I
I!
"In Indonesië werd ik gezien als
een wandelende portemonnee"
Kerkdiensten
Gemeente
Zevenhuizen tffit Moerkapelle
Activiteiten
Agenda
li;
om bij te blijven.
Hart van Holland/27 juli 1994
pagina 5
Bestemmingsplan "Landelijk
Gebied 1990" onherroepelijk
Uitbreiden woning Van der
Duijnlaan 15 te Zevenhuizen;
Bouw 6 woningwetwoningen en
9 vrije sectorwoningen nabij
de Lepelaar te Moerkapelle.
Zondag 31 juli
Medische weekenddienst
agenda van kerkelijke,
maatschappelijke en
culturele activiteiten
ii Zevenhuizen-Moerkapelle
(Koe,er' L°0p van G)ud Verlaat-
"Monniken met oranje
pijen en honderden
boeddhistische
monniken daarachter.
Dat was prachtig".
"Ik dacht telkens:
Wanneer begint de
woestijn? Want ik ver
wachtte alleen zand
en ik zag gras,
struiken en stenen".
"Het afscheidsfeest was
heel emotioneel.
Je gaat toch voor
lange tijd weg"
Burgemeester en wethouders van de gemeente Zevenhuizen-
Moerkapelle maken het volgende bekend.
Bij K.B. van 10 mei 1994, nr. 94.003262, heeft de Kroon zich
uitgesproken over de beroepen welke zijn ingesteld tegen het
besluit van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland strekkende
tot gedeeltelijke goedkeuring en gedeeltelijke onthouding
van goedkeuring aan het door de raad van de voormalige
gemeente Zevenhuizen bij besluit van 28 augustus 1990 vast
gestelde bestemmingsplan "Landelijk Gebied 1990".
De beroepen zijn deels gegrond en deels ongegrond ver
klaard.
Het bestemmingsplan en de daarop betrekking hebbende
besluiten liggen ter gemeentesecretarie voor een ieder ter
inzage.
De burgemeester van Zevenhuizen-Moerkapelle maakt be
kend, dat met ingang van donderdag 28 juli 1994 gedurende
twee weken, ter gemeentesecretarie, bureau A.J.B.Z., Dorps
straat 89 te Zevenhuizen, ter inzage liggen de bouwaanvra-
gen van:
de heer A.B. Duyvestijn, voor het uitbreiden van de woning
aan de Van der Duijnlaan 15 te Zevenhuizen;
Bouwbedrijf De Graaf, voor de bouw van 9 vrije sectorwo
ningen nabij de Lepelaar te Moerkapelle;
Woningbouwvereniging "Beter Wonen", voorde bouw van
6 woningwetwoningen nabij de Lepelaar te Moerkapelle.
De bouwplannen zijn in strijd met de ter plaatse geldende
bestemmingsplannen.
Burgemeester en wethouders zijn nu voornemens medewer
king te verlenen aan de bouwplannen.
Alvorens hiertoe over te gaan stellen zij een ieder in de
gelegenheid gedurende de termijn waarop de bouwplannen
ter inzage liggen daartegen bedenkingen in te dienen.
De bedenkingen dienen gericht te worden aan het college van
burgemeester en wethouders van Zevenhuizen-Moerkapelle.
Zevenhuizen, 25 juli 1994.
De waarnemend burgemeester van
Zevenhuizen-Moerkapelle,
L.M. Schoots
III II
Duplo 01727-10575
t.k. boeken HAVO 5: wiB. scheik.. natk., bio.
01828-30293
Zevenhuizen
Herv. kerk 10.00 uur ds. E.L. Ruiten
berg, Rotterdam: 19.00 uur dr. C. Ver
meulen, Valkenburg.
Oud Verlaat 10.00 uur ds. W. Radsta-
Rotterdam.
Heref. kerk 9.30 uur de heer B. Evert-
se. Moerkapelle; 18.30 uur ds. J. ter
™rst, Leidschendam.
Moerkapelle
Herv. Gem. 11.00 uur ds. K.J. Visser,
ouda: 19.00 uur drs. J.W. van Estrik.
neref" Gem' 9.00 en 15.30 uur ds. J.
Oriessen.
te koop Puch Maxi verzek. helm fl. 1.000,-
01727-16569
t.k. Honda MB5 kleur blauw goed onderhouden
p.n.o.t.k. telefoon: 01727-15828
Pap en Mam het ijsje was heerlijk, liefs Ard-Jan
en Ellen
t.k. Escort station 1.6 RS-pakket, rood, bj. '91fl.
24.000,-tel. 01828-15450
t.k. trouwjurk mt 40 is gestoomd fl. 1.250.- nw.
prijs fl. 3.000,-tel. 01829-3045
t.k. Renault 9 tl'86 groen met. i.z.g.st. apk fl.
3.500.-tel. na 19.00:01793-1633
te koop d.bl. buffelleren bankstel 2 2 4 jr. oud
fl. 2.500,- nw. fl. 4.000,- tel. 01803-19447
tuinkabouters van de grutto 14 bedankt!
Hollie, nog gefeliciteerd met je verjaardag,
achtentwintig al! Liefs El.
Zaterdag 30 juli: dokter C.W. Onder
water, Dorpsstraat 196, Zevenhui
zen. tel. 01802-1204.
Zondag 24 juli: dokter R.L. Warnaar,
Dorpsstraat 12, Bleiswijk, tel. 01892-
12500.
l^nduizen: U
lot l,9 au^ustus: Kindervakantiefeest, vanaf 9.30 uur, plein Herv. Kerk
te ouj ^onateursavond Sticht. Oud-Zevenhuizen-Moerkapelle in de Vierkap
i00V* 20.00 uur Geref. kerk Zeven Muzen muziekavond.
Sonim1^9611 be9tnnen op 22 augustus, 14.00 uur in de Zevenster.
^middagen: 24 augustus (Zevenster)
aanv seWember: 2e woensdag Hervormd Centrum; 4e woensdag Zevenster,
uur n"® "9 uur Zwemmen vanaf 25 augustus.; Fietsen: lx per 2 weken 13.30
Ou a ,,orPshuis "Swanla": vrijdag 5-19 augustus 2-16 september.
,?tVn?r<™'Ve Vierkap":
ere
laatste donderdag van de maand: 10.00-14.00 uur Wereldwinkel in de
15;gSStraat-
Vhidan a?iftus' )eu9dw®ek in Op Moer; 6-12 jr: ma t/m do 8.30-12.00 uur;
J !0"16.30 uur; 13 jr. en ouder: avonden 19.30 uur.
Zevenhuizense deed 'working holiday' van negen maanden
Heel veel mensen dromen ervan, maar Deirdre Overgaauw (19) uitZevenhuizen deed het. Zij
trok van september 1993tot en metjuni 1994 doorAustralië, Nieuw Zeeland en Indonesië. Daar
werkte zij, leerde veel mensen kennen en zag de woestijn en de kust van Australië, de
vriendelijke inwoners van Nieuw Zeeland en de idyllische eilanden van Indonesië. "Het is raar
om weer terug te zijn, hier maak ik relatief maar weinig mee. Want ik ontmoette in die negen
maanden bijna elke dag nieuwe mensen. Daarom doe ik nu elke dag iets leuks, om me niet
depressief te gaan voelen".
Toen ik Indonesië niet uit mocht, had ik het wel even benauwd".
Het idee van een reis bestond al heel lang
voor Deirdre Overgaauw. "Ik wilde er tus
sen de middelbare school en mijn studie
graag een jaar tussenuit. Toen ik uitgeloot
werd bij geneeskunde, stond mijn besluit
vast". Nadat deelname aan de zang- en dans
groep Up with people en een uitwisseling
via de Rotary naar Indonesië niet doorgin
gen, besloot zij te gaan werken en reizen in
Australië. "Dat heet een 'working holiday':
zowel werken als reizen. Het bureau waar ik
mij ingeschreven heb, heet Activity Interna
tional. De organisatie zorgt voor de tickets
en voor het regelen van postadressen. Ver
der heb ik overal zelf voor gezorgd. Ik zou
allereerst naar het noorden van Australië
reizen om te gaan werken als serveerster in
een hotel."
Mooie strandjes en palmbomen
Vóór het vertrek moest er echter eerst nog
heel wat gebeuren: visa regelen, de laatste
spullen kopen en afscheid nemen van vrien
den en familie. "In de laatste week heb ik nog
een afscheidsfeest gehouden. Dat was wel
emotioneel". Vanaf Schiphol vertrok Deir
dre met een groep mensen die allemaal een
'working holiday' gingen houden. "Wij gin
gen gezamenlijk naar Sidney, waar de groep
uit elkaar ging. Ik reisde in vijf dagen met de
bus naar Cooktown in het noorden. Dat was
echt een paradijs, met mooie strandjes en
palmbomen. Maar er was niet veel werk en
niet veel te beleven. Daarom ben ik na een
paar weken afgezakt langs de oostkust van
Australië". Via hostals voor rugzakkers reis
de zij terug naar Sidney. "Het was heel ge
makkelijk om vervoer te regelen, want in de
hostals zijn prikborden waar je briefjes
kunt ophangen. Op die manier komen men
sen met een auto en reizigers die een lift
nodig hebben bij elkaar". Tijdens de reis
terug naar Sidney had zij nog enkele be
nauwde uren. "Wij kwamen met een terrein
wagen vast te zitten in een kreek bij laag
water. Gelukkig werden wij er aan het einde
van de dag uitgetrokken door een tractor".
Vanuit Sidney vertrok Deirdre naar Nieuw
Zeeland, waar zij met haar ouders Kerst
vierde. "Wij hebben met z'n drieën rondge
reisd op het Noordeiland. Toen mijn vader
weer naar huis moest, ben ik met mijn moe
der gaan toeren op het Zuideiland. Toen
mijn moeder uiteindelijk naar haar vriendin
op het Noordeiland ging en ik via Auckland
terug naar Australië, vond ik dat heel jam
mer. De mensen in Nieuw Zeeland zijn zó
aardig".
"De rijke mensen verzonnen smoesjes"
In Sidney wachtte "familie van familie" op
Deirdre. "Dat was wel een leuke tijd, maar
het lukte niet goed om werk te vinden in
Sidney. Uiteindelijk heb ik in een 'childcare
centre' gewerkt en dat was leuk. Maar ik
voelde me toch een beetje geïsoleerd. In een
hostal maak je tenslotte elke dag wel wat
mee en je ontmoet nieuwe mensen, terwijl
ik bij dat gezin overdag alleen was. Daarom
ben ik na een paar weken weer vertrokken".
De tijd drong nog niet, maar half april zou zij
wel vertrekken naar Indonesië. Het was in
middels eind januari, "ik heb drie Neder
landse meisjes leren kennen met wie ik naar
Melbourne ben gereisd. Daar heb ik een
week betaald gecollecteerd voor goede
doelen. Eigenlijk was het tegen mijn princi
pes, om zoiets voor geld te doen. Maar als ik
het niet zou doen. dan deed niemand het".
Het viel Deirdre op dat mensen met weinig
altijd wel iets gaven. "Terwijl rijkere men
sen allerlei smoesjes verzonnen".
"Ze schieten de kangoeroes in Australië
gewoon af'
Vanuit Melbourne vervolgde de reis door
een national park. "Dat was heel roman
tisch," vertelt Deirdre daarover. "Ik was
daar met Suzanne, een Nederlands meisje,
en twee Duitse jongens. Wij hebben de hele
week wild gekampeerd en kampvuurtjes
gemaakt. Een van de jongens had een gitaar
bij zich en dat maakte de sfeer compleet".
Dagelijks douchen was er niet bij, maar dat
mocht de pret niet drukken. "Wij zwommen
gewoon in meertjes en riviertjes". Na de
'Great Ocean Road' splitsten de wegen van
de meisjes en de twee Duitsers. "Zij gingen
naar Perth en wij wilden de woestijn zien.
Het duurde heel lang voordat ik doorhad
dat de woestijn niet alleen uit zand bestaat,
maar ook uit struiken, stenen en gras. Tel
kens dacht ik: Wanneer begint de woestijn
nou? De duinen bij Darwin, aan de noord
kust van Australië leken nog meer op het
landschap dat ik verwachtte te zien in de
woestijn". Darwin was het eindpunt van de
warme, stoffige rit dwars door het kangoe
roe-land ("Ze schieten de kangoeroes ge
woon af omdat het zo'n plaag is, onvoorstel
baar'). Daar verbleven Suzanne en Deirdre
in een hostal, waar Deirdre later ook zou
gaan werken bij de receptie.
Een indrukwekkende zonsopkomst
Darwin was geen opwindende stad. maar de
contacten met andere rugzak-reizigers en
een dagje naar het Litchfield Park maakten
veel goed. "Ik ben naar dat park gegaan met
Boeddha net begonnen. "Er was een proces
sie," vertelt zij. "met monniken in oranje
pijen en daarachter honderden boed
dhistische monniken. Dat was prachtig om
te zien". Wat tegenviel van de westelijke
eilanden was de hebzucht van de Indone
siërs. "Op de oostelijke eilanden was men
heel aardig en behulpzaam. Maar hoe ver
der ik naar het westen ging, hoe meer men
eropuit was om me geld afhandig te maken.
Ze zagen me alleen nog maar als een wande
lende portemonnee. Dat begon al bij die
vulkaan. Na de vroege wandeling naar de
vulkaan werd er thee met pannekoeken ge
serveerd. Heerlijk natuurlijk. Maar daarna
hield men de hand op en zei: vijfhonderd
roepia's". Toch is de reis over Java en Bali
goed bevallen. "Ik heb met vijf jongens ge
reisd: een Ier, een Schot, een Engelsman,
een Amerikaan en een Fransman. Het waren
allemaal verschillende typen, maar ze had
den dezelfde hobby: reizen". De goedkoop
ste manier om dit te doen is met de 'local
buses'. "Ik snap niet dat wij in Nederland zo
zeuren als de bus laat is of wij hebben geen
zitplaats. In Indonesië zaten wij vaak op
elkaar geperst in een kleine bus samen met
een aantal kippen. En dan nog glimlachte
iedereen. Het is jammer dat ik maar een
paar weken had om Java en Bali te zien,
want dat is veel te kort. In Australië was het:
'Go with the flow', terwijl ik me in Indonesië
haastte en toch de helft moest overslaan.
Maar ik weet zeker dat ik een keer terug ga".
Hulp van Singapore Airlines
De enige echt nare gebeurtenis in Indonesië
was de laatste dag. "Toen wij na drie weken
waren aangekomen met de boot bij de ha
ven, kregen wij een stempel voor een ver
blijf van twee dagen in Indonesië in plaats
van twee maanden. Dat vonden we wel gek,
maar we hadden er verder geen aandacht
aan besteed. Toen ik eenmaal hoorde dat
een aantal mensen hierdoor in de moeilijk
heden was gekomen, heb ik zelf niets onder
nomen. Maar toen ik op 2 juni naar Neder
land terug zou vliegen, mocht ik niet weg".
Gelukkig was er iemand van Singapore Air
lines, die haar opving. De volgende dag was
alles geregeld en kon Deirdre alsnog met
het vliegtuig mee.
Tentamen leren en werken bij Cl000
Terug in Nederland is het dagelijkse leven
vreemd. "Ik vind het soms lastig om reke
ning te houden met andere mensen en om te
zeggen hoe laat ik weer thuis ben. Maar het
is ook heerlijk om weer te koken in een
keuken waar je alles bij de hand hebt,"
vertelt de negentienjarige reizigster. "En
het is luxe om een eigen kamer te hebben. In
de hostals sliep ik altijd in slaapzalen omdat
dat goedkoop was. Daardoor heb je nauwe
lijks privacy". Voordat zij naar Australië
vertrok, had Deirdre veel zin om te gaan
reizen. "En nu heb ik veel zin om op kamers
te gaan". Of ze veel veranderd is na de reis,
weet ze niet. "Mijn vrienden zeggen dat ik
VANUATU
AUSTRAL 1
MÏJKLFN
seasea-AN-jo
ll'li.ZAyvrw
ASMAN1A
Australiërs. Het was leuk om ook eens met
mensen om te gaan die in het land zelf
wonen. Bovendien was de groep vrienden
heel leuk". Enkele van deze Australiërs
kwam Deirdre recentelijk opzoeken toen zij
met vakantie waren in Nederland. "Ik heb ze
toen Amsterdam laten zien en ik voelde me
weer even een reiziger". Het was de bedoe
ling dat Deirdre met het vliegtuig van Dar
win naar Jakarta zou gaan. Zij kon echter
ook met een boot in drie weken naar Indone
sië varen. "Uiteindelijk heb ik toch voor de
boottocht gekozen. Er waren aan boord
allemaal stelletjes, terwijl ik alleen was.
Maar ik heb me prima vermaakt. Het is wel
jammer dat je in de boot niet veel van de
eilanden zelf ziet. Eén keer zijn we aan land
gegaan om vanaf een vulkaan de zon te zien
opkomen. Dat was indrukwekkend".
Glimlachend tussen de kippen
Het mooie aan Indonesië vindt Deirdre de
cultuur, het landschap en het geloof. Toen
zij bij de Borobudur aankwam, was het feest
van de Geboorte, Dood en Verlichting van
niet anders ben geworden maar mijn
ouders vinden dat ik vrijer geworden ben. Ik
vind het leuk dat ik al veel mensen aangesto
ken heb met mijn verhalen. Volgend jaar
gaat mijn nichtje bijvoorbeeld ook op reis".
Het dagelijks leven bestaat nu vooral uit
studeren voor een tentamen scheikunde
("Dat heb ik nodig om geneeskunde te gaan
studeren") en werken bij C1000. "Ik hoop
dat ik dit jaar ingeloot wordt bij geneeskun
de. Dan kan ik in Groningen gaan studeren,
samen met Suzanne!"
Reistip van Deirdre:
"Neem zo min mogelijk mee,
want de helft van de kleren trek
je toch niet aan. Ik heb zelf
zeven kilo naar huis gestuurd
voordat ik naar Indonesië ging.
En als iemand meer wil weten
dan kunnen ze mij bellen. Ik
4at het prettig is om van
.en ervaringen te horen ais
je zelf op reis gaat".
