Bontenbal
10% KORTING
Voorlichting
Muskusratbestrijding
Bontenbal
BESTAAT 10 JAAR, DAAROM
OP DE GEHELE COLLECTIE
^EN) PARASOL
Bontenbal
Dat geldt ook voor de kooien die geplaatst
land gesignaleerd. En aan het eind van de
pagina 20
Oogstfeestkrant 31 augustus 2005
Ook dit jaar zal er weer een stand staan van de Muskusratbestrijding 0p
plein van de Gereformeerde kerk tijdens het Oogstfeest. Muskusratten tp
gek op ons waterrijke poldergebied. Ze vormen geen gevaar voor de volksa"
zondheid, maar deze dieren zijn wel een bedreiging voor onze veiligh^
Muskusratten graven behoorlijke gangenstelsels in dijken, kaden en me
bermen, waardoor deze kunnen verzakken. In het ergste geval kan zelfs
dijk doorbreken!
Jan Hermus, één van de voorlichters van de
muskusratbestrijding tijdens het Oogstfeest,
is een muskusrattenbestrijder, of zoals u wilt
een rattenvanger. Wij gingen met Jan op
pad om een kijkje te nemen tijdens zijn jacht
naar muskusratten.
Jan, gewapend met klemmen en kooien
trekt de polders in om die uit te zetten en
zonodig te vervangen. "Dit moet uiterst
zorgvuldig gebeuren," zegt Jan, "want de
muskusrat moet op de juiste manier in een
klem gevangen worden, zodat hij in één klap
dood is. Onnodig pijn lijden is uit den boze."
maar liefst 30 van deze beestjes af. Een g0e
de schutter moet hij niet geweest zijn, want
na tien jaar waren er naar schatting in eeri
straal van honderd kilometer al twee miljoen
muskusratten. Een tweede oorzaak was de
import van de diertjes voor de vacht. Pe]s
dierhouderijen fokten de beesten hiervoor
Door de hogere temperaturen in Euron
ging de kwaliteit van de vacht sterk achteruit
Het houden van muskusratten leverde nau
welijks meer wat op en de dieren werden los
gelaten in de natuur.
In 1941 werd de eerste muskusrat in Neder-
Bontenbal Interieur
Moerkapelse Zijde 3-5
2752 BA Moerkapelle
Tel. (079) 5932133
Fax (079) 5936471
Granieten Oliebranders, kubus- of kogelmode
Verkoop van schilderijen voor de halve prijs
Demonstratie bloemschikken in de
kraam voor onze winkel iiBM|vnH|p
dag gewoon open
Dorpsstraat 53 - Zevenhuizen
Tel. 0180-638100
worden in de duikers. Deze worden zo ge
plaatst dat de muskusrat er wel in kan, maar
niet meer terug kan zwemmen. Als het dier
tje merkt dat hij er niet meer uit kan, laat hij
zich in één keer vollopen en sterft een snelle
dood. Toch is er ook wel weerstand tegen
het vangen en doden van de muskusrat. Dat
kan Jan wel begrijpen, maar geeft wel aan
dat dit helaas noodzakelijk is, aangezien er
heel veel muskusratten in ons gebied leven.
Deze dieren kunnen dan grote schades aan
richten.
echte rat maar een woelmuisachtige en
wordt vaak verward met de beverrat, de
woelrat of de bruine rat. Een vrouwtje noemt
men een moer en het mannetje een ram.
Een volwassen muskusrat is van kop tot en
met de staart ruim een halve meter lang en
weegt één tot anderhalve kilo. Vooral de
staart is het meest opvallende: donker, dun
behaard en zijdelings afgeplat. De muskusrat
heeft een stompe kop met kleine, nauwelijks
zichtbare oren. Zijn pels varieert van rood
bruin tot donkerbruin naar zwart. De buik is
grijs tot vaalwit. Opvallend zijn de korte
voorpoten en de grote achterpoten met
zwemborstels tussen de tenen. De mannelij
ke dieren hebben een muskusklier, waardoor
de geur wordt gebruikt om het woongebied
te markeren.
De muskusrat komt oorspronkelijk uit Alas
ka. De pelsdiertjes werden ruim tachtig jaar
geleden door een graaf uit Tsjechië meege
nomen naar zijn landgoed in Bohemen. De
graaf had vijf donkerbruine exemplaren van
een halve meter lang met een glanzende zij
deachtige vacht meegenomen. Door de
graaf werden ze uitgezet op zijn landgoed.
Een jaar later ging hij op jacht en schoot
jaren zestig van de 20e eeuw kwam het dier
tje ook Zuid-Holland binnen. Drie, soms vier
keer per jaar werpt de muskusrat gemiddeld
vijf tot zes jongen. Hoewel een groot aantal
van de diertjes van nature doodgaat, is de
voortplantingssnelheid een groot probleem.
Dat de populatie van de muskusrat steeds
groter aan het worden is blijkt wel uit het feit.
dat er in Nederland in 1950 slechts 337 van
deze beestjes gevangen werden en in 2002
meer dan 336.000.
Volgens Jan trekken ze naar het westen, het
vermoeden bestaat dat ze weer graag terug
willen naar Alaska. Dat zal niet mee vallen,
een zodanige grote overtocht, maar ze zijn
toch al in Groot-Brittannië gesignaleerd.
Want zwemmen kunnen ze, 30 kilometei
per uur is geen uitzondering. Jan vertelde dat
hij in de winter al schaatsend een muskusrat,
die onder het ijs zwom, volgde en deze niet
bij konden houden. Muskusratten zijn moei
lijk op te sporen. "Daar moet je de juiste ken
nis en ervaring voor hebben"zegt Jan. Hei
diertje is volgens hem soms slimmer dan een
(lees verder op pagina 21)
fbloemstyling
VOOR INFORMATIE EN/OF VRIJBLIJVENDE OFFERTE:
