:erin& NOVEMBER 1874, ITIKELEN, ARZEN met dubbele TINES, STOFFEN y.282. j ZONDAG au, xu„. INN. G it EN- en THEES rpillcu w WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, Al/ ^7=- i j RTRAAN >er flesoh 60 Cte. »ertug0-3tJut lo a r>0, 33 en 18 CU. ES OOG IHIL !U kléine 30 Cts. i. 1,80.) -Extract. iminen A 75 Cts, SORGEL 4 f I - .ASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN. M h I Zoonhoven dat tot het geven 1de WelEd. Heeren them. BUITENLAND. OVERZICHT. s. w. nwaN. jno/^ten, ff? Misdaad en stMf/1 ie-iesciouioinffen'). '7 1 jssel te Oltenzaal. A1U dat dit 1 ife plMtifiaf OKIE MAAL wordt opgej .l.cht. TWEE MAAL io retain^ onzen broe- hcerlijkaten als voor ’t iworden PORIE TE MAST- ƒ1.86. asdo druk, f I,—. DELUKE NOVEL- 1,26. Dqze Courant wordt d iederen Zaterdag-iniildag verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per driemaanden f 0,70. Franco per posj. koor het ^eheele ^jjk 0,80. DAM ES-en KIN- eene sorteering van enz. enz., alles zeer Nog beveel ik mij douw maken en nelde artikelen, RIBBEEK. Wijk A, N’. 198. jtr. (62'17)- procfrakjes 15 Cts. illen 86 Cta. Een ’l Is dien l schouwingen te «geven maat dit over opmerkiiqomdiel—r i fl raken, ify' welk géval voor ietóbeters. 1 wou gerezen. t *s ecu fyeraje, u i’ leden uit het Engelsch vertaald ‘z toestanden worden (nowhere) bestaan, v als werkelijk denkt. i| Prijs Her AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere j-eg|el meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure. Qdpoeder. )0^en 50 grammen 0 en 30 Cts. ROMEN CU. NI) WATER Gram 76 CU. kleine a 45 Cts. ige gebruikiaaa wijaing. le bekomen in de bekende WOLFF Zn. d Ez. Bodegraven Wed. Köhn Co.; Bischop. Gorinohem Gouda: L. Welter; Jonker-Iden burg, Ap. i, Ap.; T. E. v. Santen- oer, jr., vis i vis 't Stad- g 441; 8. J. G. Walff, Scbied. Dijk 288, huijzen, Twijest.Wed. Derksen, Witte Vrou- a, Vredeb. 745; K. W. P. d. Bergh Zn. nart— Woerden: N.C. (6206) a de bekende depots. GlHBOKir, ib-tahmsdie 1’rïip.nten. AN NOOTEN. TE KOOP: k, brillant van geluid, mahonyhouten kast, n. Adres, onder het eau van dit blad. J (6247) lakt het geachte pu- jn Winkel heeft ge- SClOOmVEHSCIE COIllNT. 1 r KERING heeft bij jft belasten mot het SELAARS door leid bestaat aan het leer lus uit: t overtujgddat dit en mensch tierende én loiïter de zedelijke ver- 'W-op i? °°g hepft’ npefjbij me (|/ast, dat zij, jenistdint ‘I bedachten, welke’het in toepas- itf wetqp wat ze doed. W weinigen gevonden |pi al de foltering, hl lir zij jèan onderWer- Iren aqhterëen helmen 'maar fuik mij zeken n allwBt ik op hiin 1 whn’ik weet djit i beWstlgt mij. dit jrtuftiiO, dat ter iri i sdmikkelijk VliBflên delijders’réöjvén r wereljl het leggen. dat dteze langzame ejj da mt de geheilnen van ’t brein letelijk erger is dan lichamelijke tuchtiging, c^ohiHig welke, en omdat de akelige tee- kenen dier zedelijke marteling niet zoo zichtbaar en tastbaar zijn alg litteekenen op ’t vleesch omdat haar wonden niet op de oppervlakte zijn en zij maar weinig kreten af perst die 's men- schen oor kan hoorenziedat is voor mij een reden te meerdat stelsel te brandmerken als een wehéiua strafmiddelwaartegen de sluime rende menschelijkheid al lang had moeten op komen. Eens ging ik toet mij zelven te rade, of ik, gesteld ik had de macht om //ja” of rneen" te zeggen, inijn toestemming zou geven om deze straf in zekere gevallen van kortston dige opsluiting toe te passen en.... aarzelde toen maar nu nu verklaar ik plechtig, dat ik, hoezeer ook met belooningen o? eerbe wij zingen overladen, ónmogelijk als een gelukkig man ouder den bloot en hemel zou kunnen wandelen of me ’s nachts op mijn bed zou kunnen ueervlijen, als ik mij zelven bewust mocht zijn, dat één menschelijk schepsel onverschillig voor hoe lan gen of hoe korten tijd, deze onbekende straf in zijn eenzame cel onderging, waar ik de oor zaak van was, of, iu hoe geringen graad dan ook, de haud in geleend had.” Ik heb bovenstaande periode in haar geheel overgeschrevenomdat zij zoo bij uitnemend heid schoon is; uiet omdat ik geacht wil wor den het oordeel van deu grooten romanticus in zijn geheel te beamen. Zeker is het, dat Dickens geen weifelend bestrijder van het cel lulair stelsel kan genoemd worden. Hij staat in dit opzicht Volstrekt niet alleen. Werkelijk wordt de celstraf, indien de mensch- lievendheid er niet op uit is haar nadoelen te neutraliseeren, de verschrikkelijkste foltering. Maar de wijze, waarop zij wordt toegepast, doet veel, doet schier alles af. Overigens is in deze het laatste woord nog niet gesproken, evenmin als ten opzichte vau andere vraagstukken, tot mijn onderwerp in be trekking staande, en waarover ik later, altijd, op mijn wijze, als leek dus, nog het een en ander wil in het midden brengen. H—e. Donderdag 29 October, te laat om in het jbugste overzicht besproken te worden, werd de i zitting van den Duitsohen Rijksdag iu de witte zaal vau het Koninklijk paleis te Berlijn, door den Keizer in persoou geopend. Iu de uitvoerige troonrede bij die gelegenheid uitge sproken, werden verschillende zeer gewichtige wetsontwerpen aangekondigd, waaronder die be treffende de rechterlijke organisatie, de rechts- eu strafvordering en die tot invoering van hel verplicht burgerlijk huwelijk de voornaamste zijn. Ouder algemeen gejuich werd de mede- deeling ontvangen dat ditmaal voor ’t eerst eene begrooting voor ElzassLotharingen zal worden ingediend, die aan de bijzondere belangstelling van den Rijksdag werd aanbevolen. Bij het bespreken der verhoudingen met bui- beproefde vriendschap, welke Duitschland Fmet .ji .■■■■n.jr.. I ’mdelphia, drupt hij zichwjldi rNu be^l ik er wel van Stelsel van eep welgezind^ bedoeling^ itg^tT. I petering uatï den gevip ’4’ toaar 't stint diet?, min! tflie dit g^dlsel 'va^j. gevang Mh die wel^eziddeJieerenh| Uiig brengto), feig^hjk niét Ik gelöof dat !er ihjiar ztfei i|ordep diel^jn staató zi|n Wj besemnX wa|i )n zijn, die des#vstraf mi -ilsftik.Mi gezichten hèb.' gelézen 'i'eniwl zij inwendig gevoelen j qkn sllchts te dieper in mtjpi prei ddc stelsel, een diepte vAn migesloLen ligtdie allepq kimnen pij en en geen 'r‘“ recht heeft, zijn medeschepsel Ik! houd ’t er voor ge|ijksche omgang met onmetelijk erger is onverschillig welke Jdoor het geheele^k 0,80. di .1 UA ,,,^1 hetrechtpgèvoelijdoor het wanbedriji voldoening te gaven. Al drerd het ba*te geerecht, zuil.' ipK* sf rijd, (laangeziem tjW wachten iptraf wl OirspronkelnK benJ d|llicrs"|WuiS: da l] LjfflUïden, 'dltj iherq J Üooi^l bra^itei) tem pastfe jhet®derf cnM lij^n zB^Jtoe, zoiiifd kohhkomeii met dt bfi sotp^ala compensjitm!,' Merkwaardig zijn staön: elk koq vóÓM veel een of ander sm komen. j 4 W Dat zulk een toe^tAn! niet dan volkomen wetteloosheid, is liet. peh. Het aantal misdaden was dan ook groot, en vooral werden er w! D :L, bedreven door de machtigen en grootendie praatje, lezérs, n^ets meer. 1 1 Is i»ij niet te doen om, met al den ernst hei ndertferp vereischt, diepzinnige be- 3 *3 over een ddr gewichtigste itschipj«lijke quaesties: hpel gatóptiie Uat ik over am //desbevoeqdend’ Alleen'een paar lerkingf.i), die1—r m.isschipn kant noch wal 1 ik zejgaarne fa ruil geef Waarschijnlijk hebben sommigen uwer ivEreh- wou" gelezeh. ’t Is een tfetkje, niet lang ge- „1. ‘luid, en waarin geschetstdie 1 nergens doch die de schrijver izich «„o muux. Ouder anderen wórdt daarin vertelddat misdadigers in de denkbeeldige maat- schappij van Erehwon werdeu beschouwd en 1 verpleegd als krankenterwijl zijdie aan eenige lichamelijke ongesteldheid lijdende warendaar voor werden gestraft. De gevolgtrekkingen en redeneer in gen, die de schrijver uit deze gegevens afleidt, zijn heel geestig. Onzin, zal men wellicht op bet eerste ge zicht uittoepen. Maar zacht wat. Bij een weinig nadeuken zal men moeten erkennendat de vraag, in hoeverre de mensch persoonlijk toere kenbaar is voor zijn daden, volstrekt niet los weg met een machtspreuk beslist kan worden. De geschiedenis van alle tijden doet ons men- schen kennen, die als het ware door een ge heimzinnige maar ou weerstaan bare macht tot mis daad werdeu gevoerd, misdaden die niet anders verklaard kondeu worden als door een abnor- malen zielstoestand, wel niet gelijk aan, maar toch gelijksoortig met krankzinnigheid. Eu aan deu andereu kant kan men zich wer kelijk gevallen deuken, waarin ziekte misdaad is, in deu zin dien men gewoonlijk aan dit woord hecht. Stel bij vooi beeld dat, bij het hetracheu eeuer epidemie, sommige personen de vau hoogerhaud aanbevolen remigiugsmaatregelen ver onachtzamen, en alzoo de besmetting m de hand werken, oorzaak zijn dat, behalve hun eigen be staan, nog meerdere meusciieiilevens in gevaar kumen. Wat dunkt u, zijn dan zulke lieden niet strafschuldig? Eu vindt ge nu nog do redeneeringen van den schrijver vau Erehwon zoo erg ouzinuig? Strafschuldig, zeide ik zoo even. Laat ons bij dit woord even stilstaan. Wat is eigenlijk straf? Is het een rechtstreeksche vergelding voor bet bedreven kwaad? Iu dat geval moet er ook da delijke overeenkomst zijn tusschen bet misdrijf en zijn gevolgen, in dier voege, dut het roog om oog en tand om tand” van het Mozaïsch recht consequent wordt toegepast. Dan is de maatschappij, die de taak van het strafgericht op zich neemt, verplicht, den bedrijver van het kwaad al bet leed te doen ondergaan, dat bij door zijn euveldaad anderen heeft bereid. Maar, al kou er zelfs bewezen worden, dat de maatschappij daartoe het recht heeft, dan nog zou de toepassing memgwerf falen. Een voorbeeld. Een nijver man heeft zich door zijn vlijt eeipg vermogen verworvenhij is tot zeke ren welstand geraakt, en ziet met zijn gezin de toekomst rustig te gemoet. Zijn geld wordt hem op de eene of audere wijze ontstolenen, daar hij buiteu de mogelijkheid is om op nieuw te begiuuen, ontzinkt hem de moed, hij stort zich m de armen vau den dood, de zijnen blij ven als bedelaars achter, worden op hun beurt door armoede tot misdaad gebracht.... Ik vraag u, welke straf moet hier, volgens de wet der wedervergelding, toegepast worden? Eigenlijk zou de doodstraf dan nog veel te zacht zijn. Het recht, waarvan we zoo even gewaagden, behoort in het lang verleden thuis, en reeds in de Middeleeuwen huldigde men andere be grippen. Toco gold de straf voor een soort vqu boete, voor een middel om de goddelijke eu meuschelyke gerechtigheid te verzoenen, om Hamels te bevredigen oii.iiiii l’“‘ Al ikerd het levteii'ïus 1 was met het beginsel nï dour dit offer de hierilifm&af jird verminderd of afMm! fort Alit bpgripiü bij dettAi^ ftóttrdenaar, dobr iijii^bwf! d®zich in handen int» leen pleolitim sameiïk^M )e middelegttjvsohe rijcli Iu bdet'ë in W te stüffl| 'pphióf elk nmsd.idiger V^jlj'1 ifling'fejencr bllp^alde gfw- loot fyet bwl.teven larieten, d^q hiervan ibèl 3 precies wjtén, op lW ^tostdk henzon t^'jst|W vJl betty). Jl/ licht te Üegrij- was dan ook zeer veel gruwelstukken zich boven alle wetten werheven achtten en de middelen bezatpu om iich voor de uitvoerders der gebrekkige rechtspleging te beveiligen. In dien nood werd een ander middel aange grepen. Een ander denkbeeld ontstond, dat uaupelijk elk misdrijf wraak eischte en ieders plicht het nemen van die wraak gebiedend eischte. Het veemgerichi trachtte orde te schep pen in de verwarringdoor straffeloosheid te weeggebrachteven als in later dagen in de Nieuwe Wereld de Lynchwet de uiting werd van het beleedigd rechtsgevoel. Van nu af was de adellijke booswicht niet meer gerust over de gevolgen zijner misdaden, wantin het holst van den nacht of te midden van het jachtgedruisch trof hem de kruisdolk van de veemridders. Zooals men zietheeft het heel wat moeite gekostom de formule te vinden die het ver band tusschen misdaad en straf voldoende uit- drukt. Wij moeten nu vragen Is dat verbaud werkelijk uu gevonden Heeft de geest der moderne beschavingde geest van een milder christendom, het gewichtig vraagstuk opgelost? De bedoelde formule wij vonden haar on langs uitgedrukt in een hoofdartikel van het Nieuws van den Dag en schrijver dezes zegt er natuurlijk van heeler harte ja en amen op zij is deze rNiet om te wreken maar om te verbeteren, niet om een oogen blik kei ijken indruk van vrees, maar om een bhjveudeu veredelenden indruk op het gemoed van den afgedwaalde moet 't ons te doen zijn. De straffendie wij gewoon ziju toe te passen op het redelooze dier zijn daarom per se ongeschikt en dus afkeurens- waardig voor onzen medemenschj dereen wezen als wij met deu aanleg, zoowel voor het goede..... kwaad. De straf moet dus de strekking hebbenden misdadiger te verbeteren, da vonk van men schelijkheid, die iu hem sluimert, aan te wak keren tot een louterend vuurAls gij een moordenaar zonder veel omslag laat ophangen, bereikt gij dat doel zeker niet. Dat is dus heel wat anders als in de Mid deleeuwen. Toen bracht het straffen der mis dadigers aanzienlijke geldsommen op, in den vorm van geldboeten. Thans worden er aan merkelijke sommen ten koste gelegd aan ge vangenissen en verbeterhuizen. Vooral het stelsel van eenzame opsluiting eischt groote uitgaven. Genoemd stelsel heeft nog altijdnevens warme voorstandersniet minder vurige bestrij ders. Door afzondering, zeggen de eersten, wordt de misdadiger tot nadenken, tot berouw gebracht; hij keert tot zichzelven in, eu wordt een mensch. Dickens, in zijn bekende rSchetsen uit Amerika,” komt tut een gausch audere conclusie. Naar aanleiding van een be zoek in de groote cellulaire gevangenis te Phi- De zin hiervan is duidelijk genoeg, ala zijnde een afkeuring van lichamelijke straffen iu 't algemeen. Do uitdrukking vond ik echter minder gelukkig, want, daar volgens onze gewone beschouwing straf moat werken op de rede, kau er, dunkt mij, geen sprake zyn vau eeu redeloos dier te straffen. Wat men zoo zou willen heeten is dood eenvoudig, niets meer eu niets minder dan mishandelen. sodimige machtige rijten verbindt, waarin een waarborg voor den vrede wordt gezien. Opdat echter die vooruitzichten van vrede geene aan leiding zoudeq worden voor dé'i vertegenwoordi ging om de militaire uitgaveqlte beknibbelen wordj ten slotte betoogd, dat j)uitsculand ziju verkregen macht niet Anderp dan tot zijne ver dediging mag aanwenden, waartoe, kwam’ het er op aan, geheel cte natie én harp Vorste^ be- .Irci^l zouden gevonden flwordenJ Geheel in overeenstemming mfet dat betoog is de begrooting Van oorlogljtd/er 1875 weder eenige milliocnen booger opgeveterd dan die over het floepende jaar, en niet ónmogelijk ziju de geruchten, als zou Frankrijk Rusland zijn s(eun Hébben aangeboden in dp Oostersche aan gelegenheden, geruchten die in‘de Duitscho pers gretig aftrek vinden doch dóór de Frausche worden tegengesproken, mede een toid4el iu handen|l fler regeeringom d& aanneming der militaire uitgaven te verzekeren. Zooals gewoonlijk waren de teerste zittingen van dttr'i Rijksdag peer slecht bezochtzóó zelfs dat eerst in de derde zitting de herkiezing van den president en de samenstelling van het bu reau konden plaats hebben. Dit zal waarschijn lijk de Fortèfkritts-partij er toe brengen op nieuw een voorstel te doen om aan de leden vergoeding voor reis- en verblijfkosten toe te kenner). Kullmann, die zooals bekend is Voor eenigen tijd een aanslag op het leven van Von Bis marck deed, is tot 14 jaren tuchthuisstraf en verbeurdverklaring zijner burgerschapsrechten ver oordeeld. Voorts zal M, na afloop van zijn straftijd, gedurende 1 Omaren onder het toezicht der politie staan. Met de meeste bejaardheid heeft hij tijdens het proces alle feiten, welke in de acte van beschuldiging voorkwamen, in hoofdzaak erkend. Hij verklaarde voorts uit beginsel gehandeld te hehben zonder door iemand, wie ook, daartoe te zijn aangespoord. Hij zag in Bismarck, de ontwerper der Mei wetten, deu grootsten vijand- der Katholieke kerk. Zijn verdediger vroeg zijn vrijspraak opgrond dat de beschuldigde door het kerkelijk conflict, de Meiwetten en zijn lidmaatschap der Katho lieke gezellen-vereeniging in een toestand vau geestdrijverij was geraakt, waardoor zijn daad niet toerekenbaar mocht geacht worden. Gmtreut de Arnim-quaestie valt weinig nieuws mede te deeleu. Zooals men weet is de graaf op vrije voeten gesteldhij mag echter het grondge bied niet verlaten, daar dit vertraging in de rechts vervolging zou kunuen veroorzaken. Sommige bladen Verhalen dat v. Arninï’s houding in de binnenlandsche staatkundige aangelegenheden van Frankrijk mede het hare heeft bijgedragen tot de minder goede verstandhouding met deu rijkskauselier. Hij zou namelijk doof de geheel eigenmachtige verzekering, dat eene verwijdering van den toenmaligen president Thiers door Duitschland volstrekt niet euvel zou opgeno.neu worden, tot den val vau dien Staatsman heb ben medegewerkt. Wat er van zij, het laat zich hooren dat de Orleanisten, toen een gedeelte van het grondgebied nog door de Duitschers bezet was, bij de volvoering van hunne plan nen veel waarde moesten hechten aan het oor deel van Duitschland. Nog altijd verdiept men zich in gissingen, welke houding de Fransche regeering zal innemen bij de hervatting van de zittingen der Nationale vergadering. Vrij algemeen verzekert men dat Mac-Mahon in eene nieuwe boodschap zal aan dringen op organisatie der machten, die hem gedurende zijn zevenjarig bestuur zullen moeten ter zijde staan, terwijl van de andere zijde aan de Republikeinen het voornemeu wordt toege schreven, om op nieuw een voorstel te doen tot ontbinding der vergadering. Deze telt intus- schen weder een Bonapartist meer. In Pas de Calais toch heeft de Bonapartist, mede candi- duat der Orleanistendauk zij den steun der legitimistengezegevierd. De republikein Brastne, die bij de eerste stemming de meerderheid had, bleef bij de herstemming ver in de minderheid. In Oise, waar heden eene verkiezing moet plaats hebbenstaan de kansen der republikei- x gnen daarentegen weder wat gunstiger. De beide tenlandsche regeeringen, wordt gewezen op de republikeinsche candidateu, waarvan de een tot j-rm n.„ geabdiceerde de ander tot de meer gematigde J^ezittde. gelóóf iu angst ^te N\e dezó* ii oudBn54 jü naga en iri'Wepfèf hèb', geffe; inwendig gevoelen^ diepte td^isch ter tehëpsel up

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1874 | | pagina 1