Werk aan de winkel voor de 'sandwichgeneratie'
Eerste Qwieke Dorpsdag in Moordrecht
Door Adri den Boer
Scheve tekst "bij Scheve Overweg?
HART VAN HOLLAND ZUIDPLAS\ 10 APRIL 2013
Moordrecht- De eerste van vijfdorpsdagen werd 4 april gehouden in De Zes-
punt in Moordrecht. Thema: de veranderingen in de zorg. "Ik was benieuwd
naar hoe de gemeente dit gaat oppakken; zo'n avond is een goede start",
aldus een aanwezige. Over het aantal vrijwilligers in het dorp geen klagen,
Moordrecht is - zo luidde de conclusie - een behoorlijk 'qwiek' dorp.
Door Marianne Fortuin
Na een welkomstwoord van burge
meester Gert-Jan Kats en een inlei
ding door wethouder Jan Verbeek
schoven zo'n dertig bewoners aan
aan drie tafels. Daar werd met wet
houders, beleidsmedewerkers van
de gemeente, raadsleden en zorg
aanbieders gesproken over eigen
kracht, scheiding tussen wonen en
zorg, en de vangnetfunctie van de
gemeente. De inbreng van de ge
sprekspartners zal worden gebruikt
bij de beleidsvorming van de ge
meente.
Tafel 1 leverde interessante vragen
op, zoals: hoe zorg je voor conti
nuïteit in de zorg? Wat is de grens
aan de eigen kracht van mensen?
Moetje je baan opzeggen om hulp
te verlenen? De conclusie was dat
er geen gebrek aan vrijwilligers is;
wellicht een neveneffect van de
verslechterde arbeidsmarkt? Iemand
noemde de 'sandwichgeneratie': je
hebt zelf ouders die zorg behoeven,
maar ook kinderen die zorg vragen.
Bij wat in oude kranten heette de 'Schee
ven Overweg' wordt nu een omstreden tur
borotonde aangelegd. De oude spoorbaan
daar is net aan de orde op de turboten
toonstelling over Nieuwerkerks openbaar
vervoer in de Oudheidkamer. Ter plekke
geeft een bordje op een letterlijk scheve
spoorbiels een tekst, die je figuurlijk ge
zien ook scheef kunt lezen. Wat is het ver
haal?
in 1855 kwam er een Rijnspoorweg van
Utrecht via Gouda naar het kopstation
Rotterdam-Maas. Tussen de Nieuwerkerk
en Kralingen lagen toen nog veenplas-
sen. Veel keus voor een tracé had men
daar niet: de spoorbaan kwam evenwijdig
aan de piasoever (sinds 1874 de ringvaart
van de polder Prins Alexander). De 's-Gra-
venweg werd zodoende onder een kleine
hoek gesneden en er ontstond een 'scheve
overweg'. Tegen 1953 verlegde men de
spoorbaan. In 1965 kwam er op het verla
ten baanlichaam een provinciale autoweg.
Deze werd door de provincie N219 en door
de gemeente Nieuwerkerk aan den IJs-
sel Schielandweg genoemd (in Rotterdam
en Capelle weer anders). Hoe dan ook: de
volksnaam Scheve Overweg bleef, eerst
voor een kruising met verkeerslichten, la
ter voor één met een eenvoudige rotonde.
Nog later verzonnen de Nieuwerkerkers
Peter van Zwienen en Gerrit de Jonge
om een monument met spoorbomen op
de rotonde te plaatsen. Rob Koornwinder
ontwierp het. Raadsleden zochten zich
een hoedje naar oude spoorbomen. Te
vergeefs. Zodoende maakten leerlingen
metaalbewerking van het Capelse IJs-
selcollege ze maar na. Op 17 oktober 2002
reed een bus met genodigden van eetcafé
Cartoons - het spoorstation van 1910 - over
de oude spoorbaan naar de Scheve Over
weg. Daar werd het kunstwerk geopend
door oud-spoorwegmannen. Ze deden dat
samen met VVD-wethouder Esther van Tol
van civiele werken, voor deze gelegenheid
gekleed in een speels NS-pakje. Onthuld
werden twee laaggelegen bordjes met de
tekst: 'Tot 4 oktober 1953 kruisten op deze
plek de treinen Rotterdam-Gouda v.v. de
enige bewaakte overweg van de lijn met
de oudste weg naar Kralingen. Gezien de
schuine passage van de 's-Gravenweg met
het spoor en later met de Schielandweg
heet dit punt in de volksmond nog steeds
'Scheve Overweg'. Iets om te herinneren
- oktober 2002'. Men bedoelde het goed,
maar de snel-bukkende lezer kan denken
dat het de enige bewaakte overweg tussen
Rotterdam en Gouda was. Het was de eni
ge overweg in de 's-Gravenweg, hier aan
geduid als de oudste weg naar Kralingen.
Bewaakte kruisingen waren er wel meer,
maar die rechte overwegen waren met de
'kerklanen' van Moordrecht, Nieuwerkerk,
Capelle en Kralingseveer. Als je 't weet kun
je de tekst ook góed lezen. Het kunstwerk
zelf is op het definitieve DHV-ontwerp voor
de turborotonde netjes ingetekend, maar
de paaltjes met tekst niet. Hopelijk blij
ven ze toch, maar de éne mag wel minder
scheef komen te staan!
En dat naast je baan. Hoe kun je dan
continuïteit in zorg waarborgen?
Volgens de deelnemers aan tafel
2 is er een cultuuromslag nodig:
"Vroeger werd er heel veel door de
mensen zelf gedaan, en dat werd
hen naderhand door de overheid
uit handen genomen." De vertegen
woordigers van zorginstellingen aan
deze tafel wisselden ideeën uit en er
werden mogelijkheden tot samen
werking besproken, zoals een net
werk om tijdig problemen te signa
leren en calamiteiten te voorkomen.
En iets uit die oude kranten? In 1937 ont
snapte melkrijder Luitjes 's nachts om 3
uur maar net aan de dood. Er was geen
overwegwachter, omdat er geen nachtelijk
railverkeer zou zijn, maar er passeerde wel
een goederentrein!
Tenslotte: dit verhaal komt ook op de web
site groenehartarchieven.nl/weblog mèt
een mogelijkheid tot reactie.
Aan tafel 3 werd toelichting gege
ven op de rol van de gemeente. Ook
daar werd duidelijk dat er vrijwil
ligers genoeg zijn, maar niet vol
doende bestuursleden. Aan iedereen
werd gevraagd wat zij zelf doen.
Conclusie: Moordrecht is een be
hoorlijk 'qwiek' dorp!
Dagbesteding
Ook bewoners delen de mening dat
je zelf iets kunt betekenen. Cor-
rie Jongsma: "Mijn moeder kookte
vroeger gewoon iets meer voor een
zieke buurman. Wel vraag ik me af,
hoe het in de toekomst in de zorg
gaat. Dat mensen zich meer bewust
worden van de problemen, vind ik
een goede zaak." Haar man Jack
Jongsma: "Wat mij opvalt is dat ie
dereen vrijwilligerswerk doet in zijn
Aan tafel 3 is de vangnetfunctie van de gemeente onderwerp van gesprek.
eigen kring, zoals bij de voetbal
vereniging of voor de kerk. Waar ik
bang voor ben, is dat het structureel
wordt."
Rita Oudijk van melkveebedrijf/
zorgboerderij De Bovenstee: "De ge
volgen van de veranderingen in de
zorg zijn nogal ongewis. We bieden
op de boerderij dagbesteding. Als
wij daarvoor minder geld krijgen,
kunnen wij tegen cliënten toch niet
zeggen 'ga maar een middag thuis
zitten'?
Ook het uitgaan van eigen kracht is
mooi, maar waar ligt de grens voor
mantelzorgers?"
