I I HART VAN HOLLAND KERST 22 DECEMBER 2010 37 In gesprek met Lin Muyizere Door Pepijn de Groot e politie heeft veel dingen ingeno- )men: bankafschriften, administra tieve documenten, brieven en een computer. "Dinsdag is de computer terugge bracht. Voor de rest is alles nog bij de recht bank in Rotterdam", vertelt Muyizere. Hoewel bij de inval niet volgens de regels is gehandeld, heeft de inval toch een 'reden'. Die reden is de politieke carrière van Victoire Inga- bire, de vrouw van Muyizere. Ingabire vertrok begin 2010 naar Rwanda om deel te nemen aan de presidentsverkiezingen. Haar komst werd door het Rwandese regime niet gewaar deerd: na eerst huisarrest te hebben gekregen - ze mocht de hoofdstad Kigali niet uit - werd ze in oktober gevangen gezet. Sindsdien is er geen contact meer mogelijk tussen Ingabire en haar familie in Nederland. Laat staan dat ze kan uitdragen wat ze wil bereiken: Muyi zere verwoordt het mooi als "verzoening en democratie in het land. De mensen moeten ja zeggen, nee bestaat niet." Omdat Ingabire de kar trekt van de nee- schudders, is zij een luis in de pels van het dictatoriaal regime van president Kagame. Nadat zij is vastgezet hebben zich verschil lende aanklachten voorgedaan: onder anderen het geven van financiële steun aan terroristen en het hebben van een wapenopslagplaats in de tuin (bleek een waterzuivering te zijn). Rwanda heefteen dictatoriaal regime, al wordt er een dekmantel over de dictatuur geworpen. Joël Voordewind, Kamerlid namens de Chris tenunie, zei in een actualiteitenrubriek tegen de NOS dat de verkiezingen misschien goed verliepen, maar dat waarnemers aangaven dat het voortraject niet klopte. Er is geen inzage door de media, het afschermen en bedreigen van politieke opponenten is normaal. Door gehoor te geven aan Rwandese verzoeken is de rol van Nederland ook discutabel. De politieke bemoeienis doet Muyizere goed. "De politiek in Den Haag heeft aangetoond dat men de actie niet accepteert. Ik ben blij met die politieke solidariteit." Muyizere vertelt dat Nederland er goed aan zou doen om financi ële hulp stop te zetten. "De Nederlandse be lastingbetaler denkt dat het naar de mensen gaat. Maar de regering beslist over het geld. De prioriteit van de regering is de veiligheid binnen het land, wat betekent: soldaten moeten hun salaris op tijd krijgen. Inwoners tellen niet mee. Nederlands geld is voor het volk bedoeld, maar gaat naar de soldaten." Het verheugt Muyizere dat de Nederlandse regering heeft aangegeven niet door te gaan met deze manier van financiële steun aan Rwanda. "Andere landen in het Wes ten blijven geld geven aan Rwanda. Als Nederland de collega's van de Europese Unie vraagt om de hulp stop te zetten, zal in Rwanda naar een nieuwe manier van werken gekeken worden", legt Van links naar rechts zoon Remy, Lin Muyizere en dochter Raïssa. Muyizere uit. "Dan zou het een mooie eerste stap zijn om mijn vrouw vrij te krijgen, en an dere politieke gevangenen in Rwanda." Voorlopig is het nog niet zo rooskleurig als zo juist geschetst. "Rechtszaken in Rwanda zijn politieke spelletjes", stelt Muyizere. Op 17 de cember zou een uitspraak gedaan worden in de rechtszaak. Er was geen rechter aanwezig dus'kon Ingabire weer terug naar de gevan genis, zonder iets te zijn opgeschoten. "Alles moet opnieuw bekeken worden. Kagame moet zijn bemoeienis met justitie stopzetten en justitie haar werk laten doen." "Het is onze moeder die we moeten missen", zegt dochter Raïssa namens haarzelf en haar broertjes. Raïssa steunt haar moeder volledig in de missie die ze begonnen is. Trots vertelt ze: "Mijn moeder heeft al een hele verande ring teweeg gebracht. Veel Rwandezen zijn haar dankbaar, zij zeggen dat mijn moeder al is geslaagd in haar missie. Ze heeft het onder werp naar voren gebracht en ik denk dat het niet voor niks is geweest." Kerst Kerst nadert en iedereen denkt aan het sa menzijn van families en gezinnen. Hoe gaat het gezin de kerst tegemoet zonder moeder en echtgenote? "Mijn moeder was degene die ons met de feestdagen bij elkaar bracht en meenam naar de kerk. Dit jaar zullen we het zelf moeten doen", zegt Raïssa. Verbit tering is niet te bespeuren. "We doen het met haar in onze gedachten. Onze moeder zal ons niet willen zien treuren. Ze zou willen dat we hier sterk in staan en dat is het beste wat we voor haar kunnen doen op dit moment." Ook de lezer kan iets doen voor Victoire In gabire. Je hoeft geen Kamerlid of Europarle mentariër te zijn om invloed uit te kunnen i oefenen. Via de link http://petities.nl/petitie/sos-me- vrouw-victoire-ingabire-gearresteerd-en-in- O gevaar kan een petitie ondertekend worden die eind januari wordt ingediend bij Uri Ro senthal, minister van Buitenlandse Zaken. Het kost geen cent: hooguit vijf minuten werk. 1 Zevenhuizen - Het is maandagochtend vroeg, 13 december. Er staan mensen in uniform voor de deur bij Lin Muyizere om het huis uit te kammen. "Ik heb niets van schriftelijke toestemming gezien voor de inval. Ik sprak de officier van justitie, zij liet een pasje zien: dan geloof ik het." Een huiszoekingsbevel is nooit getoond. "Wie ben ik om te vragen of ze papieren willen laten zien? Ik ben dat soort dingen niet gewend", vat Muyizere de inval samen. "Ik was geschrokken en boos tegelijk. Mijn zoontje van acht lag te slapen, hij moest later naar school. Ik heb letterlijk gevraagd: "Mag mijn zoontje uitslapen?" Maar nee, hij moest naar beneden komen. Sinds die tijd is hij bang dat het weer zal gebeuren.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Hart van Holland - Editie Zuidplas | 2010 | | pagina 37