"In die oude loods speelde ik als kind.
Het ruikt er nu nog naar vroeger."
Op de pedalen met Pieter Westdijk
Waddinxveen - Pieter Westdijk is sportinstructeur en
organisator van de Waddinxveense spinningmarathon
Stars on bikes'. In plaats van een ochtendje spinnen in
een zweterige fitnessruimtevroeg het Hart van Holland
hem en zijn zoon Jonathan mee voor een fietstocht in de
frisse Boskoopse buitenlucht.
Het is duidelijk dat Westdijk lang in Boskoop gewoond heeft. Vrijwel
iedere passant zwaait of maakt even een praatje.
Hart vart Holland: dé krant voor de Zuidpias 13 augustus 2008
pagina 3
Door Elias van der Plicht
"Woensdagochtend is prima. Het wordt
dan mooi weer", verzekerde Westdijk
bij het maken van een afspraak. Maar
als ik op het afgesproken tijdstip bij hem
aanbel, vallen de eerste regendruppels
naar beneden. Na een kennismaking
met Westdijks vrouw en zijn kinderen
Jonathan, Naomi, Boaz, Lotte en David
gaan we naar buiten en maken we ons
op voor de fietstocht. Jonathan wordt in
de fietsaanhanger gelegd, die achter de
fiets van Westdijk wordt gemonteerd.
We zijn klaar voor vertrek.
"Ik was eerst van plan om naar het Kral-
ingsebos te fietsen. Daar ga ik vaker
heen met Jonathan, maar omdat het de
laatste tijd niet zo goed met hem gaat,
kunnen we beter dichter bij huis bli
jven." Besloten wordt om naar Boskoop
te rijden, waar Westdijk het eerste deel
van zijn leven heeft doorgebracht. Over
het Noordeinde gaat het in een rustig
gangetje naar het tuindersdorp.
In Boskoop aangekomen is duidelijk merk
baar dat Westdijk er lange tijd gewoond
heeft. Vrijwel iedere passant zwaait
even, maakt een praatje of claxonneert
vanuit de auto naar Westdijk. We slaan
de straat de Boomgaard in. "Daar waar
nu huizen staan, was de tuinderij van
mijn vader. Zie je die oude loods? Daar
speelde ik als kind. Het ruikt er nu nog
naar vroeger." De eenzame loods tekent
schril af tegen de nieuwbouwwijk.
We gaan aan de kade van de Gouwe
zitten en praten verder. Aan de overkant
van de straat bevindt zich café Gouwe-
zicht, dat oorspronkelijk een woonhuis
was. Westdijks vader is in dit huis opge
groeid. "In Boskoop liggen mijn wortels.
Hier ben ik opgegroeid in een gezin met
elf kinderen. Je moest altijd strijden voor
je plekje", aldus Westdijk.
Het gesprek komt uit bij de stofwisseling
sziekte van Jonathan. Toen Jonathan drie
jaar was, ging het niet goed met hem en
stopte zijn ontwikkeling. Medici wisten
niet wat er aan de hand was, totdat de
stofwisselingsziekte vastgesteld werd.
Sindsdien gaat het steeds slechter met
Jonathan. Westdijk: "Slechts 24 kinderen
in Nederland hebben de ernstige vorm
van de ziekte die Jonathan ook heeft.
Van hen is Jonathan er het slechtste aan
toe. Mijn vrouw en ik hebben veel steun
gekregen toen hij ziek werd. Met de
stichting United Sport Aid wilden we iets
terug doen."
Inmiddels zijn er door de stichting ver
schillende spinningmarathons in Wad
dinxveen georganiseerd. "De eerste edi
tie werd gehouden in 2003. Met twintig
fietsen werd toen in zes uur l .800 euro
opgehaald. Van dat bedrag konden
weeskinderen in Sri Lanka een jaar lang
worden verzorgd." Het jaar erop werd
er op dertig fietsen voor dat goede doel
gespind en zorgde een dj voor de sfeer.
Maar Westdijk nog niet tevreden: "Dit
was het nog niet helemaal. Ik wilde het
groter aanpakken." Samen met de Rota-
ryclub organiseerde Westdijk in sporthal
De Dreef een spinningmarathon met
1 80 fietsen. Tijdens dat evenement werd
dertigduizend euro opgehaald voor
'Stichting doe een wens'. Voor West
dijk smaakte de spinningmarathon naar
meer. "De Rotaryclub dacht dat het niet
zou lukken om nog eens zo'n evenement
te organiseren, maar ik was er stellig van
overtuigd dat het wel zou slagen." Met
behulp van enkele andere mensen werd
de spinningmarathon in de daaropvol
gende jaren opnieuw georganiseerd.
Om mee te doen aan de spinningmar
athon betalen de deelnemers een be
drag per fiets, dat afhankelijk is van de
grootte van het team. Westdijk: "Al het
geld gaat naar het goede doel, omdat
sponsors de kosten op zich nemen." De
afgelopen spinningmarathons werden lu
ister bijgezet door de komst van bekende
Nederlanders, waardoor de naam van
de spinningmarathons 'Stars on bikes'
gerechtvaardigd is. Zo waren onder
meer Leontien van Moorsel, George
Baker, Within Temptation en Froukje de
Both aanwezig. Westdijk maakt echter
duidelijk dat het in eerste instantie niet
om de sterren gaat. "Dit jaar trad Edwin
tijdens de spinningmarathon op. Voor ve
len was hij onbekend, maar hij was een
fantastische sfeermaker, ledereen heeft
ervan genoten En daar gaat het om.
Sterren zijn geen must, het gaat om het
goede doel."
De datum voor de editie van 'Stars on
bikes' van 2009 is nog niet bepaald.
"Waarschijnlijk verschuift de spinning
marathon van het voorjaar naar een
ander jaargetijde. Dat het evenement
doorgaat, is zeker. Er zit nog steeds
groei in", bezweert Westdijk. "Het the
ma wordt 'Back to good memories'. Dit
thema is niet voor niets gekozen. Je moet
niet kijken naar wat er is mis gegaan in
het leven, maar naar wat goed gaat. Je
kunt zelf iets goeds of iets slechts van het
leven maken. In die zin heb je de regie
zelf in handen."
Westdijk: "Een gedeelte van het geld
dat in 2009 zal worden opgehaald, zal
gaan naar Dierendal. Zij hebben het era
moeilijk en ik wil graag dat daar speel
toestellen voor gehandicapten kunnen
worden neergezet, zodat een speelplek
ontstaat voor kinderen met en zonder
handicap. Het maakt voor kinderen niet
uit of je naar Disneyland gaat of naar
Dierendal. Ik wil dat er een plek in Wad
dinxveen komt waar je even het gevoel
hebt weg te zijn. Daarnaast gaat het
geld, net als dit jaar, naar stichting De
Opkikker, die opkikkerdagen organise
ert voor zieke kinderen en nun gezin."
Verslaggever Elias van der Plicht met Pieter en Jonathan Westdijk voor Café Gouwezicht,
het huis van Westdijks vader.
Om twaalf uur gaat Janssen's IJssalon
open. Als kind ging Westdijk hier al zijn
ijsje halen en het wordt nu de laatste
halte voordat we terugkeren naar Wad
dinxveen. Is de zorg voor Jonathan niet
enorm zwaar? "Nee," antwoord West
dijk resoluut. "Wat is zwaar? Wat is
moeilijk? Het gaat erom wat je aankunt.
Natuurlijk is het zwaar en moeilijk, maar
niet als je het vergelijkt met de problemen
in de Derde Wereld. Je bent ouders van
een kind en probeert zo goed mogelijk
voor het kind te zorgen. In die zin maakt
het geen verschil of je kind gehandicapt
is of niet. Jonathan geeft je zoveel terug.
Wij als ouders en mijn kinderen leren dat
niet alles vanzelfsprekend is. Heel veel
mensen gaan mee met de meute en zijn
nooit tevreden met wat ze hebben. In
plaats daarvan moet je blij zijn met wat
je hebt. We moeten proberen te leven
in plaats van dat je geleefd wordt. Als
je jezelf daartoe probeert te zetten, dan
lukt het ie om te leven. Als veel mensen
dat zouden doen, dan wordt het nog wel
wat met de wereld."
