}fe '1874. ZONDAG 22 NOVEMBER. WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBL^SSER- EN LOPIKERWAA”RD EN OMSTREKEN. Misdaad en Straf.’ BUITENLAND. OVERZICHT. w i IIIIIHNSCII COURANT 101V. 9. 597, •het reglement S. W. 1ST. VAN NOOTEN, Uitgevers. M‘/. 1040 107 89 15"/,. 91 «7. 81 eenmaal in .gelijkheid te voorzien, 5'7,6 243 233'/, »9'/s 99'/, 997. Mog geen halve eeuw geleden waren onze gevangenissen echte kweekscholen voor de mis daad. De jeugdige veroordeelde, die slechts in geringe maie de wetten had overtreden, kwam daar in voortdurend gezelschap van erva ren booswichten, wier onbeschaamde gesprekken hem in het eerst af keer inboezemden, maar waaraan hij later zoozeer gewoon geraakte, dat bij er behagen m vond en er leering mt trok ten kwade. Uit de gevangenis ontslagen, werd 1(12 81 73’/. 887, 'K 94’/. 71'/. 295'/, 286'/. 627,. 61'7.. 657, «5'71. 581 147 7, 129'/, 7? SB’/. 100'/. Prijs rler Advertentign Van 1 tb't, 5 regels f.0,50. Iedere regel' meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen ding franco, en uiterljjk tot Zatqrdags-voormiddags ten 10 ure. Nov. 5 -Aug. 5 Juli. 5 -Oct. 5 I860, f 861. 5 ..5 5 6 7 6 6 -6 5 4| 3 3 deel. f .».5 0. 5 5 5- 109. 5 ct; «cbapen Londen 46 tot qnal. f 64 en 3de Overmaasschc f 5,75 n Vlaamsche (9,00i .nieuwe Flskkeeschc dito mindere (7,50 k ■die, Flakkeesohe en iwsohe f 7,80 A 8,30, a Noord Brabantscbe die, Flakkeesche en 10, dito mindere f 6,20 dito mindere (6,00 lichtere f3,40 A 5,00. f 225, f 228 A 230 per Zeeuwsche ,f8^0 A Evenals de vorige week ree betrek Lelijk gei nj sekenia. leder wacht rtensmarkt den 17den vee verwacht wordt. Wo 46.48 ot„ die kilo, fokvarkena van iere 60 ot. per week f 1,28 A 1,32 p. k. stuks. i Vlaamache f 7,50 A vsche zakmsat f 6,60 i Overmaassche en ier nieuwe Zoeuwaohe 7,00, gestort f7,20 A che f 6,00 A 6,80. Sectie. 7 1869. 7 3 5 7 6 6 8 3 3 :hten. nnep, prijs onbepaald, r 50 küogoeboter per half kilo; kaas ct.overloopers f 6 a If koeien f 200 a 280, vaarten f90 A 100, I veren 85 a 90 ct. per rette schapen f 23 a 36, 0 a 3peeren f 3,80 a oters f 1,30 A 1,40 per X) stuks. Ter markt ngevoerd 45 partijen f 1,30 a 1,40 per kilo, jen voor Engeland 21 iito f5 A 14; graskal- kangevoerd2 paarden, skalveren, 3 nuchtere ren, 409 varkens, 221 2ot., 2dequal. ÖOct.; qual. 75 ct.; schapen voor Londen 46 tot A1!q Hnnenlandtoha AdvertentiSn waarvan da DRIE MAAL wordt opgegerf-, worde» .l.okt. TWEE MAAL in rekening gebracht. voor ruim honderd jaar jeugdig geneesheerden Fitter. Van Woeusel, en komt ,vpoc in een verhandelingwaarin de schr. den wensch uitdrukt, dat men voortaan de boosdoeners met zoo maar ter dood brenge, zonder dat iemand er iets van profiteert, maar dat men hen moge bestemmen voor ontleed kundige proefnemingenwaardoor hun dood van onberekenbaar nut zou wezen voor de lij dende menseb heid. Dit tamelijk vreemdsoortig stelsel van strafvordering heeft tot nog toe geen begin van toepassing gevonden, dl het moest zijn bij sommige Dajaksche stammen op Bornéo, waar men de misdadigers, lieden die het leven verbeurd hebbente algemeenen nutte onteigent en eenvoudig oppeuzelt. De kosten van 't proces zijn daar te gelijk mee gedekt. In ons vaderland zegevierde nog niet lang geleden eindelijk de overtuiging, dat lichame lijke straffen, als xijnde overblijfselen uit eeu wen vau barbaarschheidbehooren te worden afgeschaft de doodstraf daaronder begrepen. In omliggende groote staten is men het, wat de laatste aaugiat, daarmee nog niet cens:in Frankrijk, in Engeland wordt nog nu en dan de doodstraf toegepast. Iu Engeland waren wij in den laateten tijd zelfs getuigen van een verrassend verschijnsel, dat namelijk een van de meest onteerende lichaaraskascijdingen door zeer velen, nok onder de bekwaamste rechts- geleerden, beschouwd wordt als het eemg af doend middel om paal en perk te stellen aan zekere soort van misdaden. Wij bedoelen het mishandelen van vrouwen eh het knevelen eq daarna berooven van weerlooze personen op den publiekeo weg, (de bedrijven van de wife- beaters en van de ga rotters), misdaden die zich, vooral de eerste, op schrikbarende wijze schijnen te vermenigvuldigen, en die men al leen met geeselstrat meent te kuipen bestrijden. Ik wil in deze quaestie geen oordeel uitspre ken, maar toch ben ik niet geheel vreemd aan het gevoelen, dat er werkelijk wezens zijn, zoo diep bedorven en verdierlijkt, dat «ij onvatbaar zijn voor den invloed van zedelijke strafmidde len, en alleen afgeschrikt worden door het vooruitzicht van lichamelijke pijn. Het vree- selijke van de doodstraf wordt door sommigen nog verminderd door zeker soort van woeste heldhaftigheids-vertooning f maar geestlslagen bij herhaling toegepast, doen meestal den ver stokten booswicht een weinig tot inkcer komen. En hoe men er ook over denken moge, de bescherming van zwakken tegen het brutale overwicht eens gewetenloozen aanranders ia toch de eerste eischwaaraan een stelsel van straffen moet voldoen. Wel mogen wij van geluk spre ken dat wij inwoners zijn van eén landwaar lichaamstraffen ter zijde konden worden gesteld, zonder dat de gevaren voor de phblieke veilig heid daardoor vermeerderden. Nog geen halve eeuw geleden gevangenissen L.. (A<# een paar Leeke-beschouwingen.) «Wat is' een misdadiger? Iemanddie door 'het schenden der openbare veiligheid dh gan ache maatschappij bëleedigd heeft. Wat is nu redelijker, den zoodatfigen eene pijn te doen lijden waaruit niemand rechtstreeks nut trekt, dan dat hij ten voordeele dier gansche maatschappij lijde? dan dat een leven, 'tgeen toch volgens de wet moet afgesneden worden, besteed worde om de schadehet leed te ver goede», ’t geen hij aan anderen heeft'toege- bracht?” Deze volzin werd geschreven öoor een la&r meer békenden den wensch uitdrukt, dat de Ritualriten af te trekken e» om mcb te wreken-ever den afval der lersche Katholieken, gedurende de jongste zitting. @ok hij verwerpt de beschuldigingals zouden de yaticamteche idee reien verandering gebracht hebben in de leer der kerk. Onder hendie met Gladstone's schrijven instemmen, heeft vooral de aandacht getrokken de Katholieke edelman Camoijs, die openlijk verklaart het geheel eens te zijn met Gladstone, waar deze beweertdat door de jongste decreten van het Vaticaan veranderingen zijn gekomen* in de verhouding der Roómsch-Katholieken tot den Staat. .5 Maar niet alleen ip Engeland, ook daarbuiten heeft hut schrjjvetr van - den Ex-premier £rctote sensatie verwekt. Do Paus heeft zichtegenover eene deputatie van Epgelsche Katholieken hef tig daarover uitgelatenen meent dat het ge schrift dat hij echter verklaart niet gelezen te hebbenalleen is ingegeven door de ergernis van den gevallen Minister over den grooten voor uitgang, die het Katholicisme in de laatste jaren in Engeland maakte. - In Dllitsohland dreigde de goede indruk, dien Gladstone’s brochure maken moest, eenigs- zins, verminderd te worden door eene verkeerde uitlegging, die door de Engelsche pers gegeven werd aan het. gesprokene door Dt-raeli, bij ge legenheid van het jongste banket vso den Lord Mayor. De premier nl. had, over den werk mansstand sprekende o. a. gezag I, dat die in Engeland veiliger wasdan hooggeplaatste pe. - sonenin andere landen, daar hij gevrijwaard is voor willekeurige inhechtenisnemingen eu huis zoekingen. Zooals voor de hand ligtzagen de meeste dagbladen daarin eene toespeling x>p de inhechtenisneming van Grad Vou Aruim. Dd premier heeft zich echter gehaast dien ongunsti- gen indruk weg te nemen door de oflicteuse verklaring in de Timesdat hij bij het uiten dier woorden volstrekt niet aan de zaak van Vou Ar mm beeft gedacht en daaraan ook niet heeft kunnen denkenomdat diens inhechtenis neming i. i. verre van willekeurigintegendeel zeer wettig is. Of dit werkelijk ’t. geval is B moet echter nog bewezen wordennog altijd ontbreekt toch voldoende licht in deze zaak. DeQraafdle, zooals men weet, óm redenen tan gezondheid in vrijheid was gesteld, wordt thans weder iu zijn paleis bewaakt. De aanleiding daar toe is, dat de Graaf door zijn verdediger, advo- kaat Munckel, aan de rechtbank di^ papieren heeft doen' overhandigen,, waarvan hij reeds Juh jl. aan den Secretaris vah Staat, Von Bulow, ver klaard had: «Ik.kan daaromtrent geene. nadere verklaring geven; een nader onderzoek zal tot de ontdekking moeten leiden, &it zij verleg i zijn.” De wijzewaarop deze papieren aan de rechtbank zijn overgegeven, nl. zóó dat de ad- vokaat van den inhoud kon kennis nemen, heeft mede tot eene nieuwg lieschuldiging van hoog verraad geleld. De rechtbank toch weigert den advokaat als verdediger, dus bevoegd om van alle stukken kennis te nemen, te erkennen, zoo lang de akte van beschuldiging niet is over handigd. Met spanning ziet men de openbare behandeling van deze zaak t^ gemoet, die met 12 December e. k. zal aanvaugen. In den Rijksdag hebbên' de nationaal-libe rale?, de vrij-consefvatieven eu de couse vatieven. zich bij de behandeling van hét bank wetsont werp, voor de oprichting van een- rijksbank ver- kl iard, waardoor, naar zij meenuu, een einde zou komen aan de soms-gevaarlijke fluctuation der. particuliere banken. Ten gévolge daarvan is het ontwerp in handen eener commissie gesteld, die waarsciiijniijk.de regeenng wel zal weten over te halen urn aan dien aandrang gehoor te geven. Bij de stemming over deze zaai had evenwel een incident plaats, waarvan het gevolg was, dat de President vau deu Rijksdag zijn ontslag nam. De meerderheid stelde hem namelijk in het ougelijk, bij de beslissing over een gerezen verschil iu de uitlegging van »het reglement van orde. Van het wetsontwerp tot invoering van het burgerlijk huwelijk zal,’volgens mededeelmg der regeenng, gedurende deze zitting niet veel to men. Daarentegen verraste zij de, Elzasser af gevaardigden met een voorstel oin bet gebruik der Fransche taal bij de rechtbanken in die ge- TEN. 3 .3 3 .3 >n 1816. 5 10. .5 5 5 2. 5 L1 1000. 5 ƒ1000. 5 2e leen. 4} 19: .4 3 100. f Deze Courant- wordt geregeldiedepm Zaterdag-middag verzonden. Prijs:'voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,70. Franco per post door het geheele rijk 0,80. hij aonder hulp wederom in de mant’chapjfl^plfchtigè fröften geworpen, en, door ieder geschuwd, omdat liij gesteld aan’tocli het tuchthuis bewoond had, buiten de om door arbeid in zijn onderhoud vergreep hij zich op nieuw, waartiij het genoten onderricht hem uitstekend te pas kwamen werd wederom voor korteren of langeren tijd blootgesteld aan de zeden-ver- pestende atmosfeer van den kerker, om zoo al dieper en dieper te zinken, en niet zelden het leven te verliezen op een schavot, het leven, dat met een misstap begonnen, een aan eenschakeling van wandaden was geworden. Ook in dit opzicht zijn wij werkelijk veel vooruitgegaan. Jonge menschendie pas de eerste schrede gezet hebben op den weg des kwaads, worden niet meer in voortdurende aanrakingmet doortrapte boosdoeners gebracht, en men beijvert zich om hun straftijd te be nuttigen voor hun zedelijke eu verstandelijke vorming zoodat zij als bétere menschen op nieuw de samenleving binnentreden. En in zeer veel gevallen wordt die intrede hun gemakke- lijk gemaakt, opdat zij niet, overal verstooten-, bij herhaling, der misdaad-,ter prooi worden. De afzonderlijke opsluiting, de celstraf, heeft in onze rechtspleging een groote uitgebreidheid, verkregen, en, welke gevarén ook aan dat stel sel mogen verbonden zijn, bij ons bevlijtigt men zich om die zooveel mogelijk te voorkomen. Men laat den zondaar niet troosteloos alleen, tei wijt de herinnering aan zijn misdrijf hem on ophoudelijk door de hersens apookt, tot kzjmk- zinmgwordens toemen bezoekt hem van tijd tot lijd en spreekt hem een woord vau be moediging toe, verschaft hem bezigheden, die zijn gedachten afleiden en niet missen kun nen een verzachtenden invloed op hem uit te oefenen, dewijl arbeid altijd veredelt! Ho daar hebben we al weder een vraag stuk van beteekenis aangeroeidde arbeid van gevangenen, ’t Zou onnatuurlijk en wreed zijn, dq gevangenen tot volslagen ledigheid te doe men, maar aan den anderen kant, dunkt mij, zou het onbillijk zijn den misdadiger een voor recht te guirnendat menig braaf mandie zich nooit aau de wetten der maatschappij heeft vergrepen, vaak moet missen. De laatste kan niet altijd werk vinden, en verkeert dien1 ten gevolge wel eens in kommervolle omstandighe den; als er nu steeds gezorgd wordtdat et-n gevangene werk heeft waaruit hij voor zichzel- ven voordeol kan trekken, dan geniet hij een onrechtmatige begunstiging. Mijns inziens zou er niets onbillijks in gelegen zijn, als men de gevangenen liet arbeiden ge heel ten voordeele van den Staat, die ook ge noodzaakt is m hun onderhoud te voorzien. In Italië heeft men beproefd om hen te doen ar beiden aan werken van algemeen nutaan kana len of wegen bij voorbeeld; en dat ging vrij goed, except dat er nu en dan een de plaat poetste, iets dat vermeden zou kunnen worden door het toeziend personeel te versterkendoor de arbeidenden bij voorbeeld te ómringen det een militaire macht van beteekenis. Maar dat nog daargelaten, er zijn werkzaamheden die in de gevangenis zelve kunnen verricht worden, en waartoe weinig oefening nopdig is. Dickens spreekt, in zijn «Schetsen uit Amerika” van de gevangenis te Buston, waar -hij -de misdadigers in een gemeenschappelijk, vertrek bezig vond met touw pluizen, siroovlechten en manden ma ken, werkzaamheden die iü de diepste stilte geschiedden. Dat samenzijn zonder dat er een enkel woord (mocbt gewisseld worden is volgens genoemden schrijver nel strafejsteem bij uitne mendheid, en duizendmaal te verkiezen boven het stelsel van eenzame opsluiting. De verpleging van gevangenen wordt ook nu eu dan besproken. Het spreekt van zelf dat de lieden uie tot den kerker worden verwezen, geen gebrek aan het noodige mogen hebben. Toch moet men daanu voorzichtig zijn, en zich niet door een ziekelijke philantropie lateu ver leiden om het deu gevangenen al te aangenaam te maken, liet is een feu, dat menig huisva der te vergeefs voor zich en zijn gezin hunkert naar spijzen, die voor gestrafte misdadigers alle- daagsche kost zijn; liet is een feit, dat menige kazerne er onvriendelijker, naargeestiger uitziet dan de gewone gevangenissen, dat onze dieust- 1 in dfe eerate- meer zijn- bkxit- ’tocht eii koude, dan de boosdoe- I nerè in hnn comfortabele vcjrblijven. Ziet u, als het Jot eens gevangenen voor den arme benijdenswaard wordt gemaakt hoe spoedig is dan dé gienslinie overschreden, die denier lijke van de misdaad scheidt! -Verbanning eh deportatie schijnen in ons stelsel van straffen ^een burgerrecht te kunifen verkrijgen ofschoon delaatste in ons straf wetboek (dat is te zeggen, in de nog altijd ge bruikte vertaling .van het Code Pénal van Na poleon) is aangegeven. Verbanning, het eenvoudig «uit het land stu ren van lui die men kwijt wil zijn, is dan ook niet te verkiezen 't is alsof wij de muizen die onzen proviand bedreigen naar onze buren jagen. Wij hebben het recht niet om onze misdadige^ den nabuur op den halt te schuiven. Maar deportatie, het overbrengen van veroordeelden naar eejiig oord in onze overzeesche bezittin gen, waar zij dan ondep een waakzaam toezicht staan, heeft veel voor, zoodat in den laatsten tijd bij ons nu en dan stemmen worden ge hoord die aandringen op het bezuren dier straf, in navplging van* Frankrijk1 en Engeland. Aan mÊer bevoegden laat ik gaarne de taak, het voor en legen van het deportatiestelsel te oeredenee- ren. Mochten wij eenmaal er toe komen, dit beginsel in onze wetgeving op te.nemen, dan zal de keus van een verbanningsoord Uel niet mogen vallen op een tweede Cayenne, waar het klimaat, de veroordeelden langzaam vermoordt, of op éen tweede Nieuw-Caledonië, vanwaar de heeren gedeporteerden zich’ uit de voeten maken als ’t hun verveelt. Dat er voor het overige aan onze strafwet- geving wel wat te verbeteren valt, is reeds zoo dikwijls gezegd, dat het hier niet behoeft her haald te worden. Immers, wij sukkelen nog altijd voort met Franschc wetten van den eersten Napoleon, waardoor het onlangs mogelijk was dat een galant fabriekarbeider, die over een hek was geklommen om voor aijn beminde een bloempje te plukken, tol een beduidende straf werd veroordeeld //wegensdiefstal met overk(im- ming” en de Hemel weet wat verzwarende om standigheden meer Dat er een nog gewichtiger vraagstuk is dan het verband ttisschen misdaad en straf na melijk het voorkomen van wanbed-rijf door het aan brengen van- kennis en het aankweeken van goede zeden, 'met andere woonden, dat de onderwijzer geroepen is om den rechter het werk uit de handen te hou.len, dat weten onze lezers denkelijk ook wel. ’k Wenschte maar dat de Heeren die in ’s lands vergaderzaal beraadslagen over het wel zijn onzer natie-het ook toonden te welen. M—e. Indien het Gladstone, bij het schrijven,zijner "brochure over de Vaticaansche decreten, groo- tendeels alleen; te doen ware geweest om popu lar! teits-bejag zooals in Engeland van cleri cale zijde beweerd wordtdan had hij zijn doel volkomen bereikt. Reeds ziet de tiende uitgave van zijne brochure het licht en schier dagelijks verschijnen geschriften vaq instemming uf be strijding onder de laatste dient in de eerste plaats genoemd een tweede brief van den Aarts bisschop Manning, waarin deze,-xJp grond dat, over de burgerplichten der onderdanen op bet Vaticaansch Concilie niet speciaal gehandeld is, beweertdat Gladstone’s argumenten eenvoudig niets beteekenen. Hij houdt het er voordat de oudminister zich bij zijn geschrijf heeft laten leiden door den Munchcner oud-katholiek Dollin ger en vroeger geheel andere denkbeelden was toegedaan. Dat dit laatste echter niet het geval is, kwam duidelijk aan het licht door een. brief in de Times- openbaar gemaakt en die uit de concdiedagen dagteekent. Ln dezen brief wijst Gladstone, destijds Minister, den aartsbisschop Manning op de verderfelijke gevolgen die uit de afkon diging vau hetonfeilbaarheidsleerstuknoodzakelijk moeten voortspruiten. Een andere bestrijder, Mgr. Capel, beschuldigt Gladstone van den toeleg om de aandacht vah

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1874 | | pagina 1