BOEKENKEUP0E
QUITO IS EEN ST4D MET ZEER
VEEL INDIANEN
Hoog in het Andesgebergt
De armlastige Bovenwinden
De staat leeft te duur
Speciale minister in Indonesië om
corruptie te bestrijden
Vluchtelingenkampen in West-Berlijn
het beste argument tegen Moskou
Altijd
zomers,
nooit heet
ALLEEN TOERISME
DE PARADOX VAN DE FRANSE
GOUDPRIJZEN
WEN EN'S BEJAARDEN WENEN:
Weer een restje'keizerrijk verdwenen
f*
Meer bevolking, ambtenaren en auto's
maar de productie daalde
Y Hoofdfiguren van hef
menseli|k denken
Felle aanjpallen tegen ambtenaren,
die dure Ruizen bouwden
Als studenten trouwen....
Winkelbedrijf en Fiscus
De grote broer van onze Botlekbrug
Mondharmonica-trio maakt met
straal jager-snelheid carrière
Er is nog een ander Duits probleem.
Het raakpunt van
twee werelden
Kernbegrip
PAGINA 2
moeder* schouder naar del
voorbijgangers zit te kij
ken. Al zijn deze mensen
klein, ze zijn sterk en naar!
het lijkt onvermoeibaar'
Ze sjouwen met allerhan-.
de zware lasten rond opj
hun rug, voorovergebogen,!
een draagband langs heil
voorhoofd: grote bundelsl
brandhout, geweldige tak-j
kebossen. zakken vruch-l
ten, kisten, enz. Er is nogl
lets in hen van het oudel
nomadenbloed. Ze makenI
echt de indruk van opj
met bolle, blozenc^
[en en kleine, donkere!
•s, moedtf en kinde- 1
meestal blootsvoets.!
r op geweven sloffen
Het is bijna niet te geloven, flat die lang
zaam oplopende berg, een uitgedoofde Vul
kaan. in de schaduw waarvan Quito ligt, de
Pichincha. b(Jna 5000 meter hoog is. hoger
dus dan de Mont Blanc. En ook is het nau
welijks te begrijpen, dat die geweldige
kegelvormige sneeuwberg, de otopaxi
(5900 m), de hoogste nog werkende vulkaan
ter wereld, die ons tegenstraalt bij aankomst
op het vliegveld, ongeveer 50 km van ons
verwijderd is. De 'lucht is van een onvoor
stelbare helderheid en legt aan het zicht
{TWEEDE BLAD
(Door mr A. Kleijn, bursemesster van Mapnali)
Vfan da hoofdlieden der Zuid-Amerikaame renubllkeine» u
Nsje schilderachtigste. Ze hebben niet de geweldige groei doorgemaakt""'
»1. SI» de Janeiro en Borno, Aire, en rtin meer doordrêêkf
nr van het land dan die melropolen. wier „i„„ ...t" .2'"1
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1953
van Meppety)
ongetwijfeld
van wereldsteden
en van de eigen
n.yan.mi.n of meer a'KCrnpen erkende nornien.""Al^eerde^'schreef Ik" typl*h product
over Paraguay's
hoofdstad. Asuncion: exotisch, onverzorgd: met zhn
echte provincie-stad. Thans volgen enkele indrukken
vestigen in tal van soms duizenden kiln-
meters van elkaar verwilderd e»2..
Van die Jderde steunpunten.
telanÏrttST? Ir w W"d Qui<°
"onder ultront£.iïr^ Yan «ul>° behoren
derp?ach1rdc"
k""- Prachtige Pompagni
Als La Paz, de hoofdstad van Bolivia, ligt
Quito hoog in de bergen, in de Andes Maar
even ongenaakbaar als de omringende ber
gen zijn in La Paz, glinsterende sneeuw
toppen en woeste rotswanden, zo sappig
groen zijn de hellingen rond Quito. Deze
stad (2800 m) "ligt dan ook weer duizend
meter lager dan La Paz en juist deze dui
zend meter, waarin de boomgrens van de
Andes ligt, zijn voor de aankleding van het
landschap van het grootste belang. Gedu
rende de helft van het jaar is het klimaat
in Quito zo'n beetjf gelijk aan dat van een
koele Nederlandse zomer en dit terwijl
de stad bijna op de evenaar ligt. De overige
maanden kan het er geducht regenen, zij
het dat de nabijheid van de equator de
temperatuur nooit diep doet zinken.
Zo kan men hier in de koelte in parken
en op pleinen zelfs nog enkele palmen aan
treffen, maar de tuinen staan er vol met
echte „Nederlandse" zomerbloemen: gera
niums, rozen, anjers, afrikaantjes, gladiolen,
en na de hitte van de lager gelegen kust
vlakte van Ecuador^voelt men zich heerlijk
opgefrist, al loopt men de eerste dagen wel
watlte hijgen, omdat de lucht, die men
Inademt, zo ijl is.
Groene hellingen
QuitoMigt in een heel wijd dat zó wijd,
dat het bijna een kleine hoogvlakte kan
heten en dat zich bovendien in andere,
brede dalen vertakt. De bergen in het rond
zijn niet steil en rotsachtig, maar aange
naam groen en zacht glooiend, niettegen
staande hun in enkele gevallen formidabele
hoogte. Men kjijgt er nooit dat drukkende
gevoel, dat óns. Nederlanders, gewend als
we zijn aafc'de vlakte, zo vaak bekruipt in
een eng Zwitsers of Oostenrijks dal. Alles
is wijw en wijds. Immers in de Andes is
alles geweldig, ook de wijdheid van de dalen
en de spreiding van de verschillende top
pen. Niets is er dicht opeen, niets is er
dichtbij. De geweldige afmetingen doen elk
gevoel voor afstand en maat verloren gaan.
Het is bijna niet te geloven, fiat die lang-
«»P nei viiegveia ongeveer 50 km van ons
verwijderd is. De "lucht is van een onvoor
stelbare helderheid en legt aan het zicht
nauweijjks beperkingen op.
De stad zelf, het stadsbeeld, Is al even
opmerkelijk als de ligging. Quito is één van
de weinige steden in de Amerikas, die niet
aileen een lange en roemrijke geschiedenis
achter zich hebben, maar- die daarvan ook
de duidelijke sporen inf hun stadskern heb
ben bewaard. Reeds dit feit, een Ameri
kaanse stad met historische gebouwen en
een stadskern vol bezienswaardigheden, is
iets zeer bijzonders. Daar koadkdan nog bij,
dat het straatbeeld in QuitoW zeer belang
rijke mate door werkelijke indianen wordt
beheerst. Een kwart van de 3.200 000 inwo
ners van Ecuador zijn nog raszuivere In
dianen. een iets kleiner gedeelte zijn half
bloeden. mestipzen, en Quito ligt midden in
het gebied, waar het overgrote merendeel
der Indianen woont de hoogvlakten en
hellingen van de Andes Men kan dus in de
binnenstad om zo te zeggen geen stap doen,
of men ontmoet er Indianen.
rille* h«arC,!ltlge 9omPa*n'e8kerk.
rijke barok-versiering. glanzend
goud en verguldsel, maar ook de kerk van
fig bewaaCidC»êhfe hetIg€lljknam'ge, prach-
ïan hef dJiflïiPle'.n de Gedraal
aan net drukke, maar toch stemmive en
e«° hSj£ï!n' waar 00k da 25SXZ
bo^wên^P^i'i6"" ó0" ™onunlentale ge-
bouwen elr pleinen bepalen het karaktpi
nenstad hêJft* }51,1kwijls1 s,erk bellende b.n-
O™ hlr hibbe» ï.aaii "V" s,emPil
Hit* e Spanjaarden belang
rijke cultuursporen achtergelaten. Er zijn
SS T11* «traa«« "iet aan weerszijS
miï-fc ,eS T Bterk !"J,end «"Mllï -
5ÏÏTV daar nog de oude decoratieve
vóórjim X.*" electmch Hcht
voorzien die thuis horen in Sevilla of
nSnai»d,fn" T™
zienlijk! gesloten en °naan-
Trekkersgezinnen
Klein van stuk, gedrongen, breed ge
bouwd, schuifelen ze voort, bedrijvig soms
op een drafje, de mannen in een kleurige
poncho, de vrouwen met
een grote omslagdoek en
een meestal kleurige rok,
beiden met dezelfde soort
vilten gleufhoed op het
hoofd. In hun omslag
doek dragen de vrouwen
kleine lasten mee op de
rug. Dikwijls bengelt er
een kind in. dat met
zwarte kraaloogjes over
Vice-premier N.-Korea
was zuiveraars vóór
Jï~" uitzending van de Noordkoreaanse
Pjongjang, die Dinsdag in Tokio is
opgevangen, wordt meegedeeld, dat
Noordkoreaanse vice-premier Hoe Kai on
langs een eind aan zijn leven heeft gemaakt
motiPf£mi 'a."'®1 genoemd' "och het
motief. Hoe Kai, die een graad gehaald
heeft aan de universiteit van Moskou, keer-
in 1945 uit de Sowjet-Unte in Noord-
Korea terug en werd het vorig jaar tot
yice-premier benoemd. In welingelichte
kringen te Tokio meent men. dat verband
gelegd moet worden tussen de zelfmoord
en de jpngste zuivering in Noord-Korea.
waardoor twaalf politieke leiders werden
getroffen. De naam Hoe Kai werd toen
evenwel niet genoemd
Naar Tbbs meedeelt. is op het zesde con
gres van de Noordkoreaanse (communisti
sche) arbeiderspartij besloten, de voormalige
minister van buitenlandse zaken Pak Hen
Jen uit de partij te stoten en hem aan de
justitie over te leveren. Hij werd er van
beschuldigd, steun te hebben verleend aan
Li Syn Ep, een van de hoge Noordkoreaanse
functionarissen, die op 8 Augustus in een
zuiveringsproces te Pjongjang werden ter
dood veroordeeld. In dit proces was Pak
Hen Jen niet ter, sprake gekomen.
De sjah van Perzië
verliet Teheran
De Sjah van Perzië heeft zich Dinsdag
ochtend per vliegtuig naar Ramsar aan de
Kaspische Zee begeven voor een vacantie-
verblijf van een week. Hij wordt vergezeld
door zijn echtgenote. Volgens het Britse
blad Evening News is de Sjafri van
plan, Perziè te verlaten, openlijk indien dat
mogelijk is. of in het geheim, als het niet
anders kan.
De Sjah zou zich voor onbepaalde tijd
naar een niet genoemd land willen bege
ven, aidus dit bericht, dit is gebaseerd op via
Bagdad in Londen ontvangen mededelingen
Geloofd wordt, dat hij prins Sjahpoer Ali
Ridha heeft aangewezen als zijn opvolger.
De Sjah zou, aldus dit bericht, tot deze
stappen hebben besloten, omdat premier
Mossadeq van plan zou zijn „een persoon
lijke dictatuur, gesteund door een onder
communistische leiding staande volksbewe
ging, in te stellen".
Quito Is een stad. die een aterke indruk
achterlaat, een indruk van gaafheid ei
culturele eenheid. Deze stad en haar straat-
beeld liggen de Ecuadoriaan kennelijk ns
aan het hart. Voor een relatief zo kleine
stad treft men er veel, aoms groot opgezette
monumenten aan ter ere van- de nationale
helden en ook de mannen, aan wie de be
vrijding van Zuid-Amerika te danken is
Bolivar, Artigas en anderen. Aan deze mo
numenten is meer ten koste gelegd dan
zakelijk gezien zou hebben gepast in het
nationale budget.
Belangrijke en nuttige zaken zijn wel eens
uitgesteld om de oprichting van een monu
ment ter verfraaiing van de stad en ter ere
van belangrijke nationale figuren mogelijk
te maken. Een nuchter Nederlander is ge
neigd zijn hoofd te schudden bij een derge
lijke „verkwisting" en toch, wie Quito
heeft leren kennen, kan niet anders dan het
volk waarderen, dat zijn nationale hoofdstad
zo ongerept heeft weten te bewai/n en dat
op die stad zozeer een eigen, onmiskenbaar
stempel heeft weten te drukken.
Sowjets "heffen eensuur
in Oostenrijk op
De Sowjet-Russische Hoge Commissarl
in Oostenrijk, Iwan IlyitsjafiA heeft de Oos
tenrijkse kanselier. Juliu| Raab. Dinsdag
meegedeeld, dat de SowMRussische re
gering heeft besloten, de JAsuur op brie
ven, telegrammen en telefoongesprekken ln
de Russische zone met ingang van vandaag
op te heffen.
Ondanks het besluiten de Sowjet-Russi
sche autoriteiten zatJSe censuur officieel
worden gehandhaafd daar zij slechts door
een unanieme beslissing van de geallieerde
raad kan worden afgeschaft
In Westelijke geallieerde kringen te We
nen was men verbaasd, dat de Sowjet-
Russische Hoge Commissaris de Oostenrijk
se regering rechtstreeks van dit besluit in
kennis heeft gesteld, in plaats van het aan
de geallieerde raad voor te leggen. De laat
ste twee jaar hebben de Franse. Britse en
Amerikaanse Hoge Commissarissen in de
raed aangedrongen op afschaffing van de
censuur^ maar hun pogingen strandden
steeds op een veto van de Sowjet-Russische
Hoge Commissaris.
Gelden voor verhoging
van productiviteit
Koek van dertig millioen wordt
langzaam opgedeeld
Een kleine drie millioen van de dertig
millioen van de tegenwaarderekening,
bestemd zijn voor de productiviteitsverho
ging in Nederland. hebben een bestemming
gekregen-
Het meeste, ruim twee millioen, zal be-
gtemd worden voor een waterloopkundig
openlucht laboratorium, dat wellicht in de
Noordoostjfoider zal worsen gebouwd.
De centrale organisatie voor toegepast
natuurwetenschappelijk onderzoek ontvangt
vier ton.
Tot verhoging van de produefwiteit in de
vl'asnijverheid wordt 70.000 verstrekt aan
de Ned Fed. van Vlassersverenigingen. Zes
duizend gulden is nog bestemd als aanvul
lende bijdrage in een productlviteitsonder-
zoek in kleinere metaalbedrijven.
In een wetsontwerp tot wijziging van de
begroting van het Departement van Eco
nomische Zaken, ingediend bij de Tweede
Kamer, wordt in verband met de opvoering
van de productiviteit een bedrag van
815.000 op de begroting gebracht. Ook dit
bedrag komt van de 30 millioen af en dient
o m. voor een onderzoek naar de arbeids-
lust in de iextielindustrie en de bouwnij
verheid, de financiering van een varende
productiviteitstentoonstelling en de vorming
van leidinggevend personeel in de confectle-
ïndustrie.
KERKELIJKE MUTATIES.
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Maastricht
A. Klamer te Westernieland; te Warns G.
Zonneberg. vicaris te Werkendam.
Aangenomen naar Rotterdam-Hillegers-
berg G M. J. Winter te Rijk.
Bedankt voor Jutrijp-Hommerts G.
Kaastra te Sexbierumvoor St. Maartens
dijk W. L. Tukker te Delft.
Bedankt voor Bleskenagrakf H. G. Abma
te Rotterdam-Delfshaven.
Geref. Kerken. Beroepefrte (Mederhorst
den Bêrg O. van Noort te Nieutfendijk; te
Woldendorp J. M Snoek, cand. te Renkum.
te Assen G. P Hartvelt te Bodegraven; te
Nieuwlande F. A. Kouwenhoven te Schild-
wolde.
Geref. Gemeenten. Tweetal te Moerka-
pelle: F. J. Dieleman te Verseke en M.
Heerschap te Wageningen, Waarvan eerst
genoemde is beroepen.
Evsng. Lutherse Kerk. jBedankt voor
ef*
r.vaug. i.uuiriBr atri, iBeaanici voor
Eokhuizen-Hoorn P. H. G. GT: Kok te Weeep
sjJfeciale verslaggever)
weg te zijn, man en vrouw
meestal samen, een kind
ln de omslagdoek, een
kind aan de hand van
der, nog een kind
ter .met
wangen
oogjes,
ren
vader op geweven
TUdens het {pk
houderf ze even rust
hun twaalf-uurtje,
op een grasveld In eei
park of gewoon op
rand van een stoep,
kleine, open winkeltjes en
op straathoeken staan In
dianenvrouwen op koi
foortjes aardappelen ti
hakken en Vlees te koken
en te bratden. Mret hun
pannetje halen de voorbij
gangers daar hun kostje
op of ze krijgen het in
stuk krant mee voor dii
gebruik. Is het op, dan
schuifelen ze weer verder, een voor hen
kennelijk duidelljkt maaTwoor ons ondoor
grondelijk doel tegl^poet.
Spaanse cultuursporen
In bouw en opzet van de stad overheerst
het Spaanse element. In de jaren dertig van
.de 18e eeuw hebbln de Spaanse veroveraars
hier een sterke nederzetting gesticht.
keer wear is het verbazingwekkend
voor ogen te stellen, hoe eeft zo betrel
lijk gering aantal soldaten en kolonisten
(Van
.."tTADDEN die Nederlanders de Boven-
-1-1windse eilanden destyds maar niet in
de kijker gekregen. Waren ze maar rustig
tussen St. Maarten. Saba en St. Eustatius
doorgevaren en waren ze er maar nooit
aan land gegaanDergelijke opmer
kingen kan men zij het dan schertsend
bedoeld thans herhaaldelijk op Curagao
en Aruba horen. Men ziet wel in, dat
nieuws omstandigheden de rijke
olie-eilanden behoren bi) ie spijkeren wat
de drie S-eilanden tekort komen, maar men
acht die anderhalve millioen gulden per jaar
toch een lastpost. Temeer omdat men dit
bedrag*ziet als een jaarlijkse uitkering aan
armlastigen, bij wie men nog geen tekenen
waarneemt, dat ze er ooit bovenop zullen
komen.
Wie rondreist over deze mooie,
maar arme eilanden, voelt her
haaldelijk de vraag bij zich op
rijzen: Hoe kunnen deze drie
kleine gemeenschappen ooit eco
nomisch zelfstandig worden. De
kansen voor St. JWaarten, Saba en
St. Eustatius slechts beschei
den, maar toch na vele gesprek
ken ter plaatse schijnt het mij
toe, dat de eilanden één reële
mogelijkheid hebben otp hun be
staan te verbeteren en dat is
toerisme.
De eilanden zijn iets koeler en
vochtiger dan Curacao en Aruba,
die men tot de half-Woestijnen
moet rekenen. Daarom heeft men
herhaaldelijk plannen geopperd
voor de teelt en export van
groenten, fruit en vee. Maar op
St. Maarten en St. Eustatius is het
nu en dan toch zo lang droog, dat
de beesten er bijna dood gaan en
op Saba ontwaart men dan welis
waar met een zekere vertedering
boontjes, bloemkool, aardappelen
en tomaten, maar (Jp veldjes zijn
er klein, hoog gelegen en gering in
aantal.
Voor een export van enige betekenis zou
men over groter hoeveelheden moeten be
schikken en bovendien lijkt het mU op het
ogenblik uiterst moeilijk voor deze eilanden,
opi in dit gebied concurrerend handel te
drijven. De transportkosten zijn aanzienlijk
en wat nog ernstiger is de plaatselijke
lonen zijn veel hoger dan op de naburige
Britse eilanden. Het gouvetawnent is hier
aan de arbeiders drie en een hllve gulden
per dag gaan betalen en dat beeft een alge
mene stijging der lonen met zich gebracht
(op het naburige Britse' St. Kitts is het
dagloon 1.75!).
Hebben bepaalde politici op Curacao deze
loonsverhoging voor de Bovenwinden door
gezet uit menslievendheid? Of hebben zij
ftoor zich mild votor te doen hun eigen
politieke invloed trachten te vergroten'
De reden is minder belangrijk dan het ge
volg: thans hebben deze eilanden een loon
peil. dat beslist niet overeenstemt met hun
geringe economische ontwikkeling en ver
betering van de situatie wordt door die
hoge lonen nog bemoeilijkt, tyet is beslist
ongunstig, dat deze eilanden "L- even ver
van Curacao gelegen als Praag van Amster
dam een loonpeil hebben gekregen, dat
te Willemstad redelijk moge lijken, maar dat
ver boven het niveau ligt dat hier econo
misch verantwoord zou zijn.
ONDER
PALMEN
EN
PASSAAT (11)
goudprijs daalt
PARIJS. ALGUSTllS.
De Inflatie blijft een ramp v«or de finan
ciën en de economie van Frankrflk.
Sinds het begin van dit jaar heeft de Staat
voor 155.0*0 millioen francs aan nieuw
bankpapier uitgegeven, bewerend geld
lenen van de Bank van Frankrijk. Het par
lement heeft onlangs toestemming gegeven
nogmaals voor 100 000 milliard franc» aan
bankpapier uit te geven.
De inkomsten van de regering zijn 7
008 millioen francs lager dan de voor dit
jaar geraamde uitgaven van 3.800.000 mil
lioen francs. Het debet saldo op de buiten
landse handelsbalaqp van het land is groter
dan ooit. In weerwil daarvan daalt de goud
prijs vrijwel voortdurend sinds het eind
van 1058.
Twee factoren schijnen de oorzaak te zijn
van deze merkwaardige gang van zaken,
hoewel normaal een daling van de waarde
van de franc zich automatisch zou moeten
weerspiegelen in een stijging van de goud
prös.
De eerste factor is een daling van d<
goudprijs op de wereldmarkt, een gevolg
van de verminderde vraag naar dit eeuwen
oude artikel. Tot September 1951 verboo<
het Internationale Monetaire Fonds de ver
koop van goqd aan particulieren of firma's
en verplichtte hen het slechts te verkopen
aan Rationale banken of speciale interna
tionale organisaties, die gemachtigd waren
goud te kopen.
Hoewel nooit strikt de hand is gèhouden
aan dit „bevel" van de Internationale Bank,
werd er toch het bedrag aan goed, dat be
schikbaar was. aanzienlijk door beperkt en
het goud werd daardoor betrekkelijk duur.
Maar na September 1951 heeft het Inter
nationale Monetaire Fonds in werkelijkheid
een oogje dicht gedaan voor wat betreft de
overtreding van haar orders. Daarenboven
M i J/» in wezen niet veel vera&tdering tussen De-
Inilatie neciïlt tOC^ CIC cember 1952 en Mei van dit jaar. D* mensen,
die in de vorm van lonem betalingen of
contracten, dit extra geld van dé Staat heb
ben gekregen, hebben er noch geld. nöch
goederen voor gekocht, doch hebben het
belegd bij de Postspaarbanken of op hun
eigen bankrekeningen.
Franse economen zijn van mening,.dat het
publiek niet langer gelooft in een voort
duren van de neiging tot hogere prijzen
maar dat het gelooft, dat de prijzen lang
zamerhand zullen dalen. Vandaar dat er tn
het geheel geen animo is thans iets te kopen
De voornaamste factor in de paradox van
de goudprijs is van psychologische aard.
Wanneer er weer een.oorlog dreigde, of de
koude oorlog weer met groter intensiteit
zou worden gevoerd, zou er ongetwijfeld
weer grote vraag naar goud ontstaan en de
prijzen zouden stijgen.
Een deel van de bevolking van St. Maarten
vindt een begaan in de kreeften-vangst,
welke in de Simpsop Lagoon wordt uitge
oefend. De kreeften worden eens per week
door de K.L M. vervoerd naar Curagao an
het vasteland van Noord- en Zuid-Amerika.
Een visser loont met trots gebaar een pracht
exemplaar.
(Foto Willem van de Poll).
Canadese straaljager
viel op woonhuizen
In St Hubert (Canada) is Dinsdag een
straaljager van de Canadese lucfytmapht
neergestort en ontploft, waardoor drie hui-
zenein brand vlogen. Het ongeluk heeft ^e-
gen mensen,' onder wie de twee Inzittenden
en vijf kinderen, het leven gekost.
Hel is ipaar een tip
jMaar als er nu eens een man of een maat
schappij kwam, die hier met beleid en met
visie, mogelijkheden voor toerisme wilde
scheppen. Het centrale hotel voor de drie
eilanden zou het best op St. Maarten ge
bouwd kunnen werden, want St. Maarten
heeft de beste verbindingen. Niet alleen met
Curapao, maar wat belangrijker is in
deze met New York. Wanneer men daar
'savonds het toeristefi-vliegtuig naar Puerto
jWco neemt, kan men de andere dag vóór
de lunch op St. Maarten zijn (van Puerto
Rico met de Air France of met een Ameri
kaans vliegtuigje).
Men moet zich hier niet gaan instellen op
luxe-jtoérlsme, maar men moet trachten om
die categorie van Amerikanen te bereiken
(b.v. professoren, ambtenaren, secretares
sen). die voor niet al te veel geld een rustige
en tegelijk interessante vacantie zoeken.
Zij zullen heel tevreden zijn, wanneer zij
op iSt. Mharten, niet al te ver van het stadje
Meer» dan de helft van 8t. Maarten heet
St. Martin en behoort aan Frankrijk. Maar
zowel in liet Franse als in het Nederlandse
gedeelte is Engels de volkstaai. (Ook op
Saba en St. Eustatius spreekt men Engels,
al leert men ook Nederlands, als een vreem
de taal. op school). Zonde* enige formaliteit
komt njonSan het Nederlandse deel in het
Franse. Zelf kwam ik er te paard
precies op ..Quatorze Juillet" ofwel op ..the
I-ète". zoals men Frankrijks nationale feest
dag hier noemt!
In de hoofdstraat van het stadje Marigot
was het stil als op een Zondag ln een Frans
dorpje. Alleen enkele dwls over de straat
gespannen tricolore-vlaggetjes duidden aan,
dat het feest was. Maar alle mensen meest
zwart van huid stonden dan ook aan de
havensteiger. Onder een
grote bloeiende flam
boyant begon een gezellig
orkestje van een paar
violen en een hoorn plot
seling de Marseillaise te
spelen. Het feest was be
gonnen. En iedereen ver
drong zich om de start te
zien van de zeilwedstrijd
tussen de visserssloepen:
witte seilen op groen
blauw water.
Het zou lang du ren voor
ze terugkwamen, die sloe-
pen, en daarom was dit
nèt moment om in de
koele raadzaal met de
burgemeester de „Vin
d'honneur" te gaan drim
ken. Champagne natuur
lijk! Al is het dan ook niet
alle dagen „fête" een uit
stapje naar Marigot zal
altijd toch een van de
attracties voor toeristen
zijn. Temeer, daar men
hier. zonder invoerrechten
de goudproductie, die van de Sovjet
Unie niet meegerekend, toe.
Terwijl meer goud beschikbaar kwam en
met de beperkingen op de vrije markt steeds
minder rekening werd gehouden, werden
tegelijkertijd de kopers er minder belust op
het edele metaal te verkuiKgen. De grote
kopers van goud zijn altijd China, India,
Pakistan en Frankrijk geweest.
China is langzamerhand verdwenen van
de goudmarkt en in Frankrijk is de storm
loop om goud afgenomen.
Vrees voor oorlog, voor omwenteling en
voor inflatie de grote drijfveren om goud
te verkrijgen zijn verminde*d.
De klassieke wet van vraag en aanbod
heeft zich ook hier laten gelden. Meer aan
bod voor verkoop en minder vraag tot ko
pen heeft de goudprijs doen dalen in weer
wil van zijn betrekkelijke stijging in waarde
tegenover het nationale betaalmiddel.
De tweede factor, welke de goudprijs in
Frankrijk beïnvloedt, is zuiver nationaal
De Fransen kunnen minder geld over
sparen dan een paar jaar geleden: De winst
marges zijn kleiner geworden en de zwarte
handel op velerlei terrein, waarvan de
winst in goud werd omgezet, is verdwenen.
Bovendien zijn veel meer goederen verkrijg
baar als auto's, wasmachines, koelkasten en
last not least de mogelijkheden om zijn
vacantie prettig door te brengen zijn veel
groter geworden.
Sinds g'oud geen extra winst oplevert e.n
de vrees voor oorlog is afgenomen, schijnen
veie bezitters van goud dit tegen redelijke
prijs van de hand te willen doen.
Tegelijkertijd is er een opleving van de
spaarzin der Fransen nu de franc nagenoeg
gestabiliseerd is.
In tegenstelling tot de algemene verwach
ting is er geen noemenswaardige beweging
geweest in de wisselkoersen of in de goud
prijs tijdens de kabinetscrisis van onlangs,
die 38 dagen heeft geduurd. Gewoonlijk
leidde een kabinetscrisis toch minstens tot
een tijdelijke daling van de geldkoers.
Hoewel de Staat van de Bank van Frank
rijk 155.000 millioen francs heeft geleend
en dit bedrag als niet-gedekt crediet, dat
wil zeggen inflatie, dit jaar in de nationale
economie heeft geïnvesteerd, schijnt dit geld
nog niet zijn weg te hebben gevonden in de
bankbiljettencirculatie
Het bedrag aan bankpapier toont, zoals de
balans van de Bank van Frankrijk doet zien.
Bruinisse kan weer drinken
Waterleidingbuis
van plastic
Door het motorschip Grevelingen is gis
teren door het Ziipe de dubbele zinker ge
legd. die Bruinisse van water moet voor
zien. dat afkomstig is van de Westbrabantse
Waterleiding Maatschappij. Door de ramp
van 1 Februari kwam Bruinisse op een
eiland te liggen en was de watervoorziening
van de duinen van Haamstede niet meer
mogelijk Water voor deze gemeente werd
tot dusver aangevoerd per tankboot uit
Rotterdam. 11
De zinker bestaat uit een één en een
kwart duims kabel van plastic, gearmeerd
met twièfjf stuks looddraden en densoband
Deze buis weegt drie en een halve kilo per
«trekkende meter tegen 0 4 kilo per strek-
kgjide meter zonder ommanteling.
Treinen van Amsterdam lopen
lot Franse grens
De treinen van Amsterdam naar Parijs
lopen slecbts tot Frans—Belgische grens De
treinen, die van Parijs naar Amsterdam
moeten rijden lopen slechts van Brussel af.
De treinen van Nederland via Brussel
Luxemburg door Oost Frankrijk naar Bazel
en terug lopen tot nu toe echter volgens de
normale dienstregeling.
Nog geen hen! inning genomen
over vliegveld Ypenburg
Naar aanleiding van het ongeval met het
K L M -vliegtuig Paulus Potter op de Schip-
holweg. heeft de A.N.W.B. zich enige tijd
geleden in zake de kwestie Ypenburg op
nieuw gewend tot de minister van Oorlog.
De bond heeft er daarbij op gewezen, dat
de belangen van een veilig wegverkeer on
verenigbaar zijn met het gebruik van Ypen
burg door zeer snelle, .laag overkomende
vliegtuigen.
De Chef van de Luchtmachtstaf heeft na
mens de minster van Oorlog de A.N.W.B.
thans meegedeeld, dat de belangen van het
drukke wegverkeer rond Ypenburg hem
steeds in volle realiteit voor ogen hebben
gestaan bij het projecteren van de militaire
voorzieningen op dit vliegveld De minis
ter van Oorlog heeft een commissie inge-
steld. waarin ook vertegenwoordigers van
de minister van Verkeer en Waterstaat zit
ting hebben Deze commissie heeft op
dracht de minister van Oorlog advies uit te
brengen, teneinde hem in staat te stellen
een verantwoorde beslissing te nemen,
die gegrond is op een studie van" alle aspec
ten.
Een krant wil IVw Guinea
aan de Jappen «even
De Chicago Tribune verklaart
zich ln een hoofdartikel voorstander van
een „grootscheepse kolonisatie en economi
sche opbouw" van Nieuw-Guinea door Ja
pan. Er moet nog veel meer worden gedaan,
willen de Japanners een bevredigende be
staansmogelijkheid krijgen.
..Wanneer het ,.punt-vler"-program ten
bate van Japan op Nieuw-Guinea wordt
toegepast, zal het veel meer vruchten af
werpen dan alle andere „punt-vier" projec
ten tezamen", aldus de Chicago Tri
bune.
Aapjeskoetsier 7071
HE
WENEN. Juli.
BERICHT, dab
„Koelchmichel We
nen» oudste ..aapjeskoet
sier", is overleden, heeft
op de oudste Inwoners van
Wenen een diepe Indruk
gemaakt. Voor hen be
tekent dit, dat weer ren
figuur uit de goede oude
tijd van het Keizerrijk,
toen Wenen in de gehele
wereld bekend stond ais
de stad van „Wein. Welb
und Gesang" is verdwenen.
Koelchmichel. wiens wer
kelijke naam Adolf Hirt
was. werd 90 jaar geledéh
geboren in een klein voor
stadje van het Oude We
nen. Als jonge jongen
werkte hij in een slagers
winkel, maar zijn liefde
voor paarden was oorzaak,
dat hij zijn baantje er aan
gaf. Een tijdléng was hij
in dienst van een bekende
Weense rijtuigverhuurder,
maar spoedig steeg hij tot
de waardigheid
„Aapjeskoetsier".
Koelchmichel was
van
indrukwekkende figuur.
Hij was een 'fmpge. knappe
man met een strijdvaardige
knevel en de bekwaamheid
waarmee hij manoeuvreer
de met zijn twee prachtig
glanzende zwarte paarden,
bezorgde hem spoedig de
klftidizie van de Weense
„ulper ten". Het duurde
nfe% |ang of „Aapjeskoef-
eierVio. 707" was de gelief
de metsier van de aristo
cratie en het diplomatieke
korps in de keizerlijke
hoofdstad.
Achter de gezakte gor
dijntjes van zijn rijtuig
heeft zich menig galante
eerste ontmoeting, welke
uitliep op een liefdes
geschiedenis. voltrokken
Tot zijn klanten behoorden
ook enkele van Wenens
bekendste zangers en ac
trices. Hij was ook de per
soonlijke koetsier van de
beroemdste burgemeester,
die de stad heeft gehad,
van dr Kari Lüger.
Eens won hij van een
baron, die een tikje „licht
in het hoofd" was. 25 fles
sen champagne, hij had n.l.
met hem gewed, dat hij lp
minder dan vier uur tij<T
van Wenen naar Pressburg
(het tegenwoordige Bratis
lava). een afstand van 60
km, kon rijden. Tijdens
deze en andere escapades
werd hij 27 maal beboet
wegens te snel rijden.
De komst van de auto
brak Koelchmichel bijna
het hart. Hij weigerde
hardnekkig/taxichauffeur
te wordeir en gaf er de
voorketir Tian op zijn lau-
wéren te gaan rusten.
Hij wasser om bekend,
dat hij „een opwekkend
drupje" niet versmaadde
en zelfs toen hij reeds zeer
b(»jaar<i was, kon men hem
nog vaak aantreffen in»
Weense café's. omring door
een hele kring bewonde
raars. wie hij vertelde uit
„de goede, oude tijd van
keize* Franz Joseph" en
dan kon men hem horen
klagen over de „dwaasheid
van 13e tegenwoordige tijd".
Het vorige jaar vierde
hij luisterrijk zijn 65-jarig
huwelijksfeest. omringd
door zijn familie en zijn
ontelbare vrienden.
Het De Ruyterplein te Phillpsburg met het stadhuis, dat tevens postkantoor ia.
(Foto Willem van de Poll).
Phflipsburg en vlak aan zee, zo iets vinden
als een goed Amerikaans hotel: een centrale te betalen. Franse wijn,
eetzaal en daar omheen afzonderlijke kleine j/likeur èn parfum kopen
huisjes, die sober, maar gped zijn ingericht, i kan.
e
leer— 2.5SÖ» d bévolkir
linqendooHooot-dHthool hooftWd» begai
bi|h»iM0bêW5O%
a»en diplom»
*00 r M middmsUndv
wsmen WAagil 60°/o
INDONESISCHE ECONOOM WAARSCHUWT:
„Wellicht tal ook dit verslag minder pret'
tig klinken voor sommige kringen, die mo
gelijk nog van mening zUn, dat wU ome
moeilijkheden slechts met leuten te boven
kunnen komen, of dooi compromissen, die
feitelijk alles rustig laten afglijden tot in
het ravijn, dat geen uitweg meer biedt." al
dus mr SJafroeddin Prawiranegara. presi
dent van de Javasche Bank. In zijn voor
woord tot het laatste jaarverslag, dat werd
samengesteld onder vigueur van de oude
wet. ZUn vorige verslag, dat de economische
toestand van het land aan een critische be
schouwing onderwierp, heeft namelijk tot
felle* aanvallen in de pers geleid tegen deze
bekwame functionaris.
In de nieuwe wet is bepaald, dat de bank
voortaan Bank Indonesia zal heten
Mr Sjafroeddin stelt in zijn verslag vast,
dat def staat Indonesië ver boven de draag
kracht van de gemeenschap leeft. Nadat de
begroting 1951 'n overschot van pl.m. rp. 1200
millioen te zien had gegeven („een onver
wachte meevaller en uitsluitend toe te
schrijven aan het Korea-conflictheeft de
regering in 1952 opnieuw te kampen gehad
met een zeer groot tekort, veel groter zelfs
dan het deficit in het eerste jaar na de vrij
wording van Indonesië-, De uitgaven in 1952
overtroffen de ontvangsten met circa 4.327
min. rp.
Hij waarschuwt, dat aangezien de staat
alleen crediet kan vinden bij de centrale
bank de uiteindelijke gevolgen duidelijk
zijn.
Het volk werd armer
..Vergelijken wU de tegenwoordige situa
tie met die van vóór de oorlog, dan zien wU
alleen een toeneming van de bevolking, een
toeneming van staats-, leger- en politie
ambtenaren. alsmede van automobielen om
hen te vervoeren, maar de productiebron
nen. de bedrijven om de gemeenschap in het
leven te houden, zijn in aantal en omvang
veel geringer dan vóór de oorlog, aldus het
verslag. Aangenomen mag worden, dat ge
zien de bevolkingsvermeerdering en het la
gere productiepeil. het inkomen per capita
op zijn hoogst 60 procent bedraagt van het
welvaartspeil per capita In 1938".
Het verslag ziet als de enige weg, dat de
regering op zo kort mogelijke termijn naar
verhoging van de nationale productie streeft,
waardoor tevens de basis van de belasting
heffing verbreed wordt.
Volgens het verslag wordt de „economi
sche trombose" in hoofdzaak gevormd door
het overgrote aantal regelingen en diensten
gericht op het veiligstellen der „nationale
economische belangen en de belangen van
de groep der ^conomlseh zwakkeren" Daar
naast openbaart zich een nieuwe ziekte in
de vorm van instellingen, dikwijls aange
duid met „Jajasan" (stichting), waaraan
men bij wijze van kapitaal een bepaald mo
nopolie toekent.
nen .de bedrtjven om de gemeenschap in het
Evenzeer is het noodzakelijk dat de rege
ring de regeling inzake de "venurige werk
dag herziet. „Voor het zo arme Indonesië
Is een zevenurlge werkdag een exorbitante
luxe". In andere landen met een relatief
veel hoger nationaal Inkomen, kent men
nergens een dergelijke arbeidstijd en het is
niet te verwonderen, dat outsiders ons als
luiaards beschouwen, aldus het verslag.
De heer Sjafroeddin wijst er op, dat de
ruilvoet ln het buitenlandse betalingsver
keer in 1952 met ca 25' of meer is verslech
terd en dat de toestand van 's lands finan
ciën alarmerend is. Van belang is, dat re
den bestaat voor de verwachting, dat na
1956 het land geen rijst meer zal behoeven
in te voeren.
Kiellegging bij Gusto voor
Venezolaans schip
De Venezolaanse rederij C.A. Venezolana
de Nevegación te Caracas, heeft aan de In
dustriële Handelscombinatie Holland op
dracht gegeven voor het bouwen van vier
schepen, elk van 4500 ton. Twee schepen
zullen worden gebouwd bij de N V. Werf
Gusto v h fa A. F. Smulders te Schiedam
De Werf De Noord en A. Vuijk «n Zonen's
Werf, die eveneens deel uitmaken van ge
noemde handelscombinatie, zullen elk één
schip bouwen.
Gistermorgen om kwart voor twaalf is op
de werf Gusto de kiel gelegd voor het eerste
van de vier schepen, n.l. voor de Merida.
Voor deze gebeurtenis waren uit Venezuela
overgekomen de heren G. Plaza, president
directeur. C. Gherzij Gomez, directeur, A.
Guerra, hoofd van de technische dienst, zo
mede senator P. Russo. Voorts waren aan
wezig Z.E. J. A. Delaroza, gezant van Ve
nezuela. en de heren S. Barreto Penha. con
sul-generaal, en G. Penco, vice-consul, zo
mede enkele genodigden uit handels- en
scheepvaartkringen.
Het schip zal een lengte tussen de lood
lijnen krijgen van 107 50 meter, een breedte
van 15 90 meter en zal een snelheid moeten
ontwikkelen van 15 knopen. Het zal worden
voortbewogen door 2 ,Nordberg-hoofdmoto-
ren elk van 2100 pk De diepgang zal 8.20
meter bedragen. Het zal bestemd zijn voor
net vervoer van vlees en groente.
Na de kiellegging verenigde zich de ge
nodigden aan een lunch in het restaurant
van de Kon. Roei- en Zeilvereniging De
Maas te Rotterdam.
Koningin naar rampgebi*
'•per helicopter
De Koningin is gistermorgen met eén hef-
schroefvliegtuig van de Sabena na@r het
rampgebied vertrokken. Het
schiedde van de tuin van het paleis uit?
De helicopter, een Sikorsky S-55
bestuurd door de heer Gerard Tremery, chef
piloot der helicopterdiensten van de Sabena,
die tijdens de rampdagen de eerste was die
met een helicopter reddingswerk heeft ver
richt. Dat hij thans de Koningin naar het
watersnoodgebied mocht brengen, kan wor
den gezien als een erkenning van zijn grote
verdiensten voor het reddingswerk.
Als tweede piloot bevond zich in het toe
stel de heer V. Pacco, onderdirecteur van
de exploitatiedienst van de Sabena.
TN DE SERIE „Hoofdfiguren van het
menselijk denken" (ultg. Born. N.V. As
sen) zijn versehenen de nrs 12 en 13. t-w.
Nietzsche door mr Josine W. L. Meyer en
Confucius door Jef Last
Dat de philosoof Friedrich Nietzeché vijf
tig jaar na zijn dood nog in het centrum van
de hedendaagse problemen staat, pleit voor
zijn leer. welke overigens telkens tot mis
verstand aanleiding kan geven. De heldere
biografie sluit met een samenvatting waarin
wordt vastgesteld dat Nietzsche een diep
religieuze figuur is. die zeer ver van het
19de eeuwse atheïsme afstaat. Zijn denken
sluit aan op dat van Kant en Schopenhauer,
maar Nietzsche wil het leven tot zijn hoog
ste hoogte opvoeren en beschouwt de wil
als het goddelijke principe zelf. Zijn klassen-
moraal ligt in een heel ander vlak dan dat
van Marx en zijn verheerlijking van de
machtmeng is niets anders dan een protest
tegen de zelfmoord van de Europese be
schaving. Hij tracht in zijn geschriften te
bewijzen, dat er volstrekt hiets andera kèn
zijn dan egoïsme en dat c^r nieuwe heersers-
kaste zichzelf als norm moet 6tellen en de
massa der kuddemensen de wet dient voor
te schrijven. Dat over Nletzsche'6 denkbeeld
den het laatste woord nog niet is gesproken,
beamen we met de schrijfster onmiddellijk.
De ihleiding tot het denken van Confucius
geeft Last gelegenheid de ethica van^jeze
grote Chinese wijsgeer, die gelooft
aanstekelijke macht van het goede
sociale wezen de mens. nauwlettend te
schouwen Wie wenst tot begrip te komi
moet anderen leren begrijpen predikt hl
De zin der grote lering is. het zuiver maken,
van de oorspronkelijke deugd, het
Don van het volk en het bereiken J
tnogilijke volmaaktheid. Wie dit
zijn doel. komt tot rust. vrede en
Confucius wtl wel vaart -f^an de mens geven
en vrdagt bovenal eerbied voor ouderdom
(Van onze correspondent te Djakarta)
|N het nieuwe Indonesische kabinet Is een
minister van staat opgenomen, wiens
speciale taak het zal zijn het „staatswelxljn"
te bevorderen. Het is de heer Soedlbyo. van
de P.S.I.I.. een der kleinere Islamietische
partijen. Gefraagd naar wat precies de
functie van de nieuwe minister zal zjjn,
heeft de formateur verteld, dat hö belast
zal worden met de coördinatie van de plan
ning, het bevorderen van rationaliaatie en
ettielincy en de bestrijding van de corrup
tie.
Van dit laatste heeft de „gewone man",
die gevoel voor humor pleegt te hebben,
zich dadelijk meester gemaakt. Hij beweert
namelijk, dat al» de nieuwe minister van
het laatste deel van zijn taak een serieuze
zaak maakt, hij spoedig overwerkt zal zijn.
en verleden, zijn „leer van het juiste mid
den" is er een voor iedereen, die waakt
over eigen eenzaamheid. De, invloed van
Confucius op het mensdom z#l nog eeuwen
blijven bestaan.
MIA BRUYN-OUWEHAND heeft in haar
jongste roman „Het geluk wacht niet
voor uw deur" een wel heel actueel onder
werp aangesneden. ZIJ vertelt daarin n.l
hoe een mannelijke en vrouwelijke student,
die goede vrienden zijn, trouwen, eigenlijk
alleen omdat ze als vrienden willen samen
wonen. Het meisje echter gaat te veel op
in haar studie en de jongen eigeWijk niet.
genoeg hij heeft andere behmgstel-
lingsgebieden De oorlog brengt hem uiteen
en het werkelijke leven, dat ieder afzonder
lijk voor grote problemen stelt, doet beiden
rijpen en tenslotte wordt alles goed
Een roman, die 1onge mei\sen en oude
ren. die belangstellen in de jeugd, met ge
noegen zullen lezen.
Uitgave Van Holkema Warendorf N.V
te Amsterdam.
>e fispus doet weinig cadeau, aldus staat
ergens geschreven in het boekje „Winkel
bedrijf en Fiscus", dat de oud-belastinginspec
teur K. Sneep en de medewerkster ven het
Intern Belastingdocumentatlebureau mr P. A.
Bakker hebben geschreven. De middenstan
der. die daarvan Iets meer wil weten, die de
fiscale consequenties van een eigen auto,
van de verkoop van zijn zaak, van een
verbpuwlng enz. enz. wil kennen, en die
ln het algemeen belangstelling heeft voor de
er zeldzame cadeaux. die de fiscuso wel
eft. zal ln dit boekje meermalen iets vln-
in. dat hem de weg wijst. Ofschoon zijn
voornaamste wegwijzer, de belasttngdeskun-
voor de meeste middenstanders zeker
overbodig wordt, ook al heeft hij dit
>kje doorgewerkt. HU heeft dan echter een
op vele problemen gekregen, die Miem
vaak zeer te stade zal komen. En dat ia ge
woonlijk het geval bij dit soort werkjes uit
het fongs van de uitgeverij Born te Assen.
D'
n Amerika werkt men op het ogenblik
aan een brug» die volgens hetzelfde prin-
wordt gebouwd als bij ons de Botlek-
brug, d.w.z. met caissons, die in een bassin
worden gebouwd en later naar de plaats
an bestemming worden gesleept, waar ze
tot zinken worden gebracht. Een van de
beide foto's, ons welwillend verstrekt door
de heer L. Pleysier, die achttien jaar in de
States heeft doorgebracht., toont een cais
son voor de nieuwe Tarrytown-Nyack Hud
son River Bridge, die een onderdeel is van
de grote verkeersweg, die wordt aangelegd
ussen New York City en Buffalo.
De staalconstructie is 4'/i kilometer lang
en kost ongeveer 100 millioen gulden!
Pijlers voor de hoofdoverspanningen wof-
den 8 betonnen caissons, die worden ge
bouwd in een droog bassin in de nabijheid
van de brug. Als de pijlers klaar zijn wordt
het bassin met water gevuld en worden de
pijlers naar de plaats van bestemming ge
sleept, waar men ze laat zinken op beton-
palen. De afmetingen van de beide pijlers
voor de hoofdoverspanning zijn 58 meter
lang. 31 meter breed en 9 meter hoog. De
betondikte is een meter en het gewicht is
18 000 ton met een diepgang van 8' meter
De verkeersweg en de brug, die door de
Staat New York worden gebouwd, kosten
twee milliard gulden
Allerwegen weet men trouwens, dat er
ontstellend veel corruptie is, en het feit,
dat een minister een speciale taak krijgt om
deze te bestrijden, bevestigt dit. Op zichzelf
is het, hoezeer ook te veroordelen, niet te
verwonderen, dat er ook in Indonesië ge
knoeid wordt. Indonesië is tmmers een land
in opbouw, waarin overheidsdiensten mas
sale orders te vergeven hebben. Er ie grote
vraag naar bepaalde buitenlandse goederen
en de deviezen zijn beperkt. Er is een ont
stellende woningnood en er zijn slechts wei
nig huizen beschikbaar. Vele mensen heb
ben soms grote bedragen over voor wat zij
langs regelmatige weg niet of moeilijk
kunnen krijgen.
Men leeft zodoende hier nog in de sfeer,
die men in de na-oorlogse jaren ook in
vele Westerse landen aantrof: de neiging
om het niet zo nauw te nemen' en de be
geerte vooral om snel en op gemakkelijke
manier aan geld te komen. Men moet'ech
ter niet denken, dat dit verschijnsel zich
hier pas n a de souvereiniteitsoverdracht
voordeed. Ook daarvóór hebben verschei
dene lieden in overheidsdienst en soms
niet de geringsten de verleiding niet
kunnen weerstaan om hun rechterhand niet
te laten weten wat de linkerhand deed
Het is uiteraard moeilijk, om zich er een
voorstelling van te vormen hoever het
kwaad van de corruptie in de Inikmesische
samenleving is doorgevreten, doch het
stemt in elk geval tot voldoening, dat de
regering het euvel krachtig wil bestrijden.
Dit wil natuurlijk niet zeggen, dat er tot
dusver niet» gebeurde om het kwaad tegen
te gaan. De justitie b.v. pleegt stevig in
te grijpen, als haar gevallen van knoeierijen
bekend wordena Zij is op het ogenblik, naar
wij menen te vleten, bezig na te gaan wat
Bommige parlementsleden gedaan hebben
met de auto, die hun een paar jaar geleden,
toen het nog moeilijk was een auto te krij
gen, met prioriteit werd toegewezen.
Men beweert, dat er parlementsleden zijn,
die dez* mooie, nieuwe auto's niet zelf ge
bruiken, doch ze aan anderen ter beschik
king hebben gesteld, vermoedelijk wel tegen
betaling. Zelf behelpen ze zich dan met een
eenvoudiger wagentje en aldus hielden ze
van deze transactie een behoorlijk bedrag
over. Vanzelfsprekend is dat nooit de be
doeling geweest, toen de prioriteitswagens,
waarvan de prijs laag was gehouden, gege
ven werden.
Ook de Indonesische pers schroomt niet
harde dingen te schrijven over corruptie en
nalatigheid door ambtenaren. Zo schreef
Keng Po nog kort geleden, dat wellicht
reeds milliarden zijn verspild. Het resul
taat lijkt op de ..politiek van de verschroei
de aarde", die tijdens de revolutie werd toe
gepast. Het blad acht het onder deze om
standigheden niet zo vreemd dat het le
venspeil van het Indonesische volk, dat nu
vrt) is. beneden het peil ligt van dat in de
koloniale tijd. toen het volk werd geacht te
leven van een gobang (twee en een hafre
cent).
De Indonesische bladen deinzen er daarbij
niet voor terug man en paard te noemen
als zij menen corruptie te bespeuren. Zo
schreef Kili-Kili. een rubriejcschrijver van
het blad Pedoman, het volgende:
„Mas Atmodipoerwo, hoofd depot van het
ministerie van Onderwijs enz.. Mas Soepar-
man, ondefhoofd van dit depot en Mas
Isman Prispowinoso, hoofd van het depot
dienst Maatschappelijke Opvoeding, hebben
het voor elkaar weten te boksen in Keba-
joran eigen huizen te bouwen van resp.
300 000. 180.000 en 60.000 rp. Afgezien daar
van heeft Atmodipoerwo tennisbanen laten
aanleggen, die hij tha«s verhuurt."
»Kili-Kili adviseert degenen, die op korte
termijn een eigen huis willen hebben, om
naar bovengenoemde functie» te solliciteren.
In een tweede geval maakte Kili-Kili
gewag van het volgende: „Een hoofd
ambtenaar bij een ministerie, die tal
rijke aangelegenheden met het buiten
land regelt, heeft van een land, dat hij
tijden» zijn dienstreis bgzocht, een
Mercedes Benz cadeau gekregen. Op
grond van een precedent, toen een mi
nister ook een auto cadeau kreeg, welke
hij rechtenvrij mocht invoeren, geniet
genoemde ambtenaar thans ook dezelfde
privileges".
Kili-Kili noemde geen naam van de hoofd
ambtenaar, maar iéder ingewijde wist,, toen
hij het stukje las, dat hiermee mr Asmoen,
het hoofd van de mrectie Buitenlandse Be
trekkingen* van he| departement van Eco
nomische Zaken werd bedoeld.
De bevestiging daarvan kwam mr
Asmaoen zelf geven. In een ingezonden stuk
in een ander blad schreef hij verontwaar
digd, dat hij de Mercedes Benz niet cadeau
gekregen had, maar de auto tegen kostprjs
van de fabriek had mogen kopen en hem
vrij in Indonesië had mogen invoeren als
tegenprestatie voor de vele goede diensten,
die bU het land heeft bewezen
„Vuurproef" in Duitsland
Al ontlokt- het mondharmonica-trio The
Snapshots pas sinds enkele maanden
welluidende klanken in hot openbaar aan
zijn instrumenten, toch hebben de Rotter
dammers. die dit trio vormen, reeds heel
wat meegemaakt. Hun ervaringen zijn
waarschijnlijk wel zeer leerzaam voor an
dere jonge artlsten. die de grens willen
passeren.
Na enkele weken ln Rotterdam te heb
ben gespeeld kreeg het trio een engagement
voor België, waar alles heel normaal ver-
(Slot)
((Van onze speciale verslaggever)
T>ERL1JN is een stad van problemen en
een van de ergste is het vluchtelin
genvraagstuk. De Nederlandse kranten
besteden er niet zo veel aandacht meer
aan en dat kan ook niet, want men kan
nu eenmaal niet jaar in jaar uit elke dag
hetzelfde bericht in de krant zetten.
Maar dat houdt niet in, dat de zaak min
der belangrijk is geworden. Wie met de
neus op de feiten wordt gedrukt, moet
erkennendat de tragedie in het groot,
die zich hier dagelijks afspeelt meer de
aandacht waard is van West-Europa, dan
alle officiële redevoeringen, verklarin
gen. conferenties en politieke bespiege
lingen. Want hier. in de Westberlijnse
vluchtelingenkampen, ervaart u de gal
bittere prdetijk van de politieke contro
verse OostWest. Een overtuigender ar
gument tegen het communisme dan deze
ononderbroken trieste stroom van wan-
hopigen kan men zich moeilijk inden
ken. Deze mensen hebben de zegeningen
van de Sowjet-maatschappij aan den
lijve ondervonden en zij hebben het on
gewisse lot van de vluchteling gekozen
boven de gegarandeerde ellende van de
eigen woonplaats. Zij hebben alles ach
ter moeten laten, huis, have en goed,
vrienden en familik; zij hebben geen en
kele zekerheid omtrent de toekomst en
niettemin voelen zij zich geluk%ig en be
vrijd, wanneer zij eenmaal in een vm
de 75 overbevolkte en prinyitieve kam
pen in West-Berlijn een plaatsje hebbA
gekregen.
Gemiddeld vierhonderd Oost-Duitsers
melden zich dagelijks bij het centrale bu«
reau voor vluchtelinge^ an dat gétal zou
aanzienlijk hoger zijn, wanneer de Weste
lijke autoriteiten geen paal en perk stelden
aan de toeloop. Want niet alle Oost-Duitsers,
die de grote stap wagen, worden als vluch
telingen „erkend". Beperkende bepalingen
zijn noodzakelijk, omdat ^e stroom anders
helemaal niet meer te verwerken zou zijn.
De directeur van een der kampen, fiie wij
bezochten, vatte de situatie aldus samen:
„Wanneer wij de grens onvoorwaardelijk
openzetten, dan hadden wij binnen een paar
maanden de hele bevolking van de Ooste
lijke zone hier." En daarom moeten de
vluchtelingen aan bepaalde voorwaarden
voldoen om als vluchteling te worden er
kend. Zij moeten kunnen bewijzen „dwin
gende redenen" te hebben gehad om huis en
hof te verlaten en zich onder bescherming
van de Westelijke autoriteiten te stellen.
Die redenen kunnen tweeërlei zijn: de ze
kerheid, of overtuiging, dat hun leven ge
vaar loopt, wanneer zij langer in de Rus
sische sector blijven, of de omstandigheid,
dat hun het leven onmogelijk is gemaakt
door bepaalde eéonomische maatregelen van
de communistische regering. Dit betreft
voornamelijk dè kleine zelfstandigen, als
boeren en middenstanders. Wie niet kan be
wijzen pf aannemelijk maken, dat hij tot één
van béide categorieën behoort, wordt niet
als vluchteling aanvaard. Hij komt ln het
„Stammlager" en over zijn toekomst zal
later worden beslist. Voorlopig echter krijgt
hij geen burgerrechten, hetgeen inhoudt,
dat hij geen kans heeft op een eigen woning
en evenmin op een arbeidsvergunning. Nie
mand mag echter naar Oost-Duitsland wor
den teruggestuurd.
Degenen, die wel ais vluchteling wor
den erkend, worden merendeels naar
West-Duitsland overgebracht, waar zl). zo
spoedig mogelijk in het arbeidsproces wor
den ingeschakeld. Zij zijn de gelukkigen,
maar voor zl) hun bestemming bereiken,
moeten zU een ware martelgang van be
proevingen doorstaan. Weliswaar doet
leder van de ambtenaren en hulpkrach
ten. die ln de kampen dienst doen, zijn
uiterste best om het de vluchtelingen zo
aangenaam mogelijk te maken, hun ver
zorging. vooral wat de voeding betreft
(wjj hebben het eten geproefd en wö ho
pen het nooit slechter te krijgen!), is in
één .woord voortreffelijk, maar in weer
wil van dat alles zijn en blijven die over
bevolkte kampen trieste verzamelplaatsen
vah menselijke ellende. Elk vluchtelingen
kamp is een schreeuwende aanklacht
tegen het regiem, dal nota bene preten
deert strijd te voeren tegen knechting en
uitbuiting van de arbeider!
U IN NEDE&LAND hfbben tn de
verschrikkelijke jaren van de Duit
se 6etetting*ohze. onderdrukkers vaak
zeer -kwade 'dingen toegewenst. Welnu,
dat kwaad hebben zij gekregen en in'
ruimen" mate dan de meesten van ons
ooit hadden durven veronderstellen. Dat
geldt uiteraard vooral voor 4e Oostelijke
zone. Maar ook het Westèn heeft het
zeer zwaar te verduren gekregen en nog
altijd heeft men ook daar de bittere Ge
volgen te dragén van de Herrenvolk
fantasie. Men denke slechts aan de vre
selijke verwoestingen, die de geallieer
de luchtmachten in de Duitse steden
hebben aangericht en aan de vluchte-
lingenellende, waar heèl Wett-Duitsland
in meerdere of mindere mate btf betrok
ken ie.
In Berlijn vindt men alle kwalijke gevol
gen van het natlonaal-socialistische avon
tuur ln geconcentreerde vorm bijeen: puin,
woninggebrek, angst voor de Russen, vol
ledige afhankelijkheid van de overwinnaars,
werkloosheid (waarom werken die ruim
tweehonderdduizend werklozen eigenlijk
niet tn"het puin?). Men zou dus mogen ver
wachten. dat, zo èrgentf, dan in deze zwaai
bezochte stad iets te bespeuren zou zijn van
enig collectief schuldbesef, iets van histo
risch inzicht, ieta van de duldende gela
tenheid, diie het j-esultaat is van de erken
ning van (eigen fouten "Helaas, wij hebben
niets van leen dergelijke geestesgesteldheid
kunnen bespeuren Ware die geestesgesteld
heid wél aanwezig, dan zou men allicht bij
de een of) arrdér wel eens een spoortje ven
een lichte gegeneerdheid tegenover een Ne
derlander ontwaren. Dan zou men op zijn
allerminst mogen verwachten, dat een Duit
ser tegenover een Nederlander zijn aandeel
in de roof lit van de Hitler-armee maar
liever verzweeg. Maar een dergelijk soort
fijngevoeligheid is de Duitser, althans de
Berlijner, volkomen vreemd Wanneer een
Berlijner hoort, dat u Nedéi lander bent. dan
zal hij in de zeven van de tien gevallen on
middellijk herinneringen beginnen op te ha
len aan de tijd dat hij al§ soldaat Hol
land was En dat doen ze dan met ekn on
bevangen gemoedelijkheid, die bijna ontwa
penend is.
Er heerst onder de Duitsers een trouw
hartig wanbegrip omtrent de achtergron
den van het Duitse probleem, waar men
versteld van staat. Voor de Duitsers be
staat er namelijk geen Duits probleem
Het Duitse probleem, menen zij. was
Hitier en dit probleem Is immers opge
lost? Zij voelen zich. mét de Nederlan
ders, Belgen en Fransen, slachtoffers van
de fouten, die de nazi's gemaakt hebben
(dat zeggeji zij tenminste) en de gSmach
te. dat zfl ook maar een fractie van de
verantwoordelijkheid voor de oorlog zou
den moeten dragen komt eenvoudig niet
In hen op.
Wij herinneren ons een gesprek met een
*ïes-en-twintigjarige jongeman, een aardige
bescheiden kerel, die met enthousiasme kon
spreken over Pan-Earopa-idealen en zo We
hadden zitten praten {{.ver de duizend-en-
één narigheden, die het na-oorlogse Berlijn
kenmerken. En toeQinegnde deze brave
borst bij^wijze van sTÓt-coitclusie te moe
ten opjnerken: „Tja, en dan tb bedenkej
dat we dit alles te danken hebban aan
man!" Hij meende het werkeli.
bleek duidelijk toen we hem vroegen of hij
werkelijk dacht, dat Hitier ook maar een
schijf van kans gehad zou hebben als het
Duitse volk destijds niet «rijp was geweest
vdor het nationaal-socialisme. De vraag ver
raste en verwarde hem. Hij zat ons ver
stomd aan te kijken, alsof we iets origineel»
gezegd hadden. Het was duidelijk, da» dit
gezichtspunt volkomen nieuw voor her*
Was.
Als dit de reactie is van een jongeman, die:
overigens ernstig zijn best doet zich reken
schap te geYen van de problemen van zijn
tijd, dan kan mer nagaan hoe het is met de
Duitsers, die minder serieus en beschouwe
lijk van aanleg zijn!
Ervaringen van deze soort maken de si
tuatie nog verwfrder dan zij van hieruit ge
zien reeda lijkt. Wat wij hier in West-
Europa ln de laatste jaren gewend zijn het
„Duitse probleem" te noemen, is het politie
ke probleem, het probleem van de koude
oorlog, de alles overheersende vraag wat de
positie van Duitsland zal wbrden in het
Europa van de naaste toekomst. Maar daar
achter ligt nog%tij{l éen ander probleem
het probleem van de Duitse ziel. En wie zijn
oor te luisteren legt in het Duitsland van nu,
merkt, dat ook dat probleem, acht jaar na het
catastrofale einde van het Hitlertijdperk,
nog geenszins is opgelost
liep. Toen kwam er een aanbieding om voor
de Amerikaansetroepen in Duitsland te
spelen. De Duitse impresario zou voor al
les zorgen. Welgemoed trokken The
Snapshots naar Wiesbaderi? waar de im
presario wel klaar zou staan om hun mar
ken te geven, waarvan zij hun logies en
maaltijden zouden kunnen betalen. Daar zij
pas een grote uitgave voor instrumenten
hadden gedaan, hadden zij niet veel geld
meer op zak darf hun reis vergden.
Wat hebben zij daarvan spijt gehad, want
de impresario was er met en dus zat et
niets anders op dan naar het legerhotel te
gaan, waar voor hen was geboekt.
Dat hotel was overigeris niet duur, want
het slapen kostte maar 25 dollarcents. Maar
was er niet bij en geld. was er niet.
öoede raad was heel duur. want de impre
sario. die inmiddels had laten weten, dat hij
niet kon komen, woonde een halve dag
reizen van Wiesbaden.
's Ay&nds moesten The Snaphots proef
spelen voor Amerikaanse ontspifnnings-
officieren, die ieder hun eigen district heb
ben. Na afloop wisten zij nog niet wat er
met hen zou gebeuren. Maar de volgende
dag hing er in het hotel een bordje, waarop
stond, dat zij en nog enige andere artisten
in een nabij gelegen plaats konden optreden
Eindelijk geld voor eten, dachten de
Rotterdammers en welgemoed, voor zover
hun knagende maag dat toeliet, trokken zij
aar de officiersclub. Daar keek men hoogst
verbaasd. v
- Optreden? niéts ^an bekend, mén had
t om artisten gev«|agd. l
niet c
terug maar weer. Met magen^ie een
geluid lieten horen, dat voor heAT
van een leeuw niet onderdeed,
zij naar bed. Bijna drie dagen niet gegëïé
Daar moest een eind aan komen en één van
hen trok er op uit. Hij vertelde een inwoner
van Wiesbaden de geschiedenis. Deze man
leende aan hem prompt drie mark. waar
voor brood werd gekocht.
De rest van de week was het prima, vijf
keer traden The Snapshots op voor Ameri
kaanse militairen. Zij verzekerden ons. dat
het dankbaarste publiek werd gevormd
door enórm lange negers van een tank
divisie.
Die knapen wilden ons op de schou
ders nemen, vertelde Tom Burgersdijk. één
van de drie Snapshots. Vanzelfsprekend
hebben wp de Duitser prompt zijn drie
mark teruggegeven. Maar dit alles is toch
een goede leer om nooit zonder voldoende
geld de grens over te gaan.
Die leer kunnen The Snapshots op korte
termijn gebruiken, want na afloop van.hun
optreden irf Parkzicht, waar zij met twee
danseressen een floorshow geven, gaat het
weer naar Duitsland. Hun muziek was <|e
Amerikanen zeèr goed bdVal
het najaar naar het beste cabaret
sel. waar ook bekende filmsterred optreden.
lien. En dan 1
cabaret in Brus-
Het is wel een fantastisch snel succes, dat
deze drie jongens, die enkele maanden ge
leden zijn gestart, boeken.
If INTELLIGENTIE VAN NEDERLAND
WOENSDAG 12 AUGUSTUS life3-TWEEDE BLAD - PAGINA' 3