IN DIE
Schermerhorn in Londen
Radioprogramma
van hedenavond
Brammetje Flapoor en z'n vrienden
BUITENLAND
HILVER^P^ I 301 m.
18.00 Composities van Coates en German
'18.15 Cabaret „Zes en een kwart m.m.v.
Bert van Dongen en Joop de Leur.
18.30 Het Rijk overzee. Reportage:
„Curasao herdenkt de bevrijding
van Néderland-
19 00 Nieuws en reportage.
19.30 Hans Brandts Buijsrclavecymbel.
2000 Nederland herrijst. D. Kuyt: „Her
leving der diamantindustrie.
20.15 Londensche brief van J. H. Hui-
zinga.
20,30 Dansmuziek (gr.).
2100 Hoorspel. Sara Burgerhart, naar
den roman van Wolff en Deken.
22.15 Mensch en Maatschappij. Dr. J. P.
Kruyt: „De Kerk en het sociaal
vraagstuk".
22.30 Componist van de week. Felix
Mendelssohn Bartholdy.
23.00 Nieuws.
23.15Avondwijding. Rector G. J. Braak-
huys, Hilversum.
23.30 Sluiting en Wilhelmus. -
HILVERSUM II 415 m.
18.00 Nieuws.
18.30 Oude Fransche liedjes (gr.).
19.00 Benedict Silberman en zijn Novelty
Serenaders met de Novelty Sisters.
19.30 Programma voor de Nederlandsche
Strijdkrachten.
20.00 Het Residentieorkest o.l.v. Frits
Schuurman, solist Jaap Stotijn,
hobo.
2).00 De Patriot spreekt.
21,15 Vuadeville orkest o.l.v. Cor v. d.
Linden.
21.45 Avondwijding. Ds. R. v. d. Mast,
Ned Herv. Pred. t? Blaricum.
22.00 Nieuws.
22.20 Orgelspel door Johan Jong.
23.00 Sluiting en Wilhelmus.
het redden van drenkelingen van gezon
ken schepen. Redding is in tegenstelling
tot de meest elementaire eischen van den
oorlogvoering voor destructie van vijan
delijke schepen en bemanningen". Een'an
dere order beveelt het tot zinken brengen
van reddingsschepen, die in geallieerde
convooien voeren voor het oppikken van
drenkelingen, „met het oog op de ver-
eischte vernietiging van scheepsbeman-
ningen". „Pik geen overlevenden op", j
Draag aleen zorg voor het eigen schip en
streef er alleen naar zoodra mogelijk"
nieuw succes te behalen. Wij moeten harc( j
zijn in dezen oorlog", zoo beval Dönitz
verder. j
Uittreksels uit scheepsjournalen werden
overgelegd om te toonen, hoe Duitsche
zeelieden deze orders uitvoerden. Korvet
ten Kapitein Karl Möhle, die nog als
getuige gehoord zal worden, heeft de ver
klaring afgelegd over de wel zeer typee-
rgnde opmerking van Dönitz' staf naar
aanleiding van een scheepslogboek, daar
in was vermeld, dat het schip in de Golf
van Biskaje een vlot was gepasseerd met
vijf vijandelijke vliegers, die aan hun lot
werden overgelaten. Dit werd door Dö
nitz' staf ten strengste afgekeurd: „Het
zou juister zijn geweest het vlot tot zin
ken te brengen en den drenkelingen te
dooden".
De Avonturen van:
door G Th. Rotman
ij!
NEURENBERG
De Duitsche oorlogvoering ter zee
Een speciale verslaggever van het
A,N.P. seint: De wijze waarop de Duit
sche marine „den totalen oorlog" ter zee
voerde itt Strijd met de .elementairste rech
ten va nden zeeoorlog werd heden Jn
schrille kleuren voor het tribunaal geschil
derd door kolonel Phillimöre van de
Atherikaansche prosecutie, toen deze be
wijsmateriaal tegen Dönitz aanvoerde- Hij
legde tal van geheime orders over, waar
uit blijkt, dat Hitier en Dönitz op de
meest cynische wijze den duikbootcom
mandanten bevelen gaven tot moord op
weerlooze drenkelingen.
Wel het duidelijkst kwam de opzet tot
dooden van bemanning tot uiting in een
memorandum betreffende een onderhoud
van Hitler met Osjma op 3 Jan. 1942. Het
was Hitier toen reeds duidelijk geworden,
dat de duikbooten den groeienden aanwas
van geallieerde scheepsruimte niet meer
konden tegengaan.
Hij betoogde, dat ook handelsschepen
zonder waarschuwing tot zinken moesten
worden gebracht", met het doel zooveel
mogelijk leden van de bemanning te doo
den" teneinde op deze wijze voor de ge
allieerden moeilijker maken hun schepen
te bemannen. Dönitz vaardigde het vol
gende bevel uit y. duikbooten: „Geener
lei poging mag worden aangewend voor
NIEUW BEROEP OP DE
VEREEN1GDE VOLKEN
Sharir heeft hedenmorgen opnieuw
een beroep gedaan op de Vereenigde
Volkeren. „Wij willen," aldus zeide hij,
„Dr. Van Mook beschouwen en ontvan
gen als dën" voornaamsten afgevaardig
de van een vreemde, doch welbekende
mogendheid, om, naar wij hopen, op de
vriendschappelijksche wijze besprekingen
te voeren over de Nederlandscjie belan
gen en-het Nederlandsche standpunt. Ver
der verklaarde hij: „geen definitieve op
lossing van pnze huidige problemen kan
in de gegeven omstandigheden tot stand-
komen zonder overeenstemming tusschen
de Vereenigde Volkeren en ons, althans
tusschen de voornaamste mogendheden
van deze wereldorganisatie met name
de Vereenigde Staten en Groot Brittan-
nie en ons en andere belanghebbende
BRTTSCHE DAKOTA TUSSCHEN
BANDOENG EN BATAVIA
VERDWENEN
Een Dakota-vliegtuig van de R.A.F.,
dat gisterochtend van het vliegveld te
Bandoeng is opgestegen en te 10.30 Bat
tijd op het Kemajoranvliegveld had moe
ten lenden, is nog steeds niet aangeko
men. Het laatst is het vliegtuig gesigna
leerd door een Nederlandsch vliegtuig,
dat meldde dat de Dakota zich in een
dik wolkendek bevond. Thunderbolts, Mos
quito's en Beaufighters der „Oerwoud-
reddingsescadrille", die veel roem in Bir
ma heeft geoogst, hébben tot nog toe
zonder succes boven de heuvels van
Bandoeng gecirkeld., Zij hebben ook geen
sporen ven een val kunnen waarnemen.
De Dakota vervoerde, behalve de be
manning, een hoeveelheid Rapwi-bagage,
maar geen passagiers. Men houdt leger
eenheden gereed om op het eerste sein
uit te rukken. Het laatst is men in con
tact met het vliegtuig geweest toen het
draadloos opgr-f om 10.30 uur op Kema-
joran te zullen landen.
17. Ën 't gemeen.te was, dai de roovers ooK
Brams snuit nog vastbonden, omdat hij pro
beerde, daar dei touwen mee los te maken.
Eindelijk, toen bet geld geteld was, gingen
de Bedoeïnen er mee wegzeker om het ergens
te begraven! Maar... wat was dat? Werd
daar niet zachtjes aan het touw gemorreld,
waarmee Brams handen gebonden waren? Hij
keek voorzichtig om Jawel hoor, het was
Menel'ik! „Straks vertel ik alles wel!" zei hl)
„gauw!" En hij maakte Bram en Tom los.
HIJ ZETTE HET NEDERLANDSCHE STANDPUNT UITEEN
Minister-President Prof. Dr. Ir. W. Schermerhorn heeft, als leider van
de Nederlandsche delegatie, in de middagzitting van gisteren in de
Assemblee der Vereenigde Volkeren een rede gehouden, waarin hij
o.m. zeide:
Zij, die voor mij het woord voerden,
hebben hulde gebracht aan het uitste
kende werk, dat de uitvoerende com
missie en de voorbereidende commissie
verricht hebben door ons een basis van
zeer goede hoedanigheden te verschaf
fen voor den arbeid, die thans voor ons
ligt. Namens de .Nederlandsche Delega
tie wensch ik mijn dank te betuigen aan
hen, die gedurende verscheidene maan
den zeer hard gewerkt hebben om te
bereiken, dat onze besprekingen van
thans een zoo vlot mogeUjk verloop zou
den hebben.
De wijze, waarop wij Nederlanders
deze nieuwe groote onderneming, die het
behoud van den vrede ten doel heeft,
jzien $s reeds uiteengezet op de confe
rentie te San Francisco: als een van hert,
die gedurende de geheele periode van de
Duitsche bezetting in Nederland zijn ge
weest, wensch ik slechts deze enkele
opmerkingen daaraan toe te voegen.
Voor ieder, dit geen vijandelijke on
derdrukking in zijn eigen land heeft ge
kend is het misschien moeilijk, het enor
me belang te beseffen van de heerschap
pij van het recht en wellicht in de eerste
plaats van de eerbiediging der regelen
voor het menschelijk fantsoen.
De gemoedstoestand en de onderdruk
te volken van £uropa tm Azië, welke die
ook zijn, is niet dezelfde als voor 194Ü,
ongetwijfeld heeft het lijden hun in zijn
gevolgen een algemeene verslapping van
maatschappelijk en moreel besef ge
bracht, maar aan den anderen kaï
heeft het rijke vruchten afgeworpen^ in
ze naar buiten, De paarden der roover s on-
den er nog. Snel klommen ije op één ervan.
Bram nam de teugels en voort ging het, als
de wind zoo Vlug. Waarheen? dat wisten ze
zelf niet. „Ik heb de roovers gezien, ben ze
stilletjes gevolgd en zag hoe ze jullie pak
ten" vertelde Menelik onderweg. Zoo'n han
dige aap! Plotseling zei BramWat staat
daar nu bi) dat Palmboschje? En hij wees
op een vreemdsoortig ding in d« verte-
Deze volken tellen de onschuldige slacht
offers, die onder hen gevallen zijn bij
tienduizenden. En als gevolg van deze
nederdaling ter helle is er in al deze
lhnden een hunkering naar nieuwe po
litieke vormen, naar hun practische en
radicale toepassing van de beginselen
van menschelijkheid en recht.
Hetgeen er op het spel staat is essen
tieel hetzelfde, zoowel op nationaal als
op internationaal gebied, namelijk de
vraag, of het menschdom bereid is be
paalde moreele beginselen als een
grondslag voor een geordende maat
schappij te erkennen, met eerbiediging
v^n de uiteenloopende geestelijke funda
menten waarop men deze moreele nor
men kan laten rusten.
De waarlijk verschrikkelijke gevolgen
van de afschaffing van deze geestelijke
beginselen zijn aangetoond, bijna tot ons
verderf, door nazi-Duitschland, dat de
opvatting huldigde dat wet datgene is
wat nuttig is voor den staat.
In het leven van een natie is geen or
delijk bestaan mogelijk zonder het ge
bruik van macht, maar overal waar de
macht wordt uitgeoefend zonder dat zij
in de wet haar grondvesten heeft, en
zonder dat zij behoorlijk rekening houdt
met de rechten van elk menschelijk we
zen, is het onvermijdelijk gevolg ae ter
reur die nazi-Duitschland voor onze
oogen heeft ontplooid.
Dit is de diepe overtuiging van mijn
land, dat na 5 jaren van leed en onder-*
drukking zich thans tracht te herstellen,
verlangend zijn weg te betreden in. een
richting die in moreel opdicht goed ge
fundeerd is. terwijl zij in politiek en
sociaal opzicht vooruitstrevend en wer
kelijk radicaal is.
Wij hebben het voornemen er actiel
toe bij te dragen om aan het handvest,
zooals het nu is, elke eerlijke kans te
geven, en zooals wel bekend is, wij er
niet op elk punt over tevreden zijn, zul
len wij stellig toch niet aandringen op
haastige of ontijdige amendementen. Aan
den anderen kant wenscljen wij duidelijk
te laten uitkomen, dat wij het handvest
niet beschouwen als een gietijzeren
vorm, die de internationale samenleving
voor altijd in een vasten en onwrikba-
ren greep moet houden.
Dit is de tweede maal in een kwart
eeuw, dat een poging gedaan wordt om
de internationale samenleving haar ge
meenschappelijke zaken te laten regelen
op den grondslag van een handvest, dat
jonge instituut moeten overbelasten met
belangrijke vraagstukken, nu de hechte
fundeering der organisatie onze eerste
en nog niet Volbrachte taak is, hebben
wij er geen enkel bezwaar tegen hier
dringende problemen te bespreken, zoo
als de vraagstukken van steunverleening
en herstel, of de moeilijke kwestie der
vluchtelingen, die gedurende eenigen tijd
onze aandacht in beslag zal nemen.
Wij weten maar al te goed wat de-
helpende hand van hulpverleening betee-,
kent voor een land, teneergeslagen door
een ramp, zooals de bezette landen Heb
ben moeten ondergaan, en vele van onze
burgers hebben aan den lijve ondervou-r
den de angsten en ontberingen, die het
droevige lot zijn van degeporteerde tnen-
schen.
Wij leden van de Nederlandsche dele
gatie, wensChen duidelijk te verklaren,
dat wij deze aanbeveling van de voor
bereidende -commissie volledig onder
schrijven. Hoewel ónze eigen menschenit
niet langer tot de ergste slachtoffers op
dit gebied behooren, weten wij maar ai
te goed, dat Europa nooit in staat zal:
zijn tot een ordelijken staat van zaken
terug te keeren, indien het vraagStlik der
uitgewekenen niet op bevredigende wijze
wordt geregeld. v
Het komt mij voor, dat dit niet het mo
ment of de plaats is om een debat te,
openen over de werkzaamheden V. d. vei
ligheidsraad, die nog niet met zijn taak
begonnen is. Niettemin voel ik mij ge*
dwongen iets te zeggen, over een voorstel,
dat de Nederlandsche delegatie tijdens
dé zitting van het uitvoerend comité heeft
ingediend, inhoudende, dat de algemeene
vergadering éen jrermanent comité voor.
vrede en veiligheid zou instellen,, niet met
het doel om afbreuk .te doen aan de be
voegdheid van den veiligheidsraad-zoo-
als sommige delegaties gëvitesd schijnen
te heben maar uitsluitend met het doel
om dé best mogelijke samenwerking te
verzekeren tusschen de jaarlijksche zittin
gen van laatstgenoemd lichaam.
Bij de bestudeering van het rapport
der voorbereidende commissie wérd de
Nederlandsche delegatie getroffen door 't
feit, dat, terwijl de meeste hoofdstukken
van hel rapport blijk gaven van een dui
delijke zorg voor détails, hoofdstuk 2
betreffende den veiligheidsraad opvalt
door zijn buitengewone kortheid. Dit ver
schil in behandelijing treft den lezer te
meer ,als hij het hoofdstuk over den vei
ligheidsraad vergelijkt met die over de
is.
ke vruchten argewo f yüor Qns liggende rppport
den zin van een zuivering van het gees orde jSi het mij een uitste-
telijk leven van het tend, gepaaird g kend denkbeeld, dat bij deze aangele-
met een vurig verlangen naar «enheid een algemeene meening wordt
tere wereld. Deze «olken Europ. en |en.( eenige bijMnd
Azie, neergetrapt als zij langrijke vraagstukken, in verband, met
aan ichaam en z,iel het '"netoende en Mg J 1)etrekkinge„. T„
SEIS wet in toom gehouden werd. wij nie, van meennig zijn, da, w, d„
op aen groiiusia.n vcm ecu - -
de beginselen van souvereine gelijkheid algemeene vergadering en den economi-
op den voorgrond plaatst. 1 en socialen raad. De Nederlandsche
De ervaring alleen zal -leeren of dit delegatie neemt aan, dat het de voortdu-
een practische mogelijkheid op den rende wensch van de meest permanente
voorgrond plaats De ervaring alleen zal leden en den veiligheidsraad is geweest
leeren of dit een practische mogelijkheid enmog is, dat de organisatie van den
•mrrteid van den raad aan zijn eigen leden
wordt overgelaten.
De Nederlandsche delegatie wenscht
hierover voorloopig niets naders te zeg
gen, behalve, dat de vergadering natuur
lijk met de grootste aandacht zal nagaan,
hoe de veiligheidsraad zijn hoogverant-
woordelijke taak namens de leden van de
Vereenigde Naties zat vervullen. Het is
onze overtuiging, hoe eerder dé „trustee-
ship"-raad met zijn werkzaamheden kan
beginnen, hoe beter dit zal zijn voor de
betrokken afhankelijke gebieden.
Men kan erop vertrouwen, dat .de Ne-
débatten een bijdrage zal leveren in den
debatten een bijdrage zal levren in den.
geest die deze redéVoering kenmerkt.
Indien dat niet het geval zou zijn, zou
den wij ons gesteld zien voor de waar
lijk vreeselijke conclusie, dat in de ge
meenschap der volkeren de afschuwelijke
opvatting „recht is, wat nuttig is voor
den staat" haar volledige geldigheid zou
herkrijgen.
Hoewel hier in de eerste plaats een
Narlrnk verhodrn
iö. Uuuei act leu v«u uc itui uooi *.ropen
