TleUindcukken uit ingeland
m
UlUtUtlduiéinq. U* Uuk-end j
r in Denemarken
Leest Groot Gouda\
BINNENLAND
De directrice van de Leeszail, die terug is van een
réis naar Engeland van^nkele weken, vertelt hiervan
«I-
t Victory Parade"
Zaterdag wordt in Londen de groo-
te „Victory Parade" gehouden,- waar
Prinses Juliana en Prins Bernhard
dok bij tegenwoordig zullen zijn.
Toen ik in Londen was waren de
vdorbereidingen al in vollen gang: de
standbeelden, die tijdens de oorlog
een beschermend omhulsel hadden,
werden nu uitgepakt, openbare schuil
plaatsen werden afgebroken, de vijver
en waterval op Trafalgar Square Wer
den in orde gébracht, stellages voor-
voorwerk eh eerepoorten werden op-
gericht, schijnwerpers o.a. voor Big
en, Westminster Abbey en de Parle
mentsgebouwen werden opgesteld, de
winkels lagen vol" vlaggen, vlaggedoek
en andère versierselen. Alle mógelijke
artikelen in de verschillende étalages
waren in rood-wit-blauw uitgevoerd.
In de kranten las men al over de dui
zenden extra vervoermiddelen die zou
den rijden enz. enz.
Militairen uit Indië waren ook al
overgekomen en het was een onge
woon gezicht om deze kleurlingen in
miltair uniform met tulband op het
hoofd door de Londensche straten te
zien loopen.
Hier en daar hoorde men deze voor
bereidingen van feestelijkheden becri-
tiseeren als verspilling van geld, mate
riaal en werkkrachten.
Deze grootsche parade schijnt nu
wel onherroepelijk de laatste feeste
lijkheid te zijn tot het vieren van den
vrede.
Oorlogsverminkten
Een schrille tegenstelling met deze
voorbereidingen voor overwinnings
feesten vormde wel mijn bezoek aan
het ziekenhuis vopr plastische chirur-
fie in East Grinstead, een plaats ten
uiden van Londen, midden m Surrey.
In dit ziekenhuis worden oorlogsver
minkten behandeld. Voornamelijk aan
oorlogsvliegers, die door neerstorten
uit een brandend vliegtuig dikwijls
ernstig verminkt zijn aan het gelaat,
wordt hier door bijzondere operaties
weer een zooveel mogelijk normaal
uiterlijk gegeven.
Ik ben natuurlijk niet competent om
iets naders over deze werkwijze mee
te deelen. Sinds de eerste wereldoor
log wordt deze plastische chirurgie
reeds toegepast, maar tijdens en na
déze wereldoorlog heeft deze weten
schap zich snel ontwikkeld.
Dit Ziekenhuis in East Grinstead, 't
éenigste in Engeland, heeft van het
Amerikaansche Roode Kruie een op de
meest moderne wijze ingerichte vleu
gel gekregen, waar afwisselend chi
rurgen uit verschillende landen (er
werkte ook een chirurg uit Nederland)
zich in deze plastische chirurgie kun
nen bekwamen, om daarna hun ver
worven kennis in eigen land te kunnen
toepassen.
Indien men ljet wenécht kan men
van een galerij het opereeren gade
slaan. Ik kan me niet indenken dat
men als leek zich tot zooiets" aange
trokken zou voelen.
Naast de medische, heeft dit werk
ook een sociale zijde. Al het mogelijke
wordt gedaan om de patiënten, die
soms maanden, dikwijls nog veel lan
ger onder behandeling zijn, te helpen
om weer terug te komen in de gewone
maatschappij. Er is daarom zoovee
mogelijk contact met de buitenwerek
voor de patiënten. Het ziekenhuis is
omgeven door een mooi terrein en het
ligt in een mooie omgeving even bui-
tep het stadje. Er is een prettige ont
spanningszaal met gramofoonv radio,
boeken, enz.? er worden lezingen ge
houden, tooneelvoorstellingen gege
ven, er wordt muziek gemaakt. Voor
dit werk is ook weer apart personeel
aanwezig. Hoe volmaakt deze inrich
ting is, hoe prachtig hef werk is dat
verricht wordt, hoe mooi de omgeving
is, men wordt toch bij alles, vooral
als men de verminkten ziet rondloo-
pen, wel wéér heel erg aan de ver
schrikkingen van de oorlog herin
nerd.
Ook dit bezoek bracht me nog ter
loops in verband met bibliotheekwerk,
want juist op de dag van mijn bezoek
was 'n bibliothecaresse in functie ge
treden om een bibliotheek samen te
stellen en' documentatie-materiaal te
verzamelen op dit speciale terrein van
de medische wetenschap. Materieele
bezwaren tot het vormen van deze
bibliotheek bestonden natuurlijk niet!
Cambridge
Dat de materieele bezwaren van de
bibliotheken daargaans niet zoo op de
voorgrond treden merkte ik ook weer
bij een bezoek aan Cambridge. Ik Iaat
dan nog buiten beschouwing de Uni
versiteitsbibliotheek die vlak voor de
oorlog een prachtig nieuw gebouw
kreeg. Ik zal U de bibliotheëktermén
in superlatief besparen die ik noodig
zou hebben om deze bibliotheek te
beschrijven. Vermoedelijk zal de bouw
en inrichting van dit gebouw wel uit
speciale fondsen betaald zijn, zooals
zooveel dingen die met het universi
teitsleven samenhangen.
Dit universiteitsleven dat is de
kern van Cambridge. Uiteraard krn>t
men bij een kort bezoek maar een
yluchtige indruk van alles wat er in
deze oude stad te bewonderen valt.
Maar een indruk is al voldoende om
onder de bekoring van de sfeer te
geraken die hier heerscht tusschen al
deze prachtige oude gebouwen.
In tegenstelling met Oxford waar
de historische gebouwen meer vér-
spreid door de stad liggen, vormen in
Cambridge deze eeuwenoude kerken,
universiteitsgebouwen en colleges met
hun prachtig onderhouden grasvelden
tegen een achtergrónd van oud ge
boomte een vrijvyel aaneengesloten
geheel.
In één opzicht lijkt Cambridge we
op Holland, want bijna iederpen zit
daar' ook op een fiets. Hoewel Tnen
gedurende de oorlog veel meer is gaan
'fietsen, is epn fiets toch niet zoo'n
algemeen gebruiksartikel als bij ons.
De Engelschen glimlachen dan ook
welwillend (soms nog verbaasd) als
ze hooren van onze hartewensch om
een fiets mee naar Holland terug te
nemen.
Van belang zijn in Cambridge de
goed voorziene boekwinkels. Een Lon
densche boekhandelaar zei tegen mij:
„Verzuim vooral niet om even in die
en die boekwinkel rond te -kijken. In
derdaad was 't zeer de moeite waard.
Vooral was men daar ook wat meer
internationaal georiënteerd. In hef al
gemeen zijn de boeken zeer schaarsch
Alle nieuwe uitgaven, die in een te
kleine oplage verschijnen zijn 'direct
uitverkocht. Het was ook maar zelden
dat ik een boek van mijn „verlang-
ijstje" kon krijgen. Maar ik heb toch
nog wel een en ander voor onze bibli
ótheek kunnen koopen.
Tijdens mijn bezoek aan Cambridge
was ik de gast van Homerton college;
Teachers Trainings College for girls,
lp ons land zou men dat ongeveer
moeten noemen: Rijksopleiding voor
onderwijzeressen met internaat Deze
opleiding is voor meisjes van 17—20
aar. Op enkele na wonen alle 250
neisjes in dit College. Het geheel is
net beste te vergelijken met een heel
groote buitenplaats met een mooi
)ark, sportterreinen enz. Hoewel de
ïeele dag ingedeeld is wordt er toch
zooveel mogelijk geprobeerd de meis-
es niet te isoleeren van de buiten
wereld. Het lijkt misschien dat dit een
uxe-opleiding is. In 't geheel niet,
meisjes uit allerlei kringen kunnen
lier komen. Dit kan, omdat dit insti
tuut door de Staat gefinancierd
wordt, waardoor de kosten ntet zoo
hoog zijn. De meisjes kunnen zich on
der leiding ook in alle mogelijke.han
denarbeid bekwamen (o.a. ook potten
bakken). Verder is op het terrein een
model kleuterschool, zoodat de meis-
es in de praktijk met het fröbelwerk
cunnen kennismaken. Tenslotte kom
nu tot de afdeeling die mij het
meeste interesseerde. In een vleugel
van het gebouw was n.I. niet lang ge-
eden een groote, vroolijke lichte lees
zaal en bibliotheek ingericht. Kasten
en meubels van licht eikenhout. Hier
stond een keurcollectie van ongeveer
5000 boeken op ieder gebied. Een bi
bliotheek-assistente was aangesteld
voor het cataloguswerk en het verdere
verzorgen van de bibliotheek. Met het
jaarlijksche bedrag voor het aanschaf-
"en van nieuwe boeken zou een kleine
Openbare Leeszaal in ons land niet
ontevreden zijn. En deze mooie biblio
theek was alleen maar voor deze 250
meisjes. Het is een Leeszaaldirectrice
uit ons land niet kwalijk te nemen als
ze dan eens vergelijkingen maakt......
en dat deze vergelijkingen niet altijd
ten gunste van ons land uitvallen.
In mijn volgende en laatste stukje
zal ik nog iets vertellen over de Help
"oiland Council en over het werk van
de UNESCO.
(Wordt vervolgd).
Onie correspondente schrijft
Binnenkort komt de nieuwe winkel-
sluitingswet In behandeling ln-> het Folke
ting en men ho&pt daarmee een eind te
maken aan de verwarring, die er op dit
gebied heerst. Het gebrek aan waren heeft
een ware chao* in het leven geroepen
tijdens de oorjiog.
JDe meeste winkels sluiten 17 óur.
Sommige houden middagpauze'van 12.30-
14 uur, andere sluiten 's Zaterdags 14
uur. o.a. de groote magazijnen gedurende
de zomermaanden. De meeste bakkers
houden 's Maandags de gehelé dag hun
winkels gesloten, slagers en winkels voor
fijne vleeswaren Dinsdags en dan zijner
nog verschillende zaken,die sluiten zodra
hun meestgevraagde artUel uitverkocht
is. Meestal dgaretten en chocolade.
De nieuwe regeling wordt niet overal
met gejuich begroet. De bedoeling is alle
zaken te sluiten om 17 uur, de vier
eerste dagen der week, om 20 unr Vrij
dags en om 14 uur 's Zaterdags.
Voor alle getrouwde vrouwen, die een
werkkring bulten de deur hebben, en dat
zijn er niet wejnig, betekent dit, dat zij
hun inkopen één keer in de week. Vrijdags,
moeten doen.
Maar voor het winkelpersoneel gaat
een lang gekoesterde wens in vervulling,
langzamerhand wordt namelijk het week
end ook in vele bedrijven ingevoerd,
althans zomers en steeds meer mensen
trekken er 's Zaterdags op uit. Niet alleen
in de hoofdstad, ook in de provinciesteden,
k) mooi weer ziet men een onafgebroken
rij van fietsers, die de steden verlaten.
DB BAKKERS VACANTIB
Het gevaar voor een bakkers-
staking in Amsterdam
afgewend
De afgevaardigden van de Amsterd.
bakkersgezellen, die ter bespreking van
de wenschen - 12 volle werkdagen vacantie
met 50 pet. vacantietocslag - naar Den
Haag zijn geweest, kregen de toezegging,
dat het college van rijksbemiddelaars
deze zaak opnieuw ander oógen zal
nemen op zijn zitting van 17 juni a.s.
- aldus deelt de E.V.C. mede.
Loopende de onderhandelingen zullen
in ieder geval niet gestaakt worden.
Geen bedelpartijen l
Het is in den laatsten tijd gebleken,
dat talrijke Nederlanders zich niet ontzien
brieven naar Amerika en andere landen
te zenden, waarin zij klagen over de ver
deeling der uit het buitenland ontvangen
relief-goederen, terwijl zij daaraan veelal
particuliere steunaanvragen verbinden,
welke het karakter van bedelpartijen
dragen. Het behoeft geen betoog, dat
deze handelwijze, welke de Nederlandscbe
naam in het buitenland onberekenbaar
schaadt, volstrekt moeten worden afge
keurd.
Indien men bezwaren heeft tegen het
beleid van een der met de verdeeling
dezer goederen belaste instellingen, dient
men zich in de eerste plaats tot de be
trokken instelling zelve te wenden. Baat
tt niet en meent men zijn grieven op
deugdelijke gronden te kunnen handhaven,
in kan men zich terzake wenden tot
het ministerie van sociale zaken, uiter
aard met vermelding van namen en feiten.
Aangezien het hier voornamelijk klachten
betreft inzake toewijzing van uit het
buitenland ten geschenke ontvangen
kleeding, schoeisel en huisraad, waar
mede uitsluitend de Stichting Nationale
H.A.R.K. is belast, moge in het bijzonder
omtrent de werkzaamheden van laatst
genoemde organisatie het volgende naar
voren worden gebracht.
Tot heden heeft de H.A.R.K. ruim
tien millioen stuks goederen uit het
buitenland ontvangen en onder de bevol
king verdeeld. Aanvankelijk, tot October
1945, is dit buitenlandsche reliefgoen
uitsluitendnaar de zgn. noodgebieded
gegaan, dat zijn die streken, welke bij
zonder door het oorlogsgeweld waren
getroffen. Na dien datum heeft men ook
het overige deel van Nederland, althans
voor wat betreft kleeding en schoeisel,
in de hulpverleening betrokken, al wordt
bij de procentsgewijze verdeeliog nog
altijd extra rekening gehouden met de
Boodgebieden. Alleen al in deze noodge-
bieden was volgens de cijfers van het
Commissariaat Noodvoorziening zestig
millioen stuks dringend gewenscht.
Toch moest en moet ook nu nog de
rest van Nederland eenigszlns worden
geholpen. De arbeiders, kleine midden
standers en soortgelijke categoriëen, heb
ben het immers wel bijzonder zwaar te
verantwoorden op kleedingpebisd. De
slijtage neemt hand óver hand toe, en
aangezien de binnenlandsche productie
van textiel enz., nog n et op het voor
oorlogse he peil is gekomen, kan de distri-
butiedienst nog steeds niet Inde bestaande
behoeften voorzien. Aller oogen richten
zich bijgevolg naar de H A.R.K., die
immers zooveel uit het buitenland krijgt,
en deze H.A.R.K., is er nu eenmaal niet
op berekend, om aan die ontzaggelijke
vraag te voldoen. Zij kan slechts trach
ten de ergste nooden op het gebied van
kleeding, schoeisel, huisraad enz. te
lenigen en is uit den aard der zaak ge
bonden aan de hoeveelheden, welke zij
uit het buitenland ontvangt. Dat nu ook
de H.A.R.K. niet by machte is om geheel
afdoende te helpen, wekt ontstemming.
Men krijgt achterdocht, en die achter
docht wordt gevoed, doordat inderdaad
in het groote H.A.R.K.-apparaat, met
zijn ongeveer 10.000 medewerkers -
waarvan slechts een zeer klein percen
tage gesalarieerd wordt - wel eens ver
keerde dingen zijn gebeurd, doordat
eenige medewerkers zwak in hun schoe
nen bleken te staan, en voor de ver
leiding zijn bezweken. De Justitie heeft
onmiddellijk HgegrejKn en het ministerie
van sociale zaken heeft in volledige samen
werking met de H A.R.K.-leiding alle
maatregelen getroffen, teneinde verdere
onregelmatigheden te voorkomen.
Afgezien echter van deze betreurens
waardige handelingen, waaromtrent men
zich van een oordeel moge' onthouden
zoolang de zaak nog „onder den rechter"
is, is uit het ooderzoek van sociale zaken
komen vast te staan, dat de bedoeling
der buitenlandsche gevers zeker tot haar
recht is gekomen, en dat voor een ver
guizing van het H.A.R.K.-apparaat, dat
aan het Nederlandscbe volk in nood
zooveel diensten heeft bewezen en nog
bewijst, geen aanleiding bwstaat.
Voor het overige moge nogmaals'een
ernstig beroep worden gedaan op het
publiek om het euvel der bedel-klachten
naar het buitenland met kracht te helpen
bestrijden, met het oog op de ernstige
schade, welke door dergelijke klachten
aan den Nede-landschen naam in den
vreemde wordt berokkend.
Met uitzondering van ons eigen hmd u
er waarschijnlijk geen land ter wereld
waar zoveel gefietst wordt als in Dene
marken. Het land leent er zich ook
bizonder goed toe. Het golvende land
schap heeft nergens bizonder hoge puntea
De hoogste top is 172 m. en niets doet
een Deen verbaasder ópkijken, dan de
opmerking, dat ons hoogste punt 330 a
is. Holland is zo plat als een panaekoek
wordt hen namelijk op school geleerd.
De meeste jongelui nemen de tent mee
of overnachten in jeugdherbergen. Dene
marken heeft buitengewoon gbede kam
peerplaatsen, vele jeugdherbergen en
Kro's". Deze laatst^varieerea van een
voudige dorpsherbergen tot kleine luxe
hotels. Niet leder hotel is echter een Kro.
Eigenaar van een Kro te zijn is eea
koninklijk privilege en behalve eea
gelegenheid tot eten en drinken moet er
ook slaapgelegenheid zijn. De kleine
dorpskro's zijn de beste gelegenheden om
de Deense keuken te leren kennen, mes
eet er .gewoonlijk wat de pot schaft.
Langzamerhand komen ook de' auto'i
weer te voorschijn, dikwijls ook opgeladm
met kampeer benodigdheden. En dm
zomer is het spoorwegverkeer reeds 75
pCt. van het vooroorlogse verkeer, os.
ook week-end treinen.
Maar de mensen die niet hun eigea
tentje menemen doen er goed aan vaalt
voren plaats te bespreken in hotel, Kro
of Jeugdherberg, want er is altijd plaats
gebrek.
EEN NEDERLANDSCHE
VLIEGTUIGINDUSTRIE
Op de vragen van den heer Kor
enhorst betreffende de instandhou
ding van een Nederlandsche Vliegtuig
ndustrie, heeft de minister van Ver
keer en Energie, mede namens de mi
nisters van Oorlog, van Openbare
Werken en Wederopbouw, van So
ciale Zaken, van Financiën en van
Overzeesche Gebiedsdeelen geant
woord, dat op 20 September 1945 ter
tennis van de N.V. Nederlandsche
liegtuigfabriek „Fokker" te Amster-
am is gebracht 'n beslissing van den
?aad van Economische Aangelegen-
leden uit den Raad van ministers, in-
oudende, dat de regeering eenNe
derlandsche Vliegtuigindustrie in 'prin
cipe noodig achtte en voornemens was
ïaar medewerking, te verleenén om de
instandhouding van deze industrie te
verzekeren.
De Nederlandsche industrie in te
schakelen bij de voorziening in de
behoefte aan vliegtuigen in Nederland
Rijk binnen en buiten de keerkrin
gen).
De N.V. Nederlandsche Vliegtuigen-
industrie „Fokker" heeft zich daarop
tegenover den minister op het stand-
unt gesteld, dat zij niet zou kunnen
oorgaan haar technischen sthf en
e kern van geschoolde arbeiders aan-
te houden, indien de regeering niet
poedig zou besluiten aan de Neder-
ndsche Vliegtuigindustrie vergaan-
den steun te verleenen.
Op 14 Mei 1946 werd besloten, dat
de regeering bereid is te bevorderen,
dat door kapitaaldeelneming en, zoo
noodig financiering van ontwikke-
'ingskosten van nieuwe vliegtuigtypen
onder passende voorwaarden mede
werking wordt verleend aan den op
bouw van deze industrie.
Deze medewerking zal alleen ver
eend worden dan een enkele nieuw
e stichter! N.V. waarin de bestaande
ondernemingen geconcentreerd dienen
te worden.
De regeering zal bij de uitvoering
van dit besluit worden bijgestaan door
een vetrouwensman, den heer ir. Th.
Tromp, voorzitter van de Vlieg
tuigindustrie-commissie die bereid
werd gevonden deze taak te aanvaar
den.
Prinses Juliana bezoekt
Oost-Noord-Brabant
Het was gisteren voor Oost-Noord-
ïrabant een feestdag. Overal hingen
de vlaggen uit. De schooljeugd was
evenals op nationale feestdagen in
oranje jurkjes en broekjes gekleed,
terwijl linten en sjerpen het aanzien
nog fleuriger maakten. H.K.H. Prinses
uliana bracht thans een bezoek aan
it deel van de provincie Noord-Bra
bant om zich op de hoogte te stellen
van de vernielinge^jen den wederop
bouw in de provincie, en van de om
standigheden waaronder de bevolking
thans leeft.
Met groot enthousiasme is de
Hooge Gast overal waar Zij passeer
de of even verbleef begroet. Ontel-
bare keeren moest gestopt worden
om het huldebetoon van de bevolking
in ontvangst te nemen. Tientallen ma
len weerklonk ons volkslied, gezon
gen door duizenden jonge kelen. Tel
kens weer ontving de Prinses bloe
men. In plaatsen als Veghel, Uden en
Schijndel moest zeer langzaam gere
den worden, omdat de bevolking in
haar geestdrift den weg versperde.
Brabant heeft op dezen dag opnieuw
getuigenis van trouw aan ons vor
stenhuis afgelegd, en de Kroonprinses
ojreral een stormachtig \aelkom be
reid.
Geknoei met melk' en
boter toewijzingen
Controleurs van den C.C.D. consta
teerden op een Zuivelbedrijf in Zuid-
Hol lan<^ dat een groot aantal melk- en
botertoewijztngen onrechtmatig werd
achtergehouden om bonnentekorten, welkt
ontstonden door clandestienen verkoop
van melk en boter, te dekken. Deze
verkoop geschiedde zoowel tegen „zwarte
prijzen als ook tegen ruiling van sigaretten
of tegen materiaal voor den herbouw van
de fabriek. Ook het eigen personeel
deelde in de geneugten. Deze manipulatie»
werden uitgevoerd in samenwerking met
een ambtenaar van den plaatselijke!
distributiedienst, die de directie va® het
bedrijf van de noodige bescheiden v00J"
zag; Mei kt oe wijzingen werden voor f 0.50
per rantsoen aan slijters verkocht, die ze
hun beurt in den zwarten handel brachten.
Een nader onderzoek bracht aan het licht,
dat ongeveer 65.000 liter melk en 1250
kg boter aan de distributie waren ont
trokken. Een aantal achtergehouden
botertoewllzingen d 1000 'rantsoenen per
stuk werd in beslag genomen, alsmede
een groot bedrag aan geld, dat door den
verkoop van „zwarte" toewijzingen was
ontvangen. Proces-ver baal werd opge
maakt en de betrokken persooen werdro
in verzekering gesteld.
Voorschriften voor kwmlltdtr
sorteering en verpskklnfl
van nlt te voeren
tninbonwprodncten
De Minister van Landbouw!, Visscherij
en Voedselvoorziening heeft voorschrifte®
vastgesteld met betrekking tot de kwal''
teit, de sorteering en de verpakking van
uit te voeren tuinbouwproducten.
voorschriften ziln opgenomen in d*
Nederlandsche Staatcourant van 5 Jun
1946.
Prijzen van haring
voorloopig vrij
Nu er een grooten aanvoer i» vB®
nieuwe haring worden de prijzen voor
maatjesharing, de zoogenaamde primeurs,
tot 1 Juli a.s. vrijgelaten. Tegen dien tij
wordt een nieuwe prijzenbeschikking
In verband met dezen maatregel is m®*
ingang van 1 Juni 1946 de prijzenbe
schikking haring en haringproducten
1942, waarbij de haringprijzen voor
consumenten werden vastgesteld iD9e'
trokken.
i
t
(Nitawt ipUlag)
vastgesteld.
