ZONDAG 1 JUNI 1873. N°. 205. WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN. De Verkiezingen. nv. BUITENLAND^ OVERZICHT. StlMIinnSCII COURANT »J aan toten, SchoonhuVM, 1038 112 187. 807. rondwf niet 96 38*/4 88>/4 92 125 58‘/g 831/, 33*/, - 1 - Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag verzonden. Prijs: yoor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70. Franco per post door het geheele ryk 0,80. wanneer toestand door en Pr\js der AdvertentieVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure. S. W. 1ST. VAN NOOTEN, 5 5 5 6 7 6 6 6 5 41 3 3 5 5 5 00. 5 5 3 60«/„ 60«/4 ®*7/i* «f71. 556 1561/, «l7/i. 151 8»y4 98»/, 98*/, 99>/a 95>/g en Brauw 23 Mei. 56% 87‘/. 887/., 86 197. W'/J «7,. «»7. »87. 98 ”7i. 78 667/, S50 ®1,/u 228*/, 223 94*/, 94^/4 93 v. .5 ug. 5 li. 5 et. 5 I860. 4. weg te verklaren, zoodanige regeering zou denkbaar wezen, zonder dat daarin de hoofdzetels werden bezet door een Heemskerk, een Van Zuylen, een Schimmelpenninck, een Wintgens, de mannen dus van het ontbindings- ministerie uit de dagen van 1866. Wie kin na in ernst aan zulk een kabinet denken? Die mannen hebben te weinig gehandeld in overeen stemming met de constitutioneele beginselenzij hebben te veel agitatie in den lande verwekt, zij hebben zich te impopulair gemaaktdan dat hun bewind lang zoude worden vertrouwd. Met sympathie zoude het nooit worden begroet. Het zoude misschien slechts een korten tijd worden geduld. Maar deze antecedenten van de hoof den der conservatieve partij, antecedenten met welke verzoening on mogelijk is, zijn het niet alleen, welke eene regeering dier partij onmo gelijk makende partij zelve is in (Jen laatsten tijd zoodanig verzwakt, dat zij zelfs alle aan spraken, om ooit regeeringspartij te kunnen worden, verloren heeft. Zij beteekendeiets, zoo lang zij door de kerkelijke partijen werd gesteund. Nu echter bladen als de Standdaard het onge oorloofde van zoodanigen steun hebben betoogd en bewezen, nu dan ook die steun overal weg valt, na staan de conservatieven in hun hemd, gelijk Uilenspiegel het zoo geestig vertoonde, toen het na de Leidsche verkiezing den graaf Schimmelpenninck bespotte, die slechts enkele stemmen had kunnen halenomdat hij alleen door de eigenlijk conservatieven candidaat was gesteld en antirevolutionairen zoowel als katho lieken, aan hunne beginselen getrouw, zich eigen candidaten hadden gekozen. Deze beide laatstgenoemde kerkelijke partijen nu beweren geen van beide, dat aan haar de regeering zoude kunnen worden opgedragen. Zij zouden blind moeten wezen, om met in te zien, dat zij zelve daartoe in de Kamer te zwak zijn vertegenwoordigd. En blind zijn zij niet. Een andere uitweg dan eene liberale regee ring blijft alzoö niet mogelijk. Men heeft het er dan ook al die vijf jaren mede trachten te doen, doch men is er met verder mede geko men. Eene hervorming van bet belastingstelsel door eene algemeene inkomstenbelasting is tegen gehouden. Eene hervorming van het rechtswezen door eene nieuwe rechterlijke organisatie is on mogelijk gemaakt. Tegen door den Minister van J ustitie ingediende ontwerpen tot partiëele wijziging van verscheidene bepalingen omtrent het rechts wezen zijn niets dan streng afkeurende verslagen uitgebracht. Eene hervorming van het kiesstelsel door verlaging van den census en eene hervor ming van het defensiewezen door de invoering van den persoonlijken dienst missen, blijkens de rapporten der Kamer, alle kans op slagen. Toch was sinds jareu van liberale zijde op hervorming van al deze onderwerpen aangedrongen. Hoe komt dat? Ach, wie kan de diepte onzer politieke wonden peilen, wie kan zeggen, hoeveel ziektestoffen daarin woelen en voortwoekeren? Partijzucht, persoonlijke ambitie, egoïsme, dienstbaarheid aan allerlei kleine belangen van gewest, district, stad, familie- of vriendenkring, al die parasieten en woekerplanten zuigen de ge zonde sappen van den levensboom van Neder land uit. Doch dit laten wij nog eens daar. Daar komt eene andere kwaal bijwelke den doodsteek geeft. Die kwaal is deze: daar wordt geroepen om hervorming, geschreeuwd, gedrongen en zoodra wordt niet een bepaald plan van 1 voorgedragen, of met een verwoeden geest critiek valt men op het plan aan. geen gebrek. A. oordeelt dit plan dat, C. een ander, D. nog een ander, gaat het voort in bijna oneindige reeks. Jen stemmen het voorgedragen plan af. wanneer men vraagt, wat de I willen, dan blijkt het, dat velen dit volstrekt niet weten, en dat zij die-bet wel weten in het lectie. 7 I 69. 7 ..31 ..51 ..71 ..61 ..61 8 8 8 I imentoL ot 24 Mei: 120zal- r half kiloea ook per stak. Kï. schil, prijs f 21 4 cilo- goeboter 64k zlf kilokaas f27 ette kalveren 60 a 8, f 12 4 14; vette 810 4 12aar- 0 4 1,80, per heet. igevoerd873 run- 77 nuchtere dito, :ens en 160 biggen. O, 2dequal. 80ot.; al. 80 ct.schapen or Londen 50 4 54 |ual. f 66 en 3de wsche, Flakkeesche mindere f 11,00 4 seuwsebe en Over we f 7,20 4 7.70, Noord-Brabantsche akkeesche en Over- ndere f6,6046,90, 04 6,80. ssene zware f6,20 265 4 270 per 2100 k. Bimaassche f7,204 50 stuks vee. 220 4 300, mindere 125 4 180, enkele f 140 4 180, guste 80, nuchtere kui per kilo, overloo ks weken f10415. 1,02 41,08 het kilo. eenden dito f 3,75 I. Het zal u waarschijnlijk geene moeite kosten, mijne lezers, om u in gedachten te verplaatsen in een huis, dat u herinnert aan de bijbelsche vergelijking der graven, die van buiten wit zijn gepleisterd, maar van binnen vol van vuiligheid en doodsbeenderen. Het gezindat dit huis bewoont, ïs met rijkdommen, met de middelen waardoor het zich allerlei levensgenot verschaf fen kan, ruim bedeeld. Maar het levensgenot zelf vindt gij er niet. Wel dat, hetwelk zich naar buiten vertoont, maar niet dat hetwelk binnen de muren der woning blijft. Sommige leden van het ge^in immers worden door las tige, diep ingewortelde lichaamskwalen dagelijks gekweld. Anderen, en dit is veel erger nog, worden door allerlei hartstochten of kleine ka- raktergebreken zoodanig beheerscht, dat alle eensgezindheid, alle harmonie, ontbreekt. Ieder leeft er zoowat op zich zelf en voor zich zelf. Niet aan het belang van anderenslechts aan eigenbelang wordt gedacht. Groote maatregelen waardoor het dagenjksch leven van allen zoude worden veraangenaamd, kunnen niet worden tot stand gebracht. Door jaloezie verteerddoor ijdelheid verlokt, door een slecht humeur gere geerd, geheel onder de macht vau allerlei klei nere en grootere gebreken', brengen de ver schillende leden van het gezin elkaar naar om standigheden dolksteken of speldeprikken toe, waardoor zij elkaar bf zedelijk vermoorden, bf althans kwellen en martelen. En onder dat huiselijk gekrakeel en getwist klinkt steeds het eentonig getik der groote huisklok. Dat getik herinnert, zoo weemoedig, hoe het eene uur volgt op het andere, zonder dat ooit aan dien slechten toestand een einde wordt gemaakt, zouder dat ooit de oude verhoudingen door betere worden vervangen. Aan zoodanig gezin denken wij tegenwoordig ------ wij het oog vestigen qp den politieken van Nederland. Die toestand is o. i. door bedorveneen toestand van zwak heid en demoralisatiewellicht alleen overtroffen door den toestand van die landen, waar de in wendig verdeelde partijen naar de wapens heb ben gegrepen en den burgeroorlog hebben doen ontbranden. En wat nq in het straks beschreven gezin het eentonig getik is der huisklok, dat zijn in het huisgezin van den Staat de eentonige verkiezingen. Iedere twee jaar slaat haar klok het halfuur, iedere vier jaar het heelë. Die tweejarige en die vierjarige tijdperken volgen elkaar met onverstoorbare regelmatigheid op, maar het eene gelijkt op het andere volkomen. Géene nieuwe toestanden worden geboren, de oude sleur schijnt te zijn permanent verklaard en ieder Nederlander, die nog niet aan het bestendigen van dien toestand zelf heeft mede gewerkt, ziqt met droeve blikken op eene zoo ellendige omgeving neer. Hij luistert iederen keer op nieuw in zekere spanning naar het getik der verkiezingsklok en wanneer het slag werk weer afgeloopen is, staat hij ook iederen keer op nieuw voor de onde teleurstellingen. Behoeft men, om de waarheid dezer opmerking te bewijzenaan iets anders te herinnerendan hot merkwaardig en bedroevend verschijnsel, dat sinds 1868 drie liberale ministeriën aan het be wind zijn geweest, dat al dien tijd de meerder heid in de beide Kamers ook was hetgeen men liberaal noemde, en dat toch, binnen een tijd perk van vijf jaren, alzoo twee dier ministeriën zijn gevallen, terwijl het derde, reeds nu zwaar gekwetst, nog slechts voortleeft met den dood in het gezicht? In Nederland is het regeeren, het tot stand brengen van groote dingen onmogelijk. Vaneene //conservatieve" regeering kan natuur lijk geen sprake zijn. Dit aarzelen wij niet oneindige zijn verdeeld. Den toren van Babel opbouwen kunnen zij niet tengevolge van de verwarring hunner spraak. Afbreken wat een ander bouwde kunnen zij des te beter. De Tweede Kamer is ziek en door hare ziekte ligt natuurlijk het gehpele vaderland verslapt en verzwakt daar neer. Gij hebt het in uwe macht, kiezers van Ne derland, om die ziekte te genezen. Maar gij moet niet schuwen harde medicijnmeesters te zijn. Vooreerst moet gij kiezen naar uwe eigen be ginselen, opdat gij zuivere toestanden erlangt. Geen lid der antirevolutionaire of der katholieke partij mag een conservatief candidaat steunen. Hoe zuiverder de toestanden worden, hoe meer kans er bestaat op herstel. In de tweede plaats moet gij zeer ernstig letten op de personen. Vooral de liberalen in den lande zijn op dat punt veel te weinig consciën tieus. Als iemand maar liberaal heet, schijnt het voldoende. En die ellendige schijnliberalen, die op stuk van zaken door hunne betweterij en vitzucht, misschien ook door egoïsme en persoonlijke ambitie, allen vooruitgang tegen houden, moeten uit de Kamer worden geweerd. Dat te doen is der kiezers plicht. Daar is nog meer. Ook de sleur heeft haar aandeel in de schuld. Het altijd maar weder- kieien-der aftredende leden kan somtijds, indien er op die leden geene groote aanmerkingen te maken zijn, zijn nut hebben als waarborg tegen eene gevaarlijke wispelturigheid van het kiezers personeel. Maar daar zijn tijden, waarin het gehoorzamen aan die sleur, het wederinkiezen der aftredende leden verderfelijk is. Is de toe stand eenmaal zoo ellendig geworden, als hij thans gerust mag worden genoemd, dan is het inbrengen van nieuwefrissche elementen het eenige middel, dat tot zuivering leiden kan. Kiezers, breekt met die sleur. In ’s Hemels naam, door dringt u ernstig van hetgeen gij doen gaat, wanneer de stembus in Juni weder zal geopend zijn. Wat wilt gij Het is toch zeker uw wenach dat ons vaderland zijn bescheiden rol in de Euro- peesche statenrij met kracht en energie vervulle. Het is toch zeker uwe heilige begeerte, om er tegen te waken, dat dat dierbare vaderland wegkwijne, door partijgewoel verteerd, door de kleingeestige vitzucht van allerlei middelmatigheden verbrok keld, door egoïsme en baatzucht bedorven, en, machteloos om in eigen boezem iets groots tot stand te brengen, eindelijk rijp worde voor den schrikkelijken genadeslag, dien eindelijk een buitenlandsche nabuur bet toebrengen zal. Want vergeet niet, dat een zwakke staat voor de veilig heid van krachtige naburen op den duur ge vaarlijk is en dat alzoo Ne Ierland? verzwakking, haren ondergang voorbereidt. Welnu kiezers, verfrischt dan het bloed in de aderen van uw land. Tot u, die tot de kerkelijke partijen behoort, bf tot de antirevolutionaire, bf tot de ultra- montaansche, hebben wij in dit liberale blad natuurlijk mets te zeggen. Gij hebt uwe eigen candidaten. Slechts één raad. Weest getrouw uwe beginselen. Transigeert niet. Steunt geen conservatief. Werkt door uwe beginsel vastheid tot de zuivenng van den toestand mede. Maar een ernstig woord tot u, die buiten deze beide partijen staat. De plaats der uitgifte van dit blad brengt mede, dat wij ons meer bepaald wenden tot de kiezers in de districten Gonnchem en Gouda. Voor u zal het de vraag wezen, of gij de aftredende conservatieve heeren Heemskerk en De Brauw zulc herkiezen, dun wel of gij uwe stem zult geven aan de candidaten, welke in uwe districten van liberale zijde zullen worden genoemd. Of wij u de verkiezing dezer laatsten zullen aan raden, zal er geheel van afhangen, wie de personen zijn. Terwijl wij deze regelen schrij- 4ÏD. [OVEN. 123. Mei 1873. van Oostrom. ■n Bergh en P. O. iet en A. Klomp. rggraatf. Pieter, ian. i met P. Spanjaard, Bt A. Rous. SN. pC 3 4 3 3 8 3 1816. 5 5 5 5 5 1000. 5 1000. 5 leen. 4’ 4 3 9. ven is ons nog alleen de candidatuur van Mr. G. van Tienhoven voor Gorinchem bekend. Dezen jeugdigenbekwamen, eerlijken candi daat zullen wij van ganscher harte onzen steun schenken. Daarover nader in een volgend ar tikel, evenals over den eventueelen candidaat voor Gouda. Maar kiest de heeren Heemskerk niet weer. De conservatieve partij van tegenwoordige moet sterven. Zij is niets anders en zij kan tegen woordig ook niets anders wezendan eene partij van kleingeestige oppositie. De antirevolutio nairen zijn haar gelukkig reeds afgevallen. Alle andere kiezers, die het met de toekomst van hun land ernstig meenen, moeten het ook doen. De conservatieve partij in Nederland is niet de edele vertegenwoordigster van een conservatisme, dat in een bloeienden staat zijn aangewezen plaats met eere inneemt. Neen, te zwak om zelve te regeeren, door vijandschap tegen de liberalen verblind, door hare antecedenten be dorven, vermag zij niets dan anderen het re geeren ónmogelijk te makendan te leven van partij intrigues, dan te jagen naar ministerieele portefeuilles. Zij moet dood, voor goed dood. Eenmaal zal wellicht de tijd komen voor de vor ming eener gezonde conservatieve partij. Maar dat zal eene gansch andere wezen, dan de te genwoordige. De tegenwoordige is gedemorali seerd en demoraliseert hare omgeving. Kiezers, gij moogt mannen als Heemkerk en de Brauw niet steunen. Hoe bekwaam zij ook zijn mogen en zij zijn het zeker hun po litiek karakter verbiedt het u. Houdt gij die mannen in de Kamer, dan bestendigt en ver ergert gij slechts den bedorven toestand. De verantwoordelijkheid van die ellende zoude op u neerkomen. Weest voorzichtig, weest ernstig, weest gewaarschuwd. Doch hoe staat het met de liberalen? Daarover de volgende week. Het groote nieuws van de afgeloopen week is de aftreding van Thiers als president der Fraasohe republiek. Het monsterverbond van Legitimisten, Orleanisten en Bonapartisten is eindelijk na herhaalde vergeefsche proefnemin gen gelukt en bijgestaan door eenige ultrabe- houdende leden van de republikeinsche partij, is de grijze staatsmanaan wien Frankrijk zijne wedergeboorte uit een toestand van namelooze ellenden te danken heeft, als slachtoffer van die coalitie, doch met eere. Gaf de verkiezing van de Martel tot Vice- President eenigen grond tot de verwachting dat er nog eene, zij het ook kleine, meerderheid, zou gevonden worden om het land te redden uit de handen der partijen, wier geheel strijdige belangen alleen voor een oogenbhk konden ver- eenigd worden, waar het gold Thiers te doen vallen, de uitkomst heeft die verwachting beschaamd. De bekende interpellatie der rechterzijde, in. geleid door den hertog de Brogliestelde Thiers voor het ultimatum: óf afstand te doen van zijne staatkunde, die der conservatieve repu bliek, meer onbewimpeld dan ooit uitgedrukt in de jongste kabinetswijziging, óf wel te breken met hen die, in strijd, met den volkswensch, mogelijk eene meerderheid in de vergadering zouden kunnen uitmaken. Het voorwendsel was, dat men de regeering beschuldigde van heulen met de radicale partijmaar inderdaad, gold het de oude vraag en den ouden strijd: Republiek of Monarchie. En ditmaal achtte Thiers de tijd gekomen om zich beslist voor eerstgenoemdeu regeeringsvorm te verklaren, ais den alleen mogelijken en ook door de groote meerderheid der natie gewenschten. Kwam hij daarvoor vroeger niet zoo beslist uit, het was om geen hinderpalen in den weg te leggen aan het werk der bevrijding, om mogelijk te geroepen om i hervorming w t van Aan vitten beter, B. en zoo Al- En hee.en dan wel ju ucu, velen dit voisirekt dat zij die- bet wel weten in het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1873 | | pagina 1