WACHTEN OP EEN GLIMP VAN DE PRINS IN DE EENDRAGTSPOLDER
VAN ZEVENHUIZEN AAN ZEE TOT EEN VORSTELIJKE ROEIBAAN
HART VAN HOLLAND OPENING ROEIBAAN 2 MEI 2013
25
"Natte bedoening en weinig actie"
De mannen achter de poldertransformatie
Zevenhuizen - Op de oever aan de
overkant van de Willem-Alexander
Baan heeft zich vrijdag 26 april een
groepje kleumende belangstellen
den met fototoestel en verrekijker
verzameld om een glimp van de prins
op te vangen. Een onteigende akker
bouwer vindt het ongehoord dat hij
geen officiële uitnodiging heeft ge
had. "Nu sta ik hier, aan de verkeerde
kant."
Door Kristien Zuidland
"Het leek wel sinterklaas, hij kwam
met de boot", grijnst Arie de Vos en
wijst naar een verlaten roeiboot.
"Hij zit binnen, in het clubgebouw",
weet zijn vrouw Wil en tuurt naar de
andere oever waar alleen twee ver
lengde zwarte auto's duiden op de
aanwezigheid van de prins. Echtpaar
De Vos houdt van koningin Beatrix,
'ons aller oma'. "Hoe ze naar het pu
bliek wuift. Kijk, zó".
Jan Karreman speurt ook de oever
af, benieuwd wat er te zien is. "Bar
weinig", vat hij samen, maar blijft
toch want 'er kan zo maar wat gaan
gebeuren'. Hij is in zijn nopjes met
Julia, Paul, Yannick en Amelie Antes.
de aanleiding om even af te stap
pen. "Fietsen rs vandaag geen sine
cure met die wind."
Grote kijker
"Ik ga een stukkie sturen naar de
krant. Grondeigenaren mogen in de
drek zakken en krijgen geeneens een
uitnodiging, ongehoord." Jan van der
Wouden kijkt in de richting van zijn
boerderij, vlakbij. "Dit stukkie land
was van mij. Hebben ze opgekocht
voor een schandalige prijs en nou
sta je hier, aan de verkeerde kant."
Van der Wouden is aangedaan. "Er
gaat wat gebeuren", onderbreekt
Lenie haar man. Bij het clubhuis is
beweging te zien, mensen komen
naar buiten. "Is dat 'm nou of toch
niet?", vraagt Lenie zich af en pakt
de verrekijker. "Had ik toch maar de
grote kijker meegenomen. Ik dacht
dat is zo'n stom gezicht, maar voor
het zicht was het beter". De geno
digden op de tegenoverliggende oe
ver verzamelen zich bij de naam van
de baan, Willem-Alexander Baan.
"Kijk naar die letters, die staan alle
maal verkeerd om. Ik denk dat Wil
lem-Alexander ze gaat omdraaien",
zegt ze hoopvol.
Leen van Wensem heeft speciaal
voor de happening 'zijn ogen laten
liften', zegt hij knipogend. "De klein
kinderen wilden dat we de prins
gaan zien." Maar eigenlijk is er wei
nig te zien, vinden hij en zijn vrouw
Nelly. "Misschien komt hij nog eens
om te roeien. Het is een mooie
baan." Marina Veermans' zus is één
van de genodigden, maar ze is niet
jaloers. "Er zijn driehonderd geno
digden, vol is vol." Veerman was wel
bij het feest aan de vooravond van
het huwelijk van Willem-Alexander
en Maxima. "Nelson Mandela was
daar ook. Heel bijzonder." Martin
Duineveld denkt dat het 'bij vrou
wen sterker leeft'. "Bij Marina in ie-
Hij komt, met op de achtergrond het dorp Zevenhuizen.
der geval", nuanceert hij, "ze moet
alles zien."
'Een beetje ver weg' is de overkant
van de roeibaan wel, maar dat deert
de meiden Julia en Amelie helemaal
niet. "Ze hebben het over niets an
ders", vertelt papa Paul Antes, "ik
zou zelf niet gegaan zijn eerlijk
gezegd, maar de dames zijn niet te
houden."
Gemeenteraadslid in Lansingerland
Arnold Oosterlaan komt vooral voor
het landschap. De hele dag binnen
is niets voor hem. "Ik kom even een
luchtje scheppen. Vanochtend had
den we de decoraties en dadelijk
ga ik bij iemand eten. Moet je kij
ken wat mooi én functioneel, zowel
vanwege de waterberging als de re
creatiemogelijkheden."
Aanwinst
"De catering valt tegen en iets meer
actie had ik ook wel leuk gevonden,
met wat meer bootjes", vindt Frans
Jansen. "Aan deze kant is het vooral
een koude bedoening." De baan is
een aanwinst. "Het is natuurgebied
geworden. Als de baan er niet was
gekomen stonden we nu in een
woonwijk." Aan de overkant wordt
geklapt; de baan is geopend. "Lex
moet zo langzamerhand maar weer
eens naar binnen", zegt Jansen. "Da
delijk vat hij kou en loopt hij dins
dag hoestend rond."
Zevenhuizen - Om te zeggen dat zij de voorvaders van de nieuwe Eendragts-
polder zijn, gaat Johan Helmer (61) en Hans Sytsema (56) te ver. Maar het
idee van een recreatieve polderinvulling is toch aan hun brein ontsproten.
Twintig jaar en veel geschipper later is er een eindresultaat. "Als je er zo lang
fee bezig bent, wordt het een beetje je kindje.
"Het idee ontstond bij mij aan de
keukentafel", memoreert Johan Hei
fer. Bij het voorbereiden van het
verkiezingsprogramma voor de ge
meenteraadsverkiezingen van 1994
kwamen de vertegenwoordigers van
PvdA en D66, waaronder Sytsema
en Helmer, regelmatig bijeen. Hans
Sytsema: "Eén van de zaken die
toen speelden, was het stoppen van
de Rotterdamse expansie richting
Zevenhuizen. In de jaren zeventig
kwam Zevenkamp, in de negentiger
joren Nesselande - dat Achtkamp
als werktitel had. Wij dachten: dan
duurt het niet lang voor Negenkamp
en tienkamp komen."
^en groen-blauwe buffer moest
weerstand bieden. "Zevenhuizen
aan Zee. Een defensief idee, met een
Potentieel mooie uitvoering", aldus
Helmer. Daar kwam enkele jaren la-
tor nog een noodzaak bij. "Op een
Oneven moment begon te dagen
fJo' er, door de klimaatverandering,
een waterprobleem ontstond. Toen
kwam het idee om in de polder een
waterberging te creëren, om de wa-
terpieken in de Rotte te kunnen ver
werken en zo wateroverlast in het
gebied rondom de Rotte te voorko
men."
Van een roeibaan was toen nog
geen sprake. Na de eeuwwisse
ling ontstond het plan om het nut
tige (berging) met het aangename
(roeisport) te combineren. Een top-
sportroeibaan zelfs, op initiatief
van gemeente Rotterdam. Sytsema:
Dat ging niet altijd makkelijk: het
combineren van een roeibaan met
een waterberging én een recreatie-
functie vergt nogal wat creativiteit.
Van hogerop kwam de nodige steun:
burgemeester Ivo Opstelten was een
groot voorstander van de roeibaan.
"Rotterdam was in het begin niet
altijd positief, zelfs op de afdeling
sport niet. Opstelten was echter
een warm pleitbezorger", vertelt
Sytsema, die werkzaam was bij het
ambtelijk apparaat van het Recre
atieschap en in die hoedanigheid
overlegde met allerlei betrokken
partijen. Grijnzend vervolgt hij: "Eric
Gudde, toen directeur van de Dienst
Sport en Recreatie, zei me eens dat
'ie de roeibaan niet zo zag zitten.
"Maar elke keer als ik Opstelten te
genkom, vraagt hij: zeg, Gudde, hoe
gaat het met die roeibaan?""
Onteigening
De bestemmingsprocedure is vlot
verlopen en dat is te danken aan
wat Sytsema noemt 'interactieve
planvorming'. "Met omwonenden
hebben we uitgebreid gesproken
over hun wensen. Omdat de karak
teristieke openheid van de polder in
het ontwerp is meegenomen, zijn er
vrijwel geen bezwaren binnen geko
men."
Ondanks het uitblijven van bezwa
ren was het lang niet altijd leuk en
voor sommigen zelfs pijnlijk, vertelt
Helmer. "Bij zo'n project komen ont
eigeningen kijken van gronden die
boeren al generaties lang in bezit
hadden. Onteigenen is niet leuk.
Omdat dit project niet alleen om
topsport en recreatie gaat, maar
Hans Sytsema en Johan Helmer
waren twintig jaar geleden betrokken
bij de planvorming om de
Rotterdamse expansie te stoppen.
uitgaat van het oplossen van een
water- en dus veiligheidsprobleem,
was er ook wel enig begrip."
Kroon op het werk
Van de keuken- annex tekentafel
tot de koninklijke opening, er zat
de nodige tijd tussen. Beide Zeven-
huizenaren waren op verschillende
manieren betrokken: als privéperso-
nen waren ze betrokken bij het idee
van de recreatieve polder, Sytsema
werkte als gemeenteambtenaar en
projectleider van het Recreatieschap
aan het project. Helmer was namens
het Hoogheemraadschap betrokken.
"Deze invulling hadden we niet voor
ogen in 1993. Toch ben je er altijd
mee bezig geweest. En als je er zo
lang mee bezig bent, wordt het een
beetje je kindje." Sytsema knikt. "Als
ambtenaar doe je wat het bestuur
vraagt. In dit geval strookte mijn
werk met mijn visie. Dan werk je
met extra bezieling."
Kroon
Beide heren zijn trots op het eind
resultaat. "Als ambtenaar was ik
bezig met beleid. En nota's zijn
maar papier. Dit is ruim driehonderd
hectare polder en gaat meer dan
honderd jaar mee. Daar heb ik toch
maar mooi aan meegewerkt", aldus
Sytsema. Dat de naamgever, prins
Willem-Alexander, de baan opende
was de kers op de taart. Helmer:
"Zo'n man trekt toch de aandacht
en brengt een jubelstemming met
zich mee. Om in vorstelijk jargon te
spreken: de opening was de kroon
op het werk."
Marina Veerman, Martin Duineveld, Leen en Nelly van Wensem.
'De letters staan verkeerd om", zegt een toeschouwer.
