Z0NDA& 31 IEL
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
'8
»»7.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Bedroevend of ergerlijk?
S. <fc W. N. VAN NOOTEN,
U
een. 1862.
245
3de
liet ii
rbodt
22 Mei.
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80.
1825.
1865.
12’/.
56>/4
78
78’/s
87*/4
rid.
;t lot.
1025
102'/,
79.
87
16’/.
16*/,
917.
19
W/ie
4*‘7>.
?g Oblig.
(Jblig. 1869.
nd.
853/69.
pe 172»
jburg 1820.
toen eerst
irna de Gou-
met wiens
tm fcfawil—iHdbe AéverWntHa waarvan 4e
plaatsing DRIE MAAL wordt opgegeven, worden
■lacht* TWEE MAAL in rekening gebracht.
van de tegenwoordige nati<
i aan -J'~
SCinnOTEHSCIE COURANT.
i van
na de inneming
10P/4
10P/8
W/s
821/.»
69
279
607s
60‘/,
6^/u
657i,
561
140
607,
14
44>7i,
181 7,
7ö7t
99’/,
101
1027,
997,
997,
987,
18.
j. 1882.
1884.
1885.
65.
63.
51.
64.
5°/0 aandeel,
ez
>s A ƒ1000.
rel.
Jharkow.
Lzow pd. 1
-Smolensk.
it. Bank.
67. 57o.
170
rw. Gert.
Pacific. 2e Sectie. 7
h 18Ü9. 7
3
5
7
6
6
8
3
3
Dat heeft Mr. van
.d beneden
xt echter niet,
bet oog op L.
10 en 1?
che, Zeeuwsche, Flakkeesche en
er f8,20 A 8,40, dito mindere f7,00
f 7,80 A 8,00, dito mindere f6,70
ie en Overmaasscb»
f 4,50 A 5,70.
Uitgerers.
awendr
mers
groot
lekeur,
minnen van
algeme
Zoo
slfs toe op
ltig van den
np het her-
n 1ste qual. 90 ct., 2de qual. 70 ct.;
fl,00, 2de qual. 80 ct.; ichapen
50 a 57 ot.voor Londen 46 tot
;ilo.
J. f 58, 2de qual. f 55 en
ir 40 kilo.
ie f 3,40 A 3,50, Overmaassche f 3,50
ka.
ie en Vlaamsche f 12,25f 13,00 A
eesche en Overmaassche f 11,20 A
e 510,00 a 11,00.
che en Zeeuwsche f9,80 10,60,
laassche en Noord-Brabantsche f 9,50
3
3
1798 en 18)6. 5
7 5
5
„«j. 1862. 5
1864 ƒ1000. 5
1866^/1000. 5
1860 2e leen. 4}
1867/69. 4
1859. 3
5% Ito. 100.
1'.
ip. MeiNov. 5
1 Febr.Aug. 5
er Jan.Juli. 5
Apr.Oct. 5
»/0 fl. 500, 1860.
100, 1864. r
5
5
5
6
7
6
6
6
5
3
3
f
5
5
5
5
st. 100. 5
sche, Zeeuwsche
dito mindere
8,20 A 9,20.
75 9,50.
.8 Mei. Aanvoer van ruim 300 stuks
as, wegens het voortdurend schrale
gestemd als de vorige week, zoo-
helft onverkocht bleef.
ilf-koeien f230 A 280, minderequal,
larz-en f 145 i 190, vare koeien 1130
sen f 120 A 160, pinken f 80A 110»
46 A 48 ct., die voor Engeland van
ofok varkens van 6 A 8 weken f 5 k
it. per week hooger.
i 1,20, weibotor f 0,94*1/» p. t
0 1,10 de 36 stuks, eenden dito
100 stok».
TBERICHTEN.
20 Mei. Hennep, ‘t geheele gewas
IT 9,00 a 9,20 per 50 kilogoeboter
ir 50 A 51 ct. uer half kilo; vette
overloopers f 6 A 8vette kalveren
nuchtere kalveren f6 A 10; scha-
.ppelen f 2,50 A 3,40poters f 1,60
r, eieren f 3,10 per 100 stuks.
Kaas. Aangevoerd 60 partijen;
1,40, weiboter f 1,00 A 1,10, p. k.
I en 19 Mei. Aangevoeld: 1011
te en graskalveren, 35 nuchtere
»en of lammeren, 403 varkens, 163
Het is de Goulard niet mogen gelukken aan
Frankrijk een nieuw ministerie te schenken,
genegen om de zaken van het gevallen Kabinet
de Broglie op den ouden voet voorttezetten. Dit
toch was blijkbaar de bedoeling,
Buff.t, de voorzitter der Kamer, daai
lard, oud Minister onder Thiers,
politiek hij zich echter op den duur niet kon
vereenigenmet de vorming van een nieuw mi
nisterie belast werd. De uitkomst bewees echter,
dat dit niet zoo gemakkelijk ging, zelfs niet in
Frankrijkwaar men anders nog al lichtvaar
dig met de costitutioneele beginselen weet omte-
springen. En de opdracht tot vorming van een
nieuw Kabinet aan een lid uit de minderheid,
die tot op het laatste oogenblik zich aan de
Broglie’s zijde had geschaard, was in lijnrechten
strijd met die beginselen. De Goulard moest
zijn mandaat nederleggen en thans bleef aan
Mac-Mahon niets anders over, dan of aan eeu
lid der nieuwe meerderheid, aan de linkerzijde,
de vorming van een Kabinet optedragen, óf
zelf datgene te doenwaartoe noch Buffet noch
de Goulard iu staat waren geweest of de ver
antwoordelijkheid op zich hadden durven ne
men. Dat Mac-Mauon tot dit laatste besloot
was gewaagd, en geenszins te rijmen met de
parlementaire usantiën en beginselendoch men
zal moeten erkennen, dat zijne positie, met eene
vertegenwoordiging waarin door gebrekkige sa
menstelling de minderheden telkens den door
slag geven niet van de gemakkelijkste was.
Men kon vooraf berekenen dat Bonapartisten
en Legitimisten dadelijk bij het optreden van
een ministerie uit de Linkerzijde liunne veeten
zouden vergetenom weder met de Rechterzijde
mede te werken tot den val ook voor dit mi
nisterie.
Alleen ontbinding van de tegenwoordige natio
nale vergadering zou aan dien ongezonden toe
stand een ein.de kunnen maken en mag men
geloof slaau aan de tallooze geruchtendie dezer
dagen huu weg vinden, dan zou ook de maar
schalk meer en meer de onvermijdelijkheid daar
van inzien.
liet nieuwe Kabinet, door Mac-Mahon zelf
daargesteld, bestaat uit leden der Rechterzijde,
een Ligitimist en een Bonapartist, de minister
S^HOONHOviN.
en 15. tot den 29. Mei 1874.
[agdalena, ouders A. Roos
Ier J. M. de Jong. Hendrick
i A den Ouden.
H. van den Berg met I. M.
eest. G. Westmijse met A. C.
ide te Purmerend, vroeger alhier.
Besten met A. Ouwerkerk.
van Zanten. H. van Erkel
sn.
nd wijk, oud 1 jaar. M. A A.
den. M. A. J- Meijer, oud 4
bhende te Vianen.
arij te Ammemtol.
weest van 18 tot 23 Mei: 214
tot 95 ets. per half kilo. Nog
60 tot 80 ct. per stuk.
BERICHTRN.
jC.
nldHl 60*/,
8
4
l3
S67/71. 3
van Mr. van
doel was zoo
jer’s bezwaren te
,t voor het eerste
>athie te toonen en zich
twerp zelf af te stem-
zijne bezwaren on-
Prijs <1der Advertentiën Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiteriyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
van financiën Magne, die ook als zoodanig in
het laatste kabinet zitting had. Behalve deze
zijn ook Decazes en Fourton gebleven; deze
laatste verwisselde evenwel zijn portefeuille van
Onderwijs met die van Binnenlandsche zaken.
De minister van oorlog generaal de Cissey, Le
gitimist, staat aan het hoofd van het Kabinet,
dat zich als een cabinet (t affaire* aankondigt.
De tijd van voorbereiding, die bet noodig heeft
om zich voor de indiening der constitutioneele
ontwerpen te verstaan, maakt dat vooralsnog
niet bekend is, hoe de vergadering over de
nieuwe regeering oordeelt.
De Bonapartisten intusseben varen wel bij de
rusteloosheid, die er op staatkundig gebied heerscht
en aan het voortduren waarvan zij zelf ijverig
medewerken. Dit bleek ook bij de jongste ver
kiezing, in het departement Nièvre, waar hun
candidaat ruim 5000 stemmen meer verwierf
dan die der republikeinendank zij de ijverige
bemoeiingen der mairesdie geen middel onge
bruikt lieten om den republikemschen candidaat
te weren.
Thiers ontving den 24en Mei, den gedenkdag
van zijnen val, eene deputatie van kiezers uit
het departement Gironae, die hem een ge
schenk kwam aanbieden. In de rede bij die
gelegenheid gehouden betoogde de oud-preaident
op nieuw, dat de republiek den eenig moge lij
ken regeenngsvorm voor Frankrijk is. Ook liet
hij zich gunstig uit over het denkbeeld eener
Kamerontbinding.
In Italië is tusschen vertegenwoordiging en
regeering een conflict gerezen, dat waarschijnlijk
op kamerontbinding zal uitloopen. Eerst ver
wierp de Kamer, met eene meerderheid van slechts
één stem, de financieele voorstellen van Ming*
hetti en thans, nu de regeering op verlangen
des Kouings besloten beeft toch aanteblijven,
eischt Zij dat spoedig een aanvang gemaakt worde
met den aanleg van allerlei openbare werken,
waarvoor g.-en geld in de schatkist aanwezig is.
De president-minister heeft dan ook met het
oog op den treurigen to stand der schatkist ver
klaard, dat hij den Senaat machtiging zou ver
zoeken om de behandeling der wetsvoorstellen
tot aanleg van nieuwe vestingwerken en tracte-
inents-verliooging der ambtenaren te verdagen.
Het EngelBcllO Hooger- eu het Lagerhuis
zijn voor eenige dagen uiteengegaan. Dit eerste
gedeelte der zitting leverde weinig belangrijks
op. In een der laatste bijeenkomsten van tiet
Lagerhuis werd door een der afgevaardigden
een poging in het werk gesteld om eenige ver
betering te brengen in de «verdreven zondags
viering, zooals die iu Engeland gebruikelijk is.
Hij wilde de musea, leesbibliotheken en andere
inrichtingen van openbaar nut en ontspanning
ook des zondags voor het publiek geopend heb
ben en gaf bij die gelegenheid eenige staaltjes
ten beste van de dwaze overdrijving, waaraan
men zich hier en daar schuldig maakte eu die
ook den lachlust der overige leien in hooge mate
gaande maakten. Toch werd zijn voorstel, toen
het op stemmen aan kwam, met groote meer
derheid verworpen.
De werkstakingen houden nog steeds aan en
breiden zich thans ook tot in Schotland uit.
Ook met den hongersnood in Bengalen gaat het
nog niet veel beter.
De Ultramontaansche partij in den Duit-
BOtlën Rijksdag en in den PruisiscHen
Landdag heeft een groot verlies geleden, door
het geheel onverwacht overlijden van haren lei
der von Mallmckrodt. Bismarck is daardoor van
een lastigen tegenstander ontslagen.
Zoodra de wet op het beheer der vacante
bisdommen is openbaar gemaakt, zal, naar men
verzekert, de heer Raffel belast worden met de
administratie van het bisdom Posen. Dat ook
dèn nog het verzet geen einde zal nemen blij 4
uit den brief, dien de bisschop van Paderborn,
w]£ns inhechtenisneming zeer aanstaande is, bij
voorbaat aan zijne onderhoorigen heeft genebt.
Hij nadt hun aan nooit den herder aantene-
men, die als een wolf den schaapstal iubreekt
en hunne kinderen niet overteleveren aan huur
lingen eu roovers.
Dit Spanje valt weinig belangrijk nieuws
medetedeelcn. De Carlisten hebben goed partij
getrokken van de werkeloosheid der regeerings-
troepeu, na de inneming van Bilbao. Zij ver-
is.
dijkt,
‘1 van
t eóó van
dere betoog ontslaat, h
ik weet, hoe men kinderen van
’s morgens naar de fabriek te d<
wakker kon krijgen ze uit het bw
in letterlijken zin wakker schudden e"
hoofd bedruipen, om in dat geporalyseer
weer eenige beweging te doen komen. Zoo
de physteke welstand vau die kindereu om
dat men hun soms des morgens bij het uit
zouten haring moest gevenzullen ze
en de buitenlucht kunnen verdragen.
Mij dunkt, waar dergelijke feiten bestaan, behoeft
nauwelijks meer te worden geconstateerddat althans
de pbysieke ontwikkeling van het kind dermate
lijdt, dat dringend voorziening gevorderd wordt. Maar
ook uit een zedelijk oogpunt is verbetering drin
gend noo<|ig. De Staatscommissie verklaart wel in
haar rapport, dat in het algemeen de zedelijke toe
stand onzer fabrieksteden met achter staat bij elders
en wijst o. a. op het klein aantal onwettige geboorten
Maar wat spreekt men van onwettige geboorten alsof
niet juist het zedelijk kwaad bij de fabriekbevolkmg
dikwijls bestaat in eene onkuischheidwelke veel
onzedelyker en veel pernicieuser
Evenzeer wordt het huiselij 1
briekarbeider bedorvenzoodra zijne
voet medearbeidenwijl het kind n
vader zijn verzorger zietmaar meet
gevoelt als iemand, bij wieu vader
is dan de vaderdie door zijne kinc
houden. De kinderen weten dit z<
er zich maar al te voel op voorstaan
verdienen voor hunne ouders en
hunne slavernij goed hebben.
Voor het godsdienstig leven geldt hetzelfde.
De Staat als Staat mag wel nooit godsdienst kweeken
maar toch is het zijn taak gelegenheid tot aankwee-
king van godsdienstige beginselen te openen voor hen
wier roeping dit is. Zooals nu de fabriekarbeid gere
geld is, bestaat er voor de kerk of voor philantro-
pische genootschappen geene gelegenheid om het kind
te naderen. De geheele week zijn zij op de fabriek
en op den Zondaghun eenigen vrijen dag volgt
door natuurlijke reactie ontspanning na inspanning
die het kerkelijk leven afsnijdt en zoo komt er van
opleiding tot hoogere beginselen niets."
Die schildering is indi uk wekkend, niet waar?
Even stout en krachtig is hetgeen daarop zoo na
tuurlijk volgt:
/Z>ulk een toestand mag niet voortduren. Dien toe
stand heeft de voorsteller (Mr. van Houten) niet te
sterk gekarakteriseerdtoen hij in zijne Memorie van
Tóelichting van eene misdaad sprak. Zoo is het.
We staan niet enkél voor een gebrek in den maat-
schappelijken toestandmaar tegenover iets misda
digs, te gruwelijker indien men, in staat het te ver
hinderen het onbelemmerd laat voortkankeren. Dat
bet slechts 1000 kinderen onder de 12jareu geldt,
doet niets ter zake. Op het aantal komt het niet
aan. Zoodra geconstateerd is, dat er eene misdaad
gepleegd wordtis het bestaan reeds van zeer enkele
gevallen reden genoeg om tusschenbeide te treden en
dat misdadige te keeren."
Bravo, zouden wij roepen, wij zouden in de handen
klappen en toejuichenindien niet in de vergaderzaal
der 2e Kamer toejuichingen verboden waren. Dat is
warmte, dat is dat idealisme, waaraan wij zoo dik
wijls in de menschenwereldook in de parlementaire
wereld een ruimere plaats hebben toegewenscht.
Wie is die spreker
Dr. Abraham Kwyperafgevaardigde uit het district
Gouda.
Gij zijt er trotsch op niet waarkiezers uit dat
district, een man van zulke beginselen tot uwen afge
vaardigde te hebben gekozen En gij hebt gelijk. Maar
één dingweest niet te spoedig trotschwant de
medaille beeft hare keerzijde en deze keerzijde zal u
verschrikken. W aar gij u hadt verheugdzult gij u
bedroevenwaar gij hadt gejuicht zult gij klagen
waar gij trotsch waart, zult gij u ergeren en u schamen.
Die man, die den toestand zoo misdadig vindt,
die voorziening allernoodzakelijkst acht, die man is
Het is 29 April 1874.
Wq treden de vergaderzaal der 2e Kamer binnen.
Het bekende wetsvoorstel van den heer van Houten
betreffende o ver matigen ar beid en verwaar-
looting van kinderen, is aan de orde. De hoofd
gedachte van het ontwerp ligt in het eerste artikel
»het is verboden kinderen beneden twaalf jaren
in dienst te nemen of in dienst te hebben.
W ij luisteren en het luisteren is inderdaad de moeite
raard.
Schoon zijn de gedachtenschoon is de vorm, waarin
zij worden gegoten door den spreker, die terwijl wij
binnen komen aan het woord is.
Wat de zaak in beginsel betreft," zoo beet het,
■staan wij voor de ernstige vraag bestaat er met de
daad ten opzichte van den kinderarbeid een zedelijk-
kwaad, datvoorziening eischt En dan wordt mijns
inziens geen schildering van aandoénlijke tafereelen
vereischtom te kunuenzeggen.dat dit ergerlijk feit
geconstateerd is. Waar uit de opgaven van industri-
eelen zelven blijkt, dat in ons land kinderen van zeven
jaar in den tijd van zes dagen 85 A 87 uren arbeiden
spreekt het feit zóó van zelf, dat het van alle ver-
‘-1-- *-• Icvaad j8 zoo ernstig, dat
:ren van 5 en 6 jaar om ze
ick te doen gaanmaar met
uit het bed moest nemen
en met water het
ilyseerde lichaam
mvü sterk wordt
onderdrukt,
uv» uitgaan ge
niet flauw vallen
_r is.
ijk leven van den fa-
s kinderen op dezen
uuu met langer in den
maar meester wordt en zich
\r te huis ligt. Het
ideren wordt onder
zeer goed en laten
aan dat zij het geld
dat dezen het door
lement in het algemeen van minderjarigen. Im-
daarin lag juist een van Mr. van Houten’s
>tste fouten, dat hij, de liberaal, de man der wil-
in tegenstelling met de antirevolutionairen, de
j van het systeem een bepaalden leeftijd in het
ieen had durven aangeven.
__a was dan een niets beslissend zoo genaamd amen
dement het einde van een zoo warm pleidooi, of liever
hst was het begin van het einde. Want het einde
was, dat Dr. Kuyper zijn onzinnig amendement, het
welk hij zelf moest verklaren eigenlijk niet goed voor
een amendement te kunnen houden, moest intrekken
en dat hij een totaal fiasco maakte.
Maar er is meer dan een fiasco.
Ergerlijk is het geweest een man te zien, die de
banier van den godsdienst omhoog houdt, die een
maatschappehjken toestand beschrijft, welsprekend be
schrijft als m i s d a d i g, die voorziening allernoodza
kelijkst noemt, die zelfs den staat tot het aanbrengen
van redding geroepen acht en die daarna ter wille
van een sys'eein, van zinnen en woorden, van for
mules en uitdrukkingen, een eersten stap op den weg,
dien hij zelf heeft aangeprezen, tegenhoudt.
Zeker, ieder moet erkennen, dat het ontwerp van
Houten, vooral na de amendeeringen die het onder
ging, met volledig is. Maar juist omdat deze eerste
Stap is gezet, zufien andere stappen moeten volgen.
Deze onvolledige wet zal ongetwijfeld de moeder we
zen eener volledige. De ervaring zal op dit gebied
de beste leermeesteres zijn.
Heil hem die den eersten stap zette en hun die
hem hielpen.
Wee hem, die dien stap wilden tegenhouden. Maar
wat zal moéten worden gezegd van hem die den stap
tegenhieldnadat hij eerst den toestandwaarin die
stap toch eenige verbetering zoude brengen, als mis
dadig had gebrandmerkt? Wat van den man, die
den stap van den ander veroordeelde en die zelf tot
de bestrijding van dat misdadig kwaad niets deed?
•Is bet niet bedroevendniet ergerlijk dat iemand
ter wille van een systeem berust in de voortduring van
toestandendie ‘'hij zelf onzedelijk noemt Pleit dat
voor het systeem Pleit dat voor den man Pleit dat
voor den afgevaardigde van Gouda
Nederland heeft de Goudsche kiezers voor die keuze
wezenlijk niet te danken. Eu zouden alle anti-revo-
lutionaireA wel hebben geweientot welke hardvoch
tige coosfijuenties hun systeem op wetgevend gebied
kan voeren
Dat is toch wel geene staatkunde in Christus.
antirevolutionair. Wat dit zeggen wil? Dit, dat die
man zeer moet oppassen niet door eene of andere
wet, al ware het ook de menschlievendste wet der
wereldzijn antirevolutionair stelsel in de War
te brengen.
Nu is het een hoofdbeginsel der antirevolutionaire
theorie, gelijk het trouwens ook een beginsel van het
liberalisme is en nog meer geweest is, dat de Staat
zich met de zorg voor vele maatschappelijke belangen
eerst bemoeie, wanneer particulieren of vereen igingeu
het niet doen.
De antirevolutionaire theorie past dit zelL
een maatschappelijk vraagstuk als de regeling
kinderarbeid, d. w. z. volgens Dr. Kuyper op
vormen van een misdadigen toestand. Enfin, dat zij
zoo. Dr. Kuyper zegt dan ook dat de Kerk in de
eerste plaats voor het lot dier kinderen moet zorgen,
maar de Kerk heeft het niet gedaan en kan het te
genwoordig niet doen—-dus de Staat mag bet doen.
Daar zijn we dus reeds over heen.
Zijn er echter andere bezwaren: verzet zich daar
tegen b. v. het ouderlijk gezag, of de vrijheid der
industrie of wat ook Neen, wel wijt Dr. Kuyper
aan al die bezwaren eene breedvoerige bespreking,
maar al die bezwaren stelt bij zelf ter zijde.
Wij zijn er dus?
Neen, wij zijn er nog niet.
■Eene wet” het mag dus eene wet zijn »eene
wet kan dan alleen goed wezen, als men, na kennis
genomen te hebben van al de variatiën der behoeften
in de verschillende omstandigheden, die alle gelij
kelijk in het oog houdt, en eenen toestand in het
leven zoekt te roepen, waarbij elke dier behoeften
tot zijn recht komt
Zoo luidt de uitspraak der antirevolutionaire leer.
Voor wetten, voor maatregelen is men bang,
zeer bang. Zij grijpen zoo dikwijls onberaden in, al is
het dan ook maar in toestanden die men zelf misdadig
noemt. En vooral geen onberaden ingrijj>en. Daarom
de eisch is wezenlijk niet gering ntoet gelijkelijk
worden gelet op .al de variation der behoeften
in de verschillende omstandigheden."
En nu is het oordeel geveld.
Dat heeft Mr. van Houten niet gedaan. Hij heeft
allen arbeid beneden den 12-jarigen leeftijd verboden.
Men vergete echter niet, dat volgens zijn ontwerp
juist met bet oog op bijzondere en op locale behoef
ten, tusschen 10 en 12 jaren toestemming tot arbeid
kan worden verleend onder bepaalde voorwaarden.
Doch dit voorbehoud nu eens daargelaten, Mr. van
Houten had dan toch iets gedaan en de anderen de
den niets. Of Dr. A. Kuyper misschien? Neen toch
met.
Maar misschien zoude het ontwerp
Houten nog genade vinden. Immers het
goed. Misschien werd aan Dr. Kuype
gemoet gekomen. Hij konde dan vast
artikel stemmen om zijne sympat’
voorbehouden om later het ont'
men, indien tegemoetkoming aan
doenlijk bleek.
Maar tot afstemmen zoude het toch wel niet ko
men. Het wetsontwerp bedoelde immers verbetering
te brengen ,in eenen misdadigen toestand.” En
wie stemt zoo iets af?
Houten repliceerde en besprak de voor-
weldaden van zijn ontwerp in den breede.
vestigde hij daarbij ook de aandacht op den
i invloed, dien de beperking van den kinder
meet hebben op de concurrentie van den arbeid,
-- loonen en op het peil van den arbeid
het algemeen: immers de geheele stand van den
rkman wordt door kinderarbeid verlaagd.
3 hemel, Mr. van Houten, wat hebt gij gedaan?
Gij hebt den antirevolutionair, die u straks misschien
nog wilde steunen, mijlen ver van u weggestooten.
Hoort. Het is 1 Mei. De heer Kuyper heeft weder
het woord
■De quaestie is thans eene andere phase ingetreden.
vDe heer van Houten formuleerde zijn denkbeeld
in den term regeling van den arbeid; waar
tegenover ik de formule plaats: bescherming van
het kind, in zoover het tot loonarbeid wordt ge
bezigd. Tusschen die beide formulen ligt de diepe
kloof, die ons scheidt. Immers, naar de voorstelling
van den heer van Houten staan we voor eene maat
schappij, die wel krank is en geneesmiddelen behoeft,
maar volgens hem is die maatschappij in de war ge
raakt, doordien men niet tijdig genoeg de vereischte
maatregelen nam en moet men dus het kwaad
door betere maatregelen bezweren.
Volgens ons antirevolutionairen ligt echter de wor
tel van het maatschappelijk kwaad in de zonde en
behoort men eene geestelijke kracht aan te wenden,
om dien geestelijken kanker te genezen.”
Welnu, welke zal dan die kracht wezen? Welke
—i voor eene wetgevende vergadering, die toch
andere krachten te beschikken heeft dan
Het wetsontwerp bedoeldt
wie stemt
Mr. van
deelen, de
Natuurlijk
grooten
arbeid n
op den stand der
in het algemeen: imrnt
werkman wordt door J
.9
e 1 e n
i m a a t r e
is ons antirevc.Uv.uua...
iet maatschappelijk 1
dien geestelijken kanker te
n-‘-- za] (jan (jle
zal zij zijn v<
over geene a
wetten
Ja, dit laatste scheen ook Dr. Kuyper te gevoelen;
maar, aangezien hij geene wet gereed had, welke dan
zooveel beter was dan het ontwerp van Houten, eene
wet, waarmede de antirevolutionaire theorie, hoe anti-
wettisch ook, vrede konde hebben aangezien hij zoo
dadelijk geene wet gereed had, stelde bij een pompeus
amendement voor: »Loongevende arbeid van minder
jarigen in fabrieken of werkplaatsen of op het veld
is gebonden aan de bepalingen dezer wet.” Dezer
wet. Maar welke was deze wet? Ja, L. Exc.
de Minister van Binnenlandsche Zaken werd beleefd
verzocht, zulk eene wet te ontwerpen. Die wet konde
dan een verschillenden leeftijd vaststellen voor de ver
schillende takken van industrie, en daarom sprak het