ttül
Beter leven is niet denkbaar!
FLEET STREET!
ijker
Bergambachts industrie heeft tekort
aan goede arbeidskrachten
Wat denkt U er van, voorbijganger?
„DUVEKATERS" vliegen naar Egypte
in
te
Een dorp ondergaat een $truf$uurwijzigiiig 2
Technisch onderwijs denke ook aan
de machinale houtbewerking
Ondernemingsgeest
basis van groei
GOUD
ZILVER
HORLOGES
C.C.deVOOYS
Verhuizingen binnen
de gemeente
Loop der bevolking
Onze bioscopen
De vraag wasr Bént U voor
een koopavond in Gouda?
Uitkomst voor de
werkende vrouw
Koopavond» moest
overbodig zijn
Net zo gezellig
als vroeger
Minstens eens
per week
'n avond voor over
Stan Carberry, veedrijver van de oude stempel, zegt:
Millioenen krantenpagina's komen!
er ieder uur van de persen
John Kelly
DE BISSCHOP VAN MYRA
r
t»
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
GOUDSCHE COURANT
ZATERDAG 5 DECEMBER lfiJJ
7AKGELD voor de kinderen lijkt een een-
voudn. «..k ïn „ch, .en Infewlkk.ld.
is net niet.
het Oezing Begroting» Insti
tuut, dat adviezen geeft voor doelmatige in
komensbesteding, zich er mee. Mevr. E. J.
Wilzen-Bruins heeft er een kleine brochure
over geschreven onder de titel Geef zakgeld
Nu steekt heel dikwijls achter zulke publi
caties van dergelijke mooie inateUingen een
bedoeling en deze laat zich in dit geval licht
raden: het Gezine Begroting» Instituut werkt
ten nauwste samen met de Nederlandse
Spaarbank bond. Het gaat er du» waarschijn
lijk om die beroemde spaarzin te bevorde
ren. Dat is een einddoel. Er is echter nog
een ander: dat men van kind af aan met
geld leert omgaan.
Als een kind heeft geleerd met zijn zak
geld verstandig om te springen, zal het later
ook met het „grote geld" geen gekke din
gen uithalen. Daarom zegt de schrijfster-
geef de jongen en het meisje zakgeld Zo
leert u ze hun geld goed te gebruiken, want
als u ze went aan financieren, geeft u ze
op hun levenspad wat raée.
Dat zakgeld moet dan geregeld worden ge
geven. En het moet vooral niet alleen een
snoepqent zijn. Dus vader of moeder geeft
Jantje en Marietje elke week of elke maand
een vast bedrag en dat richten ze zo in, dat
ze allerlei noodzakelijke, uitgaven, waaraan
toch niet is te ontkomen, zelf onder hun
hoede nemen. Voor kleine kinderen ligt dat
anders dan voor grote.
Beneden de tien jaar bepaalt men ge
meenschappelijk het zakgeld zo hoog dat
snoep, ijsjes klein speelgoed (knikkers, tol
enz.) potlood, pen, stuf, enz. leesboek, spaar
geld, cadeautjes, kerkcent en schoolreis er
van kunnen worden betaald. Voor groteren
gaan er enkele posten af, maar er komen
andere bij: geld voor de bios. voor uitstap
jes, bus en tram, fietsenstalling, overblijven,
liefhebberijen, collecte», contributies, sport,
kleine snuisterijen, abonnementen en kap
per.
Mevr. Wilzen zal het wel weten. Maar als
de vader van Kijkertje vroeger zo'n ver
standige regeling zou hebben getroffen, was
het gevaar niet denkbeeldig geweest, dat het
jochie, slordig èn spaarzaam als het was, let
terlijk met het geld van de kapper in de zak
had gelopen onder het motto: dat is vast
verdiend.
Een kind kan zuinig zijn. Een schoolarts
drong onlang» in een artikel aan op ruim
zakgeld, onder het motto, zakgeld aan kin
deren doet ijsjes verminderen. De lieve
kleintjes, die de hele dag met de'hand om
hoog «taan: Ma'k 'n ijssie? moeten het dan
maar van hun eigen kapitaal financieren.
Dan houden ze wel gauw op, omdat ze vast
lopen. En ze zullen het snoepen laten, om
van hun geld knikkers en fluitjes te kopen
en rater onderdelen voor mecano en radio.
Het leren «paren van het zakgeld is ook
belangrijk. Natuurlijk kan men kinderen
elke week een dubbeltje voor het schoolspa-
ren meegeven, maar zo leren zij zich niets
ontzeggen. Neen, zij moeten het zelf van hun
zakcenten wegleggen, maar niet om het
sparen zelf! Dat is niets voor een kind. De
ouders moettfn het sparend kind een begeer
lijk doel geven: een mecanodoos, een blok
fluit, of schaatsen: Het is erg nuttig als een
kind leert, dat vele kleintjes een grote ma
ken en dat je, als. je jezelf in bedwang
houdt, zulke mooie, nooit gedachte dingen
van je eigen geld kynt kopen. De ouders
moeten hun kinderen in de besteding van
dat figen gespaarde kapitaal vrij laten. Een
kind houdt piet altijd bij voorbaat van iets
nuttigs of van kleren. Het heeft zijn zinnen
op andere dingen gezet dan grote mensen.
Daarvoor is het een kind. Men moet ze de
__S«t over de aankoop niet bederven door
""«denkelijk te kijken. Als ze er om vragen
kan vader of moeder iets voorstellen, maar
voor de rest doen zij goed Zich er zo min
mogelijk mee te bemoeien. Het gaat er om
dat zij leren zich te beheersen en merken,
tot welke resultaten dat leidt.
Ook het cadeautje geven van zakgeld
zetr actueel onderwerp op deze dag heeft
veel meer zin dan het geven van geschen
ken, die door vader en moeder zijn betaald.
Zo'n cadeau van het zakgeld is eerst echt
van de gever zelf. Maar vóór het wordt ge
geven is er gewikt en gewogen, en dat is
ook alweer een uitstekende scholing voor
de kinderen.
Wanneer moet men met dit „onderwijs"
beginnen? Het eerste schooljaar is- wel de
beste tijd, zegt mevr. Wilzen.
Maar nu: hoeveel? Dat zakgeld blijkt in*
de practijk erg uiteen te lopen. In de hoog
ste klassen zijn kinderen met een dubbeltje
en rijkaards met een daalder en meer op
zak. In de eerste klas van een huishoud
school bleken de zakgelden uiteen te lopen
van 0.25 tot 3. Op zichzelf zegt dat
niets, want wat moeten de kinderen er mee
doen?
Dat dient precies te worden afgesproken.
Eerst begint men met weinig. Gaat het goed,
dan laat men telkens wat meer door het
kind zelf verzorgen. En dan steeds prompt
op tijd het zakgeld uitbetalen!
„Je moet het eerst maar zelf hebben!"
merkt,menige moeder schamper op..Iemand,
die zelf in moeilijkheden zit,. Stall*'ffiÏJettiik
aan zakgeld doen. En toch, enkele dingerh
moeten altijd voor en door de kinderen wor-
den uitgegeven. Een kind moet op school
altijd wel iets betalen en eeuwig buiten de
kapper om gaan, is ook zo goed als onmo
gelijk. Wat men toch onvermijdelijk moet
betalen kan men dan het beste via het zak
geld laten doen, als het enigszins kan met
een ietsje speling, zodat het kind toch de
idee krijgt dat het wat kan «paren.
Doch of, de ouders arm zijn of rijk, het
komt er altijd op aan de juiste maat te hou
den. Te veel zakgeld maakt kinderen tot
vervelende apen, die geld weggooien, met
poeha en branie. Daarmee leert een kind
ook niet passen en meten Te weinig zakgeld
deugt ook niet. Dat geeft een onzeker en
armoedig gevoel. Van nature wat onzekere
kinderen kunnen juist door ,wat ruim zak
geld meer zelfvertrouwen krijgen. Wanneer
de ouders van een school in'T|eze kwestie
wat overleg met elkaar plegen, kan dat heus
geen kwaad. Iet» om op de ouderavonden te
bepraten.
Het zakgeld kan geen wonderen doen.
meent mevr. Wilzen, mé&r het fl een goed
opvoedingsmiddel. ^pnneer een Jongen
richzelf in de nesten" werkt, omdat hij te
royaal is geweest rti nu de contributie van
zijn voetbalclub niet kan betalen, heeft hij
een fikse les gehad. De volgende keer kijkt
hij wel uit.
Er zijn allerlei typen kinderen, kleine op
makers, kleine vrekken, kleiné» dromers, die
zich met een kwartje rijker-denken dan ze
zijn en kleine ajacheraars, die wat al te
zakelijk zijn. De ouders kunnen door tactvol
ingrijpen bij zulkp kinderen veel ten goede
leiden.
Kinderen zijn nu eenmaal geen engelen.
Gelukkig niet, kan men zeggen. Maar ze zijn
vaak meer mans dan vader of moeder den
ken. Verstandige ouders laten ze zo vroeg
mogelijk zelf al«hun boontjes doptfen. In de
maatschap, zoals die zich ontwikkelt,
moet men met geld kunnen omgaan, en
met zakgeld kan men dat het kind in de
eerste schoolklassen'al wat* bijbrengert.
(Het 1s maar goed, dat kinderen Kijker
in de regel niet lezen. Anders zouden er
morgen, direct na Sinterklaas, al heel wat
loon-acties worden ingezet! En ouder»,
maak liever ge®n slapende honden wakker.
Maar denk4 een» over de raad vap mevr.
Wilzen-Bruins öaj. KIJKER
(Van een onzer verslaggevers.)
BERGAMBACHT Een snelle groei van één bedrijf in vijftig jaren is
niet vreemd. De geschiedenis van talloze bedrijven, ook in de Goudse
streek,^bewijst die mogelijkheden, maar wel zeldzaam is het, dat met het
initiatief van één man, Comelis v. d. Straaten. die in 1902 met de oprich-
1ing van een klein fabriekje, voortgekomen uit een timmermanswinkel,
de grondslag legde voor de Bergambachtse timmerindustrie, tevens de
grondslag legde voor een voorspoedige ontwikkeling van een gehele in
dustriële bedrijfstak. Want alle zeven timmerfabrieken in Bergambacht
hebben zich, de een sterker dan de andere, ontwikkeld tot bedrijven, die
met elkaar meer dan een kwart van de Nederlandse productie van ramen,
deuren enz. voor hun rekening nemen.
Men is bU het lezen van de gescHiêdents
van de Bergambachtse Ummerinduatrie. zo
als in een vorig artikel weergegeven, ge
neigd de ontwikkeling van deze gehele in
dustriële tak te zien als de ontwikkeling van
én bedrijf. Immers vrijwel alle zeven be
drijven tonen „bloedverwantschap", omdat
het ene bedrijf uit het andere is ontstaan.
Een conflict was meestal de oorzaak van 'n
splitsing. Maar elk bedrijf heeft zich kun
nen handhaven en zich kunnen ontwikke
len tegen de moeilijkheden in, waarop die
conflicten zeker wijzen. Waardoor? Dat is
moeilijk te zeggen. De ondernemingsgeest
van de leidende figuren in het plaatselijke
bedrijfsleven zal er niet vreemd aan zijn,
maar zeker ook niet de ligging van Bergam
bacht midden in de randstad Holland, waar
de woningbouw uiteraard zoveel intensiever
is dan bijvoorbeeld in het Oosten van ons
land. Die gunstige ligging uit zich in gun
stiger transportkosten, een belangrijke fac
tor in de kostenberekening in de timmer
industrie. Een factog, die ook de timmer
industrie tot een binnenlandse aangelegen
heid stempelt. Want door de hoge transport
kosten kent deze industrie vrijwel feen ex
port. Maar de ondernemingsgeest is wel de
belangrijkste factor geweest. Dat blijkt ook
nog in het jongste verleden, toen bij het ein.
de van de oorlog de Bergambachtse timmer
industrie voor grote investeringen kwam <e
staan voor de aanschaffing van nieuwe ma
chines. nodig om de voorsprong, die het
buitenland in de oorlogsjaren had gekregen
door het toepassen van nieuwe technische
mogelijkheden, in te halen. In de laatste ja
ren is daarvoor veel gekapitaliseerd.
Tekort van tien procent
Maar ondanks de aanwezigheid van be
langrijke machines, blijft het zogenaamde
..manwerk" in de timmerindustrie het be
langrijkst In Bergambachts houtverwer
kende ^industrie werken ongeveer driehon
derd mensen. En dat aantal is te weinig. Het
tekort aan vakmensen wordt voorzichtig ge
taxeerd op een behoorlijk percentage,
dat er op wijst, dat er in de Krimpener-
waard nog veel kan worden gedaan aan de
opleiding van indüstriële werkers. De Berg
ambachtse timmerindustrie ondervangt de
moeilijkheid van het ontbreken vaneen be
hoorlijke technische opleidingsmogelijkheid
in schoolverband in de naaste omgeving
door een opleiding van arbeidskrachten in
eigen bedrijf. Jongens van veertien jaar,
die de lagere school hebben doorlopen,
worden aangetrokken, krijgen hun practi-
sche opleiding tot machinaal houtbewerker
of tot timmerman de twee hoofdfuncties
in de houtindustrie in het eigen bedrijf
en volgen dan, na werktijd, de «vondvak-
school in Bergambacht. Deze methode be
valt uitstekend.
het ook te verklaren uit het feit, dat de
timmerfabrikanten in Nederland, onder wie
de onderlinge wedijver groot is, elkaar op
dit punt nog niet hebben gevonden. Er zijn
ongeveer vierhonderd timmerfabrikanten in
Nederland, die verenigd zijn in de Ned.
Bond van Timmerfabrikanten, onder wie
een paar honderd met bedrijfjes met min
der dan vijf man personeel. Wat de samen
werking betreft, moet er nog veel worden
verbeterd.
Tot zover de betekenis van en de situatie
in de timmerindustrie van Bergambacht.
Een volgende keer over de invloed van de
industrie op de structuur en het sociale en
culutrele leven van Bergambacht.
Ten slotte nog dit. In het eerste artikel Is
een fout geslopen. Geschreven werd, dat
..De Concurrent" een van de belangrijkste
timmerfabrieken van ons land is, niet de
grootste wat de omzet betreft, maar wel de
grootste wat de capaciteit betreft. Het zat
'm ln een letter. Er moest staan- ..Niet de
grootste wat de opzet (de oppervlakte) be
treft. maar enz.".
Éi»
Vak van de toekomst
Die opleiding in eigen bedrijf vooral
tot machinale houtbewerker is overigens
noodzakelijk, omdat voor de machinale hout
bewerking geen opleiding aan technische
scholen bestaat. Er is geen belangstelling
voor het vak. Wel voor dat voor timmer
man. Het gevolg is, dat er vooral een tekort
aan machinale houtbewerkers is. Nu heeft
een timmerindustrie doorgaans tweemaal
zoveel timmerlieden als houtbewerkers no
dig, maar men verwacht dat deze verhou
ding zich in de toekomst ial wijzigen, waar
bij het accent dan zal komen te vallen op
de machinale houtbewerking. En daarom zal
in de timmerindustrie de machinale hout
bewerking wel het vak van de toekomst
worden.
De arbeidskrachten van de industrie in
Bergambacht worden vrijwel uitsluitend uit
de plaatselijke bevolking en uit die van de
omgeving gefecruteerd. zoals uit die van
Ammerstol en Streefkerk. De arbeidsmarkt
^Predikbeurten voor Zondag
Hervormde Gemeente: "Sint Jarukerk
(Achter de Kerk 5) 9 en^j3.30 uur ds G.
Boer. 5 uur dr G. Huls (doopdiefist)Wes-
terkerk (Emmastraat 33) 9 en 10.30 uur ds
H. M. Cnossen (jeugddienst), 5 uur ds J. J.
Koning; Kinderkerlj: (De Haven, Oosthaven
31) 10 uur de heer W'. Otte.
Ver. van Vrijz. Ned. Hervormden (in
Remonstr. Kerk) 9 uur ds J. E. Tuininga,
Voorburg.
Remonstr. Geref. Gemeente (Keizerstraat
2) 10.30 uur ds H. J. de Wijs.
Evang. Lutherse Kerk (Gouwe 134) 10 uur
ds W. F. SchrödA-, 8 uur Oecumenische
Dienst. Sprekers ds H.«J. de Wijs en pas
toor T. Horsman.
Oud-Kath. Kerk (Gouwe 107) 1030 uur
Hoogmis, 7 uur Vespers. Dinsdag 9, Woens
dag 7.45 en Donderdag 9.30 uur H. Mis.
Geref. Kerk (Turfmarkt 00) }0 en 5 uur
ds B. Rietveld, Den Haag.
Geref. Kerk art. 31 K.O. (Turfmarkt 54%)
9.45 en 4.20 uur dienst.
Geref. ©emeente (Turfmarkt 142) 8.30 en
5 uur dr C. Steenblok.
Geref. Gemeente (Stationsplein 15) 10 en
5 uur leesdienst.
Chr. Geref. Kerk (Gouwe 141) 10 en 5 uur
Öref. L. H. v. d. Meiden, Apeldoorn.
Presb. Herv. Gemeente (Turfmarkt 23
achter) 9.80 en 4.30 uur ds Joh. van Weizen.
Donderdag 7.80 uus ds Jolt. van Welzgn.
Vrije Evang. Gemeente (Turfmarkt 23) 10
en i uur ds J I. van Wijck. Zaterdag 7.30
uUr bidstond
Vrije Geref. Gemeente (Zeugstraat 38)
'10 uur ds H. J. Grisnigt.
Leger des Heils (Turfmarkt 111) 7 uur
bidstond, 10 uur heiligingsdlenst, 6.45 uur
openluchtsamenkomst op Markt, 7.30 uur
verlossingssamenkomst, leiders majoor en
mevr. S. Duvekot.
Kerk van Jezus Chpiatus van de Heiligen
der Èaatate Dagen (Spieringstraat 49) 5 uur
dienst.
Goudse Stadsevangelisatie (Spiering*
straat 2a) 10.30 en 7.30 uur de heer W. F.
KIoos.
Belhlehemkerk der Pinkstergemeente
(Zeugstraat 38) 4.30 uur jeugddienst, 7.30
uur de heer J. Maasbach.
(Advertentie)
Markt fi
GOUDA
Gouda speelt daarbij geen rol. En dat
«wijs. dat dit Zuidelijke deel van de Krim-
penerwaard behoefte heeft aan een eigen
ambachtsschool. Vandaar, dat 't industriële
leven van Bergambacht met belangstelling
kijkt naar de plannen tot oprichting van
een technische school in Schoonhoven,
waaraan zeker een opleidingsmogelijkheid
voor machinale houtbewerkers zal moeten
worden verbonden.
Naar standaardisatie
Dat laatste in verband met het streven
naar standaardisatie in de timmerindustrie,
waarmede tevens die accent-verschuiving
van het timmervak naar de machinale hout
bewerking is verklaard. Van die standaar
disatie ls nog niet veel terecht gekomen !n
de timmerindustrie. Eendeels is dat te ver
klaren uit de voorliefde van menige archi
tect bij de woningbouw voor nuanceringen
in de bouw van kozijnen e.d., met het ge
volg het voortdurend stellen van de ma
chines, wat veel tijd kost. Maar eigenlijk is
M. v. Rijn—Olsthoorn v. Keizerstraat 68
n. Kuiperstraat 35. H. Spee (3 pers.) v.
Uiverplein 61 n. Westerkade 57; e. A- p- v-
d Kroon (8 pers.) v. Krugerlaan 133 71. Dub
bele Buurt 7. J. de Boer v. Oosthaven 51 n.
Joubertstraat 88; B. C Luijnenburg (2 pers.)
v. Gouwe 132 n. Uiverplein 61; J. H. A. v. d.
Bos (4 pers.) v. Rozendaal 18 n. Tuinstraat 50;
G. F H. Overgoor (2 pers.) v. Bosweg 19 n.
Erasmusstraat 17; T. J. Schenk (8 pers.) v. Z.
Steynkade 9 n. van Strijenstraat 6; J. Hof
stede (3 pers.) v. Chr. de Wetstr. 17 n. Vierde
Kade 108; A. Lommerde v. Tollensstraat 94
n. Kon. Wilhelminaweg 251; H. v. d. Maat v.
Turfmarkt 83 n. Vossiusstraat 55; G. Lam-
mertse v. P. C. Bothstraat 94 n. Johan de
Haenstraat 24; M Spelt—Beij v Blauwstraat
12 n. Burg. Martenssingel 21; J. T. A. v.
Schaik v. Kerkhoflaan 15 n. Jan van Hene-
gouwenstraat 14, W. Sijl v. Reigerstraat 20
n. Markt 64.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Geer da Elizabeth, d. van J.
Klaarenbeek en A J van Loon, Wijdstraat
no. 31; Johannes Hendrikus, z. van H. J.
Meijer en A. W. Steenkamer. Spieringstraat
no. 17; Antoon, z. van A. Christ en H. W.
van Ringelenstem, Meidoornstraat 20; Wil
lem, z. van J. de Bode en F. .de Rover. Klei
weg 98. Aldegonda Petronella. d. van A W.
Vingerling en J. W. van Tol, Burg. Mar
tenssingel 39, Johannes, z. van J. Halder-
man en N. Schellingerhout, Varkenmarkt 20.
Ondertrouwd: M. Atteveld en M. Colla,
A. J. Rabouw en A. W. van der Kaa. J. J. J.
Boudewijns en {(I. A. Kasius, W.-G. J- Sileon
en W. Schouten, J. B. M. in 't Veen en E.
van Eenige, N. Noordegraaf en C. Verdoold.
W. Rast en R. Jacobs.
Overleden: Levinus Gerardus de Bruijn,
80 jaar, Lambert Dirk Martens, 78 jaar.
Programma voor Vires
Het handbalprogramma voor morgen
luidt: 11 uur Vires 2—Meeuwen 2 (dames),
12 uur ViresMeeuwen (dames), 1 uur
Vires (Schiedam)—Meeuwen (heren). 2 uur
D.W.S. 2—Vires 2 (heren).
Geves tisden
J. J. H. Reijnen v. Megen ca n. Tollens,
straat 102; C. Berkouwer v. Monster n. Kie
vitstraat 9; A. J. M. B er te 1b v. Zwammerdem
n. Hoogstraat 19; H. Kok v. Ammerstol?
van Swietenstraat 20; B. W. Bruijs v. Heken,
dorp n. Hoefbladstraat 8; J. P. v. SchoonI
hoven v. Den H4ag h. Kattensingel 54' MC
M. Th. v. d. Warenburg v. Bostel n. BursZ*
vlietkade 78; H. v. Hattum v. Nieuw veen ml
Slapperdel 6; M. Sijl—Loendersloot v. Geu-i
derak n. Markt 64; J. v. d. Laan de Jon
Waddinxveen n. Vogelplein 27; T. A- Zwu,
bach v. Schiedam n- Prins Hendrikstraat K
A. v. Nes (2 pers.) v Wassenaar n. R1
Feithstraat 4; J. P. Ferwerda v. Brits
n. Da Costakade 41; H. J. Goethart v. |L
terdam n. Eerste E. J. Potgieterstraat 1
A. Verhoef v. Soest n. Karnemelksloot
C. Duiveman Nooij (3 pers.) v. Blo*
n. van Baeriestraat 10; C. de Kvya
v. Boskoop n. Z. Derde Khde 22, W. Q, 4
v. d. Laan v. Reeuwijk n. Willens 24.
R. v. Resteren v. Weathaven 69 o.
sum, Noodweg 37; L- Hulst v Westerkadi
n. Apeldoorn. Frankenlaan 70, A. A.
d. Brink v. Graaf Florisweg 77 nM
dam, Dr van Noortstraat 125; J. Gi
Lange Tiendeweg 9 n. Zwammerdam.
plein A 136; L. M. J. Boot v. Johpn de HgS?
straat 7 n. Ameide, Franschestr. A 271-3L
Oudshoorn (4 pers.) v. Tweede van AlphZL
straat 6 n. Den Haag. Eerste v. d. Boette,
straaat 221; J. J. Broer v. Raam 44 p. Rottss.
dam. Toepad 120, M. A. v. d. Ham v. Griif.
Florisweg 77 n. Wassenaar Molenweg fc
P A. Teerling v. Da Costakade 106 n. Has»'
lem. Koninginneweg 18; C. de Hoog v. Onder
de Boompjes 43 n. Vlaardlngen. P. K. Dros»,
saardstraat 167; A. C. Kruijswijk v. Joubert
straat 156 n. Uithoorn. Wilhelminakade Si;
J. v. d. Weerdt v. de la Reylaan 40 n. Den
Haag, Scheveningseweg 42; S. Boot (9 pers.)
v. Tollensstraat 13 n. Zuiid-Afrika; W- v.
Bemmel v. Graaf Florisweg 77 n. Utrecht,
Potgieterstraat 30bis, J. M. A. Goedewaagen
(2 pers.) v. Gouwe 97 n Ede (Gld). Lijster?
beslaan 12; E. F. J. Clant Bindervoet—ft
Nispen v. Gouwe 97 n. Ede (Gld). Lijsterbes
laan 12; A. M. BremmerTeekens v. Jou
bertstraat 173 n. Waddinxveen. Noordkadè
30;M. G. Otte v. Kon. Wilhelminaweg 251 n.
Amersfoort. Utrechtseweg 299; H. Schnitker
v. Blekerssingel 52 n. Utrecht. M. v. d. Wete
ringstraat 25; A. v. Buitenen v. de la Rey
laan 40 n. De Bilt, Paltzerweg 103; C. Huis
man v. Joubettstraat 162 n. Amsterdam,
Hoofddorpweg 17II; G. L. Kok—Boll (4
persv. Wielewaalstraat 20 n. Zaandam,
L. Th. Roggeplein 40; S. Goudbeek v. de la
Reylaan 40 n. Den Haag. Scheveningseweg
42; A. C. Bastiaansen v. Kleiweg 90 n. Breda,
v. d. Ploegs,traat 14; J. B. de Vroom v.'Klei
weg 11 n. Baarn, Stationsweg 4; A. J- S. G.
Jager v. Westhaven 20 n. Leiden. Rijnsbur-
gerweg 124; E. D. Jacobls v. Westhaven U
n. Rotterdam. Gordelweg 160; C. Groenen
dijk (3 pers.) v. Tweede Schoolstraat 11 n.
Lekkerkerk. Kerkweg 193.
Advèrtentie)
Voor MODERNE MAATKLEDING
Kleermakerij H. KOLSTER
EERSTE KADE 5». TELEFOON 40««.
Op Doodskppeiland
Thalia Theater. ln super cine colpc, dat1
even kleurig en daarbij een tikje wee^r aan
doet als technicolor, volgehangen met aller
lei achttiende eeuwse kledingstukken, aan
boord van een kaperschip, dat onder bevel
staat van niemand minder dan de in zijn
tijd zo beruchte" kapitein Kidd. spelen «Ab
bott en Costejlo voor een paar avonturen- en
schatjagers. Het is verbijsterend, wat v.oor
een zottigheid men al niet aan boord van
zo n zeilschip kan uitdenken. De film zit vol
met oude grapjes als plotseling dichtvallen
de deuren, gopi- en smijtpartijen, die pit
altijd weer doen. maar er zijn ook een paar
Vondsten bij. Even deed het vreemd aan in
deze koldergeschiedenis Charles Üanghton te
ontmoeten. Hij voelde zich in ditwnderliAge
gezelschap blijkbaar erg op z'n gemak.
De laatste vuistslag
Bennie Bioscoop. Om Allan Laidd £n
Dorothy Lamour is ditmaal een verhaaltje
geweven, dat de producers de naam vhn
Wild Harvest". („Wilde Oogst") hebben ge
leven. Een ftat ruig verhaaltje met de grote
torenvelden van Texas en Arizona als ach-'
tergrond. Men vindt er Allan in, als Joe,
de baas van een troepje stevige kerels, die
met oogstmachines van het ene veld naar
het anaere trekken. En die alleen maar een
rustig lAren van hard werken zouden leiden
als er geen lastige concurrent en geen even
lastige vrouw in de buurt waren. Wie zou
die vrouw anders zijn dan de jonkvrouw die
Dorothy Lamour heet?
Ze speelt een beetje met het h«rt van Joe,
ze zet een avontuur op met Joe's vriénd en
ze lokt tussen die twee in deze stöfy wat
conflicten uit. Maar succes heeft ze niet,
want'als „de laatste vuistslag" van Allan
Ladd gevallen is. blijft ze moederziel
alleen over. Op dat moment dat van de
finish heeft men zich kunnen amuseren
met een gezellig robbertje d»t zo hier en
da%r in deze rolprent gevochten wordt.
Het dozijn blijft voordeliger
Schouwburg Bioscoop. Deze film zet de
in „Voordeliger per dozijn"- aangevangen
geschiedenis van het twaalf kinderen tel
lende gezin van Frank en Lillian Gilbreth
voort tot aan het moment waarop de jong
ste spruit aan de universiteit haar titel
haalt en de oudste, als eerste, het gezins
verband verlaat, als bruid van een jonge
dokter. Eén uit „Voordeliger per dozijn"
komt echter in dit vervolg niet meer voor:
Frank, het originele gezinshoofd, is er niet
meer en moeder Lillian moet behalve haar
kinderen opvoeden en voor hen zorgen,
ook nog het brood en de studiekost«i "Voor
hen verdienen. Dit mengt een beetje sen
timentaliteit in dit sprankelend, geestige
verhaal van de lotgevallen van de klnderep
Gilbreth, in wier wereldje nu. naast de
voor de hand liggende problemen, ook die
der liefde gaan optreden* Het ls geen dwaze
kolder-film, maar een vol fijne humor,
sober en rustig opgediend, die onafgebro
ken amuseert en tal van verrassingen biedt
en zo nü en dan eens tot een schaterlach
noopt. Er aan doen mee Myrna Loy, Jeanne
Crain, Barbara Bates en Debra Paget.
Het is een stuk gezelligér ln de
ttad, nu de winkels fles avonds
ook geopend zijö, zeide de heer
W. Bouwer uit de Schaepman-
straat, die analist op de Kaarsen
fabriek is. Op <Je Korte Tiende-'
weg stond 'fcijdWor een ftalage
Ik geloof, dat het Invoeren van
een wekelijkse koopavond in een
grote behoefte zal voorzien.
Vooral de werkende vrouw
er $ljn er velen tegenwoordig
zal met een 'koopavond zeer ge
baat zijn, wanl het is nu toch zo,
dat er na de werktijd weinig of
geen tijd ovejjplijft om bood
schappen te doèn. Bovendien wil
je grotere inkopen wel eens op
je gemffk doen. En ook voor de
kappers zou lk een langere werk
tijd toejuichen. Soms heb je he
lemaal geen gelegenheid om bij
voorbeeld Je haar te laten knip
pen. Dgt moet meestal 's avonds
gebeuren en dan ls de tijd, die
de kappers hebben, veel te kort
Een koopavond! Er zp gauw mo
gelijk.
BEHALVE VELE CADEAUTJES brengt Sint Nloelaas ter
ere van zUn verjaardag neg iets mee. Dat a|Jn de koop
avonden, die aan de vijfde December vooraf gaan. Velen
komen naar de stad om hun inkopen te doen. Tot een uur
of negen is het druk in de binnenstad, een gezelligheid, die
velen zich nog zo goed van voor 1948 berinneren.
Voor Gouda z(jn deze koopavonden gereserveerd voor deze
t(Jd, maar in vele gemeenten ip de omgeving kent de be
volking een wekelijkse des ^ffldags koopavond. Ovaral
blijken deze avonden een succes» te zijn. Teen de regeling
voor de winkelsluiting fverd vastgesteld werd in Geuda en
enkele andere plaatsen gsen behoefte aan een koopavend
gevoeld.
Op een van de drnkste avonden deie week hebben W% nan
voorbijgangers hun mening over de koopavond gevraagd.
Wat siJ ar van zeggen gaat n nu lezen. Eén toevoeging nog.
Behalve aan de voorbijgangers, die nu aan het woord komen,
hebben we de vraag ook voorgelegd aan vele andere winke
lende dames en neren. Weet, dft hun antwoorden alle over
eenkomen met die van de voorbijgangers, waarop de foto
graaf de lens richtte.
EEN KOOPAVOND? Die tou er
elke dag moeten zijn, maar toch
minstens één keer in de week,
aldus de heer J Verheul txm
de Plasweg te Waddlnxveén, dj^
recteur van de N V Carosserie-
fabriek Verheul op de Hoog
straat, waar hij in zijn outo «top
te. De arbeiders die in fabrieken
„WE ZEIDEN net tegen elkaar werken hebben dan tenminste
het is n.u bijna net zo gRlllig als gelegenheid hun inkopen te doen.
vroeger in de stad", alcfW mevr Het is toch ook vaak noodsake-
Kolmeijer uit de Eerste Wade, die lijk, dat de man, vooral bHjpo-
met haar man, die assuradeur is, tere inkopen, advies aan at
op de Kleiweg aan het winkelen vrouw geeft Daarvoor moeten xi)
was. Een koopavond biedt de tarnen gaan winkelen. Dat
enige gelegenheid om samen eens nu alleen op Zaterdagmiddag en
winkels te gaan kijken, overdag dan is alles zo overbelast, dat
heb je er nooit gelegenheid vöoi van rustig kopen niets komt. Een
Een wekelijkse koopavond, daar- koopavond is de bette oplossing.
mee zou de Goudse middenstand en daarop heeft het publiek ook
de burgerij een weldaad bewij- recht. De middenstand moet be
zen Welke avond geeft niet. De grepen, dat niet ziJ kan
Woensdag of Donderdag is mis- wanneer het publiek moet kopen,
sohien geschikt. En Gouda is er maar dat zif rekening hee".*f
veel gezëllvger door. Er moet wat houden met de wensen van net
leven in de brouwerij komen. publiek.
NATUURLIJK bekijk ik de zaak
van onze kant, aldus de heer A.
Janssen, boekhandelaar on, de
Kleiweg. Het is moeilijk een di-
'rect antwoord te geven op de
vraag „moet er een koopavond;
komen". Persoonlijk geloof ik
van •Wet. is een koopavond zelfs
overbodig. Maar dan moeten de
winkeliers hun dienende taak
goed begrijpen. En dat betekent,
dat zij overdag zoveel gelegen
heid tot kopen moeten geven, dat
iedereen* wat zijn werkkring ook
is, in staat is zijn boodschappen
te doeri. Dan zal bijvoorbeeld tyft
sluiten tussen de middag moeten
verdwijnen, want'velen, die op;
fabriek of kantoor werken, heb
ben alleen dan even tijd. Een on-;
onderbroken Openingstijd van
half negen tot zes uur dus. Omi
door een koopavond meer pu-!
bliek uit4 de buitengemeenten;
naar Gouda te trekken, heeft;
'geen zin. Daarvoor is de ope-
ningstljd tot negen uur te kort.;
Voordat men van zijn werk is, i
gegeten en zich opgeknapt heeft,;
is het gaute een uur of acht voor i
men in de stad kan zijn. Oml een j
Ij uurtje te kunnen winkelen wordt
zo'n reis niet gemaakt. We mer-
-ken het ""nu ook. Op een uitzon
dering na, zijn het allen Gouwe
naars, die kopen.
T IS DE EEHST#KEBR, dat ik op een «vond agn het
ben, zeide Ank Dessing, die aan de Karnemelksloot woont. Ik W»
namelijk winkejjuffroadr en dan moet Je natuurlijk des avonds oo*
present zijn. Maar voor vanavond hab ik vrij. Ze winkelde same®
met twee familieleden op de Kleiweg, waar dj da etalage van voor
tot achter grondig inspecteerde. „Het is erg gezellig, om BVon^
je inkopen te doen", aldus de drie dames. „Waar het *m i» ut
weten we niet, maar er is veel meer sfeer en jgezelligheid. E^»®;
elke week een koopavond moeten zijn. Op Vrijdag bijvoorbeeld- J*
geloof vast, dat lk er cfeo ook toe kwam te gaan winkelen. J?
nu alleen de Zaterdagmiddag en dan is het overal io druk...
Dat is dus de mening van Ank Dessing, m»J. C. Dessing. ook v"®
de Karnemelksloot en mevrouw k. DesslngrGoverde uit de- ^red**
n|k Hendrïketraat 'En Ank voegde er aan toe: „Ik zal wel w®"11*
aan e«n koopavond hebben, maar als het nog eens zover komt,
dan heb Ik het er graag voor over een avond in de week in 0»
winkel te staan".
Hef domein, waar
koning Nieuws
absoluut
monarch is
Als dunne draden lopen grote we
gen thans over de Australische
vlakten. Een vraéhtauto legt nu
per uur evenveel kilometers af als
een ossewdgen in de goede tijd per
week haalde. Maar het werk en de
romantiek van de veedrijvers$ijn
niet veranderd. Zij toch houden
vast aan de gewoonten en gebrui
ken hunner grootvoders en over
grootvaders. Tien kilometer per
dag met de kudde is mooi.', zeide
Stan Carberry.
Australië bezit meer dan 14 mil-
lioen stuks vét. Dit een
toneeltje langs een der „stock
routes" in het Vijfde Werelddeel.
Dag in dag uit dreunt uit alle
hoeken der wereld het nieuws op
Fleet Street aan. In koortsachtig
tempo wordt het daar verwerkt
tot „bedrukte pagina's". Er is
geen tweede straat op aarde,
die zozeer naar nieuws en inkt
smaakt als Fleet Street, waar
Koning Nieuws onbeperkt heerst.
I 99
J gCHAPEN EN KOEIEN trekken nog steeds kuddegewijs dwars door
Australië. Zeker, er zijn nu vrachtauto's met twee verdiepingen,
die eén paar honderd witgewoide vleesfabrikantcn tegelijk in snel
I tempo langs de grote wegen voeren. Toch bestaan de kudde-sporen
j nog steeds en zij. zijn ook het gehele jaar door in gebruik. De dieren
I zijn op weg naar nieuwe weidegronden, naar het abattoir, naar een
nieuwe eigenaar, naar de marktkortom zij zijn op weg.
Natuurlijk is de lente, met zijn overvloed aan voeder en water, de
beste tijd om de kudden te drijven. Hoe meer vpedsel er is. des te
gemakkelijker is het de kudde bijeen te houden. ïs het voer echter
schaars, dan plegen de dieren zich te verspreiden op zoek naar eCTT
min of meer sappig groen hapje. Dan verliezen de drijvers hun goede
1 humeur, dan*klinken de verwensingen en knalten de zwepen, dan
verslijten de honden de nagels hunner poten om de afgedwaalde
dieren weer bij de kudde te brengen.
op uit om schapen te doden. Ze
worden zo sluw als het maar zijn
kan, veel sluwer dan de volbloed-
dipgo's.
Een kleine huifkar, dat is het
tehuis van de drijver. Alles ver
voert hij daarin. Zijn proviand, zijn
verdere bagage en ook wel zijn
zieke of manke schapen. Zijn
beddegoed en zijn medicamenten.
Soms rijden er een paar honden
in mee. Vaak zijn er één of twee
reserve-paarden aan vastgebonden
en altijd ment de assistent van de
drijver, meestal een jongeman of
een oude taaie, die 's avonds aan
het kampvuur uit zijn eigen drij
versleven vertelt.
Stan Carberry'a huifkar stond
geparkeerd op een paar meter af
stand van de plek. waar wij aan
Tal van gedenkplaten herinneren aan
befaamde koffiehuizen en beroemde journalisten
SLECHTS een halve kilometer is 's werelds beroemdste kranten
straat lang. Zij ligt in het hart van Londen, vlak bij de City,
tussen Temple Bar en Ludgate Circus. Langer dan zeven eeuwen
reeds draagt die vermaarde straat de naam Fleet Street, een naam,
die tot een begrip is geworden voor iedereen, die met kranten te
maken heeft, en zelfs voor vele krantenlezers buiten Engeland.
..Koortscentrum" van het Britse Gemenebest, aldus kenschetste een
Amerikaanse publicist Fleet Street eens. En stellig is het juist, dat
leven en bedrijf in Fleet Street koortsachtig zijn voor allen, die
daar werken.
Fléet Street fi "enig op aarde,
want er is geen enkele andere
6traat, in welke grote stad ook, die
zo uitsluitend gewijd is aan de ver
vaardiging van kranten en perio
dieken. Fleet Street begon haar
journalistieke loopbaan in de ze
ventiende eeuw, toen Henry .Mud-
diman er zijn nieuwsbrieven op
stelde en vermenigvuldigde. Het
journalistieke hart van Engeland is
er blijven kloppen, toen de oude,
waardige Times (de „Donderaar")
er opgroeide tot een toonaangevend
blad en toen, later. Lord Beaver-
brook's Daily Express er ontlook
en uitwies tot een toonbeeld van
moderne journalistiek voor de
brede massa.
Bureaux en Taveernes
vindt In Fleet Street de bu
reaux der grote landelijke
Engelse dag- en avondbladen, de
Londen te kantoren der onafhanke
lijk gebleven regionale persorganen
en van tal van weekbladen. Dan
is er het hoofdkantoor gevestigd
van Reuter, van 'a werelds groot
ste nieuwsagentschap, benevens een
aantal foto-persbureaux. Onrust en
haast kenmerken Fleet Street. Wei
nig meters verder ligt, vlak tegen
het domein van Koning Nieuws
aan, het domein van Vrouwe
Justitia, de Temple, «edert vijf
eeuwen het brandpunt van Londens
Juridisch leven. Hier. op dit gebied
van het Recht, heersen voorname
rust en stilte. Welk een contrast
met Fleet Sdleet!
Behalve dr dagblatL en pers-
bureaux vindt men in rteet Street
tal van befaamde taveeffees. Ja,
nergens beter dan in de Niéuws-
wijk fteeft ln Londen de tweerne
haar oude karakter belsAuden.
Iedere redactie hoeft er haa«tam-
café. waar Me journalisten jram-
wijlen een pgenblikje uitblazentjvan
de drukte en onrust van hun be
staan. Hoezeer de mannen der pers
die wijkplaatsen in ere houden,
blijkt bij voorbeeld hieruit, dat eT
in Fleet Street meer gedenkplatep
zijn voor eertijds beroemde, thans
..gesneuvelde" taveernes, dan voor
eens beroemde (thans overleden)
collega's.
Fleet Streets beroemdste herberg
ls de Cheshire Cheese, sedert drie
eeuwen een zeer gezocht opont
houdsoord voor journalisten en
kellners. Beroemde mannen toef
den hier gaarne. Een hunner was
an Ae4c-
lldce. Als
Het allerlaatste nieuwel Ken kran
tenjongen verlaat haasttg een der
redactiebureaux met de laatste
editie van het blad.
de bekende schrijver van_
tive-verhalen, Edgar Wallace Als
verslaggever leefde en werkte hij
in Fleet Street, waar nu nog een
plaquette zijn beeltenis vertoont en
de mensen doet weten, dat Edgar
Wallace veel van zijn talenten in
zijn boeken legde, maar dat hij zijn
hart aan Fleet Street had verloren.
Bedrijvigheid
HPEMPO, TEMPO! üit het devies
A van alle bedrijven in Fleet
Street. Vier-en-twintig uur per et
maal heerst er een koortsachtige
activiteit in die krantenstraat. Vier-
en-twiptig uur per etmaal zet Ko
ning Nieuws zijn onderdanen on
barmhartig aan tqt haast. Des
daags, iedere dag weer. de race om
de avondbladen op tijd vol en op
tijd de deur uit te krijgen. Des
nachts een even snel tempo, maar
dan op de ochtendbladen gericht.
De ene editie na de andere stroomt
van de machtige persen, die ln
snelle wenteling millioenen en nog
eens millioenen pagina's met
nieuws afleveren. Gelijktijdig vol
trekt zich het dagelijkse wonder
van de verspreiding der bladen. Het
distributie-apparaat moet op volle
toeren en onder hoge druk draaien
oip de krant te brengen aan de ont
bijttafels van mensen, die duizend
kilometer uit eikaar wonen.
Vrachtwagens brengen het Nieuws
papier ln snelle vaart naar agent
schappen, wederverkopers, station
en vliegveld. En tezelfdertijd voert
een onophoudelijke stroom vdn
vrachtwagens onbedrukt papier
aan. Korte tijd later reeds verlaat
dit papier, geladen met nieuws, met
oorlof en vrede, met lief en met
leed, met foto's en spotprenten, met
advertenties en hoofdartikelen, met
tranen en glimlachjes Fleet Street
weer.
Loopjongens rennen door de re-
dactie-bureaux en door Fleet
Street. Auto's snorren af en aan.
Telefoonbellen rinkelen. Telex-
toéstellen en schrijfmachines rate
len. Fotografen en cliché-makers
komen tijd en handen tekort. Ook
des nachts gaat dit leven voort. Er
wordt slechts zelden, en dan maar
heel kort. van de arbeid gerust-
Mensen zijn ijverige wezens. Dit
leert Fleet Street ons.
NIEUWS! Redactievergaderin
gen worden belegd. Critlek,
Meningsverschil. Kwinkslagen
Nieuwe denkbeelden. Marconis
ten Jagen de aether af.
HIER INDIAHIER
AUSTRALIëNEW YORK
SPREEKTMOSKOU
MELDTNIEUWS!!
Nieuws! Ter zetterij hekijkt
een nachtredacteur een proef
pagina. Nog snel een kleine
wijziging. Een bericht verschui
ven. Laatste nieuws! Een
moord? Een brand? Gevecht op
Korea? Doet er niet toe. als het
maar nieuws is. Dan een
sein. Snel worden matrijzen
getrokkep en vormen gegoten.
De persen zoemen en werpen
hun nleuwsklnderen uit; dui
zenden, tienduizenden, hon
derdduizenden. millioenen!
Zo was het, zo is het
Zo was en 20 is het leven in Fleet
Street. Iedere steen in deze
straat? iedere taveerne, ieder huis
wekt herinneringen san grote Jour-
I Pr zijn kerel», zei Stan Carberry,
die nooit goede drijvers kunnen
worden. Er zijn er ook, die Qiets
anders dan drijver kunnen zijn. Dat
I leven pakt je!, vervolgde de ge-
I harde Stan. Wij stonden onder een
I gomboom langs de weg tussen
I Junee en Harden, ergens 1» het
I Zuiden van Nieuw-Zuid-Wales.
I „Och, je begint vee te drijven
omdat je vader het deed, of omdat
1 je op een boerderij werkte en in-
1 geschakeld werd bij de verplaatsing
S ÏSji WeleY; m"""T 1 kudden. Zo verwtert je enige
T?hni,n SS c a'ïu 1 bekendheid als drover" en met
n rVw'L.T Tïl' een beetje geluk was er dan wel
HUlatre Beilo^c. VoSfÏÏ aan Al" «"'"w."' Mvfrr 1,°"
NorthcllttJ™1ï°rde JTdÉ» Nu- stan ko" het weten' "anl
der scheppers was tramde huidige J MrthlSS Sre'ven to
SXek £nESf™"X"de S Jun'llïtót "vL?tm U-
vrouw in Pleet Street bimienleidde I b™na,:h *°thl^T'drtfven'gèh"?'
Zo ls het leven in Fleet Street. I nocrh de kunat van drUven Sehei-
Ss.rierS:l!f8e»Swa.h"£: de prettigste dingen bij
heid in een der merkwa.rdig.t. ?e'a£fUverlj S^7k^n'
J Een kilometer of tien per dag is
een goed tempo en ln de warmste
uren kan je uitrusten. Vooral niet
2 te veel haist maken, want de die-
ren moeten onderweg hun voedsel
yinden. Doen ze dat niet. dan heb
I je geen nachtrust, want dan gaan
I de dieren des nachts „fourageren"
I Dan heb je een heidense moeite de
I schaapjes weer bij elkaar te krij-
I gen. En je moet zorgen, dat de
I
/kudde zo voltallig en zo gezond
mogelijk op de plaats van bestem
ming komt, want doe je dat niet,
dan is het moeilijk weer een job
ais drijver te krijgen
straten op aarde.
De bovenste foto geeft een kijkje
in Fleetstreet, de Londense
krantenwijk. Links op de voor-
grona de met zwart glas beklede
voorgevel uan de Daily Express.
Hieronder een der befaamde
taveernes, waar de journalisten
even komen uitblazen
Een vlieg
Een van de lastigste dingen voor
een drijver is een vliegje, dat
bijzondere voorliefde heeft voor
schapen, vooral als hun vacht voch
tig is. Dan legt dat venijnige insect
zijn eitjes in de wol en na enige
tijd krioelt die dan van maden. Als
er veel zijn, /ruik Je ze zelfs! Zij
bederven de vacht en maken het
schaap mager, ja, soms doden zij
het dier. „Getroffen" schapen blij
ven vaak staan en kwispelen met
hun staart of ze lopen als maar
heen en weer
Het geneesmiddel?
Wij hebben een speciale olie. die
de maden doodt. en verder moet
je goed uitkijken of het schaap op
nieuw ..getroffen" wordt. Dat kan
gemakkelijk, vooral als er een paar
regenbuitjes vallen en de vacht
klam wordt!
Dan moet je als „drover". ver
volgde Stan, zo goed mogelijk zien
te weten te komen, hoe het gesteld
ls met het terrein, het water en
het voer verder op het spoor.
Iedereen, die je tegenkomt, moet I
je daar naar vragén en dan je weg I
uitstippelen op grond van de Ver- I
kregen inlichtingen. Vooral als er
droogte heerst, ls het werk der
drijvers moeilijk. Dan is er langs
het spoor geen grashalm te vinden
nn a^elnireilauleun ïlin iraair lliia
John Kelly, vee-deskundige van de
Australische regering
het praten waren. Voor mij is alles
in orde, zei Stan, maar dat kan
John Kelly niet zeggenhè,
John!
John Kelly een vee-deskundige
of veeteelt-consulent naderde
ons lachend. Is Stan weer aan het
vertellen? zei hij bij wijze van
groet. Wat weet zo'n schapenman
van drijven! Als lk u nu zeg, dat
ik onlangs een inspectiereis te
paard heb gemaakt over een af
stand van 85.000 kilometertot
diep in de „outback", in de wil
dernis van het Noordelijk Terri
torium toe. Wij hebben hier in
Australië bijna vijftien millioen
stuks veeen de koeiendrijvers,
de edhte cowboys, dat zijn pas
kerels, nietwgar, Stan? Die weten,
wat jonge stieren zijn
Stan glimlacht. Ik ken Je vertu
len, John. Niks smakelijker dan een
zelf gebakken biefstukje bij zons
opgang. Niks pittiger dln een
drijver, die een wild paard, een
brumby, weet te brekenl Niks
mooier dan 15.000 km alleen door
)de wildernis te trekken! Niks
boeiender dan een half-dolls jpnge
stier te vangen! John, schel uit. Ik
ken je verhalen al lang
Ik niet, zei ik. En John Kelly,
die voorgaf zo dol op de «ènzaam-
heid te zijn, was maar wat blij. in
mij een aandachtige luiateraar te
hebben gevonden Hij bleef die
avond, met mij. aan Stan's kamp
vuur; hij braadde voor ons allf-/
maal biefstuk: hij vertelde nadien!
honderd uit.en tot Stan's eer
moet ik zeggen dat ook deze ge
harde schapendrijver aandachtig
isterde. zij het, dat hij zo nu en
._an mij eens toegrinnikto. elsof hij
zeggen wilde En toch zijn schapen
.nteressanter dan koeienvind
Je ook niet? Maar een beter leven
dfen dat van de schapendrUvers en
koeiendrijvers is niet denkbaar, en
als ik geen schapendeskundige was,
zou ikkoelendeskundiga willen
zijn, als John Kelly daar!
UCL MfclUUl RCCII giwuaiu, I t ft
J en de drinkplaatsen zijn vaak uit- Fen leffenddrische JlgUUT
2 gedroogd en omzoomd met dode |V
Hi»rf»n r>an na« komen ervarins en 1
dieren. Dan pas komen ervaring en
préctische kennie eerst goed van
past
Hond en wagen
e laatste dag ven deze week
ls weer del dag van de ver
rassingen: 55 Decerpber, de
de jj vooravond van 6 December, de
Fens I naaIt,dag van Sint Nicolaas. Reeds
- weken tevoren vertoonde de krasse
grijsaard met de sneeuwwitte baard
I \7oor de schapendrijvers zijn
I honden zeer belangrijk. E
S tf-hanpn' Annï'had vter I 8rU"®*W» met ae sneeuwwme oaara
hnnTn nntilf in H^n*t en hoven i en de rode tabberd zich, gezeten op
1 ËJ™"'" fiere 'schimmel, In ome .leden
dien nog twee in reserve, zon 1
Australische herdershond werkt f V«n 7wfi?e Pietet zHn
J tot hij dood gaat Laat je een oude fp! staïn
getrouwe thuis, dan sterft hij van et
z'tade'; ïetota-Vn'ïSS! w.l ln.uiteMen" Sudlara^n
J eoort Niemand wie" wel «n. Iwdfclen oen hoor.
2 welke soort ze afstammen, al zit er H ."./S
J duidelijk een flinke portie dingo- geziene gasL de vriend van oud en
1 bloed in. De dingo ls. lichtte Stan J 3°n£ mri'-muziek en gejuich bin-
toe, de Australische wilde hond nenhaalt!
1 Een drijver moet zijn honden be-
grijpen, beter nog dan zijn vee
J Maar met goede honden is de taak
van de drijver niet al jfe zwaar
J Sommige collies zijn ook wei bruik-
baar. maar ze bijten de schapen te
dikwijls. Dat is gevaarlijk, want zo 1 legendarische figuur, die nu al
1 krijgen ze smaak in bloed. Voor je I eeuwenlang zijn rol speelt in de
het beseft, gaan ze er dan ,'s nachts I wereld, vooral in die van het kind.
Sinterklaas! Wie heeft als kind
niet met schroom opgekeken naar
I deze „goedheilig-man", de kinder-
vriend par excellence?
Wie is eigenlijk deze wonderlijke.
Fr is nop één bakker in Nederland, die op
grote schaal hetzelfde karakteristieke
Midwinter-feestbrood vervaardigt, zoals de
meester Jan Steen dit op zijn 17de eeuwse
*doeken Bakker Oostwaard" en „Morgen na
Sinter Klaas" vereeuwigde. De 75-jarige
Anton Kroes heeft in zijn winkeltje te
Nieuwendam (aan de antiwe zijde van 't IJ.
onder de rook van Amstermm) gedurende een
halve eeuw het Duive-, Duve-, Duivelskater-
of Katerbrood gebakken. In deze tijd begint
de hoogspanning van de komende feestdagen
(Sinter Klaas en Kerstmis) zich reeds duide
lijk af te tekenen en komen er zelfs bestel
lingen uit .Amerika en Egypte binnen
/"\nze voorouders waren reeds overtuigd/^dat
deze scheenbeenvórmige broden, die aan
visottera doen denken, enigszins een „duvels"
karakter gehad moesten hebben, maar een
Vliegtocht van het Noordhollandse water
land-dorpje Nieuwendam naar Egypte»heeft
zelfs de meest „duvelse" fantast in de 17de
eeuw niet durven te voorspellen
Maar werkelijk: de duvekater ls iets bij
zonders. Niet slechts, omdat de oorsprong
waarschijnlijk moet worden gezocht ln de
•Oud-Germaanse tijd, toen men ter vervanging
van dier- of vleesoffers^frtruik maakte van
een offerbrood.Vooral echter, omdat deze
scheenbeenvórmige broden met. een glanzend-
donkerbruine korst, waarin mystieke krullen
Jan Steen schilderde beroemd
Midwintefifeestbrood
en versieringen aangebracht zMn, meer dan
twee eeuwen lang de Nederlannse bakkers-
etalages tussen Sinter Klaas en nteiekoi^ngen
hebben beheerst.
Het was ons Midwinter-feestbrood bij uit
nemendheid, getuige ook het feit, dat een
^Bredero en een Hooft over de „deuvekater"
spreken in hun werken. Toen Anton Kroes, a
die als jongmaatje uit Friesland kwam qp te
Nieuwendam zijn hart verloor aan een bak
kersdochter, de woorden „Van ouds de Duive
kater" op de luifel van de winkel aan het
sluisje nog eens liet opschilderen, was heel
Nederland het eertijds zo beroemde feestbrood
practisch reeds vergeten.
De geschiedschrijver Johannes ter Gouw
klaagde er reeds ruim 70 jaar geleden over,
dat de zijdelinflf afgeplatte „Kerak.oek" en
hiermede de lUstorische benaming „Deuve
kater" uitgestorven was.
In elk geval heeft bakker Kroes het recept
voor men verfijnde cake-smaak uitgedokterd
en dit zal waarschijnlijk het geheim zijn,
waarom hij het thans samen met zijn zoon
Wiebke in deze midwintertijd zo razend
druk met zijn duvekater» heeft
Natuurlijk beweren wij allerminst met dit
betoog, dat er in Nederland geen «mdere
folkloristische broden worden gebakken! Wij
zouden kunnen spreken over de Friese „Alde
Wiven", de Brabantse „Nieuwjaartjes" of het
Vlaanderènse Nieuwjaarebrood, Vollard ge
naamd. Maar geen enkel gebak beheerste eens
zo onze lage landen als de vergeten Duve
kater evenmin als er thans geen enkele
bakker meer is, die een historische lekkernij
zo tot zijn specialiteit verhief.
mxawinierproauctie..
dat bevreesd kijkt naar de Zwarte
Pleten en bang is „ln de zak te
worden gestopt"?
In de derde eeuw na Christus
werd in het kleine Aziatische dorp
Panthara een knaapje geboren. Een
oom van de boreling was aarts
bisschop te My ra. En toen de jon
gen opgroeide, zag de aartsbisschop
wat in hem, hij leidde hem op en
bekostigde zijn studie ln de theo
logie. Nicolaas zo heette de
knaap onderscheidde zich als
Jongeling reeds door een ongewone
begaafdheid en edelmoedigheid,
welke hij op zeer discrete wijze aan
de dag legde.
Te Myra woonde ln zijn tijd een
bejaarde man, die zo arm was, dat
hij zijn drie dochters niet kon uit-
Tuwelijken, ja zelfs moest hij ze in
leen minder eerbaar bedrijf te werk
itellen om aan geld te komen. Nt-
:olaas hoorde dit en hij de toe
komstige bisschop haastte zich
om drie nachten achtereen telkens
een zak met goudgeld bij het arme
gezin in huis te werpen. Twee-keer
slaagde hij erin ongezien zijn wel
daad te doen, de derde keer be
trapte de oude vader hem op heter
daad. Hij wierp zich voor Nicolaas
op de grond en kuste de zoom van
zijn kleed.
Toen Nicolaas bisschop was, ver
volgde keizer Diocletianus op bloe
dige wijze de Christenen. Hij bleef
standvastig en was een voorbeeld
van trouw voor zijn gemeente
leden.
Zes December 352 overleed de
eerzame bisschop.
Klein-Azië was dus het gebied,
waar hij heeft gewoond en ge
werkt. En toch laat men de goede
Sint tegenwoordig met zijn stoom
boot uit Spanje komen.
Hoe deze overlevering in de
wereld is gekomen, is niet geheel
duidelijk. Waarschijnlijk is het ver
haal van Sint Nicolaas door reizi
gers overgebracht naar het Ibe
rische Schiereiland.Zijn stoffelijk
overschot is trouwens ih 1089, toen
men zijn graf ten tijde van de
Turkse overheersing in Klein-Azië
niet veilig vond, met pracht en
praal overgebracht naar het Zuid-
italiaanse Bari, waar te zijner ere
een grote, met zilveren figuren ver
sierde tombe werd opgericht.
In West-Europa vooral is de Sint
daarna ingeburgerd als de alM?
meen vereerde weldoener. In dns
land sprak men eerst van Sint-
Heer-Klaas, dat langzamerhand
Sinterklaas ls geworden, fln Am
sterdam leeft nog de herinnering
voort aan het Sint Nicolaasmlrakel,
dat vertelt hoe de bisschop drie
door een wreedaardige waard ver
moorde en reeds in de pekel ge
zette kinderen tot leven wekte. Een
herinnering hieraan is nog de zak,
waarin de/Stoute kinderen worden
gestopt" en de roede, waarmede zij
worden gestraft al» zulks nodig is.
In de Vlaamse stad Gent her
inneren nu nog vele uithangborden
aan het boven omschreven mirakel.
Zeevarenden hadden de Sint els
beschermheilige en o.a. te Amster
dam staat In de buurt van het IJ
nog steeds de Sint Nicolaaskerk.
