Een dijk van een woning
Architect maakt wandeling
door 'zijn wijk'
"Zeker op zonnige dagen hebben we een
soort van vakantiegevoel"
Kijkje in de woning
HART VAN HOLLAND DE KRANT VOOR DE ZUID PLAS 6 JUNI 2012
I
De familie Van der Zijden woont sinds enkele maanden in een nieuwe
dijkwoning aan het Westeinde:
Ga snel naar www.vanleeuwenmak.nl voor meer informatie!
- Advertorial -
11
Een woning kopen in deze
onzekere tijdHet kan.
Vink Ontwikkeling biedt
u een unieke inruilgarantie.
U koopt een woning van ons
en wij kopen die van u!
Vraag naar de voorwaarden
bij onze makelaar.
Moordrecht - Recentelijk zijn de 16 woningen en het zorgcomplex aan het
Westeinde en het Burgemeester Snelplein in Moordrecht opgeleverd. De jon
ge wijk ziet er met de dag steeds meer aangekleed uit. Pas gezaaid gras komt
tevoorschijn en plantenbakken krijgen een eigen plek. Vrijwel alle woningen
zijn verkocht, op twee dijkwoningen na.
Aannemer en ontwikkelaar Frans Vink
noemt het een 'uniek' project. "Die dijk
woningen kunnen het best omschreven
worden als zeer ruim geschakelde he
renhuizen. Ze hebben een hele statige
uitstraling. Dat komt ook mede door de
hoge plafonds. De woningen zijn voor
zien van een ruime voortuin, inclusief
parkeergelegenheid op eigen grond.
Daarnaast is er een ruime openbare par
keergelegenheid aan de achterzijde van
de woningen."
Bouwnummer 13 is reeds afgebouwd
als modelwoning, dus inclusief sanitair,
tegelwerk, keuken en vloerafwerking op
de begane grond. Bovendien is er een
gemetselde berging in de achtertuin.
Nummer 16 wordt casco opgeleverd wat
betekent dat de koper er nog geheel zijn
of haar eigen stempel op kan drukken.
De woning heeft een gemetselde garage
in de ruime achtertuin. De zeer ruime
tweede verdieping heeft nog diverse ge
bruiksmogelijkheden; het is een unieke
ruimte met een overdekt terras met een
weids uitzicht op de Hollandsche IJssel.
Eigenlijk vindt Van Tiggele het zelf nog
iets te vroeg om door 'zijn wijk' te lopen.
"Deze woningen zijn natuurlijk net opge
leverd en alles is nog een beetje kaal. Ik
loop het liefst door zo'n wijk als er volop
geleefd wordt en iedereen zijn eigen
stempel heeft gedrukt op een woning.
Hier een plantenbak, daar een bankje en
noem maar op. Er zijn architecten die dat
juist helemaal niet leuk vinden, maar ik
ontwerp echt vóór mensen."
Of hij een trots gevoel heeft als hij om
zich heen kijkt naar de huizen en het
zorgcomplex die hij ontworpen heeft?
"Absoluut Maar ik heb dat gevoel min
der dan toen ik begon als architect. Ik
weet nog goed dat mijn eerste ontwerp
een balie was. Ik geloof dat ik wel 15 keer
naar dat ontwerp ben gaan kijken, toen
het net was geplaatst Ik kon er geen
genoeg van krijgen." Van Tiggele grijnst.
"Inmiddels zit ik 22 jaar in het vak en dan
kijk je er, logischerwijze, wat anders te
genaan. Maar uiteraard vind ik het hier
heel mooi geworden."
Van Tiggele vertelt over de aanpak en
het proces: "Ik ben de locatie eerst ste
denbouwkundig gaan bekijken. Ik had
natuurlijk te maken met een historisch
dijklint Een dijk van wel 6 meter hoog.
Daarnaast was er al een kleinschalig
woonwijkje aan de Weteringstraat en had
ik nog rekening te houden met een seni
orencomplex in de buurt. Ik vind dat als
ik iets bedenk het wel in de buurt moet
passen. Iets moet niet als een ufo landen.
Voor mij blijft ieder ontwerp altijd een
zoektocht naar iets alledaags, maar toch
ook iets bijzonders."
De architect zegt bewust voor kleine
bouwblokken te hebben gekozen. Twee
rijtjes met in totaal 11 eengezinswonin
gen, een zorgcomplex met 20 wooneen
heden en vijf dijkwoningen. Alle wonin
gen hebben gemeen dat er veel glas is
gebruikt en dus is er veel licht in de hui
zen zelf. De ramen zijn opvallend,. Ze zijn
wat smaller, maar ook hoger en dat geeft
een speels effect. Overal is dezelfde rode
baksteen terug te vinden. "Die zijn zoge
naamd getrommeld." Van Tiggele legt uit:
"Dat betekent dat ze zo zijn behandeld
dat de scherpe kantjes eraf breken en ze
een verouderde romantische of karakte
ristieke uitstraling krijgen. Ik heb ze sa
men met de aannemer uitgezocht in een
steenfabriek. Ik maak zelfs uit hoe diep de
voeg moet en welke kleur deze krijgt." Van
Tiggele lacht. "Ja, dat wordt allemaal door
de architect en de aannemer bepaald. Ik
moet zeggen dat de samenwerking bij dit
project ook erg goed verliep."
De eenheid in de woonwijk is terug te
vinden in de kleuren die zijn gebruikt; de
rode en antracietkleurige bouwmaterialen
en de witte kozijnen, maar ook in vorm is
eenheid te ontdekken ondanks het feit dat
ieder bouwblok hele specifieke kenmer
ken heeft. De dijkwoningen verspringen
bijvoorbeeld, maar hebben allemaal ook
een hele fraaie en aparte dakconstructie
gemeen in een mooie puntvorm. Die vorm
is in zekere zin ook weer terug te zien bij
de rijtjes met eengezinswoningen.
Richard van Tiggele in 'zijn wijk' met op de achtergrond de dijkwoningen
Moordrecht - Ooit stond er een bedrijfshal en een kaaspakhuis. Tot architect
Richard van Tiggele van het bureau Venster Architekten in Moordrecht werd ge
vraagd achter de tekentafel plaats te nemen, nu 7 jaar geleden. Eindresultaat:
een mooi nieuw woonwijkje aan het Westeinde en het Burgemeester Snelplein
dat het best omschreven kan worden als 'eenheid in verscheidenheid'.
De eerste woningen in de nieuwe wijk zijn
eind 2011 opgeleverd. De oplevering van
het zorgcomplex vormde bij het project
de hekkensluiter in februari van dit jaar.
De architect: "Een project in een bestaan
de buurt duurt over het algemeen wat
langer dan wanneer je iets in een polder
gaat bouwen waar weinig tot geen om
wonenden zijn. Bovendien heb je, zeker in
deze tijd met zaken te maken zoals finan
ciering en regelgeving. Maar ik ben trots
op wat hier staat. Niet voor niets is bijna
alles verkocht"
Moordrecht - Het is ruim twee maanden geleden dat Femke van der Zijden (29 jaar), samen met haar man Michel
(32) en de bijna 3-jarige Jasmijn en Rosalie van vier maanden oud hun woning aan de Klutendreef in Moordrecht
verruilden voor een nieuwbouwwoning aan het Westeinde. Een prachtige, ruime dijkwoning met uitzicht op de IJs
sel. "Wij zeggen minstens één keer per dag tegen elkaar dat we absoluut de juiste stap hebben genomen.
Op zich woonde Femke prettig in dorp-
Noord. "We hebben daar bijna 10 jaar
gewoond. Ik kwam uit Gouda, het is Mi
chel die in Moordrecht is opgegroeid."
Toen een tweede kind zich aankondigde
in het gezin, voorzagen Femke en Mi
chel een probleem. Het huis waarin ze
woonde werd te krap. "We kwamen een
kamer tekort. We hebben toen gedacht
aan een dakopbouw, maar uiteindelijk
zijn we voor nieuwbouw gegaan." Mi
chel ontdekte de dijkwoning via inter
net.
Het stel besluit een kijkje te gaan ne
men op de Open Dag in september 2011.
"Het voelde meteen goed. De ruimte, de
hoeveelheid licht door de vele ramen,
de garage en vooral ook het dakterras
met dat prachtige uitzicht over de dijk
en op het water, dat maakte dat ik me
een soort van verliefd voelde", vertelt
Femke. Ze lacht. "Ik weet nog wel dat
Femke, Jasmijn en Rosalie op
het dakterras.
we iedereen goed in de gaten hielden
die dit huis kwam bezichtigen, want
we wilden eigenlijk helemaal niet dat
iemand anders het zou kopen. We had
den gewoon meteen een klik met dit
huis."
Nu woont Femke en haar gezin inmiddels
al twee maanden aan het Westeinde. De
verwachtingen die ze had over het huis,
zijn allemaal uitgekomen. "We hebben
al een paar keer boven op het dakterras
kunnen ontbijten in de zon. Je waant je
gewoon op vakantie. En 's avonds zitten
we er ook regelmatig met een drankje.
Door de vele ruiten aan de achterzijde
van de zolderverdieping, hebben we aan
de voorkant van het huis en dus ook op
het dakterras nog veel indirect zonlicht.
Dat is echt genieten. Ik denk ook wel dat
dit mijn lievelingsplek in dit huis is."
Jasmijn is het niet met haar moeder
eens. Haar lievelingsplek in het huis is
haar slaapkamer. "Het is een hele grote
kamer", weet ze te vertellen. Met trots
laat ze hem zien. Een fleurige kinderka
mer met ook hier weer prachtige, hoge,
smalle ramen met een lage vensterbank.
Handig voor Jasmijn die zo ook naar
buiten kan kijken.
Dat ze straks voor de school van Jas
mijn een klein stukje moet fietsen,
vindt Femke niet erg. "Dat is natuurlijk
toch het voordeel van zo'n dorp. Alles
ligt op korte afstand. Zelfs als ik met de
wandelwagen ga, ben ik in vijf minuten
bij de winkels. En het is een leuk stukje
om te lopen, zo door de oude kern van
Moordrecht. Of ik heb moeten wen
nen aan een dorp, omdat ik uit de stad
kom? Nee, hoor. Ik houd juist wel van
dat dorpse. Michel en ik hebben altijd
al de wens gehad om rustig en ruim
te wonen en dachten dat niet in de
Randstad te kunnen vinden. Maar dat
is, zoals je ziet, toch gelukt."
lee"wenMakelaard(j
De dijkwoningen gezien vanaf de voorzijde.
