èmu
t
Sportpraet
van Eric
HAAR EIGEN
DOMEIN
Gastvrouwen in het blauw
heten u welkom in Parijs
Odie afschuwelijke Dior en die
verschrikkelijke korte rok
Spelend de wereld rond
Ïlf
Van de manier van apen vangen en
de Curagaose toepassing
Rede van minister Beyen over
internationale samenwerking
EEN VROUW als mode-ontwerpster
IN LONDEN TWEEDE NAJAARSCOLLECTIE OP KOMST
Britse „wederverkopers" met de
handen in het haar
Sporthandschoenen
HUISMOEDERS, PAST OP!
Geweckte groente is aan
bederf onderhevig
Ha, Ha
Een dikke millionnair en 'n varkentje
Het verkeerde huis
Schip van figuren
Goudkoorts
in Califomië
Stijgende lijn in de omzet van het
midden- en kleinbedrijf
In,
Onze belangen bij de West niet zo groot,
als men wel eens denkt
Pleidooi voor wettelijke regeling van
adoptie in Nederland
Paarden
kloppen:
i wil een
er zelfs
het Ne
er adres
DAN STOPT de trein en dan staat u
XJ op het Parijse Gare du Nord. Mis
schien bent u nog jong, misschien komt u
voor de eerste maal in de „Hoofdstad van
de Wereld", zoals Parijs wel wordt ge
noemd. En uw hart klopt van vreugde en
misschien ook wel een tikkeltje van op-
Winding en „vreemdigheid". U laat u door
de porteur, zoals de Franse witkiel heet,
een kaartje met zijn nummer in de hand
drukken en misschien vraagt u zich ang
stig af of u uw bagage nog ooit zult terug
zien, want deze kofferdrager volgt, gelijk
de kofferdragers op alle stations in alle
landen dezer aarde ien geheel andere weg
dan de reizigers moeten gaan. Wij verzeke
ren u bij voorbaat, dat het in orde komt en
dat, zelfs al wist u zijn nummer niet. hij
wel herkent en u prompt een taxi be
zorgt, als u dit wilt.
Gevoelt u zich toch onwennig? Zoudt u
zich graag aan de een of ander willen
vastklampen om uw eerste schreden in de
Lichtstad te lelden? Wel. kijkt u dan uit
naar een jong meisje ln een lichtblauw
mantelpakje en een coquet mutsje in de
zelfde kleur een beetje schuin op het hoofd
geplant. Zij staat er om u op te vangen en
terecht te helpen. De kans is echter groot,
dat zij er nietstaatl In dit geval loopt u
maar naar haar kantoortje, rechts bij de
uitgang van de Grote Lijnen.
Daar hebben de „Parijse Gastvrouwen"
haar gastvrij vertrek. Kunt u het niet
vinden? Gaat u dan helemaal het station
uit, laat uw blik glijden langs de gevel en
dan zult u stellig het bord zien: „Hótesses
de Paris". Het Parijse „Syndicat d'Initia-
tive" (V.V.V.) heeft haar aangesteld en zij
hebben geen andere taak dan het de
vreemdeling, die Parijs bezoekt, zo gemak
kelijk mógelijk te maken. Men vindt deze
gastvrouwen op verscheidene grote stations
en op het Gare du Nord, waar de treinen
uit Nederland aankomen, zijn ze vier in
getal. Steeds moet één harer op het bureau
tje aanwezig zijn om ieder, die er binnen
loopt, te woord te staan.
Bloemen voor „hoge" gasten
^7ELFS al bent u een ervaren reiziger, dan
kunt u er toch weieens behoefte aan
hébben bij de Gastvrouwen aan te
u wenst de naam van eeq hotel, u
plattegrond bemachtigen (u kunt er
een krijgen met aanwijzingen in het
derlands) of u wilt een of ander
weten, bijvoorbeeld van een club, die u
bij name kent, maar die in Parijs even
moeilijk is te vinden als een speld in een
hooiberg. In zo'n geval tijgt de gastvrouw
ijverig aan het werk: zij telefoneert links
en rechts en rust niet, vóór zij"u naam en
adres, keurig opgeschreven op een daartoe
bestemd formuliertje, ter hand heeft ge
steld.
Toen wij voor de staking een van de
gastvrouwen in haar bureautje spraken,
herinnerden we ons de juffrouw met gele
of wit-gele' band om de arm van weleer,
een dame. die speciaal ter bescherming
van jonge meisjes op de grote stations aan
wezig was om toe te zien. dat de jeugdigen
niet ten prooi vielen aan de gruwelen van
de grote stad. En daarom vroegen we deze
moderne gastvrouw of zij ook weieens al-
leenreizende jonge meisjes bijzondere hulp
verleent.
Zeker, als ons dit tevoren schriftelijk
wordt gevraagd! Dan wachten wij haar bij
de trein op, zorgen er voor, dat ze ln een
taxi komen, dat de chauffeur de juiste
plaats van bestemming weet. Neen, haar
begeleiden naar haar pension kunnen we
niet, want we mogen onie post niet ver
laten Soms, voegde onze „gastvrouw"
er uit eigen beweging bij, begroeten wij
ook weieens belangrijke persoonlijkheden
bij hun aankomst in Parijs.
Hoe doet u dat?
Wel, we trekken onze uniform aan,
nemen een bouquet bloemen in de hand,
gaan bij de trein staan en zodra hij is uit
gestapt, bieden we hem de bloemen aan.
En als er nu eens landgenoten van-ons
komen, die geen woord Frans verstaan of
spreken?
Dan spreken wij Duits of Engels met
hen; allicht verstaat een Nederlander een
van deze beide talen
Toen stapten er twee zwaar bepakte
jonge Britten binnen, die een hele vragen
lijst hadden opgesteld van alle inlichtingen,
welke ze wensten. En dit was voor ons het
moment het gesprek te beëindigen.
I?EN vrouw kan evengoed een groot
couturière wezen als er mannen grote
couturiers zijn. Hier ziet u ChrUtiane
Frangois. Zij is pas vier en twintig jaar.
maar zij heeft zich reeds een plaats ver
overd als „modelliste". Zij werkt op „de
levende mannequin", plooit en drapeert
net zo lang tot zij een model heeft ge
schapen, dat zij zelf de moeite van het
aankijken waard vindt. En dit doen an
deren dan ook! Haar nieuwste modellen,
welke zij heeft ontworpen in dienst van
Pierre Clarence, hebben tijdens de
jongste shows in Parijs een daverend
succes gehad.
Het zat er al vroeg in. de belangstel
ling voor mooie kleren. Reeds als piep
jong meieje, wanneer zij een keer mee
mocht naar de Opéra, had zij de grootste
belangstelling voor de costumes, welke
tijdens de balletten werden gedragen.
Toch heeft zij zich na de Middelbare
School niet pardoes op het „modevak"
geworpen. Integendeel, zij ging eerst
studeren aan de Sorbonne, klassieke
talen, als u het precies wilt weten, maar
toen trok haar hart toch naar 6cheppend
werk, speciaal naar het scheppen van
mooie kleding voor de vrouw. En ziedaar
Christiane Francois op 24-jarige leeftijd,
in volle actie en een gevaarlijke concur
rente van vele couturies.
TAE ENGELSE vrouw neemt het niet! De
Engelse vrouw wenst geen korte rok
ken te dragen'
Nog nauwelijks had Dior zijn korte rok
aangekondigd (die echter niet zo dwaas
kort is als sommigen menen; de knie blijft
behoorlijk bedekt, zoals ook de foto hier
naast u laat zien. of dergelijke pro
testklanken kwamen het Kanaal overwaaien.
Hoe wisten die correspondenten, die deze
klanken verzonden, dit zo gauw? Hadden
Huisvrouwenverenigingen. Bonden van
Werkende Vrouwen en dergelijke van de
ene nacht op de ander spoedeisende verga
deringen belegd, had het Bureau voor Pu
blieke Opinie Onderzoek hals over kop de
mening van het Britse Vrouwendom ge
peild? Het werd er niet bij vermeld. Maar
boze tongen beweerden, dat het de Britse
mode-ontwerpers zelf waren plus de grote
Ziehier een van Dior's kostbare diner
ensembles. Dit toilet is vervaardigd van
beige goudbrocaat. Natuurlijk gaat uw
bijzondere aandacht naar de roklengte, maar
let u ook eens op de dwarse banden half
weg de rok. Dit is eveneens een van Dior's
nieuwste snufjes, welke veel van zijn toilet
ten vertonen. Zelfs zijn mantels hebben
vaak een vrij laag aangebrachte ingewerkte
ceintuur of, beter uitgedrukt, dwarse band,
even boven de knie.
confectiezaken, die deze berichten de we
reld hadden ingeslingerd. Uit pure angst!
Want wat als de vrouw het oor leende aan
het grapje van Dior en haar benen, bijna
tot de knie wilde gaan tonen?
Met de vraag naar een hyper-korte rok,
hadden de Britse couturiers, die hun nieu
we collecties tegelijk met hun Parijse col
lega's toonden, helemaal geen rekening ge
houden. Zij hadden hun maptelpakjes,
mantels enz. nog een dertigtal centimeters
van de grond gemaakt. De groothandelaars,
die dameskleding met grote partijen tege
lijk aan de confectiezaken verkopen, zaten
helemaal met de handen in het haar. Zij
hadden reeds weken vóór Dior met zijn
„snufje" voor de dag kwam hun nieuwig.
.heden getoond en zelfs al bestellingen aan
vaard. Wat de grote massa van de vrouwen
deze winter werd verondersteld te zullen
dragen was bij wijze van spreken al onder
weg naar de winkel, waar ze haar nieuwe
jurk of mantel zal kopen
Zelfs één firma in Londen, die nauwe
relaties onderhoudt met Dior. C. D. Models
Ltd.; werd verrast door de plotselinge ver
andering van roklengte. Deze firma had
haar herfstcollectle nota bene samenge
steld onder oppertoezicht van Dior zelf en
deze collectie, waarin {lu6 de hyper-korte
rok niet voorkwam, was eveneens al ge
toond en de firma had ook reeds bestellin
gen genoteerd. Zij heeft de kwestie nu. al
thans voorlopig, opgelost door de rokken
van alle gewone daagse Jurkjes en korte
avondjaponnen, welke reeds waren besteld.
5 k 8 cm korter te maken dan ze aanvan-»
kelijk waren. d.w.z. wanneer het model
hierdoor niet werd geschaad. Want lang
niet alle jurken lenen zich-voor verkorting
Iedere vrouw weet hoe licht „het modei
er uit gaat" als een japon wordt veranderd.
"T^OOR alle zekerheid wordt de zoom iq
v de verkorte jurken niet te stevig ln.
geperst, zodat de jurk of mantel gemakke
lijk weer kan worden verlengd wanneer
de koopster haar benen niet wens» prijs
te geven aBn koude en onbescheiden blik
ken. Is de koopster daarentegen wel inge
nomen met de korte rok dan wordt de
winkelier verzocht de zoom steviger in te
strijken teneinde de rok een af-karakter
te geven, zoals het heet. Maar dit instrij
ken moet nu weer wel achterwege worden
gelaten wanneer het heel wijde rokjes be
treft. die op het ogenblik een niet te scherp
getekende rokzoom vragen U ziet, welk
een complicaties zich voordoen
Met dat al is het laatste woord over de
rokkenlengte in Engeland niet gesproken.
Binnenkort zal men het echter te horen
krijgen. Want in September wacht Enge
land nieuwe modeshows van de grote Mo
dehuizen. Ze hebben weliswaar hun lerfst-
en wintermode-nieuwigheden al getoond
zoals gezegd tegelijk met Parijs en gewoon
lijk duurt het dan een maand of zes vóór
ze met nog nieuwere nieuwigheden voor
de dag komen. Maar nu hebben ze Hart-
nell in de eerste plaats aangekondigd dat
ze het met alle kroningsgewaden, welke ze
dit voorjaar moesten leveren zó druk heb
ben gehad, dat in Juli de collecties nog
lang niet volledig warende rest komt
nu in September, zeggen ze. Waarheid? Of
een handige manier om toch nog met kort
gerokte modellen te komen vóór de win
ter en Dior geen meester van het terrein
te laten. On6 past afwachten.
De Voedingsraad
waarschuwtI
Meermalen zijn mitaines in de mode ge
weest. handschoenen, waaraan de vingers
ontbraken. Des winters ziet men ze nog wel
eens dragen door tramconducteurs en an
deren. die tijdens hun werkzaamheden hun
handen enigszins willen beschermen tegen
de koude, terwijl diezelfde werkzaamheden
hen beletten gewone handschoenen of wan
ten aan te trekken.
Nu is er evenwel iets gloednieuws op
handschoenengebied verschenen, een hand
schoen, welke vingers en pols heeft, maar
waaraan het middenstuk ontbreekt. Deze
handschoenen worden gemaakt van een
stevige stof of van wasbaar leer. Ze zijn
speciaal bedoeld voor de sport-beoefenaar-
ster; vooral de golfspeelster zullen ze. naar
de mening van degene, die ze ontwierp,
goede diensten kuhnen bewijzen.
rjntatellend groot is het
aantal berichten, dat het
Voorlichtingsbureau van de
Voedingsraad de laatste da
gen ontvangt over bedor
ven inmaak, in het bijzon
der wat betreft ingemaakte
groente.
Dit geldt zowel groente,
die op de vanouds bekende
manier geweckt is. als
groente, die wordt bewaard
in inmaakglazen en die
door luchtverdunning met
behulp van een zuig- of
stoompompje zijn gesloten.
Vooral over deze laatste
methode bereiken het bu
reau veel klachten.
Genoemd Voorlichtings
bureau heeft in deze klach
ten enige aanleiding gevon
den. aanwijzingen te geven
waarin o.m. het volgende
wordt gezegd:
Bij het huishoudelijk
wecken (ten onrechte steri
liseren genoemd), waarbij
groente en vlees b.v. Vh
uur bij 100 gr. Celsius ver
hit worden, is men er nooit
zeker van, dat bederf uit
blijft, en steeds blijft het
risico van voedselvergifti
ging bestaan, wanneer men
de geweckte producten voor
men ze gebruikt niet zorg
vuldig doorkookt. Alleen op
deze wijze kan een even
tueel ontwikkelde giftige
stof vernietigd worden.
Zelfs al is de fles dicht ge
bleven en al ruikt de in
houd goed, dan nog is dit
doorkoken beslist noodza
kelijk.
Het gebruik van verse
producten, grondig wassen
en eventueel opnieuw
wecken na 24—48 uur. kan
het risico van bederf ver
kleinen. maar niet uitslui
ten. Het inmaken van
groente en vlees in flessen,
die met behulp van «toorn
en zulgpompjes gesloten
worden moet te enenmale
ontraden worden. De
levensmiddelen worden bij
deze methode wel verhit,
maar deze verhitting is niet
voldoende. Bovendien ko
men de levensmiddelen ria
de verhitting weer met
lucht en voorwerpen, waar
op zich bederfkiemen be
vinden, ln aanraking.
Inmaken bij tempera
turen. niet hoger dan 100
heel geen waarborg, dat
male geen waarborg, dat
bederf is uitgesloten.
De Inmaak van vruchten
is minder riskant. Door het
hoge zuurgehalte van de
vruchten wordt de ontwik
keling van kiemen tegen
gegaan. Aan het huishou
delijk wecken van vruchten
zijn dus geen gevaren ver
bonden!
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1953
watjes in zijn oren stopte. Hij hoor
de nog steeds het varkentje.
Op een morgen klopte de huls
knecht aan.
Neemt u mij niet kwalijk, me
neer, maar het varkentjeik
denk
Nu. vroeg de millionnair bars.
Ik denk dat het honger heeft.
Honger? brulde meneer Mik-
kelbas. Jij wilt zeggen, dat het
varken schreeuwt van de honger.
In een keuken, met stromend water
en met een electrisch fornuis, zou
dat beestje geen eten kunnen klaar
maken. Bedoel je dat?
Ja meneer, was het bedeesde
antwoord van de huisknecht.
Breng hem weg, riep hij. Ik
neem toch geen kok voor dat luie
beest.
Jacob, die altijd al een biggetje
had willen hebben, nam het diertje
mee naar zijn kleine huisje, dat
naast het grote huis stond, waar
zijn vrouw het beestje tracteerde
op een bord erwtensoep, gebakken
aardappelen, een krop sla, een pan-
nekoek en een schaaltje pap. Het
varkentje at alles op en kroop toen
in een hoekje. Het schreeuwde niet
meer, maar snurkte tevreden.
Jacob en zijn vrouw keken ver
tederd naar het beestje.
Maar er werd gebeld en op zijn
tenen liep Jacob naar de bibliotheek.
Is hij weg?, vroeg meneer
Mikkelbas.
Ja meneer, antwoordde Jacob,
terwijl hij zijn ogen neersloeg.
Oké, bel dan nu de brandweer
en laten zij het huis van dat var
ken in brand steken en een blus-
oefening houden.
Jacob deed wat hem gezegd werd.
Maar de brandweer wist van het
bestaan van het huisje van het var
ken niet af en goot allerlei «oorten
olie en benzine over het grote huis
van de millionnair, terwijl Jacob
en zijn vrouw uit waren.
Een poosje later tdhrok Jodieus
P. in zijn bibliotheek op, omdat hij
rook in zijn neus kreeg.
Brand, daoht hij en hij ont
snapte langs de regenpijp en k
terecht in de rozenstruiken. Toen
hij weer bij kwam, was er van zijn
huis niets over als een rokende
puinhoop.
Dat was een mooi karwei,
glunderde een brandweerman.
O, o, kreunde de millionnair,
ik ben niet rijk meer. Al mijn goud,
al mijn kostbaarheden. Niets is
overgebleven.
Volgende week verder.
Mexicaanse dooien
Alle kinderen die aan dit spel
meedoen, zijn „springende
vlooien". Een is hem en moet pro
beren een kind te tikken. Nee, het
is niet maar gewoon krijgertje spe
len, want er mag bij dit spel niet
gelopen of gehold worden, maar
alleen gehinkt en je mag ook niet
onder het spel op je andere been
overgaan.
Rendier en lappenbal
Chinees parasolletje
Toeken of met een stokje, of met
-*• krijt twee rechte lijnen, die
evenwijdig aan elkaar lopen. De
lijnen zijn ook even lang. Twee
kinderen beginnen bij de start. Zij
Onderwijzeres: Peter ben je doof?
Peter: Nee, Juffrouw. Be heb al-
leem moeite met luisteren!
"Ten kind is het „rendier" en staat
ln een kring van Laplanders.
De kinderen ln de kring gooien om
de beurt een zachte lappenbal, die
niet goed stuit naar het „rendier",
die probeert te vangen en de bal
naar de kring teruggooit. Als het
rendier alleen maar geraakt wordt,
en de bal niet vangt, wordt hij die
gegooid heeft, rendier.
Hoe mal en moeilijk er ook ge
gooid wordt, zolang het randier
de bal vangt, la hij veilig.
Lachende Eskimo's
TVu zijn de deelnemers Eskimo's.
De jongens staan op een rij
tegenover de meisjes, die proberen,
de jongens aan het lachen te ma
ken: Iedere Jongen die lacht ls af.
Wie overblijft, heeft gewonnen. Dan
worden de rollen omgekeerd ,en nu
proberen de jongens de meisjes aan
het lachen te krijgen.
Indiaanse krijgsdans
TT" laar af. Alle deelnemers
gaan hinken. Steeda op het
zelfde been. Wie het t langst vol
houdt wint Wie zijn tweede been
neerzet valt uit
hebben een parasolletje of een
paraplu in de hand. Het gaat er
nu om, wie het eerst aan het eind
van de lijn is. Je kunt niet zomaar
gaan rennen. Het gaat een beetje
ingewikkelder. Je zet je rechter
voet neer. Je linker laat je er
achter aansluiten, terwijl je op je
linkervoet steunt. Draai dan je
rechtervoet linksom, zodat de neu
zen van de schoenen een ogenblik
naar elkaar toewijzen. Sluit dan
weer met je linkervoet aan, achter
de rechter.
Dan draai je Je rechtervoet naar
rechts zodat de hielen nu tegen
elkaar zijn en je gaat op de zelfde
manier verder.
Je draait dus niet om, maar blijft
een kant uitkijken.
Je moet er bovendien voor zor
gen, dat je je voeten steeds op de
Üjn zet.
Spaans dansspelletje
Uen Spaans schoentje wordt hoog
XJ ln de lucht gegooid. De spelers
dansen en lachen. Zo gauw het
schoentje op de grond valt, moet
ieder even stilstaan, zonder een
vin te verroeren.
Wie niet stilstaat, of nog lacht is
af. Wie het laatst over is, wint.
In de jungle
probw of kunt en ma» ko-
pen kaekjee met dierfiguren.
Je doet er den een heleboel in een
«leren echetl. Den moeten de
endere kinderen, die lengt de
•chael lopen proberen te raden hoe-
veel dieren de schaal bevat en mis
schien ook wel hoeveel van elke
soort Wie er het dichts bij is, wint
Duizend en een
I
TVfENEER JODICUS P. MIKKELBAS zat in zijn bibliotheek en laa in een
boek. Het ging over het houden en fokken van varkens.
Jodicua P. Mikkelbas, de millionnair, besloot, dat hij een biggetje wilde
hebben. Hij zou het Vetmesten en verkopen en weer andere biggetjes
kopen en op die manier wilde hij nog meer geld verdienen. Hij klapte zijn
boek en zijn handen dicht en op het geluid van de klap verscheen de
hulsknecht.
Jacob, sprak Jodicus P., ik wil een biggetje hebben.
Een biggetje?, vroeg de huisknecht verbaasd.
Een biggetje ja, een biggetje, sprak de millionnair fronsend.
Goed meneer, was het antwoord.
En Jij gaat er een voor me kopen. Neem de wagen maar.
Jacob, de huisknecht-chauffeur, verdween om zijn opdracht uit te voeren.
Wacht, riep de millionnair hem terug. Ik ga mee.
Even later hielp Jacob zijn meester in de rode auto en Jodicus P. liet
Eich behaaglijk ln de dikke kussens zakken. Zzzzzzz reden ze weg.
BU de boerderij stapte de huis
knecht uit en vertelde de boer waar
voor zij kwamen.
Een biggetje, mompelde de
boer, terwijl hij een strootje uit zijn
mond nam. Dat kan.
Even 'later kwam hij terug met
een biggetje, dat hard schreeuwde.
De chauffeur nam het van hem
over om het aan meneer Mikkelbas
te laten zien. Die keurde het goed
en zo werd het varkentje gekocht.
De chauffeur betaalde met 100 gul
den en op een teken van de million
nair kon de boer het wisselgeld
houden.
De chauffeur was blij, toen zij
weer voor het grote hui# waren,
want hij had zijn handen vol aan de
auto en het schreeuwende diertje.
En nu moest hij bovendien nog
meneer Mikkelbas uit de diepe kus
sens helpen. Het biggetje nam een
sprong en ging er op een holletje
van door. Gelukkig kreeg Jacob het
gauw te pakken.
Zodra menesr Jodicus P. Mikkel
bas binnen was, liep hij naar de
telefoon en belde de timmerman,
die hij opdracht gaf voor het big
getje een huis te bouwen, van gele
bakstenen, met rode pannen. Een
keuken met een ijskast en een tegel
vloer. Overal electrisch lioht, kort
om een modern huis, van alle ge
makken voorzien.
De timmerman kwam nog die
zelfde middag en bracht een en
twintig helpers mee. In de kortst
mogelijke tijd werd het huia ge
bouwd. Het biggetje installeerde
zich knorrend ln de lage venster
bank.
Waarom knort dat beest toch
zo?, vroeg Jodicus P. zijn huis
knecht.
Misschien is het diertje ziek,
veronderstelde deze.
Weer nam de millionnair maat
regelen. Hij Het de ziekenauto ko
men en het varkentje werd opge
nomen-
De volgende dag werd het beestje
weer terug gebracht met de mede
deling van de dokter, dat het diertje
helemaal gezond was.
Breng het naar zijn huis. sprak
de millionnair, die de arts betaalde.
Hij kon het geschreeuw van het
varfcentje niet meer aanhoren.
Het varkentje bleef maar schreeu
wen en het hielp niet, dat meneer
Mikkelbas alle ramen sloot en
Ra ra, hoeveel zijn er?
T)ekijk dit schip eens goed. Je zult
zien, dat het opgebouwd is uit
figuren. Hoelang heb Je er voor
nodig, om uit te vinden bosvsel
het er zijn?
Maak er een wedstrijd van en
laat je vriendje meedoen.
Cowboy maaltijd
17
Degenen, die aankwamen, stoor
den zich niet aan de verhalen van
hen, die teleurgesteld waren. ZIJ ge
loofden. dat zij het beter wisten en
het er wel goed zouden afbrengen,
omdat zij de boeken, waarin over
gouddelven geschreven werd, had
den gelezen.
Na een poosje ondervonden zij
echter, wat waar was geweest en
wat niet. San Francisco'was in een
paar jaar een stad geworden met
200.000 inwoners. Voor het goud
was gevonden, waren het er maar
een paar duizend. Daarom was er
voor veel mensen gebrek aan on
derdak en voedsel. Men moest voor
een. nacht slapen op de vloer drie
dollars betalen. Het waren de
eigenaars van restaurants en
barakken, die veel geld verdienden.
Voor ham en eieren rekenden zij
5 dollar en een glas whisky kostte
twee dollars. Maar het gereedschap
was nog het duurst van alles.
Veel van de mensen, die geko
men waren om naar goud te zoeken,
hadden nog nooit zwaar werk ver
richt. Zij dachten dat je alleen maar
hoefde te bukken om de klompjes
goud op te rapen. Maar zo mak
kelijk was het niet. Men moest wel
degelijk sterk zijn om het werk te
kunnen volhouden. De gouddelvers
stonden van 'e morgens vroeg tot
's avonds laat goud te wassen. Meer
dan eens stonden zij uren tot hun
middel in het koude rivierwater. ZIJ
vulden hun goudpan met zand en
Heten het water er doorspoelen, zo
dat alles verdween, behalve het
zwaardere stofgoud
Natuurlijk waren er mensen, die ge
luk hadden Menaen. die niet eens
hun eigen naam konden schrijven
werden millionnairs.
Er was eén goudzoeker, die een
klomp goud vond. zo zwaar, dat hij
hem nauwelijks kon dragen. De
klomp goud had een waarde van
46 000 dollar. Maar dat was dan ook
de grootete. die ooit gevonden is.
T)e cowboy-maaltijd bestaat uit
een potje met bruine bonen.
Op een bepaald ogenblik wordt die
boven de grond leeg gegoten. De
„cowboys" beginnen de -bonen op
""ut Wl* ,l! d« bonsn oS
zijn, het meeste heeft, wint. Ds
verliezer krijgt een troostprijs.
Hollandse appels
TAe kinderen vormen twee san
twee partners. Elk paar krijgt
een appel en een mes.
Na het startsein begint de een da
appel te schillen en in stukjes te
snijden, de ander eet hem op. Het
paar, dat hiermy het eerst klaar
ls, heeft gewonnen.
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1955
DERDE BLAD - PAGINA 3
aan de balans begin, eers
en en passaat". Thans, aan het eind van de reis.
inclusies te trekken uit de ervaringen van de
dat wellicht beter doen dan in een kunstmatig
ikheldere en klaarlichte Aruba. Voordat ik echter
dit laatste eiland van de tocht.
Een belangrijk man in het
bestuur van Aruba pro
beerde mij duidelijK ie
maken, waarom Curagao
sedert de autonomie der
verschillende Antilliaanse
eilanden is ingevoerd - fi
nancieel er veel slechter
aan toe is dan voorheen.
Weet u hoe men apen
vangt?" vroeg de Arubaan
rriij Ik verklaarde een vol
komen leek in de apenjacht
te zijn en als de man mij
daarna iets op de mouw
heeft gespeld, lieg ik thans
in commissie. Maar dat is
in dit geval niet zo be
langrijk.
Om een aap levend te
vangen zou men een geuri
ge rijpe baaan in een spe
ciaal kistje of in een grote
holle noot moeten sluiten.
In de noot of het kistje
maakt men dan een kleine
opening. De aap ruikt de
banaan, hij kan zijn handje
precies door het kleine gat
steken, hij grijpt de pisang
maar dan kan hij zijn
gebalde vuistje niet meer
door de opening naar bui
ten trekken. De aap gaat
schreeuwen van ellende,
maar wil de banaan niet
loslaten. En zo zou hij zich
laten vangen
De aap kwam uit de mouw, toen ge
noemde Arubaanse functionaris mij de
toepassing van zijn verhaal ging geven:
Curacao, zo zei hij, heeft altijd boven
matig geprofiteerd van de bijdragen, die
Aruba in de algemene kas moest stor
ten. Aruba werd kort gehouden en te
Curacao ging het van de grote boom.
Maar nu, nu ieder eiland voor een groot
deel de eigen inkomsten beheert, kan
Curacao, dat ineens veel krapper is ko
men te zitten, er niet toe komen zijn
royaal opgezette huishouding drastisch
te vereenvoudigen. Het houdt vast wat
het heeft en zit als de aap in de
knel.
Te Curacao geeft men een heel andere
voorstelling van zaken en de waarheid ligt
wel zo ongeveer in het midden. Bovenstaan
de beeldspraak werd hier slechts vermeld
om een indruk te geven van de rivaliteit
tussen Aruba en Curacao, die nog altijd
groot is. o
Vooral in de sector van de
De Koningin ontving
nieuwe gezanten
De Koningin heeft gistermorgen om elf uur
ten paleize Korte Voorhout in Den Haag
de nieuwbenoemde ambassadeur der Sow-
jct-Unie bij ons Hof, de heer Stephan Pav-
lovitsj Kirsanov, ontvangen, ter aanbie
ding van diens geloofsbrieven
Voor het paleis stond de Koninklijke Mi
litaire Kapel opgesteld, evenals een ere-
compagnie. van het regiment luchtdoelar-
tillerie Waalhaven. De Sowjet-ambassadeur
was vergezeld van jhr D. G. de Graeff.
ceremoniemees ter. De Koninklijke Militaire
Kapel speelde het volkslied der Sowjet-
Unie.
Om halftwaulf ontving de Koningta de
nieuwe gezant van Mexico bij ons Hor. de
heer Manuel A. Chavez. Hij was vergezeld
van mr J. H. L. J. baron Sweerts de Lan-
das Wyborgh, jagermeester in buitenge
wone dienst van de Koningin. Ook de
Mexicaanse gezant bood zijn geloofsbrieven
aan.
Om twaalf uur ontving de Koningin de
Griekse gezant bij ons Hof, de heer Nico
las G. Lely. Deze bracht aan de Koningin
de dank van Griekenland over voor de
grote blijken van meeleven en de steun die
van onze Koningin, de Nederlandse rege
ring en het Nèderlandse volk werden ont
vangen bij de aardbevingsramp. die Grie
kenland heeft getroffen.
Generaal-majoor Pcreira
terug naar Nederland
(Van onze correspondent te Djakarta)
Naar wij vernemen, zal generaal-majoor
A J. A. Pereira. het hoofd van de Neder
landse Militaire Missie in Indonesië, we
gens beëindiging van zijn taak op 15 Sep
tember per K.L.M.-vliegtuig naar Nederland
terugkeren. Een klein aantal Nederlandse
officieren zal nog achterblijven ter afron
ding van de lopende cursussen, die dit jaar
eindigen.
Een typisch Arubai
(Willem van de Poll)
Vele Arubanen, die afstammen van India-
en en wier voorouders nooit zoals de
Curacaoënaars slaaf zijn geweest, gaan
nogal prat op dit feit. Maar ook al bestond
er dit verschil in afkomst niet. dan nog
zouden de twee eilanden wel trachten elkaar
de loef af te steken. Met name voeren zij
een verbeten strijd om het grote toeristen
hotel, dat men reeds sedert jaren van plan
is op één van deze eilanden te bouwen. Hit
beste zou het maar zijn. indien Curacao eri
Aruba letterlijk naar elkaar toe dreven en
één eiland gingen vormen. Dan kon men één
hotel bouwen, waar beide partijen profijt
zouden hebben, maar zulke wonderen
gebeuren te zelden.
Aruba maakt* het overigens, ook zonder
toerisme, nog altijd goed. Ook hier is de
olieraffinaderij (in dit geval dus de Ameri
kaanse Standard-maatschappij) echter wel
wat aan het bezuinigen. De kooplust is, me
de daardoor, afgenomen. Maar dit nieuw en
Amerikaans aandoende eiland, glanst toch
nog van de welvaart.
De balans
A/Taar nu dan de balans. Nu en dan
"-'-I korte samenvatting van de huidige si
tuatie in de West en iets over de verplich
tingen en belangen aldaar van Europees-
Nederland.
Om dan deze keer maar eens met de be
langen te beginnen: deze z|jn niet zo groot
ais men wel eens meent. Emigratie zit Ne
derland in deze periode hoog. maar ik heb
in mijn artikelen over Surirame uitvoerig
aangetoond, dat de immisratiemogelijkhe
den daar slechts bescheiden zijn. Op de An
tillen zijn ze vrijwel nihil. Willen wij men
sen deze richting uitsturen, dan biedt Zuid-
Amerika als geheel veel en veel meer mo
gelijkheden. zowel voor emigratie als voor
handel en industrie. Maar juist omdat Zuid
Amerika kansen voor ons biedt, is het be
lang van de West toch toegenomen. Vooral
de Antillen kunnen mits de situatie daar
harmonisch en welvarend is voortreffe
Hjke visitekaartjes "ijn. waarmede Neder
land zich in Zuid-Amerika presenteert.
Verder is het stellig ook van belang, dat
jonge Nederlands op Nederlands gebied een
prima opleidingsschool kunnen vinden in de
raffinaderijen op Curacao. En iets dergelijks
geldt voor Nederlandse studenten van an
dere richting: Suriname, met zijn tropische
natuur en zijn gevarieerde bevolking, kan
een laboratorium zijn, waarvan niet alleen
die jonge wetenschapsmensen, maar ook de
Surinamers zelf prbfiteren kunnen
En ten slotte: mocht het onverhoopt tot
een oorlog in F.uropa komen, dan biedt de
West een goede uitwijkplaats voor vloot,
luchtmacht en grote Nederlandse maat
schappijen.
Maar. soms scheppen verplichtingen nog
een sterker band dan belangen. Vooral, in
dien die belangen niet zo bijzonder groot
zijn.
„Carmen" ging gewoon door
Deurwaardersvrouw: „Denk
neemt haar niet tn beslag."
Verplichtingen
deze serie artikelen is niet overdadig
gerept van de rood-wit-blauwe vlag
waalend in dit Caraïbische en Su-|
rinaamse gebied, maar die vlag en
oprechte genegenheid hier van
vele eenvoucügen voor het Huis
van Oranje, betekenen toch iets.
Deze eeuwenlange historische!
verbondenheid heeft een band ge
schapen, die men niet achteloos
mag verbreken. Nog altijd kunneni
Nederlanders allerlei doen om de
economische en zelfs om de politie
ke situatie in deze gebieden te ver
beteren. Gouverneurs en gezagheb
bers zullen er goed aan doen alleen
in te grijpen, indien waarlijk op
ernstige wijze het algemeen belang
schade dreigt te lijden. Volgens ar
tikel 208 van de Grondwet moeter
echter de rechtszekerheid, de fun
damentele menselijke rechten en
vrijheden, alsmede een deugdelijk
bestuur gewaarborgd worden. En de
reeks artikelen, die thans ten einde
is, kan het wel duidelijk hebben
gemaakt, dat de hoge woorden, die
de Grondwet noemt, hier en daai
wel eens bedreigd zijn.
Voor het welzijn van die gebie
den zelf, maar ook voor de goede
naam van iet gehele fConinkrijk
(beduimelde visitekaartjes zijn geen
aanbeveling), mag men artikel 208
niet vergeten.
Het is zeker geen Antilliaanse of
Surinaamse uitvinding om politieke
macht te gebruiken voor particulie
re belangen. Maar zou zulks sche
ring en inslag worden van het po
litieke weefsel in deze gebieden, dan
dreigt een bederf, een corruptie, die
deze kleine maatschappijen econo
misch en geestelijk slopen kan. Men
kan zeggen: deze gebieden verkeren
nog in de periode van de politieke
kinderziekten. En daar is iets waar*
ln. Maar ook kinderziekten kunnen
gevaarlijk zijn. al komen gelukkig!
de meeste kinderen er wel bovenop
(Van onze speciale verslaggever)
YV7at heeft West-Indië aan ons, Europese Nederlanders? En wat voor belang
hebben wij zelf er bij om nauwe betrekkingen te blijven onderhouden met
Suriname en de Antillen? Met deze twee vragen begon deze serie artikelen over d<
Nederlandse gebieden „Onder pali
is het moment gekomen om de t
laatste zes weken. Nergens kan m<
gekoelde hotelkamer op hr'
Onder palmen
passaat
(14 en slot)
C'arisen gelooft niet aan
aut geldverhaal
Misschien ander schip
Kurt Carlsen. kapitein "an de gesonken
Flying Enterprise heeit te Singapore
verklaard, de berichten over de berging van
grote sommen gelds niet te geloven. .Indien
dat geld aan boord was geweest, ion het
gemakkelijk van het «chip gehaald kunnen
zijn, vóórdat dit zonk".
Hij achtte de suggestie, dat zijn «chip vijf
km is weggedreven van de plaats waar het
gezonken is. ongeloofwaardig. Hij had kran
tenberichten gelezen over de mogelijkheid,
dat de bankbiljetten tn werkelijkheid uit
een ander „geheimzinnig schip" zijn gehaald
Carlsen zei. dat hij het nieuws van de
bergingsoperatie pas heden had vernomen.
levensmiddelen
De omzet van het midden- en kleinbedrijf
in de maand Juli kan over het geheel ge
nomen niet onbevredigend worden ge
noemd. deelt het Economisch Instituut
voor de Middenstand mee.
Ten opzichte van de overeenkomstige
maand in 1952 werd in vele branches in
voedings- en genotmiddelen omzetstijging
geboekt, welke in enige groepen, althans
ten dële. moet worden toegeschreven aan
prijsstijgingen Niet in alle branches ging
derhalve de toeneming van de geldomzet
gepaard met een evenredige stijging van
de hoeveelheidsomzetten
De opruimingsver kopen, welke in ver
scheidene branches in duurzame con
sumptiegoederen in Juli j.l werden ge
houden, leverden veelal hogere geldomzet-
ten op dan in Juli 1952.
De grootste omzetvermeerdering in de
levensmiddelensector werd genoteerd in de
detailhandel in aardappelen, groente en
fruit (14 de detailhandel in via (12
en het slagersbedrijf (11 De omzetten
in het bakkersbedrijf lagen in Juli 1952 en
1953 op eenzelfde niveau
Met betrekking tot het omzetverloop in
duurzame consumptiegoederen kan worden
opgemerkt, da', alleen in de detailhandel in
glas, aardewerk, porselein en huishoude
lijke artikelen en in de handel in ijzer
waren en gereedschappen lagere geldom-
zetten werden behaald dan in Juli 1952. In
de overige vermelde brahces werd t.o.v.
laatstgenoemde maand omzetstijging ge
boekt. De gunstige omzetontwikkeling in
het rijwielbedrijf werd reeds in het voor
gaande gememoreerd. In de boekhandel
bracht de levering van schoolboeken en «le
verschijning van een nieuwe aflevering
van een vervolgwerk een 6tijging vah de
geldomzet met zich. De geldomzetten in de
detailhandel in schoeisel gaven een toe
neming te zien met 8 (De parenomzetten
zijn gestegen met 4 en de gemiddelde
opbrengst per paar schoeisel steeg van
13.54 in Juli 1952 tot 14.16 in Juli 1953).
In de overige branches bedroeg de toe
neming 3 tot 5
In de genotmiddebsnsector werden in het
chocolateriebedrijf 'en in de detailhandel
in tabaksfabrikaten in Juli 1952 en 1953
geldomzetten van gelijke omvang geno
teerd De omzetten in parfumerieën, cos
metische en toiletartikelen vertoonden een
stijging van 8 In de slijterijeri en in de
banketbakkersbedrijven werden de Juli-
omzetten van 1952 overtroffen met 4
In het opticiensbedrijf. alsmede in de
detailhandel ii} bloemen en planten, wer
den in Juli j.l. omzetten genoteerd, welke
14 hoger waren dan die in de correspon
derende maand in 1952 De omzetten in het
kapperabedrijf stegen met 8 en die in
het drogistenbedrijf met 4
Ten opzichte van de daaraan voorafgaan
de maand werd in Juli j.l. in tal van bran
ches omzetstijging geboekt Voor vele win
kels in duurzame consumptiegoederen hield
deze omzetvermeerdering verband met de
opruimingsverkopen. Voortss werd in ver
scheidene branches het omzetverloop gun
stig beïnvloed door de verkoop aan
vacantiegangers.
De mislukking van de Volkenbond en van
vele internationale conferenties ia niet te
wijten aan de onwil, de kortzichtigheid of
het egoïsme van nationale regeringen. Dese
hebben een nationale verantwoordelijkheid,
welke zij niet ondergeschikt kunnen maken
aan een internationaal belang. Daardoor
loopt het altijd mla. zodra het ernat wordt
en de eiaen van aamenwerking in botsing
komen met de nationale verantwoordelijk
heid van de regeringen van de afzonderlijke
staten. Het kan alleen goed gaan. mits de
bevoegdheden van de internationale orga
nen in overeenstemming z|jn «net het be
wustzijn van een gemeenschappelijke ver
antwoordelijkheid. De schadelijke gevolgen
Lokollo met de sterke
arm voorgeleid
Hij weigert te getuigen
De heer L. P W. Lokollo. destijds hoofd
van het departement van voedselvoorzie
ning van de Republiek der Zuid-Molukken.
is Donderdag in zijn woning in Rotterdam
aangehouden en overgebracht naar Den
Bosch Men wilde hem namelijk verhoren
in verband met de zaak die in Juni 1951
aanhangig gemaakt is tegen de „Stichting
door de eeuwen trouw" te Eindhoven, die
verdacht werd van deviezenovertreding.
De heer Lokollo heeft destijds geen ge
volg gegeven aan een oproep om voor het
parket in Den Bosch als getuige op te
treden. Hij beriep zich op zijn zwijgrecht
wegens zijn officiële functie bij de Repu
bliek Zuid-Molukken. Blijkens een mede
deling van de heer Lokollo heeft hij ook
gisteren voor het parket in Den Bosch zich
op dit zwijgrecht beroepen en geweigerd
in. deze zaak te getuigen
Dc toekomstige loonvorming
Het bestuur van de Stichting van de Ar
beid heeft, o.a. naar aanleiding van het des
betreffende advies van de Sociaal-Economi
sche Raad van Maart j.l. besloten in de ko
mende maanden overleg te plegen over de
toekomstige loonvorming.
Vastgesteld werd, dat de inhoud van de
onlangs gepubliceerde verklaring der vier
werkgeversverbonden, die in het bestuur
van de Stichting van den Arbeid werd toe
gelicht. geen belemmering behoeft op te le
veren voor een reéel overleg over het toe
komstige systeem van loonvorming en de
laak, die de organisaties van het bedrijfs
leven daarbij zullen hebben te vervullen.
De Sowjet-Unie en Perzië
Volgens berichten in Teheraruse bladen is
te Teheran een Russisrh-Perzisch handels
verdrag getekend waardoor de ruilhandel
tussen de Sowjet-Unie en Perzië bijna wordt
verdobbeld De nieuwe overeenkomst is een
aanvulling op een handelsverdrag, dat op
10 Juni werd gesloten. Rusland zal een
grote verscheidenheid van fabrikaten,
riërend van katoenen stukgoederen tot lo
comotieven, leveren en Perzië grondstoffen.
Een commissie, benoemd door het hoofd
bestuur van de Nederlandse Vereniging van
Pleegoudera. heeft een rapport aamenge-
ateld over de wenselijkheid en mogelijkheid
van een wettelijke regeling voor het adop
teren van kinderen ln Nederland. Nóch
getekende verklaring van de ouders,
nóch een contract met een voogdijvereni
ging. nóch een voogdijopdracht van de
rechter kunnen de pleegouders namelijk
garanderen dat zij het kind bij zich kun
nen houden, zolang het nog eigen ouders
heeft. Het ontbreken van die garantie ia
zowel voor pleegkinderen alt voor pleeg
ouders een onbevredigende toestand, aldua
het rapport.
De practijk leert, dat onder de huidige
wetgeving zich «oms hevige drama's afspe
len, met blijvende schade voor het kind.
wanneer het na vele jaren bij pleegouders
te zijn opgevoed, plotseling naar de eigen
ouders. (jie Het niet kent. moet terugke
ren. Het rapport pleit dan ook voor onher
roepelijke adoptie met alle daaraan verbon
den wettelijke gevolgen.
Naar de mening van de rapporteurs zal
een wettelijke adoptieregeling het licht
vaardig afstaan van kinderen niet in de
hand werken, als de regeling althans vol
doende waarborg biedt voor een grondig
vooronderzoek en voorafgaande woogdijbe-
noeming. Er is nu reeds, zonder adoptiemo-
gelijkheid. een veel groter vraag naar dan
aanbod van kinderen, voor wie een duur
zaam verblijf bij pleegouders wordt gezocht
terwijl dit toch heus niet de wens van
ouders om zich te laten ontheffen In de
hand Werkt
Er lijn gevallen waarin men ouders
ongehawde moeders hieronder niet in de
laatsterplaats begrepen zal moeten hel
pen om\e voorkomen, dat zij hun kind af
staan ls\£r een mogelijkheid van wette-
Fort Willem III. Deze toren was eerst vuur
toren. werd later gevangenis en doet thans
dienst als opslagplaats voor gemeente
werken.
(Willem
de Poll)
lijke adoptie dan zullen dergelijke gevallen
elrder aan het licht kunnen komen. Ook zal
de mogelijkheid van afstand tn een derge
lijk geval geringer worden. Immers, adspi-
rant-pleegouders zullen stellig voorkeur
tonen voor gevallen, waarin zij een redelijke
kans op adoptie hebben.
Er is nog een ander aspect, dat ten gun
ste van de eigen ouders, in het bijzonder
van de ongehuwde moeder werkt. Dit heeft
betrekking op de gevallen, waarin het wél
tot afstand is gekomen. Hoezeer., objectief
beschouwd, de afstand de beste oplossing
kan zijn geweest, is het mogelijk, dat de
mogelijkheid om het kind terug te krijgen
de moeder als het ware blijft obsederen
Indien door adoptie ook de theoretische
mogelijkheid van terugkeer is weggenomen,
zal dit de moeder geestelijke rust kunnen
geven.
Het rapport komt tot de conclusie, dat
Invoering van een wettelijke regeling van
adoptie in hoge mate wenselijk is.
welke de gemeenschappelijke politiek voor
afzonderlijke staten kan hebben mogen daq
niet worden overgelaten aan de individuele
verantwoordelijkheid van de afzonderlijke
staten. Zo stelde vanmiddag onze minister
van buitenlandse zaken, mr J. W. Beyen het
probleem, toen hij te Bazel de jaarvergade
ring van de Zwitserse Maatschappij voor
Chemische Industrie toesprak.
Grenzen der souvereiniteit
Zowel op militair als economisch terrein
bestaat er zo betoogde de minister
geen andere oplossing dan de overdracht
van tenminste een deel van de verantwoor
delijkheid aan een supra-nationaal orgaan;
il dus zeggen de overdracht van be
paalde bevoegdheden aan een dergelijk or-
Men kan dat een beperking van de
nationale souvereiniteit noemen en zich uit
louter nationalisme daartegen verzetten,
maar het is in de eerste plaats moeilijk in
te zien. waarom souvereiniteit niet het recht
zou kunnen inhouden vrijwillig de eigen
macht te beperken, terwijl het voorts niet
duidelijk is, dat souvereiniteit. d w z. „hoog
ste macht" nog wel een wezenlijke inhoud
hebben met betrekking tot gebieden,
ten aanzien waarvan de nationale macht
niet langer voldoende is om een bepaalde
taak te vervullen.
Maar wij geloven slechts dan aan de mo
gelijkheid tot ontwikkeling van het vereis-
saamhorigheidsbewustzijn, indjen taken
Ier
die
gebied van de economische vereniging van
Europa, zonder welke noch eenl gemeen
schappelijke verdediging, noch eerï zelfstan
dige Europese productiviteit die ik staat is.-"
ïcurreren en volledig profijt foefel-van
oderne technische hulpmiddelen, be
reikbaar is een productiviteit, die op haar
beurt weer de noodzakelijke grondslag is
voor een gezond, bloeiend, creatief Europees.'
leven.
Minister Beyen brengt een bezoek van
ruim drie dagen aan Zwitserland. Vanmid
dag bezocht hij de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Zwitserland. Morgen gaat
hij naar Bern.
Ook geallieerden zenden
veroordeelden terug
nae au
Pan Moen Djom is een document ter hand
gesteld, waarin wordt verklaard, dat de ge
allieerden ook hunnerzijds de veroordeelde
communistische krijgsgevangenen aan de
Noordelijken zullen uitleveren.
behartiging worden overgedragen,
taken liggen in de eerste plaats op het
2000 Rendieren gevlogen
In Lapland is een kudde van 2 000 ren
dieren gestolen. De politie heeft haar waak
zaamheid aan de Noors-Finse grens ver
scherpt. daar men gelooft, dat de dieven
zullen trachten hun bult naar Finland t«
brengen.
\Gar is Jacobus Aalders
De recherche van bureau Linnaeusstraat
te Amsterdam heeft een officieel opsporings-
rzoek uitgevaardigd voor de 29-jarige
Jacobus Aalders, die in 1944 door de S.S.
gevangen werd genomen en naar de Euter-
pestraat werd overgebracht. Vandaar is nij
via het Huis van Bewaring aan de Amstel-
veenseweg naar Amersfoort gevoerd. Waar
hij sindsdien is gebleven, is niet bekend.
Hoewel destijds is aangenomen, dat hij
zou zijn omgekomen, meent de familie er
vrij zeker van te zijn. dat hij nog in leven
is. Men gelooft, dat Aalders aan een geheu
genstoornis lijdt en men meent te weten,
dat hij verscheidene malen in ons land is
gesignaleerd.
Zijn signalement is: lang 1.75 meter, blond
haar, blauwe ogen. heeft litteken aan rech-
teroorlel.
Jehova's getuigen
in Amsterdam
Duizenden Getuigen van Jehova uit alle
delen van ons land congresseren vier dagen
lang in het Olympisch stadion te Amster
dam. Donderdag luisterden ruim 6000 getui
gen naar redevoeringen van diverse spre
kers. Zondag rekent men op een aantal, dat
twee maal zo groot zal zijn. Zij zijh de ge
hele dag in het stadion bijeen en logeren
des nachts bij geloofsgenoten in Amsterdam
De heer P Kushnir. leider van het predi-
kingswerk van Jehova's Getuigen in Neder
land, zei in een rede. dat er tien jaar geleden
110.000 getuigen waren, die actief aan het
predikingswerk deelnamen. Thans is die
schare uitgegroeid tot 510.000.
Oostduitse kinderen in
Nederland aangekomen
Op uitnodiging van de stichting Oecume
nische Hulp aan Kerken en Vluchtelingen
zijn ruim 200 kinderen uit vluchtelingen
kampen in \Vest-Duitsland in Nederland
aangekomen, voor een vacantieverblijf van
acht weken. De kinderen, in de leeftijd van
5 tot 15 jaar, zijn afkomstig uit Oost-Duits-
land en andere door de Russen bezette ge
bieden en hielden verblijf in vluchtelingen
kampen. Zij zijn thans ondergebracht in de
omgeving van Geldermalsen. Het is oor
spronkelijk de bedoeling geweest het trans
port aanzienlijk groter te doen zijn, maar
helaas moest een honderdtal kinderen in
West-Duitsland achterblijven, omdat in een
der kampen kinderverlamming was gecon
stateerd.
Vrachtauto bij Herwijnen
van de dijk
Op de Waaldijk bij Herwijnen (Betuwe) is
Vrijdagmiddag een vrachtauto, geladen mot
graszoden, van de zes meter hoge Waaldijk
gereden. De chauffeut1, de 23-jarige J. de
Gits, kwaqi hierbij om het leven. Zijn va
der. die naast hem zat, bekwam o.a. een
dubbele beenbreuk Een derde inzittende
in de cabine bleef ongedeerd. Ook een op
de graszoden zittende man die werd weg
geslingerd, bleef ongedeerd.
Gelukkig, dat het gis
termiddag toch wat
drukker, is geworden
de manege om de strijd
van de Nederlandse ruiters tegen de sterke
buitenlandse equipes gade te slaan. Het
ging af en toe hard tegen hard, zoals in
het laatste nummer van de dag. het barrièie
springconcours om de prijs van de lucht
vaart. waarin de eerste plaats fel werd
betwist tussen twee Neder-
landse en een Duitse com
binatie. De twee Neder
landers, Timmer en Hen-
drinckx moesten het afleg
gen tegen Winkler. Zeer
spannend was ook het
springconcours om de prijs
van de Jockeyclub, waarin
de Britse majoor Gibbon
met de oranje rozet ging
strijken. Hij "moest met twee
paarden hetzelfde parcours
afleggen en deed dit eerst
met Blue Lady en daarna
met Bones op voorbeeldige
wijze. Hendrickx kwam
niet verder dan de laatste
plaats.
Snelle Duitser
Gisteren werd het concours hippique
vervolgd met een jachtspringconcours
om de Prijs van de Kralingse Plas. Heel wat
ruiters en amazones hadden hiervoor 'na
schreven. doch de beste die wij «enen heb
ben en die naar alle waarschijnlijkheid de
Prijs ook wel gewonnen heeft was de
Duitser Winkler, die in een soort van glij
vlucht en in de fantastische tijd van 82.5
sec alle hindernissen nam. Er waren enkele
heel moeilijke tussen, zoals een heuveltje,
met een hindernis voor en één er achter.
Vooral bij het afkomen wilden de paarden
nog wel eens dc gemakkelijkste weg kiezen
Valpartijen bleven ook niet uit. De Duitser
Schmidt, brak bijna z'n hals toen z'n paard
lidden in
Marshall, de vroegere mej.
Whitehead, die in Rotterdam met ..Nobbier"
reeds ment ge prgs in de wacht heeft ge-
leept, moest het Donderdag in dc Amazone-
prijs afleggen legen de Duitse Helga
Kohier, die het parcours met ((Armalva"
eer schep reed.
Draufganger i
gecompliceerd
houtwerk terechtkwam en wat er gei
als een paard schrikt zagen we bij de heer
Uitendaal Uit Breda, die plotseling over de
nek van z'n paard schoot en daar als in een
vertraagde filmopname bleef hangen wat
natuurlijk kostbare tijd kostte. De Rotter
dammer Rijks met Ruitenheer (in plaats van
Gruppelaar) was geen ideale combinatie,
want Rijks maakte niet alleen fouten, doch
kon de tijdclimi-. niet halen, zodat hij op
een totaal kwam van 137 2 5. Van Loon deed
het met Ampère veel beter, terwijl Albers
Pistorius de pech had z'n paard Uranie
kreupel te rijden. De snelste amazone w
evrouw Perrone uit Italië.
De Donau is niet blauw
Dat mag misschien een kleine teleurstel
ling zijn geweest voor de Neder-
dse zwemploeg, toen ze Donderdag haar
intrek nam in hotel „Donau" in Boedapest,
maar dat was dan ook beslist het enige.
's Middags is een bezoek gebracht aan
het zwembad op het Margarethen eiland,
een prachtig bad met tribunes voor
toeschouwers, die al voor twee dagen zijn
uitverkocht. En wat u misschien ook nog
zal interessern: in Boedapest is een hitte
golf.
Van de Pol in Antwerpen
Tn Antwerpen wordt een Internationale
A vijfkamp gehouden, waaraan voor België
Van Hassel en Vervest, voor Duitsland
Spielmann en Lütgehetmann en voor Ne
derland Piet van de Pol meedoen.
Er zijn tot nu toe zes wedstrijden ge
speeld, waarvan Piet van de Pol er één
gelijk speelde, tegen Spielmbnn en één ver
loor van Vervest, de Belg die tot nu toe het
best op dreef is. Want behalve v. d. Pol
versloeg hij Van Hassel en Spielmann en
verloor hij van LUtgehetmana.
Rrrr
Een simpel berichtje als een uitno-
diging van de Noorse schaatsenrijders-
bond om in de komende tointer een
u>edstr(jd NoorwegenNederland te
houden kan al een rilling over je rug
jagen. En toch moeten we het als man
nen onder de ogen zien
Vendetta
De weigering van Fausto Coppi om in
één Tourploeg te rijden met Gino Bar-
tali heeft er geen geheim van gemaakt hoe
ipionissimi van de Apenijnen met el
kaar omgaan. Fausto heeft aan een verslag
gever van l'Equipe een boekje opepgedaan
over de onderlinge verhoudingen in de Ita
liaanse wereld van wielrenners en daar lus-
"ten, om het eens populair te zeggen, de hon
den geen brood van. Het is een gekonkel en
een kwaadsprekerij van elkaar, meer dan
erg. en het enige wat er nog aan ontbreekt,
is dat de heren elkaar openlijk met houw
degens en rokende revolvers te lijf gaan.
Dat de heren Coppi en Bartali elkaar niet
te best verstaan, dat wisten we wel. maar
nu is Petrucci, eens de boezemvriend van
Fausto, ook naar het vijandelijk kamp over
gelopen Volgens Fausto liep hij in Lugano
tegen iedereen te vertellen, dat het met
Coppi afgelopen was, dat hij niet meer
..ging", en weigerde aan een fotograaf om
samen met Magni en Coppi op een plaatje
te komen.
En toen Coppi Wereldkampioen wai ge
worden. gaf hvj een Italiaanse verslag
gever de woorden in de mond. dat h|j het
te danken had aan een afspraak met
Magni en Bobet.
Het zijn wel frisse toestanden, die daar
heersen en een renner als Coppi de angat
aanjagen om aan een kampioenschap van
Italië of een Ronde van Venetié mee te
doen. Dat een renner als Coppi huivert om
nieuwe vriendschappen aan te knopen, is
te begrijpen, eri dat ziin vrouw Bruna hui
vert bij de gedachte, dat het wel eens een
echte vendetta zou kunnen worden, is ook
geen overdreven angst.