SCHOONHOVENSCHE COURANT
WEEKBLAD
ZONDAG 17 J4JLL
r 55.
1870.
N.
VOOR DE KRIMPENER-, AtBLASSER- EN LDPIKERWAARD.
j
T
DE PREVENTIEVE GEVANGENIS.
S.
NIEUWSTIJDINGEN.
n.
1.
van J
>po
ng-
loo*
Ml.
ED.
PIJ
Bar
est.
HU* MIE* COURART
Voor Schoonhoven per drie maanden 0,60.
Franco per poet- 0,75.
“fc.
f
»t«n
»rn,
het
■«tr.
veie
l oor
nd
•lyk
it te
nns-
Apot
•den
In
ON,
het
ver-
i, eu
OOB-
met
i te
133)
bet
tot
len
els
:ts.
ren
N.
30)
ijsi.
en
wit-
HU* MR UVEITERTItN:
Van 1 tot 5 regels 6,50.
Iedere regel meer- 0,10.
Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco.
IG.
Zij
het
IT.
me
iar-i-
rani
■iï
is
ks-
ons vorig artikel,
t men dus uitgaan van deze stelling, dat
dwangmiddel een offer is der individueele
"J Igemeene veiligheid en de ze
kerheid van het recht, pen offer dat alleen dan
1 wanneer op
hetzelfde doel kan worden
jel iste zorgen dat de be-
ontvluchting de voltrekking
der straf on mogelijk make of zijne vrijheid mis-
bruike otn de sporeih van het gepleegde feit te
vernietigdb. Wanneer er dus geer
staat dat zoo iets geschieden zaï, i
tieve gevangenis' onnoodig; wanneer daarvoor
i
doch moet eerst worden omgezien -«aar
even afdoende doch zachtere middelen; is
bepaald noodig dan moet de politie een
ruime macht hebben om den van misdrijf ver-
i persoon reeds dadelijk aan te houden,
tenaren van politie tegen willekeur
g V BB
nen den kortst megfelijken tijd de beslissing
van den onj t
pen,’die dan onderzoekt of er genoegzame grond
bestaat voor Lev vcruwuucu,
hem ten laste gelegde feiten
die feiten werkelijk door de wét t_
worden beschouwd, of de voorloopige gevangen
houding bepaald npodzakelijk is.
Door dergelijke voorschriften alleen wordt het
onrecht, dat anders in dit dwangmiddel ligt op
gesloten, weggenomen. Is dit alles nu goed
geregeld en worden die regels in de praktijk
met nauwgezetheid in acht genomen, dan moet
meu met de instelling ook vrede hebben en er
geen onrecht in zien, al mocht b. v. de ver
dachte opk later bij de eindbeslissing worden
vrijgesproken. Want zoo iets is altijd mogelijk.
De bewijzen betreffende het plegen van een mis
drijf ontwikkelen zich eerst langzamerhand en
het ^preekt van zelf dat 'de rechter
hij over de voorloopige i gevangen neniii m
oordèelennog niet al die inlichtingen tot zijn,
dienst heeft, waarover hij later, wanneer het ge-
heele onderzoek is afgeloopen, beschikken kan.
Zijn aan den anderen kant de waarborgen, welke
de wet geeft, onvoldoende, dan is de oplegging
der preventieve gevangenis onrechtvaardig, al
treft zij ook iemand, wiens schuld later ten volle
bewezen wordt. Want, wij merkten dit reeds
op in ons vorige artikel, vóór de einduitspraak
staan de later schuldig verklaarde en de later
vrijgesprokene beiden volkomen gelijk.
Wat bepaalt nu onze tegenwoordige *wet?
De macht der politieom in dezen onmiddel
lijk te handelen en den verdachte aan te hou
den zonder rechterlijk verlof, beperkt onze wet
tot het geval dat em misdrijf op Aeelerdaad
ontdekt wordtdocWdit begrip van heeterdaad
is te gelijkertijd. veoT te onnauwkeurig en ruim
omschreven, zoodat ’aan de eene zijde de macht
der politie te gering, aan de andere zijde het
W’
tie-overtredingenen die feiten, welke door on
voorzichtigheid gepleegd zijn, geen voorloopige
gevangenis toelaat, is volkomen juist. Die straffen
zijn zoo gering, dat niemand er wel belang bij
zal hebben zich door ontvluchting daaraan té
onttrekken en mocht dit al eens een enkele maal
geschieden, dan is het kwaaddat de maatschappij
daardoor ondervindt, niet zoo groot, dat men
er de individueele vrijheid aan zoude mogen op
offeren. Doch bij de andere misdrijven moet men
geen onderscheid maken en bij alle het opleggen
van preventieve gevangenis niet' verplickt, doch
alleen mogelijk stellen, wanneer er vrees bestaat
voor ontvluchting, des noods ook voor vernie
tiging der sporen van het misdrijf door den be
klaagde. De beoordeeling hiervan moet overge
laten zijn natuurlijk allereerst aan de ambtenaren
der politie (commissaris, burgemeester, officier
van justitie), voor echter in een uitvoerige
instructie die algemeene gevallen nader moeten
zijn uitgéwerktterwijl zij door een groote yer-
antweordelijkbsid, voor bét geval dat haime
instructie te-buiten gaan, moeten worden in be
dwang gehouden. Doch bovenal moet er voor
worden gezorgd, dat de beslissing van den on-
partijdigen rechter zeer spoedig worde ingeroepen.
Wij zagen het straks, dat onze tegenwoordige
wet zes dagen stelt; waarom ^traden b. v. hoog
stens tweemaal 24 uren te weinig zijn De rechter
beoordeelt dan of de gevallenwaarin de wet de
mogelijkheid van preventieve gevangenis heeft
aangenomenaanwezig zijnzoodat zij b. v. on
derscheid maakt tusschen een gehuwd en een
ongehuwd man, tusschen iemand, die geld heeft
om te ontvluchten of die arm is, tusschen iemand,
die voor zijn zaken reist of die b. v. een ge-
vestigde fabriek heeft, enz. Maar zelfs wanneer
de rechter meent dat er reden bestaat om de
voorloopige gevangenis te bevelenmoet hij nog
de bevoegdheid hebben andere middelen daarvoor
in de plaats te doen treden.
Hierover in een laatste artikel.
SCHOONHOVEN, 16 Juli.
Toen wij vóór acht dagen aan onze le
zers mededeelden, dat de candidatuur van Prins
Leopold van Hóhenzollern voor den Spaanschen
troon bij enkele mogendhedeh eenige tegenkan
ting vond, hadden wij weinig kunnen denken,
dat reeds eene week later berichten van eene
officieele oorlogsverklaring van Frankrijk aan
Pruisen tot ons zouden komen. En “te minder
kon men zich met grond hierop voorbereiden,
omdat Prins Leopolaziende dat zijne candi
datuur tot onderlinge moeielijkheden aanleiding
gaf en vreezende de aanleiding tot eenen oor
log te zijn, van zijne candidatuur afstand ge
daan had. Doch Frankrijk, het land dat zich
zoo gaarne het meest beschaafde der wereld
noemt, wilde tot eiken prijs een oorlog te
gen Pruisen, tegen dat Pruisen, dat, meende
men, den invloed en den roem van den Fran-
schen adelaar overschaduwde. Is ijverzucht aan
de eene zijde de oorzaak van den aanstaanden
krijg, niet minder mag die worden toegeschre
ven aan den binnenlandschen toestand van Frank
rijk zelf. Wellicht zal het keizer Napoleon
S. W. N. vanNOOTEN te Schoonhoven,
gevaar', dat die macht in de praktijk onbepaald
wordt uitgebreid, te groot ia.
In geval nu van ontdekking op heeterdaad,
onverschillig welk misdrijf het betreft, moet de
dienaar van de openbare macht den verdachte
vóór den burgemeester of den commissaris van
politie brengen, die hem M dadelijk in vrijheid
stelt, óf in de gevallen, Waarin de wet voor
loopige aanhouding toelaat, ter beschikking stelt
van den officier van jurtitte. Deze nu mag,
wanneer het een misdaad geldt, d. i. een feit
waartegen een zoogenaamde lijf- of oüteerende
straf is bedreigd, n. 1. tuchthuisstraf (5 jaar
of daarboven), verbanning, deportatie of dood
straf, een bevel van voorloopige aanhouding uit
vaardigen, dat binnen ^zes dagen door de recht
bank moet worden bekrach«gd. terwijl de aan
gehoudene. bij gebreke van zulk eene bekrach
tiging dadelijk vrij is.' Buiten het geval van
ontdekking op heeterdaad echter, geschiedt de
voorloopige aanhouding niet, Voordat daartoe door
de rechtbank op requisite» van dan officier
van justitie bevel is gegeven.
Geldt het een misdrijf, waartegen lijf- of ont-
eerende straf is bedreigd, dan moet de rechtbank
dit doen, geldt het lichter gestrafte soorten van
diefstal, voorts oplichting, misbruik van ver
trouwen, verwonding, bedelarij en landlooperij,
dan kan de rechtbank het doen doch bij an
dere misdrijven mag het nooit plaats hebben.
Nu wordt het voorloopig onderzoek voortgezet
en, behalve wanneer soms reeds daarna duide
lijk blijkt dat er geen voldoende gronden'van-
verdenking bestaanof dat de feiten, zooals zij
aan den dag zijn gekomen, niet door de wet
gestraft wordenwordt eindelijk op de openbare
terechtzitting van de rechtbank of het hof over
de schuld van den beklaagde uitspraak gedaan.
Wordt hij vrijgesproken, dan verlaat hy zijn
preventieve gevangenis zonder vergoeding te er
langen; wordt hij veroordeeld, dan ondergaat
hij zijn straf, zonder dat de tijd, gedurende
welken bij reeds van zijn vrijheid beroofd was
in mindering komt van den duur der straf.
Zoo is, in grove trekken, de regeling deier
rechtsinstelling in de Nederlandsche wet. Trou
wens die wet dagteekent van het jaar 1838
en sinds dien tijd zijn de denkbeelden over
strafrecht en strafproces ontzachelijl» vooruit
gegaan. Wel heeft onze regeering niet stil ge
zeten en is er reeds sinds zes jaren een nieuw
ontwerp voor" een wetboek van strafvordering
bij de Tweede .Kamer ingediend, maar tot dus
ver heeft de kamer daaraan nog niet veel ge
daan. Dit ontwerp is in vergelijking met de
bestaande bepalingen een groote verbetering, maar
nog ontbreekt daaraan in menig opzicht een
flink doorgevoerd krachtig en vrijgevig stelsel,
en voordat het staatsblad het nieuwe wetboqk
bevat zal zeker ook dit gedeelte nog wel eens
herzien mogen worden. Trouwens het zal nog
wel een behoorlijken tijd duren, voordat het
zoo ver is.
De eerste fout van ons tegenwoordig stelsel
is, dat het de al of niet toepasselijkheid der pre
ventieve gevangenis laat afhangen van de zwaarte
der misdrijyen en nog Wel bij de misdaden het
gebruik van dit dwangmiddel bepaald voorschrijft.
Dat men bij de kleinste misdrijven, bij de poli-
wanneer
ing moet
het ge-
Bij elke beschouwing van de preventieve ge
vangenis, wij zagen het in ons vorig artikel,
moet men dus uitgaan van deze stelling, dat
dit t o
vrijheid aan de algemeene veiligheid
kerbeid van het recht, |bcu uiwr «1
rechtvaardig kan worden genoemd
geen andere wijl*
bereikt. En dat'
schuldigdè niet dc
bruike om de sporeih
sn vrees be
staat dat zoo iets geschieden zaï, is de preven-’
tieve gevangenis' onnoodig; wanneer daarvoor
wel gegronde vrees bestaat kan zij noodig zijn
doch moet eerst worden omgezien «aar an
dere
zij nu I
- den van misdrijf ver
dachten persoon reeds dadelijk aan te houden,
terwijl door een uitvoerige instructie der amb
tenaren van politie tegen willekeur van hunne
zijde moet worden gewéfkt; eindelijk moetbin-
ipaftijdigen rechter worden ingeroe-
het vernióedendat de verdachte de
i heeft gepleegd, of
als misdrijf
