®uf>c tffócn littlcocn...
MOORDRECHT
HOUDT GROTE SCH00HMAAK
OPTREDEN KID LAZY BAND
BENEFIETCONCERT STRAATKINDEREN RI0
DE JANEIRO
MOORDRECHT
MEVROUW P01S- 00STER0M UIT
MOORDRECHT, GEBOREN 1922, VERTELT:
Hart van Holland: dé krant voor de Zuidpias 28 maart 2007
pagina 37
Door Elly van Gelderen
"Ik doe mee voor de gezellig he id."
Door Carlo Willemsen
Moordrecht - De stichting Neder
land Schoon hield zaterdag een
landelijke opschoondag. Ruim 200
gemeenten namen deel aan dit
sympathieke evenement. Moor
drecht ontbrak niet. 's Morgens
om 9.30 uur meldden tientallen
inwoners zich op de parkeerplaats
van het gemeentehuis.
"Met deze actie willen we de wi
jken in Moordrecht eens goed
wakker schudden," aldus Kors van
der Wolf, lid van het organisatie
comité. "Laten zien dat het best
mogelijk is om met z'n allen een
buurt schoon te houden."
In tegenstelling tot andere ge
meenten, konden inwoners van
Moordrecht zich niet opgeven
voor de Opschoondag. Van der
Wolf: "Van te voren hebben we
een oproep gedaan, ledereen die
wilde meedoen, kon 's morgens
naar het gemeentehuis komen.
Daarvandaan trokken we vervol
gens door het hele dorp. We na
men vooral de openbare plekken
eens goed onder handen. Trekkend
door de wijken kwamen er vanzelf
meer mensen naar buiten om ons
te helpen. Ook was er een aantal
inwoners dat meedeed aan de
actie, maar alleen de eigen wijk
Moordrecht-De Goudse bluesband
The Kid Lazy Band speelt zaterdag
31 maart in eet- bluescafé East
End. De band bestaat uit vijf muzi
kanten die de bluesmuziek in het
bloed lijken te hebben. De diverse
nummers worden met veel eigen
inbreng gespeeld zodat de identi
teit van de band in het algemeen
en de muzikanten in het bijzonder
in elk nummer doorklinken. Bas
Merkestijn is een natuurtalent als
het op blues-harp spelen aankomt.
Hij heeft de blues met de paple-
pei ingegoten gekregen en is met
zijn 20 jaar het jongste lid van de
band. Ton Prins, de drummer, werd
in 2005 benaderd om bij Kid Lazy
te komen spelen en is sinds die tijd
vaste drummer. Martin Tiele, de
basgitarist van de band, speelde in
de jaren 80 bij de band 'Meadow'.
Deze band scoorde een hit met
een rockversie van het nummer
'Het kleine café aan de Haven' van
Vader Abraham. Samen met Bart
Westerbeke vormde hij de basis
van The Kid Lazy Band. Bart is gita
rist bij de band. Jarenlang speelde
hij in 'Harry's Jazz en Blues band'
van zijn ouders. De bezielende so
lo's die Bart uit zijn gitaar weet te
toveren zijn adembenemend en
bezorgen menig toehoorder het
welbekende kippenvel. Het ge
bruik van de 'Bottle-Neck' is hem
eveneens niet onbekend en ge
combineerd met zijn drang naar
perfectie zorgt dit menigmaal voor
een virtuoos spektakel.
Monique Verkerk, de zangeres van
de band, heeft eveneens haar spo
ren al ruimschoots in de muziek
verdiend. Ze heeft vele jaren als
solo zangeres met een zeer uit
gebreid reportoire in diverse bars
en bij vele gelegenheden opgetre
den. Sinds februari 2005 is zij de
band met haar rauwe bluesstem
komen versterken. Aangezien er
in Nederland niet veel bluesbands
zijn met een 'leading Lady' die op
deze unieke wijze de blues zingt
lijkt niets een succes voor de Kid
Lazy Band nog in de weg te staan.
Kaarten zijn verkrijgbaar aan de
bar van eet- bluescafé East End,
of via telefonische reservering.
Voor meer informatie: www.eas-
tendmoordrecht.com of www.
kidlazyband.nl. East End is op za
terdagavond geopend vanaf 21.00
uur.
Moordrecht - De Brazilië groep Gouda/Moordrecht
2007 is blij met het initiatief van Sven van Everdink.
Deze 18-jarige jongen die op het ID-College zit,
heeft voor zaterdag 24 maart een Benefietcon
cert georganiseerd in Plug Unit aan de Jan Tinber
genstraat 15 te Reeuwijk voor de straatkinderen
in Rio de Janeiro. De volledige opbrengst van de
entreegelden komt ten goede aan het project van
REMER.
De middag-editie is van om 14.00 tot 17.00 uur; de
avond-editie van 19.00 tot 22.00 uur. De toegang
bedraagt 5,—. Een combi-ticket kost 7,50.
Wie is Sven? Hij was één van de eerste belangstel
lenden om deel te nemen aan een werkvakantie in
Brazilië. Hij is uiteindelijk niet meegegaan, maar hij
werd geraakt door de beelden die hij bij één van
de informatieavonden te zien kreeg. Door het or
ganiseren van dit Benefietconcert kan hij toch een
steentje bijdragen.
Lilian Koers, ook één van de groepsleden en tevens
leerling aan het ID-college organiseert binnenkort
een sponsorloop waarvan de opbrengst ook ge
heel ten goede komt aan het project.
Oma Pols-Oosterom
De Moordrechtse Elly van Gelderen
gaat voor Hart van Holland op pad om
oude tijden te doen herleven. Elly is als
vrijwilliger en interviewer actief bij de
Moordrechtse Historische Vereniging. Zij
is auteur van de boeken "Herinneringen
rondom de Hollandse IJssel" en "Leven
en werken rond IJssel en Lek waarin
zij onder andere verhaalt over de slechte
arbeidsomstandigheden van de steen
plaatsen en touwbanen langs de IJssel,
over verdwenen beroepen (rietsnijders en
zalmvissers), verdwenen scheepswerven
en andere bedrijven, oorlog, watersnood
enzovoort.
Burgemeester Van der Meer prikt
een stukje mee.
wilde schoonmaken. Dat vonden
we prima, het was geen verplicht
ing om mee te lopen met de route.
Alle hulp was welkom."
Om haar inwoners de moeite van
het sjouwen met zware vuilnis
zakken te besparen, had de ge
meente op verschillende plaat
sen in het dorp grote containers
neergezet. Het organisatiecomité
zorgde voor kleding, prikstokken,
bezems en andere opschoonmid-
delen. "Nu maar hopen dat het niet
alleen bij deze ene dag blijft, maar
dat bewoners vaker de handen uit
de mouwen steken," zegt Van der
Wolf. "Mensen hebben zelf invloed
op hoe schoon hun wijk is. Het lijkt
mij heel onplezierig om tussen al
die viezigheid te moeten wonen."
Niemand minder dan burge
meester Huub van der Meer was
bereid zijn inwoners een handje te
helpen. "Ik zie dat er veel jeugd is
komen opdagen," was het eerste
dat hem opviel. "Een uitstekende
zaak, van de jeugd moeten we het
hebben."
De burgemeester doelde op alle
aanwezige kinderen, die zich
tbaar plezier hadden in het afval
prikken. Zo ook de negenjarige
Jamie de Haas. "Ik doe mee voor
de gezelligheid," vertelde ze. "We
hebben hartstikke veel lol. Maar
we nemen het schoonmaken wel
serieus, hoor. Dat is belangrijk. Al
die rommel op straat is vervelend
om in te spelen. Het is goed dat we
het nu samen opruimen."
"Onze familie had echte oude
Moordrechtse beroepen. Mijn
grootvader heette Jacob Oos-
terom (1857-1944), van een touw-
baandersfamilie. In Moordrecht
woonden zij onder aan de dijk in
de 'barakken' wat eigenlijk 'Werk
lust' heette. Gebouwd in 1650
(later weer vervangen) voor de
steenplaatsarbeiders van steen
bakkerij IJsselvrucht. Oma (zie
foto) met haar grotere kinderen
werkte daar onder slechte ar
beidsomstandigheden en moest
haar kleine kinderen alleen la
ten. Buurman Spruit ging eens
op geschreeuw af en kwam oma
roepen, een kind zat vast met zijn
hoofd tussen de sporten van de
stoel met biezenmatjes. Later is
op de steenplaats de watertoren
en de K.V.T. gebouwd.
De meeste arbeiders konden niet
klok kijken en waren analfabeet,
ook opa, (zie foto) die we plaag
den door te vragen wat op de
fluwelen Bijbelprentjes stond. Hij
zei dan steeds: morgen zal ik het
voorlezen. Iedere morgen vroeg
ging opa, die turfdrager was,
over de pont en liep daar met een
grote mand op zijn rug vaak 15 ki
lometer naar Krimpen om turf te
lossen uit de IJsselschepen bij de
steenplaatsen.
Eerst woonden mijn ouders in de
Stevenstraat en later in het West
einde in het achterste gedeelte
van het huis van Dirkzwager de
zeilenmaker. We speelden op de
touwbaan van Jacob Verboom
in het Westeinde. Daar was ook
het buurtje 'De vijf huizen' waar
Mie de Bruin de 'mutsenwasser'
woonde; zij waste en stijfde met
een apparaat de witte kanten
mutsjes die men in die tijd droeg.
Oom Dirk (touwbaanderszoon)
Oosterom woonde daar met een
groot gezin in een klein huisje.
Door gebrek aan kastruimte, wer
den de zondagse kleren met een
touw naar boven gehesen tegen
het dak. Jans en Japie van der W.
maakte het buurtje berucht met
lachwekkende of trieste gebeur
tenissen, omdat ze samen vaak
te diep in het glaasje keken. Zij
hadden meer dan tien kinderen
maar Japie raakte steeds de tel
kwijt; daarom telde hij 's avonds
de klompen of iedereen binnen
was. Japie zette voor de nacht de
losse deur die uit zijn scharnieren
was getrokken, schuin tegen de
deurpost, iedereen kon zo naar
binnen, maar er was toch niets te
halen! Toen ik 14 jaar was werkte V
ik al voor een paar grijpstuivers bij
een joodse slager in de Goudse
Groenendaal, ik nam hun strijk
goed mee, zodat je nog geen vrij
had. Ook in het Moordrechtse
weeshuis werkte ik in de huishou
ding, daarna in het van Iterson-
ziekenhuis met nog zeven Moor
drechtse meisjes.
Om zeven uur begonnen we met
het huishoudelijke werk,'s mid
dags twee uur pauze in de zuster-
kamer en om 20 uur pas naar huis.
Mijn vader werkte bij de P.T.T. als
kabeltrekker door het hele land,
hij sliep in bouwketen en was al
leen de weekeinden thuis. Ik had
één zusje, mijn moeder kwam uit
de Achterhoek, ze had hier nogal 4
moeite om te aarden, met haar
dialect bleef ze een vreemde
ling. Grootmoeder waste voor het
weeshuis, de schortbanden moest
ik als kind glad strijken en als een
harmonica zich zag vouwen. Zij
ging vaak brood halen bij bak
ker Fijn op de dijk, ze liep altijd
even naar de huiskamer. Als hun
papagaai haar zag kraste hij: Ben
jij het, Jaantje? Vrouw Fijn kwam
dan niet naar voren. Ik trouwde
met Piet Pols en ging wonen aan
de Middelweg. We kregen twee
zonen. Op 20-jarige leeftijd ver
ongelukte zoon Rinus, dit verdriet
vergeet je nooit meer. ledereen
kende hem, hij werkte bij de
groenteboer van Mullem.
Kleinkinderen hebben we helaas
niet en onze gezondheid laat
nogal wat te wensen over, maar
wat wil je als je oud ben. Maar
tevredenheid is een deugd die we
proberen na te leven."
Opa Pols-Oosterom
