ón elders in regie...
WINDLUST DRAAIT OP
VOILE TOEREN
MONUMENTEN IN WADDINXVEEN
OPENEN DEUREN
v
iSQP
VREEMDGAANDE MOLENAAR VERMAAKT PUBLIEK
v m
lh <|e m
R MON I SE K erk
V *B£ 2T -
I
pagina 44
Hart van Holland: dé krant voor de Zuidpias 12 september 2007
een weergave van de diverse voorpagina's in het verspreidingsgebied
Als de windrichting verandert is molenaar Wout van Tienhoven
20 minuten bezig om de molen om te stellen.
Door Erwin Versleijen
Nieuwerkerk aan den IJssel - De aan de Kortenoord gelegen 18e eeuwse
stellingmolen Windlust was - uiteraard - geopend tijdens Monumenten
dag. Niet alleen de Nieuwerkerkse bevolking kon het binnenwerk van de
geheel gerestaureerde molen aanschouwen, van heinde en verre kwa
men geïnteresseerden kijken hoe zo'n molen vroeger precies werkte.
Door Elias van der Plicht
Waddinxveen - Het was zaterdag
landelijke Open Monumentendag.
In Waddinxveen kon men de Brug-
kerk, de aula van de oude begraaf
plaats en de Remonstrantse kerk
bezichtigen. In dit laatste monu
ment was een tentoonstelling met
moderne kunst ingericht.
De Remonstrantse kerk is het
oudste officiële monument van
Waddinxveen. De heer Van Zoelen
en de heer Lammertse gaven
uitleg over de kerk, die in 1835
aan de Zuidkade gebouwd is.
Van Zoelen: "De eerste steen is
gelegd door een voorvader van
Pieter van Vollenhoven. Na een
grondige renovatie heeft de heer
Van Vollenhoven de kerk in 1987
heropend."
De Remonstrantse gemeente in
Waddinxveen is één van de oudste
van Nederland. In de zeventiende
eeuw kwamen de remonstranten al
bijeen. Nadat men eerst op andere
plaatsen in het dorp diensten
hield, werd in 1835 het huidige
kerkgebouw betrokken. Hoewel de
remonstrantse kerkgemeenschap
in deze periode niet meer
verboden was, is de kerk gebouwd
als schuilkerk. Dit is nog altijd te
zien doordat de kerk verscholen
ligt achter lindebomen om het
gebouw niet te laten opvallen.
De kerk is gebouwd in Empirestijl,
een oorspronkelijk Franse kunst
stroming uit het begin van de
negentiende eeuw. Zowel het
exterieur als het interieur zijn in de
loop der tijd nauwelijks veranderd.
JL
I JL
De familie van Vollenhoven speelt een rol in de geschiedenis
van de kerk.
Er zijn veel bewegende delen te zien;
ondanks de wind is het opvallend stil in de stellingmolen.
Bij de heropening van de molen
werd in de media uitgebreid bericht
over het werk wat vooraf ging aan
de opening in 2005. Vandaag is het
een lust voor het oog om de wieken
staart naar boven, je ziet dat hij ge
niet van 'zijn' molen. Het is dan ook
een machtig gezicht de wieken te
zien draaien met een typisch Neder
landse lucht als achtergrond, een
Door Natasha Qualm
Zevenhuizen - Ten overstaande van
een volle zaal deed de molenaar
zijn vrouwelijke gast een oneerbaar
voorstel. Als de nacht was geval
len zou hij graag achter de rug van
zijn vrouw met haar vreemd willen
gaan. Dit voorstel vormde de basis
van de 'Klucht van de Molenaar' die
vrijdag voor een groot publiek in
dorpshuis Swanla werd opgevoerd.
te zien draaien in de wind, er wordt ware parel aan de IJssel.
niet gemalen op dit moment. "Ik
ben nu alleen", vertelt molenaar
Wout van Tienhoven. "Ik moet de
wind goed in de gaten houden. Als
deze gaat draaien, duurt het bijna
20 minuten voordat de molen weer
met de wieken in de wind staat. Je
kan niet tegelijk malen en het weer
in de gaten houden, dat is te ge
vaarlijk. Als je een fout maakt, en
de wieken gaan de verkeerde kant
op draaien kunnen ze niet meer ge
remd worden. Dan draaien ze eraf
met alle gevolgen van dien." Het
binnenste van de molen oogt strak
en modern, bijna minimalistisch. Dat
komt enerzijds omdat alles netjes
opgeruimd is en anderzijds omdat
er veel nieuw hout is gebruikt bij de
restauratie. Toen de molen in het
bezit kwam van de stichting, stond
er alleen nog maar een stomp. Wer
kelijk alles is opnieuw opgebouwd.
Dick Groenendal is als bestuurslid
nauw betrokken bij de molen. Het
enthousiasme straalt van hem af
en gaat ongemerkt over op het pu
bliek dat op Monumentendag komt
kijken. Als je vanuit de entree over
steile, smalle houten trappen van
verdieping naar verdieping gaat,
kun je de mechaniek van de uit 1741
stammende stellingmolen goed
zien. Het is er verbazingwekkend stil.
Je zou nogal wat geluid verwachten
van al die kolossale draaiende delen
binnen in de molen. Buiten op het
balkon dat rondom de molen loopt,
hoor je alleen het zoeven van de De kunst van het weer
wieken en de wind. Van Tienhoven voorspellen.
"Het orgel is een samenraapsel uit
andere kerken."
Het orgel en de preekstoel zijn
ouder dan de kerk. Het orgel stamt
uit 1825 en bevat vele onderdelen
uit de achttiende eeuw. Lammertse:
"Het orgel is een samenraapsel
uit andere kerken. Hierdoor en
door de temperatuurverschillen
is de klank van het orgel niet
altijd even zuiver en moet het
orgel vaak gestemd worden." De
preekstoel is in 1780 gemaakt. Van
Zoelen geeft aan dat de preekstoel
oorspronkelijk in de remonstrantse
kerk aan de Dorpsstraat stond.
Toen men naar de Zuidkade
verhuisde, is de preekstoel
meegenomen. Van Zoelen: "Deze
kerk is sober ingericht. Het straalt
een rustgevende sfeer uit. Je kunt
hier even gaan zitten om na te
denken en te mediteren."
En dat sluit precies aan bij het thema
van de kunsttentoonstelling, die
speciaal voor de monumentendag
is ingericht. De kunstenaars Harry
Stangenberger, Kees Vossestein,
Ria Volk en Henri Boere hebben
met hun kunst de kerk aangekleed.
Vossesteijn vertelt: "Het thema van
de tentoonstelling is 'Noch enige
gelijkenis'. Er zit geen gelijkenis
in de kunst die wij hier laten zien,
behalve de gelijkenis die je zelf
bedenkt." De vloer van de kerk is
bezaaid met kleine snippers van
pagina's uit boeken. Op de banken
van de kerk liggen tekeningen
en papier dat met bijtend zout
en vuur bewerkt is. De tafel in
de consistorie is niet meer te
herkennen. Allerlei spullen liggen
kriskras door elkaar. Vossesteijn:
"We hebben geprobeerd in de
kerk een andere sfeer te creëren.
We wilden de betekenis van de
kerk een andere inhoud geven, een
inhoud die wij niet voorkauwen,
maar die je zelf moet bedenken."
Theatergroep 'De Kale' voerde de
klucht vol verve op waarbij uitein
delijk de bedrieger zelf werd be
drogen, tot groot genoegen van
het publiek.
Het aanwezige publiek bestond uit
leden en donateurs van de Vereni
ging Molenvrienden Rottemeren-
gebied. Deze vereniging beheert
en beschermt de molens in dit ge
bied, wat mede dankzij de steun
van de leden mogelijk gemaakt kan
worden. In het Jaar van de Molens
wilde de vereniging haar dank hier
voor onderstrepen met een uitno
diging voor deze bijzondere klucht
waarin een overspelige molenaar
uit de zeventiende eeuw centraal
staat.
De avond werd ingeleid met een
presentatie van weerman Leen de
Koning waarin hij het publiek in
zicht verschafte in de kunst van het
weer voorspellen. Zijn presentatie
werd opgeluisterd door veel foto's
van alledaagse en bijzondere weer
typen uit de polder en ver daarbui
ten, waar De Koning uitgebreide
verhalen over kon vertellen. Na de
pauze ging de klucht van start. In
het vermakelijke stuk kan Trijn Jans,
een inwoonster van Amsterdam, de
stad niet meer in omdat de poort al
gesloten is. Zij vraagt onderdak bij
molenaar Slimme Piet en zijn vrouw
A-jsiJh
Aeltje Melis, die haar gastvrij ont
vangen. Molenaar Piet ziet wel wat
in de stedelinge en zijn oneerbaar
voorstel naar haar leidt tot hila
rische situaties. Uiteindelijk komt
Piet bedrogen uit als hij door een
listig plan van de twee vrouwen
niet met gast Trijn Jans de daad ver
richt maar met zijn eigen vrouw. De
prachtig uitgedoste acteurs wisten
het publiek te vermaken met hun
Vermakelijke verwikkelingen.
spel vol zeventiende-eeuws taal
gebruik, waarbij boeren en winden
niet werden geschuwd. De klucht
speelt in op de verhalen en voor
oordelen die er in de zeventiende
eeuw over molenaars leefden. Om
misverstanden te voorkomen meld
de de organisatie na afloop aan het
publiek dat er geen vergelijking
tussen molenaar Slimme Piet en de
huidige molenaars valt te maken...
