor niet) het is een rijkdom om gelukkig mee te zijn. De humoristische bundeltjes zijn op 't ogen- büek zeer ln trek dit bundeltje „Hard ge lach kan men als een catalogus beschouwen: zijn hardste gelach te kiezen Gelukkig echter overheerst de stille glimlach! Ken merkwaardige arbeid heer p. 3 stdlk met zijn \„het sp,«ok" als hel ware ln de marge van de •parapsychologische litteratuur heeft verricht In de marge, want het parapsychologisch on derzoek naai; het fenomeen „spook" stipte hll hoogstens hier en daar aan Hij gaat uit van de realiteit van de spookverschijning, die aitUd besteen heeft en nog bestaet - in de litteratuur van alle landen en alle tijden en dus ln de 1 TTet was onvermijdelijk, dat een nieuwe ge- Tl iteratie kennis zou moeten maken met A. M. de Jongs meesterlijke bewerking van De mMéirni,-c.®nl" en dat onver mijdelijke Inziende, l* a J. g. Strengholt ge- komen met een herdruk van „De baldadige vertelsels' Het weerzien van deze uitgave ia ï^riy*n' dlc haar Vl'°eger ln handen heb- m'un,og een verrassing. Tussen inhoud r.twV niU£ 's.een wonderlijke harmonie be» triw.ihv ,prej1ten v"n Dore voegen zich voor- m.» h-, de soTIR wat barokke bladspiegel! met het zuiver gekozen lettertype; de heden- hlerbh be«'nkaP«a,®n Passen zich hierbij smaakvol aan. Zo heeft De Jong. op een moeilijker te behouden niveau, zijn taal weten aan te passen aan de gevoelsWawde van PH-rrt^»*gende vertelse's, die hij terecht. noemt. Hij koos een kunstig voi- een mY'1.,,? ir,!'~M'ddelnederland* en toonde een fijn gevoel voor de wijze, waaron hii *0- nnrm^i»0Ch( Nederlands kon zeggen wat woSen"* De toestand is in de laatste Jaren met de dag verergerd, mede als gevolg van de prioriteit die de woningbouw kreeg bij de toewijzing van bouwmateriaal, waarvan de productie te kort schoot. Meer dan 300 par ticuliere ziekenhuizen (die helemaal geen regeringssteun genieten)- hebben hun deu ren sinds 1945 moeten sluiten wegens finan ciële moeilijkheden. Daardoor gingen 2.500 bedden verloren. Er zijn nu nog 198 parti culiere inrichtingen (met drieduizend bed den), mal^vele staan op de nominatie om eveneens te worden gesloten. Reeds wei gerden veie particuliere ziekenhuizen patiënten op te nemen. H ZENDERWISSELING. P*r 1 Januari heeft de driemaandelijkse zenderwlsseling weer plaats. De A.V.R.O. da V.A.R.A. lenden dan nit op de 4é> W en de K.R.o. en de N.C.R.v. zullen op #e 299 m. te beluisteren »yn. Amusementsmuz12 3# Lend- en tuinbouw; 12.33 Lichte muz12.35 Zonnewijzer; 12 06 Nieuws- 13.* Actualiteiten; 13.* Fianoduo; 13 45 Voor de vrouw; 14.00 Kamermuz.; 14.43 Gr.pl.; 13.30 Pianoïrio; 19.00 Voor de zieken; fïOO Voor de Jeugd; 17.13 Kinderkoor; 17 35 Metropole ork.; IS.00 Marine-overzicht 1961; 19.19 Instrumentaal octet; 11.30 Lichte muz., u - ,r35 Actualiteiten; 19.00 Nieuws; 1% Rege- 17 15 Mrs Dales dagboek; 17 30 Causerie; 1743 ringsuitzending; i».so Gr.pl 20.25 ofi gewone Gevar. muz.; 13.15 Variété ork.; 11.43 Verzoek- man; 90.30 Omroepork.. 21.20 Een nieuwe hoed, causerie: 21.35 Kamerork. en koor; 22.00 Om de progr 19.13 Voor de jeugd; jt.43 Hoorspel; 00 Nieuws en radiojournaal; fO.is gport; 20.30 Gevar progr 21.00 Klankbeeld; 22 15 Ge varieerde mu«.j 23.00 Nieuws; 23.13 Actualitei ten; 93.20 Dansmuz 0.03 Voordracht; é.N Or gelspel- 0.59 Nieuws. Nordwestdeutscher Rundfunk, 3M meter. 12 00 Omroefork.; 13.00 Nieuws; 13.M Lich'e toekomst van Nederland, klankbeeld. 22.20 Gr.pl.; 22.23 Sport; 22.35 Gr.pl?; 22.45 Ik geloof ln ene, heilige. Katholieke kerk, causerie; 23.00 Nieuws- 23 15 Gramofoonplaten. VOLGENS mij, ligt de juiste leeftijd van de vrouw om te huwen, tussen de 30 en 35 jaar. Zij is dan een volkomen volwassen vrouw, die voor haar taak berekend is. Zij kent dan het huishouden, tot in de klein ste kleinigheden. Tevens heeft zij dan door levenservaringen geleerd, verdraagzaam en be grijpend te zijn, wat ten goede komt aan de huiselijke gezellig heid en ook daardoor kunnen echtelijke twisten vermeden worden. Daarbij is de vrouw ln die ja ren, in de ware zin des woords, een jonge vroijw" in haar vol le bloei. Daarom dames beneden de dertig, trouwt niet uif angst, omdat u denkt anders op de klompenmarkt terecht te ko men. Verzorgt steeds uw uiterlijk en zorgt er voor een opgewekt karakter te bezaten. Dan wordt u een begeerde „jonge vrouw" die dan beslist geen oude vrij ster behoeft te worden. (Mej.) A. M. v. d. P. OOGST i' binnen de termen, waarop ome lezeressen en lezers hu$ antwoord op onze vraag konden inzenden is voorbij en dus kunnen Wij thans in grote trekken een overzicht geven. Bijzonderheden hopen wij later te vertellen, want het schiften en rangschikken van alle antwoorden is niet zo eenvoudig. o™;La,ll,alJ?Ze°(?'°i!en hee,t WKMiOftn Vfrre overtroffen Wij ontvingen n.l. 360 brieven, d.w.z. 71 meer dan én antwoord op onze vorige enquête inzake Sinterklaas- ,rifnnmngen De inhoud ls son78 heel verrassend, want on middellijk na een betoog dat een meisje niet vóór haar vijf 94 Twli?Kte, haar vijftigste jaar (zie ons nummer van 24 December) moet trouwen, komt een lezeres verzekeren, dat zij op haar achttiëride jaar is gehuwd en dat zij daarvan nimmer spijt heeft gehad. Zoveel hoofden, zoveel zinnen zelfs zijn we gestuit op een paar brieven, waarin werd be toogd, dat een vrouw het beste doet.... niet te trouwen We hopen van alle meningen een voorbeeld te kunnen geven, wat niet eens zo heel gemakkelijk zal zijn omdat tal van in zendingen ten dele dezelfde argumenten worden aangevoerd maar dan so^is toch in kleine onderdelen verschillen....' Wat het lezen van de brieven tot een bijzondere vreugde maakt teas het feit, dat velen niet volstonden met antwoord te geven op de gestelde vraag, maar te kennen gaven, dat dit soort enquêtes in bijzonder goede aardvallen. De één schreef „Op die manier maakt u uw krant echt tot een blad voor het gezin de ander verzekerde: „Ik vind het prettig mij eens te kunnen uiten en een derde schreef: „Ik hoor wel eens graag hoe mijn mede-abonné's over dit en andere onderwerpen denken 7n dit nummer laten wy een lezer en drie lezeressen aan het woord. Alle vter doen wij het honorarium van IS toe komen. REDACTIE. 0OK ik, als jongeman (29 J.) wil aan uw enquête deel nemen. De vraag, op welke leeftijd het beste is voor een meisje om te trouwen, zou helemaal niet gesteld mogen worden! Ala zij wel gesteld wordt, moet er den ook niet gevraagd worden; ia er eventueel een man die gene- gen is met haar te trouwen? Niet zij beslist op welke leeftijd doch alleen wij, wij mannen be oordelen of een meisje „PAN KLAAR" ig, terwijl haar leef- JUd nagenoeg geen rol speelt. (Minimum leeftijd in acht geno- n?en)- Het en® meisje zou eigenlijk nooit mogen trou wen, terwijl het andere meisje niet te vroeg kan trouwen. Dit is volgens mij zuiver indivi dueel. De meisjes tussen 19 en 22 j. hebben bij de heren meestal de voorkeur. Waarom?? Het ge heim is, dat zij nog handelbaar, jolig en origineel kunnen zijn terwijl wij mannen in de regel voor de meisjes (mag hier nog van het woord meisjes gespro ken worden) boven de 22 j., neem als voorbeeld de schoon moeders, een behoorlijke ken nis van psychologie nodig heb ben om er mee om te kunnen gaan. Vrijgezellen, bezint eer ge be gint! en van harte sterkte meia- i«s! A. P. E. P.l. Wanneer dit epistel in u# zeer geëerd blad verschijnt, R v.p. geen naam er bij. Ik moet me anders onder politie be scherming plaatsen, vanwege de roodgelakte nagels toebehoren de aan bloeddorstige meisjes. Hl NAJ"™UJK ,b,n lk ook één he«" n°8 alat zo'n goede poel- n di® meisjes, die wan- tie, dat hij een gezin kan stich- sDroken T. trou.w®n wordt ten- Dus wanneer de man in spioken met veel bravour ver- kwestie 5 jaar ouder is val- rt dat zij nog lang niet., len deze maatschappelijke be- En evenals die zwaren weg. DONDERDAG 1JANUARI 1953. NIEUWJAARSDAG. Hilversum I, 4éZ mater. (A V.R.o.) 1.00 Nieuws; 3.15 Or.pl.; 9.04 Mor- ■eewijding. 9.15 Koor en orgel 9 30 Waterstan- éea; 9.35 Gr.pl.; io «o Uit het bedrijfsleven; Vo'kMang; 11.00 Amusementsmuz., 12.00 «roeten vsn zeevarenden en gr.pl.; 13.25 ln t spionnetje; 13.30 Amusementsmuziek; 13.09 «jtuws: 13 20 Amusementsmuz; 14.00 Een ïffl3?..?- ,,0gophie^jj jgb®t^vllegeri,^ causerie^ 22.13 zang én plano; 99.43 Gr.pl.;' 33.09 recital; 24.M Nituwa. de 'padvinders; 19.09 Radio N,,uwa ._.*rl?i)"lscb Ork.. 17.10-Voor de Jeugd; 17,49 TELEVISIE-PROGRAMMJ (K.A.O.) 20.15—21 49 Amahl en €e nach telijke bezoekers, televisie-opera. Engeland, B.B.C. Home Barvice, 330 metef. 12.20 Viool en plano; 13.00 Dansmuz.; 13.21 muz.; 14.00 Hkorapel m«t muz.; 18.13 Gevar. muz.; IS.N Danomuz 13.00 Symphonie ork. en koor; 1909 Nie{mg^il.4« Nieuws; 22.11 Dans muz.- 24.00 Nieuws, 0.10 Symphonie orkest. Brussel, 324 mater. JtfO Studio ork.; 12.30 Weerberichten: 12.24 Gevar. muz.13.3» Weerberichten; Ï4.Ó# Nieuws; Gr.pl., 13 00 Niéuws; 12.18 Gr.pl.; 14.N Kamer- 1410 Or.pl 15-00 Orkestconc.; 10.00 Hoorspel; mua.; 11.35 Voor de padvinders; 13.00 Omroep- 10 3é Or.pl.; 17.* Voor de kinderen; 18.56 orkest. 17 80 G2.pl.; 17.15 Voor de kinderen; Weerberichten; 1#.* Nieuws- 19.15 Sport; 19.* 18.30 Voer de éoldaten; 19.08 Nieuws; 11.30 Or.pl.: N.OO Gevar. muz.; 20.40 Causerie; 2100 Gr.pl.; 20.00 lfPorzanl: 20 20 VerzoekprogrKlankbeeld; 22.00 Nieuws; 22.15 Amerikaanse voegen, V.U.O., J?:"..?tvar- Pro«r nVl liLC0"causer,e: 18 00 Voor d* Zieken, 13.30 H U-M Voor de padvinders; 18.00 Radio Ni,uwa; UM Dansmuziek 'n i rmonlsch °rk.; 17.10*Voor de jeugd; 17.4é Brussel, 434 bn«. S«rLi7'w ®P°rtrevue: 1300 Nieuws; 19.15 ia.01 Gr.pl.; 13-90 Niéuws; 19.16 VertdPfcrogr-; „u ««lérlngaui,zending; 1B 30 Gr.pl. en groeten "14.00 Gr.pl.; 13.45 Les Brigands, opera; 17.48 da*b°®f T''!.*a>v>re"den; 19 10 Gesproken brief uit Gr.pl.; 13.46 Nieuws; 20.00 Hoorspel; 22* tondeji 19.13 Klassieke muz.; 20.00 Nieuws; NieuW«. 22.10 Lichte muz.: 22.50 NieSwl; 23.* 48 w "'-triAmusementsmuz. (in de pauze: Ham-- Dansmuz.; 23.53 Nieuws, mondorgel)*.50 TerugbUk _op_ óe dertlge# Luxemburg, 1193 meter. ««geland, B.B.C. Light Programme, 19* en tlT^jpeter. 12.M Mrs Dale's dagboek; ri.lVvacanUe ln weden; 12.43 Voofdracht, 13.00 QWkte muz. 13.43 Orkestconc.; 14.43 Voor de kindWen, 15,* Voor de vrouw; 1600 Lichte muz.. 17.15 Mrs iv!5 ^L'18 Oevar. miu.: 31.* «Bang; 22.* Dansmuz 23 Nieuws; 23.15 SportactuallteJ- «n; 23 10 Gramofoonplaten. Hilversum II, 290 meter. irSn'?V') 8-°° Nieuws; 3.15 Gewijde muz.; JvVi* Nieuwjaarswensen. 9 00 Causerieën. 11ï'?'1 #M Nieuws.- 0.40 Gr.pl. 9*55 Hoogmis; „2Gr.Pl., 11.40 Strljkork 12.30 Kerstliederen; 12.58 Zonnewijzer; 13.00 Nieu Dale's dagboek; 17.30 Orgelspel; 19 90 Variété ork.; 11.43 Verzoekprogr.19.15 Klankbeeld; lé.M De lustige Weduwe en Phi-Phi; 17.31 29.00 Nieuws en radiojournaal; 20.25 Sport; Voor de-dames; 19.39 Het successenuurtje; 31.15 20.30 Gevar. (Jrogr.. 21.45 Hoorspel met muz; Het muzikaal album; 22.10 Goedenavond, beste 92.15 Discussie; 23.00 NieuWS; 23.15 Actualiteiten; 23.* Lichte mut.: 0.05 Voordracht; 0.* Gevar. muziek; 0.59 Nieuws. Or „.00 ^'•■lunchconcert, 13 45 Oude Kerstliederen vrienden; 23.30 Dansmuziek. VRIJDAG I JANUARI 1933. .Hilversum I. *2 meter1. (V A.R.A.) 7.00 Nieuws; 7.13 Or.pl.; Nieuws; 7.13 Or.pLy é.N Nieuws; fll Gr pi.- 1.50 Voor de huisvrouw; Nordwestdeutseher Rundfunk, 3* meter. 12:* Lichte muz.: 19.00 Niéuws; 13.25 Om roeporkest; 14.18 Gevar. muz.; 15.50 Omroep- ULia_ orkést; 19.15 Semi-klas&ieke muz^ 17.00 Nieuws; WCR.v.) 14.* Marinierskapel. 14.* Emifran- C.p).; Waterstanden: 9.40 Voor de 17-43 Amusementamuz.; 19.* Nieuws. 19.19 Das {•n-samenkomst- 15 30 Gr.ol li.35 Kamermuz.; kleuters; (VP.R.O.) 10.00 Thuis, causerie; 10.95 Rheingold, opera; 21.55 Nieuws; 22.80 Heor- J9«0 Bijbellezing; 16 30 Salonork 17 00 Voor de Morgenwijding; (V.A.R.A.) 19.20 Gi.pl.; 10.50 spel, 24.M Nieuws. 0.30 Lichte muz.; 1.15 Ge- Iwgd, 17.3Q Gr.p', 17-<0 voordrecht- ïl.OO Ka- Radlofeuiileton; ll 10 Vocaal dubbelkwartet; varieerde muziek. «jermuz 1M5 ob de atrih^ 1145 Gr.pl.; 0,«Sl en zang. (A.V.R.O.) 12.00 Lichte Brunei, 324 meter. H Njeuws; 14 J0 Levensvragen vin aiulrlei &nd; !:»J»JOrt - en een pastor»! antwoord/ 14 30 Grpl; or?.« lokrant'' i0 3° Rad,° Pnüharmonisch mu« U ïa'^u 'fkeit, n.36 Lichte muz.- 21.49 Vragen aan H.88 Voordracht met muz., 15.10 Motetten; 43.10 'oorWjgangers' 22 is flrid'i tui Avondover- Lichte fnuxlek(V.A.R.A.) 16.N Gr.pl.; 19.W Mo? ll«Vci£wSSï Ór.moCnpl«,n. voor de ÏEft, Or «SU; II» "teland. b.b.c 11.43 Omroepork.; 12 30 Weerberichten 12.34 Or.pl.; (om 12.50 koersen); 13.00 Nieuwi; 13.15 Orgelspel; 14.00 Or.pl., 19 00 Litterair-muzikaal progr.. 17 Nieuws; 17.15 Gr.pl.; 18 10 Cello en plano; 19.23 Ckuserie; lë 30 Voor de soldaten; causerie* 18.00 Nieuws; ll li Felicitaties- 19 45 jj-* Nieuwe; 19.40 Gr.pl.; 19.50 Causerie; 20.05 ifM Mom• 8#rvlca' a,*t*r' Denk om de bocht; 19.M Kinderkoor. 19.15 Het «uT-i°r«J''wi d* paï": jy °*var. muz.; 13 00 Or.pL; 13.11 Voor de volle pond. causerie; (V.P.ft.Oj 19.30 Vreugde K^n^kfv.n n» ™h-en: 13.* voor de arbeiders; ISU Weerba- el» verdrie!, causerie; 19.W Berichten .rL f.-H* PhS. 14Nieuws; 14.10 Mededelingen: 14 20 Nieuws; 30.03. Boekbespreking. 20.14' Zang en £!-rr n| mu wÏ.™. Universiteit; C'mprogr.; ]S.M orkestconc.; 14.00 Hoorspel) piano- *30 Benelux; 30 40 Aanpassing, cause- *5 Gr.pJ., 2|.5« Nieuws. AU Directions: 17J0 Lichte muz.; 13 00 rie; (V.A.R.A.) ai.oo Operettemuz.; 21.30 Coba- Brusael, 444 meter. wJ,.M1}daran; 18 88 Weerberichten; 19* ret; Buitenland, weekoverzicht: 22 )8 12.05 Amuaementartuz.; isoo Nieuws; 13.10 1918 Sport; 19.* Voor de boeren: 19.33 Dansmuziek; <V.F-R.Qjj 33.40 Vandaag, causa- Gr.pl.; u.M Amusementsmuz.; 19 85 Gr.pl..'19 33" 17.* Nieuw*; 17-15 dr.pl.; wuziek: 20 op Gevar. progr 20.30 Strijk- 33-4« Avondwtjding; (V.A R A.) 13 Amusèmentsmuz.; SJriet; J1J0 Gavar njfogr.', 23.M Nieuws; 21.1» Nieuwa; 31.18 ln huwelijk en gezin, Causerie; «wnkbeeld; 21.00 Gevar- progr.; 23 30 Weten- 23.30 Gramofoonplaten, «MPPilijk overzicht: 45 Gr pl.; 24.00 Nieuwa, Hilversum ÉI, *9 mater. I ««geland. B.B.C. Light Programme, (K.R.O.) 7,W Nlauwa: 710 Ochtendgymn.; 15* en 247 meter. 7.38 Oude madrigalen; 7 45 Morgengebed; I* ut" Mrs Dale's dagboek; 11.13 Gév.ar muz Nieuws; 8 15 Or.pl 9 Voor de huisvrouw; muz.. 13.45 orkestconcert; 14,45 Hl StrlJ4ikwartet. 19.M Promenade ork.; 19.10 trein. 17 30 Cello en piano; 17.80 Gr pl.; 'l».* Nieuwa* Omroepork.; 21 30 Hoorspel; 22.00 Nieuwé; u£ 1 L «Jx Lichte muz og2 kinderen; 15 Voor de vrouw; 18.* Zangvereniging en harmonie ork.; lik Voor 99.39 Góedenavond, bès'te vrienden- 21.30 Dan».! muz., 15.pianoapel; 19.4» Lichte mux.; de riekep, 1149 Kamerkoor; 12.M Angelus; 12.M muziek. Lkxemburg, 1*3 -meter. 17.3» Voor de dames; 1*39 Het «ucceasen- uurtje; 19.41 Van het ene tot het andere re- JB.13 Sterrenregen; $2.01 Pianorecital; e Vi> \1 8li Een: "Bakv wij trouwen. r_r„ andere meisjes laat ik in aller lei protesten mijn antipathie tegen dat trouwen uitkomen. De toehoorders, die dan uit oude-wijze-tnensen bestaan in de vorm van een'paar jaar oudere broers of zusters, plegen dan schouderophalend te zeg- Bakvissenexplosies". Ja, je moet hem maar kunnen vinden -CUs hoe dan ook Maar er zullen ongetwijfeld mensen zijn die nog andere be zwaren hebben. Ik ben echter van mening dat juist in een vroeg huwelijk die twee men sen zo prachtig één kunnen worden. Zij zijn nog niet ge heel zelfstandig en zijn daar- dooJ 20 afhflnkelijk van elkaar: w-u-w weer dat ee hebben ook nog Idealen, gelfa JflJrfTasenleeftijdsgrens erg kinderlijke idealen, ook wat het mar i« -■--huwelijk betreft. Ik weet dat lk hier een ge vaarlijk onderwerp aanroer, want vele ouderen vindpn de jeugd van nu blasé en geloven niet dat er nu nog veel huwe lijken begonnen worden met dat prille idealistische begin met de wil er iets moois van te maken. Maar toch neem ik de verant woording voor dit onderwerp op yie. Want de Jeugd begint JYE MOOISTE leeftijd het meisje om te huwen? Tja, dat kan ik zo één, twee, drie niet zeggen. In eïk geval vtod IK het wel de mooiste STAPdie het meisje kan doen, wanneer zij met de man van haar hart trouwen gaat. Deze zeer belangrijke gebeurtenis dient echter met volle overtui ging en verantwoordelijkheids gevoel te geschieden. Het volle besef, dat liefde en trouw niet verloren mag gaan en dat men weet van „geven" en „nemen". Ik zelf ben 29 jaar en nog ongehuwd. Och, misschien trouw lk niet; zo langgamer- hand begin ik dus, zoals men dat noemt, een „oude vrijster" te worden. Maar goed, ondanks dat, vin<f ik toch wel, dat de leeftijd van 25 jaar prachtig ls voor een meisje om In het huwfiyksbootje weg te varen. Hoe ouder je wordt, hoe meer e de dingen met een critlsche Jllk gaat bejeijken: „Dit zou ik zus en daf zou ik zo doen". Zo even voor de 25 of uiterlijk 25 jaar is volgens mij beslist de beste leeftijd. Je bent "dan goed volwassen efl voldoende tijd is ls, want deze schrijf- dat ze die leeftijd al aar te boven is. ondanks deze z.g. „bak vissenexplosies" moet ik, als ik eerlijk ben, bekennen, dat ik een voorstandster ben van het vroege huwelijk. Met dat vroeg bedoel ik voor een meisje de leeftijd van 21 jaar. Ik weet dat dit tegenwoordig zeer moeilijk is, niet alleen door de woningnood maar ook door dat de jongen tegenwoordig pas evef/al" ,vro*S«r met idealen, laat in staat is een gezin te m toekomstdromen en met pr sBnwwia kunnen onderhouden. een B°ede wil, maar deze jeugd Si va°.7«S, iT^L0" rbP w«nn«r e,n meisje op 21- blasé door het voorbeeld! M nn U e wordfen. jprige leeftijd trouwt, zal dat voorbeeld van lange verlo- Jvatuuriijk ligt het ook aan de meestal met iemand moeten zijn ngen' van J°n«e mensen die omstandigheden, waarin het die enkele jaren ouder ls. want {veten dat Ee toch nog lang niet jonge meisje zich bevindt. Heeft een jongen van die leeft ♦-« zij een goed tehuis en dus fijne 3 ouders, dan is ze eerder ge neigd te denken: „Och, waar maak ik mte druk over: ik heb de tijd nog wel", doch heeft zij het minder prettig, is de stem ming slecht en komt er vaak ruzie voor of moet zij .wegens financiële omstandigheden reeds vroeg de deur uit om tfe verdie nen, dan komt zij al eerder met andere mensap in aanraking en hierdoor kan het gemakkeUjk, - dat zij op zeer jonge leeftijd wat uif te dollen en, dn gepaste ten worden, om zo het volgende reeds trouwt. Mijn moeder was u<t te 0aan- het zo, geslecht groot te brengen, b.v. 17 en was reeds op haar dat 'otnmige meisje»4mn ware ih beh voor h»t m"i— veertiend* j..r by e^n me- HEER al op 15- of 18-jarige ht blijde i<m°9 vrouw als hulp ln de huishou- lt*flijd vinden en dan na en- nuw0ivk, dat in de vroege lente dlhg. Zeer jong dus om te trou- kel' Jaren verkering trou- van het '«ven gesloten .wordt Dit neemt echter niet weg, W' Je moet HEM maar Wanneer - dit betoófc wem»* kufcnen vinden. Hoe dan ook, beantwoordt aan de pActijk van ifc voor mH, gg van het stand- het leven, dan hoop ik dat punt uit. dat men met versland zult bedenken dat het door een en vertrouwen inj de toekomai meisje is geschreven dat de het huweltfk moet aangaan en practijk nog zo weinig kent dat Publicatie van dese int- 1^.woorden betekent niet. dat w(| ons met de Inhoud daar van «ehe^H^unnen ver enigen of het standpunt van 'de Inlanders delen. kunnen trouwen, en geen ge duld hebben om te wachten. Tegenwoordig trouwt men zó laat dat het huwelijk geen be gin meer is. De twee partners hebben dan ieder hun eigen persoonlijkheid gevoftnd en zijn niet meer zo ffeneigd naar elkaar toe te groeien, zij willen zichzelf blijven, zy zijn al te lang een mens geweest. Ik ben nog zo idealistisch om te gelo ven dat man en vrouw ook in hun persoonlijk leven één moe dat het huwelijk van mijn ouders nog steeds prima is! In elk geval vind ik 25 jaar dus de mooiste leeftijd. Wat heb je aan ie jeugd om zo piepjong in de echt te paan? Veel beter is het om eerst maar

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1952 | | pagina 8