CHURCHILL IN NEDERLAND
Geestdriftige ontvangst
te Amsterdam
Gistermiddag om vijf minuten over
drie vertrok Churchill in een K.L.M.-
toestel, bestuurd door een der jongste
K.L.M.-piloten den 27-jarigen L. Laa-
mens van Croydon naar Nederland.
Op weg naar het vliegveld deed hij
nog zijn laatste zaken af. Hij zat nog
te dicteeren in de auto, toen deze voor
den ingang van het vliegveld stopte.
Op weg naar Schiphol vloog het
vliegtuig eerst laag over Walcheren,
waar de bevolking hem een ovatie
bracht.
De aankomst op Schiphol.
Precies 5 uur landde het vliegtuig
op Schiphol. De eerste, die dén oud-
premier de hand drukte, was Schout
bij-nacht N. Rost van Tonningen, die
H.M. de Koningin vertegenwoordigde.
Terwijl Churchill vervplgens begroet
werd door den minister-president prof.
ir. W. Schermerhorn en den minister
van buitenlandsche zaken, mr. J. H.
van Royen, kwamen mevr. Churchill
en haar dochter Mary de trap, die
voor het vliegtuig geplaatst was, af.
Achtereenvolgens werd de familie
Churchill daarna nog begroet door
den ambassadeur van Groot-Brittan-
nië, sir Nevile Bland, den Canadee-
schen ambassadeur, den heer Dupuy,
den zaakgelastigde van Australië, deny
heer Hood, dien van Zuid-Afrika, den
•heer Uis, Baron de Vos van Steen-
wijk, Commissaris der Koningin in de
provincie Noord-Holland, kolonel Du-
dok van Heel, bevelhebber in de eer
ste militaire afdeeling en tenslotte
kapitein R. van Zinnicq Berjpann,
adjudant van H.M. de Koningin, die
aan Churchill gedurende zijn bezoek
aan ons land is toegevoegd.
Onmiddellijk na de begroeting in
specteerde Churchill een eerewacht,
•bestaande uit het 2e bataljon le regi-
ment infanterie onder commando van
majoor Henssens. Nauwelijks had hij
den laatsten soldaat van deze eere
wacht gepasseerd of hij nam zijn
hoed af en wuifde naar de talrijke be
langstellenden, die in vele gelederen
achter het hek stonden en door de
scherpe afzetting van het vliegveld en
zijn toegangswegen hadden kunnen
heensij pelen, Een daverend gejuich
steeg op. Glimlachend zette Churchill
zijn hoed op en gaf het V-teeken.
Achtervolgd door een leger pers
fotografen en verslaggevers, die soms
bijna slaags raakten met de hen in
aantal nog overtreffende politie, wan
delde Churchill, begeleid door schout-
bij-nacht Rost van Tonningen, naar de
voor hem gereedstaande open auto,
waarin hij plaats nam. Zijn vrouw en
dochter hadden intusschen plaats ge
nomen in een der volgauto's.
Reeds lang van tevoren hadden dui
zenden toeschouwers zich opgesteld
langs de route, die Churchill door het
bevlagde Amsterdam zou afleggen.
Toen om klokslag half zes de
„Vader van de Overwinning" hier
aankwam, barstte een luide jubel los.
Churchill dankte, staande in den open
wagen, enthousiast naar alle zijden.
Hier aan de grens van de hoofdstad
begroette de wnd. burgemeester, wet-
Uitoefening kiesrecht door
persoaen, die in dienst
betrekking zijn
be burgemeester van Waddinxveen
herinnert personen bij wien, en bestuur
ders van blzonderc ondernemingen en
Instellingen, waarbij personen, die den
leeftijd van drie en twintig jaren hebben
bereikt, in dienstbetrekking zijn:
dat zij, volgens art. 55 der kieswet, ver
plicht zijn te zorgen, voor zoover niet
bij algemeenen maatregel van bestunr
vrijstelling is verleend, dat iéder van
dezen, die bevoegd is tot een te houden
■temming mede te werken, gedurende ten
minste twee achtereenvolgende uren,
tnsschen acht uren des voormiddags en
vijf nren des namiddags, daartoe gele
genheid vin de;
dat zij, volgens art. 56 van genoemde
wet, voor zoover arbeid wordt verricht
ln fabrieken of werkplaatsen, verplicht
zijn te zorgen, dat in het arbcidslokaal
en, zoo er meerdere arbeidslokalen zijn,
in het grootste of wel in meer dan één
arbeidslokaal. gedurende twee werkdagen
vóór, en op den tot stemming bepaalden
tijd op een zichtbare wijze is opgehangen
een door hen of van hunnentwege on-
derteekende lijst, de twee achtereenvol
gende uren, bovenbedoeld, vermeldende,
voor elk afzonderlijk of groepsgewijze
of voor allen gezamenlijk;
'dat volgens art. 151 der kieswet, over
treding van bovenstaande voorschriften
wordt gestraft met hechtenis van ten
hoogste veertien dagen of geldboete van
ten hoogste vijf en zeventig golden.
houder B. C. Franke, den hoogen
gast.
Overal in de stad stonden de men-
schen in rijen van vier langs de trot
toirs en overal werd Churchill luide
toegejuicht. Op den Dam was reeds
geruimen tijd voor zijn aankomst een
groote menigte wij hoorden een ge
tal van 25000 noemen bijeen ge
drongen en toen om zeven minuten
over zessen de eerste motofrijders van
de hoofdstedelijke politie, die den
stoet voorafgingen, den Dam opreden,
barstte een luid gejuich los. Direct
daarop verscheen ook de hooge gast,
staande in zijn auto, aan alle zijden
groetend. Toen hij de auto verliet
draaide hij zich om naar het publiek
en toonde zich zeer opgetogen door
de hartelijke ontvangst.
Tezamen met mevr. Churchill en
hun dochter, alsmede de officieele ver
tegenwoordigers en wethouder Franke,
ging het gezelschap daarna het Paleis
binnen en even later verscheen H.M.
de Koningin en haar gast op het bal
con om de nog steeds luid juichende
menigte te danken. Churchill deed dit
met 't van hem zoo bekende V-teeken.
H.M. de Koningin in Amsterdam.
Ten einde den heer Churchill per
soonlijk in het Paleis op den Dam te
kunnen begroeten, heeft HM. de
Koningin zich gistermiddag van Soest-
dijk naar Amsterdam begeven. Zij
arriveerde in haar wagen om vijf mi
nuten over drie aan den stadsrand bij
Diemen, waar zij werd begroet door
den wnd. burgemeester van Amster
dam, den heer B. C. Franke en den
hoofdcommissaris van politie, den heer
H. A. J. G. Kaasjager.
Na korte begroeting werd de deur
van den wagen, waarin H. M. zich
bevond, dichtgeslagen en bleef ietwat
moedeloos een juist toegeloopen
meisje van 6 jaar met een bosje viool
tjes in haar hand op geringen afstand
van de auto staan. H. M. merkte het
meisje evenwel op en verzocht haar
chauffeur het meisje bij haar te bren
gen. Zij gaf het meisje een hand en
accepteerde met een glimlach de
pooltjes.
Op den Dam stond het publiek vele
rijen dik. Voor het Paleis stond een
afdeeling adspirant reserve-officieren
van de school voor reserve-officieren
bij de mariniers onder commando van
majoor G. Groenewegen, als eere
compagnie opgesteld. Zij droegen het
in September 1929 door H. M. uitge
reikte vaandel. Aan de linkerzijde voor
het Paleis stond de marinierskapel der
Kon. Marine met tamboers en pijpers,
die plechtig het door de menigte mee
gezongen Wilhelmus speelde, toen de
Koninklijke Standaard op het Paleis
geheschen werd en H.M. de trappen
besteeg. Als bijzondere verrassing
voor de juichende menigte kwam H.
M. direct daarna op het balcon om te
danken voor de hartelijke toejuichin
gen.
Laaiend was het enthousiasme toen
H.M. de Koningin, na de ontvangst
van Churchill met hem op het balcon
van het Paleis op den Dam verscheen.
Duizenden en duizenden jubelden
den winnaar van den vrede toe en de
uitbundigheid kende practisch geen
grenzen.
Bergen aan Zee verlost uit
isolement
Meer dan l'/2 jaar is Bergen aan
Zee van het achterland geïsoleerd ge
weest toen met de treinstaking in
Sept. 1944 de eenige verbinding, die
door een stoomtram met Alkmaar
werd onderhouden, uitviel. Begin Juni
a.s. zullen de Ned. Spoorwegen dezen
dienst weer openen.
TWEEDE KAMER
Gewijzigd ontwerp van wet
betreffende schadeloosstelling
en pensioen leden Tweede Kamer
In een gewijzigd ontwerp van wet,
betreffende wijziging van de bedragen
van schadeloosstelling van pensioen
van de leden der Tweede Kamer wordt
overwogen de vergoedingen ten be
hoeve der leden als volgt te verhoo-
gen:
De leden ontvangen een schadeloos
stelling van f 5000.'s jaars, bene
vens, volgens regels, door de wet te
stellen, vergoeding van reiskosten,
Aan den voorzitter wordt bovendien
een toelage van f 5000.— 's jaars toe
gekend.
Aftredende leden ontvangen een
pensioen van f 150.— 's jaars voor
elk jaar, gedurende hetwelk zij lid
der Kamer waren, tot een maximum
van f 3000.
HET BINNENLAND i
IN DEZE WEEK
Zooals vorige week reeds voorspeld,
hebben er deze week belangrijke ge
beurtenissen plaats gevonden. Aller
eerst is gepubliceerd het rapport van
Prof. Mr. P. S. Gerbrandy, waarin
deze verantwoording aflegt van het
door de Regeering te Londen gevoer
de beleid. In een omvangrijk docu
ment, voorzien van bijlagen gaat de
oud-premier in 19 onderwerpen dieper
in op alles wat zich in de afgeloopen
jaten te Londen heeft afgespeeld. Een
duidelijk beeld geeft het rapport over
de houding van oud-minister De Geer
en het is jammer, dat na zijn lange
politieke loopbaan deze dingen over
dezen grijzen bewindsman moesten
worden gezegd. Duidelijker nog dan
reeds tijdens de bezetting het geval
was, blijkt duidelijk de desertie, welke
de heer De Geer gepleegd heeft, waar
bij hij schriftlijke beloften jegens de
Londensche Regeering gebroken heeft.
Bij alle critiek, die wij reeds tijdens
de bezetting op de Regeering in Lon
den hebben gehad en die nadien waar
lijk niet verminderd is, blijkt eener-
zijds toch wel duidelijkmet welke
enorme moeilijkheden deze Regeering
te kampen heeft gehad. Een van haar
eerste maatregelen, tracht te voor
komen dat de buitenlandsche saldi in
handen der Duitschers viel, werd b.v.
uitgevaardigd toen de ministers zelfs
nog niet over een schrijfmachine be
schikten. Ook is er in het algemeen in
de Pers weinig aandacht aan besteed,
dat Prof. Gerbrandy op principieële
gronden uiteenzet, waarom het niet
mogelijk was tegelijk met Engeland
reeds Duitschland den oorlog te ver
klaren, iets, dat indertijd van Engel-
sche zijde nog wel eens als mogelijk
heid naar voren werd gebracht.
Verder heeft deze week de Com
missie van Poll in de Tweede Kamer
haar rapport uitgebracht, dat zooals
te verwachten was bij de tegenstan
ders van het Regeeringsbeleid luide
werd toegejuicht, terwijl de overige
Kamerleden er prompt critiek pp had
den en de Commissie ervan betichtten
niet objectief te zijn geweest. Gelijk-
Een nieuwe dag is aangebroken.
Grijze nevelsluiers hangen over den
Rijn. Een eenzaam, Marokkaansch sol
daat, met witte tulband, staat op
wacht voor zijn schilwachthuisje, dat
blauw-wit-rood is geschilderd. De be
woners van Mainz kennen de Fran-
sche kleuren nog uit de vorige bezet
ting. Wie nu 30 jaar telt, kan zich nog
herinneren van den toenmaligen Ma
rokkaan brood en lekkernijen te heb
ben afgebedeld. Als kapot geschoten
grafsteenen steken de ruïnes tegen de
hemel af. Straat na straat ligt een
zaam en verlaten.
Dan, tegen' het middaguur, wordt
het tooneel plotseling levendig. Trei
nen zijn gearriveerd: uit Frankfort, uit
Bebra, uit Wiesbaden; ook een auto
bus stopt voor het station. De bus
komt uit de Mainzer industrie-voor
stad Kastel, welke stad onder de ge
meente Wiesbaden is komen te vallen.
Deze inlijving veroorzaakte groote er
gernis bij de bewoners van Mainz, die
er niet aan kunnen wennen} dat het nu
voortaan Wiesbaden-Kastel zal hee-
ten en niet meer Mainz-Kastel. Uit
het een of ander halfverwoest achter
huis klinkt het gejank van een trek-
harmonica, terwijl de „geur" vhn aan
gebrande boonensoep zich voor een
keldergat met dié van een gesprongen
gasleiding vermengt
De menschen spreken halfluid, gesti-
culeeren veel, lachen en schelden. Al
len schijnen den tijd te hebben en niet
tot het besluit te kunnen komen, of
zij door deze of gene allee van ruïnes
wat zullen gaan wandelen. Vrouwen,
met zware zakken op den rug en jen
gelende kinderen aan de hand, kibbe
len met een Duitschen hulp-politie
agent. Het tooneeltje heeft iets on
werkelijks over zich, temeer waar de
menschen er grootendeels als ketel
lappers en scharenslijpers uitzien en
men in zijn leven nog nooit zooveel
ketellappers en scharenslijpers bijeen
heeft gezien. Een tram houdt hevig
knarsend stil. Het lawaai is zoo door
dringend, dat de nagels van je vim
gers er pijn van doen. Er Ts geen
smeerolie voor de remmen. Langzaam
valt de „menschentros" aan de tree
planken en het kluwen in den «wagen
uiteen. Mannen in zwarte rijbroeken
en zwarte laarzen komen er uit, daar
naast andere mannen in geverfde
weermachtsjasjes en -jassen gekleed.
Een nog grootere menigte, dan uit de
tram kwam, probeert den langzaam
leeg wordenden wagen binnen te drin
gen. Een Senegaleesche scherpschut-
tijdig met de behandeling van dit rap
port viel ook de Regeeringsverklaring
betreffende het Beleid ten opzichte
van Indonesië en in enkele zware zit
tingen heeft de Tweede Kamer zich
dpar de materie heengewerkt. Als be
sluit van den eersten dag der debat
ten leverde- de siting om half twee
's nachts een motie van den Heer van
Poll op, waarin hij aandrong op
autonome bestuursvorm voor het Ned.
Indische Gebiedsdeel. Spoedige bijeen
roeping van de Rijksconferentie en
een bevordering van de directe invrij
heidstelling van de nog steeds geïnter
neerde landgenooten. Bij de beant
woording den volgenden morgen nam
Min. Logemann behoudens een kleine
wijziging de motie gaarne over en de
Heer van PqII was bereid die wijzi
ging aan te brengen. Zoo ging dus de
door de Regeering ondersteunde motie
in stemming en kreeg de Kamer ge
legenheid zijn vertrouwen in het Re
geeringsbeleid met 45 tegen 26 stem
men uit te spreken. Deze belangrijke
daad was tevens de laatste van het
huidige noodparlement, want bij de
sluiting van Dinsdagavond sprak de
Voorzitter een korte rede uit, waarbij
hij vooral aandacht wijdde, aan die
leden, die straks in de nieuwe samen
stelling niet zullen terugkeeren. Met
name bracht hij dank uit aan den
Heer Duymaer van Twist voor alles
wat deze „Veteraan" in zijn 45-jarige
loopbaan in 's Lands Vèrgaderzaal
had verricht.
Hiermede is dus definitief de periode
van het roemruchte Nood-Parlement
afgesloten en zien we met belangstel
ling de nieuwe Tweede Kamer tege
moet, voor het eerst vernieuwd sedert
1937.
Metaalwarenfabriek
ln overtreding
Tegen een metaalwarenfabriek in
Zuid-Holland is door de Prijzencon-
tróledienst proces-verbaal opgemaakt
wegens het te duur verkoopen van
metalen huishoudelijke artikelen, toen
aan deze goederen groote behoefte be
stond. Aardappelmesjes bijvoorbeeld,
die op z'n hoogst 20 cent per stuk
mochten kosten, werden verkocht vnn.
2.50, noodkacheltjes van 10 vi^
54. In totaal heeft de fabriek vooï4
een bedrag van bijna 72000 gulden te-
veel voor deze dingen ontvangen
Dezelfde fabriek kreeg eveneens een
proces-verbaal wegens het zwart ver
koopen van ijzerwaren, waarbii ruim
14.000 gulden teveel werd berekend
Er werd een z.g. „zwart kasboek-
gevoerd!
Munitieopslagplaats bij Zutphen
in de lucht gevlogen
Gistermiddag om één luur is te Zut
phen even ten Oosten van het station
bij het Twentekanaal op het punt
waar de spoorlijn uit Zutphen zich
splitst in de lijnen ZutphenHengelo
en ZutphenWinterswijk, een muni
tieopslagplaats in de lucht gevlogen
Er ontstonden hevige branden. Er is
geen schade aangericht aan de spoor-
I wegwerken.
DE IMPORT VAN WIJN
In het kort geleden afgesloten han-
delsaccoora met Frankrijk is opgeno
men een import van wijn voor onge
veer 5l/2 millioen gulden. Hoewel de
komst van Fransche wijnen velen Ne
derlanders zeer welkom zal zijn, \s
slechts uit handelspolitieke'overwegin
gen tot den invoer van dit min of meer
luxe-artikel besloten.
Deze post is dan ook ten opzichte
van de overige importen van geringe
beteekenis. Zij omvat tevens medici
nale wijnen en avondmaal- en miswijn.
Verwacht wordt, dat deze partij wijn
nog dit jaar in ons land arriveert.
Uit Portugal, dat in de transactie
van Februari van dit jaar in elk ge
val wijn opgenomen wilde zien, komt
een millioen liter port en 300.000 liter
tafelwijn.
Inmiddels is het wijncontingent uit
de overeenkomst van het vorig jaar
(ongeveer V/2 millioen liter) vrijwel
geheel uit Frankrijk in ons land ge
arriveerd. Zooals bekend, zullen deze
hoeveelheden door de importeurs in
den handel worden gebracht, waardoor
in bescheiden mate wijn in consumptie
ter beschikking komt. 7
ter heeft zijn meisje in het gedrang
verloren. Hij jammert in gutturaal,
doch vloeiend Duitsch: „Ach Du lieber
Himmel. Haben Sie nicht mein Frau-
lein gesehen? Ach Du lieber Himmel".
Een groep bevrijde krijgsgevange
nen is eveneens met een trein aange
komen. De mannen loopen langzaam
op straat, bedachtzaam, bijna voor
zichtig, als mannen, die uit een hospi
taal komen en oneindig veel tijd heb
ben. Later, toen zij zich over de stad
hadden verspreid en ieder voor zich
tusschen de ruïnes dwaalden, kwam ik
met één van hen in gesprek. Hij vroeg
mij eerst of ik rookte. Ik bood hem
sigaretten aan. Hij was blij een wei
nig te kunnen babbelen en erbij te kun
nen uitrusten, want zijn voeten deden
hem erg pijn. De eene was met oude
lappen omwikkeld, welke maar ten
deele de open, etterende wonden aan
de hiel bedekten; aan den anderen
voet hing nog het restant van een
wollen sok. De zware Hollandsche
klompen, welke ook in Bretagne wor
den gedragen, verleenden aan den
gang van den ouden soldaat iets slee-
pends. Hij opende zijn knapzak, welke
naast zijn gedeukt etensblikje aan een
touw op zijn rug bengelde, klemde
zijn knuppel tusschen de knieën en
zocht naar een papier; hetgeen hij dan
ook vond. Daarop stond vermeld, dat
de krijgsgevangene Erwin Schildauer
in Frankrijk had gewerkt en wegens
ziekte gedemobiliseerd werd.
De intendance werd verzocht, hem
de somma van 1284 francs uit te
betalen.
Midden* in het gesprek kijkt de sol
daat mij aan, vraagt, of ik misschien
niet een oud hemd heb? (Zijn vervuil
de hals kwam onbedekt uit een ver
sleten, verschoten weermachtsjas te
voorschijn). Dan plooit zich zijn stop
pelig, oud gezicht in duizend schelm-
sche groefjes en lacht hij breed uit,
alsof hij met de vraag, of iemand
heden ten dage in Duitschland een
hemd zou kunnen weggeven, een grap
had bedoeld. Toen viel zijn blik op
een bordje onder een raam, Waarop
te lezen stond, dat aldaar worstwaren
tegen de gangbare rantsoenbonnen
werden verstrekt. „Denk je, dat die
mij wat te eten zullen geven?' vroeg
de soldaat mij. Ik meende, hij kon het
eens probeeren en ging met hem de
kelder van den slager binnen. „Heb je
bonnen?" werd er gevraagd. „Nee..."
kwam het antwoord. „Nou, hier, daar
heb je vijftig gram". Grinnikend wipte
de soldaat van het eene been op het
andere en verorberde zijn eindje
worst. Nauwelijks waren we weer op
straat, of daar kwam een Fransche
onderofficier voorbij. Toen trok dat
wrak van een ontslagen Duitsche
krijgsgevangene zijn uitgemergelde
beenen bij elkaar, sloeg de klompen
aanéén, dat het klonk en salueerde,
alsof Maarschalk Rommel voorbij was
gegaan
Andere gedemobiliseerde soldaten in
fantastisch bijeengelapte deelen van
uniformen slenterden op onvaste bee
nen voorbij. Allen lijden zij of aan
.syphilis, of aan een maag-, gal- of
nierziekte, welke zij in Frankrijk, Po
len of Servië hebben opgeloopen. En
kele mannen wilden voor zoover
ik dit kon te weten komen naar
Odenwald of Thtiringen gaan, waar
zij de resten van hun familie vermoed
den. Anderen willen probeeren bij de
Franschen, de Engelschen, de Russen
of de Amerikanen weer aan het werk
te komen voor civiele arbeid, voor
krijgsdienst, voor het een of ander
baantje, dat eten, tabak, een uniform
en loon verschaft.
Vóór het standbeeld van Schiller
spelen kinderen. Het is Rozen-Maan
dag, het Carnaval van Mainz, en de
bengels hebben den eenzaam in het
ruïneveld staanden dichter een nar
renkap opgezet. Kleine boefjes, de lip
pen knalrood geschilderd, de wenk
brauwen zwart aangezet, springen
met beide beenen in de bruine mod
derpoelen rond, dat het spat. De meis
jes kijken jaloers toe. Zij dragen een
broek van vader of broer, naar hu
maat vermaakt, en welke ongetwijfeld
niet alleen de rok,/maar ook het on
dergoed en de kqlisen moet vervan
gen. Enkele^talfoggeschoten deerntjes
dansen aan etaè Irm van hun galant
voorbij. And<yE pefenen hun vroeg
geleerd beroepf uil en maken jacht op
de soldaten pi dl boerenjongens uit
de omgeving. Hijm roerend-armzaligs
glinsterende hrwrtooi, de onhandig
geschminkte lippen en het linksche
knipoogje moeten het gebrek aan rou
tine vervangen. Worden zij echter
door een kreupelen ontslagen krijgsge
vangene stoeiend aangestooten, dan
keeren zij zich met afkeer af en apeh
den tandeloozen grauwen mond va»
den soldaat na. En hiermede zie L
dan weer, dat deze 14-jarige Pf<?V^
tuée's toch nog kinderen zijn gebje"
ven, vreeselijke, gruwelijke kinde
ren
In het r[jk
van het „I
