ZONDAG 25 J ANU AHL
N°, 239.
BRU,
rwMtrd,
raaraap 8
Te aan-
Te be-
Rijtuig.
Sn,.
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, AL BI ASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
9fl7/«
M*/.
94*/,
96*/,
1088
108*/,
84
JRG,
«trut.
»«7.
itiën.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Koningsfeesten Volksgeschenk.
SCHOONHOVENSCHË COURANT
al»
3.
'beoahvm.
S. w. N. VAN NOOTFJSF,
t Uitwas.
b
r
i
j
j
j
i
I
i
1
16
88*/,
59*/4
44
88*/,
88*/,
102
96
Prijs der Ad verten tiën Van 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere
regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inten
ding franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
D.
4
VlMmsche
,80 i 7,80,
l.
,40 i 4,40
I
ren,
één
■L
.7 Januari
*lf kilo.
de op de
(5037)
(5036)
het-
j bet geschenk (of de
zoo bjj uitnemendheid
868
«61
554
144
55>/,
16'/,
lts
74*/.
a»
10*/.
dat van v
de stemmen
jongste
bracht,
feit en
g'-hjke
woordige omstandigheden
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80.
I16 Jan.
1 »»*-/.
«8%
18’71.
15’/,
«7.
100’/.
Mr, w
!RS
Bladeren
en Wor-
schappen
loofd- en
lucht in
wchen,
omringt.
icen:
O.
16.
O.
in prijs,
in hen
men be-
qoaliteit
i de voor*
157.
838
Alle hi—■leeJrehe Advertent -- w,v
plaaUing DAIE MAAL wordt epgegeveo, worde. ?c|larP Van 1
kinderen wilde splitsen
76*/,
8»‘/i.
1 9^/i
997/a
- 9»*’/u
4
I 80
Ja, ziet ge, dat is juist de question I verklaringen van sommige feestcommissiënge-
br dl an te van de heele historie. 1 *- r' -
De natie wil alles, als ’t maar goed is; maar
met betrekking tot deze zaak is zij tot dusver
een kudde schapen die geen herder heeft.
Natuurlijk, aan plannen ontbreekt het niet.
Gewoonlgk zijn wij daar nog al vruchtbaar in,
getuige de overvloed vóór de April-feestviering.
Doch als ieder zijn eigen plannetje zit uit te
broed.n, met de innige overtuiging, dat al het
geen een? ander voorstelt zettepraat is, dan ge
loof ik niet dat wij ooit tot een eind zullen
komen. Ook in dit opzicht is al te groote mate
van individualiteit een gebrek, net zoo goed als
bij onze Kamerleden.
Hier, bij voorbeeld, zien wij de Zeeuwen op
treden. Ze hebben gelden bijeengebracht voor
een provinciaal geschenk, en mogen nu, ge
lijk de commissie meent, dit bedrag niet aanwen
den in gemeenschap met de overige Nederlanders.
Wat Zeeuwsch is, moet Zeeuwsch blijven. Lieve
hemel 1 leven wij dan nog in de zeventiende eeuw
Zou het wel toejuiching verdienenals de inge
zetenen der andere gewesten er ook zoo over
dachten? Is het wel verstandig, de schim van
hel provincialisme, dat ons indertijd zooveel
kwaad heeft gedaan, uit het verleden op te roe
pen? Neen, mijne heeren van de Zuid-Westelijke
kusten! Wij hebben eerbied voor uw Konings
gezindheid maar wij smeeken umet geen aua-
Bij stemmi
gepraat, een
w iu auiuuiigc icc8iuuiuu>i!*!<icn ge
lukken moge, alle hoofden onder één hoed te
vangen en dat wij herhalen het Neder
land op den 12den Mei a. s. zijn Koning moge
naderen op waardige wijze. He.
De uitslag der verkiezingen voor den Duit-
SOhen Rijksdag heeft het vermoeden bevestigd,
dat de grootste voordeelen zouden behaald wor
den door het clericale centrum. Ofschoon de
herstemmingen in die raming nog eenige ver
andering kunnen brengen, mag men aannemen,
dat de ultramon tanen niet minder dan 80 zetels
gewonnen hebben. Ook de sociaal-democraten
zijn niet ongelukkig geweest men berekent dat
die richting door 10 leden in den Rijksdag zal
vertegenwoordigd wezen. Toch blijft der regee-
riug nog eene meer dan voldoende meerderheid,
om de aanneming van de wetsontwerpen, die
in de eerste plaats de Rijksvertegeuwoordiging
zullen bezig houden, namelijk de zoogenaamde
Militiewet en de wet op de drukpers, verze
kerd te achten.
De behandeling van het ontwerp: wet op het
burgerlijk huwelijk, waarvan de 3e lezing dezer
dagen in den PruisiSOhen Landdag plaats
had, werd, ten gevolge eener interpellatie van
een der ledenafgewisseld door een zeer heftig
incident tusschen een der hoofden van het cen
trum en Vorst v. Bismarck. Het onderwerp
der interpellatie betrof het geheime onderzoek,
i wege de regeering was ingesteid naar
...-.en, door sommige onderwijzers bij de
verkiezingen voor den Landdag uitge-
De regeering erkende volmondig het
verdedigde de noodzakelijkheid van der-
maatregelen, met het- oog op de tegen-
o -eene verdediging die,
door de meerderheid toegejuicht, eene heftige
bestrijding van ultramontuansche zijde uitlokte.
Mallinckrodt maakte daarbij eene toespeling op
de bekende diplomatieke mededeelingen van den
Italiaanschen Oud-Minister, generaal Lamar-
mora, waarbij aan den premier wordt ten laste
gelegd met generaal Gavoue voor den afstaud
van Duitsch grondgebied te hebben onderhan
deld. Bismarck, die niet ter vergadering tegen
woordig was, werd onmiddellijk ontboden en
voer hevig uit tegen die ^lasterlijke aantijgin
gen” der oppositie, beschuldigingen die hij te
eenenmale voor onwaar verklaarde. Op dit oogen-
blik, zeide hijworden in Italië strafbepalingen
ontworpen tegen eene daad als door Lainarmora
gepleegd is.
De wet op het burgerlijk huwelijk is,, nu
regeering en vertegenwoordiging elkaar zijn te
gemoet gekomen, door de aanneming van het
amendement der commissie, om niet dan bij
hooge noodzakelijkheid geestelijken te belasten
met het houden der register» van den burg,
stand, ten slotte met groote meerderheid aan
genomen.
Door den Minister van EereJienst is een ont
werp ingediend, regelende het beheer van va
cante bisschoppelijke diocesen. Dit ontwerp is
een eerste stap tot uitbreiding der zoogenaamde
kerkehjke wetten, die onvoldoende blijken, nu
de regeering bij hare toepassing stuit op het
lijdelijk verzet der geestelijkheid. Ook bissebop
Ledochowski blijft daarin volharden. Hij wei
gert voor het Hooge kerkelijk gerechtshof te
verschijnen, dat hem gedagvaard heeft. Dwingt
men hemdan zal hij weigeren de inlichtingen
te geven die men hem vraagt, zoodat maatre
gelen van geweld noodig zullen worden.
De toon die de legitimistische pers in Frank
rijk aanslaat heeft de Pruisische regeering er
toe gebracht hare maatregelen ook naar het bu.-
tenland uit te strekken. Nu de circulaire, onlangs
door den Franschen minister van eeredienst aan
de bisschoppen gericht, deze niet heeft weerhou
den een nieuw mandement uit te vaardigen dat
door de Univers is opgenomen, heeft de regee
ring zichnaar men verzekertingevolge oen
eisch van von Bismarck, genoopt gezien dat
Bij al hetgeen er over de zaak in quaestie is
gesproken en geschreven, ontbrak het tot voor
korten tijd aan een middenpunt van handelen
aan een flink comité, waarvan de leden, wat
hun maatschappelijke positie aangaat, de vereisch-
ten bezaten om zich aan het hoofd te stellen. Tot
voor korten tijd. Want het krachtig initiatief van
de heereu Burgemeesters der provinciale hoofdste
den hei ft eindelijk het licht ontstoken, waarnaar
alle zwervers zich konden richten.
Helaas 1 dat onze vreugde daarover ook alweder
niet onvermengd kon zijn! Want, daar kwam
die ongelukkige bepaling van dat gouden eet
servies, en de meeste juichtonen verstomden.
De heeren hadden immers de quaestie van den
aard van het aan te bieden huldeblijk met ter
sprake behoeven te brengen? ’t Is waar, als
zoovelen met plannen voorden dag komen, staat
het wat armoedig, ook niet zoo’n ding bij de
hand te hebben; doch de verspreiders van de
bekende circulaire hadden zich daaraan niet moe
ten storen. N u ziet menen ’t was wel te
verwachten ook,' van alle kanten oppositie
opdagen, en de uitroep: //Wij willen ons gaarne
bij u aansluiten, maaralleen op voorwaarde, dat
gij uw dwaze denkbeeld van dat gouden gerammel
laat varen”, ook door de feestcommissie te dezer
stede aangehevenzal de heeren wel bewegen om
op dat gedeelte van hun besluit terug te komen.
Evenwel is het jammer, dat men met een flater
begonnen is.
Zullen wij nog spreken over eenige van de
bijzondere plannen Zullen wij nog wijzen op het
verschijnsel, dat de gedachte om Z. M. een paleis
aan te biedenwellicht in de uitvoering ónmo
gelijk zal blijken te zijnomdat we hier te rekenen
hebben met stedelijken naijver? Och, dat het
anders ware
Ja, zegt een ander,maar als een paleis
wordt gekozen, dan blijft het nationaal huldeblijk
aan één plaatsgebonden; en die plaats zal er het
meeste genot van hebben. Daarom werd ook door
lemanu voorgesteld, oen stoomjacht aan te
bieden dat kon zich nu hier, dan daar vertoo-
nen, en genoemd bezwaar zou zijn opgeheven.
Maar waarom dan niet liever een luchtballou met
stuurtuestel en parachute Of anders een zilveren
vélocidède? Ziedaar alweer twee plannen voor één.
Eindelijk nog indien eens alles, wat over het
bewuste onderwerp is geschreven en nog geschre
ven zal worden, tot een of meer boekdeelen saam-
gevoegd en aan ’t huldeblijk toegevoegd werd
Gewis zou dat een amusante lectuur opleveren.
-
Maar scherts terzijde Wij hopen dat het den
heeren Burgemeesters, na kennisname van de
Nederlands jeugd, die reeds onze
u_ „i.A-i-j ln ^wee of meer tegen
elkander vijandig gezinde groepen, heeft weinig
eer van haar werken nog minder succès daarop.
*t Was dan ook een vrij gezocht voorwen Isel
te bewerendat de aanbieding van een huldeblijk
van onze klei nen enkel een soort van verheer
lijking van de neutrale school op het oog had,
en mannen, die volstrekt niet instemmen met
het boofdbeginsel van de schoolwet van 1857,
hebben den moed gehad openlijk in dit opzicht
de Standaardpartij en haar drivers te desavou-
eeren. Wij gelooven dat het krediet dier partij
hieronder wel een weinig zal geleden hebbep.
Dit gevaar is dan gelukkig, voor het grootste
deel althans, geweken. Maar nu dreigde een
ander.
Met loffelijken ijver heeft het Amsterdarosch
hoofdcomité het denkbeeld van den Heer Sijbel
opgevat en uitgewerkt. Met niet minder ijver
hebben de arrondissemeuts-cornités zich gekweten
van de taakom alle onderwijzers tot de inza
meling uit te noodigen, gelden overgemaakt
enz. Doch nu scheen ook op eens de arbeid
van de leden der subcomités geëindigd de Am-
sterdamsche heeren hadden een keuze gedaan van
het aan te bieden voorwerp, zelfs den fabrikant
reeds genoemd, aan wien de vervaardiging zal
worden opgedragen, en snijden alle beraadsla
gingen af met de naïeve betuiging dat een samen- chronisme voor den dag te komen,
komst van gedelegeerden uit de comités bezwa- ,1" L -- J*
ren aanbiedt. Rotterdam heeft, in heel zachte
bewoordingentegen die mm of meer eigen
dunkelijke handelwijze geprotesteerd, en we hopen
dal de hoof mom missie van haar besluit zal terug
komen, anders zou veel ontevredenheid daarvan
het gevolg zijn. Immers, ’t is toch zoo
heel moeielijk niet, om de voorzitters der arron*
dissementscomité», b.v. teUtncht bijeen te roepen,
onder dien verstande, dat wie wegblijft, geacht
wordt on voorwaardelijk in te stemmen met
hetgeen de vergadering zal besluiten. Dan kon
het ook wel eens wezen, dat veen voorwerp
van zilver, met een uurwerk er in,” of, zoo-
als ik het een guiligen schooljongen hoorde
noemenreen zilveren ding met ’n klokkie d’rin,”
als voorbarig, op zijde werd geschoven.*)
Dat het vervolgens besproken plan, aanbie
ding van een album met portretten door de
onderwijzers, begraven is, verheugt ons. De
weg, dien de voorstellers van dat plan insloe
gen, is de ware niet: het Nederlandsche volk
moet optredenniet de verschillende maatschap
pelijke standenof beroepenof wat het ook
moge wezen. Verbeeldt u eens, dat andere col
lega's ditzelfde denkbeeld gingen opvatten en
ten uitvoer brengen, waar zou dan het einde
zijn? Wie weet of er dan geen //album van
de bakers” in de wereld kwam! Om dezelfde
reden keuren wij de aanbieding van een hulde
blijk van wege het leger af. W el is waar beslaat
er tusschen het Hoofd van den Staat en de
armée een eigenaardige, traditioneele betrek
king, waarvan bet zelfs moeielijk is een be
paalde omschrijving te geven maar de tijden
zijn voorbij, waarin het leger tegenover of zelfs
naast het volk stond: onze krijgslieden zijn als
wij zonen van het Vaderland, en zullen vol
strekt hun stand niet onteeren, integen
deel I zoo Zij zich bij de burgers aansluiten.
Maar wat willen dan toch eigenlijk die bur
gers of lieverwat wil de natie
Een latere circulaire ran het Amsterdtmsche centraal-
comité doet on* zien, dat het denkbeeld eener vergadering
wordt overgenomenmita de meerderheid der arr.-comités
rich er vóór verklaart. De meemng blijft echter heerachende
dat de reaultaten van zulk ecu vergadering gering zullen
zijnook wegens den overvloed van plannen die ongetwij
feld ten berde zullen komen. Onze» inzien» zou dat gevaar
zeer verminderen, indien vóór de eventueele bijeenkomst de
bepaling werd gemaaktdat geen plan in discussie zon
komen of het moest
1. Schriftelijk, ingediend zijn bij het Hoofd-comité.
2. Na 1 e z i n g staande de vergaderingdadelijk door
minstens vijf comités ondersteund.
Door den Afgevaardigde van het voorstellend comité
in persoon toagelichi en verdedigd worden.
ung zou dan denkelijk welzonder a 1 te veel
i flink plan de overhand behouden.
Dat de dag, waarop vóór vijf-en-twintig jaren
onze geëerbiedigde Koning in de hoofdstad vau
on» land den eed op de Grondwet aflegdewaarop
dn» dé band, die Vorst en volk verbindt, werd
vastgeknoopt, dat die dag niet onopgemerkt
mag voorbijgaan, spreekt van zelf; en reeds
weten wij ons niet meer te herinnerenhoe
lang het wel geleden is, sedert voor het eerst
op bet aanstaande feest werd gezinspeeld. Waar
lijk, zoo ooit, dan heeft Nederland nu recht tot
dankbare vreugde.
Stabiliteit van regeeringsvorm is al iets voor
treffelijks, hetgeen wij het best gewaar worden
al» wij letten op hetgeen er omgaat in som
mige Staten, waar men dit ideaal niet schijnt
te kunnen bereiken; hoeveel te meer kunnen
wij on» verheugen over den zegen, dat één
man, wiens streven uitsluitend gericht was op
den vooruitgang van zijn volk, wiens bart
medetrilde bij al wat er omging in 't gemoed
van zijn volkwiens richtsnoer uitsluitend was
de wet, door zijn volk goedgekeurddat zulk
een uitstekende persoonlijkheidnog in alle op
zichten een vorstelijke gestalte, op een ver
leden van vijf-en-twintig jaren terugziet, ge
durende welken tijd de sympathie der natie
steeds klimmende was.
Den 12en Mei 1849 zwoer Koning Willem III
trouw aan de Grondwet, en nooit werd die
eed geschonden. En als liet waar is, dat een
constitutioneel Vorst, die, boven de partijen
staande, de vrijheid haar volle ontwikkeling
laat en tegelijk de orde waarborgteen hechte
•teun i» voor de welvaart eener natie, dan
voorzeker is nimmer nationale feestviering meer
gewettigd geweest dan thans.
Evenwel, als wij mets anders te vertellen
hadden dan dat, wij zouden denkelijk onze
keuze voor een hoofdartikel in dit nommer op
een ander onderwerp hebben gevestigd. Immers,
er is niemand in Nederland, die niet ten
volle overtuigd is van hetgeen wij aanvoerden,
en wij stippen het alleen pro memoria aan.
Dat het Nederlandsche volk vreugde gevoelt,
en die vreugde met alleen aan den dag wil leg
gen door het orgamseeren van plaatselijke feesten
en feestje», maar ook in den vorm van een ge
schenk, als huldeblijk, aan den Koning, daarin
ligt niets buitengewoons; maar wel moeten wij
het bejammeren, dat de geschiedenis van het
geen de aanbieding van het geschenk (of de
geschenken) voorafgaat,
vervelend dreigt te worden.
Dat een klein volkbinnen beperkte grfenzen
besloten, zooveel moeite heeftom in dit opzicht
tot overeenstemming te geraken,ja, wellicht
in geheel niet tot eenheid zal komenis wel
treurig. En naarmate de Meimaand nadert
schijnt de verwarring vau dag tot dag grooter,
schijnt de trek tot plannenmakerij aanhoudend
sterker te worden.
Hopen wij maardat al die dissonanten zich
eindelijk zullen oplossen in een helderkliukend,
verrukkelijk accoord.
Anders zou ons Meifeest misschien iets krij
gen van die dikwijls voorkomende familiepartijen
die, lang te voren besproken, van alle kauteu
bediscussieerd, tot walgens toe geprogrammati-
seerd, per slot van rekening geen der deel
nemers waarlijk genoegen geven.
Want dit staat bij ons vast: Zal on's feest
inderdaad beteekenis hebben, zal het een blad
zijde vullen in de geschiedenis van ons volks
leven, dan moet de uiting onzer vreugde zijn:
één eenig, nationaal geschenk, het
volk Waardig, dat het aanbiedt, den
Vorat waardig, wien het aangeboden
wordt.
Eerst een woord over het k i n d e rg e s c h en k.
De-partij, wier streven het was verdeeldheid
iiuO J
ktila, waarvan d« I fe brengen reed» in de vroolijke en onbezorgde
■UehU TWU MAAL ia rekening gebracht.
