0
'Ji
Lab our put zich uit in critiek
Elly gooit een inktpot om
Amerika's hardste werker verdient
te weinig
HAAR EIGEN DOMEI
Engeland en Canada
gj Parijs voert bloemen uit...
i
Kroningsmode:
Het wonderlijke avontuur
van Annemarie
"3\
Eisenhowers eerste indrukken
DE KATER NA BUTLERS BUDGEiFEEST
Steekspel voor de kiezers
Er wordt niet hard
genoeg gewerkt
De V.V.D. en de Duitse
Vrije Dem. Partij
Scheepsbotsing in
de Oostzee
POSTZEGELNIEUWS
ww&mam.
30<F
ONZE WEEK-END (BEELD)PUZZLE
Sorry Luuc!
Verschuivingen in
Griekse partijen
Horloges met braillecijfers
voor oorlogsblinden
40.000 Per jaar
DE ENGELSE HAUTE COUTURE" BOFT:
volgen de
Tere vingertjes en fijne smaak
scheppen net-echte rozen
De toque en parasol
van koningin Mary
Gezondheid en schoonheid
lenen als feestbetoon
De betoverde pompoen
Ha, Ha
Vaasjes vlechten
Het leven van Louis Pasteur
ZOEK HET WEER
MAAR UIT
ZATERDAG 18 APRIL 1953
(Van ome Londense correspondent)
7\JA DE .^ERSTE hoera-stemming over
Battel's wonderbaarlijke begroting barst
thans van alle kanten de oritlek los. Van-
aelfsprekend stelt Labour de „verdorven-
beid" van de conservatieven in het licht,
wier enig doel volgens de socialisten is. de
rUken rijker en de armen armer te maken.
Desalniettemin heeft het land met aan
dacht geluisterd naar de argumenten van
Hugh Gaitskell, Butlers voorganger in het
Labour-kablnet. Want Gaitskell. die aller
minst een demagoog Is. heeft als econoom
groter geaag dan de politicus Butler. Gaits
kell heeft in een briljante rede in het La
gerhuis. en later voor radio en televisie,
getraeht zijn tegenstander te kraken. Dat
is «Mn goed recht. In vorige Jaren was het
Butlers taak om Gaitskell schaakmat te
setten.
Het resultaat is nu, dat velen Butlers
wondermiddel van eenzijdige en onvoldoen
de belastingverlaging zo niet veroordelen,
dan toch in een realistischer licht zien dan
tijdens het optreden van de
beminnelijk „hypnotiseur"
Gaitskell verweet Butler, dat deze poli
tieke munt heeft willen slaan uit de matfge
'verbetering van Engelands financieel-eco-
niache positie, welke volgens Gaitskell
voor een belangrijk deel het gevolg is van
de verlaging van de importprijzen op de
wereldmarkt en van het kunstmatige pa
rademiddel door de regering toegepast, na
melijk de invoerbeperkingen en de riskante
aantasting der door Labour zorgvuldig op
gebouwde strategische reserve-voorraden
van voedsel en grondstoffen (destijds aan
gelegd om de eerste stoot in geval van oor
log op te vangen).
Gaitskell vindt het ongepast, dat Butler
de Amerikaanse hulp heeft voorgesteld als
vrucht van Engelands eigen inspanning.
Butlers budget is volgens de vroegere
«elier een noodsprong om de juist door toe-
n van de regering vastgelopen Britse
economie op gang te brengen. De Tories
verwijten juist Gaitskell, dat hij l)èn een
Janboel heeft nagelaten!
Butlers vorige begroting heeft, aldus
Gaitskell de industriële capaciteit en
werkgelegenheid opzettelijk ingekrom.
en daardoor een pessimistische atmosfeer
geschapen, welke funeste gevolgen had voor
de welvaart.
Helaas moet hierbij worden opgemerkt,
dat in het algemeen de leiders vsn het
Britse bedrijfsleven, zowel ondernemers als
vakbondleiders, de neiging vertonen om de
ogen te sluiten voor de werkelijkheid door
de dingen te veel te laten zoals ze zijn ten
koste van toekomstige generaties. Er wordt
niet hard genoeg gewerkt. Men handhaaft
een vijfdaagse werkweek als loonbssis en
er is teveel verzet tegen modernisering, on
danks het onmiskenbare Britse vernuft, dat
eerder andere landen, inclusief de Ver
enigde Staten, ten goede komt dan Engeland
celfl
Ook Butlers vorige budget bedoelde een
prikkel tot groter inspanning te zijn. Maar
het goede dat Butler deed. werd weer op
geheven. doordat overal de remmen werden
aangezet. Labour vergeet, dat dit werd ge
daan wegens het inflatiegevaar. De be
oogde arbeidsverschuiving naar de metaal
verwerkende Industrieën ging in verkeerde,
onproductieve richting.
Het is volgens Gaitskell thans moeilijk
te zien, noe er 6prake kan zijn van grotere
inspanning als de regering practisch niets
doet om de zware lasten der grote massa,
nauwelijks profiterende van de belasting-
Het Duitse persagentschap D.P.A. meldde
«nige dagen geleden, dat de Nederlandse
VVD en de Duitse Vrije Democratische
Partij tijdens een bijeenkomst Dinsdag te
Dtisseldorf, tot samenwerking hadden be
sloten. In een onderhoud deelde prof. mr
P, J. Oud, de correspondent van het A.N.P.
meé. dat dit niet juist is. De „Liberal Inter*
national" heeft aan het hoofdbestuur van
de VVD in Nederland verzocht toe te treden
tot de ..Liberal International". Bij deze or
ganisatie zijn ook aangesloten de Engelse.
Zwitserse. Franse en onder meer ook de
Duitse Liberale Partij. De VVD heeft de
laberal International" geantwoord, dat zij
ln principe bereid zou zijn toe te treden,
doch eerst zich wenste te overtuigen hoe de
verhoudingen bij de Duitse Vrije Democra
tische Partij lagen. Door de plaatsvervan
gende voorzitter van de Duitse partij, dr
Friedrich Middelhauve is toen een uitnodi
ging aan de Nederlanders gezonden. Hierop
volgde een bespreking, waaraan deelnamen
prof. Oud en dr H. A. Korthals. Deze be
spreking heeft zeer verhelderend gewerkt.
Een voorstel van dr Middelhauve om te
komen tot een Europese Liberale partij heeft
de VVD voorshand# van de hand gewezen,
omdat men hiervoor de tijd nog niet rijp
icht.
Binnenkort zal het hoofdbestuur van de
VVD bijeenkomen om te besluiten toe te
treden tot de ..Liberal International". De
«lgemene vergadering van de VVD heeft
onlangs het bestuur gemachtigd om na de
partijraad gehoord te hebben, tot de „Libe
ral International" toe te treden. Prof. Oud
deelde nog mee. dat ten onrechte de indruk
is gewekt, dal uit Noord-Rijnland Westfalen
namens de Duitse Vrije Democratische Partij
«an de besprekingen in Düsseldorf deel
namen de minister van binnenlandse zaken,
dr Fransz Meyers, en de president van de
landdag Joseph Cockeln. Deze politici, aldus
prof. Oud. zijn in het geheel geen lid van
d« Liberale Partij doch maken deel uit van
de CDU.
vermindering. te verlichten. Maar ook de
zakenwereld is teleurgesteld, omdat Butler
niet genoeg heeft gedaan voor de industrie
om deze werkelijk van haar ketenen te be
vrijden. Hef" slot van het lied is. dat de
door alle partijen aanbeden middengroepén,
welke immens bij de verkiezing de doorslag
geven, waarschijnlijk blij gemaakt zijn met
een dode mus.
Niet alles van de Staat
verwachten
Minder belasting is mooi. maar wanneer
het land verder afzakt, komt tenslotte
iedereen van de koude kermis thuis. Ook
deze begroting is niet een slag in de lucht,
dan toch een gok. Het ezeltje reageerde niet
langer op de destijds door Labour toege
brachte stokslagen der versobering. Het valt
te betwijfelen of het thans in beweging zal
komen, nu Butler met een wortel zwaait,
waaraan het bovendien alleen nog maar mag
sabbelen.... De twee voorpoten kregen wat
speling, maar de achterpoten bleven nog
stijf vastgebonden.
De zwakheid van Butlers recept is tevens
de zwakheid van de democratie, maar kèn
haar kracht zijn. Butler wil dat niet de
staat, maar het individu het nodige initia
tief ontwikkelt. Is het dit afgeleerd?
Zijn poging is zeker een stapje voor
waarts. De tragiek is echter, dat de visie,
zowel bij Tories als socialisten, merendeels
ontbreekt. Butler kan het niet iedereen naar
de zin maken en probeert daarom degenen
te behagen, die het meest creatief zouden
zijn. Hij wekt echter wantrouwen, omdat hij
een beloning uitdeelt, vóórdat zij hun bij
drage geleverd hebben. Zal vergroting van
de koopkracht voor een betrekkelijk kleine
groep echter automatisch ook de export be
vorderen als er tevens meer voor binnen
lands verbruik moet worden geproduceerd,
hetgeen weer groter invoer eist?
Zullen looneisen, waartoe de bevoorrech
ting van de „kleine rijken" onvermijdelijk
ook niet de export in gevaar
Labours rrote grief is dat Butler de afschaf,
flng van de overwinstbelasting, welke in
zekere zin een conservatieve verkiezings
stunt was, niét heeft gecompenseerd door
een verhoging van de gewone winstbelas
ting, welke vorige Jaar opzettelijk was ver
laagd wegens invoering van de overwinst-
belasting. Butler wilde echter juist de in
dustrie extra helpen.
.Verder betoogt Labour, dat degenen in de
lagere salarisklasse naar verhouding de
minste belastingaftrek zouden krijgen, het-
geeh de regering betwist, dat de vermin
dering der aankoopbelasting groter is op
de luxe artikelen dan op de aemi-luxe en
gewone, en dat artikelen van dagelijks ge
bruik zwaar belast blijven.
Djat Butler de ouden van dagen in de
steejk liet. wordt hem van vele kanten ver
weten. Hij hield echter rekening met de
wens van het Britse vakverbond, de voed-
selsjbsidies niet opnieuw drastisch te ver
lagen. Een verdere verhoging van de kosten
van levensonderhoud hoewel suiker, bis
cuits en gebak nu wel in prijs zullen stij
gen! zodra de subsidie verdwijnt kan de
itand van de arbeiders alleen maar
oten en achtte de kanselier dan ook
zenst.
alle misschien gerechtvaardigde cri-
Labourzijde blijft, ongelukkig ge
le harde waarheid bestaan, dat. hoe
door de beide politieke pertijen
touwgetrokken, het een illussie ie te
dat Engelands moeilijkheden op na
tionale basis zonder wereldplan een
werkelijke oplossing zouden kunnen vin
moeilijkheden. die voor Engeland deo
te gj-oter zijn omdat het psychologisch meer
dan anderen vastgeklonken zit aan het ver
leden. terwijl slechts enkelingen de moed
bezijtten om dit verleden de rug toe te keren.
st m.s. Ingrid Becker (nationaliteit on
bekend) is Vrijdagavond laat in de Oost
ten Zuiden van het Deense eiland
Mo» n, gezonken na in aanvaring te zijn
geweest met het Duitse schip Nordertill. De
anning van de Ingrid Becker is gered
de Nordertill.
de plaats waar de Ingrid Becker on-
ng drijft een deel van de deklading,
i gevaar opleverd voor de scheep-
De aanvaring deed 2ich voor in de
i Nordertill is op weg naar Trelleborg
wieden).
Nieuwe uitgiften
POSIES!
Frankrijk heeft er
een nieuwe postze
gel bij gekregen ter
waarde van dertig
francs. De zegel is
bestemd als propa
gandamiddel van
Frankrijks deviezen-
bron. de „Haute
Couture".
Op de zegel ziet
men een dame in
een weelderige
avondjapon, met als achtergrond de Place
Vendóme. De bedoeling is de aandacht te
vestigen op de Franse Haute Couture, waar
de zaken op het ogenblik merkbaar ach
teruit gaan.
HET SAARGEBIED
heeft twee nieuwe
waarden gekregen 'n
gangbare postzegels
n.l.: 1 fr., donker
groen. de tekening 's
dezelfde als op de ze
gel van 15 fr., 12 fr., licht-groen. tekening
eender als op de 5 fr. Iets nieuws is dat de
randen der vellen
voorzien zijn van cijfers, die telkens de
totale waarde van een rij zegels aangeven,
waardoor de loket-ambtenaar
secuur kan uitrekenen welk
per der zegels schuldig is.
TAItmaal
mizzle
eens een beel bijzondere
puzzle, een BEELDPUZZLE. Dus
pusselssrs. set u masr eens ssn het
peinzen. Als ge goed nadenkt suit ge
stellig de oplossing wel vinden.
Natuurlijk had je het kunnen zien
aankomen, maar dat dringt pas tot je
jeugdige hoofd door wanneer het
kwaad eenmaal is geschied. Zo was het
ook onze Elly vergaan. Ze wilde even
vlug een brief schrijven, u kent dat
wel, zo'n bekend episteltje, waaronder
met bijna onleesbare hanepoten „in
haast" staat gekrabbeld. Elly schreef
met forse rukken en haar elleboog
stootte tegen de inktpot, waarvan ze
«•natuurlijk in haar haast de dop niet
had gesloten en
i
1
Voorts heeft een zegel van 2 fr. violet
het licht gezien Er op afgebeeld is het
Ludwigs-Gymnasium te SaarbrUcken en
deze zegel is bestemd propaganda te maken
voor de internationale tentoonstelling,
welke in het Saargebied wordt gehouden.
Wij behoeven het verder niet te vertellen,
want onder ons gezegd, het is ons allen wel
eens overkomen, zIj het niet met Inkt. dan
wel met thee. koffie of een beker melk. Met
inkt is zoiets natuurlijk nog veel erger eh
vooral, wanneer het heerlijk over eer. pas
gewassen spierwit kleedje gaat. Hoe het
j kleedje er uit zag, ziet u wel op de tekening
Twee hoeken zijn volkomen zwart geworden
-n natuurlijk vindt Ellv dat erg zonde Het
Is wel haar eigen ki«ed}e en ze zou het du#
rustig in de vuilnisemmer kunnen werpen,
maar daar voeit ze niet veel voor Even at«r
zit ze met het hoofd in beide banden op
het voor haar uitgespreide kleedje te ata-
ren en denkt en piekert, hoe ze het tal op
lossen om dat kleedje weer toonbaar
krijgen. Als ze aan beide kanten gewoon eer.
strook er af knipt, is het leed verholpen,
maar dan wordt het kleedje vierkant en dat
wil ze niet. Neen. het kleedje moet de lang
werpige vorm behouden Opeens heeft ze
de oplossing gevonden. Zij staat op. pakt
een schaar en knipt precies de zwarte hoe
ken er af. In het overgebleven atuk be
schreef daarna de schaar een ingewikkelde
lijn. waardoor zij twee delen kreeg Toen
zij deze twee delen aan elkaar zette, had zij
Hoe deed Elly dat?
Oplossingen van deze puzzle moeten utterlUk
Donderdag a In one bezit »t»n vmi goede
oplossingen worden eer- pHJ» v»c t.« en
twee prijzen van 4.5» bez<.l«lknaai geetelc.
Op het adres vermelde men: ('uzzlernbitck.
Ovar dere rubriek wordt niet gecotreapr-n-
deerd
Oplossing van onze vorige
weekend puzzle
Horizontaal: t Ako: Up 1 Loao». s. Otter:
VI. lalt; IJ. temv li. Reno, Hun»; li. Do;
io Smart. 12. Amate<v««ii; si. ifep. M L« as.
Act; t-eru; M) Netto. Tango M Irzme;
n Enige ia. sta;: S«»p Eia: r.
loopgraven 4i Ho«at V. 10 tt An.ro. »4.
Bord; 54 Vlek. 3«. Eend. tt. Orwlar M Sr.erie;
ao A<le II '.ok
jtertlcaal; 1, Ale: I. Koene. I. üaio' Eter;
4 l ente, Pro: g Stram, ia Trant II Eaa«;
,4. Molen tl. Smetteloos. II. Sap. io a«e *3
MecanicienSntW n l*>M, la Stel: t».
Boei tl Er 11. T.fl.. Aü. U. t, i Tegel.
40 Aarde: 41 Slede; 41. Pot; 44 Ev»; 45.
Krcfn; 46 Grond; 44 Rondo. 50. Orde, 13.
Meel; M. Boa. 57. Dek.
CORRY hoor. ik heb me de vorige keer
laten gaan. maar Luuc is me stukken
meegevallen: hij heeft zijn mond weten te
houden en dat is bar netjes van hem.
De eerste keer dat hij weer bij ons kwam,
heb ik duchtig in de rats gezeten en ik ver
scheen met een kop als vuur aan tafel. Ik
verwachtte niet anders of hij zou ook aan
wezig zijn en me in het aller-allerbeste ge
val de een of andere griezelig-bedekte toe-
:peling naar mijn hoofd slingeren. Maar hij
vas er zo waar al weer vandoor: hij schijnt
pal voor een examen te zitten en ik weet
uit ervaring dat studenten zich dan aan
alle sociale lusten en lassen plegen te ont
trekken.
Bovendien bleek hij er echter de broer
tjes onkundig van gelaten te hebben, want
ook zij gedroegen zich als mannen met een
door mijn liefdes-perikelen onaangedaan
gemoed. En laat ik eerlijk wezen: als Luuc
er maar één klein tikkeltje van overge
briefd had. zouden ze daar heus niet zo
zoetjes hebben zitten smikkelen! Ze zouden
me onderzoekend hebben opgenomen. Ze
zouden gezegd hebben dat het echt weer
was om op 'n bankje te gaan zitten. Of ze
zouden referaten ten beste hebben gegeven
over de omgang der aexen, liefdesleed en
liefdeshaat. Althans iets in die richting; ik
ken ze onderdehand zo'n goeie achttien
jaar.
Maar geen woord verbrak de stilte be
halve dan een vermaning van Wim aan het
adres van Dicky omdat ie weer eens lieder
lijke geluiden maakte. Waaruit je maar
weer ziet, dat je zelf de geweldigste span
ningen kunt. doorleven, maar dat tegelijk
het gewone bestaan ongestoord verder kab
belt: het slurpen blijft en de zedepreken
blijven. Je zou er een diep toneelstuk over
kunnen schrijven; het ontembare levens
leed temidden van de vlakke alledaagsheid.
Hoewel, met dat levensleed loopt het nog
wel los, al blijf ik de hele historie ellendig
vinden! Maar wat zul je er aan doen
Ik had mijn notities even laten liggen,
omdat ik naar een praatkring moest. Nu
ben ik net daarvan terug en ik heb meteen
stof tot verdere overpeizingen gekregen,
want de eerste die ik daar tegen het lijf
liep was Luuc. Natuurlijk stond ik meteen
weer in lichterlaaie, maar hij deed gewoon
of er niets aan het handje was. ofschoon ik
zijn aanwezigheid ter plaatse toch niet hele
maal kon rijmen met zijn aanstaande
examenplannen. Pas aan het eind van de
avond werd me de ware stand van zaken
duidelijk, want hij kwam met grote stappen
op me af en vroeg of hij me even mocht
thuisbrengen.
Nu zijn we op die kring helemaal niet
thuis-brengerig aangelegd, zodat ik meteen
vermoedde: „Nu komt de zedepreek!"
maar ik kon ook niet ontkennen dat eei^
onwetend buitenstaander zoals Luuc zich
daartoe geroepen behoorde te voeleh, voor
al als Je zijn pastorale voornemens in het
oog hield Aan de ene kant had ik zin om
al mijn stekels overeind te zetten, aan de
andere kant vond ik het ook wel fijn om
er eens met iemand over te kunnen praten.
Per slot van rekening had Luuc me immers
door zijn toevallige verschijning in dat
Koningin Juliana bezocht gistern de ten
toonstelling Maurits de Braziliaante
's Gravenhage. Hier toeft H M. bij het
schilderij voorstellende Johan Maurits,
geschilderd door Johannes de Baer.
Vier afgevaardigden hebben beslqten uft
de EPEK. de partij van generaal Piastiras,
te treden en een onafhankelijke groep te
vormen. De EPEK. die bij de jongste alge
mene verkiezingen 31 zetels kreeg, had reeds
bij tussentijdse verkiezingen te Piraeus zes
zetels verloren, zodat zij thans nog slechts
over 21 zetels beschikt.
Aan de andere kant besloot Papandreoe,
een der invloedrijkste parlementsleden van
Griekenland, uit de volksconcentratie van
maarschalk Papagos te treden en zich bij de
oppositie aan te sluiten. Zijn besluit is een
gevolg van de jongste financiële en econo
mische maatregelen der regering-Papagos
Er doen geruchten de ronde, dat vijf of zes
afgevaardigden het voorbeeld van Papan
dreoe zullen volgen.**
Door de bittere ervaring,
opgedaan na de tweede
wereldoorlog, heeft men in
Amerika maatregelen geno
men om deze slachtoffers zo
gauw mogelijk weer in het
normale leven op te nemen.
Tot die maatregelen behoort
ook het verstrekken van
braille-horloges voor blln-
d*Het oorspronkelijke idee
Js uitgegaan van het Zwit-
aerse Rode Kruis. Men
wenste, dat de blinden een
uurwerk kregen, dat op het
zelfde techniach hoge peil
stond als de horloges voor
de zienden. Daarom ging
men uit van een 17 steens
anker uurwerk, waaraan
men een braille wijzerplaat
bevestigde en waaromheen
men een kaat aanbracht,
welke voor dit doel geschikt
was.
De productie van deze
horloges is thans gestegen
tot meer dan 40.000 stuks
per jaar en zij worden ln de
normale horlogefabrieken
in Zwitserland gemaakt. De
verspreiding gaat hoofdza
kelijk via het Internationale
Rode Kruis en door middel
van officiële biinden-orga-
nisaties over de gehele we
reld. Gewoonlijk worden de
braille horloges gratis uit
gereikt. In Amerika ver
strekt men alleen reeds
15000 stuks per Jaar.
Behalve de normale cij
fers heeft men op de wijzer
plaat kleine bobbeltjes aan
gebracht als bij het braille
schrift. Bij de 12 staan drie
van die verhevenheidjes,
bij de 3, de 6 en de 9 staan
er twee. Het is merkwaar
dig, hoe vlug een blinde
leert de tijd te voelen. Men
heeft de wijzerplaat van
wit emalllb gemaakt, zodat
deze afwasbaar is. Er zit
geen glas voor. maar men
bedekt de wijzerplaat met
een stalen deksel, welke
door het draaien van de op
windknop opengaat. De wij;
zers zijn van stevig metaBl
gemaakt, zodat zij weer
recht gebogen kunnen wor
den, indien zij krom zijn.
Men levert deze speciale
uurwerken als draag-zak-
horloges en als polsklokjes.
De ervaring heeft geleerd,
dat een blinde veel rusti
ger Is. zodra hij zélf kan
voelen hoe laat het ia. Hij
schijnt er begrijpelHk
tegenop te zien om telkens
naar de tijd te vragen.
laantje uit de nesten gehaald: wie weet wat
Sjaakje anders nog ondernomen had?! Zo
dat ik maar zei dat ik geen bezwaar tegen
thuisbrengen had en zoetjes mee terug
fietste.
Nu is het altijd 't verstandigst om bij
riskante gesprekken zelf het heft in han
den te houden en Ik begon dus maar
meteen over de afgelopen drama's. Ik zei
dat Luuc me uit een hele boel narigheid
had verlost door daar zo opeens uit de
lucht te komen vallen, maar omdat ik toen
meteen een preek verwachtte omdat ik zélf
niet beter uit mijn doppen gekeken had.
rettelde ik in enen door hoe ik er geen
flauw benul van had gehad, dat die Sjaak
achter me aan gepeddeld was. Maar dat
klonk weer net ais een verontschuldiging
en een uitvluchtje en daar heb ik een reuze
hekel aan, zodat ik maar meteen over
stapte op een meer problematische behan
deling van 4)et geval, waarvan je bij Luuc
altijd kunt vermoeden dat die kant heiq|
bovenmatig liggen zal. Maar hij bleef maar
zwijgend naast me fietsen en ten slotte was
ik helemaal buiten adem, want we hadden
onderwijl een aardige spurt ingezet,
tegen de teruggekeerde storm in. Het één
met het ander plus de rest doet je ten slotte
je mond Vel houden!
rPoen reden jve een poosje kalmer en zon-
1 der praten verder en eigenlijk vond ik
't best zo. want op die praatkring hadden
ook zitten kakelen, maar tegelijk wil
de ik zijn mening nu langzamerhand ook
wel eens horen en na twee straten rusl
zei ik dus: ..Waarom zeg jij nou niks?"
„Tsja", antwoordde Luuc. „Als jij dan
maar zegt, wat ik zeggen moet
Hij verzonk weer een straat lang ln ge
peinzen en hervatte toen opeens plagend:
„Je kunt er natuurlijk best een probleem
van maken, desnoods wel een hele serie!
We zouden kunnen zeggen dat we opeens
met het hele vraagstuk van onze moderne
maatschappij zitten opgescheept. Die Sjaak
is eefi beste knul, denk ik. Hij is enkel
maar anders als wij Hij zal het prima ge
meend hebben en dat laat ie op zijn manier
blijken. Je zoekt ten slotte allemaal iets
anders dan Je zelf bent
Allengs was Luuc ernstig geworden. Hij
deed me compleet denken aan de dagen,
toen hij pas in ons gezin opdook en almaar
beschouwingen afstak. Hij vervolgde ten
minste: „We proberen allemaal om uit ons
eigen kringetje uit te breken. We zoeken
contact met mensen uit een andere omge
ving. Soms lukt dat. Soms zijn de kloven
te diep en dan kan het niet. Ik ben een
Zeeuwse boerenzoon. Dat weet je. Ze had
den me thuis liever op een of andere hof
stee gezien. Dat wou ik niet. Ik kan niel
op het ouwe paadje blijven doorlopen, maar
ik zie onderdehand toch overal kloven
Neem nu bij jullie thuis. Iedereen studeert
er en je ouders «nappen jullie. Bij ona kan
ik er met niemand over praten: ze weten
er geen sikkepit van. Ze zijn er wel erg
trots op dat ik predikant ga worden; thuis
en in het dorp! Maar wat kom je daar ver
der mee?"
Luuc praatte maar door; de rollen waren
helemaal omgekeerd. Het leek wel of Ik
hem met een Zeeuws* schone had betrapt
in plaats dat hij mij Soms snapte ik er
niet veel meer van, maar de hoofdzaak
toch wel. Hij is anders dan ik altijd dacht
eerlijker, bescheidener, hoe moet ik het
zeggen? Er kan best een behoorlijk domi-
neetje uitgroeien. Hij ziet de dingen scheri
en kan anderen waarderen En hij denk
eer te weinig van zichzelf dan teveel.
Toen hij eindelijk uitgeredeneerd was
reden we weer 'n poos zwijgend verder
totdat hij. pal voor huis, ineens zei: „Waar
om zeg jij nou niks?"
Meteen kaatste ik de bal terug: „Ala Jij
dan maar zegt. wat ik zeggen moet 1"
en wipte van mijn fiets. t
Ik kon hem toch moeilijk vertiellen dat
Ik hem van een zes-min op een acht-plus
had gebracht Nog daargelaten da\ 't hem
weinig zal interesseren. Maar hi
terde opeens van het lachen i
„Vlerk Hetgeen ongetwijfeld in zijn\
gedachten schoot ai* restant van het reper
toire dat ik destijds daar in dat laantje
tegen Sjaak heb afgeschoten.
WASHINGTON. APRIL.
PRESIDENT Eisenhower heeft, in de paar
maanden, welke hij in het Witte Huis
heeft doorgebracht, ontdekt, dat het presi
dentschap van de Verenigde Staten een van
de zwaarste baantjes is. welke de wereld
kent] Gerekend naar de salarissen, welke
de topfiguren in de Amerikaanse zaken-
wer< ld verdienen, is het ook een slecht be
taald baantje. De natie kent hem n.l. voor
zÜn jarbeid va*t s»l«is van HM) 000 dol
lars per jaar toe, maar duizenden Ameri
kaanse zakenlieden verdienen heel wat
meel-, sommigen zelfs vijfmaal zoveel.
De tegenwoordige staatssecretaris voor
defensie. Wilson, bijvoorbeeld verdiende
vóór) hij in regeringsdienst trad. als hoofd
van de General Motors Corporation 600.000
dollars per jaar.
Des ondanks vergt het presidentschap, dat
degejne, die het is toevertrouwd de functies
van monarch, directeur van een vennoot
schap. politicus, diplomaat en veldmaar
schalk in zich verenigt en tegelijkertijd
wordt van hem verwacht, dat hij geheel
alleen de geweldige verantwoordelijkheid
van oorlog en vrede op de schouders neemt.
Dé spanningen, welke het presidentschap
met zich brengt, heeft sommige presidenten
ten grave gesleept en de gezondheid van
anderen geknakt, maar nimmer in de ge
schiedenis heeft een president der Ver
enigde Staten er het bijltje bij neergelegd.
Dliar de president klaarblijkelijk niet van
zijn salaris alleen kan leven, heeft de natie
hem, via het Congres, een bedrag van 50 000
dollars per jaar toegekend ter bestrijding
algemene onkosten en bovendien 40 000
ars voor reizen en representatie. Intus-
precies als ieder ander burger, moet de
president inkomstenbelasting betalen en het
voedsel voor zich en zijn gezin moet hij uit
eigen zak betalen.
Tien hij op 20 Januari de eed aflegde,
'iet hij een betrekkelijk beschut bestaan
legerofficier en directeur van een col
lege en aanvaardde hij blijmoedig een
baa itje waarin hij verplicht is:
le. Vele van de ceremoniële functiea ver
bonden aan het koningschap te vervullen,
er zonder veel van het klaterend ctre-
ieel, dat bij de monarchie past;
2e. het volk te besturen, en leiding te ge
ven aan de uitvoerende macht van de rege
ring als ware hij directeur van een reus
achtige zakelijke onderneming al houdt
het Congr.es toezicht op de financiën en
maakt het de wetten, krachtens welke hij
moet pesturen;
3e. Leiding geven aan de gewapende macht
als haar opperbevelhebber evenwel niet
als een burger en evenmin als militair.
Ten overvloede is de president verant
woordelijk voor de leiding van de Buiten
landse aangelegenheden des volks en ook
nog leider van zijn eigen, in dit geval de
Republikeinse partij.
Geert afschuifsysteem
voor hem
VJ7AARSCHIJNLIJK Is hij de enige man
w in de Verenigde Staten, die zich „niet
kan dekken op zijn voorman", d.w.z. de
verantwoordelijkheid van zich af en op een
ander schuiven. Van statistisch standpunt
bekeken is het voor eenörejident eenvoudig
onmogelijk afles te doen wat van hem wordt
verwacht. Hij moet jaarlijks meer dan 15.000
belangrijke documenten lezen en onderteke
nen. diartoe behoren ook de wetsontwerpen,
welke liet Congres heeft aangenomen en die
niet van ktacht kunnen worden wanneer
ze niet''zijn voorzien van de presidentiële
handtekening.
Voortdurend ontvangt hij persoonlijk rap
porten van de hoofden van zestig departe
menten even goed als de ministers in kwes
tie. Meer dan 230 ambtenaren hebben op
ieder uur van de dag rechtstreeks toegang
tot hem wanneer zich dringende kwesties
voordoen. De president kan sommige van
zijn plichten door anderen laten vervullen,
maar. hij draagt daarvoor toch de ver
antwoordelijkheid; deze kan hij niet op an
deren afschuiven.
Teneinde hem zijn taak te verlichten
heeft Eisenhower zes atlmlnlstraéieve func
tionarissen naast zich. een juridisch advi
seur. een persoonlijke medewerker en drie
secretarissen die zich bezighouden met zijn
afspraken, de pers en allerlei corresponden
tie. Ook drie militairen staan hem ter zijde
en een lijfarts.
Zijn Intieme vrienden heeft Eisenhower
toevertrouwd, dat hij de beperkende bepg^
lingen welke zijn positie voor zjfn persoon
lijk leven met zich brengt, niet zeer aange
naam "vindt en dat de vrijbéid te doen wat
hij wilde, of te laten, wal hij niet wenste
welke hij vroeger genodl. hem heel wat
beter aanstond. Waar hij# ook gaat of staat
buiten zijn particuliere/vertrekken, wordt
hij zorgvuldig bewaakt/door een afdelif/g
van de Geheime Politie/en de mannen, die
met deze bewakingsdienst zijn belast, moe
ten hun leven voor ée president en zijn
gezin veil hebben. Dvenmin als Truman of
andere presidentenr vindt Eisenhower, die
trouwens beweze/heeft volkomen in staat
te zijn, zelfs tijdens de oorlog op zichzelf
te passen, het/prettig voortdurend onder
bewaking te stpan. Hij erkent de noodzake
lijkheid daar/an echter; ln het verleden
zijn immers /wee presidenten van de Ver
enigde Staten vermoord terwijl anderen,
o.a. president Truman, tenauwernood aan
de dood entsnapten bij aanslagen, welke
op hen wlerden gen'
hower kaas ziet
partijtjejplf te
Burnin Tree Cj
ziet de ie hei
paden /n bc
schap Aeeft
geest/rift
heefjr hij
hoewel h
grasVeldel
we/i en wegen
ALS PRESIDENT moet Eisenhower over
elke verklaring, welke hij in het open
baar aflegt, ernstig nadenken, hoe kort de
verklaring ook is.
Een enkel achteloos gesproken woerd, sou
Invloed kunnen oefenen ter beurse of ang
stige spanning kunnen verwekken in de
hoofdsteden der wereld. Zelfs een korte
mfdedellng aan de pers moet so sorgvuldig
worden overwogen en geformuleerd, dat er
geen misverstand door kan ontstaan.
Immers dj '00 dagbladen die in de Ver
enigde Staten verschijnen en de redacties
van nieuwsbladen in andere landen beschou
wen op de keper elk woord, dat van het
Witte Huis komt.
De presidentiële redevoeringen over bin
nenlandse en buitenlandse aangelegenheden
worden eerst opgesteld nadat da hoofden
van de betrokken departementen hun advies/
hebben gegeven. Het is helemaal geen zeïd
zaamheid, wanneer die redevoeringen wof
den opgesteld en nog eens opgesteld e:
tot tien of vijftienmaal toe veranderd t
de president ze mag uitspreken, n
Eén van de ernstigste bezwaren verï
ian het presidentschap ia. dat Eiaënhowei
hij aan het bewind is. geeif dag van
werkènjk zorgenvrije vacantia Pal kennen
al heefKhii.w#!-ty)nderd plaagden waar hi;
[bij wijze van vacantte een tijdlang kan gaar
vertoeven Evenwel, waar hij ook gaat
overal volgt het werk hem.
Wijlen president Roosevelt gaf de voor
keur aan een afgelegen hutje, dat hij
..Shangri-la" noemde in het Nationale Park
van Caroctln. ongeveer honderd kilometer
van*j Washington gelegen!
Poésident Truman placht naar een Marine
Sta/ion te Key West in Florida te
gaihn en dit kreeg daarom de bijnaam „Hei
Kleine Witte Huis". Tijdens de week-ends
gmg hij graag met het presidentiële jacht
„Williamsburg" in de Potomac-rivier of in
de Baai van Chesapeake zeilen. Elsenhower
zal od» van dit jacht gebruik maken even
als trouwens van zijn particulier vliegtuig
voor zijn reizen evenwel op koaten van
de marine en de luchtftiacht.
In Washington woont het „eerste gezin
:IiisTëv«s v®n de Verenigde Staten" op de tweede ver-
Washlngton ««ping van het Witte Huis. Deze verdieping
uit de zij- telt veertien vertrekken en zeven badka
mers. Op de derde en hoogste verdieping
bevinden zich notf achttien vertrekken voor
het gezin van de president en logeerkamers
met negen badkamers en een grote feestzaal.
De werkkamers van Eisenhower beviideB'
zich in de westelijke vleugel.
Geen ander huls ln de Verenigde Staten
kent zo weinig Intimiteit. Vijf dagen per
week trekken duizenden kljklustigen door
de vertrekken gelijkvloers; echter de toe
gang tot de woon- en slaapkamers van het
presidentiële gezin, ia verboden.
Het geld voor het onderhoud van dit his
torische gebouw wordt gevonden uit open
bare middelen, toegestaan door het Copgres
dat ook de salarissen van de ataf van 64
huisbedienden betaalt.
Sinds h(J het Witte Huis heeft betro':
heeft Elsenhower vastgehouden kan d t
woonte, welke h(J als legerofficier
D.w.s. hU staat vroeg op, ongeveer om
uur des ochtendg en klokke acht is b(J ni
en klaar om de arbeid aan sUn bureau te
beginnen. Doet de gelegenheid sich voor,
dan vindt hö het wel prettig kort na het
middagmaal, dat om acht uur des avonds
wordt gebruikt, bedwaarts te tjjgea.
^Zelfs als Elsen-
mappen om een
president-
gnhower een
heel ver
nt in deze sport,
b de uitgestrekte
f
duizend en een
DE LONDENSE coutu
riers en ontwerpers
wrijven zich verheugd in de
handen. De zaken gaan besti
De Amerikaanse en Cana
dese inkopers happen, d.w.z
dat ze ijverig bestellingen
doen van Engelse modellen
en deze orders hebben ze
hun Parijse collega's en
concurrenten dan toch maar
afgesnoept. De kroning komt
hun uitermate te pas, want
was er niet zo iets als een
kroningsmode", dan zou
Parijs stellig in veel stérke
re mate de klandizie krij
gen De modellen, die nu
naar Amerika en Canada
worden verkocht, zullen tot
voorbeeld dienen van de Ja
ponnetjes en jasjes, welke
do Amerikaanse dames dit
najaar zullen dragen. Is de
„kroningsmode" eenmaal
algemeen bekend geworden,
dan zullen de Amerikaanse
dames van New York tot
San Francisco en de Cana
dese van Montreal tot
Seattle net zo'n model wil
len hebben en dan zullen co-
pleën van hetgeen de Brit
se Big Eleven, de elf Britse
haute couturiers, hebben
gewrocht, in alle grote mo
demagazijnen aan de andere
zijde van de Oceaan ver
schijnen.
Met dit allee la gezegd, dat
de Britse couturiers de
kans van hun leven hebben,
al moeten ze leren zich te
voegen naar buitenlandse
smaak.
De Amerikaanse en Cana
dese inkopers geven de
voorkeur aan wit zwarte
tweeds, grijze flanellen atof-
fen en zwarte „hopsack".
Het marineblauw, dat in
Engeland nog steeds en in
Frankrijk weer gewild is
laten ze over aan de Engel
se Inkopers.
Dit ts zeer merkwaardig
wanneer men bedenkt dat
Amerika en Canada de En-
seizoen gegarneerd met ten roos of het maken van papieren en perkamenten
andere bloem, uieiice links in het middel bloemen toelegde en nog altijd komen heel
taordt aangebracht, een van de dingen van veel kunstbloemen uit Parijs. Vooj-ai in de
een veertig, vijftig jaar geleden, welke zijn faubourg St. Honoré vindt men die kleine
teruppekeerd. In die tijd placht men een ateliers ieder met een dertigtal bloemen-
bloem. in de zomer veelal een echte, tussen maaksfhrs. Want voor dit fijne werkje zijn
de ceintuur te steken. Later zocht die eigenlijk alleen tere meisjes- en vrouwen-
bloem het hoger op. werd ze bevestigd handen geschikt. Vier lange Jaren van leer-
tepen de punt van een V-vormige halsuit- lingschap, smaak, talent en de handen van
snpdinp en de laatste jaren, toen we na «en fee zijn nodig om het tot meesteres ln
n er terecht was gekomen bij de ontwerper, de speldjes corsages gingen dragen onder de kunst van bloemenmaken te brengen,
meer11 W/te""?* h£?r "w?t linkerschouder kwam ook de bloem om in staat te zijn heel kleine, tere bloe-
nameliik mLt 7.S hee^ Jln n Bloom 11 zeer hoog tè zitten. Nu is er dus een nel- metjes of prachtig gevormde rozen te schep-
'D.n.rl,T„S"5 i!" d' ,e pe°'
stoppen.
lijken. Daarom koos zij
een mantel van diep kersenrood met verti
cale zakken. Op de rug valt deze mgntel
wijd en ruim en deze ruimte komt wel zeer
goed tot haar recht omdat de gebruikte stof
behoort tot de lichte wollen materialen.
Verder kocht nfiss Bloom een tailleur van
zeer fijn gewezen groene Franse tweed. Het
Jasje heeft dezelfde plicht als haar
kerse
'"PEGENWOORDIG worden voor de bloe-
-*• men voornamelijk zijde, pongée, kunst
zijde, katoen en fluweel gebruikt. Deze
ALTIJD, onder alle om-
standigheden, hebben
de Engelsen de pas over
leden koningin Mary gezien
het hoofd gedekt met een
toque en een parasol ln de
hand. Hoe de mode zich
wijzigde, of „men" geen
toque droeg of zich niet
wapende met een parasol,
koningin Mary bleef haar
kleine ronde, randloze dop
je trouw en het zonne
scherm was onafscheidelijk
van haar. Haar toques en
parasols werden .even le
gendarisch als de si-
AmeriM cu gaar van mlniiter-preai-
gelse mode op het ogenblik op de voet wil- staat op maken dat hun modellen tot ln het dent Churchill. En nu
len volgen. Hartnell. één der Engelse haute oneindige zullen worden gecopieerd. vraagt men zich af of deze
couturiers, die Koningin Elizabeth kleden, attributen van een vrouw.
Al deze modellen werden (exclusief) voor r, ,.m bewaard zullen blijven.
Amerika ge- en verkocht. Elk lid van de T%e charmante wMhCJaln Reeds tijdens haar leven
„Top-Eleven" kan tevreden zijn met de ge- bekendheid verwierf in Charley Chap- heeft konlngin Mary
dachten dat honderden, misschien wel dui- lin's film „Limelight bestelde modellen bij h kledinastukken
zenden Amerikaanse schonen gekleed zullen John Cavanagh; de nog niet zo lang bekende ^"honken
gaan naar hun ontwerpen. Amerika houdt Londen., haute couturier die het vorige sei- S^S^um ïat een^e"
niet van halve maatregelen Aangezien geen zoen van de „Big Ten de Top-Eleven "J—V™»
vrouw, van het fabrieksmeisje af tot de maakte. Claire Bloom bezocht in gezelschap
filmster toe het in haar hoofd zal halen om van mevrouw Chaplin de openings-show van waaen nezit Het publiek
twee dagen achter elkaar dezelfde jurk te Cavanagh's voorjaarscollectie. Miss Bloom vraagt zich thans met een
dragen kunnen de Engelse ontwerpers er kwam op deze show tot de conclusie dat zij zekere spanning af of haar
J
Hoe het gaat.
Bloemgarnering kent men ai sinds de
alleroudste tijden. Reeds in de vierde eeuw
lichte wollen" matêrlaïen vóór chrlstus maakten de Grieken kunst-
i BlJom bloemen en de Romeinen .leegden er geUs eeanDrêteerd met «el.Une en
in re te parfumeren, rodat ze een geur als st°"e" worden geappreteerd met gelatine en
van levende bloemen uitstraalden. De Chi- o'»';'1 'n °P e'" "ample bevestigd. Dan
lersenrode mantel. De ruimte hiervan werd neren maakten bloemen van papter en ve- wordt er een metalen Plaatje op gelegd ln
naar de achterzijde gewerkt en ook dit mo- ren en zells schelpjes gebruikten ze om er v,or,m van vereiste blad en wordt
del laat Claire Bloom langer lijken dan zij corsages van te vervaardigen, die er uit- de J?9 L vol al uitgesneden, waar-
In werkelijkheid la. Dat de modellen dli zagen als bloemen. na de blaadjes worden geverfd met'een
Miss Bloom bestelde een succes zullen wor- In de rest van Europa. In Frankrijk, kleurstot, d e o.a alcohol en aniline bevat,
den la wel zeker. In elk geval zult u deze Spanje en Italië vonden papieren bloemen vl!rve" ,s een buitengewoon lijn werkje,
modellen ln de (ilm „Bezlln Story" kunnen in de veertiende eeuw Ingang. Aanvanke- ?aar va.or ,moet "orden gezorgd, dat de
bewonderen. UJk werden ze slechts gebruikt om de ker- "eur zacht vloeiend uitloopt van een don-
Wat de Engelse Haute couturiers presen- ken te versieren, maar later gingen de £f.r<*'r naar «en lichter tint, zoals dit ook
teren laten de tekeningen duidelijk zien. dames zich er mee tooien. Parijs en Lyon b,J bloe™«n de natuur het geval is. De
nog vochtige blaadjes worden daarna in
een bronzen vorm. waarin nerfjes zijn ge
grift, gelegd en geperst, waardoor het blad
een natuurlijk uiterlijk krijgt. Ten slotte
worden de bloemblaadjes tot een bloem
verenigd. Zorgzaam wordt het hartje met
de meeldraden samengevoegd en de bloem
en kelkbladen worden er omheen geschikt
en met Arabische gom vastgeplakt. Op het
laatst worden de groene blaadjes erbij ge
voegd. Men begrijpt dat de gehele montage
van de bloem een buitengewoon precies
werkje is, dat grote handigheid, smaak en
vooral kennis van de bloemen in de natuur
vraagt.
Het bloemenmaken is een echte kunst en
de meisjes, en vrouwen, die deze beoefenen
zijn niet klaar, wanneer ze eenmaal het
maken van bepaalde bloemen onder de
knie hebben. Ze moeten met haar tijd mee
gaan. Wie een kunstroos uit 1914f vergelijkt
met een uit de jaren 1925, 1935 of 1953 ont
dekt, dat die kunstbloemen evengoed aan
mode onderhevig zijn als ieder ander toilet-
onderdeel. Bovendien zijn de rozen, ver
vaardigd ten behoeve van Dior, heel an
ders dan de bloemen, waarmede Dessès
zijn toiletten opfleurt. En dit is alleen mo
gelijk doordat de bloemenmaaksters in staat
zijn haar kunstwerken te variëren.
beroemde accessoires in de
zelfde collectie zullen blij
ven bewaard. Over het al
gemeen verwacht men. dat
de meeste toques en para
sols als aandenken zullen
worden geschonken aan de
intiemste vriendinnen van
de overledene, maar men
hoopt toch, dat althans één
toqufr en één parasol als
bewijzen van de onafhan
kelijke geest van Hare
Majesteit een plaats zullen
vinden naast haar bruids
toilet, haar kroningsgewaad
en kroningsmantel, die zich
reeds in het museum be
vinden.
„We hebben koningin
Mary nooit om een van
haar kledingstukken be
hoeven te vragen", ver
zekerde een functionaris
van het Londens Museum.
Zij kende de behoeften van
het Museum en betoonde
zich daartegenover steeds
zeer edelmoedig en behulp
zaam. En dus heeft men
moed, dat ook haar tradi
tionele toque en parasol
voor het nageslacht zullen
blijven bewaard.
Rozen, rozen De fijne handjes
kunstzinnige Parisiennes scheppen ze eri
modetontioerper» maken er een dankbaar!
gebruik wan. Niet alleen voor corsages. DiM
avondtoilet bijvoorbeeld is gegarneerd metl
een hele cascade zachtgele theerozen
Hoeveel uren arbeid vertegenwoordigen!
die wel niet?
De in Parijs vervaardigde bloemen vor-B
men een belangrijk export-artikel. De ge-B
hele Vvereld tooit zich om zo te zeggen met»
kunstbloemen, die haar oorsprong in Parijs!
vonden, maar vooral Amerika, Engeland,r
Scandinavië. Egypte en Australië hebben!
graag deze in Parijs „gekweekte" bloemen,!
om maar te zwijgen van ons land, dat ook!
voor jdeze soort bloeme^ grotendeels van!
Parijs) afhankelijk is.
Zó heeft men
overleden koningin-groot
moeder Mary van Enge
land steeds gezien.
A Sommige huisvrouwen vinden het lang
geen pretje een of ander karweitje te moe
ten opknappen, staande op een trapleer.
We hebben gehoord van een huisvrouw,
die haar trapleer verfde en de nog natte
treden met zand bestrooide. Dit leek even
een wonderlijke procedure, maar zij ver
klaarde ons haar handelwijze: op die ma
nier loop' ik tenminste geen gevaar te slip
pen als de trapleer nat Is of wanneer de
treden te glad zijn.
UE iBRITSE ..Women's League of Health I
alnd Beauty (de Vrouwenbond voor Ge-I
zondneid en Schoonheid), een vereniging I
van huisvrouwen en vrouwen en meisjes, I
die ib het beroepsleven werkzaam zijn en I
die Vertakkingen heeft in de gehele we-1
reld, zal ter gelegenheid van de kroning
van Koningin Elizabeth II van Engeland I
een demonstratie geven in de Londense I
Albei t Hall. Prunella Stack, wier moeder I
drie en twintig jaar geleden de Bond op- I
richt :e, zal de groep uit Zuid-Afrika aan- I
voeren. Evenals een groep uit Canada zal I
ze opzettelijk ter ere van die demonstratie I
naar Londen komen. Tijdens die demon- I
stratle zal er o.a. een wedstrijd worden I
gehopden in „bevallig lopen" en zal wor- I
den getoond hoe men zich een bevallige I
gang eigen kan maken door met boeken I
op hét hoofd dpor een kamer te schrijden. I
Babips en kleuters van twintig maanden I
al tot vijf jaar toe zullen eveneens deelne- I
aan de demonstraties.
A NNEMARIE zat in de vensterbank van haar alaapkamertje. Zij keek
A naar buiten en wuifde naar vader. Hij ging ap reis. Ze keek hem
heel lang na. Steeds zag zij hem kleiner wordenATot hij in de verte
nog maar een stipje was.
Annemarie fronste haar voorhoofd. Ze begreep het niet goed Nu was
haar vader zo klein. Ze maakte zich ongeruat. Als er lets met hem gebeur
de. Iemand kon wel op hem stappen. Of een vlieg kon hem wel opeten.
JUs Ik ga wandelen, pas ik wel op, dat lk niet klein word. Ze had
ex eigenlijk nooit iets van gemerkt.
Toch morgen eens aan moeder vragen, dacht het meisje. Daar bij
het hek. dat toegang gaf tot het pad door de uitgestrekte tuin, lag de
grote pompoen. Hij was van haar. Vader had hem in de tuin gekweekt.
Het wï? de grootste die ze hadden. Nu lag hij daar bij het hek te Pronken.
Ze herinnerde zich nog goed, hoe zij di« pompoen er heen gerold had.
In gedachten zag zij zich lopen.
Ze /leed haar ogen half dicht en
keek door haar oogharen. En daar
zag ze op het pad een meisje lopen.
Ze keek scherper. Zij was het zelfl
Het meisje liep het lange, lange pad
naar het hek af en Annemarie zag
zichzelf steeds kleiner worden. Wat
vreemd, dacht Annemarie.
Ze zag, dat ze nu bij het hek was
Sekomen. Ze was nu veel kleiner
an de pompoen. Het leek wel of
tje pompoen ook niet zo groot was
als anders, maar daar lette ze ver
der niet op. Ze was veel te nieuws
gierig, wat er met haar zou gebeu
ren.
Kijk daar achter het hek kwamen
drie kabouters te voorschijn. Echte
kabouters, daar was geen twijfel
aan. Ze droegen gereedschap op
hun rug, een zaag. een hamertje en
een kist met spijkers en ook een
met een nijptang.
Goedenavond, sprak een van da
kÉbouters. Hoe heet je, meisje?
r- Ik heet Annemarie, hoorde het
Welsje zich zeggen, wie zijn jullie
en wat gaan jullie doen?
Ik ben Hamertje vlug.
En ik Nijptang,
y— En ik Boutje.
I— Wij gaan deze pompoen om
bouwen tot een nieuw paleis voor
de kabouter koning en de koningin.
Maar die pompoen, ia van mij,
sprak Annemarie verbaasd.
De kabouters keken een beetje
beteuterd.
Ja, dat wisten we niet. We
dhchten, dat die pompoen van nie
mand was. Het paleis, waar de
Koning nu ln woont regent in. Het
It zo oud, dat het niet meer te
«pareren la.
Goed, sprak Annemarie. Je
Rug er een paleis van maken. En
lk wil wel helpen ook.
Hoeral Juichten de kabouters
en zij gingen metéén aan het werk.
Sij zaagden een deur uit en zetten
tt
hen weer vast met scharnieren. Van
takjes timmerde Boutje een trapje
er voor.
Nijptang begon aan de raampjes.
Nu nog de schoorsteen, riep
Annemarie en daar holde zij een
vliertakje voor uit.
Wacht, dacht Annemarietje
ik ga een tuintje aanleggen. Vap
allerlei mooie «teentjes maakte zij
perkjes. Morgen zal ik zaaien, be
sloot zij.
De kaboutera begonnen nu de
pompoen van binnen op te ruimen.
Boutje ging naar het oude paleta
om te waarschuwen dat de verhui
zers de meubels konden brengen.
De twee kaboutera werkten vlug
door en Annemarie keek toe.
Waar i« het oude paleia vroeg
zij.
Ip een holte aan de voorkant
van de oude knotwilg, die deer
verder op aan de sloot staat
Annemarie wist die wilg wel,
maar ze had nooit geweten
Het was een hele optocht. Anne
marie keek haar ogen uit
Echte stoelen en tafels en gor
dijnen .alles even klein. Met z'n
ellen ruimden ze in. Het waa gauw
gebeurd. Gelukkig maar, want het
was voor de koning en de koningin
niet prettig om in een leeg paleis
te wachten. Een boodschapper ver
trok dan ook vlug om de koning te
waarschuwen dat het pompoenpa
leis klaar was.
Annemarietje was opgewonden,
nu zou zij straks de Koninklijke
Kabouterfamilie zien.
Daar kwam de stoet al om de
hoek. Even later stapten de koning
en de koningin uit. De koning zag
het meisje én vroeg aan een van
de kabouters wie zij was.
Dat is Annemarie. antwoordde
Boutje.
Zij heeft geholpen met het pa
leis.
Annemarietje maakte een buiging
en de koning vroeg haar of zij een
kop koffie wilde komen drinken in
het nieuwe paleis.
Graag, antwoordde Marietje.
Ze wilde achter de koning naar
binnen gaan, maar zij stootte haar
hoofd.
Au.
Ja, geen wonder, dat je je pijn
doet. Dom kind Je bent in de
vensterbank in slaap gevallen en
er toen afgegleden. Het was de
stem van haar moeder
Annemarietje begreep er niets
van. Moeder pakte haar op en stop
te haar onder de wol. Ze wilde er
we*r uitstappen, maar bedacht dat
het te donker waa om naar de
pompoen te kijken.
Ik heb dus alles gedroomd.
Maar, dacht Annemarietje vertier
ik moet toch eens aan moeder
vragen hoe het nu zit met dat klei
ner worden, want ik was helemaal
niet klein. Ik stootte in mijn droom
mijn hoofd, toen ik de pompoen
binnen wilde gaan.
Die koning zal wel denken,
grinnikte het meisje. Maar eigen
lijk ben ik een beetje blij, want ik
houd beslist niet van kof/ie.
Marietje: Lekt je paraplu al
tijd zo?
Jennie: Nee, alleen als het
regent
Motder: Willie heeft haar co
der's neus.
Grootmoeder: En haar moeder's
ogen.
Willie: En haar zusjes' afge
dragen jurk!
Mary: Verander je je rapport
cijfers!?
Ellie: Ja, mam zei, dat ik mijn
cijfers moest verbeteren.
JE kent misschien wel dat plastic
snoer, dat tegenwoordig veei ge
bruikt wordt voor schemerlampen
enz. Vraag nu aan je moeder of je
er een stukje van mag kopen of
misschien mag je wel een stuk
hebben, dat over was. Je kunt het
ln verschillende kleuren krijgen.
Van een klein glaasje, bijvoor
beeld een potje waar mosterd in
gezeten heeft, kun je nu een aardig
vaasje maken. Zet het potje op een
•tukje anoer, zie fig. 2. Laat het
snoer aan beide kanten ongeveer
5 cm uitsteken.
Knip het nu af en meet nog drie
stukjes af van dezelfde lengte.
Knip ook een stukje dat de helft
van de lengte heeft. Leg de atukjes
neer zoals je in fig. 3 ziet. Ga nu
aan het werk met een groter stuk.
Leg het uiteinde in het midden van
het kruis. Houd het met je ene hand
vast, terwijl je met de andere
vlecht, twee over, twee onderdoor,
fig. 4. Doe zo twee rondjes. Spreid
nu de acht eindjes wijd uit. Neem
nu het korte stukje en schuif het
tussen twee andere eindjes. Zie x
In fig. 5. Vlecht nu verder om en
om, tot het bodempje groot genoeg
is. Buig de uiteinden dan verticaal
en vlecht door tot je de goede hoog
te hebt. De bovenrand maak je als
volgt. Buig de restjes om naar de
andere uiteinden top, zie fig. 6.
Nu zet je het glas er in en dan
nog de bloempjes. Je zult zien boe
leuk het wordt.
r
Er liep een gans in het park. Die gans kwam bij een tweeling m een
wagen. De één had een biscuitje, de ander bracht het naar zijn mond
Hé, dacht de één het was niet voor jou, maar voor die gans. De gans
nam het verlies van zijn kaakje met Oosterse kalmte op. Maar ja. daar
was het dan ook een Chinese gans voor.
BEROEMDE MANNEN.
Wiens voornaam staat hier?
11
pEDURENDE die tijd trof hem
opnieuw een slag. Hij verloor
zijn tweejarig dochtertje, even
daarna stierf zijn vader en ook zijn
oudere dochter overleed.
Het was door dit grote verlies, dat
Pasteur tot het besef kwam hoe
machteloos de mensen stonden
tegenover ziekten. Het liefst had
hij al het andere werk opgegeven
om zich te concentreren op het be
studeren van besmettelijke ziekten.
Maar hij had het geheim van de
zijderupsen nog niet gevonden en
hÖ was ook bezig met veel ander
werk.
Ondertussen was Pasteur beroemd
geworden. Hij sprak graag over zijn
werk. Hij ontving uitnodigingen van
Napoleon III. Hij vond het echter
heel erg naar, als hij feestjes en
partijen moest bijwonen.
12
OP een dag kon Pasteur het niet
lapger zonder zijn werk stel
len Hij verbleef al enige tijd in
het paleis. Hij leende de sleutel van
de wijnkelder en onderzocht de
flessen. Van een paar leek de in
houd hem een beetje vreemd. Hij
nam ze mee naar boven naar zijn
kamer en terwijl een van de be
roemdste kunstenaars van Frank
rijk een concert gaf in het paleis
zat Pasteur in zijn kamer voor zijn
microscope.
Voor zijn resultaat van zijn wijn
onderzoekingen kreeg hij een prijs,
die hem werd overhandigd op een
receptie, waarbij de keizer en de
keizerin, de koning van Italië, de
sultan van Turkije en veel andere
hooggeplaatste personen tegenwoor
dig waren.
Pasteur raakte echter overwerkt
en zfcjn gezondheid ging achterutt.
Elke plant op z'n plaats
AAN het hoofd van een zeer be
langrijk instituut in Amerika
staat een Nederlands geleerde, dr
Went. Het is een plantenkundig
laboratorium in Pasadena In dit
laboratorium kan men alle klima
ten, die er op de wereld zijn, na
maken rhet behulp van kunstmatige
zon. regenapparaturen en windma-
chinei Het nut van deze instelling
is in ae eerste plaats, dat men kan
nagaan welk klimaat het beste is
voor de meest voorkomende plan
ten. Doqr de planten te kweken in
vertrekken met verschillende kli
maten, is het mogelijk precies te
zeggen waar op aarde een bepaalde
plant het best zal groeien Enige
tijd geleden h*eft men ontdekt, dat
een bepaalde plant, die in het wild
voorkwam een substantie bevatte,
die gebruikt kon worden om een te
hoge bloeddruk te verlagen. Om
voldoende van deze substantie te
krijgen besloot men de plant te
kweken, op dertig verschillende
proefvelden. Het kostte veel tijd en
geld. Het had geen enkel resultaat.
Toer» ging de plant naar het labo
ratorium. Hier nam men proeven
in de verschillende „klimaten". Het
bleek spoedig dat de plant het best
zou groeien in de staat Washington,
want onder dat klimaat deed de
plant het in het laboratorium het
best. De plant werd in Washington
gekweekt en groeide goed. Onder
andere heeft dr Went ook bewezen,
dat de temperatuur van de nacht een
grotere invloed op tomaten en aard
appelen heeft dan de temperatuur
van overdag. Aardappelen groeien
het best bij een temperatuur van
12 gr. Celcius en tomaten bij 15 gr.
Celcius, allebei 's nachts.
-/ïjftKrr.
