BOEKENKEUP0E QUITO IS EEN ST4D MET ZEER VEEL INDIANEN Hoog in het Andesgebergt De armlastige Bovenwinden De staat leeft te duur Speciale minister in Indonesië om corruptie te bestrijden Vluchtelingenkampen in West-Berlijn het beste argument tegen Moskou Altijd zomers, nooit heet ALLEEN TOERISME DE PARADOX VAN DE FRANSE GOUDPRIJZEN WEN EN'S BEJAARDEN WENEN: Weer een restje'keizerrijk verdwenen f* Meer bevolking, ambtenaren en auto's maar de productie daalde Y Hoofdfiguren van hef menseli|k denken Felle aanjpallen tegen ambtenaren, die dure Ruizen bouwden Als studenten trouwen.... Winkelbedrijf en Fiscus De grote broer van onze Botlekbrug Mondharmonica-trio maakt met straal jager-snelheid carrière Er is nog een ander Duits probleem. Het raakpunt van twee werelden Kernbegrip PAGINA 2 moeder* schouder naar del voorbijgangers zit te kij ken. Al zijn deze mensen klein, ze zijn sterk en naar! het lijkt onvermoeibaar' Ze sjouwen met allerhan-. de zware lasten rond opj hun rug, voorovergebogen,! een draagband langs heil voorhoofd: grote bundelsl brandhout, geweldige tak-j kebossen. zakken vruch-l ten, kisten, enz. Er is nogl lets in hen van het oudel nomadenbloed. Ze makenI echt de indruk van opj met bolle, blozenc^ [en en kleine, donkere! •s, moedtf en kinde- 1 meestal blootsvoets.! r op geweven sloffen Het is bijna niet te geloven, flat die lang zaam oplopende berg, een uitgedoofde Vul kaan. in de schaduw waarvan Quito ligt, de Pichincha. b(Jna 5000 meter hoog is. hoger dus dan de Mont Blanc. En ook is het nau welijks te begrijpen, dat die geweldige kegelvormige sneeuwberg, de otopaxi (5900 m), de hoogste nog werkende vulkaan ter wereld, die ons tegenstraalt bij aankomst op het vliegveld, ongeveer 50 km van ons verwijderd is. De 'lucht is van een onvoor stelbare helderheid en legt aan het zicht {TWEEDE BLAD (Door mr A. Kleijn, bursemesster van Mapnali) Vfan da hoofdlieden der Zuid-Amerikaame renubllkeine» u Nsje schilderachtigste. Ze hebben niet de geweldige groei doorgemaakt""' »1. SI» de Janeiro en Borno, Aire, en rtin meer doordrêêkf nr van het land dan die melropolen. wier „i„„ ...t" .2'"1 WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1953 van Meppety) ongetwijfeld van wereldsteden en van de eigen n.yan.mi.n of meer a'KCrnpen erkende nornien.""Al^eerde^'schreef Ik" typl*h product over Paraguay's hoofdstad. Asuncion: exotisch, onverzorgd: met zhn echte provincie-stad. Thans volgen enkele indrukken vestigen in tal van soms duizenden kiln- meters van elkaar verwilderd e»2.. Van die Jderde steunpunten. telanÏrttST? Ir w W"d Qui<° "onder ultront£.iïr^ Yan «ul>° behoren derp?ach1rdc" k""- Prachtige Pompagni Als La Paz, de hoofdstad van Bolivia, ligt Quito hoog in de bergen, in de Andes Maar even ongenaakbaar als de omringende ber gen zijn in La Paz, glinsterende sneeuw toppen en woeste rotswanden, zo sappig groen zijn de hellingen rond Quito. Deze stad (2800 m) "ligt dan ook weer duizend meter lager dan La Paz en juist deze dui zend meter, waarin de boomgrens van de Andes ligt, zijn voor de aankleding van het landschap van het grootste belang. Gedu rende de helft van het jaar is het klimaat in Quito zo'n beetjf gelijk aan dat van een koele Nederlandse zomer en dit terwijl de stad bijna op de evenaar ligt. De overige maanden kan het er geducht regenen, zij het dat de nabijheid van de equator de temperatuur nooit diep doet zinken. Zo kan men hier in de koelte in parken en op pleinen zelfs nog enkele palmen aan treffen, maar de tuinen staan er vol met echte „Nederlandse" zomerbloemen: gera niums, rozen, anjers, afrikaantjes, gladiolen, en na de hitte van de lager gelegen kust vlakte van Ecuador^voelt men zich heerlijk opgefrist, al loopt men de eerste dagen wel watlte hijgen, omdat de lucht, die men Inademt, zo ijl is. Groene hellingen QuitoMigt in een heel wijd dat zó wijd, dat het bijna een kleine hoogvlakte kan heten en dat zich bovendien in andere, brede dalen vertakt. De bergen in het rond zijn niet steil en rotsachtig, maar aange naam groen en zacht glooiend, niettegen staande hun in enkele gevallen formidabele hoogte. Men kjijgt er nooit dat drukkende gevoel, dat óns. Nederlanders, gewend als we zijn aafc'de vlakte, zo vaak bekruipt in een eng Zwitsers of Oostenrijks dal. Alles is wijw en wijds. Immers in de Andes is alles geweldig, ook de wijdheid van de dalen en de spreiding van de verschillende top pen. Niets is er dicht opeen, niets is er dichtbij. De geweldige afmetingen doen elk gevoel voor afstand en maat verloren gaan. Het is bijna niet te geloven, fiat die lang- «»P nei viiegveia ongeveer 50 km van ons verwijderd is. De "lucht is van een onvoor stelbare helderheid en legt aan het zicht nauweijjks beperkingen op. De stad zelf, het stadsbeeld, Is al even opmerkelijk als de ligging. Quito is één van de weinige steden in de Amerikas, die niet aileen een lange en roemrijke geschiedenis achter zich hebben, maar- die daarvan ook de duidelijke sporen inf hun stadskern heb ben bewaard. Reeds dit feit, een Ameri kaanse stad met historische gebouwen en een stadskern vol bezienswaardigheden, is iets zeer bijzonders. Daar koadkdan nog bij, dat het straatbeeld in QuitoW zeer belang rijke mate door werkelijke indianen wordt beheerst. Een kwart van de 3.200 000 inwo ners van Ecuador zijn nog raszuivere In dianen. een iets kleiner gedeelte zijn half bloeden. mestipzen, en Quito ligt midden in het gebied, waar het overgrote merendeel der Indianen woont de hoogvlakten en hellingen van de Andes Men kan dus in de binnenstad om zo te zeggen geen stap doen, of men ontmoet er Indianen. rille* h«arC,!ltlge 9omPa*n'e8kerk. rijke barok-versiering. glanzend goud en verguldsel, maar ook de kerk van fig bewaaCidC»êhfe hetIg€lljknam'ge, prach- ïan hef dJiflïiPle'.n de Gedraal aan net drukke, maar toch stemmive en e«° hSj£ï!n' waar 00k da 25SXZ bo^wên^P^i'i6"" ó0" ™onunlentale ge- bouwen elr pleinen bepalen het karaktpi nenstad hêJft* }51,1kwijls1 s,erk bellende b.n- O™ hlr hibbe» ï.aaii "V" s,emPil Hit* e Spanjaarden belang rijke cultuursporen achtergelaten. Er zijn SS T11* «traa«« "iet aan weerszijS miï-fc ,eS T Bterk !"J,end «"Mllï - 5ÏÏTV daar nog de oude decoratieve vóórjim X.*" electmch Hcht voorzien die thuis horen in Sevilla of nSnai»d,fn" T™ zienlijk! gesloten en °naan- Trekkersgezinnen Klein van stuk, gedrongen, breed ge bouwd, schuifelen ze voort, bedrijvig soms op een drafje, de mannen in een kleurige poncho, de vrouwen met een grote omslagdoek en een meestal kleurige rok, beiden met dezelfde soort vilten gleufhoed op het hoofd. In hun omslag doek dragen de vrouwen kleine lasten mee op de rug. Dikwijls bengelt er een kind in. dat met zwarte kraaloogjes over Vice-premier N.-Korea was zuiveraars vóór Jï~" uitzending van de Noordkoreaanse Pjongjang, die Dinsdag in Tokio is opgevangen, wordt meegedeeld, dat Noordkoreaanse vice-premier Hoe Kai on langs een eind aan zijn leven heeft gemaakt motiPf£mi 'a."'®1 genoemd' "och het motief. Hoe Kai, die een graad gehaald heeft aan de universiteit van Moskou, keer- in 1945 uit de Sowjet-Unte in Noord- Korea terug en werd het vorig jaar tot yice-premier benoemd. In welingelichte kringen te Tokio meent men. dat verband gelegd moet worden tussen de zelfmoord en de jpngste zuivering in Noord-Korea. waardoor twaalf politieke leiders werden getroffen. De naam Hoe Kai werd toen evenwel niet genoemd Naar Tbbs meedeelt. is op het zesde con gres van de Noordkoreaanse (communisti sche) arbeiderspartij besloten, de voormalige minister van buitenlandse zaken Pak Hen Jen uit de partij te stoten en hem aan de justitie over te leveren. Hij werd er van beschuldigd, steun te hebben verleend aan Li Syn Ep, een van de hoge Noordkoreaanse functionarissen, die op 8 Augustus in een zuiveringsproces te Pjongjang werden ter dood veroordeeld. In dit proces was Pak Hen Jen niet ter, sprake gekomen. De sjah van Perzië verliet Teheran De Sjah van Perzië heeft zich Dinsdag ochtend per vliegtuig naar Ramsar aan de Kaspische Zee begeven voor een vacantie- verblijf van een week. Hij wordt vergezeld door zijn echtgenote. Volgens het Britse blad Evening News is de Sjafri van plan, Perziè te verlaten, openlijk indien dat mogelijk is. of in het geheim, als het niet anders kan. De Sjah zou zich voor onbepaalde tijd naar een niet genoemd land willen bege ven, aidus dit bericht, dit is gebaseerd op via Bagdad in Londen ontvangen mededelingen Geloofd wordt, dat hij prins Sjahpoer Ali Ridha heeft aangewezen als zijn opvolger. De Sjah zou, aldus dit bericht, tot deze stappen hebben besloten, omdat premier Mossadeq van plan zou zijn „een persoon lijke dictatuur, gesteund door een onder communistische leiding staande volksbewe ging, in te stellen". Quito Is een stad. die een aterke indruk achterlaat, een indruk van gaafheid ei culturele eenheid. Deze stad en haar straat- beeld liggen de Ecuadoriaan kennelijk ns aan het hart. Voor een relatief zo kleine stad treft men er veel, aoms groot opgezette monumenten aan ter ere van- de nationale helden en ook de mannen, aan wie de be vrijding van Zuid-Amerika te danken is Bolivar, Artigas en anderen. Aan deze mo numenten is meer ten koste gelegd dan zakelijk gezien zou hebben gepast in het nationale budget. Belangrijke en nuttige zaken zijn wel eens uitgesteld om de oprichting van een monu ment ter verfraaiing van de stad en ter ere van belangrijke nationale figuren mogelijk te maken. Een nuchter Nederlander is ge neigd zijn hoofd te schudden bij een derge lijke „verkwisting" en toch, wie Quito heeft leren kennen, kan niet anders dan het volk waarderen, dat zijn nationale hoofdstad zo ongerept heeft weten te bewai/n en dat op die stad zozeer een eigen, onmiskenbaar stempel heeft weten te drukken. Sowjets "heffen eensuur in Oostenrijk op De Sowjet-Russische Hoge Commissarl in Oostenrijk, Iwan IlyitsjafiA heeft de Oos tenrijkse kanselier. Juliu| Raab. Dinsdag meegedeeld, dat de SowMRussische re gering heeft besloten, de JAsuur op brie ven, telegrammen en telefoongesprekken ln de Russische zone met ingang van vandaag op te heffen. Ondanks het besluiten de Sowjet-Russi sche autoriteiten zatJSe censuur officieel worden gehandhaafd daar zij slechts door een unanieme beslissing van de geallieerde raad kan worden afgeschaft In Westelijke geallieerde kringen te We nen was men verbaasd, dat de Sowjet- Russische Hoge Commissaris de Oostenrijk se regering rechtstreeks van dit besluit in kennis heeft gesteld, in plaats van het aan de geallieerde raad voor te leggen. De laat ste twee jaar hebben de Franse. Britse en Amerikaanse Hoge Commissarissen in de raed aangedrongen op afschaffing van de censuur^ maar hun pogingen strandden steeds op een veto van de Sowjet-Russische Hoge Commissaris. Gelden voor verhoging van productiviteit Koek van dertig millioen wordt langzaam opgedeeld Een kleine drie millioen van de dertig millioen van de tegenwaarderekening, bestemd zijn voor de productiviteitsverho ging in Nederland. hebben een bestemming gekregen- Het meeste, ruim twee millioen, zal be- gtemd worden voor een waterloopkundig openlucht laboratorium, dat wellicht in de Noordoostjfoider zal worsen gebouwd. De centrale organisatie voor toegepast natuurwetenschappelijk onderzoek ontvangt vier ton. Tot verhoging van de produefwiteit in de vl'asnijverheid wordt 70.000 verstrekt aan de Ned Fed. van Vlassersverenigingen. Zes duizend gulden is nog bestemd als aanvul lende bijdrage in een productlviteitsonder- zoek in kleinere metaalbedrijven. In een wetsontwerp tot wijziging van de begroting van het Departement van Eco nomische Zaken, ingediend bij de Tweede Kamer, wordt in verband met de opvoering van de productiviteit een bedrag van 815.000 op de begroting gebracht. Ook dit bedrag komt van de 30 millioen af en dient o m. voor een onderzoek naar de arbeids- lust in de iextielindustrie en de bouwnij verheid, de financiering van een varende productiviteitstentoonstelling en de vorming van leidinggevend personeel in de confectle- ïndustrie. KERKELIJKE MUTATIES. Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Maastricht A. Klamer te Westernieland; te Warns G. Zonneberg. vicaris te Werkendam. Aangenomen naar Rotterdam-Hillegers- berg G M. J. Winter te Rijk. Bedankt voor Jutrijp-Hommerts G. Kaastra te Sexbierumvoor St. Maartens dijk W. L. Tukker te Delft. Bedankt voor Bleskenagrakf H. G. Abma te Rotterdam-Delfshaven. Geref. Kerken. Beroepefrte (Mederhorst den Bêrg O. van Noort te Nieutfendijk; te Woldendorp J. M Snoek, cand. te Renkum. te Assen G. P Hartvelt te Bodegraven; te Nieuwlande F. A. Kouwenhoven te Schild- wolde. Geref. Gemeenten. Tweetal te Moerka- pelle: F. J. Dieleman te Verseke en M. Heerschap te Wageningen, Waarvan eerst genoemde is beroepen. Evsng. Lutherse Kerk. jBedankt voor ef* r.vaug. i.uuiriBr atri, iBeaanici voor Eokhuizen-Hoorn P. H. G. GT: Kok te Weeep sjJfeciale verslaggever) weg te zijn, man en vrouw meestal samen, een kind ln de omslagdoek, een kind aan de hand van der, nog een kind ter .met wangen oogjes, ren vader op geweven TUdens het {pk houderf ze even rust hun twaalf-uurtje, op een grasveld In eei park of gewoon op rand van een stoep, kleine, open winkeltjes en op straathoeken staan In dianenvrouwen op koi foortjes aardappelen ti hakken en Vlees te koken en te bratden. Mret hun pannetje halen de voorbij gangers daar hun kostje op of ze krijgen het in stuk krant mee voor dii gebruik. Is het op, dan schuifelen ze weer verder, een voor hen kennelijk duidelljkt maaTwoor ons ondoor grondelijk doel tegl^poet. Spaanse cultuursporen In bouw en opzet van de stad overheerst het Spaanse element. In de jaren dertig van .de 18e eeuw hebbln de Spaanse veroveraars hier een sterke nederzetting gesticht. keer wear is het verbazingwekkend voor ogen te stellen, hoe eeft zo betrel lijk gering aantal soldaten en kolonisten (Van .."tTADDEN die Nederlanders de Boven- -1-1windse eilanden destyds maar niet in de kijker gekregen. Waren ze maar rustig tussen St. Maarten. Saba en St. Eustatius doorgevaren en waren ze er maar nooit aan land gegaanDergelijke opmer kingen kan men zij het dan schertsend bedoeld thans herhaaldelijk op Curagao en Aruba horen. Men ziet wel in, dat nieuws omstandigheden de rijke olie-eilanden behoren bi) ie spijkeren wat de drie S-eilanden tekort komen, maar men acht die anderhalve millioen gulden per jaar toch een lastpost. Temeer omdat men dit bedrag*ziet als een jaarlijkse uitkering aan armlastigen, bij wie men nog geen tekenen waarneemt, dat ze er ooit bovenop zullen komen. Wie rondreist over deze mooie, maar arme eilanden, voelt her haaldelijk de vraag bij zich op rijzen: Hoe kunnen deze drie kleine gemeenschappen ooit eco nomisch zelfstandig worden. De kansen voor St. JWaarten, Saba en St. Eustatius slechts beschei den, maar toch na vele gesprek ken ter plaatse schijnt het mij toe, dat de eilanden één reële mogelijkheid hebben otp hun be staan te verbeteren en dat is toerisme. De eilanden zijn iets koeler en vochtiger dan Curacao en Aruba, die men tot de half-Woestijnen moet rekenen. Daarom heeft men herhaaldelijk plannen geopperd voor de teelt en export van groenten, fruit en vee. Maar op St. Maarten en St. Eustatius is het nu en dan toch zo lang droog, dat de beesten er bijna dood gaan en op Saba ontwaart men dan welis waar met een zekere vertedering boontjes, bloemkool, aardappelen en tomaten, maar (Jp veldjes zijn er klein, hoog gelegen en gering in aantal. Voor een export van enige betekenis zou men over groter hoeveelheden moeten be schikken en bovendien lijkt het mU op het ogenblik uiterst moeilijk voor deze eilanden, opi in dit gebied concurrerend handel te drijven. De transportkosten zijn aanzienlijk en wat nog ernstiger is de plaatselijke lonen zijn veel hoger dan op de naburige Britse eilanden. Het gouvetawnent is hier aan de arbeiders drie en een hllve gulden per dag gaan betalen en dat beeft een alge mene stijging der lonen met zich gebracht (op het naburige Britse' St. Kitts is het dagloon 1.75!). Hebben bepaalde politici op Curacao deze loonsverhoging voor de Bovenwinden door gezet uit menslievendheid? Of hebben zij ftoor zich mild votor te doen hun eigen politieke invloed trachten te vergroten' De reden is minder belangrijk dan het ge volg: thans hebben deze eilanden een loon peil. dat beslist niet overeenstemt met hun geringe economische ontwikkeling en ver betering van de situatie wordt door die hoge lonen nog bemoeilijkt, tyet is beslist ongunstig, dat deze eilanden "L- even ver van Curacao gelegen als Praag van Amster dam een loonpeil hebben gekregen, dat te Willemstad redelijk moge lijken, maar dat ver boven het niveau ligt dat hier econo misch verantwoord zou zijn. ONDER PALMEN EN PASSAAT (11) goudprijs daalt PARIJS. ALGUSTllS. De Inflatie blijft een ramp v«or de finan ciën en de economie van Frankrflk. Sinds het begin van dit jaar heeft de Staat voor 155.0*0 millioen francs aan nieuw bankpapier uitgegeven, bewerend geld lenen van de Bank van Frankrijk. Het par lement heeft onlangs toestemming gegeven nogmaals voor 100 000 milliard franc» aan bankpapier uit te geven. De inkomsten van de regering zijn 7 008 millioen francs lager dan de voor dit jaar geraamde uitgaven van 3.800.000 mil lioen francs. Het debet saldo op de buiten landse handelsbalaqp van het land is groter dan ooit. In weerwil daarvan daalt de goud prijs vrijwel voortdurend sinds het eind van 1058. Twee factoren schijnen de oorzaak te zijn van deze merkwaardige gang van zaken, hoewel normaal een daling van de waarde van de franc zich automatisch zou moeten weerspiegelen in een stijging van de goud prös. De eerste factor is een daling van d< goudprijs op de wereldmarkt, een gevolg van de verminderde vraag naar dit eeuwen oude artikel. Tot September 1951 verboo< het Internationale Monetaire Fonds de ver koop van goqd aan particulieren of firma's en verplichtte hen het slechts te verkopen aan Rationale banken of speciale interna tionale organisaties, die gemachtigd waren goud te kopen. Hoewel nooit strikt de hand is gèhouden aan dit „bevel" van de Internationale Bank, werd er toch het bedrag aan goed, dat be schikbaar was. aanzienlijk door beperkt en het goud werd daardoor betrekkelijk duur. Maar na September 1951 heeft het Inter nationale Monetaire Fonds in werkelijkheid een oogje dicht gedaan voor wat betreft de overtreding van haar orders. Daarenboven M i J/» in wezen niet veel vera&tdering tussen De- Inilatie neciïlt tOC^ CIC cember 1952 en Mei van dit jaar. D* mensen, die in de vorm van lonem betalingen of contracten, dit extra geld van dé Staat heb ben gekregen, hebben er noch geld. nöch goederen voor gekocht, doch hebben het belegd bij de Postspaarbanken of op hun eigen bankrekeningen. Franse economen zijn van mening,.dat het publiek niet langer gelooft in een voort duren van de neiging tot hogere prijzen maar dat het gelooft, dat de prijzen lang zamerhand zullen dalen. Vandaar dat er tn het geheel geen animo is thans iets te kopen De voornaamste factor in de paradox van de goudprijs is van psychologische aard. Wanneer er weer een.oorlog dreigde, of de koude oorlog weer met groter intensiteit zou worden gevoerd, zou er ongetwijfeld weer grote vraag naar goud ontstaan en de prijzen zouden stijgen. Een deel van de bevolking van St. Maarten vindt een begaan in de kreeften-vangst, welke in de Simpsop Lagoon wordt uitge oefend. De kreeften worden eens per week door de K.L M. vervoerd naar Curagao an het vasteland van Noord- en Zuid-Amerika. Een visser loont met trots gebaar een pracht exemplaar. (Foto Willem van de Poll). Canadese straaljager viel op woonhuizen In St Hubert (Canada) is Dinsdag een straaljager van de Canadese lucfytmapht neergestort en ontploft, waardoor drie hui- zenein brand vlogen. Het ongeluk heeft ^e- gen mensen,' onder wie de twee Inzittenden en vijf kinderen, het leven gekost. Hel is ipaar een tip jMaar als er nu eens een man of een maat schappij kwam, die hier met beleid en met visie, mogelijkheden voor toerisme wilde scheppen. Het centrale hotel voor de drie eilanden zou het best op St. Maarten ge bouwd kunnen werden, want St. Maarten heeft de beste verbindingen. Niet alleen met Curapao, maar wat belangrijker is in deze met New York. Wanneer men daar 'savonds het toeristefi-vliegtuig naar Puerto jWco neemt, kan men de andere dag vóór de lunch op St. Maarten zijn (van Puerto Rico met de Air France of met een Ameri kaans vliegtuigje). Men moet zich hier niet gaan instellen op luxe-jtoérlsme, maar men moet trachten om die categorie van Amerikanen te bereiken (b.v. professoren, ambtenaren, secretares sen). die voor niet al te veel geld een rustige en tegelijk interessante vacantie zoeken. Zij zullen heel tevreden zijn, wanneer zij op iSt. Mharten, niet al te ver van het stadje Meer» dan de helft van 8t. Maarten heet St. Martin en behoort aan Frankrijk. Maar zowel in liet Franse als in het Nederlandse gedeelte is Engels de volkstaai. (Ook op Saba en St. Eustatius spreekt men Engels, al leert men ook Nederlands, als een vreem de taal. op school). Zonde* enige formaliteit komt njonSan het Nederlandse deel in het Franse. Zelf kwam ik er te paard precies op ..Quatorze Juillet" ofwel op ..the I-ète". zoals men Frankrijks nationale feest dag hier noemt! In de hoofdstraat van het stadje Marigot was het stil als op een Zondag ln een Frans dorpje. Alleen enkele dwls over de straat gespannen tricolore-vlaggetjes duidden aan, dat het feest was. Maar alle mensen meest zwart van huid stonden dan ook aan de havensteiger. Onder een grote bloeiende flam boyant begon een gezellig orkestje van een paar violen en een hoorn plot seling de Marseillaise te spelen. Het feest was be gonnen. En iedereen ver drong zich om de start te zien van de zeilwedstrijd tussen de visserssloepen: witte seilen op groen blauw water. Het zou lang du ren voor ze terugkwamen, die sloe- pen, en daarom was dit nèt moment om in de koele raadzaal met de burgemeester de „Vin d'honneur" te gaan drim ken. Champagne natuur lijk! Al is het dan ook niet alle dagen „fête" een uit stapje naar Marigot zal altijd toch een van de attracties voor toeristen zijn. Temeer, daar men hier. zonder invoerrechten de goudproductie, die van de Sovjet Unie niet meegerekend, toe. Terwijl meer goud beschikbaar kwam en met de beperkingen op de vrije markt steeds minder rekening werd gehouden, werden tegelijkertijd de kopers er minder belust op het edele metaal te verkuiKgen. De grote kopers van goud zijn altijd China, India, Pakistan en Frankrijk geweest. China is langzamerhand verdwenen van de goudmarkt en in Frankrijk is de storm loop om goud afgenomen. Vrees voor oorlog, voor omwenteling en voor inflatie de grote drijfveren om goud te verkrijgen zijn verminde*d. De klassieke wet van vraag en aanbod heeft zich ook hier laten gelden. Meer aan bod voor verkoop en minder vraag tot ko pen heeft de goudprijs doen dalen in weer wil van zijn betrekkelijke stijging in waarde tegenover het nationale betaalmiddel. De tweede factor, welke de goudprijs in Frankrijk beïnvloedt, is zuiver nationaal De Fransen kunnen minder geld over sparen dan een paar jaar geleden: De winst marges zijn kleiner geworden en de zwarte handel op velerlei terrein, waarvan de winst in goud werd omgezet, is verdwenen. Bovendien zijn veel meer goederen verkrijg baar als auto's, wasmachines, koelkasten en last not least de mogelijkheden om zijn vacantie prettig door te brengen zijn veel groter geworden. Sinds g'oud geen extra winst oplevert e.n de vrees voor oorlog is afgenomen, schijnen veie bezitters van goud dit tegen redelijke prijs van de hand te willen doen. Tegelijkertijd is er een opleving van de spaarzin der Fransen nu de franc nagenoeg gestabiliseerd is. In tegenstelling tot de algemene verwach ting is er geen noemenswaardige beweging geweest in de wisselkoersen of in de goud prijs tijdens de kabinetscrisis van onlangs, die 38 dagen heeft geduurd. Gewoonlijk leidde een kabinetscrisis toch minstens tot een tijdelijke daling van de geldkoers. Hoewel de Staat van de Bank van Frank rijk 155.000 millioen francs heeft geleend en dit bedrag als niet-gedekt crediet, dat wil zeggen inflatie, dit jaar in de nationale economie heeft geïnvesteerd, schijnt dit geld nog niet zijn weg te hebben gevonden in de bankbiljettencirculatie Het bedrag aan bankpapier toont, zoals de balans van de Bank van Frankrijk doet zien. Bruinisse kan weer drinken Waterleidingbuis van plastic Door het motorschip Grevelingen is gis teren door het Ziipe de dubbele zinker ge legd. die Bruinisse van water moet voor zien. dat afkomstig is van de Westbrabantse Waterleiding Maatschappij. Door de ramp van 1 Februari kwam Bruinisse op een eiland te liggen en was de watervoorziening van de duinen van Haamstede niet meer mogelijk Water voor deze gemeente werd tot dusver aangevoerd per tankboot uit Rotterdam. 11 De zinker bestaat uit een één en een kwart duims kabel van plastic, gearmeerd met twièfjf stuks looddraden en densoband Deze buis weegt drie en een halve kilo per «trekkende meter tegen 0 4 kilo per strek- kgjide meter zonder ommanteling. Treinen van Amsterdam lopen lot Franse grens De treinen van Amsterdam naar Parijs lopen slecbts tot Frans—Belgische grens De treinen, die van Parijs naar Amsterdam moeten rijden lopen slechts van Brussel af. De treinen van Nederland via Brussel Luxemburg door Oost Frankrijk naar Bazel en terug lopen tot nu toe echter volgens de normale dienstregeling. Nog geen hen! inning genomen over vliegveld Ypenburg Naar aanleiding van het ongeval met het K L M -vliegtuig Paulus Potter op de Schip- holweg. heeft de A.N.W.B. zich enige tijd geleden in zake de kwestie Ypenburg op nieuw gewend tot de minister van Oorlog. De bond heeft er daarbij op gewezen, dat de belangen van een veilig wegverkeer on verenigbaar zijn met het gebruik van Ypen burg door zeer snelle, .laag overkomende vliegtuigen. De Chef van de Luchtmachtstaf heeft na mens de minster van Oorlog de A.N.W.B. thans meegedeeld, dat de belangen van het drukke wegverkeer rond Ypenburg hem steeds in volle realiteit voor ogen hebben gestaan bij het projecteren van de militaire voorzieningen op dit vliegveld De minis ter van Oorlog heeft een commissie inge- steld. waarin ook vertegenwoordigers van de minister van Verkeer en Waterstaat zit ting hebben Deze commissie heeft op dracht de minister van Oorlog advies uit te brengen, teneinde hem in staat te stellen een verantwoorde beslissing te nemen, die gegrond is op een studie van" alle aspec ten. Een krant wil IVw Guinea aan de Jappen «even De Chicago Tribune verklaart zich ln een hoofdartikel voorstander van een „grootscheepse kolonisatie en economi sche opbouw" van Nieuw-Guinea door Ja pan. Er moet nog veel meer worden gedaan, willen de Japanners een bevredigende be staansmogelijkheid krijgen. ..Wanneer het ,.punt-vler"-program ten bate van Japan op Nieuw-Guinea wordt toegepast, zal het veel meer vruchten af werpen dan alle andere „punt-vier" projec ten tezamen", aldus de Chicago Tri bune. Aapjeskoetsier 7071 HE WENEN. Juli. BERICHT, dab „Koelchmichel We nen» oudste ..aapjeskoet sier", is overleden, heeft op de oudste Inwoners van Wenen een diepe Indruk gemaakt. Voor hen be tekent dit, dat weer ren figuur uit de goede oude tijd van het Keizerrijk, toen Wenen in de gehele wereld bekend stond ais de stad van „Wein. Welb und Gesang" is verdwenen. Koelchmichel. wiens wer kelijke naam Adolf Hirt was. werd 90 jaar geledéh geboren in een klein voor stadje van het Oude We nen. Als jonge jongen werkte hij in een slagers winkel, maar zijn liefde voor paarden was oorzaak, dat hij zijn baantje er aan gaf. Een tijdléng was hij in dienst van een bekende Weense rijtuigverhuurder, maar spoedig steeg hij tot de waardigheid „Aapjeskoetsier". Koelchmichel was van indrukwekkende figuur. Hij was een 'fmpge. knappe man met een strijdvaardige knevel en de bekwaamheid waarmee hij manoeuvreer de met zijn twee prachtig glanzende zwarte paarden, bezorgde hem spoedig de klftidizie van de Weense „ulper ten". Het duurde nfe% |ang of „Aapjeskoef- eierVio. 707" was de gelief de metsier van de aristo cratie en het diplomatieke korps in de keizerlijke hoofdstad. Achter de gezakte gor dijntjes van zijn rijtuig heeft zich menig galante eerste ontmoeting, welke uitliep op een liefdes geschiedenis. voltrokken Tot zijn klanten behoorden ook enkele van Wenens bekendste zangers en ac trices. Hij was ook de per soonlijke koetsier van de beroemdste burgemeester, die de stad heeft gehad, van dr Kari Lüger. Eens won hij van een baron, die een tikje „licht in het hoofd" was. 25 fles sen champagne, hij had n.l. met hem gewed, dat hij lp minder dan vier uur tij<T van Wenen naar Pressburg (het tegenwoordige Bratis lava). een afstand van 60 km, kon rijden. Tijdens deze en andere escapades werd hij 27 maal beboet wegens te snel rijden. De komst van de auto brak Koelchmichel bijna het hart. Hij weigerde hardnekkig/taxichauffeur te wordeir en gaf er de voorketir Tian op zijn lau- wéren te gaan rusten. Hij wasser om bekend, dat hij „een opwekkend drupje" niet versmaadde en zelfs toen hij reeds zeer b(»jaar<i was, kon men hem nog vaak aantreffen in» Weense café's. omring door een hele kring bewonde raars. wie hij vertelde uit „de goede, oude tijd van keize* Franz Joseph" en dan kon men hem horen klagen over de „dwaasheid van 13e tegenwoordige tijd". Het vorige jaar vierde hij luisterrijk zijn 65-jarig huwelijksfeest. omringd door zijn familie en zijn ontelbare vrienden. Het De Ruyterplein te Phillpsburg met het stadhuis, dat tevens postkantoor ia. (Foto Willem van de Poll). Phflipsburg en vlak aan zee, zo iets vinden als een goed Amerikaans hotel: een centrale te betalen. Franse wijn, eetzaal en daar omheen afzonderlijke kleine j/likeur èn parfum kopen huisjes, die sober, maar gped zijn ingericht, i kan. e leer— 2.5SÖ» d bévolkir linqendooHooot-dHthool hooftWd» begai bi|h»iM0bêW5O% a»en diplom» *00 r M middmsUndv wsmen WAagil 60°/o INDONESISCHE ECONOOM WAARSCHUWT: „Wellicht tal ook dit verslag minder pret' tig klinken voor sommige kringen, die mo gelijk nog van mening zUn, dat wU ome moeilijkheden slechts met leuten te boven kunnen komen, of dooi compromissen, die feitelijk alles rustig laten afglijden tot in het ravijn, dat geen uitweg meer biedt." al dus mr SJafroeddin Prawiranegara. presi dent van de Javasche Bank. In zijn voor woord tot het laatste jaarverslag, dat werd samengesteld onder vigueur van de oude wet. ZUn vorige verslag, dat de economische toestand van het land aan een critische be schouwing onderwierp, heeft namelijk tot felle* aanvallen in de pers geleid tegen deze bekwame functionaris. In de nieuwe wet is bepaald, dat de bank voortaan Bank Indonesia zal heten Mr Sjafroeddin stelt in zijn verslag vast, dat def staat Indonesië ver boven de draag kracht van de gemeenschap leeft. Nadat de begroting 1951 'n overschot van pl.m. rp. 1200 millioen te zien had gegeven („een onver wachte meevaller en uitsluitend toe te schrijven aan het Korea-conflictheeft de regering in 1952 opnieuw te kampen gehad met een zeer groot tekort, veel groter zelfs dan het deficit in het eerste jaar na de vrij wording van Indonesië-, De uitgaven in 1952 overtroffen de ontvangsten met circa 4.327 min. rp. Hij waarschuwt, dat aangezien de staat alleen crediet kan vinden bij de centrale bank de uiteindelijke gevolgen duidelijk zijn. Het volk werd armer ..Vergelijken wU de tegenwoordige situa tie met die van vóór de oorlog, dan zien wU alleen een toeneming van de bevolking, een toeneming van staats-, leger- en politie ambtenaren. alsmede van automobielen om hen te vervoeren, maar de productiebron nen. de bedrijven om de gemeenschap in het leven te houden, zijn in aantal en omvang veel geringer dan vóór de oorlog, aldus het verslag. Aangenomen mag worden, dat ge zien de bevolkingsvermeerdering en het la gere productiepeil. het inkomen per capita op zijn hoogst 60 procent bedraagt van het welvaartspeil per capita In 1938". Het verslag ziet als de enige weg, dat de regering op zo kort mogelijke termijn naar verhoging van de nationale productie streeft, waardoor tevens de basis van de belasting heffing verbreed wordt. Volgens het verslag wordt de „economi sche trombose" in hoofdzaak gevormd door het overgrote aantal regelingen en diensten gericht op het veiligstellen der „nationale economische belangen en de belangen van de groep der ^conomlseh zwakkeren" Daar naast openbaart zich een nieuwe ziekte in de vorm van instellingen, dikwijls aange duid met „Jajasan" (stichting), waaraan men bij wijze van kapitaal een bepaald mo nopolie toekent. nen .de bedrtjven om de gemeenschap in het Evenzeer is het noodzakelijk dat de rege ring de regeling inzake de "venurige werk dag herziet. „Voor het zo arme Indonesië Is een zevenurlge werkdag een exorbitante luxe". In andere landen met een relatief veel hoger nationaal Inkomen, kent men nergens een dergelijke arbeidstijd en het is niet te verwonderen, dat outsiders ons als luiaards beschouwen, aldus het verslag. De heer Sjafroeddin wijst er op, dat de ruilvoet ln het buitenlandse betalingsver keer in 1952 met ca 25' of meer is verslech terd en dat de toestand van 's lands finan ciën alarmerend is. Van belang is, dat re den bestaat voor de verwachting, dat na 1956 het land geen rijst meer zal behoeven in te voeren. Kiellegging bij Gusto voor Venezolaans schip De Venezolaanse rederij C.A. Venezolana de Nevegación te Caracas, heeft aan de In dustriële Handelscombinatie Holland op dracht gegeven voor het bouwen van vier schepen, elk van 4500 ton. Twee schepen zullen worden gebouwd bij de N V. Werf Gusto v h fa A. F. Smulders te Schiedam De Werf De Noord en A. Vuijk «n Zonen's Werf, die eveneens deel uitmaken van ge noemde handelscombinatie, zullen elk één schip bouwen. Gistermorgen om kwart voor twaalf is op de werf Gusto de kiel gelegd voor het eerste van de vier schepen, n.l. voor de Merida. Voor deze gebeurtenis waren uit Venezuela overgekomen de heren G. Plaza, president directeur. C. Gherzij Gomez, directeur, A. Guerra, hoofd van de technische dienst, zo mede senator P. Russo. Voorts waren aan wezig Z.E. J. A. Delaroza, gezant van Ve nezuela. en de heren S. Barreto Penha. con sul-generaal, en G. Penco, vice-consul, zo mede enkele genodigden uit handels- en scheepvaartkringen. Het schip zal een lengte tussen de lood lijnen krijgen van 107 50 meter, een breedte van 15 90 meter en zal een snelheid moeten ontwikkelen van 15 knopen. Het zal worden voortbewogen door 2 ,Nordberg-hoofdmoto- ren elk van 2100 pk De diepgang zal 8.20 meter bedragen. Het zal bestemd zijn voor net vervoer van vlees en groente. Na de kiellegging verenigde zich de ge nodigden aan een lunch in het restaurant van de Kon. Roei- en Zeilvereniging De Maas te Rotterdam. Koningin naar rampgebi* '•per helicopter De Koningin is gistermorgen met eén hef- schroefvliegtuig van de Sabena na@r het rampgebied vertrokken. Het schiedde van de tuin van het paleis uit? De helicopter, een Sikorsky S-55 bestuurd door de heer Gerard Tremery, chef piloot der helicopterdiensten van de Sabena, die tijdens de rampdagen de eerste was die met een helicopter reddingswerk heeft ver richt. Dat hij thans de Koningin naar het watersnoodgebied mocht brengen, kan wor den gezien als een erkenning van zijn grote verdiensten voor het reddingswerk. Als tweede piloot bevond zich in het toe stel de heer V. Pacco, onderdirecteur van de exploitatiedienst van de Sabena. TN DE SERIE „Hoofdfiguren van het menselijk denken" (ultg. Born. N.V. As sen) zijn versehenen de nrs 12 en 13. t-w. Nietzsche door mr Josine W. L. Meyer en Confucius door Jef Last Dat de philosoof Friedrich Nietzeché vijf tig jaar na zijn dood nog in het centrum van de hedendaagse problemen staat, pleit voor zijn leer. welke overigens telkens tot mis verstand aanleiding kan geven. De heldere biografie sluit met een samenvatting waarin wordt vastgesteld dat Nietzsche een diep religieuze figuur is. die zeer ver van het 19de eeuwse atheïsme afstaat. Zijn denken sluit aan op dat van Kant en Schopenhauer, maar Nietzsche wil het leven tot zijn hoog ste hoogte opvoeren en beschouwt de wil als het goddelijke principe zelf. Zijn klassen- moraal ligt in een heel ander vlak dan dat van Marx en zijn verheerlijking van de machtmeng is niets anders dan een protest tegen de zelfmoord van de Europese be schaving. Hij tracht in zijn geschriften te bewijzen, dat er volstrekt hiets andera kèn zijn dan egoïsme en dat c^r nieuwe heersers- kaste zichzelf als norm moet 6tellen en de massa der kuddemensen de wet dient voor te schrijven. Dat over Nletzsche'6 denkbeeld den het laatste woord nog niet is gesproken, beamen we met de schrijfster onmiddellijk. De ihleiding tot het denken van Confucius geeft Last gelegenheid de ethica van^jeze grote Chinese wijsgeer, die gelooft aanstekelijke macht van het goede sociale wezen de mens. nauwlettend te schouwen Wie wenst tot begrip te komi moet anderen leren begrijpen predikt hl De zin der grote lering is. het zuiver maken, van de oorspronkelijke deugd, het Don van het volk en het bereiken J tnogilijke volmaaktheid. Wie dit zijn doel. komt tot rust. vrede en Confucius wtl wel vaart -f^an de mens geven en vrdagt bovenal eerbied voor ouderdom (Van onze correspondent te Djakarta) |N het nieuwe Indonesische kabinet Is een minister van staat opgenomen, wiens speciale taak het zal zijn het „staatswelxljn" te bevorderen. Het is de heer Soedlbyo. van de P.S.I.I.. een der kleinere Islamietische partijen. Gefraagd naar wat precies de functie van de nieuwe minister zal zjjn, heeft de formateur verteld, dat hö belast zal worden met de coördinatie van de plan ning, het bevorderen van rationaliaatie en ettielincy en de bestrijding van de corrup tie. Van dit laatste heeft de „gewone man", die gevoel voor humor pleegt te hebben, zich dadelijk meester gemaakt. Hij beweert namelijk, dat al» de nieuwe minister van het laatste deel van zijn taak een serieuze zaak maakt, hij spoedig overwerkt zal zijn. en verleden, zijn „leer van het juiste mid den" is er een voor iedereen, die waakt over eigen eenzaamheid. De, invloed van Confucius op het mensdom z#l nog eeuwen blijven bestaan. MIA BRUYN-OUWEHAND heeft in haar jongste roman „Het geluk wacht niet voor uw deur" een wel heel actueel onder werp aangesneden. ZIJ vertelt daarin n.l hoe een mannelijke en vrouwelijke student, die goede vrienden zijn, trouwen, eigenlijk alleen omdat ze als vrienden willen samen wonen. Het meisje echter gaat te veel op in haar studie en de jongen eigeWijk niet. genoeg hij heeft andere behmgstel- lingsgebieden De oorlog brengt hem uiteen en het werkelijke leven, dat ieder afzonder lijk voor grote problemen stelt, doet beiden rijpen en tenslotte wordt alles goed Een roman, die 1onge mei\sen en oude ren. die belangstellen in de jeugd, met ge noegen zullen lezen. Uitgave Van Holkema Warendorf N.V te Amsterdam. >e fispus doet weinig cadeau, aldus staat ergens geschreven in het boekje „Winkel bedrijf en Fiscus", dat de oud-belastinginspec teur K. Sneep en de medewerkster ven het Intern Belastingdocumentatlebureau mr P. A. Bakker hebben geschreven. De middenstan der. die daarvan Iets meer wil weten, die de fiscale consequenties van een eigen auto, van de verkoop van zijn zaak, van een verbpuwlng enz. enz. wil kennen, en die ln het algemeen belangstelling heeft voor de er zeldzame cadeaux. die de fiscuso wel eft. zal ln dit boekje meermalen iets vln- in. dat hem de weg wijst. Ofschoon zijn voornaamste wegwijzer, de belasttngdeskun- voor de meeste middenstanders zeker overbodig wordt, ook al heeft hij dit >kje doorgewerkt. HU heeft dan echter een op vele problemen gekregen, die Miem vaak zeer te stade zal komen. En dat ia ge woonlijk het geval bij dit soort werkjes uit het fongs van de uitgeverij Born te Assen. D' n Amerika werkt men op het ogenblik aan een brug» die volgens hetzelfde prin- wordt gebouwd als bij ons de Botlek- brug, d.w.z. met caissons, die in een bassin worden gebouwd en later naar de plaats an bestemming worden gesleept, waar ze tot zinken worden gebracht. Een van de beide foto's, ons welwillend verstrekt door de heer L. Pleysier, die achttien jaar in de States heeft doorgebracht., toont een cais son voor de nieuwe Tarrytown-Nyack Hud son River Bridge, die een onderdeel is van de grote verkeersweg, die wordt aangelegd ussen New York City en Buffalo. De staalconstructie is 4'/i kilometer lang en kost ongeveer 100 millioen gulden! Pijlers voor de hoofdoverspanningen wof- den 8 betonnen caissons, die worden ge bouwd in een droog bassin in de nabijheid van de brug. Als de pijlers klaar zijn wordt het bassin met water gevuld en worden de pijlers naar de plaats van bestemming ge sleept, waar men ze laat zinken op beton- palen. De afmetingen van de beide pijlers voor de hoofdoverspanning zijn 58 meter lang. 31 meter breed en 9 meter hoog. De betondikte is een meter en het gewicht is 18 000 ton met een diepgang van 8' meter De verkeersweg en de brug, die door de Staat New York worden gebouwd, kosten twee milliard gulden Allerwegen weet men trouwens, dat er ontstellend veel corruptie is, en het feit, dat een minister een speciale taak krijgt om deze te bestrijden, bevestigt dit. Op zichzelf is het, hoezeer ook te veroordelen, niet te verwonderen, dat er ook in Indonesië ge knoeid wordt. Indonesië is tmmers een land in opbouw, waarin overheidsdiensten mas sale orders te vergeven hebben. Er ie grote vraag naar bepaalde buitenlandse goederen en de deviezen zijn beperkt. Er is een ont stellende woningnood en er zijn slechts wei nig huizen beschikbaar. Vele mensen heb ben soms grote bedragen over voor wat zij langs regelmatige weg niet of moeilijk kunnen krijgen. Men leeft zodoende hier nog in de sfeer, die men in de na-oorlogse jaren ook in vele Westerse landen aantrof: de neiging om het niet zo nauw te nemen' en de be geerte vooral om snel en op gemakkelijke manier aan geld te komen. Men moet'ech ter niet denken, dat dit verschijnsel zich hier pas n a de souvereiniteitsoverdracht voordeed. Ook daarvóór hebben verschei dene lieden in overheidsdienst en soms niet de geringsten de verleiding niet kunnen weerstaan om hun rechterhand niet te laten weten wat de linkerhand deed Het is uiteraard moeilijk, om zich er een voorstelling van te vormen hoever het kwaad van de corruptie in de Inikmesische samenleving is doorgevreten, doch het stemt in elk geval tot voldoening, dat de regering het euvel krachtig wil bestrijden. Dit wil natuurlijk niet zeggen, dat er tot dusver niet» gebeurde om het kwaad tegen te gaan. De justitie b.v. pleegt stevig in te grijpen, als haar gevallen van knoeierijen bekend wordena Zij is op het ogenblik, naar wij menen te vleten, bezig na te gaan wat Bommige parlementsleden gedaan hebben met de auto, die hun een paar jaar geleden, toen het nog moeilijk was een auto te krij gen, met prioriteit werd toegewezen. Men beweert, dat er parlementsleden zijn, die dez* mooie, nieuwe auto's niet zelf ge bruiken, doch ze aan anderen ter beschik king hebben gesteld, vermoedelijk wel tegen betaling. Zelf behelpen ze zich dan met een eenvoudiger wagentje en aldus hielden ze van deze transactie een behoorlijk bedrag over. Vanzelfsprekend is dat nooit de be doeling geweest, toen de prioriteitswagens, waarvan de prijs laag was gehouden, gege ven werden. Ook de Indonesische pers schroomt niet harde dingen te schrijven over corruptie en nalatigheid door ambtenaren. Zo schreef Keng Po nog kort geleden, dat wellicht reeds milliarden zijn verspild. Het resul taat lijkt op de ..politiek van de verschroei de aarde", die tijdens de revolutie werd toe gepast. Het blad acht het onder deze om standigheden niet zo vreemd dat het le venspeil van het Indonesische volk, dat nu vrt) is. beneden het peil ligt van dat in de koloniale tijd. toen het volk werd geacht te leven van een gobang (twee en een hafre cent). De Indonesische bladen deinzen er daarbij niet voor terug man en paard te noemen als zij menen corruptie te bespeuren. Zo schreef Kili-Kili. een rubriejcschrijver van het blad Pedoman, het volgende: „Mas Atmodipoerwo, hoofd depot van het ministerie van Onderwijs enz.. Mas Soepar- man, ondefhoofd van dit depot en Mas Isman Prispowinoso, hoofd van het depot dienst Maatschappelijke Opvoeding, hebben het voor elkaar weten te boksen in Keba- joran eigen huizen te bouwen van resp. 300 000. 180.000 en 60.000 rp. Afgezien daar van heeft Atmodipoerwo tennisbanen laten aanleggen, die hij tha«s verhuurt." »Kili-Kili adviseert degenen, die op korte termijn een eigen huis willen hebben, om naar bovengenoemde functie» te solliciteren. In een tweede geval maakte Kili-Kili gewag van het volgende: „Een hoofd ambtenaar bij een ministerie, die tal rijke aangelegenheden met het buiten land regelt, heeft van een land, dat hij tijden» zijn dienstreis bgzocht, een Mercedes Benz cadeau gekregen. Op grond van een precedent, toen een mi nister ook een auto cadeau kreeg, welke hij rechtenvrij mocht invoeren, geniet genoemde ambtenaar thans ook dezelfde privileges". Kili-Kili noemde geen naam van de hoofd ambtenaar, maar iéder ingewijde wist,, toen hij het stukje las, dat hiermee mr Asmoen, het hoofd van de mrectie Buitenlandse Be trekkingen* van he| departement van Eco nomische Zaken werd bedoeld. De bevestiging daarvan kwam mr Asmaoen zelf geven. In een ingezonden stuk in een ander blad schreef hij verontwaar digd, dat hij de Mercedes Benz niet cadeau gekregen had, maar de auto tegen kostprjs van de fabriek had mogen kopen en hem vrij in Indonesië had mogen invoeren als tegenprestatie voor de vele goede diensten, die bU het land heeft bewezen „Vuurproef" in Duitsland Al ontlokt- het mondharmonica-trio The Snapshots pas sinds enkele maanden welluidende klanken in hot openbaar aan zijn instrumenten, toch hebben de Rotter dammers. die dit trio vormen, reeds heel wat meegemaakt. Hun ervaringen zijn waarschijnlijk wel zeer leerzaam voor an dere jonge artlsten. die de grens willen passeren. Na enkele weken ln Rotterdam te heb ben gespeeld kreeg het trio een engagement voor België, waar alles heel normaal ver- (Slot) ((Van onze speciale verslaggever) T>ERL1JN is een stad van problemen en een van de ergste is het vluchtelin genvraagstuk. De Nederlandse kranten besteden er niet zo veel aandacht meer aan en dat kan ook niet, want men kan nu eenmaal niet jaar in jaar uit elke dag hetzelfde bericht in de krant zetten. Maar dat houdt niet in, dat de zaak min der belangrijk is geworden. Wie met de neus op de feiten wordt gedrukt, moet erkennendat de tragedie in het groot, die zich hier dagelijks afspeelt meer de aandacht waard is van West-Europa, dan alle officiële redevoeringen, verklarin gen. conferenties en politieke bespiege lingen. Want hier. in de Westberlijnse vluchtelingenkampen, ervaart u de gal bittere prdetijk van de politieke contro verse OostWest. Een overtuigender ar gument tegen het communisme dan deze ononderbroken trieste stroom van wan- hopigen kan men zich moeilijk inden ken. Deze mensen hebben de zegeningen van de Sowjet-maatschappij aan den lijve ondervonden en zij hebben het on gewisse lot van de vluchteling gekozen boven de gegarandeerde ellende van de eigen woonplaats. Zij hebben alles ach ter moeten laten, huis, have en goed, vrienden en familik; zij hebben geen en kele zekerheid omtrent de toekomst en niettemin voelen zij zich geluk%ig en be vrijd, wanneer zij eenmaal in een vm de 75 overbevolkte en prinyitieve kam pen in West-Berlijn een plaatsje hebbA gekregen. Gemiddeld vierhonderd Oost-Duitsers melden zich dagelijks bij het centrale bu« reau voor vluchtelinge^ an dat gétal zou aanzienlijk hoger zijn, wanneer de Weste lijke autoriteiten geen paal en perk stelden aan de toeloop. Want niet alle Oost-Duitsers, die de grote stap wagen, worden als vluch telingen „erkend". Beperkende bepalingen zijn noodzakelijk, omdat ^e stroom anders helemaal niet meer te verwerken zou zijn. De directeur van een der kampen, fiie wij bezochten, vatte de situatie aldus samen: „Wanneer wij de grens onvoorwaardelijk openzetten, dan hadden wij binnen een paar maanden de hele bevolking van de Ooste lijke zone hier." En daarom moeten de vluchtelingen aan bepaalde voorwaarden voldoen om als vluchteling te worden er kend. Zij moeten kunnen bewijzen „dwin gende redenen" te hebben gehad om huis en hof te verlaten en zich onder bescherming van de Westelijke autoriteiten te stellen. Die redenen kunnen tweeërlei zijn: de ze kerheid, of overtuiging, dat hun leven ge vaar loopt, wanneer zij langer in de Rus sische sector blijven, of de omstandigheid, dat hun het leven onmogelijk is gemaakt door bepaalde eéonomische maatregelen van de communistische regering. Dit betreft voornamelijk dè kleine zelfstandigen, als boeren en middenstanders. Wie niet kan be wijzen pf aannemelijk maken, dat hij tot één van béide categorieën behoort, wordt niet als vluchteling aanvaard. Hij komt ln het „Stammlager" en over zijn toekomst zal later worden beslist. Voorlopig echter krijgt hij geen burgerrechten, hetgeen inhoudt, dat hij geen kans heeft op een eigen woning en evenmin op een arbeidsvergunning. Nie mand mag echter naar Oost-Duitsland wor den teruggestuurd. Degenen, die wel ais vluchteling wor den erkend, worden merendeels naar West-Duitsland overgebracht, waar zl). zo spoedig mogelijk in het arbeidsproces wor den ingeschakeld. Zij zijn de gelukkigen, maar voor zl) hun bestemming bereiken, moeten zU een ware martelgang van be proevingen doorstaan. Weliswaar doet leder van de ambtenaren en hulpkrach ten. die ln de kampen dienst doen, zijn uiterste best om het de vluchtelingen zo aangenaam mogelijk te maken, hun ver zorging. vooral wat de voeding betreft (wjj hebben het eten geproefd en wö ho pen het nooit slechter te krijgen!), is in één .woord voortreffelijk, maar in weer wil van dat alles zijn en blijven die over bevolkte kampen trieste verzamelplaatsen vah menselijke ellende. Elk vluchtelingen kamp is een schreeuwende aanklacht tegen het regiem, dal nota bene preten deert strijd te voeren tegen knechting en uitbuiting van de arbeider! U IN NEDE&LAND hfbben tn de verschrikkelijke jaren van de Duit se 6etetting*ohze. onderdrukkers vaak zeer -kwade 'dingen toegewenst. Welnu, dat kwaad hebben zij gekregen en in' ruimen" mate dan de meesten van ons ooit hadden durven veronderstellen. Dat geldt uiteraard vooral voor 4e Oostelijke zone. Maar ook het Westèn heeft het zeer zwaar te verduren gekregen en nog altijd heeft men ook daar de bittere Ge volgen te dragén van de Herrenvolk fantasie. Men denke slechts aan de vre selijke verwoestingen, die de geallieer de luchtmachten in de Duitse steden hebben aangericht en aan de vluchte- lingenellende, waar heèl Wett-Duitsland in meerdere of mindere mate btf betrok ken ie. In Berlijn vindt men alle kwalijke gevol gen van het natlonaal-socialistische avon tuur ln geconcentreerde vorm bijeen: puin, woninggebrek, angst voor de Russen, vol ledige afhankelijkheid van de overwinnaars, werkloosheid (waarom werken die ruim tweehonderdduizend werklozen eigenlijk niet tn"het puin?). Men zou dus mogen ver wachten. dat, zo èrgentf, dan in deze zwaai bezochte stad iets te bespeuren zou zijn van enig collectief schuldbesef, iets van histo risch inzicht, ieta van de duldende gela tenheid, diie het j-esultaat is van de erken ning van (eigen fouten "Helaas, wij hebben niets van leen dergelijke geestesgesteldheid kunnen bespeuren Ware die geestesgesteld heid wél aanwezig, dan zou men allicht bij de een of) arrdér wel eens een spoortje ven een lichte gegeneerdheid tegenover een Ne derlander ontwaren. Dan zou men op zijn allerminst mogen verwachten, dat een Duit ser tegenover een Nederlander zijn aandeel in de roof lit van de Hitler-armee maar liever verzweeg. Maar een dergelijk soort fijngevoeligheid is de Duitser, althans de Berlijner, volkomen vreemd Wanneer een Berlijner hoort, dat u Nedéi lander bent. dan zal hij in de zeven van de tien gevallen on middellijk herinneringen beginnen op te ha len aan de tijd dat hij al§ soldaat Hol land was En dat doen ze dan met ekn on bevangen gemoedelijkheid, die bijna ontwa penend is. Er heerst onder de Duitsers een trouw hartig wanbegrip omtrent de achtergron den van het Duitse probleem, waar men versteld van staat. Voor de Duitsers be staat er namelijk geen Duits probleem Het Duitse probleem, menen zij. was Hitier en dit probleem Is immers opge lost? Zij voelen zich. mét de Nederlan ders, Belgen en Fransen, slachtoffers van de fouten, die de nazi's gemaakt hebben (dat zeggeji zij tenminste) en de gSmach te. dat zfl ook maar een fractie van de verantwoordelijkheid voor de oorlog zou den moeten dragen komt eenvoudig niet In hen op. Wij herinneren ons een gesprek met een *ïes-en-twintigjarige jongeman, een aardige bescheiden kerel, die met enthousiasme kon spreken over Pan-Earopa-idealen en zo We hadden zitten praten {{.ver de duizend-en- één narigheden, die het na-oorlogse Berlijn kenmerken. En toeQinegnde deze brave borst bij^wijze van sTÓt-coitclusie te moe ten opjnerken: „Tja, en dan tb bedenkej dat we dit alles te danken hebban aan man!" Hij meende het werkeli. bleek duidelijk toen we hem vroegen of hij werkelijk dacht, dat Hitier ook maar een schijf van kans gehad zou hebben als het Duitse volk destijds niet «rijp was geweest vdor het nationaal-socialisme. De vraag ver raste en verwarde hem. Hij zat ons ver stomd aan te kijken, alsof we iets origineel» gezegd hadden. Het was duidelijk, da» dit gezichtspunt volkomen nieuw voor her* Was. Als dit de reactie is van een jongeman, die: overigens ernstig zijn best doet zich reken schap te geYen van de problemen van zijn tijd, dan kan mer nagaan hoe het is met de Duitsers, die minder serieus en beschouwe lijk van aanleg zijn! Ervaringen van deze soort maken de si tuatie nog verwfrder dan zij van hieruit ge zien reeda lijkt. Wat wij hier in West- Europa ln de laatste jaren gewend zijn het „Duitse probleem" te noemen, is het politie ke probleem, het probleem van de koude oorlog, de alles overheersende vraag wat de positie van Duitsland zal wbrden in het Europa van de naaste toekomst. Maar daar achter ligt nog%tij{l éen ander probleem het probleem van de Duitse ziel. En wie zijn oor te luisteren legt in het Duitsland van nu, merkt, dat ook dat probleem, acht jaar na het catastrofale einde van het Hitlertijdperk, nog geenszins is opgelost liep. Toen kwam er een aanbieding om voor de Amerikaansetroepen in Duitsland te spelen. De Duitse impresario zou voor al les zorgen. Welgemoed trokken The Snapshots naar Wiesbaderi? waar de im presario wel klaar zou staan om hun mar ken te geven, waarvan zij hun logies en maaltijden zouden kunnen betalen. Daar zij pas een grote uitgave voor instrumenten hadden gedaan, hadden zij niet veel geld meer op zak darf hun reis vergden. Wat hebben zij daarvan spijt gehad, want de impresario was er met en dus zat et niets anders op dan naar het legerhotel te gaan, waar voor hen was geboekt. Dat hotel was overigeris niet duur, want het slapen kostte maar 25 dollarcents. Maar was er niet bij en geld. was er niet. öoede raad was heel duur. want de impre sario. die inmiddels had laten weten, dat hij niet kon komen, woonde een halve dag reizen van Wiesbaden. 's Ay&nds moesten The Snaphots proef spelen voor Amerikaanse ontspifnnings- officieren, die ieder hun eigen district heb ben. Na afloop wisten zij nog niet wat er met hen zou gebeuren. Maar de volgende dag hing er in het hotel een bordje, waarop stond, dat zij en nog enige andere artisten in een nabij gelegen plaats konden optreden Eindelijk geld voor eten, dachten de Rotterdammers en welgemoed, voor zover hun knagende maag dat toeliet, trokken zij aar de officiersclub. Daar keek men hoogst verbaasd. v - Optreden? niéts ^an bekend, mén had t om artisten gev«|agd. l niet c terug maar weer. Met magen^ie een geluid lieten horen, dat voor heAT van een leeuw niet onderdeed, zij naar bed. Bijna drie dagen niet gegëïé Daar moest een eind aan komen en één van hen trok er op uit. Hij vertelde een inwoner van Wiesbaden de geschiedenis. Deze man leende aan hem prompt drie mark. waar voor brood werd gekocht. De rest van de week was het prima, vijf keer traden The Snapshots op voor Ameri kaanse militairen. Zij verzekerden ons. dat het dankbaarste publiek werd gevormd door enórm lange negers van een tank divisie. Die knapen wilden ons op de schou ders nemen, vertelde Tom Burgersdijk. één van de drie Snapshots. Vanzelfsprekend hebben wp de Duitser prompt zijn drie mark teruggegeven. Maar dit alles is toch een goede leer om nooit zonder voldoende geld de grens over te gaan. Die leer kunnen The Snapshots op korte termijn gebruiken, want na afloop van.hun optreden irf Parkzicht, waar zij met twee danseressen een floorshow geven, gaat het weer naar Duitsland. Hun muziek was <|e Amerikanen zeèr goed bdVal het najaar naar het beste cabaret sel. waar ook bekende filmsterred optreden. lien. En dan 1 cabaret in Brus- Het is wel een fantastisch snel succes, dat deze drie jongens, die enkele maanden ge leden zijn gestart, boeken. If INTELLIGENTIE VAN NEDERLAND WOENSDAG 12 AUGUSTUS life3-TWEEDE BLAD - PAGINA' 3

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1953 | | pagina 3