èmu t Sportpraet van Eric HAAR EIGEN DOMEIN Gastvrouwen in het blauw heten u welkom in Parijs Odie afschuwelijke Dior en die verschrikkelijke korte rok Spelend de wereld rond Ïlf Van de manier van apen vangen en de Curagaose toepassing Rede van minister Beyen over internationale samenwerking EEN VROUW als mode-ontwerpster IN LONDEN TWEEDE NAJAARSCOLLECTIE OP KOMST Britse „wederverkopers" met de handen in het haar Sporthandschoenen HUISMOEDERS, PAST OP! Geweckte groente is aan bederf onderhevig Ha, Ha Een dikke millionnair en 'n varkentje Het verkeerde huis Schip van figuren Goudkoorts in Califomië Stijgende lijn in de omzet van het midden- en kleinbedrijf In, Onze belangen bij de West niet zo groot, als men wel eens denkt Pleidooi voor wettelijke regeling van adoptie in Nederland Paarden kloppen: i wil een er zelfs het Ne er adres DAN STOPT de trein en dan staat u XJ op het Parijse Gare du Nord. Mis schien bent u nog jong, misschien komt u voor de eerste maal in de „Hoofdstad van de Wereld", zoals Parijs wel wordt ge noemd. En uw hart klopt van vreugde en misschien ook wel een tikkeltje van op- Winding en „vreemdigheid". U laat u door de porteur, zoals de Franse witkiel heet, een kaartje met zijn nummer in de hand drukken en misschien vraagt u zich ang stig af of u uw bagage nog ooit zult terug zien, want deze kofferdrager volgt, gelijk de kofferdragers op alle stations in alle landen dezer aarde ien geheel andere weg dan de reizigers moeten gaan. Wij verzeke ren u bij voorbaat, dat het in orde komt en dat, zelfs al wist u zijn nummer niet. hij wel herkent en u prompt een taxi be zorgt, als u dit wilt. Gevoelt u zich toch onwennig? Zoudt u zich graag aan de een of ander willen vastklampen om uw eerste schreden in de Lichtstad te lelden? Wel. kijkt u dan uit naar een jong meisje ln een lichtblauw mantelpakje en een coquet mutsje in de zelfde kleur een beetje schuin op het hoofd geplant. Zij staat er om u op te vangen en terecht te helpen. De kans is echter groot, dat zij er nietstaatl In dit geval loopt u maar naar haar kantoortje, rechts bij de uitgang van de Grote Lijnen. Daar hebben de „Parijse Gastvrouwen" haar gastvrij vertrek. Kunt u het niet vinden? Gaat u dan helemaal het station uit, laat uw blik glijden langs de gevel en dan zult u stellig het bord zien: „Hótesses de Paris". Het Parijse „Syndicat d'Initia- tive" (V.V.V.) heeft haar aangesteld en zij hebben geen andere taak dan het de vreemdeling, die Parijs bezoekt, zo gemak kelijk mógelijk te maken. Men vindt deze gastvrouwen op verscheidene grote stations en op het Gare du Nord, waar de treinen uit Nederland aankomen, zijn ze vier in getal. Steeds moet één harer op het bureau tje aanwezig zijn om ieder, die er binnen loopt, te woord te staan. Bloemen voor „hoge" gasten ^7ELFS al bent u een ervaren reiziger, dan kunt u er toch weieens behoefte aan hébben bij de Gastvrouwen aan te u wenst de naam van eeq hotel, u plattegrond bemachtigen (u kunt er een krijgen met aanwijzingen in het derlands) of u wilt een of ander weten, bijvoorbeeld van een club, die u bij name kent, maar die in Parijs even moeilijk is te vinden als een speld in een hooiberg. In zo'n geval tijgt de gastvrouw ijverig aan het werk: zij telefoneert links en rechts en rust niet, vóór zij"u naam en adres, keurig opgeschreven op een daartoe bestemd formuliertje, ter hand heeft ge steld. Toen wij voor de staking een van de gastvrouwen in haar bureautje spraken, herinnerden we ons de juffrouw met gele of wit-gele' band om de arm van weleer, een dame. die speciaal ter bescherming van jonge meisjes op de grote stations aan wezig was om toe te zien. dat de jeugdigen niet ten prooi vielen aan de gruwelen van de grote stad. En daarom vroegen we deze moderne gastvrouw of zij ook weieens al- leenreizende jonge meisjes bijzondere hulp verleent. Zeker, als ons dit tevoren schriftelijk wordt gevraagd! Dan wachten wij haar bij de trein op, zorgen er voor, dat ze ln een taxi komen, dat de chauffeur de juiste plaats van bestemming weet. Neen, haar begeleiden naar haar pension kunnen we niet, want we mogen onie post niet ver laten Soms, voegde onze „gastvrouw" er uit eigen beweging bij, begroeten wij ook weieens belangrijke persoonlijkheden bij hun aankomst in Parijs. Hoe doet u dat? Wel, we trekken onze uniform aan, nemen een bouquet bloemen in de hand, gaan bij de trein staan en zodra hij is uit gestapt, bieden we hem de bloemen aan. En als er nu eens landgenoten van-ons komen, die geen woord Frans verstaan of spreken? Dan spreken wij Duits of Engels met hen; allicht verstaat een Nederlander een van deze beide talen Toen stapten er twee zwaar bepakte jonge Britten binnen, die een hele vragen lijst hadden opgesteld van alle inlichtingen, welke ze wensten. En dit was voor ons het moment het gesprek te beëindigen. I?EN vrouw kan evengoed een groot couturière wezen als er mannen grote couturiers zijn. Hier ziet u ChrUtiane Frangois. Zij is pas vier en twintig jaar. maar zij heeft zich reeds een plaats ver overd als „modelliste". Zij werkt op „de levende mannequin", plooit en drapeert net zo lang tot zij een model heeft ge schapen, dat zij zelf de moeite van het aankijken waard vindt. En dit doen an deren dan ook! Haar nieuwste modellen, welke zij heeft ontworpen in dienst van Pierre Clarence, hebben tijdens de jongste shows in Parijs een daverend succes gehad. Het zat er al vroeg in. de belangstel ling voor mooie kleren. Reeds als piep jong meieje, wanneer zij een keer mee mocht naar de Opéra, had zij de grootste belangstelling voor de costumes, welke tijdens de balletten werden gedragen. Toch heeft zij zich na de Middelbare School niet pardoes op het „modevak" geworpen. Integendeel, zij ging eerst studeren aan de Sorbonne, klassieke talen, als u het precies wilt weten, maar toen trok haar hart toch naar 6cheppend werk, speciaal naar het scheppen van mooie kleding voor de vrouw. En ziedaar Christiane Francois op 24-jarige leeftijd, in volle actie en een gevaarlijke concur rente van vele couturies. TAE ENGELSE vrouw neemt het niet! De Engelse vrouw wenst geen korte rok ken te dragen' Nog nauwelijks had Dior zijn korte rok aangekondigd (die echter niet zo dwaas kort is als sommigen menen; de knie blijft behoorlijk bedekt, zoals ook de foto hier naast u laat zien. of dergelijke pro testklanken kwamen het Kanaal overwaaien. Hoe wisten die correspondenten, die deze klanken verzonden, dit zo gauw? Hadden Huisvrouwenverenigingen. Bonden van Werkende Vrouwen en dergelijke van de ene nacht op de ander spoedeisende verga deringen belegd, had het Bureau voor Pu blieke Opinie Onderzoek hals over kop de mening van het Britse Vrouwendom ge peild? Het werd er niet bij vermeld. Maar boze tongen beweerden, dat het de Britse mode-ontwerpers zelf waren plus de grote Ziehier een van Dior's kostbare diner ensembles. Dit toilet is vervaardigd van beige goudbrocaat. Natuurlijk gaat uw bijzondere aandacht naar de roklengte, maar let u ook eens op de dwarse banden half weg de rok. Dit is eveneens een van Dior's nieuwste snufjes, welke veel van zijn toilet ten vertonen. Zelfs zijn mantels hebben vaak een vrij laag aangebrachte ingewerkte ceintuur of, beter uitgedrukt, dwarse band, even boven de knie. confectiezaken, die deze berichten de we reld hadden ingeslingerd. Uit pure angst! Want wat als de vrouw het oor leende aan het grapje van Dior en haar benen, bijna tot de knie wilde gaan tonen? Met de vraag naar een hyper-korte rok, hadden de Britse couturiers, die hun nieu we collecties tegelijk met hun Parijse col lega's toonden, helemaal geen rekening ge houden. Zij hadden hun maptelpakjes, mantels enz. nog een dertigtal centimeters van de grond gemaakt. De groothandelaars, die dameskleding met grote partijen tege lijk aan de confectiezaken verkopen, zaten helemaal met de handen in het haar. Zij hadden reeds weken vóór Dior met zijn „snufje" voor de dag kwam hun nieuwig. .heden getoond en zelfs al bestellingen aan vaard. Wat de grote massa van de vrouwen deze winter werd verondersteld te zullen dragen was bij wijze van spreken al onder weg naar de winkel, waar ze haar nieuwe jurk of mantel zal kopen Zelfs één firma in Londen, die nauwe relaties onderhoudt met Dior. C. D. Models Ltd.; werd verrast door de plotselinge ver andering van roklengte. Deze firma had haar herfstcollectle nota bene samenge steld onder oppertoezicht van Dior zelf en deze collectie, waarin {lu6 de hyper-korte rok niet voorkwam, was eveneens al ge toond en de firma had ook reeds bestellin gen genoteerd. Zij heeft de kwestie nu. al thans voorlopig, opgelost door de rokken van alle gewone daagse Jurkjes en korte avondjaponnen, welke reeds waren besteld. 5 k 8 cm korter te maken dan ze aanvan-» kelijk waren. d.w.z. wanneer het model hierdoor niet werd geschaad. Want lang niet alle jurken lenen zich-voor verkorting Iedere vrouw weet hoe licht „het modei er uit gaat" als een japon wordt veranderd. "T^OOR alle zekerheid wordt de zoom iq v de verkorte jurken niet te stevig ln. geperst, zodat de jurk of mantel gemakke lijk weer kan worden verlengd wanneer de koopster haar benen niet wens» prijs te geven aBn koude en onbescheiden blik ken. Is de koopster daarentegen wel inge nomen met de korte rok dan wordt de winkelier verzocht de zoom steviger in te strijken teneinde de rok een af-karakter te geven, zoals het heet. Maar dit instrij ken moet nu weer wel achterwege worden gelaten wanneer het heel wijde rokjes be treft. die op het ogenblik een niet te scherp getekende rokzoom vragen U ziet, welk een complicaties zich voordoen Met dat al is het laatste woord over de rokkenlengte in Engeland niet gesproken. Binnenkort zal men het echter te horen krijgen. Want in September wacht Enge land nieuwe modeshows van de grote Mo dehuizen. Ze hebben weliswaar hun lerfst- en wintermode-nieuwigheden al getoond zoals gezegd tegelijk met Parijs en gewoon lijk duurt het dan een maand of zes vóór ze met nog nieuwere nieuwigheden voor de dag komen. Maar nu hebben ze Hart- nell in de eerste plaats aangekondigd dat ze het met alle kroningsgewaden, welke ze dit voorjaar moesten leveren zó druk heb ben gehad, dat in Juli de collecties nog lang niet volledig warende rest komt nu in September, zeggen ze. Waarheid? Of een handige manier om toch nog met kort gerokte modellen te komen vóór de win ter en Dior geen meester van het terrein te laten. On6 past afwachten. De Voedingsraad waarschuwtI Meermalen zijn mitaines in de mode ge weest. handschoenen, waaraan de vingers ontbraken. Des winters ziet men ze nog wel eens dragen door tramconducteurs en an deren. die tijdens hun werkzaamheden hun handen enigszins willen beschermen tegen de koude, terwijl diezelfde werkzaamheden hen beletten gewone handschoenen of wan ten aan te trekken. Nu is er evenwel iets gloednieuws op handschoenengebied verschenen, een hand schoen, welke vingers en pols heeft, maar waaraan het middenstuk ontbreekt. Deze handschoenen worden gemaakt van een stevige stof of van wasbaar leer. Ze zijn speciaal bedoeld voor de sport-beoefenaar- ster; vooral de golfspeelster zullen ze. naar de mening van degene, die ze ontwierp, goede diensten kuhnen bewijzen. rjntatellend groot is het aantal berichten, dat het Voorlichtingsbureau van de Voedingsraad de laatste da gen ontvangt over bedor ven inmaak, in het bijzon der wat betreft ingemaakte groente. Dit geldt zowel groente, die op de vanouds bekende manier geweckt is. als groente, die wordt bewaard in inmaakglazen en die door luchtverdunning met behulp van een zuig- of stoompompje zijn gesloten. Vooral over deze laatste methode bereiken het bu reau veel klachten. Genoemd Voorlichtings bureau heeft in deze klach ten enige aanleiding gevon den. aanwijzingen te geven waarin o.m. het volgende wordt gezegd: Bij het huishoudelijk wecken (ten onrechte steri liseren genoemd), waarbij groente en vlees b.v. Vh uur bij 100 gr. Celsius ver hit worden, is men er nooit zeker van, dat bederf uit blijft, en steeds blijft het risico van voedselvergifti ging bestaan, wanneer men de geweckte producten voor men ze gebruikt niet zorg vuldig doorkookt. Alleen op deze wijze kan een even tueel ontwikkelde giftige stof vernietigd worden. Zelfs al is de fles dicht ge bleven en al ruikt de in houd goed, dan nog is dit doorkoken beslist noodza kelijk. Het gebruik van verse producten, grondig wassen en eventueel opnieuw wecken na 24—48 uur. kan het risico van bederf ver kleinen. maar niet uitslui ten. Het inmaken van groente en vlees in flessen, die met behulp van «toorn en zulgpompjes gesloten worden moet te enenmale ontraden worden. De levensmiddelen worden bij deze methode wel verhit, maar deze verhitting is niet voldoende. Bovendien ko men de levensmiddelen ria de verhitting weer met lucht en voorwerpen, waar op zich bederfkiemen be vinden, ln aanraking. Inmaken bij tempera turen. niet hoger dan 100 heel geen waarborg, dat male geen waarborg, dat bederf is uitgesloten. De Inmaak van vruchten is minder riskant. Door het hoge zuurgehalte van de vruchten wordt de ontwik keling van kiemen tegen gegaan. Aan het huishou delijk wecken van vruchten zijn dus geen gevaren ver bonden! ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1953 watjes in zijn oren stopte. Hij hoor de nog steeds het varkentje. Op een morgen klopte de huls knecht aan. Neemt u mij niet kwalijk, me neer, maar het varkentjeik denk Nu. vroeg de millionnair bars. Ik denk dat het honger heeft. Honger? brulde meneer Mik- kelbas. Jij wilt zeggen, dat het varken schreeuwt van de honger. In een keuken, met stromend water en met een electrisch fornuis, zou dat beestje geen eten kunnen klaar maken. Bedoel je dat? Ja meneer, was het bedeesde antwoord van de huisknecht. Breng hem weg, riep hij. Ik neem toch geen kok voor dat luie beest. Jacob, die altijd al een biggetje had willen hebben, nam het diertje mee naar zijn kleine huisje, dat naast het grote huis stond, waar zijn vrouw het beestje tracteerde op een bord erwtensoep, gebakken aardappelen, een krop sla, een pan- nekoek en een schaaltje pap. Het varkentje at alles op en kroop toen in een hoekje. Het schreeuwde niet meer, maar snurkte tevreden. Jacob en zijn vrouw keken ver tederd naar het beestje. Maar er werd gebeld en op zijn tenen liep Jacob naar de bibliotheek. Is hij weg?, vroeg meneer Mikkelbas. Ja meneer, antwoordde Jacob, terwijl hij zijn ogen neersloeg. Oké, bel dan nu de brandweer en laten zij het huis van dat var ken in brand steken en een blus- oefening houden. Jacob deed wat hem gezegd werd. Maar de brandweer wist van het bestaan van het huisje van het var ken niet af en goot allerlei «oorten olie en benzine over het grote huis van de millionnair, terwijl Jacob en zijn vrouw uit waren. Een poosje later tdhrok Jodieus P. in zijn bibliotheek op, omdat hij rook in zijn neus kreeg. Brand, daoht hij en hij ont snapte langs de regenpijp en k terecht in de rozenstruiken. Toen hij weer bij kwam, was er van zijn huis niets over als een rokende puinhoop. Dat was een mooi karwei, glunderde een brandweerman. O, o, kreunde de millionnair, ik ben niet rijk meer. Al mijn goud, al mijn kostbaarheden. Niets is overgebleven. Volgende week verder. Mexicaanse dooien Alle kinderen die aan dit spel meedoen, zijn „springende vlooien". Een is hem en moet pro beren een kind te tikken. Nee, het is niet maar gewoon krijgertje spe len, want er mag bij dit spel niet gelopen of gehold worden, maar alleen gehinkt en je mag ook niet onder het spel op je andere been overgaan. Rendier en lappenbal Chinees parasolletje Toeken of met een stokje, of met -*• krijt twee rechte lijnen, die evenwijdig aan elkaar lopen. De lijnen zijn ook even lang. Twee kinderen beginnen bij de start. Zij Onderwijzeres: Peter ben je doof? Peter: Nee, Juffrouw. Be heb al- leem moeite met luisteren! "Ten kind is het „rendier" en staat ln een kring van Laplanders. De kinderen ln de kring gooien om de beurt een zachte lappenbal, die niet goed stuit naar het „rendier", die probeert te vangen en de bal naar de kring teruggooit. Als het rendier alleen maar geraakt wordt, en de bal niet vangt, wordt hij die gegooid heeft, rendier. Hoe mal en moeilijk er ook ge gooid wordt, zolang het randier de bal vangt, la hij veilig. Lachende Eskimo's TVu zijn de deelnemers Eskimo's. De jongens staan op een rij tegenover de meisjes, die proberen, de jongens aan het lachen te ma ken: Iedere Jongen die lacht ls af. Wie overblijft, heeft gewonnen. Dan worden de rollen omgekeerd ,en nu proberen de jongens de meisjes aan het lachen te krijgen. Indiaanse krijgsdans TT" laar af. Alle deelnemers gaan hinken. Steeda op het zelfde been. Wie het t langst vol houdt wint Wie zijn tweede been neerzet valt uit hebben een parasolletje of een paraplu in de hand. Het gaat er nu om, wie het eerst aan het eind van de lijn is. Je kunt niet zomaar gaan rennen. Het gaat een beetje ingewikkelder. Je zet je rechter voet neer. Je linker laat je er achter aansluiten, terwijl je op je linkervoet steunt. Draai dan je rechtervoet linksom, zodat de neu zen van de schoenen een ogenblik naar elkaar toewijzen. Sluit dan weer met je linkervoet aan, achter de rechter. Dan draai je Je rechtervoet naar rechts zodat de hielen nu tegen elkaar zijn en je gaat op de zelfde manier verder. Je draait dus niet om, maar blijft een kant uitkijken. Je moet er bovendien voor zor gen, dat je je voeten steeds op de Üjn zet. Spaans dansspelletje Uen Spaans schoentje wordt hoog XJ ln de lucht gegooid. De spelers dansen en lachen. Zo gauw het schoentje op de grond valt, moet ieder even stilstaan, zonder een vin te verroeren. Wie niet stilstaat, of nog lacht is af. Wie het laatst over is, wint. In de jungle probw of kunt en ma» ko- pen kaekjee met dierfiguren. Je doet er den een heleboel in een «leren echetl. Den moeten de endere kinderen, die lengt de •chael lopen proberen te raden hoe- veel dieren de schaal bevat en mis schien ook wel hoeveel van elke soort Wie er het dichts bij is, wint Duizend en een I TVfENEER JODICUS P. MIKKELBAS zat in zijn bibliotheek en laa in een boek. Het ging over het houden en fokken van varkens. Jodicua P. Mikkelbas, de millionnair, besloot, dat hij een biggetje wilde hebben. Hij zou het Vetmesten en verkopen en weer andere biggetjes kopen en op die manier wilde hij nog meer geld verdienen. Hij klapte zijn boek en zijn handen dicht en op het geluid van de klap verscheen de hulsknecht. Jacob, sprak Jodicus P., ik wil een biggetje hebben. Een biggetje?, vroeg de huisknecht verbaasd. Een biggetje ja, een biggetje, sprak de millionnair fronsend. Goed meneer, was het antwoord. En Jij gaat er een voor me kopen. Neem de wagen maar. Jacob, de huisknecht-chauffeur, verdween om zijn opdracht uit te voeren. Wacht, riep de millionnair hem terug. Ik ga mee. Even later hielp Jacob zijn meester in de rode auto en Jodicus P. liet Eich behaaglijk ln de dikke kussens zakken. Zzzzzzz reden ze weg. BU de boerderij stapte de huis knecht uit en vertelde de boer waar voor zij kwamen. Een biggetje, mompelde de boer, terwijl hij een strootje uit zijn mond nam. Dat kan. Even 'later kwam hij terug met een biggetje, dat hard schreeuwde. De chauffeur nam het van hem over om het aan meneer Mikkelbas te laten zien. Die keurde het goed en zo werd het varkentje gekocht. De chauffeur betaalde met 100 gul den en op een teken van de million nair kon de boer het wisselgeld houden. De chauffeur was blij, toen zij weer voor het grote hui# waren, want hij had zijn handen vol aan de auto en het schreeuwende diertje. En nu moest hij bovendien nog meneer Mikkelbas uit de diepe kus sens helpen. Het biggetje nam een sprong en ging er op een holletje van door. Gelukkig kreeg Jacob het gauw te pakken. Zodra menesr Jodicus P. Mikkel bas binnen was, liep hij naar de telefoon en belde de timmerman, die hij opdracht gaf voor het big getje een huis te bouwen, van gele bakstenen, met rode pannen. Een keuken met een ijskast en een tegel vloer. Overal electrisch lioht, kort om een modern huis, van alle ge makken voorzien. De timmerman kwam nog die zelfde middag en bracht een en twintig helpers mee. In de kortst mogelijke tijd werd het huia ge bouwd. Het biggetje installeerde zich knorrend ln de lage venster bank. Waarom knort dat beest toch zo?, vroeg Jodicus P. zijn huis knecht. Misschien is het diertje ziek, veronderstelde deze. Weer nam de millionnair maat regelen. Hij Het de ziekenauto ko men en het varkentje werd opge nomen- De volgende dag werd het beestje weer terug gebracht met de mede deling van de dokter, dat het diertje helemaal gezond was. Breng het naar zijn huis. sprak de millionnair, die de arts betaalde. Hij kon het geschreeuw van het varfcentje niet meer aanhoren. Het varkentje bleef maar schreeu wen en het hielp niet, dat meneer Mikkelbas alle ramen sloot en Ra ra, hoeveel zijn er? T)ekijk dit schip eens goed. Je zult zien, dat het opgebouwd is uit figuren. Hoelang heb Je er voor nodig, om uit te vinden bosvsel het er zijn? Maak er een wedstrijd van en laat je vriendje meedoen. Cowboy maaltijd 17 Degenen, die aankwamen, stoor den zich niet aan de verhalen van hen, die teleurgesteld waren. ZIJ ge loofden. dat zij het beter wisten en het er wel goed zouden afbrengen, omdat zij de boeken, waarin over gouddelven geschreven werd, had den gelezen. Na een poosje ondervonden zij echter, wat waar was geweest en wat niet. San Francisco'was in een paar jaar een stad geworden met 200.000 inwoners. Voor het goud was gevonden, waren het er maar een paar duizend. Daarom was er voor veel mensen gebrek aan on derdak en voedsel. Men moest voor een. nacht slapen op de vloer drie dollars betalen. Het waren de eigenaars van restaurants en barakken, die veel geld verdienden. Voor ham en eieren rekenden zij 5 dollar en een glas whisky kostte twee dollars. Maar het gereedschap was nog het duurst van alles. Veel van de mensen, die geko men waren om naar goud te zoeken, hadden nog nooit zwaar werk ver richt. Zij dachten dat je alleen maar hoefde te bukken om de klompjes goud op te rapen. Maar zo mak kelijk was het niet. Men moest wel degelijk sterk zijn om het werk te kunnen volhouden. De gouddelvers stonden van 'e morgens vroeg tot 's avonds laat goud te wassen. Meer dan eens stonden zij uren tot hun middel in het koude rivierwater. ZIJ vulden hun goudpan met zand en Heten het water er doorspoelen, zo dat alles verdween, behalve het zwaardere stofgoud Natuurlijk waren er mensen, die ge luk hadden Menaen. die niet eens hun eigen naam konden schrijven werden millionnairs. Er was eén goudzoeker, die een klomp goud vond. zo zwaar, dat hij hem nauwelijks kon dragen. De klomp goud had een waarde van 46 000 dollar. Maar dat was dan ook de grootete. die ooit gevonden is. T)e cowboy-maaltijd bestaat uit een potje met bruine bonen. Op een bepaald ogenblik wordt die boven de grond leeg gegoten. De „cowboys" beginnen de -bonen op ""ut Wl* ,l! d« bonsn oS zijn, het meeste heeft, wint. Ds verliezer krijgt een troostprijs. Hollandse appels TAe kinderen vormen twee san twee partners. Elk paar krijgt een appel en een mes. Na het startsein begint de een da appel te schillen en in stukjes te snijden, de ander eet hem op. Het paar, dat hiermy het eerst klaar ls, heeft gewonnen. ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1955 DERDE BLAD - PAGINA 3 aan de balans begin, eers en en passaat". Thans, aan het eind van de reis. inclusies te trekken uit de ervaringen van de dat wellicht beter doen dan in een kunstmatig ikheldere en klaarlichte Aruba. Voordat ik echter dit laatste eiland van de tocht. Een belangrijk man in het bestuur van Aruba pro beerde mij duidelijK ie maken, waarom Curagao sedert de autonomie der verschillende Antilliaanse eilanden is ingevoerd - fi nancieel er veel slechter aan toe is dan voorheen. Weet u hoe men apen vangt?" vroeg de Arubaan rriij Ik verklaarde een vol komen leek in de apenjacht te zijn en als de man mij daarna iets op de mouw heeft gespeld, lieg ik thans in commissie. Maar dat is in dit geval niet zo be langrijk. Om een aap levend te vangen zou men een geuri ge rijpe baaan in een spe ciaal kistje of in een grote holle noot moeten sluiten. In de noot of het kistje maakt men dan een kleine opening. De aap ruikt de banaan, hij kan zijn handje precies door het kleine gat steken, hij grijpt de pisang maar dan kan hij zijn gebalde vuistje niet meer door de opening naar bui ten trekken. De aap gaat schreeuwen van ellende, maar wil de banaan niet loslaten. En zo zou hij zich laten vangen De aap kwam uit de mouw, toen ge noemde Arubaanse functionaris mij de toepassing van zijn verhaal ging geven: Curacao, zo zei hij, heeft altijd boven matig geprofiteerd van de bijdragen, die Aruba in de algemene kas moest stor ten. Aruba werd kort gehouden en te Curacao ging het van de grote boom. Maar nu, nu ieder eiland voor een groot deel de eigen inkomsten beheert, kan Curacao, dat ineens veel krapper is ko men te zitten, er niet toe komen zijn royaal opgezette huishouding drastisch te vereenvoudigen. Het houdt vast wat het heeft en zit als de aap in de knel. Te Curacao geeft men een heel andere voorstelling van zaken en de waarheid ligt wel zo ongeveer in het midden. Bovenstaan de beeldspraak werd hier slechts vermeld om een indruk te geven van de rivaliteit tussen Aruba en Curacao, die nog altijd groot is. o Vooral in de sector van de De Koningin ontving nieuwe gezanten De Koningin heeft gistermorgen om elf uur ten paleize Korte Voorhout in Den Haag de nieuwbenoemde ambassadeur der Sow- jct-Unie bij ons Hof, de heer Stephan Pav- lovitsj Kirsanov, ontvangen, ter aanbie ding van diens geloofsbrieven Voor het paleis stond de Koninklijke Mi litaire Kapel opgesteld, evenals een ere- compagnie. van het regiment luchtdoelar- tillerie Waalhaven. De Sowjet-ambassadeur was vergezeld van jhr D. G. de Graeff. ceremoniemees ter. De Koninklijke Militaire Kapel speelde het volkslied der Sowjet- Unie. Om halftwaulf ontving de Koningta de nieuwe gezant van Mexico bij ons Hor. de heer Manuel A. Chavez. Hij was vergezeld van mr J. H. L. J. baron Sweerts de Lan- das Wyborgh, jagermeester in buitenge wone dienst van de Koningin. Ook de Mexicaanse gezant bood zijn geloofsbrieven aan. Om twaalf uur ontving de Koningin de Griekse gezant bij ons Hof, de heer Nico las G. Lely. Deze bracht aan de Koningin de dank van Griekenland over voor de grote blijken van meeleven en de steun die van onze Koningin, de Nederlandse rege ring en het Nèderlandse volk werden ont vangen bij de aardbevingsramp. die Grie kenland heeft getroffen. Generaal-majoor Pcreira terug naar Nederland (Van onze correspondent te Djakarta) Naar wij vernemen, zal generaal-majoor A J. A. Pereira. het hoofd van de Neder landse Militaire Missie in Indonesië, we gens beëindiging van zijn taak op 15 Sep tember per K.L.M.-vliegtuig naar Nederland terugkeren. Een klein aantal Nederlandse officieren zal nog achterblijven ter afron ding van de lopende cursussen, die dit jaar eindigen. Een typisch Arubai (Willem van de Poll) Vele Arubanen, die afstammen van India- en en wier voorouders nooit zoals de Curacaoënaars slaaf zijn geweest, gaan nogal prat op dit feit. Maar ook al bestond er dit verschil in afkomst niet. dan nog zouden de twee eilanden wel trachten elkaar de loef af te steken. Met name voeren zij een verbeten strijd om het grote toeristen hotel, dat men reeds sedert jaren van plan is op één van deze eilanden te bouwen. Hit beste zou het maar zijn. indien Curacao eri Aruba letterlijk naar elkaar toe dreven en één eiland gingen vormen. Dan kon men één hotel bouwen, waar beide partijen profijt zouden hebben, maar zulke wonderen gebeuren te zelden. Aruba maakt* het overigens, ook zonder toerisme, nog altijd goed. Ook hier is de olieraffinaderij (in dit geval dus de Ameri kaanse Standard-maatschappij) echter wel wat aan het bezuinigen. De kooplust is, me de daardoor, afgenomen. Maar dit nieuw en Amerikaans aandoende eiland, glanst toch nog van de welvaart. De balans A/Taar nu dan de balans. Nu en dan "-'-I korte samenvatting van de huidige si tuatie in de West en iets over de verplich tingen en belangen aldaar van Europees- Nederland. Om dan deze keer maar eens met de be langen te beginnen: deze z|jn niet zo groot ais men wel eens meent. Emigratie zit Ne derland in deze periode hoog. maar ik heb in mijn artikelen over Surirame uitvoerig aangetoond, dat de immisratiemogelijkhe den daar slechts bescheiden zijn. Op de An tillen zijn ze vrijwel nihil. Willen wij men sen deze richting uitsturen, dan biedt Zuid- Amerika als geheel veel en veel meer mo gelijkheden. zowel voor emigratie als voor handel en industrie. Maar juist omdat Zuid Amerika kansen voor ons biedt, is het be lang van de West toch toegenomen. Vooral de Antillen kunnen mits de situatie daar harmonisch en welvarend is voortreffe Hjke visitekaartjes "ijn. waarmede Neder land zich in Zuid-Amerika presenteert. Verder is het stellig ook van belang, dat jonge Nederlands op Nederlands gebied een prima opleidingsschool kunnen vinden in de raffinaderijen op Curacao. En iets dergelijks geldt voor Nederlandse studenten van an dere richting: Suriname, met zijn tropische natuur en zijn gevarieerde bevolking, kan een laboratorium zijn, waarvan niet alleen die jonge wetenschapsmensen, maar ook de Surinamers zelf prbfiteren kunnen En ten slotte: mocht het onverhoopt tot een oorlog in F.uropa komen, dan biedt de West een goede uitwijkplaats voor vloot, luchtmacht en grote Nederlandse maat schappijen. Maar. soms scheppen verplichtingen nog een sterker band dan belangen. Vooral, in dien die belangen niet zo bijzonder groot zijn. „Carmen" ging gewoon door Deurwaardersvrouw: „Denk neemt haar niet tn beslag." Verplichtingen deze serie artikelen is niet overdadig gerept van de rood-wit-blauwe vlag waalend in dit Caraïbische en Su-| rinaamse gebied, maar die vlag en oprechte genegenheid hier van vele eenvoucügen voor het Huis van Oranje, betekenen toch iets. Deze eeuwenlange historische! verbondenheid heeft een band ge schapen, die men niet achteloos mag verbreken. Nog altijd kunneni Nederlanders allerlei doen om de economische en zelfs om de politie ke situatie in deze gebieden te ver beteren. Gouverneurs en gezagheb bers zullen er goed aan doen alleen in te grijpen, indien waarlijk op ernstige wijze het algemeen belang schade dreigt te lijden. Volgens ar tikel 208 van de Grondwet moeter echter de rechtszekerheid, de fun damentele menselijke rechten en vrijheden, alsmede een deugdelijk bestuur gewaarborgd worden. En de reeks artikelen, die thans ten einde is, kan het wel duidelijk hebben gemaakt, dat de hoge woorden, die de Grondwet noemt, hier en daai wel eens bedreigd zijn. Voor het welzijn van die gebie den zelf, maar ook voor de goede naam van iet gehele fConinkrijk (beduimelde visitekaartjes zijn geen aanbeveling), mag men artikel 208 niet vergeten. Het is zeker geen Antilliaanse of Surinaamse uitvinding om politieke macht te gebruiken voor particulie re belangen. Maar zou zulks sche ring en inslag worden van het po litieke weefsel in deze gebieden, dan dreigt een bederf, een corruptie, die deze kleine maatschappijen econo misch en geestelijk slopen kan. Men kan zeggen: deze gebieden verkeren nog in de periode van de politieke kinderziekten. En daar is iets waar* ln. Maar ook kinderziekten kunnen gevaarlijk zijn. al komen gelukkig! de meeste kinderen er wel bovenop (Van onze speciale verslaggever) YV7at heeft West-Indië aan ons, Europese Nederlanders? En wat voor belang hebben wij zelf er bij om nauwe betrekkingen te blijven onderhouden met Suriname en de Antillen? Met deze twee vragen begon deze serie artikelen over d< Nederlandse gebieden „Onder pali is het moment gekomen om de t laatste zes weken. Nergens kan m< gekoelde hotelkamer op hr' Onder palmen passaat (14 en slot) C'arisen gelooft niet aan aut geldverhaal Misschien ander schip Kurt Carlsen. kapitein "an de gesonken Flying Enterprise heeit te Singapore verklaard, de berichten over de berging van grote sommen gelds niet te geloven. .Indien dat geld aan boord was geweest, ion het gemakkelijk van het «chip gehaald kunnen zijn, vóórdat dit zonk". Hij achtte de suggestie, dat zijn «chip vijf km is weggedreven van de plaats waar het gezonken is. ongeloofwaardig. Hij had kran tenberichten gelezen over de mogelijkheid, dat de bankbiljetten tn werkelijkheid uit een ander „geheimzinnig schip" zijn gehaald Carlsen zei. dat hij het nieuws van de bergingsoperatie pas heden had vernomen. levensmiddelen De omzet van het midden- en kleinbedrijf in de maand Juli kan over het geheel ge nomen niet onbevredigend worden ge noemd. deelt het Economisch Instituut voor de Middenstand mee. Ten opzichte van de overeenkomstige maand in 1952 werd in vele branches in voedings- en genotmiddelen omzetstijging geboekt, welke in enige groepen, althans ten dële. moet worden toegeschreven aan prijsstijgingen Niet in alle branches ging derhalve de toeneming van de geldomzet gepaard met een evenredige stijging van de hoeveelheidsomzetten De opruimingsver kopen, welke in ver scheidene branches in duurzame con sumptiegoederen in Juli j.l werden ge houden, leverden veelal hogere geldomzet- ten op dan in Juli 1952. De grootste omzetvermeerdering in de levensmiddelensector werd genoteerd in de detailhandel in aardappelen, groente en fruit (14 de detailhandel in via (12 en het slagersbedrijf (11 De omzetten in het bakkersbedrijf lagen in Juli 1952 en 1953 op eenzelfde niveau Met betrekking tot het omzetverloop in duurzame consumptiegoederen kan worden opgemerkt, da', alleen in de detailhandel in glas, aardewerk, porselein en huishoude lijke artikelen en in de handel in ijzer waren en gereedschappen lagere geldom- zetten werden behaald dan in Juli 1952. In de overige vermelde brahces werd t.o.v. laatstgenoemde maand omzetstijging ge boekt. De gunstige omzetontwikkeling in het rijwielbedrijf werd reeds in het voor gaande gememoreerd. In de boekhandel bracht de levering van schoolboeken en «le verschijning van een nieuwe aflevering van een vervolgwerk een 6tijging vah de geldomzet met zich. De geldomzetten in de detailhandel in schoeisel gaven een toe neming te zien met 8 (De parenomzetten zijn gestegen met 4 en de gemiddelde opbrengst per paar schoeisel steeg van 13.54 in Juli 1952 tot 14.16 in Juli 1953). In de overige branches bedroeg de toe neming 3 tot 5 In de genotmiddebsnsector werden in het chocolateriebedrijf 'en in de detailhandel in tabaksfabrikaten in Juli 1952 en 1953 geldomzetten van gelijke omvang geno teerd De omzetten in parfumerieën, cos metische en toiletartikelen vertoonden een stijging van 8 In de slijterijeri en in de banketbakkersbedrijven werden de Juli- omzetten van 1952 overtroffen met 4 In het opticiensbedrijf. alsmede in de detailhandel ii} bloemen en planten, wer den in Juli j.l. omzetten genoteerd, welke 14 hoger waren dan die in de correspon derende maand in 1952 De omzetten in het kapperabedrijf stegen met 8 en die in het drogistenbedrijf met 4 Ten opzichte van de daaraan voorafgaan de maand werd in Juli j.l. in tal van bran ches omzetstijging geboekt Voor vele win kels in duurzame consumptiegoederen hield deze omzetvermeerdering verband met de opruimingsverkopen. Voortss werd in ver scheidene branches het omzetverloop gun stig beïnvloed door de verkoop aan vacantiegangers. De mislukking van de Volkenbond en van vele internationale conferenties ia niet te wijten aan de onwil, de kortzichtigheid of het egoïsme van nationale regeringen. Dese hebben een nationale verantwoordelijkheid, welke zij niet ondergeschikt kunnen maken aan een internationaal belang. Daardoor loopt het altijd mla. zodra het ernat wordt en de eiaen van aamenwerking in botsing komen met de nationale verantwoordelijk heid van de regeringen van de afzonderlijke staten. Het kan alleen goed gaan. mits de bevoegdheden van de internationale orga nen in overeenstemming z|jn «net het be wustzijn van een gemeenschappelijke ver antwoordelijkheid. De schadelijke gevolgen Lokollo met de sterke arm voorgeleid Hij weigert te getuigen De heer L. P W. Lokollo. destijds hoofd van het departement van voedselvoorzie ning van de Republiek der Zuid-Molukken. is Donderdag in zijn woning in Rotterdam aangehouden en overgebracht naar Den Bosch Men wilde hem namelijk verhoren in verband met de zaak die in Juni 1951 aanhangig gemaakt is tegen de „Stichting door de eeuwen trouw" te Eindhoven, die verdacht werd van deviezenovertreding. De heer Lokollo heeft destijds geen ge volg gegeven aan een oproep om voor het parket in Den Bosch als getuige op te treden. Hij beriep zich op zijn zwijgrecht wegens zijn officiële functie bij de Repu bliek Zuid-Molukken. Blijkens een mede deling van de heer Lokollo heeft hij ook gisteren voor het parket in Den Bosch zich op dit zwijgrecht beroepen en geweigerd in. deze zaak te getuigen Dc toekomstige loonvorming Het bestuur van de Stichting van de Ar beid heeft, o.a. naar aanleiding van het des betreffende advies van de Sociaal-Economi sche Raad van Maart j.l. besloten in de ko mende maanden overleg te plegen over de toekomstige loonvorming. Vastgesteld werd, dat de inhoud van de onlangs gepubliceerde verklaring der vier werkgeversverbonden, die in het bestuur van de Stichting van den Arbeid werd toe gelicht. geen belemmering behoeft op te le veren voor een reéel overleg over het toe komstige systeem van loonvorming en de laak, die de organisaties van het bedrijfs leven daarbij zullen hebben te vervullen. De Sowjet-Unie en Perzië Volgens berichten in Teheraruse bladen is te Teheran een Russisrh-Perzisch handels verdrag getekend waardoor de ruilhandel tussen de Sowjet-Unie en Perzië bijna wordt verdobbeld De nieuwe overeenkomst is een aanvulling op een handelsverdrag, dat op 10 Juni werd gesloten. Rusland zal een grote verscheidenheid van fabrikaten, riërend van katoenen stukgoederen tot lo comotieven, leveren en Perzië grondstoffen. Een commissie, benoemd door het hoofd bestuur van de Nederlandse Vereniging van Pleegoudera. heeft een rapport aamenge- ateld over de wenselijkheid en mogelijkheid van een wettelijke regeling voor het adop teren van kinderen ln Nederland. Nóch getekende verklaring van de ouders, nóch een contract met een voogdijvereni ging. nóch een voogdijopdracht van de rechter kunnen de pleegouders namelijk garanderen dat zij het kind bij zich kun nen houden, zolang het nog eigen ouders heeft. Het ontbreken van die garantie ia zowel voor pleegkinderen alt voor pleeg ouders een onbevredigende toestand, aldua het rapport. De practijk leert, dat onder de huidige wetgeving zich «oms hevige drama's afspe len, met blijvende schade voor het kind. wanneer het na vele jaren bij pleegouders te zijn opgevoed, plotseling naar de eigen ouders. (jie Het niet kent. moet terugke ren. Het rapport pleit dan ook voor onher roepelijke adoptie met alle daaraan verbon den wettelijke gevolgen. Naar de mening van de rapporteurs zal een wettelijke adoptieregeling het licht vaardig afstaan van kinderen niet in de hand werken, als de regeling althans vol doende waarborg biedt voor een grondig vooronderzoek en voorafgaande woogdijbe- noeming. Er is nu reeds, zonder adoptiemo- gelijkheid. een veel groter vraag naar dan aanbod van kinderen, voor wie een duur zaam verblijf bij pleegouders wordt gezocht terwijl dit toch heus niet de wens van ouders om zich te laten ontheffen In de hand Werkt Er lijn gevallen waarin men ouders ongehawde moeders hieronder niet in de laatsterplaats begrepen zal moeten hel pen om\e voorkomen, dat zij hun kind af staan ls\£r een mogelijkheid van wette- Fort Willem III. Deze toren was eerst vuur toren. werd later gevangenis en doet thans dienst als opslagplaats voor gemeente werken. (Willem de Poll) lijke adoptie dan zullen dergelijke gevallen elrder aan het licht kunnen komen. Ook zal de mogelijkheid van afstand tn een derge lijk geval geringer worden. Immers, adspi- rant-pleegouders zullen stellig voorkeur tonen voor gevallen, waarin zij een redelijke kans op adoptie hebben. Er is nog een ander aspect, dat ten gun ste van de eigen ouders, in het bijzonder van de ongehuwde moeder werkt. Dit heeft betrekking op de gevallen, waarin het wél tot afstand is gekomen. Hoezeer., objectief beschouwd, de afstand de beste oplossing kan zijn geweest, is het mogelijk, dat de mogelijkheid om het kind terug te krijgen de moeder als het ware blijft obsederen Indien door adoptie ook de theoretische mogelijkheid van terugkeer is weggenomen, zal dit de moeder geestelijke rust kunnen geven. Het rapport komt tot de conclusie, dat Invoering van een wettelijke regeling van adoptie in hoge mate wenselijk is. welke de gemeenschappelijke politiek voor afzonderlijke staten kan hebben mogen daq niet worden overgelaten aan de individuele verantwoordelijkheid van de afzonderlijke staten. Zo stelde vanmiddag onze minister van buitenlandse zaken, mr J. W. Beyen het probleem, toen hij te Bazel de jaarvergade ring van de Zwitserse Maatschappij voor Chemische Industrie toesprak. Grenzen der souvereiniteit Zowel op militair als economisch terrein bestaat er zo betoogde de minister geen andere oplossing dan de overdracht van tenminste een deel van de verantwoor delijkheid aan een supra-nationaal orgaan; il dus zeggen de overdracht van be paalde bevoegdheden aan een dergelijk or- Men kan dat een beperking van de nationale souvereiniteit noemen en zich uit louter nationalisme daartegen verzetten, maar het is in de eerste plaats moeilijk in te zien. waarom souvereiniteit niet het recht zou kunnen inhouden vrijwillig de eigen macht te beperken, terwijl het voorts niet duidelijk is, dat souvereiniteit. d w z. „hoog ste macht" nog wel een wezenlijke inhoud hebben met betrekking tot gebieden, ten aanzien waarvan de nationale macht niet langer voldoende is om een bepaalde taak te vervullen. Maar wij geloven slechts dan aan de mo gelijkheid tot ontwikkeling van het vereis- saamhorigheidsbewustzijn, indjen taken Ier die gebied van de economische vereniging van Europa, zonder welke noch eenl gemeen schappelijke verdediging, noch eerï zelfstan dige Europese productiviteit die ik staat is.-" ïcurreren en volledig profijt foefel-van oderne technische hulpmiddelen, be reikbaar is een productiviteit, die op haar beurt weer de noodzakelijke grondslag is voor een gezond, bloeiend, creatief Europees.' leven. Minister Beyen brengt een bezoek van ruim drie dagen aan Zwitserland. Vanmid dag bezocht hij de Nederlandse Kamer van Koophandel voor Zwitserland. Morgen gaat hij naar Bern. Ook geallieerden zenden veroordeelden terug nae au Pan Moen Djom is een document ter hand gesteld, waarin wordt verklaard, dat de ge allieerden ook hunnerzijds de veroordeelde communistische krijgsgevangenen aan de Noordelijken zullen uitleveren. behartiging worden overgedragen, taken liggen in de eerste plaats op het 2000 Rendieren gevlogen In Lapland is een kudde van 2 000 ren dieren gestolen. De politie heeft haar waak zaamheid aan de Noors-Finse grens ver scherpt. daar men gelooft, dat de dieven zullen trachten hun bult naar Finland t« brengen. \Gar is Jacobus Aalders De recherche van bureau Linnaeusstraat te Amsterdam heeft een officieel opsporings- rzoek uitgevaardigd voor de 29-jarige Jacobus Aalders, die in 1944 door de S.S. gevangen werd genomen en naar de Euter- pestraat werd overgebracht. Vandaar is nij via het Huis van Bewaring aan de Amstel- veenseweg naar Amersfoort gevoerd. Waar hij sindsdien is gebleven, is niet bekend. Hoewel destijds is aangenomen, dat hij zou zijn omgekomen, meent de familie er vrij zeker van te zijn. dat hij nog in leven is. Men gelooft, dat Aalders aan een geheu genstoornis lijdt en men meent te weten, dat hij verscheidene malen in ons land is gesignaleerd. Zijn signalement is: lang 1.75 meter, blond haar, blauwe ogen. heeft litteken aan rech- teroorlel. Jehova's getuigen in Amsterdam Duizenden Getuigen van Jehova uit alle delen van ons land congresseren vier dagen lang in het Olympisch stadion te Amster dam. Donderdag luisterden ruim 6000 getui gen naar redevoeringen van diverse spre kers. Zondag rekent men op een aantal, dat twee maal zo groot zal zijn. Zij zijh de ge hele dag in het stadion bijeen en logeren des nachts bij geloofsgenoten in Amsterdam De heer P Kushnir. leider van het predi- kingswerk van Jehova's Getuigen in Neder land, zei in een rede. dat er tien jaar geleden 110.000 getuigen waren, die actief aan het predikingswerk deelnamen. Thans is die schare uitgegroeid tot 510.000. Oostduitse kinderen in Nederland aangekomen Op uitnodiging van de stichting Oecume nische Hulp aan Kerken en Vluchtelingen zijn ruim 200 kinderen uit vluchtelingen kampen in \Vest-Duitsland in Nederland aangekomen, voor een vacantieverblijf van acht weken. De kinderen, in de leeftijd van 5 tot 15 jaar, zijn afkomstig uit Oost-Duits- land en andere door de Russen bezette ge bieden en hielden verblijf in vluchtelingen kampen. Zij zijn thans ondergebracht in de omgeving van Geldermalsen. Het is oor spronkelijk de bedoeling geweest het trans port aanzienlijk groter te doen zijn, maar helaas moest een honderdtal kinderen in West-Duitsland achterblijven, omdat in een der kampen kinderverlamming was gecon stateerd. Vrachtauto bij Herwijnen van de dijk Op de Waaldijk bij Herwijnen (Betuwe) is Vrijdagmiddag een vrachtauto, geladen mot graszoden, van de zes meter hoge Waaldijk gereden. De chauffeut1, de 23-jarige J. de Gits, kwaqi hierbij om het leven. Zijn va der. die naast hem zat, bekwam o.a. een dubbele beenbreuk Een derde inzittende in de cabine bleef ongedeerd. Ook een op de graszoden zittende man die werd weg geslingerd, bleef ongedeerd. Gelukkig, dat het gis termiddag toch wat drukker, is geworden de manege om de strijd van de Nederlandse ruiters tegen de sterke buitenlandse equipes gade te slaan. Het ging af en toe hard tegen hard, zoals in het laatste nummer van de dag. het barrièie springconcours om de prijs van de lucht vaart. waarin de eerste plaats fel werd betwist tussen twee Neder- landse en een Duitse com binatie. De twee Neder landers, Timmer en Hen- drinckx moesten het afleg gen tegen Winkler. Zeer spannend was ook het springconcours om de prijs van de Jockeyclub, waarin de Britse majoor Gibbon met de oranje rozet ging strijken. Hij "moest met twee paarden hetzelfde parcours afleggen en deed dit eerst met Blue Lady en daarna met Bones op voorbeeldige wijze. Hendrickx kwam niet verder dan de laatste plaats. Snelle Duitser Gisteren werd het concours hippique vervolgd met een jachtspringconcours om de Prijs van de Kralingse Plas. Heel wat ruiters en amazones hadden hiervoor 'na schreven. doch de beste die wij «enen heb ben en die naar alle waarschijnlijkheid de Prijs ook wel gewonnen heeft was de Duitser Winkler, die in een soort van glij vlucht en in de fantastische tijd van 82.5 sec alle hindernissen nam. Er waren enkele heel moeilijke tussen, zoals een heuveltje, met een hindernis voor en één er achter. Vooral bij het afkomen wilden de paarden nog wel eens dc gemakkelijkste weg kiezen Valpartijen bleven ook niet uit. De Duitser Schmidt, brak bijna z'n hals toen z'n paard lidden in Marshall, de vroegere mej. Whitehead, die in Rotterdam met ..Nobbier" reeds ment ge prgs in de wacht heeft ge- leept, moest het Donderdag in dc Amazone- prijs afleggen legen de Duitse Helga Kohier, die het parcours met ((Armalva" eer schep reed. Draufganger i gecompliceerd houtwerk terechtkwam en wat er gei als een paard schrikt zagen we bij de heer Uitendaal Uit Breda, die plotseling over de nek van z'n paard schoot en daar als in een vertraagde filmopname bleef hangen wat natuurlijk kostbare tijd kostte. De Rotter dammer Rijks met Ruitenheer (in plaats van Gruppelaar) was geen ideale combinatie, want Rijks maakte niet alleen fouten, doch kon de tijdclimi-. niet halen, zodat hij op een totaal kwam van 137 2 5. Van Loon deed het met Ampère veel beter, terwijl Albers Pistorius de pech had z'n paard Uranie kreupel te rijden. De snelste amazone w evrouw Perrone uit Italië. De Donau is niet blauw Dat mag misschien een kleine teleurstel ling zijn geweest voor de Neder- dse zwemploeg, toen ze Donderdag haar intrek nam in hotel „Donau" in Boedapest, maar dat was dan ook beslist het enige. 's Middags is een bezoek gebracht aan het zwembad op het Margarethen eiland, een prachtig bad met tribunes voor toeschouwers, die al voor twee dagen zijn uitverkocht. En wat u misschien ook nog zal interessern: in Boedapest is een hitte golf. Van de Pol in Antwerpen Tn Antwerpen wordt een Internationale A vijfkamp gehouden, waaraan voor België Van Hassel en Vervest, voor Duitsland Spielmann en Lütgehetmann en voor Ne derland Piet van de Pol meedoen. Er zijn tot nu toe zes wedstrijden ge speeld, waarvan Piet van de Pol er één gelijk speelde, tegen Spielmbnn en één ver loor van Vervest, de Belg die tot nu toe het best op dreef is. Want behalve v. d. Pol versloeg hij Van Hassel en Spielmann en verloor hij van LUtgehetmana. Rrrr Een simpel berichtje als een uitno- diging van de Noorse schaatsenrijders- bond om in de komende tointer een u>edstr(jd NoorwegenNederland te houden kan al een rilling over je rug jagen. En toch moeten we het als man nen onder de ogen zien Vendetta De weigering van Fausto Coppi om in één Tourploeg te rijden met Gino Bar- tali heeft er geen geheim van gemaakt hoe ipionissimi van de Apenijnen met el kaar omgaan. Fausto heeft aan een verslag gever van l'Equipe een boekje opepgedaan over de onderlinge verhoudingen in de Ita liaanse wereld van wielrenners en daar lus- "ten, om het eens populair te zeggen, de hon den geen brood van. Het is een gekonkel en een kwaadsprekerij van elkaar, meer dan erg. en het enige wat er nog aan ontbreekt, is dat de heren elkaar openlijk met houw degens en rokende revolvers te lijf gaan. Dat de heren Coppi en Bartali elkaar niet te best verstaan, dat wisten we wel. maar nu is Petrucci, eens de boezemvriend van Fausto, ook naar het vijandelijk kamp over gelopen Volgens Fausto liep hij in Lugano tegen iedereen te vertellen, dat het met Coppi afgelopen was, dat hij niet meer ..ging", en weigerde aan een fotograaf om samen met Magni en Coppi op een plaatje te komen. En toen Coppi Wereldkampioen wai ge worden. gaf hvj een Italiaanse verslag gever de woorden in de mond. dat h|j het te danken had aan een afspraak met Magni en Bobet. Het zijn wel frisse toestanden, die daar heersen en een renner als Coppi de angat aanjagen om aan een kampioenschap van Italië of een Ronde van Venetié mee te doen. Dat een renner als Coppi huivert om nieuwe vriendschappen aan te knopen, is te begrijpen, eri dat ziin vrouw Bruna hui vert bij de gedachte, dat het wel eens een echte vendetta zou kunnen worden, is ook geen overdreven angst.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1953 | | pagina 5