ie eerste
uropa-cup wedstrijd
De toekomst gloort
team
Rodenburg kan zó in het
Volleybal - jubileumkrant - april 1999
Pagina 11
De plaatsing voor de Europa-cup drie, was het eerste succes in het tien jaar durende sponsorschap van
Rentokil Die wedstrijd werd gehouden in december 1988, in St. Petersburg (toen nog Leningrad geheten).
j mtje de eerste keer beleefd blijft toch het mooiste nietwaar? Een reis met vele supporters en in een tijd
I waarin president Gorbatsjov trachtte de USSR te democratiseren. Moet je je voorstellen, dat Caret van Wijland,
kecteur van Rentokil en Willem Visser voor de landelijke radio geïnterviewd werden om hun mening te geven
over de gewijzigde situatie in Rusland. Er werd in twee groepen gereisd. De spelersgroep ging via Zweden. De
■importers via Wenen. Het vliegverkeer naar Rusland liep toen allemaal via Moskou. Vanaf het internationale
vliegveld per bus naar het lokale vliegveld.
Unieke trip van Zevenhuizen naar Leningrad
1: Het team van ZVH voor het vertrek naar Leningrad. Groep 2: De supporters reisden een andere route.
zo'n twintig graden, dus
lontmutsen kwamen goed van
Er vloog ook een hoge ambte-
Hij kwam wat later binnen,
'wees de stoel aan waar hij op wilde
jzitten. Die stoel was bezet door een
Russische reiziger. Opstaan was de
Jorder, en zo gebeurde het ook.
lOphetvliegveld stond en ruime de-
pgatie ons op te wachten. Een man
tonde nationale bond, een van de
jen een man die alles in de ga-
|ten hield. Bijvoorbeeld wie was onze
■delegatieleider? Dat wisten wij niet.
Pi hadden een manager, een voor
later, een trainer, een directeur en
■een reisleider. "Die doen allemaal
■wat", was ons antwoord.
|DeRussen pakten de koffers van Piet
Ide leeuw en Willem Visser. Zij wer
pen dringend verzocht plaats te ne
pen in de voorste taxi, op weg naar
Pter bleek, een officieel banket, ze
[hadden geen idee waar de groep
I gebleven was. Om een uur of elf wer-
I Jen ze afgeleverd bij het hotel van
I «supporters en de spelers. Het was
ren hotel met meer dan twee dui-
[zend kamers.
1 Je dames De Leeuw en Visser wa-
I n neel blij hun mannen weer te-
I istrt zien-Want die hadden name-
"e koffers meegenomen. Het was
I a ®Venzoeken om de fhedereizi-
ste vinden. De bar bleek de juis
te plek. inderdaad daar waren de
supporters, in een opperbeste
stemming te vinden.
Een aantal mooie Russische dames
boden hun diensten aan. Willem Vis
ser informeerde naar de prijs, en
Dames 1 met trainer Hans Stam. Staand v.l.n.r.: Annemiek v.d. knaap,
Leonora Merbis, Hans Stam, Ingrid van Harten, Joke Lindhout.
Zittend v.l.n.r.: Leo na Brandse, Annelies Hack, Anja van Wensveen en
Mariëlle v.d. Hoeven. Seizoen 1978/1979.
verdere voorwaarden. Je zag zijn
reisgenoten denken, zou hij werke
lijk? Nee, toch maar niet. Want Wil
lem had drie problemen. Allereerst
een technisch probleem. Klaas
Schmidt kwam snel dichterbij. Een
Heren 3, het team dat het oude clublied weer actueel maakte.
viatcheslav Piatonov, een levende legende, met het affiche van het EC-
duel Zevenhuizen-Leningrad.
moralisch probleem, want Leny
stond erbij en luisterde aandachtig
mee. Het laatste probleem was de
plek. Gelukkig toonden de dames
alle begrip!
Het werd toch nog laat. En 's mor
gens moest iedereen vroeg op. Leny
en Willem versliepen hun tijd. Zij
werden door van Wijland uit bed
getrommeld voor een gezamenlijk
bezoek aan de schitterende stad.
Een bezoek aan de Hermitage. Waar
meer Rembrandts gezien werden
dan ze ooit in Holland zagen.
De beroemde Basiliek, waar bij de
bouw elke maand een groot aantal
arbeiders gestorven zijn door koper
vergiftiging. De Tsaar zorgde voor
nieuwe arbeiders. De plek waar de
Russen de Duitse legers tot staan
brachten, werd bezocht. Maar wij
waren toch voor het volleybal geko
men? De jongens hadden intussen
goed getraind. Alleen liep Cees No
bel wat moeilijk. Die had, naar later
bleek, dollarbiljetten in zijn schoe
nen verborgen. Op naar de sporthal,
de Olympische sporthal.
Die was zo hoog dat de spelers er
niet in slaagden om het plafond te
raken. Tot de supporters behoorden
ook schoolklassen, die op een sein
tje van de leraren een yel scandeer
den. Onze jongens speelden een pri
ma wedstrijd, in de eerste set werd
zelfs een ruime voorsprong geno
men. Het dwong de beroemde trai
ner Piatonov tot ingrijpen. Een eer
volle nederlaag tegen de, naar later
bleek Europa-cup winnaar.
Op naar de nachttrein. Want we gin
gen met de trein terug naar Moskou.
Tien uur reizen. De coupe-indeling
leidde er toe dat we de jarige Ursala
Mulder niet konden bereiken. Naar
een ander treinstel werd ons door
de conductrice verboden. Laurens
Clardey loste dat op door haar in een
coupe op te sluiten. Willem Visser
bleef op. want zo'n kans krijg je niet
elke nacht, om het Russische land
schap met de verlaten dorpen te
zien. Een echt dokter Zhivago-land-
schap. We besloten toch wat aan de
conductrice te geven. Bart Stolwijk
stelde voor om de nylon-kousen, die
we allemaal bij ons hadden aan haar
te geven. Ze huilde dikke tranen.
Een aantal van ons kregen een spe
ciale onderscheiding. Een speldje,
in Moskou werd nog het Rode Plein
en andere bekende plaatsen be
zocht, zoals de Russisch-Orthodoxe
kerk, waar een kerkdienst aan de
gang was. Omdat de bus kapot was
gegaan, kregen we de gelegenheid
om de dienst bij te wonen. Bij dit
geloof wordt alles gezongen, ook de
preek. Alle bezoekers zingen dan
ook mee, het was werkelijk schitte
rend. Als ik weer naar de kerk ga,
wordt het Russisch Orthodox zei
een supporter.
Kortom, als wij over de Europa-cup
reizen praten, zeggen we altijd:
"Dit was de mooiste reis".
vanaf maart 1998 ben ik eigenlijk pas direct betrokken bij VC Nesselande.
Daan/oor stond VC Nesselande ook altijd in mijn belangstelling, in mijn kor
te periode heb ik een ambitieuze vereniging leren kennen. Vooral het ma
nagement heeft een duidelijke visie die altijd gericht is op een wat langere
en duurzame investering. Een beleid dat er voor zorgt dat jonge getalent
eerde spelers hun studie in combinatie met topsport kunnen afronden.
Een topploeg met alleen maar talenten is echter ondenkbaar, vandaar dat
er gekozen is voor een combinatie met ervaren topspelers. De verschillen
de invalshoeken van studie, maatschappij en topvolleybal vergen niet al
leen van de sporter maar ook van het management veel inzet. Het moge
duidelijk zijn dat er in de afgelopen jaren met veel inspanning is gewerkt
om VC Nesselande het aanzien te geven die het nu uitstraalt,
ik ben vereerd dat er in deze korte periode met de landstitel en het mee
doen aan de Champions League, VC Nesselande zelfs binnen Europa be
kendheid heeft gekregen.
Maar ondanks alle goede herinnerin
gen, blijft de toekomst altijd knagen
aan hetgeen is opgebouwd. 'Rust
roest' is een oud gezegde. Dat kan
niet van het bestuur gezegd worden
want ook nu is er weer een opzien
barende beslissing genomen om
samen met Topsport Rotterdam in
zee te gaan, om zodoende vc Nes
selande niet alleen in Nederland
maar ook in Europa een beter aan
zien te geven. De komende jaren
zullen zeker niet de gemakkelijkste
worden, maar ik twijfel er niet aan
dat het succes straks weer zal gaan
gloren.
ik wens het bestuur dan ook veel
sterkte toe en spreek de hoop uit
dat VC Nesselande een begrip gaat
worden in Europa.
Pierre Mathieu
Hoofdcoach
p'erre Mathieu
trainer bij Starlift. Foto uit 1976.
'flGvöfr
«UvUft
Sfórlijï
