Zevenhiiizen - Moerkapelle
de sTORMvuEGERs ||qe IS HET MET.GEURT GERRITSEN SR.
Bakker Gerritsen leerde Roemeens echtpaar
in acht dagen broodbakken
^zÊvENH IZ E N MOE
RKAPELLE
Hart van Holland 18 augustus 2004
pagina 13
medische weekenddien
sten
Hartelijke ontvangst
Zevenhuizen - De 255 jonge dui
ven van postduivenvereniging de
Stormvliegers werden afgelopen
zaterdag om 10.30 uur gelost in
Peronne, 258 km. Om 14.02 uur
was het een duif van Bert Hertog
die als eerste arriveerde. De duif
had 73 km p/u gevlogen. De laat
ste prijsduif was een half uur
later thuis. Uitslag: 1. B. Hertog,
2-9-11-17-20. Joh. Stofberg, 3-5.
R. Brands, 4. C.P. Edeling, 6-12.
J.S. Heykoop, 7. Joh. Breedijk, 8.
L. van Wensem, 10-14-16. C.
Zweere, 15. Gebr. Jongenelen,
18-19. D.C. den Hertog. Het laat
ste kampioenschap, de navluch-
ten, is ook weer begonnen. Deze
duiven gingen naar Haasdonk, 98
km. De 597 duiven werden om
9.50 uur gelost en om 11.14 uur
was het C. Zweere die zijn eerste
duif kon melden. De duif had 70
km p/u gevlogen, 10 minuten
later waren alle prijsduiven weer
thuis. Uitslag: 1. C. Zweere, 2-18-
19-20. Joh. Stofberg, 3-4. Gebr.
Jongenelen, 5-6-8-13. C. Nobel, 7.
M. Flier, 9. J.S. Heykoop, 10.
Andre en Marjen Paul, 11-12. L.
v.d. Haak, 14-15-17. Joh. Wilten-
burg, 16. R, v.d. Helm.
Door Ron Krul
KERKDIENSTEN - 22 augustus
Zevenhuizen
Dorpskerk 10.00 uur ds. Z. de
Graaf; 19.00 uur ds. G.J. van Beek.
Kapel Oud Verlaat 10.00 uur ds.
W, Radstake.
Nesselande 10.00 uur ev. G.J. van
den Bos.
Geref. kerk 9.30 uur drs. F.P. Treep.
Moerkapelle
Geref. Gem. 9.30 uur Leesdienst;
18.30 uur ds. H. Paul.
Herv. Gem. 9.30 uur ds. C. Boele;
18.30 uur ds. C. den Otter.
Zevenhuizen-Moerkapelle en
Waddinxveen: voor spoedei
sende huisartsenhulp buiten
kantooruren (17.00-8.00 uur,
weekenden/feestdagen): Huis-
Mu\enPost Midden-Holland (HAP
MH), Jan van Beaumontstraat 4,
Gouda, 0182-322488.
Dienst Apotheek Midden-Hol-
and (DAM), Ronsseweg 138
(tegenover de Bleuland-locatie
van het Groene Hart Ziekenhuis),
Gouda, 0182-698820.
NPV Vrijwillige Thuiszorg:
C. van der Spek-Ebbers,
OJ9-593.27.06 (19.00-20.00 uur);
*J. Snoep 079-593.27.02
113.30-14.30 uur); Mw. H.M.C.
Gameraat 079-593.21.49
(18.00-20.00 uur).
Jerslavingszorg Midden-Holland,
amassia, psycho-medisch cen-
Lrum- Ussellaan 2-2a, 2806 TK
Gouda telefoon 0182-563500,
mü 0182-563521. Bereikbaar:
aandag tot en met vrijdag van
00 tot 17.00 uur.
&ï,esliin (°33) 463 05 66,
°®,dvn-nl, voor alle vragen
d'abetes (24 uur per dag, 's
cnts alleen in geval van nood).
^gemeen Maatschappelijk Werk:
Uiil r Huisman en Jantine den
J„ J-ocatie Zevenhuizen-Moer-
2*1 l' .Leüestraat 3, 2761 HD
63D8a x-en' Telefoon 0180-
?nnl 'idens spreekuren kunt u
heiia Opraak langskomen of
mal, voor informatie of het
Ken van een afspraak. Spreek-
9qqi ^aandag en woensdag
Jantuee,n Maatschappelijk Werk:
.Jl^Uiji. Locatie Huisart-
Dlanl J Moerkapelle, Weide-
ei|sts°en 20, 2751 CB Moerka-
dan q inloopspreekuur: donder-
kantn 00 uur. Wie buiten
bet °oruren dringend hulp van
hepftifLsehappelijk werk nodig
r„_ kan terecht terecht hii rip
0182-594500.
Bleu-
10,
Zornii:terecht terecht bij de
0r9lijn: 0182-594500.
Iandue Hart Ziekenhuis:
2803 uu r Oieulandweg 10,
PostaH uda, (0182) 505050.
Gouri* Postbus 1098, 2800 BB
Beaiim ^02e^°catie: Jan van
°ver \A/?nuSt^-aat- ^oor informatie
linnen ^htt|jden, opname, afde-
^__j6tc.: www.ghz.nl
"Hoe is het metis een nieuwe
rubriek in het Hart van Holland
waarin we teruggaan in de tijd en
ons afvragen hoe het momenteel is
met de mensen die een lange tijd
geleden in het nieuws stonden.
Wat is er van hen geworden en hoe
kijken ze nu terug op hun nieuws
van destijds. Deze week aandacht
voor Geurt Gerritsen Sr. naar aan
leiding van een bijzonder artikel in
het Hart van Holland van 3 novem
ber 1993.
Zevenhuizen HvH - 3 november
1993 - "Bakker Gerritsen leerde
Roemeens echtpaar in acht dagen
broodbakken", in dit artikel ver
haalt een dolenthousiaste Geurt
Gerritsen Sr. over zijn avontuur in
Roemenie waar hij een Roemeens
echtpaar binnen acht dagen brood
heeft leren bakken. De toen 56-
jarige brood- en banketbakker gaf
destijds voor de eerste maal gehoor
aan een oproep van het overkoe
pelend orgaan van de bakkers, het
BCOB, om een broodbakkerij in
Roemenie mee te helpen opzetten.
Hij deed dit samen met Reinier
Kok, een bakker in ruste uit Bleis-
wijk. Nadat Geurt en Reinier het
sein hadden gekregen dat het
pand waarin de bakkerij gevestigd
zou worden klaar was voor
gebruik, vertrokken ze samen op
dinsdagmorgen 12 oktober 1993
op weg naar Roemenie waar ze de
volgende avond om zes uur op de
plaats van bestemming arriveer
den. De reis was met een gespons
orde bus die volgeladen was met
meel en bakkerijgrondstoffen. De
reis, hoewel 2050 kilometer lang,
ging redelijk snel omdat de bus
voorzien was van een rood kruis en
een verklaring van de consul dat
het om humanitaire hulp ging.
Normaliter nam de grensovergang
in Roemenie in die tijd uren in
beslag maar Geurt en Reinier kon
den zo doorrijden.
Bij aankomst kregen Geurt en Rei
nier een hartelijke ontvangst door
het echtpaar dat de bakkerij ging
runnen. Ze mochten er overnach
ten en maakten kennis met hun
familie en de plaatselijke predikant
die als tolk fungeerde. Het bakkers
echtpaar bleek van harte bereid
om aan te pakken terwijl ze nog
nooit van hun leven in een bakkerij
gewerkt hadden. Hij was van oor
sprong automonteur, zij verpleeg
ster. Door omstandigheden waren
ze zonder werk geraakt. In zeer
korte tijd kregen ze het hele bak-
proces onder de knie. De laatste
twee dagen bakten ze het brood
zelf. Geurt bemoeide zich al die
tijd met de begeleiding van het
echtpaar terwijl Reinier op onder
zoek ging waar gist en meel lokaal
te verkrijgen was.
Toen Geurt en Reinier vertrokken
was de broodbakkerij vol in bedrijf
en gingen de broden grif over
de toonbank. Geurt meldde na
terugkomst dat het bakkersecht
paar hen op de hoogte zou houden
van het reilen en zeilen van de
bakkerij en Geurt nam zich voor
om in 1994 weer een bezoekje te
brengen aan de door hem mede
opgezette broodbakkerij in Roe-
Geurt Gerritsen Sr. is momenteel
gestopt met het bakproces en
geniet van zijn welverdiende pensi
oen. Hij wil graag even terugblik
ken naar zijn avontuur van destijds
en vertellen hoe het de bakkerij in
Roemenie en hemzelf sinds die tijd
vergaan is.
In 1993 was u 56 en al jaren als
brood- en banketbakker werk
zaam. Had u ooit eerder een
oproep van het BCOB gehad?
"Nee, hoewel ik wel regelmatig
contact had met dit orgaan en er
genoeg ideeën waren om zoiets te
doen. Het BCOB was er ook al
enkele jaren mee bezig, voorname
lijk in landen als Hongarije, Polen,
Tsjecho-Slowakije en natuurlijk
Roemenie. Hierbij werden oude
bakkerijmachines gesaneerd en
bestemd voor deze landen om
aldaar broodbakkerijen op te zet
ten. Toen het verzoek kwam heb ik
niet lang geaarzeld en snel ja
gezegd."
Op dinsdagmorgen 12 oktober
1993 vertrekt u per auto met de
wetenschap dat u 2050 km
moet afleggen. Hoe verliep
deze reis?
"Redelijk voorspoedig. Wel hebben
we onderweg veel armoede
gezien. Ook hebben we nog een
bekeuring gehad. We reden langs
een loketje waar brood werd uitge
deeld. Er was een grote rij mensen
voor dat loket en we wilden even
kijken wat er aan de hand was.
Toen hebben we zo bleek achteraf
de auto ergens geparkeerd waar
dit schijnbaar niet mocht. De poli
tieagent was streng en schreef
meteen een bon voor ons uit. Wij
dachten, nou da's lekker dan tot het
moment dat we het bedrag van de
bekeuring moesten betalen. Deze
was 1000 Lei, omgerekend zo'n
euro 1,95. Daar hebben we achteraf
natuurlijk hartelijk om gelachen."
Bij aankomst moest u zich
uiteraard melden bij het echt
paar, heeft u daar overnacht en
kennisgemaakt met de rest van
de familie. Hoe waren deze
mensen?
"Het waren Hongaarse Roemenen
die redelijk Duits spraken. Sommi
gen hadden zelfs kennissen in Hol
land zodat de communicatie goed
te doen was. De familie had con
tact gezocht met de bakkersorgani
satie en toen deze op hun verzoek
inging om een bakkerij op te zet
ten, werd het echtpaar door hen
naar voren geschoven omdat het
voor hen nu ze beiden werkloos
waren, een kans was om een nieuw
bestaan op te bouwen. We aten
ook altijd mee met de familie waar
bij we het overigens vreemd von
den dat elke keer dat we gingen
eten, de vrouwen er niet bij waren.
Die gingen dan altijd naar een
andere kamer of de keuken en
aten daar wat. Op een gegeven
moment waren we dit een beetje
zat en hebben we aangedrongen
dat de vrouwen ook bij ons aan
tafel kwamen zitten als we gingen
eten. Na wat protest hebben we ze
uiteindelijk wel zover gekregen."
Heeft u zich tijdens uw verblijf
aldaar wel eens onveilig
gevoeld?
"Nee nooit, hoewel je wel een
beetje moest oppassen voor de
lokale zigeuners. Die jatten destijds
alles bij elkaar."
Hoe verging het de bakkerij na
uw vertrek?
"Niet goed en daar baal ik nog
steeds van. Hoewel toen wij ver
trokken de bakkerij vol in bedrijf
was en lekker liep is het zo'n drie
maanden na ons vertrek misge
gaan. Wat was het geval... Het
pand waarin de bakkerij gevestigd
was, werd gehuurd van de lokale
landbouwcoöperatie.
Toen de voorzitter van deze coöpe
ratie zag dat de winkel lekker liep,
heeft hij de huur opgezegd. Dit
met in het achterhoofd de volledi
ge winkel inclusief de mensen die
wij hadden opgeleid, over te
nemen. Het echtpaar zag dit niet
zitten en is uiteindelijk gestopt.
Toen de verhuurder de machines
achterover wilde drukken, hebben
advocaten van de bakkersorganisa
tie hier een stokje voor gestoken.
Uiteindelijk zijn deze geplaatst in
een pand in een ander dorp.
Achteraf kan je zeggen dat we
belazerd zijn. De lokale medewer
king om een pand te verhuren voor
de bakkerij, bleek een truc te zijn
tot verrijking van henzelf. Al onze
moeite was uiteindelijk voor niets
geweest."
Wat is uw gevoel nu - tien jaar
later - over dit avontuur?
"Achteraf gezien heb ik er toch een
beetje een teleurstellend gevoel
aan overgehouden. Het was ter
plekke allemaal zo goed gegaan
en ik had ook regelmatig de winkel
in Roemenie willen bezoeken,
puur uit belangsteiling. Ik heb hier
na ook nooit meer met een derge
lijke actie meegedaan. Aan de
andere kant ben ik wel blij dat ik
dit stukje ervaring heb opgedaan
en gezien heb wat daar aan de
hand was."
Hoe is het u verder vergaan?
"Hoewel ik een moeilijke tijd ach
ter de rug heb vanwege de ziekte
van mijn vrouw, gaat het redelijk
goed. Ik geniet van mijn pensioen,
fiets en wandel veel en ga regel
matig met de caravan op vakantie.
Sinds januari van dit jaar heb ik het
gehele bedrijf aan mijn zoon over
gedragen".
Als uw zoon nu van de bakkers
organisatie een dergelijk ver
zoek zou krijgen, wat zou u
hem dan adviseren?
"Doen! Ondanks alles is het toch
een nuttige ervaring geweest en
had ik het niet willen missen".
Hart van Holland/3 november 1993
pagina 7
•venhuizen- "Ais de B.C.O.B, volgend jaar weer een beroep op me doet, hoop
het weer te doen", zegt de 56-jarige Geurt Gerritsen uit Zevenhuizen. Deze
ood-en banketbakker die het wat rustiger aandoet nu zijn zoon de teugels in
inden heelt, gal onlangs voor de eerste maal gehoor aan de oproep van de
B.C.O.B., het overkoepe
lende orgaan van de bak
kers.
De vraag luidde of hij
een broodbakkerij in
Roemenië wiide op gaan
zetten. De 57-jarige bak
ker in ruste. Reinier Kok
uit Bleiswijk, was hier
voor ook benaderd en
nam contact op met de
heer Gerritsen. Ze beslo
ten om de reis samen te
gaan maken. En toen
was het wachten op het
moment dat het pand
waarin de bakkerij ge
vestigd zou worden,
aangesloten was op
krachtstroom. Omdat
de bakkerijmachines,
waaronder een electri-
sche oven, reeds door
transportbedrijf Sikke-
ma uit Dronten in Sa-
mos/Conesti gearri
veerd waren, hoefde het
tweetal daar geen zor
gen over te hebben toen
net sein klonk dat ze
konden komen.
Met een met meel en
bakkerijgrondstoffen
j volgeladen Mitsubishi-
bus van Boonstoppel,
die hen van harte spon-
1 sorde, vertrokken ze in
de vroege ochtend van dinsdagmorgen
12 oktober naar Roemenië, waar ze de
volgende avond om zes uur op hun
bestemming arriveerden. (2050 km!)
Hun wagen was voorzien van een rood
kruis en met een verklaring van de con
sul dat het om humanitaire hulp ging,
konden ze de lange rij wachtenden bij
de grens snel passeren.
Belde heren konden bij het echtpaar
dat de bakkerij ging runnen, overnach
ten en maakten kennis met hun familie
en de plaatselijke predikant. Deze
sprak goed Duits en speelde, waar het
technische en zakelijke instructies be
trof, voor tolk.
Het bakkersechtpaar bleek van harte
bereid om aan te pakken, terwijl ze nog
nooit van hun leven In een bakkerij
gewerkt hadden. Hij was automonteur
en zij was verpleegster, maar beiden
hadden geen werk meer.
In een week tijd hadden ze het hele
bakproces onder de knie, nadat de bak
kerij schoongemaakt was en de oven en
machines geïnstalleerd waren. Die ma
chines bestonden naast een oven uit:
een deegmachine, kleine brood machi
ne, werkbanken, broodwagen, puntjes-
machine, uitroimachine en platenwa-
gen.
"De laatste twee dagen bakten ze zeif
het brood. In de betrekkelijk kleine
oven kunnen 36 vloerbroden van een
kilo. Per brood betalen de mensen daar
40 cent, omdat de lévensstandaard
daar veel lager ligt dan in Holland. Er
heerst in het dorp en het gebied waar
wij vertoefden, geen armoe. De mensen
in deze van origine Hongaarse enclave,
kunnen zich aardig bedruipen met hun
eigen produkten. Er was echter een
behoefte aan een broodbakkerij. Brood
is daar hoofd voedsel. De Roemeen eet
namelijk driemaal per dag brood: ook
bij de arme maaitijd wordt brood gege
ten.
Het dorp telt 900 inwoners. Kwa brood-
verbruik kun je dat dus met drie verme
nigvuldigen. Ook naar ons toe. De Ne
derlander eet veel minder brood. Ter
wijl ik het echtpaar begeleidde bij het
bakken, ging Reinier op onderzoek uit
waar gist verkrijgbaar was en mee).
Meel wordt in een molen gemalen die
drie kilometer verderop staat, terwijl
andere grondstoffen ook verkrijgbaar
zijn".
Gerritsen vertelt dat de Nederlandse
Bakkerijstichting de machines van
bakkers <1 ie zich saneren niet meer zo
snel laat vernietigen, maar bestemt
voor Oosteuropese landen om aldaar
broodbakkerijen op te starten. Het
contact met het bewuste echtpaar
dat zich nu door bakker Gerritsen
heeft laten omscholen tot bakker en
wat tot standkwam door Sikkema sr.
uit Dronten, die een keer of tien per
jaar voor humanitaire hulp naar Roe
menië gaat. zal zeker worden besten
digd. "Ze houden ons op de hoogte
van het reilen en zeilen en ik neem mij
voor hen het aanstaande jaar weer te
gaan bezoeken", knikt bakker Gerrit
sen enthousiast.
