SCHOONHOVENSCHE COURANT
WEEKBLAD
N°. 26.
S’’
4Ö8
Hi’/.
607.
ZOOA& DECEMBER.
J
buitenland:
1869.
f
66'£'i
1
VOOR DE KRIMPENER-, MR14SSER- EN
LOPIKERWAARD.
-'4-WW*
lüi'
loonhoveu.
it station
t tom men
sloten
dok-
de heer
32>/„
327.
93’/.
December.
697.
62
8*7*
8674
26»/..
26’/..
8»7.
81’
647,
63’A
214
201
82
81'4
817
79
81711
r 4 ft«l.
Appelen
t ƒ3,10.
15 partijen,
aliteit.
er 1,18 i
■d 927 Run
tere Kalve-
ens en 110
2dequal.
aal. 75 C.J
late qua).
»ten, bene*
t/10,50 it
ache 7,—
sche 6,50
ie/225 per
adere f 5,20
a 96/98
-HAVER.
AARDAP-
imen 2,90
irsohe ronde
-i/ 8,50;
van f 6,50
-HAVER
m f 7,- i
ƒ11,50.-
AARD-
in f 1,- A
6,— per
jarige witte
11,70 a
enwe ƒ8,10
re/7,-è
nieuwe dito
ohe, Vlaam-
- GERST.
20 è/6,60,
90 6,30.
»i/.8,10,
Jarig In-
u-.- u
PRIJS DEZER COURANT
Vooy Schoonhoven per drie maanden 0,60.
Franco per poet - 0,78.
•WAT EEN WERKMAN DACHT EN ZONG
Het bovenstaande is de titel van een boekje,
dat onlangs te Zwolle werd uitgegeven en waar
uit ik ugeëerde lezer 1 met een paar woorden
iets kom mededeelen. Het is een lief bundeltje
in rijmen onrijm, na den dood des schrijvers
uitgegeven uit zijn nagelaten papieren. Die
schrijver was J. J. Richter, in leven gemeente
arbeider. aan den grintweg te Oostdongeradeel
in Groningerland. In zijn vroege ieugd had
hijals zoon van den onderwijzer Richter te
Aalsum, betere dagen gekend, maar na den dood
zijns vaders was geheel het talrijke gezin, waar
van onze Johannes Jacobus de oudste was, in
diepen rouw en tevens in bittere armoede ge
dompeld. Door verschillende omstandigheden
was hij tot geen enkel bedrijf behoorlijk opge
leid geworden en moest dus al blijde zijn, dat
hij eindelijk tot wegwerker werd aangesteld,
met bepaalden last om zorg te dragen voorden
grintweg vah Dóékum naar Oostrum, tegen efth
vast weekloon van 4.50.
Het is te begrijpen datvooral in de winter
dagen, wanneer de werkuren op den grintweg
zich bepalen van zonsopgang tot aan zonsonder
gang, Richter tijd in overvloed beschikbaar had.
Wars \an lediggang en niet in de gelegenheid
buitens huis uitspanning te zoeken besteedde
hij zijne vrije uren deels aan het onderwijs en
de opleiding zijnet kinderen, dééls aan lectuur.
Er Ontwaakte in hem dorst naar kennis en licht;
hij zocht en kreeg boeken en las en overdacht
veel, zeer veel. Al spoedig werd hij terelid van
de rederijkèrs-kamer /rCamphuijzen" te Dockum,
werkte en hoorde er met ijver en nam toe in
kunde en geestbeschaving. In dit bloeijend
genootschap heeft hij veel verrigt, maar ook
zeer veel geprofiteerd. Dankbaar herdacht hij
steeds de lessen en wenken die hij hier ont
ving, en tevens de verschillende oefeningen, die
tot ontwikkeling van kennis, smaak en gevoel
leiden.
Intüsschen nam zijn gezin nllèrigs toe in talrijk
heid en in behoeftenterwijl het weekgeld onver
anderd 4,50 bleef. Kon het nu andersof
zeMs bij het zuinigst beheer moest nijpende
armoede zijne schamele woning birtnendringen
In die dagen dióhtte hij aijn Nitu^aartwentch,
waarin hij het besteden van zijn weekloon be
schrijft en met eerlijke opehhartigheid zijne ar
moede belijdt, maar ook te gelijk zich doet ken
nen als 'een man van geestkracht, die met wei
nig voldaan, zijn lot gelaten wist te dragen en
zonder wrevel of ontevredenheid.
De geestesvruchtendie Richter in de vergade
ringen zijner rederijkers-kamer ten g^hoore bragt,
bevielen algemeengeen wonderzij waren oor-
11EUICHT.
Aan hen, die op ons Weekblad dog zouden
wenschen in te teekenenwórdt beribhtdat met
het volgend nommer daartoe geschikte gelegen
heid bestaat. De prijs der Scboónhovensdhe Cou
rant is 75 Cents per kwartaal, franco per post.
Men verbindt zich slechts voor 3 maanden.
Uithoofde van den Nieuwjaarsdag ge
schiedt de verzending van het volgend' nommer
op Vrijdag 31 December 1869des namiddags.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 1 tot 5 regels I. 0,80.
Iedere regel meer y - 0,10.
Groote letten naar plaatsruimte. (Inzending franco.
ïk gun elk rijn Camelia-4-
NM Waar mijn Maddlèfia? UI
Wij weten ’t met ons beide.
wie dit m><w» »r
Ik sd n 't antwoord geven:
Elk roeme op zijn Camelia>U
In ’t .Madeliefje’» beeld, mnn «A!
Heb ik ttv> trouw beechréveh.
Elk roeme op aijn OaiMelia 1
Of njn Japansohe reien II
Dat ik «neb gekoste.
Op den spoorweg van Marseille naar Pa
's is voor een paar dagen eene misdaad ge-
De geneesheer Jam.* Ow.^ntin Nfe
van eene reis uit Egypte in zijn vaderland was
teruggekeerd (reeds 20 jaren lang had hij alle
déelen der wereld bezocht), had maats geno
men in een rijtuig eerste klasse, dat geheel te
zijnen behoeve was afgehuurd. Vermoeid legde
hij zich spoedig te slapen; maar tooit de trein
het eerste station na Marseille had >1 verlaten,
werd hij plotseling wakker. Op dat
was namelijk iemand in zijn rijtuig gekl
deze had het portier vervolgens goed'! gesl
en zich toen op het kussen tegenover pen 1
ter geworpen. Door deze beweging wei 2
Constantin wakker. Verwonderd zagilhij den
vreemdeling aan, die zich in zijn rijtuig ge
drongen had; maar hij vroeg hem slechte, of
hij naar Parijs dacht te reizen. rNietl verder
dan tot Arles,” was het antwoord. Daar dit
station nUbij waswerd de heer Constantin ge
rust en légde hij zich wéér te slapen Doch
spoedig daarna wérd hij vreeselijk gewekt. De
vreemdeling toch had zich tip hem geworpen
en bracht hem met een geplombeerde!! knop
van eeu stok verscheidene wonden toe. De dok
ter stelde zich nu zop goed bij kon te (weer
maar was door het bloedverlies zeer verzwakt.
Aan zijne redding zou dan ook niet te denken
zijn geweest, indien het toéval hem niet te
hulp ware gekomen. De trein zou namélijk
doorloopen tot Arles; maar de machinist! 1 sag
zich ditmaal, bij uitzondering, génoopt aan
een tusschenstation te stoppen, tot het inn^~
van water. Te midden der worsteling loss
den moordenaar ert zijn slachtoffer, hield
de trein stilwaar eerstgenoemde bij' tijds
te ontkomen. De heer Constantin móét i'ich
thans buiten geVaar bevinden.
Een paar weken gplecjen verlieten drie
Italianen, behoorende tot eene bende, dia jöp
diefstal en moord nit is, de grenzen (van Frank
rijk, omdat’ zij vervolgd wérden door de ixjfi-
tie-bettmbÜen. Het 'drietal hid besloten den ti-
rugkser naar ItAlië te wagfln, langs den bereJ'
St. Bernard, teh einde de speurhonden dér po
litie van het spoor te helpen, maar zn hadaeb
buiten de honden der gastvrije monniken vah
het klooster op dien berg gerekend. Op ongeW
veer twee kilometers van het klooster werderi!
S-fcW. N. vanNOOTEN te Schoonhoven,
apronkelijk, eenvoudig» édtfcort en vol waarheid.
Ja, zoo bijzonder trokkte zij de aandacht, dat
ook de meer beschaafden, dames zoowel als
heerenmet bijval en welgevallen hóórden naar
hetgeen de waardige werkman voordroeg.
Die gunstige stemming en ingenomenheid van
het publiek gaven aanleiding tot eenige ver
betering in zijn lot. Er werd een avond vast
gesteld aan letterkundigevoordragten gewijd,
waarin ook wel andere sprekers tot aanvulling
optradenmaar waarin de hoofdrol 'door R.
werd vervuld. Een deftig en talrijk publiek
kwam op en hoorde met verrassing en voldöè*
ning naar den dichterlijken wegarbeider. Die
zoogenaamde vRichter-avond” is te Dockum ge
durende verscheidene jeren herhaald en wel met
dien uitslag, dat door de opbrengst het arme
maar fatsoenlijke gezin van den noodigen win
tervoorraad werd voorzien.
In het voorjaar van 1868 werd Richter uitgenoo-
digd te Leeuwarden in eene^mpenbare vergaderijg^,
op te tredenen mogt er in slagen, de toejuiching P
te verwerven van geletterden en aanzienlijken, van eei
terwijl zijne voordragt ook door dames met
groot genoegen werd aangehoord.
Eene door zijne vrienden en beschermers, die
hij zich alzoo verworven had, aangewende po
ging om hem een beter bestaan te verschaffen
slaagde naar wenschhij kreeg eene aanstelling
als spoorwegbeambte bij het station Veenwoude.
Den Ifcten October des vorigen jaars aanvaardde
hij met dankbare vreugde zijne nieuwe betfek-
king maar ach I reeds weinige dagen daarna
was de brave, krachtige werkman tengevolge van
gfevatte koude plotseling overleden. Zijne we
duwe en vier kinderen bleven in kommervolle
omstandigheden achter. Tot verzachting van
hun treurig lot, werd door eene commissie uit
Leeuwarden het bovengenoemde boekje uit Rich
ter’s nalatenschap zamengestelden ten hunnen
/voordeele uitgegeven. Zoo belangstellende en
menschlievende lezers van deze courant mogten
willen weten hoeveel het kost, de prijs
i»/ 1.25.
Uit de rijke keuze van het scboone en goede
dat daarin aanwpzig is, deelen wij eene proeve
mede, en wel het begin en het slot van een
vers, getiteld:
HET MADELIEFJE.
t Er prijkt een bloempje in mijn hof,
Een Madeliefje heet het; *-
Dat bloempje is juist naar mijn zin
En hoe *k met heel myn hart u min,
Gij zelf, lief bloempje, weet het.
-tls zestien zomers reeds geleên
Dat mij haar schoon verrukte;
En vijf jaar later heeft mijn hand
Haar in mijn bloemengaard geplant,
Dat zeer naar wensch gelukte.
Ik deel met haar mijn lief en leed
En zonneschijn en regen,
En ’t zij ik vreugd geniet of lij’,
Zié' ik mijn bloempje maar bij mij
Dah acht ik alles zegen.
Van alle bloemen die ik zie,
Kan zij alleen mij bocijen;
Wat bloem met schooner gloed ook prijk
Als ’k op mijn Madeliefje kijk
Voel ik mijn hart ontgloefjen.
Mijn bloempje bloeit onopgemerkt,-
Als bloempjes op de heide.
