MET JERRY GARCIA EN BOEDDHA RICHTING DE HONDERD
D
HART VAN HOLLAND REGIO I 4 DECEMBER 2013
45
Acda en De Munnik komen uit respectievelijk De Rijp en Dronten. De bekende dj en producer Junkie XL
kwam in Lichtenvoorde ter wereld, volkszanger Wol ter Kroes in Wormerveer. De punkband Heideroosjes
is ontstaan in het Limburgse Horst Om in de canon van de Nederlandse muziek te komen,
hoefje niet afkomstig te zijn uit de grote steden. Hart van Holland stelt haar eigen muzikale
canon samen, met daarin plaats voor allerlei muzikanten uit het verspreidingsgebied.
de
Groot
Deel 16: Bram Schenk alias Althéa W
Ken of ben jij een muzikant die in aanmerking komt voor Hart van Hollands Muzikale Canon?
Meld je aan via: pepijn.hartvanholland@gmail.com
,0<
Moordrecht - Als een pauw zo trots toont Bram Schenk zijn studio. Zijn uit
gebreide discografie - de eerste single kwam in 1964 uit op vinyl - hangt aan
de muur. Verder is de ruimte gevuld met gitaren en een mengpaneel omgeven
met computerschermen en MIDI keyboards ("een digital audio workstation,
prachtig!"). Vanuit elke hoek van de ruimte word je aangekeken door Boed
dha en Jerry Garcia, frontman van The Grateful Dead.
De studio is voor de Moordrechte
naar een bedevaartsoord in huis.
"Elke ochtend steek ik een wierookje
aan om te danken dat ik hier mag
zitten", zegt Schenk (63). Het boed
dhisme kwam in de jaren tachtig op
het pad van Schenk, die onder zijn
artiestennaam Althéa W deze zomer
zijn derde plaat Buddha Dances uit
bracht.
Het boeddhisme is een grote inspi
ratiebron voor Schenk. "Gisteren is
geweest en morgen bestaat niet,
leef nu", zegt hij. Over vroeger praat
hij niet graag. In de jaren zestig
maakte hij als drummer en toet
senist met bands als CheeseTown
Jewels en Painting House naam in
de muziekwereld. De rebelse Schenk
werd al snel sceptisch. "Producers,
pluggers: iedereen wilde iets heb
ben en voor de artiest bleef niks
over. Ik had hoge verwachtingen,
maar de muziekindustrie is een du
bieuze wereld en dat brak de band,
en mij, op."
In de jaren zestig en zeventig wa-
ren er duizend speelgelegenheden
en driehonderd bands - nu is dat
andersom. Met Painting House
speelden we vijf keer per weekend.
Organisatoren zagen ons graag ko
men. De sfeer was goed bij optre
dens, alles was peace and love. Het
waren de Woodstock-jaren: lange
haren en Isd. Maar," voegt hij er bit
ter maar niet zonder grinniken hij
aan toe, "ik was de enige die wakker
werd in een afkickkliniek."
Zo'n tien jaar kampte Schenk met
een drugsverslaving. "Ik zat een
tijdje achter de donkere bergen",
noemt hij het. "Halverwege de jaren
tachtig werd ik wakker." Achter de
donkere bergen was geen muziek
en dat keerde terug in het leven van
Schenk. "Die tijd maakt deel van mij
uit, maar ik ben blij dat ik het achter
me gelaten heb."
Strandwandeling
Schenk moest iets om handen heb
ben en dat werd muziek, waarmee
hij fulltime bezig is. "Om acht uur
's ochtends beginnen en de hele
dag aan muziek werken", mompelt
hij terwijl hij over zijn mengpaneel
Schenk achter zijn geliefde digital audio workingstation.
Schenk geflankeerd door (afbeeldingen van] zijn inspirators:
Boeddha en Jerry Garcia.
gebogen zit. "Er zijn artiesten die
zeggen: dat lied schoot me te bin
nen toen ik een strandwandeling
maakte. Donder op, muziek maken
is keihard werken." Hij kijkt op van
de knoppentafel. "Maar voor mij
voelt het niet als werken."
Het boeddhisme dat op zijn pad
kwam heeft Schenks muziek beïn
vloed. "Ik maak nu positieve muziek."
Geen minuut gaat voorbij of Schenk
wil de nummers van zijn drie Althéa
W cd's laten horen. Tegelijkertijd wil
hij over de totstandkoming van de
muziek vertellen en dan draait hij
de volumeknop omlaag om boven
de muziek uit te komen.
Althéa W maakt uiteenlopende
muziek: soms klinkt er bezwe
rende Afrikaanse zang met trom
mels ("alsof je in de Savannah
loopt"), gevolgd door trancemuziek
met raps eroverheen ("celebration
time!"). Van het luisteren alleen zie
je Schenk genieten. Als er een trom
pet klinkt bolt hij zijn wangen. Als
er strijkers klinken manoeuvreert hij
denkbeeldig een strijkstok over een
viool.
Ik kan alles hier maken met die MIDI
keyboards. Mijn computer staat vol
samples en daarmee kan ik van
niets iets maken. Wil je de trompet
van Miles Davis? Eén knop, zo gere
geld. De baslijn van Jaco Pastorius?
Ik breng 'm weer tot leven. BSC,
mijn label in Duitsland, zorgt dat
mijn muziek wordt verspreid. Mijn
cd stond in de religieuze muziek
top-10 in Italië, op verzamel-cd's
sta ik met Vangelis en Mike Odfield.
Prachtig toch?! En ik doe het alle
maal independent, die patsers van
managers en pluggers heb ik niet
meer nodig."
Champions League
Met een bewogen muzikale carrière
en het succes van nu heeft Schenk
weinig te wensen. "Ik heb een
prachtvrouw, hondjes en een vijver
vol karpers. Ik heb geen grote wen
sen meer." Als de muziek weer klinkt
drukt hij plots op de pauzeknop: een
ingeving. "Een tune voor de Cham
pions League! Dat wil ik nog maken.
Zie je het al voor je, Zidane die het
veld oploopt terwijl mijn muziek
klinkt?" Schaterlachend drukt hij
weer op de playknop.
Grateful Dead
De projecten voor 2014 staan al in
de steiger. Daar komt weer een cre
do dat de Moordrechtenaar heeft
ontleend aan Boeddha. "Maak plan
nen alsof je honderd wordt maar
leef elke dag alsof het je laatste is."
Plannen zijn er dus genoeg, waar
onder één hele belangrijke: Schenk
wil in zijn leven nog een album ma
ken als hommage aan Jerry Garcia.
De frontman van Grateful Dead is
een groot inspirator; zelfs zijn hond
heeft Schenk vernoemd naar de in
middels overleden muzikant.
"Met mijn band heb ik hetzelfde
meegemaakt als Grateful Dead: de
manager ging er met de kas van
door. Grateful Dead maakte daar
een nummer over, He's Gone. Later
werd dat ook gespeeld als iemand
uit de vriendenkring overleed. Ik heb
er een eigen versie van gemaakt,
luister maar." Schenk draait de vo
lumeknop open. "Dit gaat gedraaid
worden op mijn begrafenis", zegt hij
zonder droevigheid. Lachend ver
volgt hij: "Als je de muziek van je
begrafenis al hebt gemaakt, dan kun
je pas leven!"
