r. 185.
1873.
Z0NDA& 12*JANUABL
WEEKBLAD VOOR DE. KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
Staatkundige partijen.
a w. n. vjk.nooten,
Uitgevers.
(ZEREN
fren,
en, lange en
l en Schoren,
seringen om
»ea jaar gua-
inste prezen, bij
Molenmaker*
waar reeds 135
rante lengte tot
antal adreteen
Eigenaars van
(3594)
J‘ -
BUITENLAND.
OVERZICHT.
StINIIOHlISCIl COURANT
wie men zich heeft aan te sluiten aan stemmendaar waar het om het betrekkelijk
O
liefde
sen.
75
roten, Schoonhoven.
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prqat.voor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70.
Franco per post door het -geheele rijk 0,80.
5
-- -'.a|- -
977,
97’A.
5
.5
60.
15‘/,
155
91
987,
187,
857,
WEN.
tden3 Jan. 1873.
No te boom en M.
lohilt en C. Mul.
ouder» H. G. W.
onder. J. P. Ka-
ouden A. üb-
5
5,
5
6
7
6
6
6
5
8
5
5
5
5
5
8
997.
957,
28
MM
947,
94
93»/.,
1050
pC.
«4
8
4
8
3
3
3
16. 5
5
5
5
5
)00. 5
)00. 5
41 89‘/,
4 75
8
f
246
Öl Yh
65
64n/i.
571*/.
157 7,
3 Jan.
65
S’1/.
«S’/1.
24*/l.
«7,
987.
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote létters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
111
IIP/,
657,
66
967.
150 7.
557.
867.
tic. 7
7
3
5
7
6
6
8
8
8
schil, prijs f 22
o; goeboter 54i
do; kaas t 86,00
overloopen flOè
era f 1,30 1,50;
per hectoliter,
roerd 18 partijen;
1 qual.
dito f 1,00 k 1,W
half kilomagere
f 8 a 13nuchtere
agevoerd: 779 run-
7 nuchtere dito,
arkens, 77 biggen
t., 2de qual. 75 ct.;
al. 86 ct.; schapen
alles per kilo.
ivoer van vee, pl.m.
320, mindere qual.
1guste dito f 100
pinken f 70 100,
62 i 66 ct., die van
1 60 k 70 kilo 52 k
k 8 weken f 8 i 10
per week duurder.
sieiuiucuuaur v»tuu in» uui uut ucirc&aciija
kleine te doen is.
«Waar partij formatie ontbreekt, zegt Mr.
Buijs terecht, daar is bf geen wezenlijk verschil
van richting iets wat in groote politieke ver
gaderingen schier tot het ondenkbare behoort
bf geei liefde voor groote beginselen sterk ge
noeg om te vereenigen al wie dezelfde liefde
koesteren; bf geen praktische zin, welke des
noods net eigen zin weet te breken, otn te
doen wat noodig is, opdat het goede, dat-men
wil, gemeenschappelijk worde bereikt,"
Een flinke partijformatie b. v. bestond in
Nederland, toen van de jaren 18391848 de
gröote strijd werd gevoerd om hetganscbe staats
gebouw op nieuwe grondslagen te vestigen en
toen in den eersten tijd na die jaren dat ge
grondveste. gebouw moest worden opgetrokken.
Toen was er eén scherpe grens tusschen de
mannen die aan het oude, aan de zoo goed
als onbeperkte souvereiniteit van den vorstden
oppermacntigen invloed van den adel en de
grondbezitters, de geheimzinnigheid der finan-
cieele administratie, het verbod der uitoefe
ning van het recht van vereeniging en zooveel
meer wat tot het oude regeerstelsel behoorde,
vasthielden, en de mannen, die, door den nieu
we» tijdgeest bezield, voor dien geest de nieuwe
vormen zochten te verwezenlijken. Die tegen
stelling heette toen terecht conservatief en liberaal.
Die liberalen vormden eene partijeene krachtige
partij en om Thorbecke als haren banierdrager
verzameld, heeft zij door wonderen van dapper
heid, als eene trouw aaneengesloten keurbende
de zege behaald.
Die strijd is thans gestreden. Andere om
standigheden vormen andere groepeeringen. Het
getij is verloopen, de bakens moeten worden
verzet.
Maar partijen moeten er blijven.
Anders zoo komen er partijschappen.
Partijschappen, factiën noemt men die groe
peeringen, waarbij het middelpunt der vereeni
ging niet bestaat in een groot staatsbelangmaar
in ten belang aan den staat vreemd«dat van
een persoon b. v., van eene plaats, van eene
kerk/’ zooals Mr. Buijs zegt.
Waar is b. v. een ministerie aan het roer,
met welks beginselen gij volkomen instemt, dat
den zelfden weg gaatdien gij te gaan verlangt.
Van de zijde van dat ministerie wordt een wets
voorstel gedaan, waarmede gij u juist niet
geheel kunt vereenigen. Het is wel niet met
de door u gevolgde richting in strijdmaar gij
zoudt b. v. iets verder willen gaan, of iets
minder ver. Evenwel gij weet dat de tegen
standers van het Kabinet en het voorstel nauw
aaneengesloten eene machtige minderheid zijn.
Voegt gij met eenige uwer vrienden uwefStem
bij die minderheid, dan wordt het ministerie
geslagen en zal het hoogstwaarschijnlijk moeten
plaats maken voor een Kabinet der tegenpartij.
Deze gebeurtenis echter zoudt gij een veel groo-
ter ramp achten voor uw vaderland dan de aan
neming van het voorgedragen ontwerp. Thans
geeft gij het kleine toe om het groote te be
houden. Gij zijt dat aan uwe partij verplicht.
Maar uit partijschap zoudt gij in zoodanig
geval handelenwanneer gij persoonlijk of voor
uwe betrekkingen, of om andere particuliere
redenen het ministerieel leven dier heeren wil
lende rekken, aan die belangen de belangen van
het land, zooals gij die inzaagt, zoudt willen
opofferen.
Gezonde partijformatie dan blijft aanbevolen
aan ieder, die wenscht dat hij iets tot stand brenge.
Welke partijformatie in ons land, in den
tegenwoordigen staat van zaken zal moeten wor
den voorbereidwelke quaesüën ter bevordering
dier zuivering zullen moeten worden aan de
orde gesteld en welke resultaten die zuive
ring dan waarschijnlijk zal opleveren, daarover
Handelen wij een volgende keer.
Omaar die meneer N., dat is een lid der
Tweede Kamer die klinkt. Dat is eerst een
volkomen onpartijdig man. Hij behoort tot geene
enkele partij en hij wil tot geene behooren. Hij
beoordeelt iederen maatregel, waarover hij mede
te beslissen heeft, op zich zelf en naar zijne
eigene overtuiging. Van transigeerenvan toege
ven van iets te doen of te laten ter wille der
partij weet hij niet. Of een wetsvoorstel van de
vripnden komt of van de vijanden daarnaar
vraagt hij niet. De zakenniet de personen
is zijne leus. Hij overlegt met niemand. De ver
gaderzaal der Kamer is de plaats vóór het debat
daar, niet in allerlei Afzonderlijke vergaderingen
van parlijgenootenbehoort <Ie beraadslaging te
worden gevoerd.
Op die wijze hoort men in Nederland dikwijls
redoneeren. Zoo wordt veel waars met veel on
waars vermengd. Vele valsche begrippen worden
langs dien weg aangekweekt en als de hoogste
beginselen van politieke moraliteit aangeprezen.
Immers is in het algemeen genomen een der
gelijk zoogenaamd staan buiten de partijen aan
een practisch staatsman niet geoorloofd. Indien
eens alle leden van het parlement op die wjjze
dachten en daarnaar handelden, Zou de geheele
volksvertegenwoordiging een toonbeeld worden van
verwarringzoude er van staatsbeleid geen sprake
meer kunnen zijn. Maar zoo iets te denken
is reeds ongerijmd omdat het eene onmogelijk
heid zoude wezen. Zoozeer toch is het bestaan
van staatkundige partijen een eisch voor en een
uitvloeisel van een gezond staatkundig leven bij
eene natie, welker volksvertegenwoordiging in
derdaad uit het volk is voortgekomen.
Toch staat het woord partijen in Nederland
in eeu slechten reuk en het is hoog tijd dat
het er uit komt.
Daar is een zeer wijs een zeer gelukkig woord
gesproken door een der bekwaamste Nederland-
sche publicisten, den hoogleeraar J. F. Buijs,
in eeu artikelwaarmede de redactie der Gids
den nieuwen jaargang \van ha»r tijdschrift opent.
Het is inderdaad al/of die redactie het artikel
heeft aan^eziendat het Werkelijk de zaken
noemde bij haren waren naamdat het inder
daad zoo al met een tooverwoordwaardoor de
gedaante de» politieke wereld kan veranderen,
dan toch een woordwaardoor veel geheimzin
nigs- werd opgelostinhield.
De schrijveren wie Zal hem tegenspreken
betoogt eerst uit de feitendat het staatkundig
leven in Nederland op het oogenblikin nevelen
is gehuld dat zijn toekomst in het geheimzinnig
duister verscholeu ligt, dat in een allerdruk-
kendste atmosfeer wordt geademddat onmacht
tot wetgevenden arbeid of tot de uitvoering van
fnssché gedachteplannen op het oogenblik voor
ieder te zien is.
Niemand kan dit in gemoede ontkennen. Die
zijne oogen opent ziet bet. Die ze niet openen
wil of kan, voelt het. Want bet malaise door
dringt de ganscfae politieke atmosfeer.
Onder de oorzaken vqn die ongelukkige stem
ming nu denkt Mr. Biiys in de eerste plaats
«aan de gebrekkige partij-organisatie, aan die
scheiding tusschen lioeralen en conservatieven,
welke in 1848 volkomen nationaalsedert eiken
zin en beteekenis verloren heeft.”
Daarna spoort hij onze Tweede Kamer aan
om eene nieuwe partijformatie voor te bereiden
en om te beginnen met zich volkomen reken
schap te geven van hetgeen zij is en wil, en
zien dan te ordenen naar de uitkomsten, welke
dat zelfonderzoek zal opleveren; om dus de feiten
te laten sprekenom onze bestaande partijen te
brengen voor haar eigen programma’s en haar
te dwingen te practische quaestiën, daarin opge
sloten, kortweg met een vóór of tegen te beslis
sen; om op die wijze uit feiten te leeren inzien
op wie men in de toekomst rekenen kan op wie
Napoleon IIIde ex-keizer van Frankrijk,
is Donderdag, 8 Januari, des voormiddkgs ten
10 ure 45 min., te Chislehurstin Engeland
overleden.
Een kwaalwaarvoor hij reeds meer dan eens
eene operatie had'ondergaan, sleepte hem ten
grave. t
Napoleon IIIdie op het wereld toonvel zulk
een groote rol heeft gespeeld, werd den 20en
April 1808 te Parijs geboren. Hij was de derde
zoon van Lodewijk, koning van Holland, en
van koningin Hortense. Den 20en December
1848 tot president der Fransche Republiek ver
heven, werd hij den 2en December 1852 tot
keizer van Frankrijk geproclameerd. Op 2 Sep
tember 1’870 bij'-Sedan gaf hij zich aan koning
Wilhelm van'Pruisen gevangen, en werd ge
dwongen het fransche grondgebied te verlaten,
waarna bij zich te Chislehurst in Engeland met
der woon vestigde. Napoleon HI was in 1853
gehuwd met Eugenie, gravin van Theba, en laat
één zoon na, die thans 16 jaren oud is en in
Engeland eene militaire opvoeding erlangt. Naar
men thans meldt, zou keizerin Eugenie voor
nemens zijn eene proclamatie te doen uitgaan
ter handhaving der keizerlijke rechten voor haar
zoon, Napoleon IV.
De oppositie tegen de voorgestelde koloniale
hervormingen in Spanje neemt nog steeds toe
en de geheele adel, met eene enkele uitzonde
ring, sluit zich daarbij aan. De regeering daar
tegenover is besloten haar ontwerp tot het uiterste
toe te verdedigenen haar lot daarvan te doen
afhangen.
De gunstige veranderingdie de indiening van
het voorstel tot afschaffing der slavernij op Porto-
Rico, naar het gevoelen van sommigen zou te
weeg brengen in den staat van zaken op Cuba,
is tot nog toe niet verwezenlijkt geworden. Vol
gens betrouwbare bronnen duurt de opstand al
daar nog steeds voort. Ook in Spanje zelve
schijnen de oproerlingen nog niet genegen het
hoofd neer te leggen. Bij verschillende mani-
festatiën, in dezelfde opgewonden taal geschre
ven als vroeger, hebben de Carlisten eeneu
nieuwen veldtocht aangekondigdditmaal onder
aanvoering van Don Alphonsus de Bourbon
broeder van Don Carlos. De eerste heldenfeiten
van deze rooverbenden waren het vernielen van
een spoorweg en het gevangen nemen van twee
conducteurs. De regeering heeft de voorzeker
niet gemakkelijke taak om den opstand te be
dwingen aan een nieuwen bevelhebber opgedra
gen, en dezen een onbeperkte volmacht gegeven.
De zitting van de Fransohe nationale ver
gadering is heropend met de aankondiging eener
interpellatie aan de regeering over het ontslaan
van den afgezant bij den H. 8., eene zaak die
de clericalen niet weinig tegen het gouvernement
in het harnas heeft gejaagd, nu dit verklaard
heeft dat de gezant bij het Italiaansche Hof niets
met het incident te maken had. In Italië
heeft deze handeling meer vertrouwen ingeboe-
zeind in de politiek van Frankrijk, ofschoon men
gehoopt had, dat daarmede voor goed een einde
zou zijn gemaakt aan het stelsel van geven en
nemen, tot dusver gevolgd.
Hoewel de post, nA het vertrek van den Graaf
de Bourgoumg dadelijk weder vervuld werd, is
tot heden geen definitieve opvolger voor hem
benoemd. Hoewel de regeering in haar officiéél
orgaan verklaart, dat er niet aan gedacht wordt
tegenover Italië en Rome van politiek te ver
anderen, meenen sommigen dat, door eene be
noeming van den Graaf de Courcellei, den te
genwoordigen gezant, minder kans voor botsin
gen zou ontstaan.
Het overleg tusschen den president en de
commissie uit het Wetgevend Lichaam duurt
steeds voort en de kans om tot overeenstemming
te gerakenwordt, volgens de meeste dagbladen,
nietaan
wie niet.
Dit merkwaardig artikel slaat o. i„ om eene
dagejijksche uitdrukking te bezigen, den spijker
zoo op den kop, dat het denkbeeld van alle
zijden verdient te worden toegejuicht, aangevat,
uitgewerkt en verwezenlijkt.
Wij hopen daarop in een onzer volgende ar
tikelen nog.wel terug te komen.
Voorheden, en dat is de eerste stap, moeten
wij er iets toe bijdragen, om zoo mogelijk den
waarschijnlijk ook bij sommigen onzer lezers be-
staanden afkeer van partijen te overwinnendan
het nuttige en noodzakelijke daarvan te doen
inzien, bun duidelijk te maken dat lofredenen
van die soort als wij er in den aAnvang van
dit opstel eene schrevenin het algemeen ge
nomen geene lofredenen mogen zijn.
De Génestet zong reeds; «Wilt gij een man
zijn, kies partij.” Van geen man geldt dit
meer, dan van een staatsman en ieder die het
lidmaatschap der volksvertegenwoordiging aan
neemt verklaart immers daarmede tot de staats
lieden te willen behooren.
En weet ge waarom tegenwoordig zoo menig
flink man, die lid onzer Tweede Kamer wordt,
veel meer lust heeft om zich bij geene partij aan
te sluiten, om te zeggen ik wil op mij zelven
staan ik wil zelfs met vragen welk kabinet aan
het roer is, ik wil iedere zaak beoordeelen ge
heel onpartijdig? Dat komt juist omdat er op
het oogenblik geene gezonde partijen zijnom
dat zoo iemand niet weet waarbij bij zich zal
aansluiten, aangezien hij nergens de vrienden,
de geestverwanten vindt die hij zoekt, en om
dat, hetgeen nog veel erger is, hij hier of daar
eene staatkundige partij meende te hebben ont
dekt, van welke hij zich bij nadere kennismaking
met walging af keert, omdat hij heeft gezien dat
het geene partij was, maar eene partijschap,
eene factiesteunende op personendienstop
baatzucht of locaal belang.
Vormt zuivere partijen met scherpgeteekende
beginselen en vaandels waaraan zij getrouw zijn
zoo zal het met langer een bewijs van fierheid
wezen, indien men tot geene partij behoort.
Eene volksvertegenwoordiging is een verza
meling van mannen, die geroepen zijn oiq door
wetgevenden arbeid en door controle der regee
ring mede te werken aan de ontwikkeling van
den staat en daardoor van de maatschappij binnen
een bepaalden kring.
Dus een practische taakde bevordering van
de belangen des vaderlands.
Wie deze taak ernstig opvat en van hare
bestudeering werk maakt, vormt zich niet al
leen eene overtuiging ten aanzien van iederen
voorgestelden maatregel, maar wordt bij het
vormen dier overtuiging natuurlijkerwijze be-
heerscht door zekere grondbeginselen, waaraan
bij de maatregelen toetsthij schept zich Zekere
plannen, waarmede hij die maatregelen vergelijkt,
om te zien of ze er mede in overeenstemming
zijn, hij vraagt zich telkens af hoe in zijne
geliefkoosde richting een stap ia vooruit te doen.
En zoo zijn er meer. Dat spreekt van zelf.
Welnu, onder die allen worden velen «aange
trokken door hetzelfde middelpunt,” dat wil
zeggen, hunne plannen zijn in dezelfde richting
gelegen en het is weder niets meer dan natuur
lijk dat zij zich nu ook «onderling verstaan
ojntrent de beste wijze, waarop het doel, dat
allen liefhebben, zou kunnen worden bereikt.”
Zij zijn practische lieden en weten dus ook
heel goed, dat niet alles op eenmaal te er
langen is. Daarom overleggen zij samen wat
reeds kan verkregen worden, wat nog niet. En
wanneer zich bet geval mocht voordoen dat zij
iets van hunne bijzondere wenschen moeten la
ten varen, omdat door de verwezenlijking daar
van op een gegeven oogenblik het grootere doel
zoude worden benadeeld, dan zullen zij daartoe
overgaan, dan zullen zij «uit liefde voor het
einddoel elkander wederkeerig tot toegevendheid
