Hilarisch docententoneel op Belevenissen in boekvorm uitgebracht
het Coenecoop College Auschwitz-Westerbork, de weg terug
Roos Hermans
van Coenecoop
neemt afscheid
College
HART VAN HOLLAND I REGIO 4 APRIL 2012
59
WESTERBORK
Zwerver
Door Annemieke de Nijs
De voorstelling LOST begon meteen
goed met een prachtige muzikale
opening op de piano door wiskun
dedocent Martijn Masselink. Direct
bij opkomst van de eerste speler was
het gedaan met de rust. Het komi
sche talent van de leerkrachten liet
de lachsalvo's vanaf dat moment om
de haverklap door de aula schallen.
Innige kus
Het ingenieuze zelfgeschreven stuk
LOST speelt zich af in 2040. Twee
'leerlingen', die glansrijk werden
gespeeld door Esther van Wamel
en Mike de Jong, worden door een
ongeluk terug in de tijd gestuurd.
In hun zoektocht naar elkaar doen
ze verschillende tijdsperioden aan:
de tijd van de oude Egyptenaren, de
tijd van de heksenvervolging, de tijd
van de cowboys, de jaren '50, de ja
ren '80 en natuurlijk ook 2012.
De mooi uitgewerkte stukjes ge
schiedenis werden afgewisseld met
bijzonder leuke grappen. Voor de
leerlingen niets leukers dan lera
ren die elkaar in de kont knijpen.
Hoewel de grootste klapper van de
avond toch de innige kus van twee
docenten op het podium was. In het
toneelstuk konden de leraren nu ook
eens de leerlingen voor gek zetten,
in plaats van andersom. De scène
Waddinxveen - Na drie jaar neemt
Roos Hermans afscheid als rector
van het Coenecoop College. Onder
haar leiding is de school in zowel
Waddinxveen als Boskoop geheel
gerenoveerd. In Waddinxveen is
een nieuwe aanbouw gerealiseerd,
waardooralle klassen in één gebouw
zijn ondergebracht. Ook organisa
torisch zijn er aanpassingen door
gevoerd, waardoor de school gereed
is voor de toekomst. Roos Hermans
heeft een functie aanvaard als di
recteur van het Hoofdvaartcollege
in Hoofddorp, een VMBO school
met zeshonderd leerlingen.
waarin de acteurs een 'strafklasje'
speelden en smoezen van leerlingen
nadeden, was ronduit hilarisch.
Behalve over acteertalent bleek een
aantal docenten ook over muzikaal
talent te beschikken. Er waren ver
schillende liedjes gemaakt op be
kende melodieën. Een leraressenen-
semble zong het liedje Hopeloos
verdwaald in de tijd' op de melodie
van 'Hopelessly devoted to you'. Net
als het eindlied op de melodie van
top-40-hit 'Ik neem je mee' paste
dit prima binnen het thema en sprak
het de leerlingen erg aan.
Traditie opbouwen
De leerkrachten straalden na de en
thousiaste reacties uit de zaal. Met
dezelfde cast als het docentento-
neelstuk van vorig jaar, hebben zij
vanaf de kerst een keer per week
gerepeteerd. Hoofdrolspeler Ed Al-
lard: "Het geeft voor ons natuurlijk
vooral veel lol, maar als je zulke en
thousiaste reacties krijgt is dat he
lemaal mooi."
Martijn Masselink hoopt dat het
meegeeft dat het Coenecoop een
hechte school is: "We hopen hier
mee een traditie op te bouwen voor
een jaarlijks docentencabaret. Het is
voor ons leuk om eens lekker gek te
doen en we denken dat het voor de
leerlingen mooi is ons eens op een
andere manier te zien."
Docenten Martijn Masselink en Esther van Wamel gaven net als hun col
lega's blijk van een groot komisch talent.
Waddinxveen - "Morgen ga ik nog een keer en dan neem ik iedereen mee!"
Een mooiere reactie van de leerlingen, hadden de docenten van het Coene
coop College zich niet kunnen wensen. Hun jaarlijkse toneelstuk werd 27
maartzo enthousiast ontvangen dat het weieens de opmaat zou kunnen zijn
naar een jaarlijks docentencabaret.
Jaap Willemstein heeft de belevenissen van een bijzondere tocht in boekvorm vastgelegd,
Waddinxveen - Een verslag van de bijzondere tocht van Auschwitz naar
Westerbork, die Waddinxvener Jaap Willemstein vorig jaar heeft gelopen, is
uitgebracht in boekvorm. In het boek staan per dag de ervaringen en ontbe
ringen die hij heeft ondergaan tijdens zijn 'tocht met een missie'.
Door Ruud Groot
De weg van Westerbork naar
Auschwitz, die veel joden tijdens
de deportatie in de Tweede Wereld
oorlog aflegden, heeft Willemstein
vorig jaar in omgekeerde richting
afgelegd. Onder het motto 'De
weg terug' heeft Jaap Willemstein
(in Polen en Duitsland aangespro
ken als Jakub) de afstand van zo'n
1500 kilometer in 44 dagen lopend
afgelegd. De stenen die hij vanuit
het kamp in Auschwitz heeft mee
genomen, heeft hij symbolisch te
ruggebracht en neergelegd bij het
Auschwitz monument in Amster
dam, Loods 24 in Rotterdam en bij
het monument in Westerbork.
Van zijn reiservaringen is nu een
boek verschenen, waarvan de op
brengst bestemd is voor een goed
doel.
In zijn boek beschrijft Willemstein
hoe hij met weinig geld op zak elke
dag zelf moest zorgen voor eten,
drinken en een slaapplaats. Na
maanden van training ging hij in
Auschwitz van start, vergezeld door
zijn trouwe makker, de bordercol
lie Dries. Uit zijn beschrijving blijkt
duidelijk dat in gebieden waar grote
armoede heerst, men sneller bereid
is hem gastvrij te onthalen dan in de
meer westerse gebieden waar men
meer in luxe leeft. "Vooral de Polen
hebben me overladen met voed
sel en gaven me bijna alles wat ze
hadden en in tegenstelling wat vaak
over hen wordt verteld, mag dit
toch ook wel eens gezegd worden",
vindt Jaap. Velen zagen hem langs
de route in eerste instantie als een
zwerver, maar zodra hij de gelegen
heid kreeg om iets over zijn missie
te vertellen, was dat vooroordeel
verdwenen. Regelmatig belden de
bewoners die hem onderdak hadden
verleend, naar collega's of vrienden
in andere dorpen op zijn route, om
hem op te vangen en hem onderdak
te verlenen. "Zo ging de roep van
mijn tocht, mezelf al vooruit", zegt
Willemstein.
Geloof
In het boek beschrijft hij hoeveel
voorspoed hij heeft meegemaakt en
hoe hij tegenslagen heeft overwon
nen. De pijn in de benen, de blaren
onder de voeten, de regen, de steile
bergpaden en de felle zon, zijn
slechts enkele ontberingen, die hij
moest overwinnen. "Mijn rotsvaste
vertrouwen in mijn geloof heeft me
daar doorheen geholpen. Want elke
keer als een probleem zich voordeed
ontmoette ik iemand of gebeurde
er iets, waardoor het probleem zich
vaak zelf oploste. Het gebeurde
te vaak, waardoor ik weet dat het
geen toeval is geweest. Alleen mijn
trouwe makker Dries, die niets liever
doet dan lopen, kon het toch niet
aan. Hij kreeg last van zijn poten
en alhoewel ik nog schoentjes voor
hem heb gemaakt, bleek het voor
Dries niet verantwoord om verder te
gaan. Hij is door familie opgehaald
en zo ben ik alleen verder gegaan
Zojuist uitgebracht: Auschwitz-
Westerbork. De weg terug.
Doel
"Ik was altijd al van plan om een
lange wandeltocht te maken. Maar
ik wilde niet zo maar een tocht lo
pen. Het moest uniek zijn en een
doel nastreven. De toenemende
Jodenhaat bracht mij op de ge
dachte om in omgekeerde richting
de weg af te leggen, die velen tij
dens de Tweede Wereldoorlog heb
ben moeten ondergaan. Zij hadden
geen keus. Ik wel", zegt Willemstein,
waarmee hij ook tijdens zijn tocht
zichzelf regelmatig moed in sprak.
Willemstein, die zelf geen jood is,
wilde met zijn tocht de aandacht
vestigen op de toenemende haat in
de wereld en het racisme. "Dit nooit
weer", zegt hij stellig.
Het boek Auschwitz Westerbork, de
weg terug is onder andere verkrijg
baar bij boekhandel Burger in Wad
dinxveen.
ISBN nummer 978-94-6176-842-1
Syronasium
