fa. 299.
ZOKDA& 7 MAAKT.
2TC
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
Een krachtig initiatief.
3**/,
”7.
101)3
104*/,
36*/.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
I J, I
’pc
26 Febr.
U6>/.
74 en 3de
3
een
▼an óen
niet de
7
7
3
5
7
6
6
8
3
3
5
5
5
5
t
5
5
5
6
7
6
6
6
5
M
3
3
5
5
5
5
5
Engeland 21
3, nuchtere
Aangeroerd
66 nuchtere
r arken»13
qual. 62 et.}
in’ÏX
19
l«’/e
59»/4
..,.L .i
i -1-
‘j.j J Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
WrMnden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post door het geheéle rijk 0,80
- 1/
she f 8,40 4
she f8,20 4
7,10 a 7,60,
Brabant scbe
97’A.
91*/.
87
W’/l.
17*/.
♦7
1017.
7»./,
88*/,
101
‘o»’/.
70*/,
ii
10, mindere
pinken f 45
tweemaal
suomwom CODRANT
Alle bieMMleedtehe Adrertentifa»waarvan de
flaatamc DRIE MAAL word» MgCfOrea, wwden
leeM, TW MAAI géWaeh».
16*/,
«l‘/l.
2Ö3‘/,
«40
100
1371.
96*/,
57‘A
e3‘/,
80*/,
q 6*‘/i.
8
4
3
8
3
3
3
5
5
5
5
5
5
41
1,60 f 24,00,
goeboter
f kilo; kaas
oopers f64
l; »ette kal-
6 4 7 gul-
en f 7.00 per
otera f 1,60
•tuk..
2 partijen;
it.
N.
i 1876.
nburg en N.
>f en J. Lo-
Veldhuizen.
maanden.—
In ’t Veld,
landen. R.
r ran A.Stig-
sring, 47 4
k per kilo.
41
137'/.
”7.
957.
97*/,
99*/.
96
01'71.
6*7.
65*/.
6. W. N. NOOTirST,
Uitgevers.
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen-
ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
keesche en
indere f 5,70
udere f 6,60
0, lange en
2100 kilo,
be f 8.40 a
704 8,60.
af weligheid
v»n vet ge-
srenale ver-
De voorspelling van hen die meenden, dat
na aanneming van het artikel bepalende de
wijze van benoeming der Senaatsleden, de tot-
staud koming der constilutioneele wetten in
Frankrijk voldoende verzekerd was is be
waarheid. Zonder noemenswaardig oponthoud,
van de amendementen der legitimisten en Bo-
naptrtislen werd ter uauwernood nota genomen—
werden de uvenge artikelen en het geheele ont
werp met eene steeds aangroeiende meerderheid
aangenomenen had ook de derde lezing van
de wet op de inrichting van het openbaar ge
zag plaats.
Deze wet, die thans feitelijk de republiek
als definitive regeeringsvorm van Frankrijk de-
kreteert en ook reeds in het Journal officiel is
afgekondigdbepaalt in 9 artikelen het volgende:
Ut wetgevende micht berust bij twee verga
deringen: een Ka ner van Afgevaardigden en
een Senaat. De leden der kamer worden door
het algemeen stemrecht, de Senatoren op de
wijze als bij eene bijzondere wet bepaild is be
noemd. De president der republiek wordt door
beide vergaderingen, tot eene nationaals verga
dering vereemgd, met vol.-trekte meerderheid
van stammen voor 7 jaren gekozen en is her
kiesbaar. Hij heeft even als de leden der beide
kamers recht van initiatie!kondigt de wetten
af en zorgt voor de ten uitvoerlegging en kan
gratie maar geen amnestie verleeneo. Hij is
voorts opperbevelhebber der gewapende macht,
benoemt alle burgerlijke en milititaire ambtena
ren enz., doch alle besluiten moeten medenn-
derteekend worden door een minister. De leden
van den staatraad worden in overleg met den
ministerraad door den president benoemd en
ontslagen. Op advies van den Senaat kan hij
de kamer van afgevaardigden tussclientijds ont
binden, doch is dan verplicht binnen 3 raam
den nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Ter
wijl de munsters hoofdelijk en voor het geheel
verantwoordelijk zijn aan de kamers, zoo voor
de algeineene politiek als voor eigen bestuurs
daden, is de president alleen verantwoordelijk
in gevallen van hoogverraad.
Bij vacature tusschen ttjds benoemen de beide
kamers vereenigJ ten nieuwen president, terwijl
de ministerraad intusschen met het uitvoerend
gezag bekleed is.
Beide kamers hebben voorts, hetzij uit eigen
beweging, hetzij op voordracht vun den presi
dent liet recht om tat grond wets-herziening
te besluiten. Zoolang echter het hoogste gezag
aan Mac-Mahon is opgedragen, kan alleen op
zijn voordracht grond wets-herziening plaats heb
ben. Het laatste artikel bepaalt eindelijk dat
Heeft er, in tegendeel,
spreking plaats gehad dan
voorstellers onderling, dan vreezen wij
grond van
quaestie een
zal hebben te doorstaan
wat zal moeten gebeuren
op haar banen beweegt door West-Frieslands
vruchtbare dreven bij voorbeeld.
Doch laat ons de toekomst niet al te donker
inzien. Wij dunken den heer Kappeijne en zijn
vrienden voor hun kloek besluit, en wenschen
hun eer en genoegen van hun belangrijk voor
stel. H—
jfelnp te geven dat is dan ook een uiterste
en zoolang er bij onze volksvertegenwoordiging
niet meer gevaar bestaat, daarin te vervallen,
dan tot nu toezullen wij daarover ons maar
niet bezwaren.
Is nu het voorstel Kappeijne c. s. een uitvloei
sel van overleg met partijgenootendan hebben
wij eenige kans dat het er zonder veel kleer
scheuren aal afkomen. Er moge dan nog eemg
verschil van gevoelen bestaan omtrent de meer
dere of mindere noodzakelijkheid van deze of
gene lijn over lichting en aansluitingen
het hoofdbeginsel zal dan toch binnen een niet
te lang tijdsverloop zijn vastgesteld aanleg van
spoorwegen op groote schaalvoortekening van
den Staatin die streken die tot nog toe van
die onontbeerlijke middelen van gemeenschap
verstoken zijn gebleven.
tegendeel, geen andere samen-
i tusschen de heeren
uiiüuriinguau vreez.en wij op
vroegere ervaringdat de zaak in
lange en moeielijke wordingsperiode
en dat er nog heel
eer de locomotief zich
Versailles dé zetel Van gouvernement en
mers blijft.
Aan Buffet, de president der tegenwoordige
vergadering, is de vorming van een nieuw ka
binet opgedragen. De kamer heeft al dadelijk
een bewijs van instemming met die keuze ge
geven, door hem met overgroote meerderheid
tot president te herkiezen. Het nieuwe minis
terie zal waarschijnlijk worden samengesteld uit
de thans tot eene meerderheid vefeenigde Ijn-
kerfracties en beide centra’s. Dat het rechler-
centruin daarbij wel den boventoon zal voeren,
mag men opmaken uit de officieele verklaring
van den president-maarschalk dat hij zal voort
gaan de conservatieve beginselen te handhaven,
die steeds den grondslag zijn geweest van
zijne staatkunde.
De Bonapartisten zijn met dit alles niet zeer
op hun gemak. Zij hadden gehoopt, dat het
onderzoek naar het al dan niet bestaan van een
Bonapartutisch comitézou zijn afgeloopen alvo
rens het bevriende ministerie zou aftreden,
doch zagen zich m hunne verwachting teleur
gesteld. De kamer heeft besloten het rapport
der commissie die met het onderzoek van deze
zaak belast was eerst te behandelen als het
nieuwe bewind zal zijn samengesteld. Daarbij
komt dat zij, na hetgeen door het rapport
omtrent hun geheimzinnig knoeien en samen
spannen is openbaar gewordenvan eene nieuwe
rtgeering weinig goeds te verwachten hebben.
Hun pretendent, die 90g altijd in Engeland
verblijf houdt, oefent zich intusschen in hel hou
den van redevoeringen, waarin hij zijn vader,
den keizer tracht te evenaren. Bij gelegenheid
van een banket, hem door het EngeLche artil-
lene-corps aangeboden, sprak hij o. a. van
de tradilioneele betrekkingen zijner familie
met de artillerie.
Terwijl de kiezers van Tipperary de agitatie
in Ierland levendig houden, zullen de home
rulers in het parlement weder van zich doen
spreken. Zij besloten nl. om op nieuw
voorstel te doen tot wederinstelling
lersch parlement. Dat hun voorstel
minste kans heeft in overweging te worden ge
nomen, bewijst genoegzaam de groote meerder-
'heid waarmede het Lagerhuis dezer dagen een
voorstel der regeenng in eerste lezing goed
keurde, strekkende om de uitzonderingswet voor
Ierland, hoewel in sommige bepalingen aan
merkelijk verzacht, op nieuw voor 2 jaren te
handhaven.
De expremier Gladstone heeft weder een
werkje uitgegeven, getiteld vVaticanisme”, waarin
hij opnieuw aantoont hoe verderfelijk de jongste
Vaticaansche besluiten zijn voor de burgerlijke
maatschappij.
De aan matigende en revolutionaire toon, in
die besluiten aangesligen, begint dau ook reeds
aan enkele Katnolieken de oogeu te openen.
Zoo maken de Pruislsohd bladen een pro
test openbaar van verscheidene Katholieke af
gevaardigden tegen de jongste Encycliek. Zij
ontkennen dat de Kerkelijk-8taatkuudige wetten
de organisatie der kerk of de macht der bis-
sc loppen heeft om verge worpen en prolesteeren
tegen ’s Pausen aanmatiging o,n de wetten van
den Staat, waaraan men volgens de Katholieke
leer gehoorzaamheid verschuldigd is, nietig te
verklaren.
De regeenng beraamt inmiddels maatregelen
om de wederspannigen tot gehoorzaamheid te
dwingen. Zoo zou van alle onderwijzer* en
ambtenaren eene duidelijke verklaring geeiacht
worden of zij de autoriteit van den Staat, ook
met betrekking tot de kerkelijke wetgeving, al
dan niet willen erkennen en ten opzichte van
alle verordeningen der geestelijkheid, die het
burgerlijk gebied raken, de koninklijke sanctie
weder vereischt worden.
Zooals te denken is, valt aan het ontwerp,
strekkende tot de samensmelting van de Prui
sische met de op te richten Rijksbank, in den
Landdag eene goede ontvangst te beurt. Reeds
is tot de tweede lezing besloten.
In Hongarije is het nieuwe Ministerie tot
stand gcku.iiü.i nadat liet linkeicentrum eu de
Beak partij zich vereemgd hadden. Een klein
gedeelte dezer laatste partij heeft zich echter
atgezonderd en zal onder Sennejey de regeering
bij de oppositie plaats nemen.
gehad met het
van kinderen);
we zitten nog te sjouwen met het wetsvoorstel
s. nopens het jachtbedrijf,
meer hoe lang m behande
ling is, en waarvan het eind nog niet is te
voorzien. Geen wonder dusdat men zich wel
tweemaal bedenken zal, alvorens zijn naam te
verbinden aan etui voorstel van welken aird ook.
Indien de aanhangers van dezelfde partij er
toe konden overgaan, zich eerst over de ver
schillende onderwerpen van wetgeving te ver
staan dan zou het recht van initiatief veel
schooner en memgvuldiger vruchten vóórtbren
gen, dan het tot heden gedaan heelt. Dan zou
net niet noodig zijn, dat eik kamerlid eenige
malen het woord voerde over dingendie even
goed, zoo niet beter, door één hunner uiteen
gezet kunnen worden dan zouden na een gron
dig onderzoek in de afdeelingende bestrijding
en de veraedigiug wederzijds kunnen worden
opgedragen aan één leiderdie als deskundige
daartoe het meest bevoegd zou zijnen wij
zouden minder gevaar loopen, dai het t.rrein,
waarop de partijen handgemeen raken, onder
water werd gezet door een stortvloed van mooie
eu minder mooie redenaringen.
Wij zijn volstrekt geen vrienden van het
stelsel #la mort sans phrases”, van het
•temmen zonder zichzelven en de natie reken-
nog een ander grootsch idee voor de óogên-.’
dan wordt door dé tooverlantaarn nog een ander
beeld in een magischen lichtkring geplaatst ^In
dijking van een aanzienlijk deel der Zuiderzee.”
Ja, het zou kunnen zijn dat er kiezers wa
ren, die, ofschoon ontevreden over de houding
van den Heer Heemskerk in zake het onder
wijs, de spoorwegen van zoo overwegend be
lang achtten voor onze welvaart, dat zij er toe
konden besluiten liberale kandidaten tegen te
werken, uit vrees dut de eventuëele val van het
tegenwoordig kabinet het sein zou wezen voor
verdaging van alle mogelijke spoorwegplannen
in de verre toekomst
Zoo is het geweest. De geschiedenis van
den laat«ten tijd heeft het aanzien der dingen
een weinig veranderd.
Eenige liberale kamerleden, het draalsysteem
moede, en met leedwezen ziende, dat inogeiijk
bij de aanstaande verkiezingen twee hetero-
gcene leuzen dienst zouden doen om verwarring
te stichten,onderwijs en spoorwegen n.l.,
hebben een voorstel ingediend dat in duidelijk
heid en volledigheid niets te wenschen overlaat;
zij hebben een krachtig bewijs gegeven van de
belangstelling der liberalen in de verbetering van
onze communicatie-middelenen, «aar de mi
nister zich in dichte nevelen huldeeen schit
terende fakkel ontstoken.
Het spoorwegplan der Heeren Kappeijne c. s.,
dat niets meer en niets minder beoogt dan het
aanleggen van circa 500 kilometers spoorweg
op staats kostenverdient luide te worden toe
gejuicht. Het kostelijk recht van initiatief, door
de Grondwet aan onze volksvertegenwoordigers
verleend, is zeker zelden voor zulk een belang
rijk doel gebezigd.
Er behoort ten onzent moed toe, om van ge
noemd recht gebruik te maken. Immers, men
zou haast geneigd zijn, om aan te nemen, dat
er bij ons even veel partijen bestaan als de
Tweede Kamer leden telt, zóó weinig aanslui
ting, zóó weinig gemeen overleg, zóó weinig
groepeeren om een groot beginsel wordt er
hier aangetrotfen. Wij drijven onze politiek
in het klein: met o.erwegingendie reeds ge
schied moesten zijn vóór de leden der kamer
het publiek debat beginnen, wordt de koste
lijke tijd doorgebracht; ieder wil blijken geven
van zelfstandigheid, van individualiteit en
ook van redenaarstalent: mannen, die het in
lioofdzaak volkomen met elkander eens zijn, be
dwelmen elkander met hun amendementen eu
sub-amendementen; dagen achtereen flitsen en
knetteren de vuurpijlen der eloquentie, en
a 1 s er ten slotte uit dien brouwketel nog een
wetje te voorschijn komt, dan lijkt het net zoo
veel op het oorspronkelijk voorstel, als op iets
anders.
Is dit in hooge mate het gevalwanneer het
ontwerp uitgaat van de groene tafelnog erger
wordt de zaak als het geboren is op de binken.
Wij hebben daar een proefje van
voorstel van Houten, (arbeid i
der H H. Grataina c.
dat ai ik weet niet
,D» Statun-Generul hebben het recht voordellen
van wet aan don Koning te doen."
„De voordracht daartoe behoort uitsluitend aan de
Tweede Kamerdie het voorstel overweegtop ge-
lijka wijze al» zulk» ten aanzien van *s Koniugs voor
stellen is bepaaldenz.”
(Grondwet. Artt. 110en 111.)
Toen het tegenwoordig ministerie de vacante
zetels aan de groene tafel op het Binnenhof te
’s Gfavenhage bezette, koesterden velen in den
lande de hoop, dat het zich voornamelijk zou
bezighouden met die onderwerpenwaarbij geen
politieke twistvragen zijn betrokken maar die
toch van hoog belang zijn voor onze volkswel
vaart. Dat de heer Heemskerk er niet in zou
•lagen, de rommelkamer van onze tegenwoordige
binnenlandsqhe staatkunde in orde te brengen,
daarover was men het vrij wel eens; maar men
getroostte zich dit, vooreerst omdat er toch niets
aan te doen wasen ookomdat de natie, het
haspelen moede, van woorden verzadigd, maar
hongerig naar daden was. Zoo ooit, dan was
nu het oogenblik gekomen, waarop een cabinet
d’affaires noodig was. Door flink de hand
aan den ploeg te slaan, zou onze Minister van
Binnenlandsche zaken zich den steun van alle
gematigden in en buiten de Kamers verzekerd
hebben.
De tijd snelt voort, maar de daden blijven
uit. Men overweegt, men onderzoekt,
men bereidt voor, en daar blijft het bij.
Zoo is het reeds lang gegaan het heeft er al
den schijn van, of onze opvolgende regeeringen
wetenschappelijke colleges zijn, waarin de quaes-
tiën, die zich nu en dan voordoen, bestudeerd
worden- in plaats van vereenigingen van ge
lijkgezinde mannendie in ’t bezit zijn van een
gevestigde overtuiging, gereed staande om
hun denkbeelden in toepassing te brengen.
Zoo blijft dan het groote raadsel vVVat zal
het kabinet-Heemskerk ons brengen’’, onopgelost.
Nu en dan wordt er wel een heel klein hoekje
van het gordijn opgehcht, en snappen wij in de
vlucht de wooiden: ^Voltooiing van het spoor
wegnet”, of n Droogmaking van de Zuiderzee”,
of vHerziening van de Wet op ’t Lager Onder
wijs”, maar nauwelijks snellen wij toe om er
iets meer van te ontdekkenof de Minister
treedt haastig te voorschijn, om het gordijn
weder geheel te laten vallen.
Inmiddels, ofschoon ’t er in de natuur nog
niet bijzonder zomerachtig nitziet, naderen
de Juni-verkiezingen. Een gevaarlijke toestand
voor een miuistëne, dat zonder den steun der
liberalen niet kan bestaan, eu toch gaarne al
de anti-liberale partijen tot vriend zou willen
houden! En vooral, omdat boven al de quaes-
tiea van onze dagen Cr één is, die noodzakelijk
een fiksche schrede nader aan haar oplossing
moet worden gebracht, en waaromtrent het
«’geven en nemen” heel moeielijk is, waar
omtrent elk staatsman moet kiezen tusschen
links of rechts het Lager Onderwijs namelijk.
Dat nu de Heer Heemskerk zich niet bijzonder
haast met bet openbaar maken van plannen te
dier zake, is hchi te begrijpen, ofschoon min
der licht te vergevendat Z. Éxc. liever eerst
den uitslag der verkiezingen afwacht, om daar
uit te ontdekken in welke richting hij koers
moet houden is een bewijs van voorzichtig
heid, hoewel niet van staalsinans-grootheid.
Als in Juni de liberale partij beduidend
werd versterkt, dan, geloot ik, zou bet poli
tiek leven van dit ministerie niet lang meer
duren. Heeft daarom wellicht het schermen met
het woord //spoorwegen” de stiekking, om die
kiezers, die in zake het onderwijs zich tegen
de hedendaagsclie politiek van weifelen en ba-
lanceeren vei klaren zouden, te winnen door
het voorspiegelen van vermeerdering van spoor
wegverbindingen, een noodzakélijke voor
waarde om onze nijverheid en onzen handel met
te doen vejvalleneen onderwerp dat door
verschillende liberale kabinetten geheel is voor
bijgezien En mochten dan de kiezers zich
D og niet laten inpakken, dan schemert hun