EEll) COMPLETE
v.v. GROENEWEG - OLYMPIA
W.N. DIJKSHOORN B.V.
Sponsor wedstrijdbal
LOON- EN AANNEMERSBEDRIJF
J
IEDERE DAG 24 uur BEREIKBAAR! (0180)31 41 12
n
a.s. zondag 2 maart
DE BADKAMERSPECIALIST
VAN DE ZUIDPLAS
www.klassetuinen.nl
l
HART VAN HOLLAND SPOF 26 FEBRUARI 2014
De herinneringen van Teunis Stougie (1941)
Sanitiem Arbeco B.V.
groener
Klasse Tuinen
René Meijer
Leliestraat 32
2761 HE Zevenhuiten
T 06 27094771
E info@klassetuinen.nl
Ringvaartlaari 1a «2914 VJ Nieuwerkerk a/d IJssel
Zflf dWK'MVWh dfitfi Tel. (0180) 31 4112 Fax: (0180) 31 99 93 info@arbeco.nl
8*
14.00 uur op het terrein van Sportpark "Van 't Verlaat"
Hooidsponsof van der Linden Groep Waddinxveen
Door Elly van Gelderen
De Moord rechtse Elly van Gelderen gaat voor het Hart van Holland op pad
om oude tijden te doen herleven. Elly is als vrijwilliger en interviewer actief
bij de Moordrechtse Historische Vereniging.
Zij is auteur van de boeken "Herinneringen rondom de Hollandse IJssel"
en "Leven en werken rond IJssel en Lek", waarin zij onder andere verhaalt
over de slechte arbeidsomstandigheden van de steenplaatsen en touw-
bonen langs de IJssel, over verdwenen beroepen (rietsnijders en zalmvis
sers), verdwenen scheepswerven en andere bedrijven, oorlog, watersnood
enzovoort.
Nieuwerkerk aan den IJssel - "Mijn
vrouw Nel Groenendijk en ik zijn
rasechte Hitlanders. Ik verhuisde
vier keer en woon sinds mijn hu
welijk in Hitland onder aan de
dijk waar we twee dochters kre
gen. Mijn vader Andries kwam uit
Moordrecht, zijn moeder werkte
daar op de steenplaats. Als klein
kind moest hij mee en werkte daar
waarschijnlijk ook; hij staat op een
oude foto bij steenplaatsarbeiders.
Hij was gehandicapt, zijn voeten
stonden naar binnen en hij had
stijve handen. Hij kreeg overigens
geen invalide-uitkering. Hij heeft
veel beroepen gehad: pluimvee
houder, beroepsvisser, mollenvan-
ger, badmeester in het Hitlandse
IJsselzwembad en veerman. Vader
was van 1956 tot 1962 veerman
op het pontje tussen Hitland en
Ouderkerk. Wij woonden toen in
het veerhuis langs de IJssel. De
vaardiensten waren continu van 's
morgens 6 uur tot 11 uur 's avonds,
ook zaterdag en zondag. Toen ik
van school kwam om vader te hel
pen was ik vijftien en mocht nog
niet werken, dus moest moeder mee
als begeleidster. Het oude pontje
had 1 cylinder en een 8 pk. motor
die aangeslingerd moest worden.
Bij storm kwam de pont bijna niet
verder.
De steiger stond met storm en vloed
vaak onder water, dus hadden we
een noodsteiger. Voor de komst van
de stormvloedkering stond ons on
derhuis regelmatig onder water.
Veel mensen kwamen voor de gezel
ligheid bij de pont om te beurzen
(praatje maken). Schuin tegenover
de Hitlandse steiger lag 250 m ver
der de Ouderkerkse steiger, voorzien
van een lamp en een claxon die je
met wind niet hoorde.
Wij moesten dus altijd voor het raam
zitten en kijken of de lamp brandde
als iemand over wilde varen. Bij re
gen riep mijn moeder de wachtende
mensen binnen. Angstige momen
ten beleefden we tijdens de wa
tersnood van 1953, het water stond
gelijk met de kruin van de dijk waar
je bijna werd afgeblazen door de
storm. In de winter van 1956 vroor
De oude veerpont.
de IJssel in drie dagen dicht met 30
cm ijs. Daar moesten we planken
overheen leggen naar Ouderkerk.
Toen het dooide voeren mijn vriend
Chris van Wijnen en ik op de pont
en stapte ik, als kwajongen van 16,
op een grote ijsschots en liet me
wegdrijven zodat Chris mij weer op
pikte midden op de IJssel. In 1963
reden er auto's over het ijs. Bij dooi
kwamen grote ijsbrekers, met pun
ten vooraan, het ijs losmaken; dat
gaf een dreunend geluid. We zagen
ook rond 1958 de Ouderkerkse mo
len Hermina verbranden, zelfs onze
ruiten waren gloeiend. Ik leerde voor
timmerman en werkte later bij het
Hoogheemraadschap van de Krim-
penerwaard voor wegenonderhoud.
Saamhorigheid
De saamhorigheid was groot in het
geïsoleerde buurtschapje binnen
Nieuwerkerk, waar ook nog twee
steenbakkerijen stonden. De dijk
was nog niet verhard, het Ouder
kerkse laantje was de verbinding
Het echtpaar Stougie in de moestuin.
naar het dorp, niemand had nog
een auto. Rond 1952 kregen we pas
waterleiding en elektriciteit. Er was
een dam- toneel-, muziek-, biljart-,
schutters-, en een toneelvereniging.
Sinterklaasfeest vierden we geza
menlijk met zelfgemaakte cadeau
tjes. Eerst deden we dit in het oude
kerkje van steenbakker Hoogendijk
in het buurtje de 'kersenbogerd'. Na
de afbraak in 1972 kwam de buurt
vereniging Belang Ver Hitland in
mijn grote schuur voor activiteiten.
In 1981 was er een fototentoonstel
ling, de heer Schutter schreef daar
na een boekje over Hitland. In 1987
kregen we een stenen buurthuis.
We waren erg op Ouderkerk geori
ënteerd, de kinderen gingen daar
op school, we kerkten en winkelden
daar. Met de bochtafsnijding van
de IJssel kwam hier een werkhaven
voor schepen. Veel oude huisjes zijn
afgebroken.
We wonen hier fijn, maar ik denk
nog vaak aan de gezelligheid van
toen."
