VEEL ACTIVITEITEN BIJ
WADDINXVEENSE
REDDINGSBRIGADE
lepra nog altijd geen
OVERWONNEN ZAAK
ÉfflÈ
Kok
REISGIDS POLEN: GOEDE INFORMATIE
MAAR ALS EEN ROOS ZONDER DOORNS
A
...IN VAfCANTlÉTlJP
Hart van Holland 6 augustus 2 0 0 3
Door Martine Jongbloed (Tekstueel)
In deze zomerserie iedere week
een verhaal van iemand uit de
regio met een bijzondere hobby.
Deze week Natasja Smith van de
Waddinxveense Reddingsbrigade.
Even voorstellen
Natasja Smith is 26 jaar oud,
woont in Waddinxveen en is sinds
haar 14ë actief bij de reddingsbri
gade. Natasja: "Mijn hele familie
is altijd al lid geweest van de red
dingsbrigade. Mijn broer is strand-
wacht en ik geef zwemles aan kin
deren en zit in de commissie van
externe activiteiten."
De Reddingsbrigade in
Waddinxveen
De Waddinxveense Reddingsbri
gade bestaat ruim 28 jaar en heeft
zo'n 400 leden. De vereniging be
staat alleen uit vrijwilligers. Het
doel van de reddingsbrigade is om
mensen te leren zichzelf en ande
ren te redden uit het water om zo
verdrinkingsongevallen te voorko
men. Dit wordt bereikt met cur
sussen die de zwemvaardigheid en
de conditie vergroten en de nodi
ge technieken aanleren.
Ook leren de leden van de red
dingsbrigade op de juiste wijze te
handelen bij ongevallen waarbij
mensen te water zijn geraakt, die
niet kunnen zwemmen. Behalve
het bewaken van stranden en
meren op verschillende plaatsen,
assisteren de strandwachten ook
bij zwem- en triathlon evenemen
ten.
Reddingszwemmen voor
kinderen van 8 jaar
Natasja leert kinderen hoe ze ie
mand moeten redden, die in het
water in de problemen is geko
men. Natasja: "Elke vrijdagavond
geven we les aan kinderen vanaf
wn jaar of acht. Met z'n drieën
hebben we zestien kinderen
onder onze hoede. Ik leer ze bij
voorbeeld hoe ze zich drijvende
kunnen houden. Om dit te berei
ken moeten ze in het water hun
kleren kunnen uittrekken en hier
vervolgens lucht in blazen. Ook
hebben we een keer een 'nepwak'
ln het zwembad gemaakt. Hier
voor legden we in het midden van
het zwembad een mat met een
gat erin. De kinderen moesten een
pop onder water opduiken en ver
volgens uit het wak zien te krij
gen. Natuurlijk hadden we de no
dige veiligheidsmaatregelen
getroffen."
Bij een 'echt' noodgeval krijg je
natuurlijk met verschillende soor
ten water te maken. Het water
van een sloot kan bijvoorbeeld
erg troebel zijn, zodat je geen in
schatting kunt maken hoe diep
deze is. Hiervoor worden dan ook
verschillende technieken aange
leerd. Daarnaast moet je, om een
goede reddingswacht te zijn, niet
alleen goed kunnen zwemmen,
maar ook mensen kunnen gerust
stellen. Natasja: "Bij de reddings
brigade leer je hoe je drenkelin
gen het beste kunt benaderen om
hen te kalmeren."
Méér dan alleen
reddingszwemmen
Het allerbelangrijkste vindt Nata
sja dat de kinderen plezier in de
sport hebben. Daarom organiseert
de vereniging, naast het reddings
zwemmen, verschillende andere
activiteiten. Een voorbeeld daar
van is de jaarlijkse jeugdmara-
thon. Natasja: "Het leuke van dit
evenement is het contact met de
reddingsbrigades uit andere ge
meenten." Ook is Natasja medeor
ganisator van het jeugdkamp.
"Tijdens het kamp proberen we
spelletjes te verzinnen die iets te
maken hebben met de reddings
brigade. Zo was er bij het laatste
kamp een opdracht, waarbij de
kinderen verschillende reddings
middelen moesten vinden." Nata
sja beleeft duidelijk veel plezier
aan haar hobby. "Wat mij erin
aantrekt is de combinatie van de
activiteiten en het omgaan met
mensen.
Bovendien verbeter ik ook mijn
eigen zwemtechnieken en houd ik
mijn conditie op peil." Natasja
heeft zelf haar reddingsbrevet I
tot en met VI. En de theoriebre
vetten A en B. Dit betekent dat zij
geen strandwacht is, maar wel
onder leiding van een strand
wacht mag surveilleren."
Uit een door de Wereldgezond-
eidsorganisatie WHO geïnitieer
de evaluatie blijkt dat het lepra-
Probleem in de komende jaren
altijd actueel zal zijn. Het rap
port geeft ondermeer aan dat
Wun's 'ePra 'n 2005 volgens de
|0-normen n'et meer als een
langrijke ziekte zou worden
angemerkt, van een werkelijke
"runatie toch geen sprake kan
)n. De verminderde aandacht zou
da In ze'fs toe kunnen leiden dat
i.r.°000 nieuwe patiënten die
L'jks worden ontdekt nog meer
ns lopen op verminkingen dan
nu het geval is.
fcWHO heeft, in de veronderstel-
aant i* het met 'epra binnen een
vbbi Ynren toc^ gedaan zou zijn,
Ditk I'S de Publiciteit gezocht,
ovnrk er toe 9eleid dat vaak de
ken aSte conclusie werd getrok-
u 'ePra vrijwel overwonnen
een J l raPP°rt geeft nu echter
geheel ander beeld. Dit is voor
eprastichting reden om nu
Vern °.oit aandacht voor deze
hard ziekte te vragen. Dat is
sten no°dzaak, want de inkom-
2ou Ult donaties lopen terug. Dit
de JTfken kunnen hebben met
!e, WHO-berichtgeving, maar
cessie °,j0 met de economische re-
iieirie kennelijk de vrijgevig-
bestB!jantast- De geplande project-
H=qingen mogen in elk geval
niet in gevaar komen. Daarom
houdt de Leprastichtinq een reser
ve aan.
Deze buffer wordt risicomijdend
belegd, omdat de stichting zorg
vuldig wil omgaan met de van do
nateurs ontvangen giften. Zo
wordt nooit in aandelen belegd,
omdat de stichting leprapatiënten
niet de dupe wil laten worden van
koersfluctuaties op de beurs. In
het zojuist verschenen Jaarverslag
van 2002 van de stichting wordt
volledige verantwoording afge
legd over de besteding van de in
komsten.
Gelukkig heeft een aantal beken
de Nederlanders toegezegd de Le
prastichting ook in de komende
jaren weer te willen steunen bij
het werven van de benodigde
fondsen. Een van hen is de beken
de striptekenaar Jan Kruis, die vol
gend jaar en nieuw album getiteld
'Jan, Jans en de Kinderen in Suri
name' hoopt te laten verschijnen.
Dit boek is een vervolg op 'Jan,
Jans en de Kinderen in Mozambi
que', dat vorig jaar met veel succes
door de Leprastichting is uitgege
ven. Nederlands bekendste stripfa
milie komt in Suriname opnieuw
lepra tegen. De baten van dit nieu
we stripverhaal zullen ook dit
maal weer naar de Leprastichting
gaap.
T\j denS doze, zomer/vakanteweken worden enkele
reisboeken besproken. Voor een tervgblik wellicht,
nnaar ook voor een hernieuwde kennismaking. van hef
land van uw keuze. Aan de beurt komen Usland,
kolen, Kroate fmland, Ierland, Zwitserland, Andalu-
Sie en Ficardie. Nuttig. omdat vrijwel alle gidsen
hoofr opgeven van het desbetreffende land en de
Samensteller(s) een verbod lijkt te zkyn opgelegd ook
de negatieve kanten van een land open te leggen.
Alle besproken landen, op Finland na, zm door ons
vaak meer dan eenS bezoekt.
Door Frits Bromberg
De reisgids die Martin Hus voor de ANWB samen
stelde, kwam bij mij over als een roos, waarvan de
stekels nauwkeurig waren verwijderd. Aan die roos
kom ik niet, want Polen is een schitterend en rijk ge
varieerd land en de informatie daarover klopt. Hoe
wel: als een automobilist wordt gezegd dat een reis
naar Polen gelijk is aan een reis naar welk Zuideuro
pees land ook, dan is dat ronduit niet waar. Zeker, de
gids spreekt over 'kan een teleurstelling worden', of
'niet altijd', waar had moeten staan: 'ronduit teleur
stellend' en gewoon 'nooit'.
Een paar meningen van enkele Polen persoonlijk.
"Stop nooit voor een gestrande automobilist met
geopende motorkap, zeker niet 's avonds op een se
cundaire weg. Ze slaan eerst je hersens in en gaan er
met jouw auto vandoor". Of: "Neem euro's mee en
koop daarmee de politie om, ze zijn volstrekt cor
rupt".
Een voorbeeld. Je rijdt met je westerse auto tussen
twee Poolse auto's met dezelfde snelheid. Plotseling
verschijnt een politieman die jou eruit pikt en met
een apparaatje aantoont dat je te hard hebt gere
den. Zal wel kloppen, maar je paspoort en autopa
pieren ben je wel een poosje kwijt. Tegen contante
betaling krijg je alles weer snel terug, de politieman
is snel tevreden.
Wachttijden bij de grens kunnen volgens de gids
'wel oplopen tot enkele uren'. O ja. Soms is het in
een kwartiertje gepiept, soms in een dagje, meter
voor meter.
De gids is uitvoerig als het gaat om historische ge
bouwen, musea en paleizen en dat Warschau is ver
rezen als een phoenix uit z'n as. Ja, zo lijkt het. De
voorgevels staan er piekfijn bij, maar wat daarachter
ligt kan sterk doen denken aan een ruïne.
De wodka wordt in Polen steeds duurder, maar dat
weerhoudt de meesten er niet van, er flink van in te
nemen. Een avond in Warschau. De helft van de
voetgangers leek me dronken. Mijn begeleider: "En
de andere helft moet het nog worden".
Gemist heb ik tussen al dat toeristische fraais ook
de (dag)markten, de privé-verkopers. Wie iets te
missen heeft verkoopt dat voor een prikje op de
markt en daar kunnen leuke, Poolse en Russische
dingen bij zijn. Een heuse samowar kopen is niet
moeilijk.
Ook is het niet helemaal juist, dat 'niet alles wat
wij gewend zijn, ook in Polen verkrijgbaar is'.
Zeker in de grote steden is alles te koop. Alleen:
voor de meeste Polen onbetaalbaar. Een Pool:
"Vroeger waren de schappen in de meeste win
kels half of helemaal leeg. Nu zijn ze vol en blij
ven ze vol: voor een normale Pool onbetaalbaar'.
In uithangborden zijn de Polen goed. Voor onze
Citroen vonden we een grote garage met een
groot uithangbord. Maar voor het gereedschap
moest worden gezocht uit de voorraad die wij
toevallig bij ons hadden.
Veel Polen zijn goed tot hoog opgeleid en aan
kennis ontbreekt het hen niet. Maar wie ter
plaatse naar een tandarts moet komt terecht bij
een man die wel weet hoe alles moet, maar over
een instrumentarium beschikt die bij ons aan
grootmoeders tijd doet deqken. Zeker, hij is niet
duur, maar je jammert nog uren na, na een be
handeling met zo'n kettingboor.
De wegen is Polen zijn goed. Maar smal, de kilome
ters snelweg zijn beperkt. Het gebruik wil dan ook.
dat een Poolse automobilist gebruik maakt van de
vluchtstrook, als hij ingehaald moet worden. Dat
wordt ook van de 'westerling' verwacht. Dit staat
niet in de gids. Ook niet, dat tegemoet komende
Poolse automobilisten soms lichtsignalen afgeven.
Met u of uw auto is niets aan de hand: hij waar
schuwt voor politiecontroles.
Zoals gezegd: Polen is een schitterend land. Meren
in het noorden, bergen (Tatra) in het zuiden en van
alles daar tussen. De gids legt daar alles van uit, ook
van de zeer rommelige geschiedenis van het land,
dat lid wil worden van de EU, maar het land nog be
werkt met middeleeuwse landbouwwerktuigen. Een
Pool: "Vier Polen kopen een nieuwe combine. Na
een jaar of wat ligt het ding er verlaten bij, omdat
geen van hen een reparatie wil betalen".
Een West-Europese auto is goud waard, in een land
waar een auto van vijf, zes jaar oud als gloednieuw
wordt beschouwd. Kortom: de prijzen stijgen naar
EU-niveau, de inkomens stijgen niet méé en daarom
wordt de automatisch rijke (Nederlandse) toerist ge-
Pjukt waar mogelijk. Een Pool, ten slotte: "We zijn
niet jaloers op het welvarende westen. We hak
ken alleen de Poolse collega in de pan, die succes
had. Op hém zijn we jaloers".
Bij de hotels zet de gids terecht vraagtekens. Te
meer, omdat soms Poolse tarieven worden bere
kend, soms 'westerse'. Over eethuisjes geen woord.
Klopt, want die zijn er niet. Wel herbergen en hotels
met restaurants. Hoe de gids de typisch Poolse ge
rechten ook ophemelt (inderdaad, de gemiddelde
Pool is bepaald geen vegetariër), kom er maar eens
aan. Een Poolse vriend(in) maken is niet alleen ge
makkelijk, zijn of haar tussenkomst is vaak onont
beerlijk. Die taal alleen al!
'Polen' door Martin Hus, uitgave van de ANWB.
