DUIZEND KRANTEN IN 25 JAAR
FRANS SCHIERiCK:
NOU JA, TOEN MAAKTE IK
MAAR EEN DORPSKRANT
rde
25E JAARGANG NUMMER 1000 20 NOVEMBER 2002
I «HliKs
AU
AU
AU
O
D O R P S K R A N T
HET BEST GELEZEN!
i Va" *4ra}Wtt«
Hg btKMjfcASe efifttft
•ÜTOÏ
tu
Bijna vijfentwintig jaar geleden,
ergens in mei 1978, zag de eer
ste Dorpskrant het levenslicht.
Verscheen 'het sufferdje' eerst
nog zeer onregelmatig, in de
loop der jaren werd het een
weekblad.
"Van Dorpskrant tot Hart van
Holland" is het motto van deze
jubileumuitgave. Pagina's vol
'oud nieuws' deze keer en
gesprekken met onder andere
drie burgemeesters, klanten-
van-het-eerste-uur en trouwe
lezers: over een tijdsperiode
waarin veel veranderde, niet
alleen voor de makers, maar ook
voor de lezers van de krant.
Veel leesplezier met deze Dorps
krant, als vanouds: het best gele
zen!
Door Frits Bromberg
Zevenhuizen - Zoek de gemakke
lijkste mens met een stevige ont
wikkeling in Hollands Groene
Hart en je komt volautomatisch
terecht bij de nu 58-jarige Frans
Schiereck in Zevenhuizen.
"Het moet 1978 zijn geweest, in
elk geval eind jaren zeventig,
toen Jouk Elgersma op me af
stapte met de vraag of ik een
dorpskrant wilde maken. Hij had
toen al een drukkerij en ik was
toen al docent wiskunde in Rot
terdam en wat zeg je op die leef
tijd: "Ja. Jouk", zei ik, "ik maak
voor jou een dorpskrant. Wist ik
veel. Advertenties waren er ook,
de éne politieke partij wilde niet
onderdoen voor de andere, dus
dat balletje rolde al. Er was wel
een puur advertentieblad, maar
dat liep niet, de mensen wilden
ook wat te lezen hebben. Maar
wat moest ik schrijven. Ik verdeel
de de mensen in allochtonen en
autochtonen en interviewde van
beide categorieën één. Ik bevor
derde, als mijn eigen hoofdredac
teur, mezelf tot Tante Loes voor
een jeugdrubriek waar ik alles in
kwakte dat ik leuk voor ze vond,
ik was Mientje Bakgraag voor de
kookrubriek en schreef 'van onze
correspondent. Ook maakte ik
voor el.ke dorpskrant een puzzel,
dat doe ik overigens nog steeds".
Ook die kookrubriek was een
lachertje. "Ben je mal, wat weet
ik van koken. Het werden korte
recepten als 'gemarineerde fiéts
ketting, twee uur laten stoven',
of 'gebakken stoelpoot, wel eerst
schuin afzagen'. En meer van die
onzin die ik op één avond inel-
kaar stampte".
Echt lang heeft deze liefhebberij
van Schiereck niet geduurd.
"Henny of Hennie van den Berg
deed al iets dergelijks voor een
nieuwsblad en nam na twee
maanden al geleidelijk het werk
van me over, tot De Dorpskrant
Hart van Holland werd. Niet te
vergelijken met de vier pagina;s
die ik 25 jaar geleden in elkaar
smeet".
I
Frans Schiereck: Gemarineerde fietsketting. Twee uur laten stoven
Van onze cullinaire medewerkster
botnjezohergerhebtSmak,;nrau-
Zo luidt een oud spreekwoord Dit
m zwaar overdreven
maar toch sluit het wel aardig aan
b« de kooktip die ik U nu ga geven
heeft V°°r he' Ssten
gggj "GEBAKKEN KEISTEEN"
St6™ flinkl' keiste«> »>t de
straat en zet die een week in de
week. Het mag beslist geen bak
steen zijn, ook al weet ik dat som-
volken rondom de Midde,W
tJn D e VQOrfce«r aan ge
klaar'te VCel ""^.iker
klaar te maken namelijk. Goed een
keisteen dus. Na een week, zult U
zien kunt u hem gemakkelijk in 6
plakken snijden.
De pan goed ,leet maken e„ jnsme
ren met afgewerkte olie. Zei het
raam open dames! Andere ruikt rw
keukentje nog dagen „aar de olie
Plakjes eerst aan beide z.jden
dichtschroeien en dan op een laag
Pitje m een half gesloten pan laten
door sudderen.
Ondertussen maakt U in een andere
P n een saus klaar van scherp zand
niet een beetje azijn.
Het zand van te voren goed schoon
wassen want U wilt natuurlijk geen
ongerechtigheden serveren Het ge
heel tegen de kook brengen. NSem 1
een nume schaal om het geheel op
mie g'et de hete sai« over de
plakken keisteen en dien dit alles
op met een toefje liguster, een wei
speciaal voor gasten, die lie
ver ziet gaan dan komen.
Mevr. M.
