Hierdoor ben ik olleen -oor mee-
gemotiveerd geraak v
v Pn het doel dat wi[ hiermee
evenement voegen
"Tmrhten even toe te vucy
mee, kunnen worden toegevceg
aan het leven
CARI ELZINGA
ERIK VAN ROOIJEN
INGRID HEIJKOOP
BEN VAN YPEREN
TON AVELING
Zeparokrant 2014 I Jubileumkrant 2004 - 2014
5
en heb intussen ook al twee keer een start in Hamburg
meegemaakt.
Voor welke functie heb je ingeschreven tijdens de Roparun?
Ik ga, na dit jaar de marathon weer gelopen te hebben,
als loper mee. Nu alleen nog zorgen dat ik fit blijf tot de
start in Parijs.
Wat was/ is jouw mooiste moment bij Team Zeparo?
Dat zijn er in de loop der jaren al heel veel.
Maar als ik er dan toch een uit moet lichten dan is het
wel de volgende;
We zijn onderweg in Noord-Frankrijk, als Rik Berends
de bus parkeert voor een woonhuis. Er liggen op de
stoep wel een paar pallets maar wij wisten niet waar
voor. Dan komt er een boze Fransman naar buiten met
een klauwhamer in de hand en begint boos te schreeu
wen in het rond te zwaaien. Rik probeert in goed Zeven-
huizens/Frans uit te leggen wat de bedoeling is maar
gek genoeg begrijpt hij dit dialect niet.
Wij snel de bus 150 meter verderop geparkeerd en
nu wachten op John Heijkoop. Die wordt op zijn beurt
weer boos op Rik omdat hij die extra meters moet lopen.
Na enige uitleg hebben we er met elkaar smakelijk om
kunnen lachen. Maar het mooiste is vooral de teamgeest
tijdens de Roparun en sportiviteit tussen de verschillende
teams en de goede verzorging onderweg waardoor
de pijn, honger en slaap snel
vergeten zijn.
Wat zou jij nog willen zeggen?
Ik heb nu zelf moeten ondervin
den, en ondervindt dit nog steeds
in mijn directe omgeving, wat ziek
zijn is en heb zelf tot nu toe veel
geluk gehad bij het genezingspro
ces. Ik ken ook mensen die dit geluk
niet hebben gehad maar wel veel
baat gehad hebben, of nog steeds
hebben, het goede werk van de
stichting Roparun. Als iedereen de
steun geeft die de Roparun verdient
dan kan er veel goed werk verricht
worden voor de mensen die dit hard
nodig hebben.
Het is een mooi evenement met een
fantastisch doel, waarbij het langs de
Daniel den Hoedkliniek en aan de
finish op de Coolsingel toch altijd weer een enorm
emotioneel moment is.
Woonplaats: Zevenhuizen
Beroep: Hart-Echolaborant op de Cardiologieafdeling
van het Sint Franciscus Gasthuis te Rotterdam
Alweer tien jaar geleden was mijn eerste Roparun.
Via John Heijkoop en Niels Elgersma ben ik toen be
naderd of ik mee wilde doen. Mijn vader was toen net
overleden aan die vreselijke ziekte kanker. Ik wilde mijn
steentje wel bijdragen om veel geld op te halen voor het
goede doel. twee in de afgelopen tien jaar ben ik niet
met de run mee geweest.
In 2007 toen werd geconstateerd dat mijn zus een ern
stige nierziekte had. ik besloot om nierdonor te zijn om
mijn zus weer een volwaardig leven te geven
In 2008 had ik het zeer druk met een studie en veel
examens in die periode. Nu 2014 op naar Parijs! I Mijn
achtste keer dus.
Mijn functie-binnen het team is de catering samen met
Cobi onze teamgenoten voorzien van heel veel eten.
het absolute hoogtepunt blijft nog steeds,
zonsopgang midden in de prachtige bloemenvelden
van Frankrijk heel stil, licht mistig, heel mooi, samen
met Marina Veerman (ook Cateraar toen) ik meen in de
tweedee Run 2005!
Eigenlijk ken ik geen echte dieptepunten.
Ik hoop dit jaar weer vele monden te voeden en dat
iedereen blessurevrij Rotterdam gaat halen.
Dat er veel gelachen mag worden ondanks het zware
parcours voor iedereen. Dat er veel geld voor dit goede
doel opgehaald mag worden.
'Trachten leven toe te voegen aan de dagen, waar
geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het
leven'
Ik ben Erik van Rooijen, 35 jaar oud. Ik ben getrouwd
en trotse vader van onze dochter van bijna drie.
Sinds een aantal maanden heb ik het mountainbiken,
wat ik al heel wat jaren deed, vaarwel gezegd. Ik
ben over gestapt naar het racefietsen en de gelukkige
eigenaar van een nieuwe Trek racefiets. De komende
jaren zullen hier dus vele kilometers mee gereden gaan
worden.
In het dagelijkse leven ben ik werkzaam in de magazijn
stellingen en verdiepingsvloeren bij Meermagazijn te
Hazerswoude-dorp als buitendienstmonteur.
Een aantal jaren geleden ben ik in gesprek geraakt met
Ton Aveling de chauffeur (tevens achterbuurman) die zijn
vrachtwagen ter beschikking stelt en deze ook bestuurd
tijdens de Roparun. Hij heeft me toen al gemotiveerd
voor dit grote evenement voor dit goede doel. Hierdoor
zei ik al een aantal jaren tegen mijn
vrouw,
hier zou ik eigenlijk een keer aan mee
moeten en willen doen. Toen er een aantal maanden
geleden een oproep in de krant stond was de stap naar
aanmelden dan ook niet groot en heb ik mij daarom
ook gelijk opgegeven, om het team van Zeparo verder
aan te vullen als fietser voor de Roparun van 2014.
Mijn eerste kennismaking met een gedeelte van het team
was gezellig en hartelijk. Veel uitleg en informatie gekre
gen tijdens mijn eerste training. Hierdoor ben ik alleen
maar meer gemotiveerd geraakt voor het evenement en
het doel dat wij hiermee steunen; '"Trachten leven toe te
voegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen
worden toegevoegd aan het leven".
Het is ook de eerste keer dat ik mee ga doen aan zo'n
groot evenement voor een goed doel.
Ik wens iedere deelnemer van team Zeparo dan ook
heel veel succes tijdens de run van dit jaar.
Ook aan mij de eer om mij voor te stellen op deze
pagina van de jubileumkrant. Ik ben Ingrid Heijkoop,
inmiddels 4.6 jaar oud, getrouwd met John Heijkoop en
de trotse moeder van drie heerlijke jongens. De zorg
voor mij gezin combineer ik met een baan als, fysio
therapeute op een kinderdagcentrum voor verstandelijk
beperkte kinderen. Ik werk hier al jaren met veel plezier
en hoop dit nog lang te mogen doen.
Tien jaar geleden ben ik getuige geweest van de
'geboorte' van Team Zeparo. Mijn man, had al diverse
keren de Roparun gelopen en had het stoute plan opge
vat, om in een actief dorp als Zevenhuizen-Moerkapelle
ook een team op te richten. Samen met Niels Elgersma
en Rinus van Ruitenburg is het team toen tot stand
gekomen. In de eerste vier jaren heb ik alleen op de
achtergrond meegedraaid omdat de kinderen toen nog
erg klein waren. Vanaf 2009 ben ik mee gaan doen
als actief lid en ben ik voor het eerst als loopster meege
gaan. Deze functie heb ik in de jaren erna ook bekleed.
Dit jaar heb ik besloten om mezelf op de reservelijst te
laten plaatsen voor de loopfunctie. Maar mocht het zo
zijn dat het loopteam niet compleet is om van start te
kunnen gaan, in het dan ben ik van de partij!
Als je het hebt over de hoogtepunten bij Team Zepapro
de afgelopen jaren, dan heb ik niet een specifiek mo
ment, Er zijn meerdere mooie momenten geweest. Een
aantal mooie momenten:
In mijn eerste jaar was mijn grote moment dat we als
team over de finish kwamen. Voor mij was dit de grote
overwinning op mijzelf!
In 201 1stond ik met tranen in mijn ogen en een brok
in mijn keel te kijken hoe teamgenoot Marius glunderend
voor team Zeparo de roparun startte in Parijs. De vre
selijke ziekte waar we het hele jaar geld voor ophalen
had hij overwonnen en kon weer starten.
Daarnaast zijn er de-leuke gezellige feesten van de
tweedee nacht, het enorme teamgevoel en de lolletjes,
binnen het team, maar ook met de andere ploegen
onderweg.
En dan is er, het steeds terugkerende moment van
trots, als onze penningmeester het bedrag békend
maakt dat wij met ons team aan sponsorgelden
weer bij elkaar gebracht hebben voor stichting
Roparun.
2014 wordt de tiende Roparun voor team Ze
paro! Zonder de steun van een ieder, op welke
manier dan ook, was dit nooit gelukt. Bedankt!
Wat zou jij nog willen zeggen?
Dit wordt een spannende roparun dit jaar. Een
nieuw traject, het kan dus niet op routine van
iedereen. Ik ben benieuwd wat het ons gaat
brengen maar bovenal wat we dit jaar weer
aan geld bijeen kunnen brengen voor het
goede doel, want daar is het ons uiteindelijk
allemaal om te doen...
Mijn naam is Ben van Yperen, 59 jaar oud, getrouwd
met Anjo, drie kinderen die inmiddels al deur uit zijn. Ik
ga nu voor zesde maal meedoen aan de Roparun. De
eerste keer was als fietser vanwege een blessure, de an
dere vierx als loper. Ik heb nu zowel vanuit Parijs als van
Hamburg beide trajecten een keer compleet gelopen.
Mijn motivatie om mee te doen was in eerste instantie
de sportieve uitdaging. Na een aantal halve en één
hele marathon was dit weer een nieuwe uitdaging. En ik
kon hierbij mijn lopen combineren met een goed doel:
een klassieke win-win situatie.
Als penningmeester van Zeparo probeer ik een steentje
bij te dragen om elk jaar weer een zo hoog mogelijk
bedrag af te dragen aan de doelen van de Roparun.
Mijn naam is Ton Aveling en woon in Zevenhuizen.
Ik ben ondernemer van een transportbedrijf.
Ik ben bij Zeparo gekomen door Jimmy want er was een
vrachtauto nodig voor het vervoer.
En nu doe ik het alweer een paar jaartjes met veel
plezier. Voor die dagen dat je onderweg bent zijn je
een soort grote familie, geworden.En zolang het kan zal
ik me inzetten voor het goede doel.
De functie die ik nu doe is goed voor me.
Het hoogtepunt was dat we met een tevreden gevoel
terug kunnen kijken, want het is altijd gezellig onder
elkaar.
Wat ik te zeggen heb is dat we door moeten gaan voor
het goede doel, zo lang het kan natuurlijk.
Ti. C.«- da9ej
