ZONDAG 21 MAART.
1875.
y. 301.
I
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLAJ8SER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
I
1
De derde Fransche Republiek
en hare voorgangsters.
BH 11 EN LAND.
OVERZICHT.
88*/,
100’/,
■n.
Deze Courant wordt geregeld lederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80
S. W. JNT. VAN NOOTEN,
Uitgerors.
»<7.
71
deze mee-
Wel heeft
van
van
137
80
9*7.
per
-tuk,
4 18
^/u
ö9
23
5
5
5
5
10.
7
7
3
7
6
6
8
3
3
n.
3
3
5
5
5
5
5
61»/4
62
6.7/,
ÖJ’/u
591
144 7.
63»/,
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlijk tot Zalerdags-voormiddags ten 10 ure.
6
5
5
6
7
6
6
6
5
IA
pC.
4
3
4
8
3
3
8
3
16. 5
5
5
5
5
)0. 5
10. 5
4} 94»/,
4
3
aviiu
1» M«.
61 “A,
Wu
»7‘/.
91*/,
87*/.
■21*/.
16%
«7.
101
uvoer van ou-
:der flauw ea
lager prijiea
?45, mindere
I, piukeu f 40
4 51 ot.
29 per sti
van 8 4
van zooveel
strijd, van zooveel geredeneer en ge-
1 i en verdachtma-
dan Thiers, den on-
i genialen Tiners de
AU* Aiwtentifaw**r»*n d*
MIE MAAL wordt word*,
«lacht. TWEE MAAL m r*k*niag gebracht.
SCIBONnOVINSCHE COÜRiNT
suwe Zeeuw-
4 8,80. goe-
7,50 4 7.80,
ohe f 7.20 4
winter i*k-
ver maai sch
euwjche ra
••tort f8,59
J04B,
997
1987.
67*/.
fevoerd. 1077
nuchtere kal-
varkens, 42
Ie qual. «2 ct.;
ct.«chapen
onden 48 tot
f 65 eu 3de
re dito f 3,90
i»che f 8,40 4
ische f8,204
f 7.00 4 7,40,
iBrabantscbc
ikkeeache en
nindere f 5,70
nndere f 5,50
,80, lange en
er 2100 kilo,
whe f 8,40 a
dit oogenbhk de toestand. En hij
w 1 zoo blijven ook. Want de
Versailles, die daar waarlijk al lang
genoeg geweest zijn, zullen nu weldra voor een
gedeelte moeten altredenzoodat de natie gele
genheid vindt haar wenschen bij de stembus
duidelijk uit te spreken; doch, w.e in Frank
rijk zoekt naar bewijzen voor het gezegde: «De
stemme des volks is de stemme Gods/' zal daar
treurige ervaringen opdoen. Wel hebben wij
in den laatsten lijd verkiezingen gezien die ons
moed geven voor de toekomst, herhaaldelijk za
gen wij vrijzinnige mannen tot afgevaardigden
benoemen, zelfs by heftigen tegenstand,maar
9»*/.
«7.
1
87.
2a4*/,
«sa*/,
I0U*/,
»»7.
»«7.
80.000 dollars aan Amerika rijker geworden
De nieuwe, of beter, de vernieuwde regeering
in Frankrijk want 4 Ministers uit het
oude Kabinet behielden hunne portefeuilles
is zoo door de pers als door de vertegenwoor
diging met welwillendheid ontvangen. Deze
eerste indruk is zelfs grootendeels gebleven,
nadat Buffet het regeeringsprogramma had me
degedeeld, dat voor de liberale», die zulk een
groot aandeel in de tot-stand-koming der con-
stitutioneele wetten hadden, in menig opzicht
teleurstellend luidde. De staatkunde van het
Kabinet zal bepaald conservatief zijn, de con
stitutionele wetten zullen daarin geene veran
dering brengen. De ambtenaren, dus ook het
tal van Bonapartistische prefecten, politie- en
andere ambtenaren, blijven op hunne posten
gehandhaafd. Ook de wet op de benoeming
van maires blijft vooreerst nog van kracht en
de staat van beleg kan eerst worden opgeheven,
wanneer de nieuwe drukperswet gereed zal zijn.
Inderdaad is dus niets veranderd, en de con
servatieve, zelfs de Bonapartcstische bladen kun
nen zich vrij wel met het programma vereeuigen.
De liberalen blijven niettemin hun hoop ves
tigen op den invloed der Ministers van Justitie,
Financiën en Onderwijs, Dufaure, Say en Wallon,
die hunne beginselen in het Kabinet vertegen
woordigen.
D’Aufridet Pasquier van het rechter centrum,
die oorspronkelijk voor de portefeuille van Bin-
nenlandsche Zaken was aangewezen, doch om
zijne bekende anti-Bonapartisiische gevoelens den
Maarschalk minder gewem-ebt voorkwam,, is
thans door de ov<rgroote meerderheid der Ka
mer, als haren voorzitter in de plaats van Buffet
gekozen. Duclerc van het linkercentrum is als
ondervoorzitter benoemd. De Kamer tjaat hoogst
waarschijnlijk tegen Paschen tot half Mei uiteen.
De beraadslagingen in den Pruisisohdll
Landdag liepen deze week schier uitsluitend over
kerkelijke onderwerpen.
Bij de behandeling van de begrooting voor
Eeredienst verlangde Von Windhorst niets min
der dan algeheele afschaffing van het departe
ment van Eeredienst of wel eene afzonderlijke
afdeeling voor de aangelegenhe. len der R. Ka
tholieken. De begrooting werd echter onver
anderd aangenomen. Het voorstel van den be
kenden oud-Katholieken afgevaardigde Patri, om
aan zijne geloolsgenooteu bij de wet een even
redig aandeel in de kerkelijke goederen der
Katholieken toe te kennen, werd, na levendige
bestrijding van ultramontaansche zijde, op voor
stel der regeering verzonden aan de commissie,
die belast is met het onderzoek van het nieuwe
regeeriugsontwerp op het beheer der kerkelijke
goedereu. De verontwaardiging in het centrum
steeg echter ten top, toen eindelijk het ontwerp
111 behandeling kwam, waarvan in het laatste
overzicht werd melding ge naakt en strekkende
om de slaatsbezoldigmg der R. K. geestelijk
heid in te trekken. Onder daverende toejui
ching der gansche vergadering, het centrum
uitgezonderd, verdedigde Minister F.dck den
maatregel, die, zooals bij zeide, noodzakelijk was
geworden door de voortdurende ongehoprzaatn-
heid der geestelijken aan de wetten van dea
Staat. Ook Bismarck, die te midden der be
raadslagingen binnentrad, nam het woord en
zeide o. a. dat de regeering haar plicht zoa
blijven doen, door de vrijheid van den Duit»
schen geest tegen Rome, tegen den door de Je
zuïeten verleiden Paus, 111 bescherming te nemen,
De kamer besloot het ontwerp niet aan eene
commissie te verzenden, maar onimddellijk met
de verdere behandeling voort te gaanzoodat
aan de aanneming wel niet kan getwijfeld worden.
Geeft de Duitsche regeering aldus den strijd
niet opRome evenmin.
In eene nieuwe breve aan de Duitsche bis
schoppen hecht de Paus zijne goedkeuring aan
het protestdafdezen nebben openbaar gemaakt
naar aanleiding vau de jongste circulairebe
treffende de Paus-keuze. Niet minder uittar
tend is de benoeming van den wederspannigeu
bisschop Ledachowski, die te Ostrowa gevangen
zittot kardinaal.
Te Berlijn schijnt men er aan te denken om
bij de Italiaanaollö regeering stappen te doen,
ten einde deze te bewegen de zoogenaamde waar-
borgswet in te trekken of wel zoodanig te wij-
26
26*/,
is*,:
8 «f/.
123,00.3.
74 ct. wei-
*s f30 4 34;
sr» f 8 4 10
24vette k*l-
sm 5 4 7 gul-
peerea f 00
2.60 4 3 00,
per 100 stuks.
alhier gehot;-
voerd 35 par.
a baudel.
per kilo.
ir Engeland 21
113nuchtere
Eindelijk is zij er dan toch, de. derde, de
langverwachte
Of liever, zij is er al lang geweest, maar
de menschen wisten het niet of veinsden het
niet te weten. Van het oogenbhk van haar
geboorte af, moest zij zich doodstil houden, en
door geen enkelen kreet baar aanzijn verraden,
uit vreeze van de gouden drooinen te verstoren
van de afstammelingen der verschillende vorsten
huizen, die zaten te dutten en te mijmeren
over toekomstige grootheid. Zoo moest zijdie
onder het kanongebulder van Sédan het leven
was ingetreden, die haar geboorte te danken
had aan een van de verschrikkelijkste catas
trophes welke de wereld ooit aanschouwde, haar
eerste jaren in het duister voortsleepenen, om
zoo te zeggen, incognito haar reis langs de ba
nen der wereldhistorie aanvangen. Ja, men kan
wel zeggen dat zij haar behoud tot heden toe
alleen te danken heeft, niet aan de grootmoe
digheid van haar vijanden, maar alleen aan hun
gebrek aan eensgezindheid.
«De republiek is de regeeringsvorm, die ons
het minst verdeelt,” heeft eenmaal Thiers ge
zegd. De groote kleine man heeft met dat
woord den toestand zeer juist geschetst. Men
aanvaardt de republiekeindelijk, na lang tobben
en zwoegen, als een soort van redmiddel om
toch iets te hebben, niet uit innige ov<rtuiging,
niet omdat men haar beschouwt als bet regee-
nngssysteem bij uitnemendheid. Verdeeldheid
onder de mannen van Versailles is nu eenmaal
niet te vermijden, verdeeldheid, wèl te on
derscheiden van gezonde par lij for meeting, g*lijk
men die gewoonlijk in parlementaire staten aan
treft, maar, om nu dit kwaad tot op zekere
hoogte tegen te gaan of ten minste te maken
dat het niet de spuigaten uitloopt, heelt men
de feitelijk bestaande republiek erkend, baar,
zoo goed als onder deze omstandigheden doen
lijk was, geconstitueerd, natuurlyk onder voor
behoud alles te mogen aanwenden wat dienen
kan om haar te oimermijnen. Zuo moet dan
de Republiek, onder de veilige hoede van een
zeer weinig gemeenebeslgezindtii Maarschalk, de
brug worden, die leiden zal totwie weet
welke? monarchie.
j. Dat is dan de vrucht geweest
arbeid en 1
haspel, van zooveel intrigeeren
kenl Daarvoor heeft men r'
danks zijn gebreken zoo w
teugels van het bewind uit de handen moeten
nemen, om ze toe te vei trouwen aan den laat
sten vertegenwoordiger van de vrij problema
tieke gloire militaire van Frankaijkl Ze
ker, de intieme vrienden van den Maarscbalk-
President, de Bonapartisten en Royalisten, de
Rouher’s en de Broglie’s wisten wel wat ze
deden, toen zij Frankrijks respectabelstcn bur
ger tot werkeloosheid doemden.- zij dachten
reeds destijds, elk voor zich de overwinning te
zullen behalen; maar toen zij begrepen dat dit
zoo gemakkelijk niet gaan zouberustten zij
schijnbaar in het onvermijdelijke, namen zij
vrede met een republiek die hun met zou hin
deren onder een president die, naar zij zich
verzekerd hielden, met aarztlen zou plaats te
maken als zij met een Keizer of Komug klaar
zouden zijn.
Zoo is op
zal wel eenigen tijd
mannen van r
grootste en gnevendste rampen die een volk
kunnen treffen, den inval van vreemde leger- I
benden, maar o, de Fransche natie vergeet zulke
dingen nog al spoedig; zij heeft wel wat op
met historische herinneringen, mits deze van
aangename» aard en streelend voor het nationaal
gevoel zijn, anders werpt zij ze zoo gauw
mogelijk in den wijden kolk der vergetelheid.
Mc- Mahon’s succes in den Krün -oorlog, eu zijn
manlijk: //Ik ben hier en ik blijf hier,” wordt
nog dagelijks herhaald, maar Mac Mahons te
genspoeden in den krijg tegen Duitschland
bah I dat is al zoo lang geleden I
Zoo sprekende over het volkskarakter der
Franschen,-—een teeder punt, lezers!-wor
den wij als van zelf geleid tot de vraag: Hoe
zou het toch komen, dat zij, na bij herhaling
de proef van republikeinsche instellingen geno
men te hebben, zich toch m dien staatsvorm
zoo weinig thuis gevoelen Immers, er is een
tijd geweest, op het eind der vorige eeuw, toen
het scheen alsof de soldaten der republiek zoo
maar in eens alle vorsten van de wereld zou
den opruimen, overal gemeenebesten stichten,
en daaruit een reusaciitige federatie samenslel-
len? Wie toen zou hebben durven vóórspellen,
dat Frankrijk ooit weer zou bukken onder den
scepter eens alleenheerschers, zou waarschijnlijk
van ijlhoofdigheid beschuldigd zijn geworden...
Toch blijkt het, dat de repuüliek daar een
broeikasplant is, die zorgvuldige verpleging be
hoeft, en bij gebreke daaraan weldra kwijnen
gaat en sterft. Hoe komt dat?
Mogelijk klinkt mijn oordeel wat hard, maar
toch kan ik hei niet verzwijgen: den meesten
Franschen Ontbreekt het aan ware vaderlands
liefde. Om een republiek te scheppen heeft
men slechts noumg gunstige omstandigheden
en geestdrift nu, daaraan is in de groote
steden van Frankrijk althans geen gebrek, wan
neer men ten minste een oogenbhk kei ij ke op
winding zoo wil noemen. Doch om een re
publiek in stand te houden behoeft men
mannen verduld van zelfopofferingdie.niet zich
laten meesleepen door allerlei indrukken van
den dag, die zich niet laten verblinden door
wat schittert en blinkt, die ten allen tijde be-
reil zijn hun persoonlijk belang en dat van
hun partij te vergeten voor dat van het va er-
land, die, eindelijk, kalmen ernst bezitten om
zelfs hun persoonlijke begrippen nauwkeurig te
onderzoeken, alvorens ze in toepassing te bren
gen. Ernst, kalmte, belangloosheid en dege
lijkheid maken den echten republikein. Mannen
van dat gehalte zijn overal zeldzaam, du» ook,
ml jnisschien wel het meest, in Frankrijk. En
og 'daarom' kan ër de republiek geen wortel schie-
•*i ten, daarom kan zij er slechts gebezigd wor
den als een faute de mieux, in afwachting
tot er iets beters kan gevonden worden. In
het algemeen geloof ik, dat de republiek de
regeeringsvorm der toekomst is; maar dan
moeten wij eerst nog heel Wf^t leeren, heel wat
gebreken en kleingeestigheden afleggen, heel
wat burgerdeugden ons eigen maken. Daartoe
zuilen misschien nog vele geslachten de leerschool
des levens moeten doorloopen.
Een leerschool bij uitnemendheid is de con-
stititioneele monarchie, waar zij eerlijk wordt
toeg?past. In Frankrijk is dat nog nooit ge
daan. Geen der drie concnrreerende dysnastieën
aldaar heeft ooit gepoogd de natie op te leiden
lot burgerdeugdgeen der drie kan zich in dit
opzicht met haar traditién voor de vierschaar
der historie plaatsen. Bourbon en Orleans en
Bonaparte vertegenwoordigen elk een bepaald
systeem, maar zuiver constitutioneels staatsvor
men behooren niet tot het programma van één
hunner.
De derde Fransche republiek heeft een lang
durig en tnoeielijk geboorteproces gehad. Toch
gelooren wij niet dat haar bestaan daardoor
meer gewaarborgd is dan dat zij haar aanzijn
te danken had gehad aan de inspiratie van ’t
oogenblik.
Ondanks die vreeze verheugen wij ons toch
over den gunstigen afloop van de jongste ge
beurtenissen. Frankrijk, door het getwist der
‘1 spanning ge
houden, zal nu ten minste voor een poos eenige
verademing vinden; aan deze heeft het, in het
het getal onafhankelijke en eerlijke kiezers M
nóg belrekkelijk zoo klein! De priester is nof
zoo vaak de man die den kiezers de hoogste
zegeningen belooft als zij goede legitimistische
Katholieken afvaardigen, en aan den anderen
kant worden de ongeloofelijk drieste kuiperijen
van het Bonapartistisch comité nog zoo menig
maal met goed gevolg bekroond. Waar zulke
dingen mogelijk zijn, kan men geen zuivere
verkiezingen verwachten, en zullen de kansen
voor de eerlijke toepassing eener liberale staat
kunde wel hoogst gering blijven.
Wanneer wij een vluebtigen blik slaan op
de geschiedenis van Frankrijk in de laatste
eeuw, dan zien wij elke der drie verschillende
monarchieën door Republikeinsche staatsinstel
lingen vervangen. De eerste maal waren bet de
ondeugden, de laagheden en de zwakheden der
Bourbons die de Republiek van Marat, Danton
en Robespierre mogelijk maakten. De tweede
maal was de eigenzinnige vasthoudendheid
een Orleans de grond, waarin dc Republiek
1848 werd geplant. De derde maal was het
despotisme van een Bonaparte de weg om tot
het ggmeerebest te geraken. M
Wij zetten onze vergelijking voort, en dan
zien wij dat de beide vorige Republieken beiden
aan een Bonaparte den toegang tot den Kei
zerstroon hebben gebaand. Alle goede dingen
bestaan in drieën, zegt een bekend spreekwoord;
en, dit in aanmerking nemende, zouden wij ge
neigd zijn aan te némen,
den ex-kweekebng van Woolwich zoo
niet zijn. Ik geloof ook, dat wij in
ning volstrekt niet alleen staan. q f f
telkens het Bonapartisme geleid tot een der belang der volkswelvaart, dringend behoefte.
i_._ j.„ 11. ML,,ge [iet zjc|j djg teI) nutle maken voor
den arbeid aan het gebouw eener nationale
grootheid, die niet met de wapenen verkregen
noch op het slagveld verloren wor.lt,
H—e.
Herhaaldelijk is beweer! dat de tegenwoordige
Spaanscb.0 regeering, onmachtig om althans
vooreerst de C.irlisten door kracht van wapenen
tot onderwerping te dwingen, zou trachten door
middel van een convenio, overeenkomst, aan den
opstand een einde te maken. Alles bepaal Ie
zich echter tot geruchten; geen enkel feit of
document werd medegedeeld, waaruit bleek, dat
er werkelijk van dérgehjke pog ngen sprake was.
Thans worden die geruchten bevestigd door
eene proclamatie van generaal Cabrera, die door
de regeering van volmachten is voorzien. De
generaal, die aan een vroegeren Cailistischen
opstand een zeer werkzaam deel nam, doch bij
de tegenwoordige revolutie steeds weigerde een
plaats in het leger van Don Cirlos intenemen,
begint met de beweegredenen mede te deelen,
die hein noopten het gezag van den nieuwen
Konmg te erkennen. Hij zinspeelt voorts op
de gebreken en oorzaken, die even als in 1839
en 1848, ook nu den opstand hebben doen mis
lukken en eindigt met de voorwaarden mede
te deelen, die de regeering alsnog aan de op
standelingen wil toestaau. Die voorwaardeer
zijn de volgende: Aan de Baskische en Na-
varreesche provinciën worden dezelfde voorrech
ten toegestaan als voor den oorlog genoten wer
den. Allen, zoo officieren als gewone militairen,
die deel hebben uitgemaakt van het Carlistische
leger, blijven 111 het genot van dezelfde graden,
rechten en voordeelen en worden in het leger
van Alfonso ingelijfd. Dezelfde bepaling geldt
ook voor de burgerlijke ambtenaren.
Cabrera, die met de regeling van een en
ander belast zal worden, heeft tevens het recht
officieren, die door hunne houding in de tegen
woordige omstandigheden daarvoor in aanmer
king komen, voor te dragen voor bijzondere
decoraties en belooningen.
De regeering eindelijk verbindt zich om in
overleg met de Coites schadevergoeding toete-
staan aan particulieren en gemeenten, die door
den oorlog geleden hebben.
De Virgimus-quaestie is eindelijk opgeiost.
Amerika stelde ue erkenning van de nieuwe re-
geenng daarvan afhankelijk. Het arme Spanje
is echter daardoor al weder eene schuld van
dat de kansen van
heel steely natlonaal-vergaderden immer in
UUCU, 461 i:u LCI1
fademing vinden;
