HART VAN HOLLAND ZUIDPLAS 24 DECEMBER 2013
41
Yogadocente en buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand Trude Matla-van der Veer
Moordrecht - Haar eerste toga bij de gemeente Moer-
kapelle was haar een paar maatjes te groot. "Er zat
wel klittenband aan waarmee ik 'm kon verstellen,
maar dat kostte me iedere keer een panty." Het ge
waad zit buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke
stand Trude Matla toch vanaf het eerste moment als
gegoten: "Ik hou van mensen en vind het mooi om ze
tijdens een klein stukje van hun leven te begeleiden.
Mééleven, daar gaat het om."
mensen tijdens een klein stukje
Bij het aanstaande bruidspaar langs
gaan, ze het hemd van het lijf vragen
en dan een mooie toespraak maken
voor de grote dag. Dat is waar Matla
veel plezier aan beleeft. "Je leert
zo heel veel mensen kennen; dok
ters, dominees en mensen die in de
Door Judith Rikken
n september 1988 trouwde
Matla 'haar' eerste stelletje:
"Mijn achterbuurmeisje in
Moerkapelle en haar verloofde. Hun
lieve bedankbriefje heb ik nog. Ze
wisten destijds niet dat het mijn eer
ste huwelijksvoltrekking was, omdat
ik ze vooraf niet extra zenuwachtig
wilde maken."
Bij haar 25-jarig jubileum afgelopen
september, stond de teller op zo'n
tweehonderd huwelijken. "In de be
ginjaren in Moerkapelle deed ik er
gemiddeld één per maand, vooral
die van mensen die niet sterk aan
de kerk gebonden waren (die kozen
vaker voor het schoolhoofd), of waar
bijvoorbeeld familie uit het buiten
land bij was. Dan deed ik ook een
stukje in het Engels."
Twee gemeentelijke herindelingen
verder, zijn er bijzondere herinne
ringen in overvloed. Zoals aan het
huwelijk dat ze sloot op een ponton
op de IJssel. Onder een geïmprovi
seerd afdakje, want: "Bij huwelijken
die buiten worden gesloten, moet er
ter plekke minimaal een parasol zijn,
om toch een soort 'huis der gemeen
te' te hebben." Een huwelijk in het
kleine kerkje in Zevenhuizen - "één
van mijn lievelingslocaties" - is voor
Matla iedere keer opnieuw een feest.
En ze herinnert zich als de dag van
gisteren de bruid, die van begin tot
eind van de ceremonie huilde. "Ze
brulde, kon niet stoppen. Denk aan je
mascara, zei ik nog."
Dit jaar was het rustig voor Matla.
Ze verbond twee vrouwen in de echt
en begeleidde twee ambtenaren-
voor-een-dag, die zelf een huwelijk
voltrokken. "Dan zie je bijvoorbeeld
een zoon die zijn moeder, die we
duwe is, trouwt en daarmee namens
de familie instemming betoont met
die stap."
kas rozen snijden. Op de huwelijks
dag zelf ben ik een maatje voor het
paar. Als ze dan een beetje bibberig
de trouwzaal in komen, fluister ik:
het komt goed." Van alle paren die
ze heeft getrouwd heeft ze in ieder
geval de toespraken die ze heeft ge
houden, bewaard. "Ze blijven voor
altijd in mijn hart."
Yogadocent
De van oorsprong Haagse Trude Mat
la woonde 26 jaar met haar gezin
in Moerkapelle, vertrok naar elders
en keerde na een afwezigheid van
achttien jaar terug in de gemeente
Zuidpias toen ze dit jaar naar Moor
drecht verhuisde. Wie niet door haar
is getrouwd, of ooit bij een door haar
gesloten huwelijk is geweest, kent
Matla misschien als yogadocent. Ook
in die rol is ze al een kwart eeuw ac
tief.
"Ik heb dertien jaar yogales gehad",
zegt Matla. "Hè hè, zei mijn docente,
toen ik vertelde dat ik zelf aan een
opleiding tot docent zat te denken.
Ze vond altijd al dat het erin zat.
Toen ik begon met cursussen geven,
was ik mijn eigen visitekaartje. Men
sen zien dat yoga iets met je doet;
dat je er fit en gezond van blijft."
De 69-jarige Matla geeft nog min
stens acht yogalessen per week en
volgt daarnaast zelf bewegingsles-
sen uit het Bravo-programma van
de gemeente. "Ik denk dat ik tot mijn
negentigste doorga."
Niet alleen bewegen is een 'way of
life' geworden - "Ik sta niet op voor
dat ik mijn dagelijkse oefeningen,
inclusief gezichtsgymnastiek heb ge
daan" - dat geldt ook voor 'mindful'
bezig zijn met de dag. Matla: "Mind
ful leven is bewust in het nu leven,
niet steeds terugkijken of zorgen
hebben over volgende week. Dat kost
veel energie en verandert niets aan
wat er gaat komen.
Het beste is, vind ik, om blanco de
dagen, en mensen, tegemoet te tre
den en maar af te wachten wat er
gebeurt, zonder vooraf al je reactie
klaar te hebben. Dat te kunnen toe
passen, vraagt levenslange oefening.
Dat het me nu goed afgaat, komt ook
doordat ik als kind vroeg wijs was. Als
je tien jaar bent en je vader overlijdt,
dan leer je veel over het leven. Vooral
de manier waarop mijn moeder met
vijf kinderen is verdergegaan, dapper
en blijmoedig, is altijd een voorbeeld
voor mij geweest."
De jonge Trude was volgens haar
moeder te klein van stuk om te wor
den wat ze wilde worden: verpleeg
ster. Matla koos er vervolgens voor
om te gaan werken in administra
tieve functies. "Later heb ik als vrij
williger bij het Rode Kruis heel wat
grote kerels uit bed gehaald."
Haar brede belangstelling en liefde
voor mensen bracht haar er onder
meer toe om buitengewoon amb
tenaar van de burgerlijke stand te
worden. Dat volgens de statistie
ken tegenwoordig ruim één op de
drie huwelijken stukloopt, verandert
niets aan de intentie waarmee Matla
haar werk doet. Toch is er wel iets
veranderd: "Vroeger werd je huwe
lijksdag de mooiste dag van je leven
genoemd. Nu noem ik het liever een
prachtige dag, waarover je pas aan
het eind van je leven kunt zeggen of
het ook de mooiste was."
"Ik vind het mooi om
van hun leven te begeleiden."
