"We zouden de hele Dorpsstraat kunnen
vullen met Thomashuizen"
HART VAN HOLLAND ZORG IN DE ZOMER 20 JULI 2011
15
I
Gespaard door Rutte
De zorg gaat veranderen onder kabinet Rutte-I. Wat gaan de regionale zorginstellingen merken van de op
handen zijnde veranderingen? De Tweede Kamerleden hebben een zomerreces, de zorg draait gewoon door. Hart
van Holland loopt mee bij diverse zorgaanbieders. Deze week deel 3: Thomashuis Moordrecht.
- T
ook aan verandering onderhevig.
"Hoewel de mensen werken, is dat
puur als dagbesteding. De bewo- I
ners ontvangen een wajong-uit-
kering en daar betalen zij onder-
meer hun huur van. De uitkering
zal minder worden dus zullen de
ouders een grotere eigen bijdrage I
moeten leveren", aldus Visser.
De organisatie van het Thomas-
huis verdient een pluim omdat
de naam Thomashuis een begrip
is geworden. Daarnaast heeft I
de onderneming ook invloed-
rijke regiogenoten gecharmeerd.
"WD-Kamerlid Tamara Venrooy
is hier een aantal keer op bezoek
geweest. Zij is overtuigd van de I
kracht van de aanpak van het
Thomashuis."
vrije aanpak binnen de zorg lijkt ef
fectiever dan het hameren op zorg
plannen en de welhaast gedwongen
vooruitgang van zorgvragers. "Uiter
aard hopen wij ook dat mensen eruit
halen wat erin zit, maar het moet
niet. Iemand als Manon sprak amper
toen ze hier kwam wonen, nu praat
ze honderduit", vertelt Visser over
een van de bewoners, die inmiddels
met natte haren aan de ontbijttafel
is aangeschoven.
Het ongedwongen karakter van
het Thomashuis is wellicht het ide
ale klimaat voor zorgvragers met
een verstandelijke beperking om
te groeien. "Veel ouders willen hun
kind plaatsen in een Thomashuis. Er
moet ook gekeken worden naar het
huis op zich; de klik met de onder
nemers moet er zijn", aldus Visser.
Aan de Moordrechtse Dorpsstraat
zijn alle kliks aaneengeschakeld en
lijkt iedereen op zijn of haar plaats
te zitten. Visser niet op de laatste
plaats. "Sommige dingen moeten,
zoals boodschappen doen. Voor de
rest proberen we te doen wat de
bewoners willen. Wij proberen als
zorgondernemers de bewoners het
zelfde goede leven te bieden als het
leven dat wij hebben."
Geen chagrijnige gezichten aan de ontbijttafel van het Thomashuis.
Moordrecht - In het Thomashuis is al vroeg bedrijvigheid. Ruurd Visser, zor-
gondernemer, wekt de bewoners om zeven uur. De ontbijttafel is reeds ge
dekt en de bewoners die vandaag moeten werken schuiven om de beurt aan.
Een bommetje, een glas melk en een kopje thee of koffie en vervolgens met
de bus naar het werk.
Door Pepijn de Groot
Geen chagrijnige gezichten aan de
ontbijttafel. Dat kan komen door
de versierde stoel die gereserveerd
is voor Maarten, de jarige Job van
vandaag. In een chique colbert komt
Maarten glunderend de trap af. "Wat
zie je er netjes uit, je lijkt wel een
directeur", begroet Visser. Aarzelend
wordt hij toegezongen door zijn me
debewoners. Lauw onthaal of niet,
de dag van Maarten kan zichtbaar
niet meer stuk. Vanmiddag komen
zijn ouders op bezoek en zal er taart
gegeten worden. Dat stemt de ove
rige bewoners - aan de gezichten
te zien - ook tevreden. Samen met
zijn vrouw Yvette runt Ruurd Visser
het Thomashuis in Moordrecht. De
zorgonderneming is bedoeld voor
mensen met een verstandelijke be
perking die ouder zijn dan achttien.
In Moordrecht wonen acht bewoners,
waarvan sommigen met autisme of
het syndroom van Down. "Onlangs
kwam er een plaats vrij. Daar kwa
men tweehonderd aanmeldingen voor
binnen", aldus Visser. Na de schifting
werd één nieuwe bewoner gekozen.
Aan de hand van strikt persoonlijke
criteria. Met een reden: familie Vis
ser woont in hetzelfde pand als de
bewoners van het Thomashuis. "Wij
zijn als gezin altijd in dit huis, dus wij
kiezen. Met de bewoners vormen we
een gezellig gezin, hoewel we geen
vervangende ouders zijn."
Aandacht voor bewoners
De zorg in het Thomashuis is volle
dig gericht op de bewoners. De vrij
heid die Visser als zorgondernemer
geniet is de kracht van het concept
Thomashuis. "De reguliere zorg draait
om papieren. Vergaderingen en zorg
plannen opstellen, er wordt amper
gelet op de zorgvragers", stelt Visser.
Binnen het Thomashuis zijn er vier
personeelsleden die naast het echt
paar Visser begeleiding en verzorging
kunnen bieden. "Mijn vrouw en ik de
den het eerst samen, dan ben je 24/7
bezig. Nu hebben we soms een avond
of weekend vrij. Zo krijgen we een
beetje rust in ons hoofd." Daarnaast
heeft het echtpaar twee jonge doch
ters die ook aandacht nodig hebben.
Vandaag heeft Visser echter alleen
oog voor de bewoners. Visser rent
gedurende zijn ontbijt door het huis
om mensen te wekken, te helpen
aankleden en wassen of om medicij
nen te pakken. De bewoners laten de
dageraad op zich inwerken op hun
eigen manier: Thijs vergaapt zich aan
een kinderserie, Mariëlle probeert de
interviewer te versieren en Sophie
swingt in haar badjas. Visser: "Feest
vinden de bewoners het mooiste wat
er is. In Moordrecht bezoeken we de
meeste feesten." De bewoners zijn
graag geziene gasten in Moordrecht.
"We krijgen veel aangeboden van al
lerlei kanten. Onlangs kwam er een
groep jonge vrijwilligers helpen en
toen hebben ze samen met de bewo
ners geschilderd en poffertjes gebak
ken", vertelt Visser.
De gezelligheid zal niet worden
geremd door de plannen van het
kabinet volgens Visser. "De per
soonsgebonden budgetten zullen
veranderingen ondergaan. Per
sonen die in kleine gehandicap
teninstellingen wonen, zoals het
Thomashuis, zullen het pgb be
houden. Dat heeft Rutte gezegd
in een toespraak." Dat er kritisch
wordt gekeken naar het pgb vindt
Visser prima want meer controle
is nodig. "Voor thuiswonenden
met een pgb wordt het een pro
bleem. Die zullen zelf moeten
gaan werken of hun ouders moe
ten een kapitaal neerleggen."
Van de portemonnee van de ou
ders wordt in de toekomst ook wat
gevraagd. De Wajong is namelijk
Straat vol Thomashuizen
Steeds meer mensen zijn overtuigd
van de zorg binnen Thomashui
zen; er is enorm veel animo voor de
woonplekken. "We zouden de hele
Dorpsstraat kunnen vullen met Tho
mashuizen", concludeert Visser. De
"Wij proberen als zorgondernemers de bewoners hetzelfde goede leven te bieden als het leven dat wij hebben.
