Sinterklaas danst in Nesselande
Natuurwandeling in Nessebos
Kinderatelier in Sinterklaas
museum
HART VAN HOLLAND NESSELANDE/ZEVENHUIZEN 20 NOVEMBER 2013
37
De herinneringen van Annie Spekman-De Graaff
(1923)
Nesselande/Zevenhuizen - Onder
leiding van gidsen van Natuur- en
Vogelwacht Rotta kan op zaterdag
23 november gewandeld worden
door het Nessebos. Een herfstwan-
deling is een aparte beleving, met
bomen grotendeels zonder blad,
een bodem die met die bladeren is
bedekt en die, doordat deze voch
tig is, een specifieke geur afgeeft.
En de bladeren die nog wel aan
de bomen zitten hebben, afhan
kelijk van de boomsoort, soms bij
zonder mooie kleuren. Ook pad
destoelen in allerlei soorten en
maten zijn te vinden in het herfstbos.
De wandeling gaat om 10.00 uur
van start vanaf de de Nesseweg,
net voorbij de boomgaard met de
bijenkasten van het Ambrosiusgilde.
De locatie is met de auto bereik
baar via de President Wilsonweg
in de wijk Ommoord. Met de fiets
zijn meerdere routes mogelijk.
Vanuit Zevenhuizen is de startlo
catie bereikbaar via de Middelweg,
langs restaurant de Strandgaper
richting de Nesseweg. De wande
ling duurt ongeveer twee uur. Het
dragen van waterdichte laarzen
of schoenen wordt aanbevolen.
Voor meer informatie:
06-41043562.
Nesselande - Kinderen in de leeftijd van vier tot tien
jaar die van knutselen houden kunnen van
daag, woensdag 20 november, én op
woensdag 27 november en 4 december
van 13.30 tot 14.30 uur in het Kinder
atelier knippen, plakken, kleien, bakken
en tekenen voor Sinterklaas. Het ate-
I i e r is op die dagen niet
zoals gewoonlijk
gevestigd in De
Kristal, maar in
het Sinterklaas
museum aan het
Maltaplein 56. De
kosten bedragen
2,50 euro per keer.
Voor meer informatie
en aanmelden:
010-4553799 of
www.buurtwerk.nl.
Nesselande - Ondanks de proble
men met de staf in Groningen, kwam
Sinterklaas zondag 17 november op
tijd aan in Nesselande. Daar werd
hij welkom geheten door kinder
burgemeester Lotte van Galen en
baar secretaris Kylian de Jong. Hij
bad voor de Sint een kleine staf, met
bet prijskaartje er nog aan. Gelukkig
bad Sinterklaas zelf nog een reser
vestaf op het goede formaat bij zich.
Door Marianne Fortuin
Honderden kinderen, vergezeld door
papa's, mama's, opa's en oma's,
wachtten met grote spanning op
de komst van Sinterklaas. Op het
Maltaplein stonden ze al zingend
en dansend te wachten, tijdens de
Kids Mega Pieten Party. De DJ-Piet
draaide liedjes op verzoek en er wa
ren er spelletjes; voor iedere kandi-
taat was een prijsje en een hand vol
strooigoed.
En toen was hij daar, mét zijn ge
volg. Sinterklaas toonde dat hij
meegaat met zijn tijd, hij deed en
thousiast mee aan een dansnum-
mer. Hij begroette de kinderen op
het Maltaplein en iedereen die dat
wilde mocht met hem op de foto.
Bang of verlegen, niet iedereen is
gecharmeerd van Sint en Piet.
Nesselande liep uit voorde komst van Sinterklaas.
Sinterklaasmuseum
De kinderburgemeester opende de
zelfde middag het Sinterklaasmuse
um waar allerlei Sinterklaasspullen
te bewonderen zijn. Maar ook kan er
gesjoeld worden, er liggen kleurpla
ten klaar en verkleedkleren.
Sint anno 2013, dansend.
De intocht en het Sinterklaasmuse
um werden, net als vorig jaar, mo
gelijk gemaakt door de winkeliers
vereniging en Stichting Buurtwerk.
Het Sinterklaasmuseum is geopend
op woensdag-, zaterdag- en zon
dagmiddag van 12.00 tot 16.00 uur.
Door Elly van Gelderen
De Moord rechtse Elly van Gelderen gaat voor het Hart van Holland op pad
om oude tijden te doen herleven. Elly is als vrijwilliger en interviewer actief
bij de Moordrechtse Historische Vereniging.
Zij is auteur van de boeken "Herinneringen rondom de Hollandse IJssel"
en "Leven en werken rond IJssel en Lek", waarin zij onder andere verhaalt
over de slechte arbeidsomstandigheden van de steenplaatsen en touw-
banen langs de IJssel, over verdwenen beroepen (rietsnijders en zalmvis
sers), verdwenen scheepswerven en andere bedrijven, oorlog, watersnood
enzovoort.
Annie Spekman (rechts) en haar zus Trina.
"Mijn ouders verhuisden van
Bleiswijk naar het Zuideinde in
Zevenhuizen. Toen zij vier kinde
ren hadden, waaronder ik, kregen
mijn drie broertjes de mazelen en
longontsteking, waardoor eerst
Maarten en Pietje overleden; zij
werden in één graf begraven. Een
poosje later overleed de andere
broer. Dat was een zware slag
voor mijn ouders, mijn moeder
was zo van slag dat ze mij niet
meer kon opvoeden. Totdat ik
naar school moest heb ik enkele
jaren bij oma en opa Verschoor
in de Oranjebuurt in Moerkapelle
gewoond. Later ging is weer thuis
wonen. Mijn ouders kregen nog
meer kinderen waarvan nu alleen
mijn zus Trina, ik en mijn jong
ste broer nog leven. Hij werd na
de oorlog geboren, mijn ouders
gaven hem de voornaam Dwight,
van Eisenhouwer. Eisenhouwer
werd Ike genoemd dus werd mijn
broers roepnaam ook Ike.
TBC
Drie jaar zat ik op de openbare
school toen TBC uitbrak. Onze
juf Prummel droeg altijd dikke
zwachtels, ze had open benen,
dat bleek later door de TBC te ko
men. De hele klas werd doorgelicht,
Jaap Pruisen en Jans Bontenbal
waren besmet, zij lagen nog in zo'n
draaitentje, ze overleefden het wel.
Zelf was ik ook lichtelijk besmet,
dus moest ik ook van school af. Na
driejaar was ik negen en kon weer
terug, maar wilde niet meer, omdat
ik dan drie klassen lager zou zitten.
Kraamhulp
Op 14-jarige leeftijd werd ik dienst
bode op een boerderij bij Gerrit van
der Wildt aan de Groeneweg (nu
crèche). Ik kwam daar toen de boe
rin net was bevallen. Ik wist nog
maar pas waar de kindertjes van
daan kwamen; vrouwen met een
dikke buik hadden teveel gegeten
volgens moeder.
De boerin had alleen voor 's mor
gens en 's avonds een uurtje kraam
hulp besteld, want ik was nogal
flink volgens haar. Ik werkte van
7.00 tot 18.00 uur en kreeg mijn
brood 's avonds in een zakje mee.
Vanuit de bedstede kreeg ik allerlei
taken opgedragen, 's Avonds was ik
afgedraaid.
Met de kinderen had ik wel lol. Als
de boer zijn middagdutje in de stal
deed en zijn vrouw was binnen,
ging ik uitrusten op het bleekveld
met de kinderen. Een van de kinde
ren zat in de kinderstoel op de po.
Hij kroop eruit en ging steeds, als
ik lag, met zijn blote gat op mijn
hoofd zitten, dan schaterde hij het
uit.
Zwervers
Ik verdiende drie en een halve gul
den per week en moest thuis alles
afgeven, het geld ging gelijk naar
de kruidenier. Zakgeld kreeg ik niet,
ik moest zeuren als ik een ijsje wil
de. Mijn vader was boerenknecht
en werd invalide met een kleine
uitkering, te weinig om van te le
ven.
's Morgens liep ik naar de boerderij,
ik was bang, want er sliepen veel
dronken zwervers onder oude zak
ken tussen de bosjes; ze dronken
spiritus, goedkoper dan jenever.
Dan trok ik mijn klompen uit en
sloop langs hen heen.
Ik trouwde met Piet Spekman, hij
werkte als boerenknecht bij boer
Koos Plezier. Naast de boerderij
(die later afbrandde) kregen we
een oud huisje wat eerst ontsmet
moest worden van de vlooien. We
woonden ook nog in een woonwa
gen en daarna in een huisje vlak bij
de molens aan het Zuideinde. Ik wil
nog wel zeggen dat men nu in een
paradijs leeft in vergelijking met
vroeger."
