Z0NDA& 31 IEL WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN. '8 »»7. BUITENLAND. OVERZICHT. Bedroevend of ergerlijk? S. <fc W. N. VAN NOOTEN, U een. 1862. 245 3de liet ii rbodt 22 Mei. Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70. Franco per post door het geheele rijk 0,80. 1825. 1865. 12’/. 56>/4 78 78’/s 87*/4 rid. ;t lot. 1025 102'/, 79. 87 16’/. 16*/, 917. 19 W/ie 4*‘7>. ?g Oblig. (Jblig. 1869. nd. 853/69. pe 172» jburg 1820. toen eerst irna de Gou- met wiens tm fcfawil—iHdbe AéverWntHa waarvan 4e plaatsing DRIE MAAL wordt opgegeven, worden ■lacht* TWEE MAAL in rekening gebracht. van de tegenwoordige nati< i aan -J'~ SCinnOTEHSCIE COURANT. i van na de inneming 10P/4 10P/8 W/s 821/.» 69 279 607s 60‘/, 6^/u 657i, 561 140 607, 14 44>7i, 181 7, 7ö7t 99’/, 101 1027, 997, 997, 987, 18. j. 1882. 1884. 1885. 65. 63. 51. 64. 5°/0 aandeel, ez >s A ƒ1000. rel. Jharkow. Lzow pd. 1 -Smolensk. it. Bank. 67. 57o. 170 rw. Gert. Pacific. 2e Sectie. 7 h 18Ü9. 7 3 5 7 6 6 8 3 3 Dat heeft Mr. van .d beneden xt echter niet, bet oog op L. 10 en 1? che, Zeeuwsche, Flakkeesche en er f8,20 A 8,40, dito mindere f7,00 f 7,80 A 8,00, dito mindere f6,70 ie en Overmaasscb» f 4,50 A 5,70. Uitgerers. awendr mers groot lekeur, minnen van algeme Zoo slfs toe op ltig van den np het her- n 1ste qual. 90 ct., 2de qual. 70 ct.; fl,00, 2de qual. 80 ct.; ichapen 50 a 57 ot.voor Londen 46 tot ;ilo. J. f 58, 2de qual. f 55 en ir 40 kilo. ie f 3,40 A 3,50, Overmaassche f 3,50 ka. ie en Vlaamsche f 12,25f 13,00 A eesche en Overmaassche f 11,20 A e 510,00 a 11,00. che en Zeeuwsche f9,80 10,60, laassche en Noord-Brabantsche f 9,50 3 3 1798 en 18)6. 5 7 5 5 „«j. 1862. 5 1864 ƒ1000. 5 1866^/1000. 5 1860 2e leen. 4} 1867/69. 4 1859. 3 5% Ito. 100. 1'. ip. MeiNov. 5 1 Febr.Aug. 5 er Jan.Juli. 5 Apr.Oct. 5 »/0 fl. 500, 1860. 100, 1864. r 5 5 5 6 7 6 6 6 5 3 3 f 5 5 5 5 st. 100. 5 sche, Zeeuwsche dito mindere 8,20 A 9,20. 75 9,50. .8 Mei. Aanvoer van ruim 300 stuks as, wegens het voortdurend schrale gestemd als de vorige week, zoo- helft onverkocht bleef. ilf-koeien f230 A 280, minderequal, larz-en f 145 i 190, vare koeien 1130 sen f 120 A 160, pinken f 80A 110» 46 A 48 ct., die voor Engeland van ofok varkens van 6 A 8 weken f 5 k it. per week hooger. i 1,20, weibotor f 0,94*1/» p. t 0 1,10 de 36 stuks, eenden dito 100 stok». TBERICHTEN. 20 Mei. Hennep, ‘t geheele gewas IT 9,00 a 9,20 per 50 kilogoeboter ir 50 A 51 ct. uer half kilo; vette overloopers f 6 A 8vette kalveren nuchtere kalveren f6 A 10; scha- .ppelen f 2,50 A 3,40poters f 1,60 r, eieren f 3,10 per 100 stuks. Kaas. Aangevoerd 60 partijen; 1,40, weiboter f 1,00 A 1,10, p. k. I en 19 Mei. Aangevoeld: 1011 te en graskalveren, 35 nuchtere »en of lammeren, 403 varkens, 163 Het is de Goulard niet mogen gelukken aan Frankrijk een nieuw ministerie te schenken, genegen om de zaken van het gevallen Kabinet de Broglie op den ouden voet voorttezetten. Dit toch was blijkbaar de bedoeling, Buff.t, de voorzitter der Kamer, daai lard, oud Minister onder Thiers, politiek hij zich echter op den duur niet kon vereenigenmet de vorming van een nieuw mi nisterie belast werd. De uitkomst bewees echter, dat dit niet zoo gemakkelijk ging, zelfs niet in Frankrijkwaar men anders nog al lichtvaar dig met de costitutioneele beginselen weet omte- springen. En de opdracht tot vorming van een nieuw Kabinet aan een lid uit de minderheid, die tot op het laatste oogenblik zich aan de Broglie’s zijde had geschaard, was in lijnrechten strijd met die beginselen. De Goulard moest zijn mandaat nederleggen en thans bleef aan Mac-Mahon niets anders over, dan of aan eeu lid der nieuwe meerderheid, aan de linkerzijde, de vorming van een Kabinet optedragen, óf zelf datgene te doenwaartoe noch Buffet noch de Goulard iu staat waren geweest of de ver antwoordelijkheid op zich hadden durven ne men. Dat Mac-Mauon tot dit laatste besloot was gewaagd, en geenszins te rijmen met de parlementaire usantiën en beginselendoch men zal moeten erkennen, dat zijne positie, met eene vertegenwoordiging waarin door gebrekkige sa menstelling de minderheden telkens den door slag geven niet van de gemakkelijkste was. Men kon vooraf berekenen dat Bonapartisten en Legitimisten dadelijk bij het optreden van een ministerie uit de Linkerzijde liunne veeten zouden vergetenom weder met de Rechterzijde mede te werken tot den val ook voor dit mi nisterie. Alleen ontbinding van de tegenwoordige natio nale vergadering zou aan dien ongezonden toe stand een ein.de kunnen maken en mag men geloof slaau aan de tallooze geruchtendie dezer dagen huu weg vinden, dan zou ook de maar schalk meer en meer de onvermijdelijkheid daar van inzien. liet nieuwe Kabinet, door Mac-Mahon zelf daargesteld, bestaat uit leden der Rechterzijde, een Ligitimist en een Bonapartist, de minister S^HOONHOviN. en 15. tot den 29. Mei 1874. [agdalena, ouders A. Roos Ier J. M. de Jong. Hendrick i A den Ouden. H. van den Berg met I. M. eest. G. Westmijse met A. C. ide te Purmerend, vroeger alhier. Besten met A. Ouwerkerk. van Zanten. H. van Erkel sn. nd wijk, oud 1 jaar. M. A A. den. M. A. J- Meijer, oud 4 bhende te Vianen. arij te Ammemtol. weest van 18 tot 23 Mei: 214 tot 95 ets. per half kilo. Nog 60 tot 80 ct. per stuk. BERICHTRN. jC. nldHl 60*/, 8 4 l3 S67/71. 3 van Mr. van doel was zoo jer’s bezwaren te ,t voor het eerste >athie te toonen en zich twerp zelf af te stem- zijne bezwaren on- Prijs <1der Advertentiën Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen ding franco, en uiteriyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure. van financiën Magne, die ook als zoodanig in het laatste kabinet zitting had. Behalve deze zijn ook Decazes en Fourton gebleven; deze laatste verwisselde evenwel zijn portefeuille van Onderwijs met die van Binnenlandsche zaken. De minister van oorlog generaal de Cissey, Le gitimist, staat aan het hoofd van het Kabinet, dat zich als een cabinet (t affaire* aankondigt. De tijd van voorbereiding, die bet noodig heeft om zich voor de indiening der constitutioneele ontwerpen te verstaan, maakt dat vooralsnog niet bekend is, hoe de vergadering over de nieuwe regeering oordeelt. De Bonapartisten intusseben varen wel bij de rusteloosheid, die er op staatkundig gebied heerscht en aan het voortduren waarvan zij zelf ijverig medewerken. Dit bleek ook bij de jongste ver kiezing, in het departement Nièvre, waar hun candidaat ruim 5000 stemmen meer verwierf dan die der republikeinendank zij de ijverige bemoeiingen der mairesdie geen middel onge bruikt lieten om den republikemschen candidaat te weren. Thiers ontving den 24en Mei, den gedenkdag van zijnen val, eene deputatie van kiezers uit het departement Gironae, die hem een ge schenk kwam aanbieden. In de rede bij die gelegenheid gehouden betoogde de oud-preaident op nieuw, dat de republiek den eenig moge lij ken regeenngsvorm voor Frankrijk is. Ook liet hij zich gunstig uit over het denkbeeld eener Kamerontbinding. In Italië is tusschen vertegenwoordiging en regeering een conflict gerezen, dat waarschijnlijk op kamerontbinding zal uitloopen. Eerst ver wierp de Kamer, met eene meerderheid van slechts één stem, de financieele voorstellen van Ming* hetti en thans, nu de regeering op verlangen des Kouings besloten beeft toch aanteblijven, eischt Zij dat spoedig een aanvang gemaakt worde met den aanleg van allerlei openbare werken, waarvoor g.-en geld in de schatkist aanwezig is. De president-minister heeft dan ook met het oog op den treurigen to stand der schatkist ver klaard, dat hij den Senaat machtiging zou ver zoeken om de behandeling der wetsvoorstellen tot aanleg van nieuwe vestingwerken en tracte- inents-verliooging der ambtenaren te verdagen. Het EngelBcllO Hooger- eu het Lagerhuis zijn voor eenige dagen uiteengegaan. Dit eerste gedeelte der zitting leverde weinig belangrijks op. In een der laatste bijeenkomsten van tiet Lagerhuis werd door een der afgevaardigden een poging in het werk gesteld om eenige ver betering te brengen in de «verdreven zondags viering, zooals die iu Engeland gebruikelijk is. Hij wilde de musea, leesbibliotheken en andere inrichtingen van openbaar nut en ontspanning ook des zondags voor het publiek geopend heb ben en gaf bij die gelegenheid eenige staaltjes ten beste van de dwaze overdrijving, waaraan men zich hier en daar schuldig maakte eu die ook den lachlust der overige leien in hooge mate gaande maakten. Toch werd zijn voorstel, toen het op stemmen aan kwam, met groote meer derheid verworpen. De werkstakingen houden nog steeds aan en breiden zich thans ook tot in Schotland uit. Ook met den hongersnood in Bengalen gaat het nog niet veel beter. De Ultramontaansche partij in den Duit- BOtlën Rijksdag en in den PruisiscHen Landdag heeft een groot verlies geleden, door het geheel onverwacht overlijden van haren lei der von Mallmckrodt. Bismarck is daardoor van een lastigen tegenstander ontslagen. Zoodra de wet op het beheer der vacante bisdommen is openbaar gemaakt, zal, naar men verzekert, de heer Raffel belast worden met de administratie van het bisdom Posen. Dat ook dèn nog het verzet geen einde zal nemen blij 4 uit den brief, dien de bisschop van Paderborn, w]£ns inhechtenisneming zeer aanstaande is, bij voorbaat aan zijne onderhoorigen heeft genebt. Hij nadt hun aan nooit den herder aantene- men, die als een wolf den schaapstal iubreekt en hunne kinderen niet overteleveren aan huur lingen eu roovers. Dit Spanje valt weinig belangrijk nieuws medetedeelcn. De Carlisten hebben goed partij getrokken van de werkeloosheid der regeerings- troepeu, na de inneming van Bilbao. Zij ver- is. dijkt, ‘1 van t eóó van dere betoog ontslaat, h ik weet, hoe men kinderen van ’s morgens naar de fabriek te d< wakker kon krijgen ze uit het bw in letterlijken zin wakker schudden e" hoofd bedruipen, om in dat geporalyseer weer eenige beweging te doen komen. Zoo de physteke welstand vau die kindereu om dat men hun soms des morgens bij het uit zouten haring moest gevenzullen ze en de buitenlucht kunnen verdragen. Mij dunkt, waar dergelijke feiten bestaan, behoeft nauwelijks meer te worden geconstateerddat althans de pbysieke ontwikkeling van het kind dermate lijdt, dat dringend voorziening gevorderd wordt. Maar ook uit een zedelijk oogpunt is verbetering drin gend noo<|ig. De Staatscommissie verklaart wel in haar rapport, dat in het algemeen de zedelijke toe stand onzer fabrieksteden met achter staat bij elders en wijst o. a. op het klein aantal onwettige geboorten Maar wat spreekt men van onwettige geboorten alsof niet juist het zedelijk kwaad bij de fabriekbevolkmg dikwijls bestaat in eene onkuischheidwelke veel onzedelyker en veel pernicieuser Evenzeer wordt het huiselij 1 briekarbeider bedorvenzoodra zijne voet medearbeidenwijl het kind n vader zijn verzorger zietmaar meet gevoelt als iemand, bij wieu vader is dan de vaderdie door zijne kinc houden. De kinderen weten dit z< er zich maar al te voel op voorstaan verdienen voor hunne ouders en hunne slavernij goed hebben. Voor het godsdienstig leven geldt hetzelfde. De Staat als Staat mag wel nooit godsdienst kweeken maar toch is het zijn taak gelegenheid tot aankwee- king van godsdienstige beginselen te openen voor hen wier roeping dit is. Zooals nu de fabriekarbeid gere geld is, bestaat er voor de kerk of voor philantro- pische genootschappen geene gelegenheid om het kind te naderen. De geheele week zijn zij op de fabriek en op den Zondaghun eenigen vrijen dag volgt door natuurlijke reactie ontspanning na inspanning die het kerkelijk leven afsnijdt en zoo komt er van opleiding tot hoogere beginselen niets." Die schildering is indi uk wekkend, niet waar? Even stout en krachtig is hetgeen daarop zoo na tuurlijk volgt: /Z>ulk een toestand mag niet voortduren. Dien toe stand heeft de voorsteller (Mr. van Houten) niet te sterk gekarakteriseerdtoen hij in zijne Memorie van Tóelichting van eene misdaad sprak. Zoo is het. We staan niet enkél voor een gebrek in den maat- schappelijken toestandmaar tegenover iets misda digs, te gruwelijker indien men, in staat het te ver hinderen het onbelemmerd laat voortkankeren. Dat bet slechts 1000 kinderen onder de 12jareu geldt, doet niets ter zake. Op het aantal komt het niet aan. Zoodra geconstateerd is, dat er eene misdaad gepleegd wordtis het bestaan reeds van zeer enkele gevallen reden genoeg om tusschenbeide te treden en dat misdadige te keeren." Bravo, zouden wij roepen, wij zouden in de handen klappen en toejuichenindien niet in de vergaderzaal der 2e Kamer toejuichingen verboden waren. Dat is warmte, dat is dat idealisme, waaraan wij zoo dik wijls in de menschenwereldook in de parlementaire wereld een ruimere plaats hebben toegewenscht. Wie is die spreker Dr. Abraham Kwyperafgevaardigde uit het district Gouda. Gij zijt er trotsch op niet waarkiezers uit dat district, een man van zulke beginselen tot uwen afge vaardigde te hebben gekozen En gij hebt gelijk. Maar één dingweest niet te spoedig trotschwant de medaille beeft hare keerzijde en deze keerzijde zal u verschrikken. W aar gij u hadt verheugdzult gij u bedroevenwaar gij hadt gejuicht zult gij klagen waar gij trotsch waart, zult gij u ergeren en u schamen. Die man, die den toestand zoo misdadig vindt, die voorziening allernoodzakelijkst acht, die man is Het is 29 April 1874. Wq treden de vergaderzaal der 2e Kamer binnen. Het bekende wetsvoorstel van den heer van Houten betreffende o ver matigen ar beid en verwaar- looting van kinderen, is aan de orde. De hoofd gedachte van het ontwerp ligt in het eerste artikel »het is verboden kinderen beneden twaalf jaren in dienst te nemen of in dienst te hebben. W ij luisteren en het luisteren is inderdaad de moeite raard. Schoon zijn de gedachtenschoon is de vorm, waarin zij worden gegoten door den spreker, die terwijl wij binnen komen aan het woord is. Wat de zaak in beginsel betreft," zoo beet het, ■staan wij voor de ernstige vraag bestaat er met de daad ten opzichte van den kinderarbeid een zedelijk- kwaad, datvoorziening eischt En dan wordt mijns inziens geen schildering van aandoénlijke tafereelen vereischtom te kunuenzeggen.dat dit ergerlijk feit geconstateerd is. Waar uit de opgaven van industri- eelen zelven blijkt, dat in ons land kinderen van zeven jaar in den tijd van zes dagen 85 A 87 uren arbeiden spreekt het feit zóó van zelf, dat het van alle ver- ‘-1-- *-• Icvaad j8 zoo ernstig, dat :ren van 5 en 6 jaar om ze ick te doen gaanmaar met uit het bed moest nemen en met water het ilyseerde lichaam mvü sterk wordt onderdrukt, uv» uitgaan ge niet flauw vallen _r is. ijk leven van den fa- s kinderen op dezen uuu met langer in den maar meester wordt en zich \r te huis ligt. Het ideren wordt onder zeer goed en laten aan dat zij het geld dat dezen het door lement in het algemeen van minderjarigen. Im- daarin lag juist een van Mr. van Houten’s >tste fouten, dat hij, de liberaal, de man der wil- in tegenstelling met de antirevolutionairen, de j van het systeem een bepaalden leeftijd in het ieen had durven aangeven. __a was dan een niets beslissend zoo genaamd amen dement het einde van een zoo warm pleidooi, of liever hst was het begin van het einde. Want het einde was, dat Dr. Kuyper zijn onzinnig amendement, het welk hij zelf moest verklaren eigenlijk niet goed voor een amendement te kunnen houden, moest intrekken en dat hij een totaal fiasco maakte. Maar er is meer dan een fiasco. Ergerlijk is het geweest een man te zien, die de banier van den godsdienst omhoog houdt, die een maatschappehjken toestand beschrijft, welsprekend be schrijft als m i s d a d i g, die voorziening allernoodza kelijkst noemt, die zelfs den staat tot het aanbrengen van redding geroepen acht en die daarna ter wille van een sys'eein, van zinnen en woorden, van for mules en uitdrukkingen, een eersten stap op den weg, dien hij zelf heeft aangeprezen, tegenhoudt. Zeker, ieder moet erkennen, dat het ontwerp van Houten, vooral na de amendeeringen die het onder ging, met volledig is. Maar juist omdat deze eerste Stap is gezet, zufien andere stappen moeten volgen. Deze onvolledige wet zal ongetwijfeld de moeder we zen eener volledige. De ervaring zal op dit gebied de beste leermeesteres zijn. Heil hem die den eersten stap zette en hun die hem hielpen. Wee hem, die dien stap wilden tegenhouden. Maar wat zal moéten worden gezegd van hem die den stap tegenhieldnadat hij eerst den toestandwaarin die stap toch eenige verbetering zoude brengen, als mis dadig had gebrandmerkt? Wat van den man, die den stap van den ander veroordeelde en die zelf tot de bestrijding van dat misdadig kwaad niets deed? •Is bet niet bedroevendniet ergerlijk dat iemand ter wille van een systeem berust in de voortduring van toestandendie ‘'hij zelf onzedelijk noemt Pleit dat voor het systeem Pleit dat voor den man Pleit dat voor den afgevaardigde van Gouda Nederland heeft de Goudsche kiezers voor die keuze wezenlijk niet te danken. Eu zouden alle anti-revo- lutionaireA wel hebben geweientot welke hardvoch tige coosfijuenties hun systeem op wetgevend gebied kan voeren Dat is toch wel geene staatkunde in Christus. antirevolutionair. Wat dit zeggen wil? Dit, dat die man zeer moet oppassen niet door eene of andere wet, al ware het ook de menschlievendste wet der wereldzijn antirevolutionair stelsel in de War te brengen. Nu is het een hoofdbeginsel der antirevolutionaire theorie, gelijk het trouwens ook een beginsel van het liberalisme is en nog meer geweest is, dat de Staat zich met de zorg voor vele maatschappelijke belangen eerst bemoeie, wanneer particulieren of vereen igingeu het niet doen. De antirevolutionaire theorie past dit zelL een maatschappelijk vraagstuk als de regeling kinderarbeid, d. w. z. volgens Dr. Kuyper op vormen van een misdadigen toestand. Enfin, dat zij zoo. Dr. Kuyper zegt dan ook dat de Kerk in de eerste plaats voor het lot dier kinderen moet zorgen, maar de Kerk heeft het niet gedaan en kan het te genwoordig niet doen—-dus de Staat mag bet doen. Daar zijn we dus reeds over heen. Zijn er echter andere bezwaren: verzet zich daar tegen b. v. het ouderlijk gezag, of de vrijheid der industrie of wat ook Neen, wel wijt Dr. Kuyper aan al die bezwaren eene breedvoerige bespreking, maar al die bezwaren stelt bij zelf ter zijde. Wij zijn er dus? Neen, wij zijn er nog niet. ■Eene wet” het mag dus eene wet zijn »eene wet kan dan alleen goed wezen, als men, na kennis genomen te hebben van al de variatiën der behoeften in de verschillende omstandigheden, die alle gelij kelijk in het oog houdt, en eenen toestand in het leven zoekt te roepen, waarbij elke dier behoeften tot zijn recht komt Zoo luidt de uitspraak der antirevolutionaire leer. Voor wetten, voor maatregelen is men bang, zeer bang. Zij grijpen zoo dikwijls onberaden in, al is het dan ook maar in toestanden die men zelf misdadig noemt. En vooral geen onberaden ingrijj>en. Daarom de eisch is wezenlijk niet gering ntoet gelijkelijk worden gelet op .al de variation der behoeften in de verschillende omstandigheden." En nu is het oordeel geveld. Dat heeft Mr. van Houten niet gedaan. Hij heeft allen arbeid beneden den 12-jarigen leeftijd verboden. Men vergete echter niet, dat volgens zijn ontwerp juist met bet oog op bijzondere en op locale behoef ten, tusschen 10 en 12 jaren toestemming tot arbeid kan worden verleend onder bepaalde voorwaarden. Doch dit voorbehoud nu eens daargelaten, Mr. van Houten had dan toch iets gedaan en de anderen de den niets. Of Dr. A. Kuyper misschien? Neen toch met. Maar misschien zoude het ontwerp Houten nog genade vinden. Immers het goed. Misschien werd aan Dr. Kuype gemoet gekomen. Hij konde dan vast artikel stemmen om zijne sympat’ voorbehouden om later het ont' men, indien tegemoetkoming aan doenlijk bleek. Maar tot afstemmen zoude het toch wel niet ko men. Het wetsontwerp bedoelde immers verbetering te brengen ,in eenen misdadigen toestand.” En wie stemt zoo iets af? Houten repliceerde en besprak de voor- weldaden van zijn ontwerp in den breede. vestigde hij daarbij ook de aandacht op den i invloed, dien de beperking van den kinder meet hebben op de concurrentie van den arbeid, -- loonen en op het peil van den arbeid het algemeen: immers de geheele stand van den rkman wordt door kinderarbeid verlaagd. 3 hemel, Mr. van Houten, wat hebt gij gedaan? Gij hebt den antirevolutionair, die u straks misschien nog wilde steunen, mijlen ver van u weggestooten. Hoort. Het is 1 Mei. De heer Kuyper heeft weder het woord ■De quaestie is thans eene andere phase ingetreden. vDe heer van Houten formuleerde zijn denkbeeld in den term regeling van den arbeid; waar tegenover ik de formule plaats: bescherming van het kind, in zoover het tot loonarbeid wordt ge bezigd. Tusschen die beide formulen ligt de diepe kloof, die ons scheidt. Immers, naar de voorstelling van den heer van Houten staan we voor eene maat schappij, die wel krank is en geneesmiddelen behoeft, maar volgens hem is die maatschappij in de war ge raakt, doordien men niet tijdig genoeg de vereischte maatregelen nam en moet men dus het kwaad door betere maatregelen bezweren. Volgens ons antirevolutionairen ligt echter de wor tel van het maatschappelijk kwaad in de zonde en behoort men eene geestelijke kracht aan te wenden, om dien geestelijken kanker te genezen.” Welnu, welke zal dan die kracht wezen? Welke —i voor eene wetgevende vergadering, die toch andere krachten te beschikken heeft dan Het wetsontwerp bedoeldt wie stemt Mr. van deelen, de Natuurlijk grooten arbeid n op den stand der in het algemeen: imrnt werkman wordt door J .9 e 1 e n i m a a t r e is ons antirevc.Uv.uua... iet maatschappelijk 1 dien geestelijken kanker te n-‘-- za] (jan (jle zal zij zijn v< over geene a wetten Ja, dit laatste scheen ook Dr. Kuyper te gevoelen; maar, aangezien hij geene wet gereed had, welke dan zooveel beter was dan het ontwerp van Houten, eene wet, waarmede de antirevolutionaire theorie, hoe anti- wettisch ook, vrede konde hebben aangezien hij zoo dadelijk geene wet gereed had, stelde bij een pompeus amendement voor: »Loongevende arbeid van minder jarigen in fabrieken of werkplaatsen of op het veld is gebonden aan de bepalingen dezer wet.” Dezer wet. Maar welke was deze wet? Ja, L. Exc. de Minister van Binnenlandsche Zaken werd beleefd verzocht, zulk eene wet te ontwerpen. Die wet konde dan een verschillenden leeftijd vaststellen voor de ver schillende takken van industrie, en daarom sprak het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1874 | | pagina 1