Ada van Gelder nam afscheid van Beth-San
Hart van Holland: dé krant voor de Zuidpias 23 december 2009
pagina 37
Na ruim achtentwintig jaar in zorgcentrum Beth-San gewerkt te hebben, nam Ada van Gel
der begin december afscheid van het zorgcentrum. "Ik ben niet in de zorg begonnen. Ik
had een administratieve functie, eerst op een scheepvaartkantoor en later bij de kinder
bescherming. Maar ik wilde iets zinvollers gaan doen. Natuurlijk is elke werkplek en elk
beroep zinvol, maar voor mezelf zocht ik meer voldoening. Ik heb een paar maanden op een
schippersinternaat gewerkt, maar dat was ook niet wat ik zocht. Toen heb ik de stap naar
de verpleging gemaakt. Ik heb een opleiding gevolgd in het Eudokia Ziekenhuis in Rotter
dam. Na mijn diplomering ben ik naar de Daniel den Hoed kliniek gegaan om een opleiding
oncologie te volgen. Daar heb ik een jaar of twee gewerkt."
"Ik vind dat het bij het christen-zijn hoort om betrokken te zijn bij de maatschappij."
gepokt en gemazeld in de zorgwereld en
daardoor kan ik aanvoelen hoe zaken lopen,
hoe de lijntjes liggen."
Ook verder is het niet de bedoeling om vol
ledig op haar lauweren te gaan rusten.
"Nu wil ik eerst afstand nemen. Ik heb veel
goede adviezen gekregen en men heeft me
aangeraden niet direct overal in te springen.
Maar ik wil wel iets zinnigs gaan doen. Ik
vind dat het bij het christen-zijn hoort om bij
de maatschappij betrokken te zijn. Ik weet
nog niet wat ik ga doen, ik zie wel wat er
op mijn weg komt. Daarnaast ga ik Grieks
en Hebreeuws studeren om de Bijbel in de
grondtalen te kunnen onderzoeken. Dat is
altijd een wens van me geweest, maar ik kon
het er tot nu toe niet bij hebben. Ik wil het
wel gaan afkaderen, zodat ik niet iedere
dag verplichtingen heb. Dat heb ik mijn hele
leven gehad. Nu wil ik ruimte om met een
vriendin naar een museum te gaan, of de na
tuur in."
De manier waarop ze afscheid genomen
heeft, stemt mevrouw van Gelder tevreden.
"Dat ik de gezondheid heb gekregen om dit
al die jaren te doen en dat ik het zo af mag
ronden, zonder conflicten en zonder finan-
ciële problemen, daarvoor ben ik God erg
dankbaar."
Door Geertrude Verweij
Roeping
Ondanks haar opleiding in de verpleging
kwam ze daarna in het management te
recht.
"Hst leidinggeven zat wel in me. Ik vind het
leuk om te organiseren, de leiding te pak
ken.
Ik zag een advertentie waarin gevraagd
werd om een hoofd verpleging en verzor
ging voor Beth-San. Dat trok me aan, maar
het was best een hele stap. Ik heb erg moe
ten wennen aan het leven in een zorgcen
trum. Dat is een heel andere wereld dan de
ziekenhuiswereld."
Toch vond mevrouw van Gelder daar haar
roeping. Van hoofd verpleging werd ze
zorgmanager en in 2003 werd ze locatiema
nager. "Het contact met mensen op zich is
altijd wat mij trekt. Leidinggeven aan mede
werkers van allerlei leeftijden, ook jongeren,
daar vind ik veel voldoening in. Ik heb heel
veel respect voor de medewerkers. En als ik
het heb over medewerkers, wil ik daar ook
de vrijwilligers bij betrekken. We zouden
niet zonder vrijwilligers kunnen, die net die
dingen kunnen doen waar anders geen ge
legenheid voor is. Er is een enorme betrok
kenheid van de medewerkers ten opzichte
van de cliënten. Dat verwondert me, dat
ontroert me. Het is toch een hoge zorgwaar-
de in een huis als Beth-San, het is hard wer
ken. En toch is er dat stuk bewogenheid, dat
meeleven. Je ziet bij veel verzorgenden dat
ze echt vanuit hun hart hun werk doen. Aan
de andere kant zijn de bewoners ook heel
betrokken bij de medewerkers. Je merkt dat
ze meeleven en je voelt dat er vanuit de be
woners gebed is voor de medewerkers. Dat
geeft binding met elkaar."
Erbij nemen
Deze instelling, de betrokkenheid bij
de mensen waarmee ze werkt, is
kenmerkend voor het manage
ment van mevrouw van Gel
der.
"Openheid is belangrijk,
ook in de wijze waarop
je nieuwe dingen in
voert. Je moet dingen
als het ware eerst in
de week zetten. Je
praat erover, laat
mensen er naar toe
groeien. Er is een
wederzijdse afhankelijkheid. Een locatiema
nager kan niet functioneren zonder mede
werkers en andersom. Je hebt elkaar nodig.
Het wij-gevoel is belangrijk, met elkaar het
zelfde doel nastreven, of je nu in de linnen
kamer werkt of op het centraal bureau. Elke
schakel is belangrijk."
Na achtentwintig jaar toewijding was het
echter tijd voor verandering.
"We zijn gefuseerd en de structuur binnen
stichting Cedrah is gewijzigd. Daardoor is de
functie van locatiemanager vervallen. Een
clustermanager zal zich gaan richten op het
beheren van twee woon- en zorgcentra. Ik
had de functie van clustermanager kunnen
aanvaarden, maar dan had ik die andere lo
catie erbij moeten nemen. En dat is het pro
bleem, ik zie het als 'erbij nemen'. Allebei de
locaties zouden gelijkwaardig moeten zijn,
maar dat is moeilijk als je al achtentwintig
jaar met één huis vergroeid bent. Bovendien
kan ik het mezelf en de medewerkers niet
aan doen om voor korte tijd clustermana
ger te worden. Je kunt niets bereiken in een
jaartje, daar heb je minstens een jaar of vijf
voor nodig en dat was ik niet van plan. Dit
was dus een mooi moment om van de VUT
gebruik te maken."
Grieks en Hebreeuws
Helemaal los van Cedrah zal ze nog niet ko
men. "Ik ben contactpersoon in de klachten
commissie en ik ben gevraagd dat te blijven
doen. Daar heb ik al ja op gezegd. Het is niet
veel werk en dat is een goed
teken. Ik vind het ook
leuk om te doen. Ik
ben toch
