NESSELANDERS WINNEN
BIJ C1000
DE ROOIJ AUTOTECHNIEK WORDT VOF
Wie neemt
OM) mij mee?
PHILIPS
cnor@hart-van-holland.nl
Hart van Holland: dé krant voor de Zuidpias 30jjecember_2009^
BEDRIJVIGHEID
IN DE REGIO
Er gebeurt van alles op zakelijk gebied in het verspreidingsgebied van
Hart van Holland. Op deze pagina verwelkomen we nieuwe bedrijven,
bezoeken open dagen, geven informatie over prijsvragen en
doen verslag van jubilea en andere zakelijke hoogtepunten.
3000 series
Nesselande-BijdeCI 000vestiging
in Nesselande vond donderdag
24 december de prijsuitreiking
plaats van de kassabonnenactie.
Een besteding van minimaal 20,-
euro aan boodschappen leverde
een winkans op. Vierhonderd
kassabonnen en één trekking
leverden de volgende winnaars
op: mevrouw Brusse (flatscreen)
mevrouw Bruinenberg (Wii) en
mevrouw Kraan (Ipod).
Moerkapelle - "Het zal een grote
uitbreiding van de service bete
kenen. Met twee personen ben
je nu eenmaal veel flexibeler." Na
ruim vijftien jaar alleen gewerkt te
hebben, zal Johan de Rooij van De
Rooij Autotechniek vanaf 1 januari
het bedrijf samen met een com
pagnon gaan runnen.
Door Geertrude Verweij
"Ik ben in 1994 begonnen en heb
het altijd alleen gedaan. De Rooij
Autotechniek doet onderhoud en
reparatie van alle merken auto's
in de breedste zin van het woord.
Dat houdt in: APK, het inbouwen
van apparatuur, banden, uitlaten,
compleet onderhoud en schade
afwikkeling.
Ik heb wel hulp van mijn vader,
die sinds hij in de VUT zat en la
ter met pensioen ging, hand- en
spandiensten verleent, maar het
werkaanbod en mijn klantenkring
bleven groeien. Daarom heb ik
besloten er iemand bij te zoeken.
Personeel wil ik niet, dat vind ik
Twee weten meer dan één: Leendert en Johan gaan samen verder.
^e\\s Igno^
Kin HcAv
teveel gedoe."
Het vinden van een compagnon
bleek niet gemakkelijk. Via een
zwager kwam Johan in contact
met Leendert Budgen, die in een
gesprek had laten vallen dat hij
automonteur was en graag voor
zichzelf wilde beginnen. "Het
eerste contact was tweeënhalf
jaar geleden. Je moet elkaar eerst
leren kennen. Het lijkt gemak
kelijk om met zijn tweeën verder
te gaan, maar er zit heel veel aan
vast. We zijn gaan zoeken naar
informatie. Dat moet je niet over
haasten, we wilden eerst op alle
vragen die bij ons opkwamen het
antwoord zoeken. Stukje bij beet
je kwam het hele plaatje rond. Nu
we alles weten, kunnen we samen
van start gaan."
De 27-jarige Leendert heeft als
automonteur ervaring opgedaan
bij diverse bedrijven en in verschil
lende functies. "Dat is voor de
klanten een pluspunt. We hebben
nu meer kennis in huis. Leendert
heeft ervaring met andere mer
ken auto's dan ik. Ook hebben we
nu een uitgebreider netwerk."
Voor klanten die graag willen
kennismaken met de nieuwe com
pagnon wordt op 2 januari een
kennismakingsopenstelling ge
houden, waar men Leendert en
Johan onder het genot van een
hapje en een drankje de hand kan
schudden.
De Moordrechtse Elly van Gelderen gaat voor Hart van Holland op pad
om oude tijden te doen herleven. Elly is als vrijwilliger en interviewen
actief bij de Moordrechtse Historische Vereniging. Zij is auteur van de
boeken "Herinneringen rondom de Hollandse IJssel en Leven en wen
ken rond IJssel en Lek waarin zij onder andere verhaalt over de slechte
arbeidsomstandigheden van de steenplaatsen en touwbanen langs de
IJssel, over verdivenen beroepen (rietsnijders en zalmvissers), verdwenen
scheepswerven en andere bedrijven, oorlog, watersnood enzovoort.
Mevrouw Alida Bontenbal-Bos,
geboren 1915, vertelt:
"Als kind woonde ik naast de
grote kerk in Zevenhuizen. We
speelden gewoon op straat, we
gingen hoepelen en bikkelen met
varkenskootjes en touwtje sprin
gen. Er was bijna geen verkeer.
Mijn ouders hadden vier kinderen
waarvan er één jong is overleden.
Mijn vader maakte broedmachines
voor kuikentjes. De kuikens wer
den warm gehouden door een sy
steem wat brandde op petroleum,
's Nachts moest hij altijd een keer
gaan kijken of het goed ging.
De kuikens verkocht hij in Bar-
neveld. Hij reisde per trein met
enkele dozen met gaatjes waar
de kuikens in zaten. Hij verkocht
klompen vanuit de schuur en hij
ging samen met een andere man
bij boeren de landen draineren
met pijpen.
Gezellige boel
Ik heb een fijne jeugd gehad. In
Hotel Vos werden veel uitvoerin
gen gehouden van zang, toneel en
muziek met 'bal na', heel gezellig.
Zaterdag- en zondagsavond liep
de Dorpstraat vol met jongelui.
Veel geld had je niet om in cafés
wat te gebruiken, je moest ieder
dubbeltje tweemaal omdraaien.
Zelf verdiende ik mijn geld door
in de huishouding te werken, zes
jaar werkte ik in het gezin van
burgemeester Klinkhamer. Mijn
man heeft met vrienden net na
de oorlog een zelfgemaakte re
vue opgevoerd, ten bate van het
Groene-Kruisgebouw. Het bracht
6000 gulden op. Ik ben jaren lid
geweest van een bridgeclub. Tot
mijn negentigste heb ik dat ge
daan, daar hebben we wat afgela-
chen, het was een gezellige boel.
Bouwbedrijf
Ik leerde Piet Bontenbal ken
nen. Hij werkte bij zijn vader in
het metsel- en bouwbedrijf in de
Dorpstraat tegenover de smederij
van Bram Heij. We zijn getrouwd
en gingen in het huis van mijn
schoonouders wonen. Mijn man
nam de zaak over en kreeg veel
werk, hij had twaalf man perso
neel. Hij werkte veel met mijn
broer Bertus Bos. Ze hebben veel
nieuwbouwhuizen gebouwd. In
die tijd waren er nog niet veel
machines in de timmerloods, er
kwam veel handwerk aan te pas.
Ze bouwden in de bloemenbuurt,
onder andere de Rozenstraat en
enkele huizen op de Klinkhamer-
weg. De heiwerken werden uitbe
steed maar de rest van de bouw
deden zij zelf. Bontenbal was een
begrip in Zevenhuizen.
We kregen één zoon; hij ging
studeren en werkt nu op een in
genieursbureau. Mijn man zat
in veel besturen, bij het water
leidingsbedrijf 'Pijnakker' en in
de Oranjevereniging. Ze wisten
hem overal voor te vinden. Zelf
ben ik zes jaar penningmeester
geweest van de openbare school
in Zevenhuizen.
We gingen graag kamperen, la
ter hadden we een caravan waar
we veel mee weg gingen, veelal
naar Italië. We hebben altijd fijn
gewoond in de Dorpsstraat en
hadden leuk contact met de bu
ren. Mijn man stopte op zijn 59e
'jaar met werken en verkocht de
zaak aan bouwbedrijf van der
Knaap. De schuur is aan druk
kerij Elgersma verkocht, en later
ook ons huis. Veertien dagen
voordat we ons 65-jarige brui
loft zouden vieren is mijn man
overleden op 92-jarige leeftijd,
dat was triest.
Ik heb twee kleinkinderen en
drie achterkleinkinderen waar ik
veel van hou.
Door ziekte kon ik niet meer
alleen wonen, maar nu ben ik
gelukkig weer redelijk gezond
en woon in zorgcentrum De Ze
venster. Hier ontmoet ik veel
oud-Zevenhuizenaren met wie ik
over vroeger kan praten."
