Als Le Corbusier een woning bouwt.... Mode-oorlog in de Schotse Hooglanden I VAN OUDE KAARTEN EN OUDE LISTENj tm aar uw ogen! lM „Mijn vader is 'n hengst... en «pa een oude bok!" Zijn woonmachine een omwenteling HAAI! EIGEN DOMEIN Kilt of rok? Zoudt U willen ruilen met een huisvrouw van andere nationaliteit? PARIJS DOEI EEN KEUZE! Een zoeker naar harmonie matroosen, DE STERREN ZEGGEN.... mm FOLIANTEN IN PERKAMENT EN GOUD journael, BRILLEN Ziehier een „staalkaart" van nieuwe modellen Eskj Wijd en. nauw Doet uw keuze! EEN goed hal* Is «as halve leven. Misschien Is het zelfs wel meer. Als we souden menen. d*t la de verhouding tussen huis en bewoner w |j de enige en voornaamste party zijn, omdat wQ het hui* vormen, dan berust dat op eon vergissing. Veel meer dan we ons bewust stJn, vormt bet huis ons. het bepaalt iets van onze houding, het spreeht ons aan en wy geven er het antwoord op. Zoveel mensen, soveel slnnen: soveel woningen, zoveel persoonlijke reacties erop. VOORAL in deze tijd is de woning voor ieder een bijzonder kost baar goed en dat komt niet alleen voort uit een hogere waardering er van, in verband met de omstandig heid. dat niet iedereen over een eigen huia beschikt. Gedreven door de omstandigheden zUn we andere en hogere eisen asn de woonge legenheid gain stellen. Hoewel nog altijd veel mensen grif aanvaarden wat ze als verblijf aangewezen krij gen. al# het maar netjes is en san redelijke voorwaarden voldoet, komen er toéh steeds meer, die be wuster een keus maken en besef fen, dat een huis niet alleen een ruimte is om opgeborgen te zijn en beschut te worden tegen het kli maat. Als straks de beperkingen bij het woningzoeken verminderd of verdwenen zullen zijn eens moet wat nu nog een wensdroom is wer kelijkheid geworden zijn dsn is er nog meer reden om critisch tegenover ons verblijf te staan. De grote Zwitsers-Franse archi tect Le Corbusier. voorvechter van het zuiverste architectonische bloed «n in veel opzichten een bouwmees ter van architectonisch-revolution- naire aard, is, ook nu hij ouder is geworden, blijven uitroepen, dat het mis is met onze woningen, en zelfs grondig mis. Hij begrijpt er niets vsn, dat de mens in zoveel opzich ten modern is geworden, dat men zich doeltreffender kleedt, sneller «n comfortabeler reist, hygiënischer leeft en technisch wonderen ver richt. terwijl men anderzijds blijft plakken aan woningen, waar hij geen goed woord voor over heeft. Is het dan zo erg met ons, vragen Wé ons af. Wat mankeert er aan ©pee huizen, waar we toch altijd goed hebben gewoond? Vele genera ties hebben het gedaan met het soort verblijven, waar ook wij nog in ver toeven en zijn er gelukkig gewees*. Als we zo redeneren, vergeten we, dtt we wel heel erg inconsequent sjjn, want we denken er bijv. niet aan om te zeggen, dat onze voor ouders het ook met zéveel dmgen hebben afgekund, die w|| allang overboord hebben gegooid en we zouden het niet in ons hoofd halen om daarop het standpunt toe te pas- aen, dat we er over een huia op na hóuden; het komt er dus op neer, dat we enerzijds verwerpen en aan de andere kant gewillig en willoos ©vernemen en voort blijven draven. Heeft Le Corbusier dus gelijk? Wel, ln beginsel heeft hij zeker gelijk. Alleen is het maar de vraag of ledereen bereid zou zUn om zover te gaan als Le Corbusier wenselijk oordeelt. HET ataat wel vast, dat we er nog te weinig ven uitgaan, dat een huis ons moet dienen, dat het woon comfort ons woongeluk moet bren gen, zoals de Franse bouwmeester Set uitdrukt. Ruimtewerking en licht zijn eisen, waaraan in de ge middelde woning vsn vroeger niet al te best werd voldaan. Of het nieuwe huia vsn tegen woordig dan zo heerlijk groot is, zal men tegenwerpen. Dat is het zeker niet, maar we spraken ook van ruimtewerking en niet van ruimte. Ook op deze kwestie heeft Le Cor busier een antwoord en wel een, dat velen wellicht zal verbazen. Hij is voor de stadswoning namelijk een voorstander van de kleine, opzette lijk beperkte woonruimte. Hoe nu, terwijl overal de gangbare klacht is, dat de moderne woningen zo klein zijn en we daar later last mee zullen krUgen? Langdurig heeft Le Corbusier zich met deze kwestie beziggehouden en het resultaat van nauwkeurige studie en observatie van de mens in zijn huiselijke om geving was: de kleine ruimte. Waar om? Bij zijn waarnemingen bleek n.l., dat de mens voor alles wat hij daarvan is weer. dat de stadsafstan- den geringer zullen worden, er min der in de tram, auto of op de fiets gezeten hoeft te worden en er dus alles bijeen genomen meer tijd over blijft om thuis te zijn. Hier hebben we een toekomstbeeld, dat echter genoeg reële trekken vertoont en voordelen biedt, die, als ze op grote schaal worden benut, het leven van de mens sterk kunnen beïnvloeden. Stads- en woningbeeld zullen dan in ieder geval grondig zijn gewijzigd. T)E verdeling van de hoogte van een ruimte in tweeën wordt door Le Corbusier dikwijls zo op gelost, dat men van de vloer af in de bovenste vertcekheltt kan kijken. Het scheidingsvlak wordt dus niet geheel doorgetrokken maar houdt ergens op. Bedoeling hiervan is na tuurlijk om het gevoel van ruimte te vergroten. Bij alles wordt ervan uit gegaan, dat men een huis moet kun nen gebruiken. Wanneer over de gehele hoogte van 4.50 meter het licht naar binnen kan vallen, dringt er genoeg in door om ook de naar achteren, in de diepte gebouwde vertrekken volledig in te schakelen. Wooncellen, zoals Le Corbusier zich die voorstelt, moeten op en naast elkaar kunnen worden gezet. Het spreekt wel vanzelf, dat het bouwen in enkele dggen behoort volgens hetgeen Le Corbusier, die met een zgn. cement-kanon werkt aanbeveelt, tot de mogelijkheden. Volgens zijn aanwijzingen zijn deze nieuwe methoden al vele malen be proefd en met volledig succes uit gevoerd. Ten dele berusten Le Corbusier* gedachten op enkele algemene stel lingen en op waarnemingen in ue natuur. Zo is het hem en niet hèm alleen overigens opgevallen, dat vele technische producten in hun ontwikkeling gaandeweg de vormen der natuur 6teeds meer na bij zijn gekomen. Een vliegtuig bijv. is in zijn sterkst gestroomlijnde vorm meer en meer op een vogel in acheervlucht gaan gelijken; het mo derne woningcomplex, een flatge bouw, vertoont meer en meer ge lijkenis met de honingraat, het foto-toestel heeft een vereenvoudi ging ondergaan tot de vorm van de uitspringende lens. die terstond aan het menselijk oog doet denken. TpEN belangrijk element in de op- vattin*en van Le Corbusier is, dat hij af wil komen van de dragen de wand. Een muur. die moet dra gen, is volgens hem een obstakel en betekent, dat de architect volkomen aan de funct'e van zo'n muur Is gebonden. Het kan ook anders, ij.l, wanneer inplaats van de wanden enkele kolommen, die naar believen hier of daar kunnen worden aange bracht, de last van het dragen op zich nemen. Met de wanden kan Ook Le Corbusier is bij het in practijk brengen vsn zijn ontwerpen op vask grote tegenstand gestuit, doch, wie er gevoelig voor waren, hebben verbluft gestaan over de resultaten. Temeer want ook dit is wel van essentieel belang om dat Le Corbusier bU al zijn stout moedigheden toch nooit vergeet, dat er schoonheid door harmonie moet zijn. Als revolutionair is hij toch altijd ook schoonheidszoeker. Zijn vindingrijkheid is onuitputtelijk en met de meest uiteenlopende mate rialen en speciaal ook met een uit gebreid en kloek kleurgebruik, ook voor de voorgevels, weet hij behalve de doelmatigheid ook de schoonheid in de ruimste mate te dienen. YFfONEN het is al lang geen nieuws meer is een kunst. Zeker is, dat men het niet zo maar leert; geduld en liefde zijn er voor nodig om zich open te stellen voor de nieuwe harmonie, die, naar men mag hopen, op steeds grote schaal het kenmerk van de moderne wor ning zal worden. Architect Vriend, die ook als schrijver een strijd voert voor beter woonbegrip, heeft niet ten onrechte gesproken van bederf van woonzeden in duizenden gezin nen. Een huis is geen museum van onnutte prullen en geen stapelplaats van de zotste voorwerpen, die ner gens toe dienen en eigenlijk door bun dwaze ondoelmatigheid de be woonbaarheid van ens huis aan merkelijk verminderen. Le Corbu sier is ook tegen het slechte inte rieur te velde getrokken. Een stad. die huizen zou bouwen gelijk Le Corbusier als de meest ideale vorm van verblijf ziet, zou vele economi sche problemen, zoals die zich nu voordoen, als rriinder dwingend kun nen beschouwen of ten dele terzijde zien gesteld. doet in zijn huls hy woont er, werkt, eet, slaapt en ontspant zich veertien vierkante meter per per soon gebruikt en nodig heeft. De hoogte vsn het vertrek stelde hij op 2 #0 m. Dit vormt dsn de cel, de woon machine, zoals Le Corbusier het noemt. Een veelzeggend woord, want ia het niet de betekenis van de machine, dat zy ons helpt en voor ons in werking wordt gesteld? Een volgende stap was om de hoogte op 4.5O te brengen, wat de mogelijk heid schiep om deze te verdelen in 2 x 2.20 m en tevens om de opper vlakte van 14 vierkante meter terug te brengen tot de standaard opper vlakte van tien vierkante meter. Gevolg van deze ruimte-efficiency is, dat in een stad op een zelfde grondoppervlak meer woningen zul len kunnen staan en het gevolg Een door Le Corbusier gebouwde villa, die een indruk geeft van de openheid, die deze architect voorstaat. bouwen een andere kant op zal moe ten gaan. wanneer men volgens deze ideeën van Le Corbusier tewerk gaat. Als enige mogelijkheid ziet de Franse architect, dat de moderne fabriek bij de woningbouw zal wor den betrokken en dat deze verschil lende onderdelen zal afleveren, die maar aan elkaar behoeven te wor den gezet. Ziet men kans om overal tot overeenstemming tè komen over afmetingen van de te leveren con structie-bestanddelen, dan zou daar mee een groot economisch voordeel gepaard gaan, terwijl bovendien een enorme tydbesparing in het bouwen kan worden verkregen. Een hui* ■■■■■■■■■iiiiiiiiiiiifiii men dan doen wat men wil. Geheel naar keuze en smaak zullen de bin nenwanden daar kunnen worden op getrokken, waar men ze het liefst wil hebben. Gemakkelijk kan men zich voor stellen wat hiervan het effect is on hoe vrij alles komt te staan ln een spel van fijne verhoudingen. Dit alles kim, als we het eenmaal aan vaarden om los te komen van de dwang van de oude architectuur. Aanvaard hebben we het echter nog niet. Van ailes hebben we willen accepteren, omdat het doeltreffen der en economisch meer verant woord bleek. Veel is gestandaardi seerd, ook in de woningbouw, doch wat deze nog aanmerkelijk socialer, zuiniger, doch tevens nuttiger on bruikbaarder zou kunnen maken, daaraan wordt nog maar heel wei nig of geen gevolg gegeven. De onverbeterlijken: deze danse resjes op een feest der Hooglan ders geven de voorkeur aan het dragen van een kilt en een spor ran, kortom aan het dragen van al datgene, dat karakteristiek ia voor de Schotse mannenkledij. Heel misschien sal het be dreigde en onderdritkte sterke geslacht in Schotland er in slagen eerlang te bereiken, dat de Schotse mannen weer alleen en uit sluitend dragers vsn de kilt sullen sUn. Maar dan moeten de Schota© mannen ook werkeiyk geluk heb ben, en we mogen aan die overwin ning van de man wellicht paa ge loven, ais we de dag beleven dat de vrouwen van Schotland afstand sul len doen van de kilt. Waarom? Om- dat een kilt vele vrouwen nu een maal goed staat. Een vrouw in kilt weet sioh (en Is ook vaak) aantrek kelijk. Daarom kan men slch moei- JUk voorstellen, dat de Schotse meiskes da kilt ooit onvoorwaarde lijk zullen teruggeven san da man sonder tevoren tot h*t uiterste ver zet te plegen. Kentering rPoch kan een scherp waarnemer de toestand aan het Schotse mode-front als „niet helemaal kans loos voor de man" bestempelen. Hier en daar is er aan de horizon name lijk een glimpje hoop (voor het ster ke geslacht). De Schotten beginnen zich namelijk te herinneren, dat in de twintigste eeuw de vrouwen be gonnen zijn op de bijeenkomsten der Hooglanders te dansen in kilt en behalve de kilt ook de sporran (tas), mannelijke wambuizen en regi mentsdolken te dragen. De protea- SSSSSSSSIISSSSSSSIISIIIBISSSfllSSSIIIIIIIIIIIIIIIIISIIIIIIIIIISSSIISSSSIIIIIIISIIIIIIIIIIIISISISISIISIIIIIIISSIISI^ ATLAS van vóór de oorlog is al danig verouderd en met een atlas van zeventig jaar geleden is niet veel meer te beginnen, want toen was pas het negende deel van de landoppervlakte der aarde behoorlijk in kaart gebracht. Maar voor sommige atlassen van drie eeuwen terug zitten musea en verzamelaars op het vinkentouw en het is dan ook een gebeurtenis van betekenis, dat het Maritiem Museum te Rotterdam zich onlangs een van de zeldzaamste exemplaren heeft kunnen verwerven. Het is niet alleen een kolossaal boekwerk: tien dikke folianten in perkament, maar ook een van de boeiendste en mooiste die er bestaan. Dat klinkt misschien een beetje sterk. De meesten van ons denken al gauw aan die vervelende blindekaarten van de lagere school, als wij het woord atlas horen. Maar 'de verre voorlopers van deze nuttige en saaie uitvinding van school meesters waren het werk van zeerovers en missionarissen, leugenaars en geleerden, matrozen en kooplieden en zo'n radjetoe is heel wat interessan ter dan een provinciekaart tegen de gekalkte wand van een klaslokaal. Diepe geheimen gingen naar de zeebodem De wilden zjjn waarschijnlijk nooit zó wild geweest, of zy hebben wel kaar ten gemaakt, al was het maar met een stok in het zand. Ook de „wilden" die nu nog leven in de uithoeken van de aarde weten zonder woorden de vreem deling wel duidelijk te maken, hoe het voetpad loopt dat hij moet volgen om de drinkplaatsen van het wild te vinden. Beschaafde volkeren hebben in de loop der eeuwen ontelbare kaarten gebruikt die op duurzamer materiaal waren ge- ......ook hot work van matrozen maakt, maar de meeste van die kaarten zijn verdwenen, alsof zij ook in het zahd waren géschreven. Allerlei omstandig heden spanden samen om te zorgen, dat er niet veel van overbleef. Om te beginnen was men met geheime kaarten te voorzichtig en met gewone kaarten te slordig. Zelfs nu er kaarten van alle gebieden der aarde te koop zijn gelden de kaartbladen, die de reserve officieren in ons land voor studiedoel einden per post krijgen thuisgestuurd nog als geheim en in vroeger tijden waren sommige kaarten voor zeerovers als buit nog waardevoller dan Spaanse matten van een zilvervloot. By de oude Carthagers werd een kapitein als held vereerd, omdat hy zijn schip opzettelijk op een klip had gezet toen hü door de Romeinen werd achtervolgd. Zijn ge hele bemanning was verdronken, maar de kaarten waren ook niet in handen van de vijand gevallen. In de Middeleeuwen kon het bijna even gevaarlijk zijn een kaart in huis te hebben als nu patronen in Indonesië Het officiële geloof schreef voor, hoe de De tiendelige Atlas-mayor ©an Blaeu in het Maritiem Museum te Rotterdam. wereld er uit zag en wie een afwijken de zienswijze in kaart bracht maakte zich daarmee schuldig aan een vorm vaó ketterij, die wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn, ook voor zijn tijdelijke welzyn. En toen in de zestiende eeuw in de Nederlanden de kunst van het kaartenmaken bloeide, werd nog veel verheimelijkt voor de op de loer liggen de concurrentie. Kaartenmakers waren heus niet te goed om eikaars gegevens gewoon over te nemen, hoewel in die branche toen al iets als een auteurs recht bestond. De gegevens voor de eerste „schipvaart" naar Indië deden de Hollanders listiglyk by de Portugezen op. De Spaanse ontdekkingsreizigers ver swaarden hun kaarten met lood en wier pen ze in zee als een vijand enterde. De kaarten waarop Columbus naar de Nieuwe Wereld voer zijn nooit terugge vonden en onze Oost-Indische Compag nie gaf haar schippers met de hand ge schreven kaarten mee, die zij bij terug komst dadelijk weer moesten inleveren. De kaarten die iedereen kon kopen wa ren gebruiksvoorwerpen zonder meer. Als zij verouderd waren gaf niemand er meer een cent voor en bovendien gin gen ook die gewone „reisplaten" dikwijls verloren in de avonturen langs de weg, bij roofovervallen, schipbreuken, brand en overstromingen. Bovendien kon geen enkel materiaal de kaarten tegen vernieling behoeden. Papieren kaarten versleten in het ge bruik even gauw als onze vouwbare plattegronden en kostbaarder materia len hadden hun waarde tegen. Ver ouderde perkamenten kaarten werden versneden tot boekbanden. In lood ge graveerde kaarten werden in tyden van onrust versmolten tot kogels en van de kaarten, die Karei de Grote in zilver en goud liet graveren vond men later al leen het metaal nog interessant. Invasie legers gebruikten de helften van kope ren globes als kookpotten en een in steen gegrifte kaart vond men later terug als bouwsteen van een abdij nabij Dyon. Geen wonder dat op die manier weinig voor ons is bewaard gebleven. De oudste kaarten die wij gevonden hebben waren voor de fiscus gemaakt. Zij behoorden tot de kadasters van Babylonië en zijn gegrift in kleitafels van ongeveer 23 eeuwen vóór onze jaartelling. De atlas die w|j hierbij af beelden is een slordige 40 eeuwen „nieuwer", maar niettemin zullen wij er over drie weken al aan toe zijn. Vrouwen annexeerden traditionele kledij der mannen ten der vuur-, venijn- en spotspu- wende verontwaardigde ex-onder officieren van beroemde Hooglan ders-regimenten werden door de Hooglandse dames lachend terzijde geschoven. De kilt, vonden en vin den zij, staat immers goed! Zq kon het jaren lang lijken alsof de wereldvermaarde kilt de bekoor lijke, traditionele drscht der Hoog landse vrouwen geheel ven het Schotse toneel zou verdringen. Na de oorlog begon een kentering in je treden. De organisatoren van sommige samenkomsten der Hoog landers vaardigden een verbod uit: Volwassen meisjes en vrouwen mo gen niet meer in kilt dansen. Het gevolg? Tevredenheid in menig mannelijk gemoed en verzetsneigin- gen onder de leden der schone sexe. Slechts kleine meisjes was het toegestaan, in kilt te dansen..om dat ze er dan zo aardig uitzien! Dat is nu mannelijke logica, zeiden de Schotse vrouwen. Op het ogenblik is er ln Schotland zelfs een duidelijke 6tromlng be merkbaar om de vrouwelijke dracht van weleer in volle luister te her stellen. Die dracht bestaat uit een fluwelen keurslijfje en een rok van geruit# stof. Vooral ais de stof niet te zwaar is, leent deze kledij zich bij uitstek voor de volksdansen. Dat zij niet minder goed staat dan de kilt bleek tijdens onlangs gehouden feestelijke samenkomsten. De vrou wen, die daar in rok verschenen, trokken sterk de aandacht, niet Een trommelslager en een doe delzakblazer van de Cameron Hooglanders. Deze heren vooral verzetten zich hevig tegen het d, jyjopen vrouwen mannenbroe ken, dragen? Deze vraag hield en houdt in veel landen de gemoederen bezig. Vrouwe n moeten vrouwelijk gekleed gaan, zeggen velen. Vrouwen moe tenzeggen anderen. En wat doet de vrouw? In de meeste ge vallen precies wat ze wil. Zij draagt wat zij meent dat haar goed staat. Zo is het bij ons, zo is hel ook in Schotland, waar de mannen Inplaats van broeken veelal kilts dragen en waar ru vele vrouwen deze mannelijke dracht tot de hare hebben ge maakt, alle protesten van het Sterke geslacht ten spijt. alleen, omdat zij lot de uitzonde ringen behoorden, maar vooral, omdat zU ar zo aantrekkelijk uit zagen. Mannen, houdt ooi! Tl/Ten ziet het, er is reden van enige kentering le spreken. Zullen de Schotse mannen in staat zijn die late tekenen van berouw aan te moedigen en te doen uitgroeien tot een „Anti-Kilt Beweging"? Nog niet zo lang geleden kwam een aantal stoutmoedige Amerikaan se meisjes-studenten op bezoek m Engeland en Schotland. Zij vormden een doedelzakband. En gestoken m volledig Hooglands costuum, man nelijke trant, traden zij op in vele steden en dorpen, ook in de Schotse Hooglanden. Hoe werden zij overal ontvangen? 'Met daverend enthou siasme. zelfs door de ex-onderoffi cieren van de Hooglandse regimen ten. Want, het is elgeniyk zo, dat da vrouwen wel een beetje gelUk heb ben. als ze zeggen, dat een kilt een flatteuse dracht lsniet alleen voor mannen, maar pok voor vrou wen. En juist om deze reden ls da kans van de mannen, op een over winning In de mode-oorlog in de Schotse Hooglanden niet zo groot. Het manneiyk oog wil immers ook 'm K- nt i fwmm At i: v aessaa*a*is*eBsefseiesisei***iifiesisi>asisisaaapeaaaassiBssi«ssfsiiaaiaiiiiassiiesiiesiisisiissBi ISSlllllSIIIISIIfl^ rl u mooie ogen hebben, zorgt u dan allereerst goede ogen te hebben! Willen ze in volle glans blijven schitteren, dan moet wn weinig ontzien en behoorlijk verzorgen. Meent u, dat u goed meer kunt zien als vroeger, begeef u dan onverwijld oogsrjj)»» die u wellicht een „corrigerende" bril zal voor- Jrhfttven en kan heel wat hoofdpijn voorkomen. Zelfa slape- Seidkan een gevolg zijn van te vermoeide ogen en zeker be- °!fcn slechte" ogen u rimpels in het voorhoofd en de zo gevreesde kr«ltónP0<,tjes bi^ de ,lapen' weIke ontstaan al» men herhaaldelijk knip*- a. Rust. Precies als uw gehele lichaam hebben uw ogen rust nodig. Slaap ten minste acht uur per etmaal! Vermijd te scherp kunstlicht, maar tracht ook niet te lezen of werken in het schemer duister. Het is verstandig overdag af en toe de ogen op te heffen als staarde u in blauwe verten, dan enkele malen met de oogleden te knipperen, waarna u met uw bezigheden voortgaat als had u uw kijkers niet even laten „schaften". b Ontspanning Druk de palm van uw rechterhand stevig tegm uw fahteroop en de palm van de linkerhand tegen het linker, terwfl u ie ói«n tip en houdt. Doe dit vijf of tien minuten lang, d.tv.z. tb HM Mot U niets meer ziet dan de diepe duisternis van het hol, ftvorni door de hand. Een pracht-middel om uto ogen even te ostipennen. Oefeningen. Ogengymnastiek bevordert de bloedsomloop in het zenuw- en spierstelsel van uw ogen. Een eenvoudige oefening is de vol gende: houdt een potlood loodrecht voor de ogen en verplaats dit van links naar rechts en van rechts naar links. Zonder het hoofd te bewegen moet u met de ogen de beweging van het potlood volgen tussen elke twee bewegingen de oogleden even sluiten. Laat uw gezicht inderdaad te wensen, schroom dan niet een bril te zetten. U weet Wel, dat er tegenwoordig monturen van zó renchillend model beslaan, dat u er allicht een vindt, die bij u put en die uw gezichtje zelfs pikanter in plaats van minder fraai mikt. Ziehier enkele modellen: TLATSSCHIEN zal de tijd nog eens komen, dat men van nationa liteit verwisselt als van een cami- sooltje (als er dan tenminste "nog verschillende nationaliteiten zijn). Zoals de zaken thans staan, kunt u er weinig aan doen, dat u een Nederlandse huisvrouw bent en in een Nederlandse keuken de Neder landse vaten wast. De vraag is trouwens of u hierin verandering zoudt willen brengen! Want als Japanse, Amerikaanse of Zweedse huisvrouw zoudt u een Japanse, Amerikaanse of Zweedse echtge noot krijgen en de vraag is maar of y dit plezierig zoudt vinden of niet. Oordeelt u zelf! 1 B|J «en lang gezicht staat een bril in de vorm van een vlinder htt best. De randen van het montuur dienen heel smal te zijn en it lenzen licht en onbreekbaar. I Een rond gezicht vraagt een bril met amandetvormige glazen, (ie het oog langer doen schijnen. Een montuurtje van verguld zilver v niterst licht. I J. Drssgt u de bril niet voortdurend neem dan een opvoutvbare 'montuur, daar dit minder plaats in uw vermoedelijk toch reeds goed gevulde tas eist. Wilt u niet grabbelen noar de bril in uw tas, neem dan een montuur met een haakje aan een der armen, zoals aan uw vulpen I of ballpoint ook voorkomt. Zodoende kunt u de bril met het haakje btyestigen aan de rand van het binnenzakje van uw tas. I l Houdt u byzonder vsn siersden, kies dan een Amerikaanse I Ml, waarvan het montuur fijntjes is bewerkt als een bijou. S. Vindt u het vervelend in de schouwburg of in een restaurant een bril voor de dag te halen en op te zetten, weldoe gelijk uw grootmoeder vroeger en schaf u een lorgnon aan. welke u te voor schijn haalt als u een programma of menu moet raadplegen en die u daarna snel weer in uw tas doet verdwijnen. roepen als hij gasten heeft. Zo niet, dan zoudt u heel gewoon in de keuken moeten blijven zitten zo lang het hem behaagt zich met die gasten te onderhouden. En wee, als u het hart had inwendig te koken over zo'n vernedering De Amerikaan, doet alles! ïyTAAI^ dan meneer Wilson, uw -J-'-*- Amerikaanse wettige weder helft! Om vijf uur komt hij, tege lijk met u, van zijn werk thuis. Op dit moment begint voor hem de tweede helft van zijn werkdag. Hij is zijn eigen tuinman, huizenbou wer, metselaar, asbakkendienst- man, vloerenveger, huisschilder en werktuigkundige. Terwijl hij ijve rig de grasmaaimachine voortduwt, zal hij door het openstaande keu kenraam, hartelijk (zij het geenszins hartstochtelijk) met u babbèlen. De inhoud van die gesprekken zal in de loop der jaren even weinig ver andering ondergaan als de huishou delijke bruikbaarheid van uw echt- lllllllllSlllliiliiiiiiiiiimmJ 'OOR DE WEEK VAN 14-21 MAART a WATERMAN. (II Jan.~l, Wi FebrOnverwachte wijzU gingen, hetzij in uw per- j*'!* of maatschappelijk leven, «nen u zware eisen stellen. Wees 7 Xt toegeeflijk voor kinderen. Sla 2 en welke zouden kunnen J™5" tot een openlijk qonfllct. Neem «nrisico's en onthoud u vsn spe- VISSEN. (20 Febr.—20 Mrt). Waarschijnlijk zult u voor Ve*n Probleem komen te Betredende uw huiselijke leven Jr"8err die met gezag zijn bekleed. «He kanten van het geval ïy^dlf alvorens u tot iets te bin- Siwiw nt °P het ogenblik enigszins bn. i* T' maal beheers u. want 11e- .5 u,w omgeving zijn bereid om "unste of geringste te twisten. W BAM, (21 Maart—20 April).! Mt U hebt een raindor gemak- iWifi Keiijke tijd voor de boeg. a 1. _re'*tles willen u dwars zit- tttJraAk0Verwln uw bitterheid en Als u meedogenloos en "«tug handelt, kunt u gemakke- BUjJ» van invloedrijke per- ffSjjUen verliezen. Het beste is 1h». .7" te nemen zoals ze komen en jw't» dwingen. W Mm*. (21 April—22 Mei). I Tn ?e "tmpsfeet om u heen is Iteii v.-, ?.eze week vol spanning. U Ié .JgW «q tact nodig hebben om snlko boveéi ttw. hoofd woeden, te beheersen. Twist over seld kan verbrektng van een vriendschap tot gevolg hebben, maar kan ook lei den tot een romance. ul^Xr TWEELING. (23 Met—21 Juni), snakt naar vrijheid 1 /I en onafhankelijkheid en deze week stelt zware eisen aan uw zelfbeheersing met he( oog op moge lijke tpoeilijkhfden in uw fsmllie- kring. U hebt lust te breken met al len. die het niet mot u eens zijn. maar wees voorzichtig! Denk aan de con sequenties van een impulsieve daad! Wacht tot de lucht weer schoon ls en dan zult u ook redelijker kunnen oor delen- KREEFT. (22 Juni—22 Juli). Een onvoorziene gebeurte- nis maakt u rusteloos. Mo gelijk wordt u het slachtoffer van rod delpraatjes Misschien worden uw plannen door uitstel ln de war ge stuurd. maar tracht de gebeurtenissen niet te dwingen tn gevallen wnK,sa menwerking met anderen nodig 01 ge wenst ls. LEEUW. (23 JuH-22 Aug). Anderen kunnen u deze 7Tn week licht desilluslonneren. Z.g. „v. lenden", die alleen maar van u willen profiteren, komen vermoe delijk deze week binnen uw gezichts kring. Wees voorzichtig met hat ge ven van credlet. X MAAGD. (23 Aug.—22 Sept.). Mogelijk krijgt u moeilijk heden met chefs ten gevolge van tan misverstand. Moeilijke toe standen kunnen zich te uwen nadele ontwikkelen. Neem geen risico's en beperk uw uitgaven. sJm dienstmeisje betalen en geduldig verdragen, dat u urenlang voor uw toilettafel zit om u uiterst zorgvul dig op te maken alvorens uw mid- dagwandellngetje (zonder hem) te ondernemen. Dat uw gezin zich telken Jare uitbreidt spreekt vanzelf en ook, dat u elke avond een overvloedige genoot „Hallo, Baby!" „Hallo, Joe!" „Is het eten gauw klaar?" „Nog vijf minuutjes, darling!" Na het eten droogt hij de vaat 1 zelfs het meest onwaarschijnlijke lawaai, dat zijn nakomelingen pr duceren, kan hem dan niet van wijs brengen. De Spanjaard schuwt de keuken VOOR niets ter wereld zal uw Spaanse of Zuidamecikaanse echtgenoot een voet in de keuk-rn zetten Waarschijnlijk weet hij tot zijn laatste levensuur niet hoe die keuken er uit ziet. In plaats eaar- van zal hij als hij er maar even de middelen voor heeft u een urenlang aan utu toilettafel zit maaltijd met uitge zochte spijzen opdilnt. Na al deze gebeyrte- nitten verlast uw echtvriend de woning om zich naar zijn vrienden te begeven. U blijft alleen thuis, maar daar trekt u «ich niets van aan, want u weet niet anders of zo hóórt het! De Sultan aan de huiselijke haard TT KUNT in Turkije niet met nog zo'n gewoon, eenvoudig man neke trouwenper slqt bent u dan toch met een klein Sultannetje gehuwd. Voor de behaaglijkheid, waarmede vroeger vier vrouwen hen. omringden zult u nu alleen moeten zorgen. Komt uw heer ge maal thuis, dan behoort u hem bij de deur te staan opwachten met zijn gemakkelijke huispantoffeltjes. Hij zal het ook heel gewoon vinden dat u hem aanspreekt met „Effendi of „Sire". Als hij na de maaltijd slurpend geniet van zijn kopje mokka en zijn waterpijp rookt, wenst hy absoluut niet, dat u ook maar één woord tegen hem zegt. Daartoe zult u echter ook geen neiging gevoelen, want daarvoor hebt u het veel te druk met het wassen van de vaat. De grote vraag is nu maar: Ce- voelt u er iets voor uw man ie ruilen voor een van een andere nationaliteit? Of blijft u toch liever maar een Nederlandse huisvrouw met een Nederlandse echtgenoot? Ziehier een typisch voorbeeld van een heel mqdieus tailleur, vooral omdat het een voorbeeld geeft van de bijzondere halsafwerkingen, waarmede de couturiers hun toi letten een bijzonder cachet geven. En eveneens het zeer korte schootje is overeenkomstig de nieuwste modelijn, om niet te spreken van het kleine hoedje. Dit deux-pièces, gemaakt van zilverkleurig zijde en lamé dat zich zeer wel leent als middag- of cocktailtoileije is een ontwerp van Pierre Cardin te Parijs. in alle onderdanigheid afwach ten tot uw Heer en Gebieder u binnenroept De Engelsman helpt bij de vaat A/TH SMITH zo zou uw Engelse 1T1- heer en meester heten helpr des avonds met de vaat. Hij doet het met een verbeten gezicht, maarhij droogt heus de vorken en dek-M-halen en wat er verder Ier tafel isVaweest, af! Hij doet meer! Hij zet thee met een plechtigheid alsof hij de Ku-Klux-Klan eed heeft afgelegd en zelfs laat hij zich wel eens een boodschappentas in de handen duwen om even dit of dat voor vrouwlief te halen, want hij meent, dat hij hiermede zijn man nelijke waardigheid niet tekortdoet. Verder evenwel gaat zijn belang stelling in huishoudelijke aangele genheden niet. Alle andere bezig heden, welke u „typisch mannelijk" noemt moet u (uitgezonderd het gras in de tuin knippen) zelf doen. Alleen wanneer u ook een baantje hebt, zal hy ook bij het koken de handen uit de mouwen steken: zijn aangeboren gevoel voor hetgeen „fair" is, drijft hem letterlijk de keuken in. Hij zal het niet prettig vinden, maar. daarover zeurt hij niet! De hoffelijke Fransman A/TONSIEUR FRANCOIS, uw 1"1 Franse echtgenoot, zal noch zichzelf tot het verrichten van huiselijke betfgheden noch u tot het verrichten van bezigheden buitens huis verlagen. Daarentegen zal hij van u verlangen, dat u een levens kunstenares bent, een uitmuntende huisvrouw en een voorbeeldige moeder van zyn kinderen Elke Fransman zal, met een trilling van bewondering in zijn stem, u eer biedig aanspreken met „Madame" als u toevallig juist op uw knieën bezig bent de keukenvloer te doen. Want het recht op die titel zult u, als getrouwde vrouw, nimmer ver liezen. niet op de onwaardigste plaats of in de pijnlijkste situatie. Dat de Fransman zal trachten uw huisvrouwenbestaan op een andere wijze te verlichten, kunt u rede lijkerwijs als Franse vrouw niet verwachten. Japanner baas in huis NOG MINDER zoudt u van uw Japanse echtvriend kunnen verwachten! Het is waar, alvorens de woning te betreden, zal hij zijn schoenen uittrekken, maar dit is dan ook alles wat htj voor u of voor de huishouding doet. U zoudt bij voorbeeld als een vooraanstaande vrouwelijke afgevaardigde zitting kunnen hebben in het parlement en uw redevoerignen In de krant ge drukt zien. maar dit zou niet het minst veranderen aan het feit, dat u uw huishouding zoudt moeten doen zonder de minste hulp van uw man (die misschien maar een heel klein kantoorbediendetje is). Bovendien zoudt u in alle onder danigheid moeten afwachten of uw Heer en Gebieder u „binnen" zou Mare Bohan ging naar Jean Patou ly/TUN tweede zoon heeft dne kinderen. De jongste is, wat we in Indië noemden, een „bran- daL". Een typische Hollandse straat jongen, sprankelend van lust in het leven, vol dolle streken, lastig te beheersen, maar volgens m\j daar ben ik grootvader voor met een hart van goud. Zijn strenge vader hoüdt hem stevig onder de duim, zijn moeder houdt hem in toom met een kwinkslag en een knipoogje ik heb de idee, dat hij iets van hddr temperament heeft geërfd en met zfen oudere broer en zus ligt hij van 's morgens vroeg tot 's avonds laat overhoop. Toen ik getuige was van een lang niet malse schrobbering door zijn kort aangebonden papa en de flik kerende ogen zag van de getemde Grootvaderlijke overpeinzingen knaap, heb ik, dwars tegen het principe in, dat grootouders zich nooit ongevraagd mogen bemoeien met de gezinsleiding in het huis van hun kleinkinderen, aarzelend gevraagd: „Ben je niet banp, dat je op deze manier zijn sympathie ver speelt?" Het antwoord liet niet lanp op zich wachten. En het was afdoende: „U hebt mijn sympathie toch óók niet verspeeld, vader!" Wat kan je in zo'n peval anders .doen dan je verdiepen in bescha mende herinneringen? Het vorige jaar verscheen een nieuwe ster aan de hemel van de Franse Haute Couture. Toen kwam n.l. een jong ontwerper, Mare Bohan, met een eigen eollectie u:t en wel in eén eigen Huis. Helaas voor hem: die vreugde duurde slechts kort; hij kon het als zelf standig couturier niet bolwerken. Anders echter dan Serge Kogan, van wie wij u onlangs vertelden, is hij niet bij zijn lege, onder hoezen be dekte stoeltjes, blijven zitten dro men van een collectie in de toe komst. als hij eens financiële steun krijgt. Hij heeft een kloek besluit genomen en zich ondergebracht in het Huis van Jean Patou, wiens collectie hij met zijn denkbeelden heeft verjeugdigd en verfrist, hoe wel aan de andere kant de ervaring en de technische volmaaktheid, die een reeds lang bestaand huis ken merken. daar gelukkig mee konden samengaan. Zo is een geslaagde samenwerking ontstaan, die de col lectie ten goede is gekomen De toiletten, welke Jean Patou in Februari toonde, hebben een bij zonder jong karakter. Dit jersey jurkje met de geplooide rok geeft u hiervan een uitstekend denkbeeld! De meeste jurken van Jean Patou hebben een ruim rokje. De lengte is ongeveer 37 cm van de grond. Gebruikte kleuren: beige, blauw, lavendel, turkoois, saphier en alle mogelijke pasteltinten. WEEGSCHAAL. (23 Sept.— 22 Oct.). Laat u niet tot het uiterst drijven. Wellicht zal een brief uw aandacht vestigen op een familielid in de verte. Misschien bent u de enige om een moeilijkheid, die iemand anders betreft, tot oplossing te brengen. Wees voorzichtig op reis. SCHORPIOEN. (23 Oct.—21 Nov.). Wees op uw hoede: de verleiding zal groot zijn geld te verspillen. Een vergissing op financieel gebied zoudt u later moeten bezuren Wees voorzichtig met het zetten van uw handtekening en het schrijven van brieven. J t BOOGSCHUTTER. (22 Nov. 22 Dec.). Concurrenten, col- lU, lega's en het mensdom ln het algemeen oefenen groter Invloed op u deze week dan gewoonlijk. U stuit op hinderpalen, waar u die het minst verwachtte. Onderneem geen vliegtocht en wacht u voor roekeloze uitgaven. Vraag geen gunsten. STEENBOK. (23 Dec.—20 Jan.). Opdrachten en pllch- ten, welke u hebt verwaar loosd. vragen thans uw aandacht. Tijdnood en andere moeilijkheden stichten verwarring op het terrein van uw beroepsbezigheden. Een geheim wordt mogelijk onthuld en daarom zult u woedend ztjn. Beheers uw tong en ga alleen met u zelf te rade. Denkt u aan ons motto. Bevredig uw nieuwsgierigheid, maar neem de voorspellingen met te ernstig'. lyTEER en meer begint Parijs een keuzë te maken uit de nieuwe modellen, welke in Februari aan pers en inkoper* zijn getoond. En uit die keuze kunnen wij afleiden, hoe wij ons van h*L Voorjaar i en aanstaande zomer zullen moeten kleden om er niet als „antiekjés" bij te lopen. Het valt wel mee. We kunnen heus nog wel iets dragen uit onze garderobe van het vorige jaar. Ziehier. A. De korte avondjurk heeft meer en meer succes. Als materiaal hiervoor dient zijden crêpe, bedrukte lamé of chiffon, sgtiji), tule en kani. De rok is óf zeer nauw óf zeer wijd. Bij het bier getoonde model is getracht wijd en nauw ln een rok te verenigen, maar de totaal-indruk is toch „nauw". Grappig vooral zijn de ballonmouwen, herinnering aan de mode omstreeks de eeuwwisseling. B. Verscheidene couturiers kwamen met een lage taillelijn, welke vaak wordt verkregen door een zeer laag aangebracht ceintuur, een snufje, dat wij vorige seizoenen eigenlijk ook al hebben gezien. Dit pakje van grijs gabardine van Bruyère is daarvan een voorbeeld. Degenen, die nog een topper van een of twee Jaar her bezitten, boffen! C. Bij de ballonmouwen behoort ook een „reticule", zoals onze grootmoeders droegen en prompt geven de ontwerpers ons die ook. Deze tas is geheel gemaakt van gefronst lint, dat zoals men weet een lang veronachtzaamd doch „hervonden" materiaal is, waarvan de ontwerpers dit seizoen een veelvuldig gebruik maken. D. Nog twee hoedjes volgens het geliefde model. D-l is een tambourijntje van zwart velvet, waarvan de rand wordt verbreed met gekrulde struisveren, een oplossing voor de vrouw, wie zo'n klein dopje niet staat, al zullen dierenvrienden wel veel bezwaren hebben tegeh de terugkeer vah de struisveer in het modebeeld; D-2 is vervaardigd van nachtblauw pluche en een gros grain strik in dezelfde tint. E. Nu lint weer in de mode komt verschijnt ook het haarlint weer ten tonele. De strik in het haar is ook al her-ontdekt en merk waardig genoeg neemt men daarvoor thans heel vaak breed band fluweel. Een voorbeeld daarvan geeft tekening E-l. E-2 vestigt de aandacht op een ander snufje: sportieve handschoenen met een boord, in de vorm van en gesloten als een herenmanchet. F. Voor „gekleed" handhaaft de redingote, de getailleerde mantel zich, maar overeenkomstig de moderne lijn heeft ze ronde schouders. Een nieuwigheid is dat de redingote niet meer zó lang is, dat hij de gehele jurk bedekt, maar of waarmede degenen, die het vorige jaar dit snufje lanceerden, het pleit hebben gewpnnen. Vpor kleine vrouwen is dit model minder geschikt, daar het kort maakt. De hier getoonde redingote heeft een kraag en manchetten van luipaard bont. G. We zeiden al. dat avondtoiletten nauwe óf zeer wijde rokken hebben. Van dit laatste ziet u hier een voorbeeld. Gestreept mate riaal voor avondtoiletten schijnt de grote mode te worden. De hier afgebeelde japon is vervaardigd van grijze satijn met rose strepen. En een paar dagen geleden heb ik ervaren, dat hij volkomen gelijk had. In de zijkamer speelde de branie met een paar van zijn kame raden. Ping-pong natuurlijk: wat kan een modern kind anders doen dan dit vlotte, maar geesteloze spel met een slagplank en een balletje? Terwijl het „monster van cellu loid" rusteloos heen en weer vloog, praatten ze over alles en nog wat. Waarbij „praatten" een zacht woord is voor „schreeuwen". De discussie liep over de verschillende papa's. Natuurlijk was het hele stel dage lijks in een uiterst ondergeschikte positie: ook de moderne papa. zelfs als hij een dogmatisch aanhanger is wan Montessori en Kees Boeke, mént zijn zonen zoals wij het de onze deden in de dagen, toen de „eeuw van het kind" nauwelijks was aangebroken Maar dit feit belette hen niet, de huistiran op te hemelen tot in de hoogste regionen. Ik leerde toen pas beseffen, welke mannetjesputters deze brave bur gers waren: „mijn vader kan „mijn vader heeft „mijn vader isV Tot mijn dierbare kleinzoon de goegemeente volkomen Operblufte door het kernachtige be richt: „En m\jn vader is een echte hingst!" Daar hadden de vrienden niet van terug. Welk edeler dier zou er te vinden zijn dan dit model van mannelijk schoon? Mijn zoon was maar matig ver- rikt, toen ik hem de boodschap overbracht, Hij vond het beneden zijn waardigheid, met een béést vergeleken te worden. En mijn ver dediging kon hem niet tot andere gedachten brengen. Waarom zou een mens zich vernederd voelen als hij met een ander der schepselen Gods wordt gelijk gesteld? Nü pas kan ik zijn weerzin billijken. Toen de maaltijd gisteren zou beginnen de ouders van de brandalwaren met hun kroost onze gasten zat de hele familie aan tafel, terwijl ik niet scheiden kon van het hoofdartikel over de politieke gebeurtenissen. Met het normale tekort aan eerbied van een vrouw voor de politieke scholing van haar echtgenoot, zei mijn eega: „Zullen we vast maar beginnen?" Waarop de hengstenvereerder er uitflapte: „Nog even wachten. Oma, de oude bok is nog niet klaar." Ook hier liet de de zoölogische stilistiek hem niet in de steek. Zijn vader veegde hem de mantel uit. Ik had behóren te zeggen: „Weet je. hoe hard die stoten kan?" en hem met een kopstoot in zijn maag streek van de stoel moeten wetken: hij zou dat sportief genömen heb ben en ik had mijn verbittering ptiedagogisch afgereageerd Helaas! Ik maakte mij boos en deed ook een duit in 't zakje. Mis! Waarvan acte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1954 | | pagina 5