fa. 299. ZOKDA& 7 MAAKT. 2TC WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN. Een krachtig initiatief. 3**/, ”7. 101)3 104*/, 36*/. BUITENLAND. OVERZICHT. I J, I ’pc 26 Febr. U6>/. 74 en 3de 3 een ▼an óen niet de 7 7 3 5 7 6 6 8 3 3 5 5 5 5 t 5 5 5 6 7 6 6 6 5 M 3 3 5 5 5 5 5 Engeland 21 3, nuchtere Aangeroerd 66 nuchtere r arken»13 qual. 62 et.} in’ÏX 19 l«’/e 59»/4 ..,.L .i i -1- ‘j.j J Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag WrMnden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70. Franco per post door het geheéle rijk 0,80 - 1/ she f 8,40 4 she f8,20 4 7,10 a 7,60, Brabant scbe 97’A. 91*/. 87 W’/l. 17*/. ♦7 1017. 7»./, 88*/, 101 ‘o»’/. 70*/, ii 10, mindere pinken f 45 tweemaal suomwom CODRANT Alle bieMMleedtehe Adrertentifa»waarvan de flaatamc DRIE MAAL word» MgCfOrea, wwden leeM, TW MAAI géWaeh». 16*/, «l‘/l. 2Ö3‘/, «40 100 1371. 96*/, 57‘A e3‘/, 80*/, q 6*‘/i. 8 4 3 8 3 3 3 5 5 5 5 5 5 41 1,60 f 24,00, goeboter f kilo; kaas oopers f64 l; »ette kal- 6 4 7 gul- en f 7.00 per otera f 1,60 •tuk.. 2 partijen; it. N. i 1876. nburg en N. >f en J. Lo- Veldhuizen. maanden.— In ’t Veld, landen. R. r ran A.Stig- sring, 47 4 k per kilo. 41 137'/. ”7. 957. 97*/, 99*/. 96 01'71. 6*7. 65*/. 6. W. N. NOOTirST, Uitgevers. Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen- ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure. keesche en indere f 5,70 udere f 6,60 0, lange en 2100 kilo, be f 8.40 a 704 8,60. af weligheid v»n vet ge- srenale ver- De voorspelling van hen die meenden, dat na aanneming van het artikel bepalende de wijze van benoeming der Senaatsleden, de tot- staud koming der constilutioneele wetten in Frankrijk voldoende verzekerd was is be waarheid. Zonder noemenswaardig oponthoud, van de amendementen der legitimisten en Bo- naptrtislen werd ter uauwernood nota genomen— werden de uvenge artikelen en het geheele ont werp met eene steeds aangroeiende meerderheid aangenomenen had ook de derde lezing van de wet op de inrichting van het openbaar ge zag plaats. Deze wet, die thans feitelijk de republiek als definitive regeeringsvorm van Frankrijk de- kreteert en ook reeds in het Journal officiel is afgekondigdbepaalt in 9 artikelen het volgende: Ut wetgevende micht berust bij twee verga deringen: een Ka ner van Afgevaardigden en een Senaat. De leden der kamer worden door het algemeen stemrecht, de Senatoren op de wijze als bij eene bijzondere wet bepaild is be noemd. De president der republiek wordt door beide vergaderingen, tot eene nationaals verga dering vereemgd, met vol.-trekte meerderheid van stammen voor 7 jaren gekozen en is her kiesbaar. Hij heeft even als de leden der beide kamers recht van initiatie!kondigt de wetten af en zorgt voor de ten uitvoerlegging en kan gratie maar geen amnestie verleeneo. Hij is voorts opperbevelhebber der gewapende macht, benoemt alle burgerlijke en milititaire ambtena ren enz., doch alle besluiten moeten medenn- derteekend worden door een minister. De leden van den staatraad worden in overleg met den ministerraad door den president benoemd en ontslagen. Op advies van den Senaat kan hij de kamer van afgevaardigden tussclientijds ont binden, doch is dan verplicht binnen 3 raam den nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Ter wijl de munsters hoofdelijk en voor het geheel verantwoordelijk zijn aan de kamers, zoo voor de algeineene politiek als voor eigen bestuurs daden, is de president alleen verantwoordelijk in gevallen van hoogverraad. Bij vacature tusschen ttjds benoemen de beide kamers vereenigJ ten nieuwen president, terwijl de ministerraad intusschen met het uitvoerend gezag bekleed is. Beide kamers hebben voorts, hetzij uit eigen beweging, hetzij op voordracht vun den presi dent liet recht om tat grond wets-herziening te besluiten. Zoolang echter het hoogste gezag aan Mac-Mahon is opgedragen, kan alleen op zijn voordracht grond wets-herziening plaats heb ben. Het laatste artikel bepaalt eindelijk dat Heeft er, in tegendeel, spreking plaats gehad dan voorstellers onderling, dan vreezen wij grond van quaestie een zal hebben te doorstaan wat zal moeten gebeuren op haar banen beweegt door West-Frieslands vruchtbare dreven bij voorbeeld. Doch laat ons de toekomst niet al te donker inzien. Wij dunken den heer Kappeijne en zijn vrienden voor hun kloek besluit, en wenschen hun eer en genoegen van hun belangrijk voor stel. H— jfelnp te geven dat is dan ook een uiterste en zoolang er bij onze volksvertegenwoordiging niet meer gevaar bestaat, daarin te vervallen, dan tot nu toezullen wij daarover ons maar niet bezwaren. Is nu het voorstel Kappeijne c. s. een uitvloei sel van overleg met partijgenootendan hebben wij eenige kans dat het er zonder veel kleer scheuren aal afkomen. Er moge dan nog eemg verschil van gevoelen bestaan omtrent de meer dere of mindere noodzakelijkheid van deze of gene lijn over lichting en aansluitingen het hoofdbeginsel zal dan toch binnen een niet te lang tijdsverloop zijn vastgesteld aanleg van spoorwegen op groote schaalvoortekening van den Staatin die streken die tot nog toe van die onontbeerlijke middelen van gemeenschap verstoken zijn gebleven. tegendeel, geen andere samen- i tusschen de heeren uiiüuriinguau vreez.en wij op vroegere ervaringdat de zaak in lange en moeielijke wordingsperiode en dat er nog heel eer de locomotief zich Versailles dé zetel Van gouvernement en mers blijft. Aan Buffet, de president der tegenwoordige vergadering, is de vorming van een nieuw ka binet opgedragen. De kamer heeft al dadelijk een bewijs van instemming met die keuze ge geven, door hem met overgroote meerderheid tot president te herkiezen. Het nieuwe minis terie zal waarschijnlijk worden samengesteld uit de thans tot eene meerderheid vefeenigde Ijn- kerfracties en beide centra’s. Dat het rechler- centruin daarbij wel den boventoon zal voeren, mag men opmaken uit de officieele verklaring van den president-maarschalk dat hij zal voort gaan de conservatieve beginselen te handhaven, die steeds den grondslag zijn geweest van zijne staatkunde. De Bonapartisten zijn met dit alles niet zeer op hun gemak. Zij hadden gehoopt, dat het onderzoek naar het al dan niet bestaan van een Bonapartutisch comitézou zijn afgeloopen alvo rens het bevriende ministerie zou aftreden, doch zagen zich m hunne verwachting teleur gesteld. De kamer heeft besloten het rapport der commissie die met het onderzoek van deze zaak belast was eerst te behandelen als het nieuwe bewind zal zijn samengesteld. Daarbij komt dat zij, na hetgeen door het rapport omtrent hun geheimzinnig knoeien en samen spannen is openbaar gewordenvan eene nieuwe rtgeering weinig goeds te verwachten hebben. Hun pretendent, die 90g altijd in Engeland verblijf houdt, oefent zich intusschen in hel hou den van redevoeringen, waarin hij zijn vader, den keizer tracht te evenaren. Bij gelegenheid van een banket, hem door het EngeLche artil- lene-corps aangeboden, sprak hij o. a. van de tradilioneele betrekkingen zijner familie met de artillerie. Terwijl de kiezers van Tipperary de agitatie in Ierland levendig houden, zullen de home rulers in het parlement weder van zich doen spreken. Zij besloten nl. om op nieuw voorstel te doen tot wederinstelling lersch parlement. Dat hun voorstel minste kans heeft in overweging te worden ge nomen, bewijst genoegzaam de groote meerder- 'heid waarmede het Lagerhuis dezer dagen een voorstel der regeenng in eerste lezing goed keurde, strekkende om de uitzonderingswet voor Ierland, hoewel in sommige bepalingen aan merkelijk verzacht, op nieuw voor 2 jaren te handhaven. De expremier Gladstone heeft weder een werkje uitgegeven, getiteld vVaticanisme”, waarin hij opnieuw aantoont hoe verderfelijk de jongste Vaticaansche besluiten zijn voor de burgerlijke maatschappij. De aan matigende en revolutionaire toon, in die besluiten aangesligen, begint dau ook reeds aan enkele Katnolieken de oogeu te openen. Zoo maken de Pruislsohd bladen een pro test openbaar van verscheidene Katholieke af gevaardigden tegen de jongste Encycliek. Zij ontkennen dat de Kerkelijk-8taatkuudige wetten de organisatie der kerk of de macht der bis- sc loppen heeft om verge worpen en prolesteeren tegen ’s Pausen aanmatiging o,n de wetten van den Staat, waaraan men volgens de Katholieke leer gehoorzaamheid verschuldigd is, nietig te verklaren. De regeenng beraamt inmiddels maatregelen om de wederspannigen tot gehoorzaamheid te dwingen. Zoo zou van alle onderwijzer* en ambtenaren eene duidelijke verklaring geeiacht worden of zij de autoriteit van den Staat, ook met betrekking tot de kerkelijke wetgeving, al dan niet willen erkennen en ten opzichte van alle verordeningen der geestelijkheid, die het burgerlijk gebied raken, de koninklijke sanctie weder vereischt worden. Zooals te denken is, valt aan het ontwerp, strekkende tot de samensmelting van de Prui sische met de op te richten Rijksbank, in den Landdag eene goede ontvangst te beurt. Reeds is tot de tweede lezing besloten. In Hongarije is het nieuwe Ministerie tot stand gcku.iiü.i nadat liet linkeicentrum eu de Beak partij zich vereemgd hadden. Een klein gedeelte dezer laatste partij heeft zich echter atgezonderd en zal onder Sennejey de regeering bij de oppositie plaats nemen. gehad met het van kinderen); we zitten nog te sjouwen met het wetsvoorstel s. nopens het jachtbedrijf, meer hoe lang m behande ling is, en waarvan het eind nog niet is te voorzien. Geen wonder dusdat men zich wel tweemaal bedenken zal, alvorens zijn naam te verbinden aan etui voorstel van welken aird ook. Indien de aanhangers van dezelfde partij er toe konden overgaan, zich eerst over de ver schillende onderwerpen van wetgeving te ver staan dan zou het recht van initiatief veel schooner en memgvuldiger vruchten vóórtbren gen, dan het tot heden gedaan heelt. Dan zou net niet noodig zijn, dat eik kamerlid eenige malen het woord voerde over dingendie even goed, zoo niet beter, door één hunner uiteen gezet kunnen worden dan zouden na een gron dig onderzoek in de afdeelingende bestrijding en de veraedigiug wederzijds kunnen worden opgedragen aan één leiderdie als deskundige daartoe het meest bevoegd zou zijnen wij zouden minder gevaar loopen, dai het t.rrein, waarop de partijen handgemeen raken, onder water werd gezet door een stortvloed van mooie eu minder mooie redenaringen. Wij zijn volstrekt geen vrienden van het stelsel #la mort sans phrases”, van het •temmen zonder zichzelven en de natie reken- nog een ander grootsch idee voor de óogên-.’ dan wordt door dé tooverlantaarn nog een ander beeld in een magischen lichtkring geplaatst ^In dijking van een aanzienlijk deel der Zuiderzee.” Ja, het zou kunnen zijn dat er kiezers wa ren, die, ofschoon ontevreden over de houding van den Heer Heemskerk in zake het onder wijs, de spoorwegen van zoo overwegend be lang achtten voor onze welvaart, dat zij er toe konden besluiten liberale kandidaten tegen te werken, uit vrees dut de eventuëele val van het tegenwoordig kabinet het sein zou wezen voor verdaging van alle mogelijke spoorwegplannen in de verre toekomst Zoo is het geweest. De geschiedenis van den laat«ten tijd heeft het aanzien der dingen een weinig veranderd. Eenige liberale kamerleden, het draalsysteem moede, en met leedwezen ziende, dat inogeiijk bij de aanstaande verkiezingen twee hetero- gcene leuzen dienst zouden doen om verwarring te stichten,onderwijs en spoorwegen n.l., hebben een voorstel ingediend dat in duidelijk heid en volledigheid niets te wenschen overlaat; zij hebben een krachtig bewijs gegeven van de belangstelling der liberalen in de verbetering van onze communicatie-middelenen, «aar de mi nister zich in dichte nevelen huldeeen schit terende fakkel ontstoken. Het spoorwegplan der Heeren Kappeijne c. s., dat niets meer en niets minder beoogt dan het aanleggen van circa 500 kilometers spoorweg op staats kostenverdient luide te worden toe gejuicht. Het kostelijk recht van initiatief, door de Grondwet aan onze volksvertegenwoordigers verleend, is zeker zelden voor zulk een belang rijk doel gebezigd. Er behoort ten onzent moed toe, om van ge noemd recht gebruik te maken. Immers, men zou haast geneigd zijn, om aan te nemen, dat er bij ons even veel partijen bestaan als de Tweede Kamer leden telt, zóó weinig aanslui ting, zóó weinig gemeen overleg, zóó weinig groepeeren om een groot beginsel wordt er hier aangetrotfen. Wij drijven onze politiek in het klein: met o.erwegingendie reeds ge schied moesten zijn vóór de leden der kamer het publiek debat beginnen, wordt de koste lijke tijd doorgebracht; ieder wil blijken geven van zelfstandigheid, van individualiteit en ook van redenaarstalent: mannen, die het in lioofdzaak volkomen met elkander eens zijn, be dwelmen elkander met hun amendementen eu sub-amendementen; dagen achtereen flitsen en knetteren de vuurpijlen der eloquentie, en a 1 s er ten slotte uit dien brouwketel nog een wetje te voorschijn komt, dan lijkt het net zoo veel op het oorspronkelijk voorstel, als op iets anders. Is dit in hooge mate het gevalwanneer het ontwerp uitgaat van de groene tafelnog erger wordt de zaak als het geboren is op de binken. Wij hebben daar een proefje van voorstel van Houten, (arbeid i der H H. Grataina c. dat ai ik weet niet ,D» Statun-Generul hebben het recht voordellen van wet aan don Koning te doen." „De voordracht daartoe behoort uitsluitend aan de Tweede Kamerdie het voorstel overweegtop ge- lijka wijze al» zulk» ten aanzien van *s Koniugs voor stellen is bepaaldenz.” (Grondwet. Artt. 110en 111.) Toen het tegenwoordig ministerie de vacante zetels aan de groene tafel op het Binnenhof te ’s Gfavenhage bezette, koesterden velen in den lande de hoop, dat het zich voornamelijk zou bezighouden met die onderwerpenwaarbij geen politieke twistvragen zijn betrokken maar die toch van hoog belang zijn voor onze volkswel vaart. Dat de heer Heemskerk er niet in zou •lagen, de rommelkamer van onze tegenwoordige binnenlandsqhe staatkunde in orde te brengen, daarover was men het vrij wel eens; maar men getroostte zich dit, vooreerst omdat er toch niets aan te doen wasen ookomdat de natie, het haspelen moede, van woorden verzadigd, maar hongerig naar daden was. Zoo ooit, dan was nu het oogenblik gekomen, waarop een cabinet d’affaires noodig was. Door flink de hand aan den ploeg te slaan, zou onze Minister van Binnenlandsche zaken zich den steun van alle gematigden in en buiten de Kamers verzekerd hebben. De tijd snelt voort, maar de daden blijven uit. Men overweegt, men onderzoekt, men bereidt voor, en daar blijft het bij. Zoo is het reeds lang gegaan het heeft er al den schijn van, of onze opvolgende regeeringen wetenschappelijke colleges zijn, waarin de quaes- tiën, die zich nu en dan voordoen, bestudeerd worden- in plaats van vereenigingen van ge lijkgezinde mannendie in ’t bezit zijn van een gevestigde overtuiging, gereed staande om hun denkbeelden in toepassing te brengen. Zoo blijft dan het groote raadsel vVVat zal het kabinet-Heemskerk ons brengen’’, onopgelost. Nu en dan wordt er wel een heel klein hoekje van het gordijn opgehcht, en snappen wij in de vlucht de wooiden: ^Voltooiing van het spoor wegnet”, of n Droogmaking van de Zuiderzee”, of vHerziening van de Wet op ’t Lager Onder wijs”, maar nauwelijks snellen wij toe om er iets meer van te ontdekkenof de Minister treedt haastig te voorschijn, om het gordijn weder geheel te laten vallen. Inmiddels, ofschoon ’t er in de natuur nog niet bijzonder zomerachtig nitziet, naderen de Juni-verkiezingen. Een gevaarlijke toestand voor een miuistëne, dat zonder den steun der liberalen niet kan bestaan, eu toch gaarne al de anti-liberale partijen tot vriend zou willen houden! En vooral, omdat boven al de quaes- tiea van onze dagen Cr één is, die noodzakelijk een fiksche schrede nader aan haar oplossing moet worden gebracht, en waaromtrent het «’geven en nemen” heel moeielijk is, waar omtrent elk staatsman moet kiezen tusschen links of rechts het Lager Onderwijs namelijk. Dat nu de Heer Heemskerk zich niet bijzonder haast met bet openbaar maken van plannen te dier zake, is hchi te begrijpen, ofschoon min der licht te vergevendat Z. Éxc. liever eerst den uitslag der verkiezingen afwacht, om daar uit te ontdekken in welke richting hij koers moet houden is een bewijs van voorzichtig heid, hoewel niet van staalsinans-grootheid. Als in Juni de liberale partij beduidend werd versterkt, dan, geloot ik, zou bet poli tiek leven van dit ministerie niet lang meer duren. Heeft daarom wellicht het schermen met het woord //spoorwegen” de stiekking, om die kiezers, die in zake het onderwijs zich tegen de hedendaagsclie politiek van weifelen en ba- lanceeren vei klaren zouden, te winnen door het voorspiegelen van vermeerdering van spoor wegverbindingen, een noodzakélijke voor waarde om onze nijverheid en onzen handel met te doen vejvalleneen onderwerp dat door verschillende liberale kabinetten geheel is voor bijgezien En mochten dan de kiezers zich D og niet laten inpakken, dan schemert hun

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1875 | | pagina 1