\Ccvitt 664* Xc EVie&oAsX Expositie schilderijen van Saman Kader Ahmed Hassan Goran: "Niemand wil graag vluchteling zijn" Faramarzi Kayvan: Koerden willen zelfstandigheid Hart van Holland/24 december 1997 pagina 17 Waddinxveen - Kerst is voor velen een periode van bezinning en saamhorigheidsgevoel. De tijd dat je iedereen het beste wenst voor nu en de nabije toekomst en voor een gevoel van vrede. Ook in onze nabijheid zijn echter vele mensen, ver weg van vaderland en eigen cultuur, weg van familie en vrienden, op de vlucht voor onstabiele politieke of levensbedrei gende situaties. Zo ook in het Asielzoekerscentrum in Waddinxveen. Tijdens de Koerdische dag op zaterdag 20 december brachten we hier een bezoek en spraken met een paar bewoners van het AZC. Wellicht kan een ieder tijdens de komende kerstdagen even stil staan bij de bewoners van het AZC. Door Karin van Langeraad Tijdens de Koerdische dag op het Asielzoekerscentrum in Waddinxveen konden belangstellenden een bezoek brengen aan de expositie van schilde rijen van Saman Kader, afgestudeerd aan de kunstacademie van Soleimania. De kunstenaar was zelf aanwezig om uitleg te geven bij zijn schilderijen. Voor Kader is het schilderen ook een manier om zijn emoties te verwerken en om voeling te blijven houden met zijn vaderland. De schilderijen drukken de visie uit van Kader op Koerdistan en het leven daar. Saman Kader: "De manier van schilderen is wel veranderd. Het is te zien dat ik nu in Nederland ben en dat dat invloed heeft gehad op mijn manier van schilderen." Ahmed Hassan Goran is gevlucht vanuit het Irakese deel van Koerdistan. Hij heeft jarenlang gewerkt voor een humanitaire organisatie. Aan het eind van 1996 werden vele medewerkers van humanitaire organisaties opgepakt, gemarteld of verdwenen op verdenking van spiona ge activiteiten. Ahmed Hassan Goran is gevlucht: "Je weet niet waar je heen gaat en je bent volkomen afhankelijk van organisaties die je het land uit helpen. Ik kwam in Nederland terecht." Ahmed Hassan Goran is inmiddels een jaar in Nederland en hij mist zijn familie enorm: "Vroeger moest ik voor mijn werk soms meerdere dagen van huis, nu heb ik mijn vrouw en kinderen al een jaar niet meer gezien en dat is heel moeilijk". Goran vraagt begrip voor de situatie van alle vluchtelingen: "Uiteraard zijn wij de inwoners van Nederland dankbaar voor hun gastvrijheid. Echter, niemand heeft gekozen om een vluchteling te zijn. Ook wij willen graag in vrijheid leven!" w Faramarzi Kayvan is inmiddels drie jaar in Nederland en is afkomstig uit het Iraanse deel van Koerdistan. Kayvan: "Het is Koerden verboden om hun eigen taal te spreken en er zijn geen Koerdische basisvoorzieningen. Bovendien liggen er in de officiële grensgebieden tussen bijvoorbeeld Iran en Irak vele landmijnen. Dit eist elke dag vele slachtoffers." Faramarzi Kayvan houdt vast aan de eeuwenoude Koerdische droom: een eigen federale status voor de Koerden. Door Svlvia van Doornen Boskoop - Het gezinsvervangend huis aan de Elzehout 13, 15 en 17 maakt onderdeel uit van de landelijke stichting Philadelphia Zorg, en biedt een thuis aan negen verstandelijk gehandicapten. In de nevenvestiging op nummer 25, wonen op dit moment twee dames die vrijwel zelfstandig functioneren, waardoor de begeleiding kan worden beperkt tot slechts enkele uren per dag. Ronald Gordijn (22) is één van de zorgkundigen/begeleiders in het huis en heeft, samen met zijn collega's, zo'n twee weken gele den de nodige voorbereidingen ge troffen om voor de bewoners een ge zellige kerstsfeer te creëren. Er wer den kerstbomen in de huiskamers geplaatst en hier en daar wat kerst versierselen aangebracht. Uiteraard hebben de bewoners ook zelf hun steentje bijgedragen. Met elkaar zijn ze op creatieve wijze bezig geweest en hebben zij onder andere papieren kerststerren gemaakt, voorzien van een persoonlijke kerstboodschap. Volgens Ronald Gordijn ervaren de bewoners deze dagen voor kerst als gezellig, maar betekent het voor hen ook een onoverzichtelijke periode. Alle drukte brengt nu eenmaal emotie met zich mee, wat uiteindelijk tot meer spanningen in huis leidt. Waar veel bewoners volgens Ronald naar hebben uitgekeken, was de kerstviering in de Adventskerk in Alp hen aan den Rijn die afgelopen maan dagavond plaatsvond. De bewoners hebben hier een aangepaste kerk dienst bijgewoond en na afloop was er een gezellig samenzijn. De kerstdagen zelf worden door de meeste bewo ners bij familie doorgebracht. Voor de enkele bewoners die wel de kerst dagen in het huis doorbrengen, heeft de leiding een etentje georganiseerd. Voor Ronald betekenen de komende kerstdagen onder andere het draaien van een slaapdienst in de nacht van 24 op 25 december. Verder zal hij bege leiding geven bij het etentje. Het sa men doorbrengen van de kerstdagen geeft volgens Ronald een extra band. Door de kleine groep zullen het dagen worden waarop extra veel aandacht aan de thuisblijvende bewoners kan worden besteed. m i llert de Niet is 54 jaar en 1 woont in het gezinsvervan 21 gend huis aan de Elzehout. Hij vindt de kerstsfeer in het huis wel gezellig, hoewel sommigen volgens hem rond deze dagen toch in een iets te uitgelaten stemming zijn. De kerstdagen gaat hij doorbrengen bij zijn ouders in Nieuwerkerk aan den IJssel. Misschien brengt hij ook nog een bezoek aan zijn broer in Gronin gen. T Tarry ff Straathof 1 I (35) is huisgenoot van Allert en voor hem betekent kerst gezelligheid en vooral lekker eten. Verder vindt hij het heerlijk dat hij met de kerstdagen naar zijn ouders gaat, die in Boskoop een boomkwekerij hebben. Hij houdt namelijk veel van bomen en nu uiteraard het meest van kerstbomen, grapt hij. Cbra Bader (36) is één van de twee dames die vrijwel zelfstandig op nummer 25 wonen. Samen met haar huisgenoot Carma (rechts op de foto) heeft zij de kerstboom in hun gezellige woonkamer neergezet en opgetuigd. Tijdens de kerstdagen gaat zij op bezoek bij familie en met haar vriend Leo op stap. Verder hebben zijn ouders haar uitgenodigd om tweede kerstdag bij hen thuis door te brengen en diezelfde dag heeft zij ook nog een verjaardag. Voor Cora zullen het dus vooral heel drukke dagen worden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Hart van Holland | 1997 | | pagina 17