I
ZONDAG 21 MRU AKI.
N0.297.
1875.
I
5’7,
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-. ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
1?7-
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Illusion.
100.’ f
S. W. N. V-A.N NOOTEN,
Uitgever».
U7
ndeel.
1007.
1«V(
rekenen
69.
19
"7"
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prys: voor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80.
1Ü3
88
meer,
wat
sn
O.
147,
185
8<P/a
te Sectie. 7
1869. 7
3
5
7
6
6
8
3
3
All* bisMnlandcoh* AdrerteatiSn waarvan d*
alantein* WW MAAL «pgeg****. warden
•leehU TWEE MAAL ia rekening gebracht
*7.
2aa
23»
81»/
6#7,
«5»;,
96
55y,
StlOONIOHNSCIE COURANT
997,
*7.
b^i;z vjn.? Hebben de edelste, de beste zonen
efruochteren. der inenschen ze niet gevoed en
gekoesterd als het dierbaarste wat zij bezaten
1 om ze te ver-
hebben ze niet juist daardoor
stap nader gevoerd tot
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
Mac-Mahon heeft van dit incident gebruik ge-
rndakl om nogmaals pogingen aan te «enden
toe vorming van een nieuw kabinet. Noch
aan de Broglie, die in de eerste plaats daarmede
belast werd, noch aan Bulfet mocht dit geluk
ken, zoodat thans de afgetreden ministers wel
voor goed zullen aanblijven tot het lot der
constitutioneel ontwerpen zal beslist zijn.
De Times juicht het besluit van het En.-
gelsohö gouvernement, om niet verder mede
te werken aan het m het leven roepen van
nieuwe regelen bij het voeren van oorlog, on-
voorwaardelijk toe. Hoewel de goede bedoelin
gen van Rusland en Duitschland erkennende,
ziet het blad in de voorgestelde regeling een
gevaar voor de andere, met name voor de kleinere
staten, die gedwongen zullen worden het voor
beeld der groote militaire staten te volgen en
eene kostbare legerorganisatie m het leven te
roepen. Het zou goed zijnr zegt het blad, den
oorlog volgens vaste regelen te voeren, doch
kwaad, allen die geen soldaat zijn, van deelne
ming aan de verdediging van hun land uit te-
sluiten. Het is goed bloedvergieten te voorko
men, doch beter de vrijheid der Nationale ver
dediging niet te verhinderen. Daarom kan Lord
Derby op de goedkeuring zijner landgenooten
rekenen, dat hij Engeland niet verantwoorde
lijk stelde voor voorstellen die, hoe mensohlie-
vend ook, blijkbaar in het voordeel zijnader
groote militaire mogendheden.
Ierland heeft we Ier een bewijs gegeven hoe
onraadzaam het zou zijn, aan dat eiland eene
zelfstandige plaats toe te kennen in het vereenigde
koninkrijk met een eigen bestuur.
Te Tipperary heeft men als lid van het parle
ment zenere John Mitchell afgevaardigd, die
in 1848 wegens rebellie tot 15 jarige deporta
tie werd veroordeeld, ontvluchtte, later terugkwam
en het alleen aan oogluiking van de Engelsche
autoriteiten te danken haddat hij zijne straf
met onderging. De regeenng heeft echtfr voor
gesteld de verkiezing nietig te verklaren en zal
thans zeker n et verzuimen den opstandeling
elders eene plaats aan te wijzen.
In Pruisen trekt de collectieve verkla
ring, ouderteekeud door 23 Duitsche bisschop
pen, naar aanleiding van Bismarck’s jongste
circulaire over de aanstaande Paus-keuze, zeer
de aandacht. De premier had in zijne circulaire
aangegeven aan welke eischen de aanstaande
Paus zou moeten voldoen, wilde hy op erken
ning door de verschillende mogendheden kunnen
aanspraak makeu. De prelaten komen in hun
manliest op tegen deze aanranding, zooals zij
het noemen, van de onbeperkte vrijheid en
onafhankelijkheid bij de keuze van het hoofd der
kerk.
Nog meer de aandacht trekt echter de door Maz
zini openbaar gemaakte correspondentie met vou
Bismarck, dagteekenende van vóór den jongsten
ooi log, en handelende over de wenschelijkheid
der verijdeling van een verdrag, dat volgens
Mazzini tusscheu Frankrijk en Italië «ju be
staan hebben. De onder handelingen tusscheu
beide diplomaten sprongen echter, omdat Mazzini
111 gebreke bleef het bewijs te leveren dat het
verarag werkelijk bestond.
De Pruisische Landdag houdt zich thans bezig
met het ontwerp tot betere regeling van het
beheer der goederen van de Katholieke kerkge
meenten. De regeenng heeft de noodzakelijk
heid dier regeling nader aangetoond, door de
mededeeling van eemge feiten, waarbij verduis
tering van gelden door geestelijken plaats had,
met medeweten der hoogere kerkelijke overheden.
Op verlangen van Vou Windhorst deelde de
regeenng de namen dier geestelijken mede.
Bij den Mooklenburgaoheil Landdag is
op nieuw het ontwerp Grondwet, dat liet vorige
jaar door de meerderheid verworpen werd, iu-
gediend.De Groothertog geeft daarbij de hoop
te kennen, dat thans overeenstemming tusscheu
regeenng eu vertegenwoordiging moge tot stand
komen,
In Beieren Willen de Ultramontanen, teu
einde raad, een a ires aan den Komng richten,
met verzoek aan de Ministers het luvoereu der
wet op het burgerlijk huwelijk te verbieden.
De verwachte Kabiuets-cnsis in Hongarije
is met mtgebleveu. Daar do regeenng geen kaus
97
23
797,
88.4/,.
101
100 7,
2e leen.
'69. 4 u
.3 n'
313
een vaste, voor allen gelijke,
waarde, niet in 11 -
drukken, mnar het taxeeren naar den indruk,
dien het maakt op de ziel, naar den invloed
dien het uitoefent op het leven. Daaruit volgt
dan ook, dat het in onze macht ligt den druk
van rampen te verzachten, het zoet der vreugde
te verhoogen. Geen nacht is zoo duister, of
er is altijd nog een zweem van licht te bespeu
ren tenzij wij verstandig meenen te handelen
door de oogen geheel en al dicht te knijpen
en dan een jeremiade aau te heffen over de som
berheid van ons leven.
Zeker, voor velen, zou men zeggen, is de
toekomst ook alles behalve vroolijk, en er zijn
dan zoogenaamd medelijdende zielen genoeg, die
meenen een armen stumper een bijzonder groo-
ten dienst te bewijzen, door hem opmerkzaam
te maken op de zwarte schaduwen die zich aan
zijn horizon vertonnen. Maar toch, waar ón
deren slechts donkerheid ontwaren, ziet menig
zwaar beproefde een vriendelijk schijnsel nog
gezeten op de rookende asch van een verwoest
gebouw, nog treurende over illusion die met zijn
verwezenlijkt, maakt hij weder nieuwe, en gaat,
zoo toegerust, hel onbekende tegen.
Er zijn mephistofdes-achtige he leudie grin
niken als zij vernemen van hoopvolle uitzichten,
die medelijdend de schouders optrekken als zij
hooren van de illusion der gelukkige jeugd,
die, wanneer slechts de kiel van een vaartuig
wotdt gelegd, de klip reeds zien waarop het zal
te pletter slooten, en, natuurlijk, hun prettige
denkbeelden niet onder stoelen of banken schui
ven, maar er altijd mee rondloopenom zeals
een stortbad over ieders geestdrift uit te smijten.
Als gij zulke lui aantrefl, ik weet, onder uw
kennissen is er minstens één van dal soort
ik bid u, laat hen dan zoo weinig mogelijk
aan het woord komen. Want wal nut hei ft
het in, of men ook alle in ’t wild groeiende
bloemen uitrukt, omdat ze toch geen vruchten
geven? Zou de aard® daardoor misschien mooier,
misschien plezieriger worden?
o En wie durft beweren, dat illusién onvrucht- ring,
Dat het ontwerp-Senant, zooals bet daar lag,
geen genade zou vinden in de oogen van de
nieuwe meerderheid in de Nationale Vergade
ring van Frankrijk, was te deuken. De lin-
kerfracties wilden van geene verkiezing van Sena
toren door den President wetenzij wilden ook
hier het algemeens stemrecht doen beslissen en
alleen het personeel der candidaten beperken.
M^d/ikte dit, dan zouden zij genoegen nemen
met zoogenaamde getrapte verkiezingen door
een kiescollege dat mede zijn mandaat aan het
algemeen stemrecht ontleende.
Het rechtercentrum kon zich echter hiermede
niet vereemgen. Hoewel eenigszins afwijkende
van het voorstel der commissie, wenschten ook
zij dat een gedeelte der Senatoren door den
President, de overigen door de Algemeens Raden
zouden verkozen worden. Zoo was dan reeds
bij de behandeling van het tweede der consti
tutioneels ontwerpen de republikeinsclie meerder
heid, die Wallon om zich had weten te ver-
eenigenontbondenalle middelen om tot over
eenstemming te geraken mislukten. Het was
thans slechts de vraag aan welke zijde de Bona-
partisten zich zouden scharen, die ook ditmaal
weder bij de stemming don doorslag moesten
geven. Voorstanders van bet beroep op het volk
waarmede hun meester zulke wonde.en kon ver
richten, verklaarden zij zich voor het amende
ment Duprat, dat verkiezingen door het alge
meen stemrecht wilde en zoo werd dit amende
ment, dank zij ook de onthouding van 50 a
60 Legitimistenmet eene meerderheid van 12
stemmen aangenomen.
Dat was het liberalisme van de conservatieve
commissie van 30 op een al te har le proef ge
steld; dat was al te erg in de oogen van den
Maarschalk-President, die reeds met eene ver
heffing tot President-Maarschalk malgré soi-meme
genoegen had moeten nemen I
Een oud middeltje, maar dat reeds meerma
len proefhoudend gebleken was, moest worden
aangewend. Mac-Mahon beduidde de Vergade
ring bij monde van zijne demissionaire minis
ters, dat bij zoodanige samenstelling van den
Senaat als het amendement bedoeldede don.-er-
vatievu belangen (tot handhaving waarvan hy
immers was opgetreden) gevaar liepen. Dat
hielp. De meerderheid van gisteren liet zich
vrees aanjagen en was den volgenden dag veran
derd in eene minderheid van 35 stemmendie
niet kou beletten, dat de derde lezing van het
Senaats-ontwerp werd afgestemd. Het hielp met
of Gambetta deze regeenng met verwijten over
laadde en haar beschuldigde van ongeoorloofde
pressie uit te oefenen op de Vergadering, die
thans, naar hij meende, niet anders kon doen
dan zich ontbinden. Met groote meerderheid
weigerde de vergadering echter een voorstel
tot ontbinding, dal inmiddels was ingediend,
urgent te verklaren. Daarentegen onderhan
delen linkerzijde en rechtercentrum thans we
der druk over de samenstelling van een nieuw
Senaats-ontwerpdat het midden moet hou
den tusscheu de beide onlwerpeu Vautrain en
Waddington, die, volgens besluit der Vcrgade-
aan de commissie van 30 verzonden zijn.
hebben «ij niet alles getrotseerd
wezenlijken, en I
de mensebheid een stap nader gevoerd tot haar
ideaal Heeft ooit iemand iets groots tot stand
gebracht of ook maar gegrondvest, zonder zich
over het doel waarnaar werd gestreefd illusién
te maken die wèl zijn vervuldmaar eerst lang
daarna, toen reeds menige graszode was ver
welkt over het stoffelijk overschot van hem of
haar, die ze had gevormd? Of meentge.dat
velen den moed zouden hebben, de hand aan
de ploeg te slaanindien ze vooruit wistenaan
hoeveel tegenwerking, miskenning, of erger nog
bespotting zij zouden zijn blootgesteld,
indien ze er kennis van droegen hoeveel door
nen hun dc voeten reeds zouden hebben open-
gescheurd, voor zij pas het midden van den
akker hadden bereikt? He.
CHTEN.
Hennep f 23,50 4 24,
>er 50 kilo; goeboter
ct. per half kilokau
ot.orerloopera f tt a
:u f 20 a 22; vette kal-
chtere idem 4 A 6 gul -
i 6,00, peeren f 7,00 per
S 00. poters f 1,60 4 1,80
100 atukf.
vangevoerd 6 partyeu,
en qnaliteit.
iggen voor Engeland 22
dito f 5 4 13nuchtere
Aangevoerd2 paarden,
«kalveren, 84 nuchtere
:ren, 323 varkens, 49
85 ct., 2deqnal. 62 ct.;
voor Londen 46 tot
le qual. f76 «n 3d*
100 stuks.
en Vlaamscha f 8,S0 4
Overmaaasche f8,104
X).
mwsche f 7,30 47^50,
sn Noord Brabantsebe
Kjhe, Klakkeeselie en
,10, dito mindere 1 6,80
10, dito mindere f 5,50
f 4,90 4 5,70, lange en
per 8100kilo,
m Zeeuvach* 8.40 a
soorten f 7,h 8,50.
regeus de strenge koude
te binnenschipper»,
igeveer 200 stuksdoch
emd dan rerleden week,
u f200 4 270, muidera
425 a 200, pinken f40
o 44 4 48 ct, per kilo,
lo.
I stuka.
Puike nieuwe Zeeiw-
che f 8,50 a 8,70, pe-
1 blauwe f 7,40 4 7,80
Vlaamscha f 7,204
Vlaamsche wiater sak-
0 a 7,30 üvermaaasehe
nieuwe Aeeuwacbe m
6,20, gestort f6,50
leesche f 5,90 4 6,10.
Voeder f3,80 4 4,40;
cHtia.
3
4
8
3
3
3
3
en 1816. 5
120 .5
5
5
62. .5
i ƒ1000. 5
f 1000. 5
’t Is guur. De Noordenwind blaast ons
in ’t gelaat, en in rustelooze vaart jagen de
wolken langs het zwerk. Nu en dan schiet
de Februari zon een goudkleurigen lichtbundel
naar omlaag, doch oogen blikkelijk plaatst zich
weder een hartstochtehjk voorlijlende wolken
massa tusscheu ons en de liefelijke warmtebron.
Zoo, terwijl wij onzen weg vervolgen, valt
het oog op het dorp, daar ginds in de verte,
het doel van onzen tocht. Op dit oogenbhk
wordt het door een helderen zonneschijn be
straald; het is als in een glanzend kleed ge
huld; wij springen op van vreugde, wij ver
haasten onze schreden om het oord te bereiken
dat zich zoo aanlokkelijk voordoet, en de blijde
verwachting maakt ons zelfs ongevoelig voor
de snerpende koude.
Straks, als wij het oogmerk van ons streven
zullen hebben bereikt, dan zal de teleurstelling
niet uitblijven. Wij zulleu ontdekken dat de
zonneschijn die ons zoo aantrok ook dadr, ge-
lijk overal elders, voorbijgaande is: dat ook
daar een wolkengordijn telkenmale geschoven
wordt voor bet hemellichaam van hetwelk licht
en leven en warme vroolijkheid ons toestroomen.
Wij zullen ontwaren, dat ook diAr de noor
denwind blaastmaar tochde opgewekt-
heid door de hoop ontstaan, zal dan nóg glo
ren in ons hart; zij is een fonds dat zoo spoe
dig niet is uitgeputen ons in staat stelt ook
de verliezen die de toekomst voor ons gereed
houdt le dekken. Al wordt de blijdste ver
wachting ook vervangen door teleurstelling, de
liefelijkste hoop verijdeld, de schoonste illusie
weggevaagd met de ruwe verf kwast der werke
lijkheid toch bezorgt zij ons winstwant
de rozen die de hoop op ons pad heeft gestrooid,
ja, de illusién zelve, zijn op zichzeive reeds
een onwaardeerbare schat.
Hoe troosteloos zou bet leven zijn, als wij
de dingen uit het verleden en in de toekomst
steeds zagen in hun ware gedaante! Het
verleden, ziet, ais de mannelijke leeftijd is
gekomen met zijn moeielijkheden en bezwaren,
met zijn arbeid en zijn strijd, dan denken wij
vaak met een weemoedig gevoel terug aan ver
vlogen dagen, toen we n»g als kinderen onbe
kommerd dartelden, als knapen genoten, als
jonge'ingen beminden het schijnt ons toe,
alsof dat gansche verleden met een rozensluier
is overtogc-n, en toch, toen wij m dien thans
met zooveel ingenomenheid herdachten tijd leef
den toen waren we het ons immers niet bewust
dat we eenmaal met verrukking die dagen
zouden bijna zou ik zeggen, terug verlangen?
Destijds hadden wij ook op de dingen rondom
ons heel wat aan te merken, we smachtten
naar hetgeen de toekomst ons geven zou, we
schiepen ons illusién, omdat ook toen de wer
kelijkheid, het tegenwoordige ons niet bevre
digde. ’tls zoo, voorwerpen en toestanden,
waarvan de herinnering ons thans m verruk
king brengt, ons in hel strijdgewoel verkwikt,
de ernstige rimpels van het voorhooid wischt,
ze hadden destijds voor ons veel minder waarde
dan nu, omdat wij ze thans met een geheel
ander oog beschouwen. De afstand heeft de
verhoudingen voor onzen blik veranderd, de
jaren hebben de scherpe lijnen verzachtde
i.irde linten inéén doen vloe.en; en wat ons
v roeger een vrij allrdaagsch prozastukje toescheen,
ruiscbt nu in onze herinnering als een hefelyk
lied.
Op gelijke wijze vertoont zich de toekomst
onder een geheel andere gedaante dan zij heb
ben zal, wanneer wij haar genaderd zullen
zijn. Veel kasteelen, die wij thans bouwen
niet alleen in de lucht maar ook op vasten
bodem, zullen dan in rook en damp zijn opge
gaan of in pumhoopen nedergestort. Vele
kleuren, die wij thans 111 de verte aien schitte
ren, zullen zijn verflauwd, vele vruchten die ons
nu op een afstand toelachen zullen dan blijken
smakeloos te zijn- Maar tochhet genot van
het bouwende verwijderde schittering van
-Nov. 5
Aug. 5
-Juli. 5
-Oct. 5
9, 1860. f
1H64? r
6
5
6
7
6
6
6
5
M
3
3
5
)0. .5
5
5
>t. 1 >0. 5
k.
kleuren én van vormen, da^ hebbep, we dan
todi gehad *het beeft onze ziel verfrischt, het
heeft ons leven een hoogere wijding gegeven.
Gelijk godsdienst het brood, poëzie de wijn
des levens is te noemenzoo zouden wij illu-
siën als de bloemen des levens kunnen beschou
wen. Bloemen, die in elk jaargetijde zijn te
vergaderenbloemen ookdie een groote male
van levenskracht bezitten, zoodat de stormen
van den tegenspoed ze wel voor een poos kun
nen nederbuigenmaar ze niet voor altijd doen
verwelken.
De groote Italiaansche dichter Dante, wiens
levendige verbeeldingskracht zoo vruchtbaar was
in het schetsen van vreeselijke toestanden, wist
voor het verblijf der voor eeuwig verlorenen geen
somberder opschrift te bedenken dan//Gij die
hier binnen treedt, laat alle hoop varen.” Er
ligt in die voorstelling een ontzettende waarheid.
Als de ster der hoop is uitgebluscht, als de
ziel voor altijd het vermogen heeft verloren
zich in illusiën te verdiepenals er voor den
mensch niets meer, „niets boogers is dan de
werkelijkheid en wat daarmee in onmiddellijk
verband staatdan
Maar de Hemel zij geprezen, met niemand
is dat zoo. Allen bezitten in meerdere of
mindere mate in zich, in hun hart, het licht,
dat de voorwerpen daar ginds in de verte met
zijn glansen bestraalt.
En o, het scheelt zoo onnoemelijk veel,
welk licht op de dingen valt. Zaagt gij weleens
dat meesterstuk vau Rembrandt, dat aan het
publiek het best bekend is onder den eenigs-
zius onjuisten naam vde Nachtwacht?” Welnu
die kleine figuur, onder aan den trap, is ni®ts
meer dan een heel prozaïsch, niet eens bijzon
der mooi jodenmeisje; maar beschenen door het
licht, dat de groote meester op zijn doeken
wist te tooveren, komt datzelfde kind ons voor
als een feeengestalteals een wezen voor een
oogenbhk neergedaald uit een andere wereld,
tienmaal helderder dan de onze.
Zoo is het. Men moet, hetgeen in het te
genwoordige wordt beleefd, en wat van de
toekomst wor.lt verwacht, nooit schatten volgens
1 ecu volstrekte
maat en cijfers trachten uit te
4V1I 1UU1 uK
den invloed
